Dziennik Ustaw - rok 1998 nr 89 poz. 565

Na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449) zarządza się, co następuje:

1) podania osobie legitymowanej swojego imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego,

2) okazania znaku identyfikacyjnego oraz legitymacji służbowej w taki sposób, aby osoba legitymowana miała możliwość odczytania i zanotowania nazwiska funkcjonariusza,

3) podania osobie legitymowanej podstawy prawnej i przyczyny legitymowania.

2. Funkcjonariusz nie umundurowany jest obowiązany do okazania znaku identyfikacyjnego równocześnie z legitymacją służbową oraz umożliwienia osobie legitymowanej odnotowania numeru identyfikacyjnego.

1) dowodu osobistego lub paszportu,

2) tymczasowego dowodu osobistego lub tymczasowego zaświadczenia tożsamości,

3) dokumentu paszportowego cudzoziemca.

2. Tożsamość osoby legitymowanej można ustalić również na podstawie nie budzących wątpliwości dokumentów, innych niż wymienione w ust. 1, albo oświadczeń osób, których tożsamość jest znana funkcjonariuszowi, a także telefonicznego lub osobistego porozumienia się przez funkcjonariusza z osobami wskazanymi przez osobę legitymowaną.

2. Dane, o których mowa w ust. 1, należy następnie zamieścić w notatce służbowej i włączyć tę notatkę, w zależności od rodzaju prowadzonych czynności służbowych, do akt postępowania karnego lub karnego skarbowego, postępowania kontrolnego lub akt operacyjno-rozpoznawczych.

2. Do zatrzymywania pojazdu stosuje się odpowiednio zasady określone w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602).

2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:

1) oznaczenie podstawy prawnej, miejsca i czasu zatrzymywania pojazdu oraz dane osób uczestniczących w zatrzymywaniu,

2) opis przebiegu zatrzymywania, a w szczególności:

a) rodzaj, markę i numer rejestracyjny pojazdu oraz dane dotyczące właściciela lub dysponenta pojazdu,

b) wskazanie rodzaju i ilości towarów znajdujących się w pojeździe oraz określenie ich zgodności z dokumentami przewozowymi,

c) wpisy dotyczące zdjęcia i ponownego umieszczenia zamknięć celnych,

3) treść oświadczeń i wniosków złożonych przez osoby obecne podczas zatrzymywania pojazdu.

3. Protokół odczytuje się właścicielowi lub dysponentowi pojazdu, a w razie konieczności innym osobom uczestniczącym w zatrzymaniu pojazdu, które powinny protokół podpisać. Brak podpisu którejkolwiek z tych osób należy omówić w protokole. O odczytaniu protokołu dokonuje się odpowiedniej wzmianki.

2. Zatrzymywanie kolejowych środków przewozowych odbywa się za pośrednictwem właściwych organów kolejowych oraz w trybie określonym odrębnymi przepisami technicznymi o utrzymaniu i eksploatacji kolei, a także o ochronie porządku na kolejach użytku publicznego.

3. Zatrzymywanie środków przewozowych na polskich wodach morskich odbywa się za pośrednictwem właściwych organów administracji morskiej i w trybie określonym odrębnymi przepisami prawa morskiego.

2. Funkcjonariusze są obowiązani zastosować się do decyzji właściwych organów administracji żeglugowej, kolejowej i morskiej, w zakresie wyznaczenia czasu i miejsca zatrzymania środka przewozowego.

1) ustalić w sposób nie budzący wątpliwości, że lokal ten faktycznie został zgłoszony właściwym organom jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej,

2) okazać stosowne upoważnienie do czynności kontrolnych.

2. Przepisy § 2 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 stosuje się odpowiednio.

2. W przypadku gdy stwierdzono ślady naruszenia nałożonych zamknięć celnych, należy te ślady utrwalić oraz zabezpieczyć naruszone zamknięcia w sposób przewidziany dla dowodów w przepisach ustawy karnej skarbowej.

3. W przypadku gdy nie stwierdzono śladów naruszenia nałożonych zamknięć celnych, należy te zamknięcia dostarczyć do siedziby urzędu Inspekcji Celnej w celu protokolarnego przekazania do utylizacji właściwemu w tym zakresie przedsiębiorcy.

4. Po zdjęciu zamknięć i zakończeniu czynności kontrolnych należy ponownie umieścić zamknięcia celne w miejscach, gdzie znajdowały się zamknięcia zdjęte.

2. W Generalnym Inspektoracie Celnym prowadzi się ewidencję plombownic wprowadzonych do użytku służbowego w Inspekcji Celnej.

3. Generalny Inspektor Celny informuje Prezesa Głównego Urzędu Ceł o numerach identyfikacyjnych plombownic, wprowadzonych do użytku służbowego, ze wskazaniem jednostek organizacyjnych Inspekcji Celnej, dysponujących poszczególnymi plombownicami.

1) stosownego wpisu do protokołu, o którym mowa w § 8,

2) adnotacji zawierającej dane o ilości, rodzaju i cechach identyfikacyjnych ponownie umieszczonych zamknięć celnych oraz o ewentualnym pobraniu zakwestionowanych towarów za pokwitowaniem.

2. Adnotację, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zamieszcza się w protokole potwierdzonym odciskiem indywidualnego stempla identyfikacyjnego funkcjonariusza. Protokół sporządza się w trzech egzemplarzach, z których jeden jest przeznaczony dla kierującego zatrzymywanym pojazdem lub uprawnionego dysponenta towaru, drugi włącza się do dokumentów celnych, przewozowych lub innych związanych z towarem, a trzeci – do akt Inspekcji Celnej.

3. Indywidualny stempel identyfikacyjny ma formę kwadratu o boku 20 mm, ze znajdującym się wewnątrz oznaczeniem jednostki organizacyjnej Inspekcji Celnej oraz numeru identyfikacyjnego funkcjonariusza.

4. Jeżeli nie jest możliwe ponowne umieszczenie zamknięć celnych ze względu na warunki wykonywania czynności albo właściwości towaru lub środka przewozowego, funkcjonariusze konwojują zatrzymany pojazd lub inny środek przewozowy do siedziby najbliższej jednostki organizacyjnej urzędu celnego bądź do uzgodnionego z właściwym urzędem celnym miejsca, w którym może być zapewniony dozór celny.

Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz