Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 7 poz. 63

Na podstawie art. 74 § 4 Kodeksu postępowania karnego zarządza się, co następuje:

2. Polecenie, o którym mowa w ust. 1, powinno w szczególności zawierać dane niezbędne do identyfikacji badanego oraz wskazywać przedmiot i zakres badania.

3. Polecenie, o którym mowa w ust. 1, może zawierać również pytania do przeprowadzającego badanie, a ponadto wskazanie czynu zarzucanego oskarżonemu lub okoliczności popełnienia tego czynu.

4. W przypadku nie cierpiącym zwłoki badanie przeprowadza się na ustne polecenie funkcjonariusza organu prowadzącego postępowanie karne, który obowiązany jest okazać legitymację służbową. Polecenie takie powinno zostać potwierdzone na piśmie.

2. Organ prowadzący postępowanie karne zapewnia obecność badanego na miejscu i w czasie przeprowadzania badania.

3. W razie gdy badany przebywający na wolności nie stawi się na badanie lub gdy z innych powodów badanie nie mogło się odbyć w wyznaczonym terminie, osoba lub instytucja, o których mowa w ust. 1, obowiązana jest zawiadomić o tym niezwłocznie organ, który wydał polecenie przeprowadzenia badania, wskazując czas i miejsce, w którym badanie to może być przeprowadzone.

2. Zastosowanie przymusu bezpośredniego podlega odnotowaniu w dokumentacji sporządzonej w wyniku badania.

2. Badania lekarskie i psychologiczne przeprowadza się w warunkach zapewniających badanemu bezpieczeństwo i swobodę wypowiedzi. W uzasadnionych przypadkach, na wniosek przeprowadzającego badanie, organ polecający zapewnia właściwie zabezpieczone pomieszczenie.

1) właściwe ze względu na miejsce zamieszkania badanego,

2) właściwe ze względu na siedzibę organu prowadzącego postępowanie karne,

3) które udzieliły badanemu pierwszej pomocy lekarskiej lub w których badany przebywa na leczeniu.

2. W przypadkach nie cierpiących zwłoki badanie lekarskie przeprowadza każdy zakład opieki zdrowotnej, w którym żądane badanie może być przeprowadzone bez zakłócenia toku pracy i bez zagrożenia zdrowia lub życia osób będących pod opieką tego zakładu.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do lekarzy nie zatrudnionych w zakładach opieki zdrowotnej lub przeprowadzających badania poza godzinami ich zatrudnienia.

4. Badania lekarskie osób pozbawionych wolności, z wyjątkiem badania stanu zdrowia psychicznego, w miarę możliwości przeprowadzają zakłady opieki zdrowotnej zakładów karnych lub aresztów śledczych.

5. W uzasadnionych przypadkach, zwłaszcza gdy przeprowadzenie badań lekarskich wymaga specjalnych kwalifikacji lub urządzeń, organ prowadzący postępowanie karne może polecić przeprowadzenie badań w odpowiedniej instytucji naukowej lub specjalistycznej.

2. Pobranie materiału do badań laboratoryjnych, w szczególności krwi, treści żołądka, wydzielin lub wydalin, może być dokonane wyłącznie przez osobę uprawnioną do dokonywania takich czynności.

2. Z czynności, o których mowa w § 8 ust. 2, lekarz przeprowadzający badanie sporządza protokół.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do pobrania materiału do badań laboratoryjnych, o którym mowa w § 8 ust.2.

2. Do wydanej opinii lekarz lub instytucja dołącza protokół pobrania krwi, treści żołądka, wydzielin lub wydalin, jeśli pobierano je do badań, oraz zestawienie kosztów przeprowadzonych badań, sporządzone stosownie do wymagań określonych odrębnymi przepisami.

2. Do badań psychologicznych § 9 ust. 1 i § 13 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

2. Czynności, o których mowa w ust. 1, wykonują wyspecjalizowane w zakresie kryminalistyki komórki organizacyjne Policji lub biegły sądowy.

2. Organ polecający dokonanie czynności, o których mowa w ust. 1, może wskazać tło, na jakim ma być wykonane utrwalenie obrazu, oraz pozycję, ubiór, uczesanie lub zarost badanego, a także wskazać na rodzaj urządzenia, na którym ma być utrwalony obraz.

3. Jeżeli dla celów dowodowych niezbędne jest utrwalenie obrazu intymnych części ciała, czynność tę przeprowadza się pod nieobecność osób trzecich, a osoba wykonująca tę czynność powinna być tej samej płci.

2. Przy okazywaniu sylwetki lub twarzy badany może, w uzasadnionych przypadkach, wypowiadać słowa lub artykułować głoski wskazane przez organ prowadzący postępowanie karne.

3. Techniczne warunki okazania w celach rozpoznawczych regulują odrębne przepisy.

2. Organ polecający dokonanie czynności, o której mowa w ust. 1, może określić słowa lub głoski, które powinien wypowiedzieć w jej toku badany, a także wskazać na rodzaj urządzenia, na którym głos ma zostać utrwalony.

3. Czynności, o których mowa w ust. 1, wykonują wyspecjalizowane w zakresie kryminalistyki komórki organizacyjne Policji lub biegły sądowy.

Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka