Dziennik Ustaw - rok 1998 nr 165 poz. 1196

Na podstawie art. 22 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym Dz. U. Nr 114, poz. 738 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje:

1) świadek koronny i osoby dla niego najbliższe, jeżeli na podstawie postanowienia prokuratora zostali objęci ochroną lub pomocą,

2) podejrzany, który spełnił warunki przewidziane w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym (Dz. U. Nr 114, poz. 738 i Nr 160, poz. 1083), zwanej dalej „ustawą", oraz osoby dla niego najbliższe, jeżeli na podstawie postanowienia prokuratora zostali objęci ochroną lub pomocą.

2. Wniosek powinien wskazywać okoliczności uprawdopodobniające zagrożenie życia lub zdrowia osoby, która ma być chroniona.

2. W celu dokonania uzgodnień, o których mowa w ust. 1, prokurator prowadzący lub nadzorujący postępowanie zwraca się do Komendanta Głównego Policji za pośrednictwem prokuratora apelacyjnego o niezwłoczne:

1) przedstawienie propozycji zasad i zaleceń, niezbędnych do wykonywania ochrony lub pomocy,

2) wskazanie zakresu obowiązków, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy.

3. W sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych prokurator zwraca się do Komendanta Głównego Policji o przedstawienie propozycji zasad i zaleceń oraz wskazanie zakresu obowiązków, o których mowa w ust. 2, za pośrednictwem Naczelnego Prokuratora Wojskowego.

4. Propozycje zasad i zaleceń Komendant Główny Policji uzgadnia z osobą, która ma być objęta ochroną.

5. Komendant Główny Policji przedstawia prokuratorowi propozycje zasad i zaleceń, o których mowa w ust. 2 pkt 1, wraz z informacją, w jakim zakresie zostały one uzgodnione z osobą, która ma być objęta ochroną, oraz wskazuje zakres obowiązków, o których mowa w ust. 2 pkt 2.

2. Ochrona osobista polega na:

1) stałej lub okresowej obecności policjanta lub policjantów w pobliżu osoby chronionej,

2) stałej lub okresowej obserwacji osoby chronionej i otoczenia, w którym przebywa,

3) wskazywaniu osobie chronionej miejsca pobytu oraz czasu i sposobu przemieszczania się,

4) określaniu zakresu, warunków i sposobu kontaktowania się osoby chronionej z innymi osobami.

2. Pomoc w zakresie zmiany miejsca pobytu polega na podejmowaniu przedsięwzięć o charakterze organizacyjnym lub finansowym, umożliwiających osobie chronionej pobyt w miejscu innym niż dotychczasowe, a w szczególności na:

1) zapewnieniu tymczasowego lokalu mieszkalnego,

2) pomocy w wynajęciu lub zakupie mieszkania,

3) pomocy w przeprowadzce lub zagospodarowaniu,

4) pomocy w umieszczeniu dzieci w szkole, przedszkolu lub żłobku,

5) podejmowaniu czynności niezbędnych do:

a) ochrony mieszkania i mienia pozostawionych w poprzednim miejscu pobytu,

b) roztoczenia opieki nad pozostawioną osobą niedołężną lub chorą, którą osoba chroniona się opiekowała,

c) załatwienia innych ważnych spraw życiowych związanych ze zmianą miejsca pobytu.

1) w wypadku zagrożenia życia lub zdrowia osoby chronionej związanego z dotychczasowym miejscem zatrudnienia,

2) w razie konieczności zapewnienia źródła utrzymania osobie chronionej, która zmieniła miejsce pobytu.

1) uzyskiwaniu informacji o możliwościach zatrudnienia osoby chronionej,

2) zwracaniu się do pracodawców o zatrudnienie osoby chronionej lub do urzędów pracy o pośrednictwo w jej zatrudnieniu,

3) pomocy w uzyskaniu nowych kwalifikacji przez osobę chronioną.

2. Przy udzielaniu pomocy, o której mowa w ust. 1, Komendant Główny Policji uwzględnia w miarę możliwości kwalifikacje zawodowe i inne warunki osobiste osoby chronionej.

1) jeżeli inne formy ochrony lub pomocy nie są wystarczające do zapewnienia bezpieczeństwa osoby chronionej,

2) gdy ochrona lub pomoc będą miały charakter długotrwały.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, osobie chronionej można wydać także dokumenty umożliwiające używanie innych niż własne danych osobowych, uprawniające do przekroczenia granicy państwowej, jeżeli:

1) ze względu na rodzaj zagrożenia opuszczenie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osobę chronioną jest niezbędne do zapewnienia skutecznej ochrony,

2) wyjazd osoby chronionej za granicę jest uzasadniony jej ważnymi sprawami osobistymi i nie powoduje wzrostu zagrożenia dla życia lub zdrowia, i nie narusza interesu wymiaru sprawiedliwości,

3) względy bezpieczeństwa wymagają posługiwania się takimi dokumentami w kraju.

2. Komendant Główny Policji zapewnia wydanie dokumentów umożliwiających używanie innych niż własne danych osobowych oraz przyjmuje do depozytu dokumenty dotychczas posiadane przez osobę chronioną, pozwalające na określenie tożsamości tej osoby.

2. Osoba chroniona nie ponosi kosztów wymiany dokumentów do celów ochrony.

2. Zapewnienie ochrony osobistej, o której mowa w ust. 1, polega na zapewnieniu osobie chronionej bezpieczeństwa w drodze do miejsca czynności, w czasie czynności i w drodze powrotnej.

2. Przesyłki, o których mowa w ust. 1, mogą być odbierane przez policjanta posiadającego upoważnienie osoby chronionej lub Komendanta Głównego Policji;

1) w miejscu dotychczasowego pobytu osoby chronionej,

2) bezpośrednio z urzędu pocztowego, właściwego ze względu na dotychczasowe miejsce pobytu osoby chronionej,

3) pod adresem wskazanym urzędowi pocztowemu przez osobę chronioną lub Komendanta Głównego Policji.

3. W razie potrzeby policjant odbierający przesyłkę okazuje upoważnienie, o którym mowa w ust. 2.

4. Przesyłki odebrane przez policjanta przekazuje się osobie chronionej za pokwitowaniem.

5. Jeżeli osoba chroniona odmawia pokwitowania odbioru przesyłki, policjant sprawujący ochronę czyni o tym wzmiankę na dokumencie pokwitowania odbioru.

1) zagrożenia jej życia lub zdrowia związanego z podjęciem pracy,

2) braku możliwości zatrudnienia,

3) innych przesłanek uniemożliwiających zatrudnienie.

2. Wysokość pomocy finansowej powinna zapewnić pokrycie kosztów utrzymania.

3. Pomoc finansowa przyznana osobie chronionej jest realizowana w gotówce za pokwitowaniem.

2. Wydanie dokumentów umożliwiających używanie innych niż własne danych osobowych może nastąpić na czas nie oznaczony.

1) informuje prokuratora o zmianie okoliczności wpływających na stopień lub rodzaj zagrożenia życia lub zdrowia osoby chronionej,

2) w razie potrzeby występuje do prokuratora o zmianę zakresu lub sposobu ochrony, lub pomoc,

3) sprawuje kontrolę:

a) przestrzegania przez osobę chronioną zasad i zaleceń w zakresie udzielonej ochrony,

b) wykonywania obowiązków, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy,

4) współdziała z innymi organami oraz instytucjami państwowymi i samorządowymi w celu zapewnienia bezpieczeństwa osobie chronionej.

1) jeżeli ustało zagrożenie dla życia lub zdrowia osoby chronionej,

2) jeżeli osoba chroniona wniosła o cofnięcie ochrony lub pomocy,

3) w przypadkach, o których mowa w art. 16 ust. 2 i art. 21 ust. 1 i 2 ustawy,

4) jeżeli osoba chroniona rażąco narusza warunki udzielania ochrony lub pomocy, a zwłaszcza:

a) nie przestrzega porządku prawnego,

b) zataja istotne informacje mające znaczenie dla ochrony,

c) nie stosuje się do niezbędnych dla ochrony poleceń policjantów sprawujących ochronę,

d) korzysta z ochrony lub pomocy niezgodnie z jej przeznaczeniem.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może być cofnięty do czasu wydania postanowienia prokuratora.

2. Jeżeli wydanie dokumentów umożliwiających używanie innych niż własne danych osobowych nastąpiło na czas oznaczony, osoba, której wydano dokumenty, jest obowiązana zwrócić je w terminie 7 dni od dnia ustania tej formy ochrony i pomocy.

3. Po spełnieniu warunku, o którym mowa w ust. 1 lub 2, wydaje się z depozytu dokumenty przekazane Policji zgodnie z § 9 ust. 1.

Prezes Rady Ministrów: J. Buzek