REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 20 poz. 176
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ
z dnia 11 lutego 1999 r.
w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy produkcji lub przechowywaniu niektórych środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego.
Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§ 1. [Zakres przedmiotowy]
2. Rozporządzenie nie dotyczy produkcji i przechowywania środków spożywczych przeznaczonych do konsumpcji bezpośrednio po ich przygotowaniu.
Rozdział 2
Warunki weterynaryjne wymagane przy produkcji lub przechowywaniu produktów jajczarskich
§ 3. [Wymogi dotyczące jaj przeznaczonych do wytwarzania produktów jajczarskich]
1) pochodzą ze stada, w którym zwierzęta nie wykazują objawów chorób zakaźnych lub nie są podejrzane o zakażenie,
2) nie pochodzą ze stada znajdującego się na obszarze, na którym występują choroby zakaźne drobiu podlegające obowiązkowi zwalczania,
3) przed wysyłką do zakładu przetwórstwa jajczarskiego zostały odkażone,
4) nie były wcześniej poddane wylęganiu,
5) posiadają w pełni ukształtowaną i nie uszkodzoną skorupę.
1) oddzielne pomieszczenia do:
a) przechowywania jaj, wyposażone w urządzenia chłodnicze,
b) wybijania jaj,
c) przetrzymywania jaj do dalszej obróbki i przetwarzania, wyposażone w urządzenia chłodnicze,
d) przechowywania produktów jajczarskich, wyposażone w urządzenia chłodnicze,
e) przechowywania opakowań,
f) przechowywania innych artykułów spożywczych i substancji dodawanych do produktów jajczarskich,
g) przechowywania środków myjących i dezynfekcyjnych,
2) szatnie przepustowe i toalety dla pracowników.
2. Pomieszczenia zakładu przetwórstwa jajczarskiego powinny być zabezpieczone przed owadami i gryzoniami.
3. Zakład przetwórstwa jajczarskiego powinien być wyposażony w urządzenia do:
1) mycia i odkażania jaj,
2) pasteryzacji,
3) wewnętrznego transportu jaj lub ich zawartości,
4) natychmiastowego usuwania i oddzielnego przechowywania pustych skorup lub jaj i produktów jajczarskich nie nadających się do spożycia przez ludzi,
5) pakowania produktów jajczarskich w sposób zapobiegający obniżeniu poziomu ich jakości zdrowotnej,
6) rozmrażania produktów jajczarskich, które mają zostać poddane odkażaniu i dalszej obróbce – w przypadku wykorzystywania produktów zamrożonych,
7) mycia i dezynfekcji narzędzi oraz stałych i przenośnych pojemników.
4. Przepisy ust.1 pkt 1 lit. a) i b) oraz ust. 3 pkt 1 nie dotyczą zakładów przetwórstwa jajczarskiego wytwarzających produkty wyłącznie z produktów wytworzonych w innym zakładzie.
1) trwałe, nienasiąkliwe i nieprzepuszczalne posadzki, łatwe do mycia i dezynfekcji, umożliwiające swobodny odpływ do instalacji ściekowych, zaopatrzone w urządzenia zapobiegające przedostawaniu się obcych zapachów,
2) ściany o gładkiej, łatwej do zmywania, trwałej, nieprzepuszczalnej i nienasiąkliwej powierzchni, w jasnych kolorach – do wysokości nie mniej niż 2 m, przy czym połączenia między ścianami oraz ścian z posadzkami powinny być zaokrąglone,
3) sufity łatwe do zmywania, wykonane w sposób zapobiegający gromadzeniu się brudu, powstawaniu pleśni, odpadaniu farby oraz kondensacji pary wodnej,
4) drzwi z materiału odpornego na niszczenie lub drzwi drewniane pokryte gładkim, nienasiąkliwym i nieprzepuszczalnym materiałem,
5) wentylacja lub urządzenia do odprowadzania pary wodnej,
6) oświetlenie naturalne lub elektryczne,
7) odpowiednia w stosunku do liczby pracowników liczba umywalek, z doprowadzoną bieżącą wodą o temperaturze 35 – 40°C, przystosowanych do obsługi bez użycia rąk oraz zaopatrzonych w środki do mycia i odkażania rąk, ręczniki jednorazowego użytku i pojemniki na zużyte ręczniki,
8) urządzenia służące do mycia i dezynfekcji narzędzi, sprzętu i urządzeń.
2. Drzwi toalety nie mogą otwierać się bezpośrednio do pomieszczeń produkcyjnych. Umywalki w toalecie powinny mieć doprowadzoną bieżącą wodę o temperaturze 35–40°C, być przystosowane do obsługi bez użycia rąk oraz zaopatrzone w środki do mycia i odkażania rąk, a także ręczniki jednorazowego użytku oraz pojemniki na zużyte ręczniki.
2. W przypadku doprowadzenia do zakładu przetwórstwa jajczarskiego wody niezdatnej do picia, instalacja do tej wody powinna być dokładnie oddzielona od instalacji wody zdatnej do picia i wykonana w sposób zabezpieczający jaja i produkty jajczarskie oraz narzędzia i urządzenia mające z nimi bezpośrednią styczność przed skażeniem.
1) układ pomieszczeń produkcyjnych, magazynowych, socjalnych i sanitarnych,
2) plan dystrybucji wody z zaznaczeniem przewodów wody zdatnej do picia i niezdatnej do picia, ślepych zakończeń i miejsc poboru wody,
3) miejsca wyłożenia środków przeciw gryzoniom na obrzeżach zakładu i w pomieszczeniach technicznych.
2. Urządzenia i narzędzia, o których mowa w ust. 1, powinny być kilkakrotnie czyszczone i dezynfekowane w ciągu dnia pracy, a w szczególności na koniec dnia pracy oraz przed powtórnym ich użyciem.
2. Woda niezdatna do picia w wyjątkowych przypadkach może być wykorzystywana do produkcji pary wodnej oraz do chłodzenia urządzeń do zamrażania, pod warunkiem spełnienia wymagań określonych w § 7 ust. 2.
2. Jaja inne niż kurze, indycze, strusie lub perlicze powinny być przetwarzane oddzielnie.
3. W przypadku gdy do przetwarzania jaj, o których mowa w ust. 2, wykorzystywane są urządzenia służące również do przetwarzania jaj kurzych, indyczych, strusich lub perliczych, urządzenia te powinny zostać umyte i zdezynfekowane przed wznowieniem produkcji.
2. Wybijanie jaj powinno być prowadzone w sposób wykluczający ich skażenie, przy czym zabrania się zgniatania lub odwirowywania jaj, jak również odzyskiwania resztek białka ze skorup przez odwirowywanie.
3. Pozostałe po rozbiciu jaj skorupy i błony należy niezwłocznie usunąć z pomieszczeń produkcyjnych i przechowywać w miejscach jak najdalej oddalonych od działu produkcji.
2. Obróbka cieplna powinna być prowadzona w sposób zapewniający zniszczenie organizmów patogennych.
3. W czasie obróbki cieplnej temperatura powinna być stale rejestrowana, a zapisy temperatury dotyczące każdej partii jaj – przechowywane przez okres 2 lat.
4. W przypadku gdy obróbka cieplna, o której mowa w ust. 1, okazała się nieskuteczna, ponowna obróbka jest dopuszczalna pod warunkiem, że nastąpi natychmiast po pierwszej.
1) natychmiast po otrzymaniu półproduktów jajczarskich powinny one zostać głęboko zamrożone lub schłodzone do temperatury nie przekraczającej 4°C, przy czym w drugim przypadku powinny zostać poddane obróbce w miejscu przeznaczenia w ciągu 48 godzin od dnia wybicia jaj, z których zostały wytworzone, z wyłączeniem półproduktów jajczarskich przeznaczonych do odcukrzenia,
2) na opakowaniach półproduktów jajczarskich należy umieścić informację, że są to nie pasteryzowane półprodukty jajczarskie przeznaczone do dalszej obróbki, oraz podać datę i godzinę wybicia jaj.
2. Materiały do produkcji opakowań jednorazowego użytku nie mogą być przechowywane na posadzce.
2. Natychmiast po napełnieniu opakowania powinny być zamknięte i umieszczone w pomieszczeniu do przechowywania półproduktów lub produktów jajczarskich.
1) wykonane z gładkiego materiału, łatwego do mycia, czyszczenia i dezynfekcji, odpornego na korozję oraz nie uwalniającego do produktów jajczarskich substancji w ilościach zagrażających zdrowiu ludzkiemu, powodujących pogorszenie składu produktów jajczarskich lub niekorzystnie wpływających na ich właściwości organoleptyczne,
2) skonstruowane w sposób umożliwiający całkowite usunięcie półproduktów lub produktów jajczarskich, a jeżeli są one wyposażone w zawory, to zawory te powinny być łatwe do odłączenia, rozebrania, mycia, czyszczenia i dezynfekcji,
3) myte, czyszczone, dezynfekowane i płukane natychmiast po każdorazowym użyciu, a jeżeli jest to konieczne – również przed powtórnym użyciem,
4) po ich napełnieniu zamknięte,
5) przeznaczone wyłącznie do transportu półproduktów lub produktów jajczarskich.
2. Temperatury przechowywania produktów jajczarskich nie mogą być wyższe od:
1) dla produktów głęboko zamrożonych –18 °C,
2) dla produktów zamrożonych –12 °C,
3) dla produktów schłodzonych 4°C,
4) dla produktów odwodnionych, z wyłączeniem białka, 15°C.
3. Temperatury przechowywania powinny być ciągle rejestrowane, a szybkość schładzania powinna być tak dobrana, aby produkty jajczarskie osiągały temperaturę określoną w ust. 2 w możliwie najkrótszym czasie.
Rozdział 3
Warunki weterynaryjne wymagane przy produkcji jaj do konsumpcji
§ 29. [Jaja przeznaczone do konsumpcji]
1) w których zwierzęta nie wykazują objawów chorób zakaźnych lub nie są podejrzane o zakażenie,
2) znajdujących się na obszarach, na których nie występują choroby zakaźne drobiu podlegające obowiązkowi zwalczania.
Rozdział 4
Warunki weterynaryjne wymagane na statkach rybackich
§ 34. [Wymogi dotyczące miejsc, w których następuje kontakt z surowcami]
2. Zbiorniki, ładownie lub kontenery, o których mowa w ust. 1, powinny być wodoszczelne i skonstruowane w sposób umożliwiający ich łatwe czyszczenie oraz zapewniający, że woda pochodząca z topnienia lodu nie może pozostawać w kontakcie z produktami rybnymi.
3. Ładownie, o których mowa w ust. 1, powinny być oddzielone od maszynowni oraz pomieszczeń dla załogi, a także zabezpieczone przed dostawaniem się zwierząt, a zwłaszcza owadów, ptaków i gryzoni.
1) zbiorniki powinny być wyposażone w urządzenia napełniające i odprowadzające wodę morską oraz zawierać urządzenia do osiągania jednolitej temperatury,
2) w zbiornikach powinny być zainstalowane urządzenia do rejestrowania temperatury z czujnikami w miejscach, w których temperatura jest najwyższa,
3) działanie systemu schładzania powinno umożliwić osiągnięcie temperatury nie wyższej niż 3°C w sześć godzin po załadowaniu i 0°C po szesnastu godzinach.
2. Po każdym rozładowaniu zbiorniki powinny zostać całkowicie opróżnione i dokładnie wymyte wodą zdatną do picia lub wodą morską, która nie wywołuje skażenia mikrobiologicznego, nie zawiera substancji szkodliwych lub toksycznego planktonu morskiego w ilościach mogących mieć wpływ na jakość zdrowotną produktów rybnych, zwaną dalej „czystą wodą morską”.
1) wydzielone miejsce z boku statku, służące do przyjmowania surowców na pokład, zwane dalej „rejonem odbiorczym”,
2) wydzielone miejsce przeznaczone w szczególności do patroszenia, odgławiania, filetowania, cięcia na płaty, odskórzania, rozdrabniania oraz zamrażania, a także innego przetwarzania surowców lub produktów rybnych, oddzielone od rejonu odbiorczego, zwane dalej „rejonami roboczymi”,
3) zainstalowany system służący do transportowania surowców z rejonu odbiorczego do rejonu roboczego,
4) oddzielne pomieszczenia do magazynowania gotowych produktów rybnych, wyposażone w system rejestracji temperatury i spełniające warunki określone w § 35,
5) oddzielne pomieszczenie do magazynowania opakowań,
6) oddzielne pomieszczenia lub zamykane szafki do przechowywania środków myjących i dezynfekujących,
7) ładownia do magazynowania produktów ubocznych, jeżeli na statku jest zainstalowane urządzenie do ich przerobu,
8) szatnie, umywalnie i toalety dla pracowników.
1) zapewniające zapas wody pitnej lub czystej wody morskiej, przy czym ujęcie wody morskiej powinno być usytuowane w miejscu zapewniającym, że pobierana woda nie będzie zanieczyszczona przez zrzuty ze statku do morza ścieków i chłodziwa silnikowego,
2) do obróbki surowców oraz mrożenia lub innego przetwarzania produktów rybnych,
3) do mycia i odkażania rąk oraz do mycia urządzeń – przystosowane do obsługi bez użycia rąk, umiejscowione możliwie blisko stanowisk pracy, przy czym urządzenia do mycia rąk powinny być zaopatrzone w bieżącą wodę o temperaturze 35–40°C, środki do mycia i odkażania rąk, ręczniki jednorazowego użytku oraz pojemniki na zużyte ręczniki,
4) do mycia i dezynfekcji narzędzi,
5) chłodnicze o odpowiedniej wydajności, jeżeli produkty rybne są zamrażane,
6) do przetrzymywania produktów rybnych, które nie nadają się do spożycia przez ludzi (wodoszczelne zbiorniki) jeżeli stosownie do przepisów odrębnych nie mogą być one usuwane wprost do morza.
2. Rejon odbiorczy i jego ruchome części powinny być łatwe do czyszczenia oraz wykonane w sposób zabezpieczający surowce i produkty rybne przed działaniem słońca, zanieczyszczeniem lub skażeniem.
1) podłogi uniemożliwiające poślizg, wykonane z materiałów łatwych do czyszczenia i dezynfekowania, przystosowane do łatwego odprowadzania wody,
2) ścianki, sufity i przegrody, wykonane z materiałów łatwych do czyszczenia i dezynfekcji oraz skonstruowane w sposób zapewniający łatwe czyszczenie, zwłaszcza w miejscach, w których przebiegają rury, łańcuchy lub kanały na przewody elektryczne,
3) układy hydrauliczne rozmieszczone lub zabezpieczone w sposób uniemożliwiający zanieczyszczenie surowców i produktów rybnych, w przypadku wycieku oleju,
4) wentylacja lub instalacja wyciągowa,
5) oświetlenie naturalne lub elektryczne,
6) urządzenie do czyszczenia oraz narzędzia i sprzęt do dezynsekcji,
7) urządzenia do mycia i odkażania rąk, spełniające wymagania określone w § 38 pkt 3.
2. Umywalki powinny mieć doprowadzoną wodę o temperaturze 35–40°C, być przystosowane do obsługi bez użycia rąk oraz zaopatrzone w środki do mycia i odkażania rąk, a także ręczniki jednorazowego użytku oraz pojemniki na zużyte ręczniki.
2. Urządzenia i narzędzia, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wykorzystywane przy przetwórstwie innych niż produkty rybne środków spożywczych.
2. Woda niezdatna do picia w wyjątkowych przypadkach może być wykorzystywana do produkcji pary wodnej, chłodzenia urządzeń do zamrażania lub do celów przeciwpożarowych, pod warunkiem zastosowania odrębnej, oznaczonej instalacji wodnej dla wody zdatnej do picia lub czystej wody morskiej oraz dla wody do celów technicznych, wykonanej w sposób zabezpieczający przed skażeniem produkty rybne oraz narzędzia i urządzenia mające z nimi bezpośrednią styczność.
1) umyte wodą zdatną do picia lub czystą wodą morską,
2) chronione przez zanieczyszczeniem i przed wpływem promieni słonecznych,
3) przetworzone tak szybko, jak to możliwe, z zastrzeżeniem § 45 ust. 1.
2. Lód użyty do schładzania może być uzyskany wyłącznie z wody zdatnej do picia lub z czystej wody morskiej i przechowywany w warunkach, które zapobiegają jego zanieczyszczeniu.
3. Na statkach rybackich, na których schładzanie nie jest możliwe, surowce lub produkty rybne mogą być przetrzymywane nie dłużej niż 8 godzin.
2. Surowce lub produkty rybne z objawami chorobowymi, znacznymi uszkodzeniami i pasożytami powinny być niezwłocznie oddzielone i wyodrębnione od pozostałych surowców i produktów rybnych.
2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, należy przechowywać przez okres 2 lat.
Rozdział 5
Warunki weterynaryjne wymagane w zakładach przetwórstwa rybnego
§ 49. [Zakład przetwórstwa rybnego]
1) pomieszczenia do przyjmowania i magazynowania surowców przeznaczonych do przetworzenia,
2) pomieszczenia przeznaczone do odłuszczania, odgławiania, patroszenia surowców, odskórzania, rozdrabniania,
3) pomieszczenia do przetwarzania innego niż przetwarzanie, o którym mowa w pkt 2,
4) pomieszczenia do magazynowania gotowych produktów rybnych,
5) pomieszczenie do magazynowania opakowań,
6) pomieszczenia do przechowywania pojemników i kontenerów na produkty rybne nie przeznaczone do spożycia przez ludzi, jeżeli nie są one opróżniane na koniec dnia,
7) pomieszczenia lub zamykane szafki do przechowywania środków myjących i dezynfekujących,
8) szatnie przepustowe, umywalnie i toalety dla pracowników,
9) odpowiednio wyposażone pomieszczenie do wyłącznego użytku przez służby kontrolne.
2. Teren zakładu przetwórstwa rybnego powinien być ogrodzony i utwardzony, a pomieszczenia wymienione w ust. 1 – zabezpieczone przed dostawaniem się zwierząt z zewnątrz, w szczególności owadów, gryzoni i ptaków.
3. Część zakładu przetwórstwa rybnego, w której znajdują się pomieszczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 2–4, powinna być oddzielona od części, w której znajdują się pozostałe pomieszczenia oraz urządzenia zakładu przetwórstwa rybnego.
1) narzędzia i urządzenia przeznaczone wyłącznie do obróbki lub przetwarzania surowców i produktów rybnych, takie jak stoły do cięcia, pojemniki i kontenery, przenośniki taśmowe wykonane z materiałów odpornych na korozję, łatwe do mycia i dezynfekcji,
2) urządzenia służące do obróbki cieplnej, wyposażone w aparaturę służącą do odczytu i rejestracji temperatury,
3) wodoszczelne zamykane pojemniki i kontenery na produkty rybne nie przeznaczone do spożycia przez ludzi,
4) odrębne, oznaczone instalacje dla wody odpowiadającej warunkom wody zdatnej do picia oraz wody dla celów technicznych,
5) system odprowadzania ścieków,
6) urządzenia do rozładunku, załadunku i wewnętrznego transportu surowców lub produktów rybnych,
7) urządzenia do czyszczenia, mycia i dezynfekowania środków transportu, urządzeń, narzędzi, pojemników, kontenerów oraz pomieszczeń,
8) pojemniki i kontenery do przetrzymywania surowców w stanie żywym – w przypadku gdy zakład je przetwarza – wraz z urządzeniami zapewniającymi właściwe warunki do przeżycia i dostarczającymi wodę o takiej jakości, żeby szkodliwe organizmy lub substancje nie były przenoszone na zwierzęta.
1) posadzki wykonane z materiałów trwałych, nienasiąkliwych i nieprzepuszczalnych, łatwe do mycia i dezynfekcji, odporne na zniszczenie oraz ułożone w sposób ułatwiający całkowite odprowadzanie wody do kanalizacji,
2) gładkie, trwałe, nienasiąkliwe i nieprzepuszczalne ściany, pokryte jasnym, zmywalnym materiałem – do wysokości co najmniej 2 m, przy czym połączenia pomiędzy ścianami oraz ścianami i posadzkami powinny być zaokrąglone,
3) sufity łatwe do zmywania, wykonane w sposób zapobiegający gromadzeniu się brudu, powstawaniu pleśni, odpadaniu farby oraz kondensacji pary wodnej,
4) drzwi wykonane z trwałych materiałów łatwych do zmywania,
5) wentylacja lub urządzenia do odprowadzania pary wodnej,
6) oświetlenie naturalne lub elektryczne,
7) urządzenia do mycia i odkażania rąk, przystosowane do obsługi bez użycia rąk, umiejscowione możliwie blisko stanowisk pracy, zaopatrzone w bieżącą wodę o temperaturze 35–40°C, środki do mycia i odkażania rąk, ręczniki jednorazowego użytku i pojemniki na zużyte ręczniki,
8) urządzenia służące do mycia i dezynfekcji narzędzi, sprzętu i urządzeń.
2. Komory chłodnicze powinny spełniać warunki określone w ust. 1 pkt 1–5 oraz być wyposażone w urządzenia chłodnicze i system rejestracji temperatury, z czujnikami zainstalowanymi w miejscu, gdzie temperatura jest najwyższa.
2. Umywalki powinny mieć doprowadzoną bieżącą wodę o temperaturze 35–40°C, być przystosowane do obsługi bez użycia rąk, zaopatrzone w środki do mycia i odkażania rąk, ręczniki jednorazowego użytku oraz pojemniki na zużyte ręczniki.
2. W przypadku doprowadzenia do zakładu przetwórstwa rybnego wody niezdatnej do picia, instalacja do tej wody powinna być oddzielona od instalacji wody zdatnej do picia, oznakowana i wykonana w sposób zabezpieczający przed skażeniem surowce i produkty rybne oraz narzędzia i urządzenia mające z nimi kontakt.
2. Woda niezdatna do picia wyjątkowo może być wykorzystywana do produkcji pary wodnej, chłodzenia urządzeń do zamrażania lub do celów przeciwpożarowych, pod warunkiem spełnienia wymagań określonych w § 53 ust. 2.
3. Lód używany do schładzania produktów rybnych może być wytworzony wyłącznie z wody zdatnej do picia i przechowywany w warunkach, które zapobiegają jego zanieczyszczeniu.
2. Pojemniki i kontenery przeznaczone do przechowywania schłodzonych lub mrożonych produktów rybnych powinny być skonstruowane w sposób umożliwiający ich łatwe czyszczenie oraz zapewniający, że woda z topnienia lodu nie będzie pozostawała w kontakcie z produktami rybnymi.
2. Zamykane pojemniki i kontenery używane na produkty rybne nie przeznaczone do spożycia przez ludzi lub na odpady powinny być myte każdorazowo po ich użyciu.
2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, należy przechowywać przez okres 2 lat.
Rozdział 6
Warunki weterynaryjne wymagane przy produkcji i przechowywaniu produktów rybnych
§ 58. [Plan technologiczny zakładu przetwórstwa rybnego lub statku przetwórczego]
1) układ pomieszczeń produkcyjnych, magazynowych, socjalnych i sanitarnych,
2) plan dystrybucji wody, z zaznaczeniem przewodów wody zdatnej do picia lub czystej wody morskiej i wody niezdatnej do picia, ślepych zakończeń i miejsc poboru wody,
3) miejsca wyłożenia środków przeciw gryzoniom.
1) w przypadku ryb:
a) zakaźna martwica trzustki,
b) wrzodzienica łososiowatych,
c) erytrodermatitis,
d) gyrodactyloza,
e) jersinioza,
f) kołowacizna łososiowatych,
2) w przypadku skorupiaków – dżuma raków.
1) w przypadku ryb:
a) larwy przywr chorobotwórczych,
b) larwy tasiemców z rodzaju Diphyllobothrium,
c) larwy nicieni z rodzaju Anisakis, Phocanema (Terranova), Phocascaris,
d) cysty sporowca Kudoa sp.,
e) przywry z rodzaju Didmozoonidae, Gyrodactylus,
f) larwy nicieni Philometroides,
g) larwy tasiemców z rodziny Tetrarhynchidae,
h) pasożytnicze skorupiaki,
2) w przypadku mięczaków:
a) Bonomia ostrae,
b) Marteilia sp.,
c) Haplosporidium sp.,
d) Perkinsus sp.
2. Surowce i produkty rybne dotknięte pasożytami powinny być niezwłocznie oddzielone od pozostałych surowców lub produktów.
2. Wnętrzności oraz inne części surowców lub produktów rybnych, które nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi, powinny zostać natychmiast oddzielone od produktów rybnych przeznaczonych do spożycia przez ludzi i usunięte w taki sposób, aby nie dopuścić do gromadzenia się ich w miejscach przetwarzania produktów rybnych.
3. Po odgłowieniu i wypatroszeniu produkty rybne nie podlegające zamrożeniu powinny być niezwłocznie schłodzone do temperatury topniejącego lodu.
2. Po zakończeniu obróbki, o której mowa w ust. 1, produkty rybne nie podlegające zamrożeniu powinny być niezwłocznie schłodzone do temperatury topniejącego lodu.
2. Mięso uzyskane po mechanicznym odkostnieniu powinno być natychmiast zamrożone lub użyte do wytwarzania produktu rybnego, który będzie zamrożony lub poddany obróbce cieplnej.
3. Urządzenia używane do mechanicznego odkostniania produktów rybnych powinny być czyszczone i myte przynajmniej co dwie godziny.
2. Usuwanie skorupy lub muszli przy przetwarzaniu skorupiaków i mięczaków powinno odbywać się w wyodrębnionych miejscach. Ugotowane produkty nie podlegające zamrożeniu powinny zostać schłodzone do temperatury topniejącego lodu.
3. W trakcie czynności związanych ze zdejmowaniem skorupy lub muszli skorupiaków lub mięczaków pracownicy powinni często myć ręce.
4. Urządzenia i wszystkie powierzchnie, z którymi stykają się skorupiaki lub mięczaki, powinny być często myte i dezynfekowane po zakończeniu pracy.
2. Całe ryby mrożone w solance przeznaczone do produkcji konserw mogą być zamrażane do temperatury wyższej od określonej w ust, 1, jednak nie wyższej niż –9°C.
2. Rozmrażanie, o którym mowa w ust. 1, powinno odbywać się w warunkach, które umożliwiają właściwy odpływ powstającego wycieku.
3. W przypadku gdy rozmrożone produkty rybne mają trafić bezpośrednio do sprzedaży, informacja o tym, że są one rozmrożone, powinna znajdować się na opakowaniu.
2. Ryby zarażone pasożytami przeznaczone do solenia lub marynowania powinny być przed lub po tych procesach poddane zamrożeniu do temperatury wewnętrznej produktu, wynoszącej co najmniej –20°C, na okres nie krótszy niż 72 godziny, jeżeli z przeprowadzonych badań wynika, że solenie lub marynowanie nie spowoduje zniszczenia pasożytów.
3. Sól spożywcza do solenia lub solankowania produktów rybnych powinna być czysta i przechowywana w sposób zabezpieczający ją przed zanieczyszczeniem. Soli użytej uprzednio do solenia produktów rybnych nie można używać ponownie.
4. Pojemniki i powierzchnie sprzętu używane do solenia lub solankowania powinny być oczyszczone przed każdorazowym użyciem.
5. Pojemniki określone w ust. 4 powinny być skonstruowane w sposób uniemożliwiający zanieczyszczenie produktów rybnych w czasie solenia lub solankowania.
2. Śledzie, makrele, szproty oraz łososie poławiane na Oceanie Atlantyckim i Oceanie Spokojnym, przeznaczone do wędzenia w temperaturze niższej niż 60°C, powinny być uprzednio poddane zamrożeniu w warunkach określonych w § 67 ust. 2.
3. Materiały używane do wytwarzania dymu do wędzenia nie mogą pochodzić z drewna, które było pomalowane, polakierowane, klejone lub poddane obróbce chemicznej.
4. Materiały określone w ust. 3 powinny być przechowywane w innym miejscu niż miejsce wędzenia produktów rybnych w sposób uniemożliwiający ich zanieczyszczenie.
5. Po wędzeniu produkty rybne powinny być niezwłocznie poddane chłodzeniu do właściwej pod względem technologicznym temperatury.
2. Puszki po napełnieniu i szczelnym zamknięciu powinny być umyte wodą zdatną do picia ze środkiem myjącym.
3. Proces sterylizacji produktów rybnych w puszkach powinien zapewnić zniszczenie wszelkich organizmów i drobnoustrojów chorobotwórczych.
4. Urządzenia do sterylizacji konserw powinny być wyposażone w czujniki temperatury. Czas obróbki cieplnej, temperatura i ciśnienie powinny być stale kontrolowane i rejestrowane.
5. Po obróbce cieplnej puszki powinny być chłodzone wodą zdatną do picia.
6. Szczelność puszek należy sprawdzać codziennie w ustalonych odstępach czasu za pomocą specjalnych urządzeń.
2. Materiały opakowaniowe i opakowania do produktów rybnych nie mogą być przechowywane bezpośrednio na posadzce.
2. Opakowania wielokrotnego użytku stosowane do świeżych produktów rybnych powinny być wykonane w sposób zapewniający odpływ wody powstałej z topniejącego lodu.
3. Produkty rybne po zapakowaniu powinny zostać niezwłocznie umieszczone w pomieszczeniu przeznaczonym do ich przechowania.
2. W pomieszczeniach do przechowywania produktów rybnych należy zapewnić swobodną cyrkulację powietrza.
3. Produkty rybne powinny być przechowywane w sposób zapewniający utrzymanie we wszystkich częściach produktu następujących temperatur:
1) świeże i rozmrożone produkty rybne oraz gotowane skorupiaki i mięczaki – temperatura topnienia lodu,
2) mrożone produkty rybne, z wyjątkiem ryb określonych w § 65 ust. 2 – temperatura nie wyższa niż –18°C,
3) ryby określone w § 65 ust. 2 – temperatura nie wyższa niż –9°C.
4. Temperatury przechowywania powinny być rejestrowane.
2. Pracownicy zatrudnieni bezpośrednio przy przenoszeniu i przetwórstwie produktów rybnych powinni myć ręce przed każdym wznowieniem pracy.
Rozdział 7
Przepis końcowy [Wejście w życie]
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów § 35 ust. 1 i § 58, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r.
Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski
- Data ogłoszenia: 1999-03-10
- Data wejścia w życie: 1999-03-18
- Data obowiązywania: 1999-03-18
- Dokument traci ważność: 2002-12-31
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA