Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 13 poz. 120

Na podstawie art. 7 ust. 7 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje:

2. Świnie rzeźne przeznaczone do uboju mogą być znakowane na grzbiecie w sposób trwały poprzez umieszczenie numeru świadectwa miejsca pochodzenia.

1) dla bydła – o wymiarach 68x55 mm w kolorze żółtym,

2) dla kóz i owiec – o wymiarach 50x15 mm w kolorze czerwonym,

3) dla świń – o średnicy 30 mm w kolorze zielonym.

2. Pośrodku znaku identyfikacyjnego, o którym mowa w ust. 1, znajdują się litery PL oraz numery województwa i powiatu, których wysokość wynosi 5 mm, a poniżej numer kolczyka o wysokości 18 mm.

3. Wzory znaków identyfikacyjnych stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.

1) wzór świadectwa miejsca pochodzenia zwierząt, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia,

2) wzór świadectwa zdrowia zwierząt, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia.

Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski

Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki
Żywnościowej z dnia 11 lutego 1999 r. (poz. 120)

Załącznik nr 1

WZORY ZNAKÓW IDENTYFIKACYJNYCH DLA BYDŁA, OWIEC, KÓZ I ŚWIŃ

1. Znak identyfikacyjny dla bydła

2. Znak identyfikacyjny dla owiec i kóz

3. Znak identyfikacyjny dla świń

Załącznik nr 2

Świadectwo miejsca pochodzenia zwierząt

Załącznik nr 3

Świadectwo zdrowia zwierząt dla bydła, owiec, kóz, i świń^*)