REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 12 poz. 103
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 2 lutego 1999 r.
w sprawie zakwaterowania tymczasowego oraz hoteli garnizonowych
Na podstawie art. 53 ust. 2 i art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje:
1) zakwaterowania tymczasowego i odpłatności za to zakwaterowanie,
2) przeznaczania kwater i innych pomieszczeń mieszkalnych na zakwaterowanie tymczasowe oraz
3) tryb tworzenia, prowadzenia i likwidacji hoteli garnizonowych.
2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668),
2) Agencji - należy przez to rozumieć Wojskową Agencję Mieszkaniową,
3) internacie - należy przez to rozumieć wyodrębniony budynek albo zespół pomieszczeń mieszkalnych przeznaczonych na zakwaterowanie tymczasowe,
4) hotelu - należy przez to rozumieć hotele garnizonowe przeznaczone na krótkotrwałe zakwaterowanie tymczasowe żołnierzy zawodowych i pracowników wojska przebywających w podróży służbowej oraz innych osób korzystających z wojskowych dokumentów podróży.
2. Skierowanie do zakwaterowania tymczasowego w internacie dziecka osoby, o której mowa w art. 51 ust. 4 ustawy, wydaje dyrektor oddziału terenowego, na wniosek rodzica, przedstawiciela ustawowego lub kuratora sądowego.
2. Osobę zakwaterowaną w internacie melduje się na pobyt czasowy. Na pobyt stały melduje się tylko żołnierza zawodowego w służbie stałej, na jego wniosek, jeżeli w żadnej miejscowości nie posiada on osobnej kwatery stałej, zwanej dalej "kwaterą", lub innego lokalu mieszkalnego.
1) w pokoju jednoosobowym - w wysokości średniego kosztu utrzymania 1 m2 powierzchni użytkowej pokoi w danym internacie pomnożonego przez powierzchnię zajmowanego pokoju,
2) w pokoju dwuosobowym lub wieloosobowym - w wysokości średniego kosztu utrzymania 1 m2 powierzchni użytkowej pokoi w internacie pomnożonego przez proporcjonalnie zajmowaną powierzchnię pokoju.
2. Średni koszt utrzymania 1 m2, o którym mowa w ust. 1, określa dyrektor oddziału terenowego Agencji na podstawie faktycznych kosztów utrzymania.
3. Mieszkaniec internatu jest obowiązany uiszczać opłatę do dnia dziesiątego każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.
4. Do powierzchni użytkowej zajmowanego pokoju wlicza się przedpokój. Jeżeli pokój i inne pomieszczenia, jak przedpokój i łazienka, są użytkowane przez kilka osób, powierzchnię tą ustala się proporcjonalnie do ilości miejsc.
5. Osoba zakwaterowana w internacie jest obowiązana uiszczać opłaty za odbiorniki stanowiące jej własność, w wysokości aktualnej ceny zużytej energii elektrycznej, a w przypadku braku licznika - opłatę ryczałtową ustaloną przez kierownika internatu na podstawie zużycia energii elektrycznej przez te odbiorniki w poprzednim okresie rozliczeniowym.
6. Dyrektor oddziału terenowego Agencji na skierowaniu do zakwaterowania w internacie stwierdza uprawnienia żołnierza do zwolnienia z opłaty, o której mowa w art. 53 ust. 1 ustawy.
1) zwolnienia z zawodowej służby wojskowej lub przeniesienia do pełnienia służby w innej miejscowości nie będącej miejscowością pobliską,
2) rozwiązania stosunku pracy,
3) zakończenia roku akademickiego (szkolnego).
2. Generałom (admirałom) i oficerom zajmującym etatowe stanowiska służbowe generała (admirała) można w miarę możliwości przydzielić na zakwaterowanie tymczasowe jeden pokój z widną kuchnią lub dwa pokoje z ciemną kuchnią, natomiast oficerom starszym - jeden pokój (kawalerkę) lub jeden pokój z ciemną kuchnią.
2. Dyrektor oddziału rejonowego Agencji przeznacza budynek mieszkalny lub jego część na kwatery zastępcze, jeżeli są to kwatery o niskim standardzie technicznym i użytkowym.
3. Dyrektor oddziału terenowego Agencji może przeznaczyć pojedynczą kwaterę, o której mowa w ust. 1, na kwaterę zastępczą.
2. Podstawą zajęcia kwatery zastępczej jest skierowanie wystawione przez dyrektora oddziału terenowego Agencji. Przepis § 5 stosuje się odpowiednio.
2. Warunkiem skierowania żołnierza zawodowego uprawnionego do kwatery na zakwaterowanie tymczasowe w kwaterze zastępczej z członkami rodziny jest zwolnienie do dyspozycji Agencji poprzednio zajmowanej kwatery, jeżeli ją posiadał.
3. Podstawą zajęcia kwatery zastępczej z członkami rodziny jest decyzja wydana przez dyrektora oddziału terenowego Agencji.
4. Kwaterę zastępczą przekazuje się protokolarnie, określając stopień zużycia zainstalowanych urządzeń.
5. Za zakwaterowanie w kwaterze zastępczej uiszcza się opłaty jak za osobne kwatery stałe.
6. Osoba zwalniająca kwaterę zastępczą pokrywa koszty zużycia urządzeń zainstalowanych w tej kwaterze.
7. Do kwater zastępczych zajmowanych przez żołnierzy zawodowych z członkami rodzin stosuje się przepis ust. 3.
2. Wynajęcie pomieszczeń od innych osób prawnych lub fizycznych wymaga zgody dyrektora oddziału rejonowego Agencji.
3. W umowie, o której mowa w ust. 1, określa się w szczególności wysokość opłat eksploatacyjnych za zajmowaną powierzchnię użytkową na poziomie kosztów własnych utrzymania budynku, sposób rozliczenia usług komunalnych oraz procentowy udział w kosztach remontów budynku.
2. W hotelach posiadających więcej niż 100 miejsc noclegowych oraz prowadzących własną działalność gastronomiczną, a także w przypadku funkcjonowania kilku hoteli w jednym garnizonie, na wniosek dyrektora oddziału rejonowego Agencji, Prezes Agencji może zezwolić na utworzenie stanowiska dyrektora zespołu hotelowo-gastronomicznego.
3. Jeżeli na obszarze działania oddziału terenowego Agencji funkcjonuje hotel i internat, dyrektor oddziału rejonowego Agencji, na wniosek dyrektora oddziału terenowego, może zezwolić na utworzenie zespołu hotelowo-internatowego działającego w ramach oddziału terenowego Agencji.
2. Dyrektor hotelu lub zespołu jest pracodawcą w stosunku do podległych mu pracowników.
1) osoby, o których mowa w § 15, wraz z towarzyszącymi im członkami rodziny, które nie przebywają w podróży służbowej, a także emeryci i renciści wojskowi, emeryci i renciści - byli pracownicy wojska, małżonkowie żołnierzy zawodowych, emerytów i rencistów wojskowych oraz pracowników wojska,
2) członkowie rodzin żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, inni niż wymienieni w pkt 1, w czasie odwiedzin tych żołnierzy w miejscu pełnienia przez nich służby,
3) inne osoby.
2. Dla osób, o których mowa w § 16 pkt 3, opłatę ustala się w wysokości porównywalnej do opłat pobieranych na danym terenie w innych hotelach tej samej kategorii.
3. Opłaty od osób, o których mowa w § 15 i § 16 pkt 1 i 2, ustala się w wysokości do 80% stawek określonych na podstawie ust. 2, jednak nie mniej niż faktyczny koszt utrzymania jednego miejsca hotelowego w rozliczeniu rocznym.
4. Hotel może świadczyć również inne usługi hotelarskie, pobierając za nie opłaty ustalone przez dyrektora.
5. W przypadkach uzasadnionych dyrektor hotelu może doraźnie obniżyć opłatę za zakwaterowanie hotelowe, nie więcej jednak niż do 50%.
1) przynoszenia strat,
2) konieczności zmiany przeznaczenia hotelu na inne cele.
2. Dyrektor oddziału rejonowego Agencji określa warunki, tryb oraz sposób zagospodarowania mienia pozostałego po hotelu.
Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz
- Data ogłoszenia: 1999-02-12
- Data wejścia w życie: 1999-02-27
- Data obowiązywania: 1999-02-27
- Dokument traci ważność: 2010-07-01
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA