REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1997 nr 158 poz. 1050

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW

z dnia 19 grudnia 1997 r.

w sprawie określenia wypadków, w których należności celne przywozowe lub wywozowe są zwracane lub umarzane, oraz trybu i warunków dokonywania zwrotu lub umorzenia.

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 252 § 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. – Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770 i Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje:

Rozdział 1

Wypadki, w których należności celne są zwracane lub umarzane

§ 1.

1. Cło jest zwracane lub umarzane, gdy:

1) po zwolnieniu towarów niekrajowych objętych procedurą celną odprawy czasowej, z całkowitym lub częściowym zwolnieniem od cła, towary te zostały skradzione, a następnie odnalezione w stanie, w jakim znajdowały się w momencie kradzieży, przy czym nastąpiło to przed przewidywanym w pozwoleniu terminem zakończenia procedury odprawy czasowej,

2) towary, które ze względu na ich przeznaczenie zostały dopuszczone do obrotu z zastosowaniem środków taryfowych, o których mowa w art. 14 Kodeksu celnego, zostały skradzione, a następnie, nie później niż w okresie sześciu miesięcy, odnalezione w stanie, w jakim znajdowały się w momencie kradzieży,

3) niemożliwe jest otwarcie środka transportu, w którym znajdują się towary uprzednio dopuszczone do obrotu, i w związku z tym niemożliwe jest dokonanie jego rozładunku,

4) towary dopuszczone do obrotu zostały następnie objęte procedurą uszlachetniania biernego, w celu bezpłatnego usunięcia przez dostawcę usterek występujących w towarze, a kontrahent zagraniczny zdecydował się na zatrzymanie towarów i organ celny został o tym fakcie powiadomiony,

5) po zwolnieniu towarów dopuszczonych do obrotu stwierdzono, że w momencie zwolnienia towarów obowiązywał zakaz posiadania, rozpowszechniania lub obrotu takimi towarami,

6) towary dopuszczone do obrotu zostały następnie, za zgodą organu celnego, bezpłatnie przekazane jednostkom organizacyjnym statutowo powołanym do realizacji pomocy humanitarnej, pod warunkiem że będą wykorzystane do takiej pomocy,

7) towary zostały dostarczone odbiorcy wskutek pomyłki kontrahenta zagranicznego,

8) towary okazały się nieprzydatne do użytku, przewidzianego przez osobę uprawnioną do korzystania z procedury celnej, z powodu oczywistej pomyłki w zamówieniu,

9) towary zostały dostarczone osobie korzystającej z procedury celnej, po terminie dostawy przewidzianym w kontrakcie.

2. Zwrot lub umorzenie cła, z zastrzeżeniem ust. 3, jest dopuszczalne w wypadkach, o których mowa:

1) w ust. 1 w pkt 2 – gdy kontyngent taryfowy na towary nie został wyczerpany,

2) w ust. 1 w pkt 4 – gdy kontrahent zagraniczny nie nadesłał produktu zamiennego,

3) w ust. 1 w pkt 6 – gdy jednostki organizacyjne statutowo powołane do realizacji pomocy humanitarnej są uprawnione do korzystania ze zwolnienia od cła, o którym mowa w art. 190 § 1 pkt 12 Kodeksu celnego,

4) w ust. 1 w pkt 3, 5 i 7–9 – gdy towary zostały wywiezione poza polski obszar celny lub zostało im nadane jedno z przeznaczeń celnych, o których mowa w art. 248 § 3 Kodeksu celnego,

5) w ust. 1 w pkt 7 i 8 – gdy towary zostały wywiezione poza polski obszar celny do kontrahenta zagranicznego lub do osoby przez niego wskazanej.

3. Zwrot lub umorzenie cła jest dopuszczalne w wypadkach, gdy towary, o których mowa w ust. 1, nie zostały użyte lub sprzedane przed nadaniem im nowego przeznaczenia celnego.

§ 2.
1. Zwrot eta od towarów w postaci surowców, materiałów, półfabrykatów lub elementów kooperacyjnych, przywiezionych z zagranicy przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, następuje, jeżeli zostały one zużyte przy wyrobie towarów wywiezionych poza polski obszar celny.

2. Cło, o którym mowa w ust. 1, zwraca się producentowi towarów wywiezionych poza polski obszar celny.

3. Za producenta towarów uważa się osobę, która wykonała albo zorganizowała procesy przetwórcze lub produkcyjne, w trakcie których zostały zużyte towary określone w ust. 1.

Rozdział 2

Tryb i warunki dokonywania zwrotu lub umorzenia należności celnych

§ 3.

Wniosek o dokonanie zwrotu lub umorzenia należności celnych, w wypadkach określonych w § 1 oraz w art. 246–248 Kodeksu celnego, zwany dalej „wnioskiem”, powinien zostać sporządzony w dwóch egzemplarzach, według wzoru określonego w odrębnych przepisach, wydanych na podstawie art. 252 § 2 Kodeksu celnego.
§ 4.
1. Wniosek powinien zostać złożony w urzędzie celnym, w którym zostały zarejestrowane należności celne.

2. Organ celny właściwy ze względu na miejsce, w którym zarejestrowano należności celne, potwierdza przyjęcie wniosku na dwóch egzemplarzach, przy czym jeden egzemplarz zostaje zwrócony wnioskodawcy.

§ 5.
1. W celu sprawdzenia prawdziwości danych zawartych we wniosku oraz spełnienia wymogów określonych w § 1 oraz w art. 246 i 248 Kodeksu celnego organ celny, o którym mowa w § 4 ust. 2, występuje do organu celnego, właściwego ze względu na miejsce, w którym znajduje się towar, o przeprowadzenie oględzin towaru.

2. Do wystąpienia, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć wniosek oraz inne dokumenty, niezbędne do sprawdzenia danych zawartych we wniosku.

§ 6.
Organ celny właściwy ze względu na miejsce, w którym znajduje się towar, zwraca całość dokumentów, o których mowa w § 5 ust. 2, wraz z informacją o wyniku przeprowadzonych oględzin, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wystąpienia, zgodnie z § 5 ust. 1.
§ 7.
Decyzja w sprawie zwrotu lub umorzenia należności celnych powinna, w zależności od okoliczności sprawy, zawierać również:

1) dane pozwalające na identyfikację towarów, których dotyczy zarejestrowana kwota należności celnych,

2) określenie przeznaczenia celnego, które zostanie nadane towarom,

3) numer pozwolenia na zniszczenie towarów albo objęcie towarów procedurą składu celnego,

4) stwierdzenie, że decyzja została wydana z zastrzeżeniem dopełnienia przez wnioskodawcę warunku wywozu towaru, jego zniszczenia, powrotnego wywozu, objęcia towaru procedurą składu celnego albo wprowadzenia go do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego,

5) określenie terminu w celu dopełnienia warunku, o którym mowa w pkt 4,

6) zastrzeżenie, że decyzja została wydana pod warunkiem dostarczenia przez wnioskodawcę do organu celnego, o którym mowa w § 4 ust. 2, karty 1A i 3 dokumentu SAD albo protokołu zniszczenia, potwierdzających, że warunek ten został dopełniony.

§ 8.
Termin do spełnienia warunków, o których mowa w § 7 pkt 4 i 6, nie może przekroczyć 14 dni od dnia doręczenia dłużnikowi decyzji o zwrocie lub umorzeniu należności celnych.
§ 9.
Do dnia wydania decyzji w sprawie zwrotu lub umorzenia należności celnych towar, którego dotyczy wniosek, nie może bez uprzedniej zgody organu celnego, o którym mowa w § 4 ust. 2, zostać przekazany w inne miejsce niż to, które zostało wskazane we wniosku.
§ 10.
Jeżeli przedmiotem wywozu, powrotnego wywozu, zniszczenia, objęcia towaru procedurą składu celnego lub wprowadzenia do wolnego obszaru celnego albo nieodpłatnego przekazania towaru stanowiącego pomoc humanitarną jest towar stanowiący jedynie część ilości uprzednio objętej zgłoszeniem celnym, kwota cła podlegająca zwrotowi lub umorzeniu będzie stanowić różnicę między kwotą cła za cały towar a kwotą cła przypadającego od tej części towaru.
§ 11.
Zwrot cła, o którym mowa w § 2, przysługuje pod warunkiem wywozu towarów poza polski obszar celny w terminie 18 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia.
§ 12.
1. W wypadku, o którym mowa w § 2, wniosek powinien zawierać określenie:

1) organu celnego, do którego jest kierowany,

2) producenta, o którym mowa w § 2 ust. 3,

3) importera towarów zużytych przy wyrobie towarów wywiezionych poza polski obszar celny,

4) eksportera towarów, jeżeli eksporterem nie jest producent wymieniony w pkt 2,

5) nazwy taryfowej towarów importowanych, zużytych przy wyrobie towarów wywiezionych, ze wskazaniem ilości lub wagi oraz wartości celnej,

6) żądanej kwoty, stanowiącej równowartość cła, z rozliczeniem wszystkich zgłoszeń celnych, dotyczących towarów przywiezionych z zagranicy, zużytych przy wyrobie towarów wywiezionych poza polski obszar celny, przez wskazanie rodzaju i ilości zużytych towarów oraz wysokości wymierzonego i pobranego cła, oraz

7) datę sporządzenia wniosku i podpis wnoszącego pismo z oświadczeniem w brzmieniu:

„Pouczony o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania (art. 233 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny) oświadczam, że według stanu na dzień wystawienia niniejszego wniosku dane zawarte we wniosku oraz dane i informacje załączone do wniosku są prawdziwe”.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zostać złożony nie później niż w terminie 30 dni od dnia wywozu towarów, o którym mowa w § 11.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć:

1) decyzję o dopuszczeniu towaru do obrotu na polskim obszarze celnym oraz wymiarze cła,

2) dowód uiszczenia cła,

3) dokument potwierdzający wywóz towarów, o których mowa w § 2 ust. 2, poza polski obszar celny,

4) szczegółowy opis zastosowanego procesu przetwórczego lub produkcyjnego, jakim zostały poddane towary, z uwzględnieniem norm zużycia przywiezionych z zagranicy towarów,

5) dowód wykonania usługi zleconej, w ramach swojej działalności, przez producenta, jeżeli producent nie wykonał wszystkich czynności związanych z procesem przetwórczym lub produkcyjnym we własnym zakresie,

6) dowód zakupu przez producenta od importera towarów przywiezionych z zagranicy i zużytych przy wyrobie towarów wywiezionych, jeżeli producent nie jest importerem,

7) fakturę lub umowę zawartą z eksporterem towaru, jeżeli producent nie dokonuje wywozu towaru.

§ 13.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r.

Prezes Rady Ministrów: J. Buzek

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA