REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1998 nr 163 poz. 1156

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW

z dnia 22 grudnia 1998 r.

w sprawie określenia minimalnej wielkości środków własnych domu maklerskiego oraz maksymalnej wysokości kredytów, pożyczek i wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych w stosunku do środków własnych.

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 60 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje:

§ 1.
1. Rozporządzenie określa:

1) minimalną wielkość środków własnych domu maklerskiego, w zależności od zakresu zezwolenia, zwanych dalej „środkami własnymi na prowadzenie działalności",

2) minimalną wielkość środków własnych domu maklerskiego, w zależności od rozmiarów działalności domu maklerskiego, zwanych dalej „kapitałem netto",

3) maksymalną wysokość zaciągniętych przez dom maklerski kredytów, pożyczek i wyemitowanych przez dom maklerski dłużnych papierów wartościowych w stosunku do wielkości środków własnych na prowadzenie działalności, o których mowa w pkt 1.

2. Przez środki własne na prowadzenie działalności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, rozumie się w pełni opłaconą część kapitału akcyjnego spółki akcyjnej.

§ 2.
1. Środki własne na prowadzenie działalności powinny wynosić, z zastrzeżeniem § 3, nie mniej niż:

1) 2 000 000 zł – w przypadku posiadania przez dom maklerski zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie:

a) oferowania papierów wartościowych w obrocie pierwotnym lub w pierwszej ofercie publicznej,

b) nabywania lub zbywania papierów wartościowych na cudzy rachunek, na zasadach określonych w art. 34 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r., Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715), zwanej dalej „ustawą",

c) zarządzania cudzym pakietem papierów wartościowych na zlecenie,

d) doradztwa w zakresie obrotu papierami wartościowymi,

e) prowadzenia rachunków papierów wartościowych oraz rachunków pieniężnych służących do ich obsługi,

f) pośrednictwa w nabywaniu lub zbywaniu papierów wartościowych będących w obrocie na zagranicznych rynkach regulowanych,

g) podejmowania czynności faktycznych i prawnych, których celem jest doprowadzenie do objęcia lub nabycia przez zleceniodawcę papierów wartościowych nie dopuszczonych do publicznego obrotu oraz innych czynności związanych z obrotem takimi papierami,

h) podejmowania czynności związanych z obsługą towarzystw funduszy powierniczych, towarzystw funduszy inwestycyjnych, funduszy inwestycyjnych oraz towarzystw emerytalnych i funduszy emerytalnych,

i) dokonywania czynności związanych z obrotem prawami majątkowymi nie będącymi papierami wartościowymi,

2) 250 000 zł – w przypadku posiadania przez dom maklerski zezwolenia wyłącznie na prowadzenie doradztwa w zakresie obrotu papierami wartościowymi,

3) 1 500 000 zł – w przypadku posiadania przez dom maklerski zezwolenia wyłącznie na zarządzanie cudzym pakietem papierów wartościowych na zlecenie,

4) 1 500 000 zł – w przypadku posiadania przez dom maklerski zezwolenia wyłącznie na zarządzanie cudzym pakietem papierów wartościowych na zlecenie oraz doradztwo w zakresie obrotu papierami wartościowymi.

2. W przypadku posiadania przez dom maklerski zezwolenia, niezależnie od uzyskanych zezwoleń, o których mowa w ust. 1, na prowadzenie działalności polegającej na nabywaniu lub zbywaniu papierów wartościowych na własny rachunek w celu realizacji zadań związanych z organizacją rynku regulowanego, środki własne powinny wynosić nie mniej niż 4.000.000 zł.

§ 3.
Jedna trzecia środków własnych na prowadzenie działalności, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1, powinna być nie mniejsza niż różnica między sumą nie pokrytej straty z lat ubiegłych i straty z bieżącej działalności a sumą kapitału zapasowego i kapitałów rezerwowych.
§ 4.
Wysokość kapitału netto, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 2, określonego zgodnie z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia, nie może być, z zastrzeżeniem § 5, mniejsza niż:

1) 150 000 zł – w przypadku prowadzenia działalności określonej w § 2 ust. 1 pkt 1, 3 i 4 oraz ust. 2,

2) 20 000 zł – w przypadku prowadzenia działalności określonej w § 2 ust. 1 pkt 2.

§ 5.
Dom maklerski jest obowiązany posiadać kapitał netto w wysokości zapewniającej utrzymanie:

1) stopy zabezpieczenia i wskaźnika należności na poziomie określonym w rozporządzeniu, obliczonych zgodnie z załącznikami nr 2 i 3 do rozporządzenia,

2) bieżącego poziomu zaangażowania, obliczonego zgodnie z załącznikiem nr 4 do rozporządzenia, w wysokości równej lub niższej od maksymalnego poziomu zaangażowania.

§ 6.
1. Stopa zabezpieczenia nie może wynosić, z zastrzeżeniem ust. 2, mniej niż 8%.

2. W ciągu pierwszego roku prowadzenia działalności maklerskiej stopa zabezpieczenia, o której mowa w ust. 1, nie może wynosić mniej niż 14%.

§ 7.
Wskaźnik należności liczony w sytuacji, gdy bieżąca wysokość kapitału netto jest większa od minimalnej wysokości kapitału netto, o której mowa w § 4, powinien wynosić nie więcej niż 3.
§ 8.
1. Maksymalny poziom zaangażowania domu maklerskiego ustala się jako:

1) osiemdziesięciokrotność bieżącego kapitału netto – w pierwszym roku działalności,

2) stukrotność bieżącego kapitału netto – w drugim roku działalności,

3) studwudziestokrotność bieżącego kapitału netto w trzecim roku i następnych latach działalności.

2. W przypadku domu maklerskiego, powstałego w wyniku połączenia dwóch lub więcej domów maklerskich, na potrzeby obliczania maksymalnego poziomu zaangażowania, za początek okresu prowadzenia działalności maklerskiej uważa się:

1) termin rozpoczęcia działalności maklerskiej przez dom maklerski posiadający w chwili łączenia największy kapitał własny,

2) termin rozpoczęcia działalności maklerskiej przez dom maklerski dłużej prowadzący działalność maklerską – w przypadku gdy kapitały własne łączących się domów maklerskich są równe.

3. Sposoby określenia terminów, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przy obliczaniu stopy zabezpieczenia.

§ 9.
Środki własne na prowadzenie działalności, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1, nie mogą wynosić mniej niż 1/4 sumy limitów maksymalnej wysokości należności domu maklerskiego od klientów z tytułu zawartych transakcji, przyznanych poszczególnym klientom przez dom maklerski.
§ 10.
1. Bieżącą wysokość kapitału netto, stopę zabezpieczenia, wskaźnik należności oraz maksymalny i bieżący poziom zaangażowania dom maklerski ustala na koniec każdego dnia roboczego – według stanu na poprzedni dzień roboczy.

2. O każdorazowym niedotrzymaniu wymaganej minimalnej wysokości kapitału netto, stopy zabezpieczenia, przekroczeniu wskaźnika należności lub maksymalnego poziomu zaangażowania dom maklerski bezzwłocznie powiadamia Komisję Papierów Wartościowych i Giełd.

§ 11.
Relację, o której mowa w § 3, dom maklerski wylicza raz w miesiącu – według stanu na ostatni dzień roboczy danego miesiąca.
§ 12.
Wyceny instrumentów finansowych, o których mowa w § 1 pkt 4 załącznika nr 1 do rozporządzenia, oraz instrumentów finansowych klientów dokonuje się zgodnie z zasadami zawartymi w przepisach określających szczególne zasady rachunkowości domów maklerskich.
§ 13.
Wysokość zaciągniętych przez dom maklerski kredytów, pożyczek oraz wyemitowanych przez niego dłużnych papierów wartościowych nie może przekroczyć trzykrotności środków własnych na prowadzenie działalności, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1.
§ 14.
Domy maklerskie, które przed dniem wejścia w życie rozporządzenia otrzymały zezwolenie na prowadzenie działalności maklerskiej, są obowiązane dostosować wysokość środków własnych do wymogów rozporządzenia – w terminie 3 miesięcy od dnia jego wejścia w życie.
§ 15.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r.

Prezes Rady Ministrów: J. Buzek

Załącznik 1. [SPOSÓB OBLICZANIA KAPITAŁU NETTO]

Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 22 grudnia 1998 r. (poz. 1156)

Załącznik nr 1

SPOSÓB OBLICZANIA KAPITAŁU NETTO

§ 1. Kapitał netto równa się sumie kapitału własnego, wynikającego z rozrachunków rynkowych wyniku na otwartych we własnym imieniu i na własny rachunek pozycjach kontraktów terminowych oraz zobowiązań podporządkowanych, pomniejszonej o:

1) wartość udzielonych gwarancji, poręczeń, kaucji, zabezpieczeń i pożyczek, z wyłączeniem pożyczek środków pieniężnych na zakup papierów wartościowych oraz pożyczek papierów wartościowych udzielanych na podstawie odrębnych przepisów,

2) wynikającą z umowy wartość papierów wartościowych, które są przedmiotem zobowiązania do ich nabycia, przemnożoną przez wagę 0,6 – w przypadku zawarcia umowy o subemisję inwestycyjną,

3) wartość aktywów o niskiej płynności,

4) wartość instrumentów finansowych, będących własnością domu maklerskiego, przemnożoną przez odpowiadające im wagi, z wyłączeniem papierów wartościowych stanowiących przedmiot wymaganych depozytów zabezpieczających dla otwartych we własnym imieniu i na własny rachunek pozycji kontraktów terminowych oraz stanowiących przedmiot wymaganego depozytu zabezpieczającego dla każdej otwartej pozycji wystawcy opcji lub warrantu,

5) bieżącą kwotę środków pieniężnych i wartość papierów wartościowych stanowiących wymagane depozyty zabezpieczające dla otwartych we własnym imieniu i na własny rachunek pozycji kontraktów terminowych,

6) bieżącą kwotę środków pieniężnych i wartość papierów wartościowych stanowiących wymagany depozyt zabezpieczający – dla każdej otwartej pozycji wystawcy opcji lub warrantu.

§ 2. 1. Zobowiązaniami podporządkowanymi są zobowiązania, których okres wymagalności, w momencie ich powstania, jest dłuższy niż trzy lata i co do których wierzyciel zobowiązał się nieodwołalnie do tego, aby w razie otwarcia likwidacji lub ogłoszenia upadłości podmiotu prowadzącego dom maklerski jego roszczenia zostały zaspokojone w ostatniej kolejności.

2. Umowa pożyczki, w której wyniku powstają zobowiązania podporządkowane, nie może przewidywać zabezpieczeń zwrotu pożyczki udzielonych przez dom maklerski ani dopuszczać możliwości odstąpienia od niej przed upływem okresu wymagalności.

3. Wielkość zobowiązań podporządkowanych, uwzględnianych w rachunku kapitału netto, nie może być wyższa od:

1) 2/3 wielkości zobowiązań z tytułu zaciągniętej pożyczki, gdy okres jej wymagalności, ustalony w dniu prowadzenia obliczeń, jest dłuższy niż jeden rok, lecz nie dłuższy niż dwa lata,

2) 1/3 wielkości zobowiązań z tytułu zaciągniętej pożyczki, gdy okres jej wymagalności, ustalony w dniu prowadzenia obliczeń, jest nie dłuższy niż jeden rok.

4. Dom maklerski nie może zaliczyć zobowiązań podporządkowanych do kapitału netto w sytuacji, gdy zgodnie z danymi zawartymi w ostatnim sporządzonym przed dniem powstania tych zobowiązań sprawozdaniu miesięcznym, o którym mowa w przepisach określających zakres, tryb, formę oraz terminy dostarczania innych niż wymienione w art. 48 ustawy informacji dotyczących działalności i sytuacji finansowej domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych – 1/8 środków własnych na prowadzenie działalności, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, jest mniejsza od różnicy między sumą nie pokrytej straty z lat ubiegłych i straty netto z bieżącej działalności a sumy kapitału zapasowego i kapitałów rezerwowych.

§ 3. Kapitał własny określony jest według zasad ustalonych w odrębnych przepisach określających szczególne zasady rachunkowości, w tym również wzory składników sprawozdań finansowych oraz odpowiednio skonsolidowanych sprawozdań finansowych domów maklerskich.

§ 4. Aktywami o niskiej płynności są:

1) środki trwałe, z zastrzeżeniem § 5,

2) wartości niematerialne i prawne,

3) rozliczenia międzyokresowe czynne,

4) należności przeterminowane, sporne lub dochodzone na drodze sądowej nie objęte rezerwami, w tym przeterminowane należności od klientów z tytułu zawartych transakcji na papierach wartościowych w imieniu własnym, lecz na rachunek dającego zlecenie,

5) weksle, z wyjątkiem weksli własnych wystawianych przez bank lub weksli, w stosunku do których bank pełni rolę indosanta, akceptanta lub poręczyciela – do wysokości poręczenia.

§ 5. 1. Do środków trwałych, o których mowa w § 4 pkt 1, nie zalicza się środków trwałych posiadanych na podstawie umów najmu lub dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, zaliczanych do majątku domu maklerskiego.

2. W przypadku zespołów komputerowych zaliczanych do środków trwałych, suma kapitału własnego oraz zobowiązań podporządkowanych, o których mowa w § 2, zostaje pomniejszona o wartość tych zespołów przemnożoną przez odpowiadającą im wagę 0,4.

§ 6.1. Poniższym instrumentom finansowym odpowiadają następujące wagi:

1) akcjom notowanym na rynku regulowanym – waga 0,3,

2) akcjom lub obligacjom objętym w wyniku umowy o subemisję inwestycyjną – waga 0,6 do dnia pierwszego notowania na rynku regulowanym,

3) akcjom lub obligacjom objętym w wyniku umowy o subemisję usługową – waga 0,4 do dnia pierwszego notowania na rynku regulowanym,

4) innym akcjom – waga 1,0,

5) obligacjom notowanym na rynku regulowanym, zabezpieczonym całkowicie, wyemitowanym przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski – waga 0,1,

6) obligacjom notowanym na rynku regulowanym, nie zabezpieczonym, wyemitowanym przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski – waga 0,3,

7) innym obligacjom – waga 1,0,

8) dłużnym papierom wartościowym wyemitowanym przez Skarb Państwa – waga 0,05,

9) dłużnym papierom wartościowym wyemitowanym przez Narodowy Bank Polski – waga 0,05,

10) innym instrumentom finansowym – waga 1,0.

2. Wagi, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie do instrumentów finansowych nabytych na własny rachunek w celu realizacji zadań związanych z organizacją rynku regulowanego albo umów o subemisje inwestycyjne lub usługowe; do akcji i obligacji notowanych na rynku regulowanym, nabytych w innych celach, stosuje się wagę 0,8, z wyłączeniem dłużnych papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski, wobec których stosuje się wagi określone w ust. 1 pkt 8 i 9.

Załącznik 2. [SPOSÓB OBLICZANIA STOPY ZABEZPIECZENIA]

Załącznik nr 2

SPOSÓB OBLICZANIA STOPY ZABEZPIECZENIA

§ 1. Stopa zabezpieczenia jest obliczana następująco: (kapitał netto : zobowiązania łączne) x 100%.

§ 2. 1. Zobowiązania łączne, o których mowa w § 1, są równe zobowiązaniom ogółem pomniejszonym o:

1) pożyczki zabezpieczone,

2) zobowiązania wobec akcjonariuszy powstałe w wyniku objęcia i opłacenia przez nich akcji,

3) zobowiązania z tytułu wpłat na poczet nabycia papierów wartościowych w pierwszej ofercie publicznej lub w publicznym obrocie pierwotnym, wyłącznie w przypadku zawarcia odpowiedniej umowy z bankiem, w którym znajdować się będzie zablokowany rachunek środków pieniężnych klientów z wpłatami na akcje,

4) zobowiązania podporządkowane.

2. Przez pożyczki zabezpieczone należy rozumieć pożyczki, dla których zostało prawnie ustalone zabezpieczenie (poręczenie) na majątku strony trzeciej (poręczyciela), obejmujące całą sumę pożyczki.

3. Umowa, o której mowa w ust. 1 pkt 3, powinna zawierać w szczególności wskazanie rachunku bankowego, na którym lokowane będą środki klientów pochodzące z wpłat na akcje, postanowienie o niewypłacaniu, wykorzystaniu lub dysponowaniu w jakikolwiek sposób, przez dom maklerski, środkami znajdującymi się na tym rachunku oraz zapewnienie, że po prawomocnym zarejestrowaniu oferowanych akcji przez sąd rejestrowy środki pieniężne zostaną bezwarunkowo wypłacone na rzecz emitenta, a wszelkie nadpłacone kwoty, w przypadku nadsubskrypcji, zwrócone klientom.

4. Zobowiązaniami podporządkowanymi, o których mowa w ust. 1 pkt 4, są zobowiązania, których okres wymagalności, w momencie ich powstania, jest dłuższy niż trzy lata i co do których wierzyciel zobowiązał się nieodwołalnie do tego, aby w razie otwarcia likwidacji lub ogłoszenia upadłości podmiotu prowadzącego dom maklerski jego roszczenia zostały zaspokojone w ostatniej kolejności.

5. Umowa pożyczki, w której wyniku powstają zobowiązania podporządkowane, nie może przewidywać zabezpieczeń zwrotu pożyczki udzielonych przez dom maklerski ani dopuszczać możliwości odstąpienia od niej przed upływem okresu wymagalności.

6. Wielkość zobowiązań podporządkowanych, uwzględnianych w rachunku zobowiązań łącznych, nie może być wyższa od:

1) 2/3 wielkości zobowiązań z tytułu zaciągniętej pożyczki, gdy okres jej wymagalności, ustalony w dniu prowadzenia obliczeń, jest dłuższy niż jeden rok, lecz nie dłuższy niż dwa lata,

2) 1/3 wielkości zobowiązań z tytułu zaciągniętej pożyczki, gdy okres jej wymagalności, ustalony w dniu prowadzenia obliczeń, jest nie dłuższy niż jeden rok.

7. Dom maklerski nie może pomniejszyć zobowiązań łącznych o zobowiązania podporządkowane w sytuacji, gdy zgodnie z danymi zawartymi w ostatnim sporządzonym przed dniem powstania tych zobowiązań sprawozdaniu miesięcznym, o którym mowa w przepisach określających zakres, tryb, formę oraz terminy dostarczania innych niż wymienione w art. 48 ustawy informacji dotyczących działalności i sytuacji finansowej domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych – 1/8 środków własnych na prowadzenie działalności, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, jest mniejsza od różnicy między sumą nie pokrytej straty z lat ubiegłych i straty netto z bieżącej działalności a sumą kapitału zapasowego i kapitałów rezerwowych.

Załącznik 3. [SPOSÓB OBLICZANIA WSKAŹNIKA NALEŻNOŚCI]

Załącznik nr 3

SPOSÓB OBLICZANIA WSKAŹNIKA NALEŻNOŚCI

Wskaźnik należności oblicza się według następującego wzoru:

WN = (N – Z) / (KN – MKN) przy KN > MKN

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

WN – wskaźnik należności,

N – należności od klientów z tytułu zawartych w imieniu domu maklerskiego transakcji na rachunek klientów nie opłaconych przez klientów,

Z – zabezpieczenia zawartych w imieniu domu maklerskiego transakcji na rachunek klientów nie opłaconych przez klientów,

KN – bieżąca wysokość kapitału netto,

MKN – minimalna wielkość kapitału netto, o której mowa w § 4 rozporządzenia.

Załącznik 4. [SPOSÓB OBLICZANIA BIEŻĄCEGO POZIOMU ZAANGAŻOWANIA]

Załącznik nr 4

SPOSÓB OBLICZANIA BIEŻĄCEGO POZIOMU ZAANGAŻOWANIA

Bieżący poziom zaangażowania jest obliczony według następującego wzoru:

infoRgrafika

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

BPZ – bieżący poziom zaangażowania,

pi – wartość i-tego instrumentu finansowego,

mi – liczba i-tego instrumentu finansowego klientów, z wyjątkiem instrumentów finansowych dopuszczonych do publicznego obrotu, zewidencjonowanych na rachunkach, o których mowa w art. 9 ust. 2 ustawy,

dj – środki pieniężne j-tego klienta,

j – 1... k – klienci,

i – 1 ... n – instrumenty finansowe.

Metryka
  • Data ogłoszenia: 1998-12-22
  • Data wejścia w życie: 1999-01-01
  • Data obowiązywania: 1999-01-01
  • Z mocą od: 1999-01-01
  • Dokument traci ważność: 2002-01-01

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA