Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 3 poz. 26

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 7 oraz ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje:

2. Do zakładu wylęgu drobiu powinna być doprowadzona odrębna utwardzona droga służąca do dostarczania jaj przeznaczonych do wylęgu oraz odrębna utwardzona droga służąca do wywozu piskląt.

3. W zakładzie wylęgu drobiu należy zapewnić:

1) co najmniej dwa źródła zasilania w energię elektryczną, przy czym jedno z tych źródeł powinien stanowić agregat prądotwórczy,

2) stałe zaopatrzenie w bieżącą wodę zdatną do picia,

3) odprowadzenie ścieków i zanieczyszczeń.

1) przyjmowania i selekcji jaj,

2) dezynfekcji jaj,

3) magazynowania jaj,

4) inkubacji jaj,

5) klucia piskląt,

6) selekcji, szczepienia i seksowania piskląt,

7) magazynowania i wydawania piskląt,

8) dezynfekcji sprzętu i opakowań,

9) gromadzenia odpadów z cyklu produkcyjnego,

10) magazynowania środków dezynfekujących,

11) celów higienicznosanitarnych,

12) celów biurowych.

2. Układ pomieszczeń zakładu wylęgu drobiu powinien być dostosowany do jednokierunkowego cyklu produkcyjnego, w którym każda partia jaj i wyklutych z nich piskląt przechodzi kolejno przez pomieszczenia wymienione w ust. 1 pkt 1–7, bez możliwości stykania się jaj przeznaczonych do wylęgu z pisklętami.

3. W zakładzie wylęgu drobiu w tym samym czasie może być prowadzony wylęg tylko jednego gatunku drobiu.

2. W pomieszczeniach zakładu wylęgu drobiu należy zapewnić oświetlenie naturalne i elektryczne oraz wentylację.

3. W pomieszczeniach, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1–3, w zależności od gatunku drobiu, od którego pochodzą jaja, należy zapewnić temperaturę dla:

1) jaj kurzych od 13°C do 15°C,

2) jaj indyczych od 10°C do 15°C,

3) jaj kaczych od 10°C do 12°C,

4) jaj gęsich od 5°C do 10°C,

a w pomieszczeniach, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 4–7, należy zapewnić temperaturę od 24°C do 26°C.

4. Podłogi i ściany zakładu wylęgu drobiu powinny być wykonane z materiałów nieprzepuszczalnych i nienasiąkliwych, zmywalne oraz umożliwiające łatwe usuwanie odpadów.

5. Sprzęt używany do wylęgu drobiu powinien być wodoodporny i mieć gładkie powierzchnie.

1) pochodzą ze stad hodowlanych, w których nie stwierdzono, w okresie ostatnich 6 miesięcy przed wysyłką jaj do zakładu wylęgu drobiu, chorób zakaźnych drobiu lub podejrzenia tych chorób,

2) pochodzą ze stad hodowlanych znajdujących się w obszarze, na którym nie występuje influenza drobiu o wysokiej zaraźliwości (d. pomór drobiu) i rzekomy pomór drobiu,

3) pochodzą ze stad hodowlanych, które nie były szczepione albo były szczepione przy użyciu szczepionki inaktywowanej lub żywej szczepionki, pod warunkiem że szczepienie szczepionką żywą zostało przeprowadzone co najmniej na 60 dni przed pozyskaniem jaj,

4) pochodzą ze stada hodowlanego wolnego od salmonelloz, a w szczególności pulorozy i tyfusu (S. pullorum i S. gallinarum),

5) przed wysyłką do zakładu wylęgu drobiu zostały zdezynfekowane,

6) były przewożone do zakładu wylęgu drobiu z jajami tego samego gatunku w opakowaniach jednorazowych lub opakowaniach uprzednio zdezynfekowanych,

7) są zaopatrzone w orzeczenie lekarza weterynarii potwierdzające spełnienie dla danej partii jaj wymogów określonych w pkt 1–6.

1) odzieży roboczej zmienianej w razie potrzeby, jednak nie rzadziej niż co trzy dni,

2) obuwia roboczego używanego wyłącznie w pomieszczeniach zakładu wylęgu drobiu, które powinno być dezynfekowane co najmniej 2 razy w tygodniu.

2. Pracownicy obsługi powinni być poddani przed podjęciem pracy w zakładzie wylęgu drobiu badaniu na nosicielstwo salmonelli.

3. Pracownicy pracujący w pomieszczeniach, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1–4, nie powinni stykać się z pracownikami pracującymi w pomieszczeniach, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 5-8.

4. Osoby postronne mogą wejść do pomieszczeń produkcyjnych zakładu wylęgu drobiu wyłącznie w odzieży ochronnej.

1) przeprowadzić nie rzadziej niż jeden raz na 2 miesiące badania stanu sanitarnego zakładu wylęgu drobiu oraz zamarłych zarodków na obecność drobnoustrojów, a w szczególności z rodzaju Salmonella,

2) prowadzić dokumentację, w której dla każdej partii wylęgowej jaj zawarte będą następujące dane:

a) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania albo nazwa i siedziba producenta jaj, nazwa zestawu hodowlanego stada drobiu, z którego pochodzą jaja,

b) data i ilość jaj dostarczonych do zakładu wylęgu drobiu,

c) wyniki wylęgu, w tym zapłodnienie, wylęg z jaj nałożonych i zapłodnionych, liczba zdrowych piskląt, anomalie,

d) testy laboratoryjne oraz ich wyniki,

e) liczba i zagospodarowanie jaj nie zapłodnionych, zamarłych zarodków oraz piskląt padłych i kalekich,

f) miejsce przeznaczenia piskląt jednodniowych.

2. Podłogi wylęgarni i jej ściany do wysokości 2,0 m powinny być wykonane z materiałów nieprzepuszczalnych i nienasiąkliwych, umożliwiających łatwe utrzymanie czystości.

2. Woda w wylęgarni użyta do inkubacji ikry i przetrzymywania wylęgu nie może mieć kontaktu z wodą, w której przebywają inne ryby.

3. Instalacja dopływu wody w wylęgarni powinna zapewnić właściwe jej oczyszczenie, odpowiednie natlenienie i temperaturę – w zależności od gatunku ryb.

4. Instalacja, o której mowa w ust. 3, nie może być wykonana z blachy miedzianej, a w przypadku systemu recyrkulacyjnego – z blachy miedzianej lub cynkowej.

2. W urządzeniach, o których mowa w ust. 1, powinien być zapewniony stały i w odpowiedniej ilości przepływ wody.

2. Obiekt rybacki, z którego pochodzą tarlaki, ikra lub mlecz, powinien być wolny od chorób zakaźnych ryb, podlegających obowiązkowi zwalczania.

1) przeprowadzać przynajmniej dwukrotnie w ciągu roku kontrolę stanu sanitarnego wylęgarni, badanie kliniczne stanu zdrowia tarlaków i jakości wody oraz jednorazowo wylęgu przed przeniesieniem do innego obiektu rybackiego,

2) prowadzić dokumentację zawierającą:

a) dane dotyczące pochodzenia selektów, tarlaków, ikry i mlecza,

b) wyniki przeprowadzonych badań,

c) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania albo nazwę i siedzibę odbiorcy ikry i wylęgu.

Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski