Dziennik Ustaw - rok 1997 nr 154 poz. 1007

Na podstawie art. 6 § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. – Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje:

2. Funkcjonariusz celny obowiązany jest do umieszczenia na zgłoszeniu celnym lub innym dokumencie potwierdzającym dokonanie formalności niezbędnych do nadania towarowi przeznaczenia celnego adnotacji o wyniku przeprowadzonych czynności kontroli celnej, chyba że przepisy szczególne przewidują dokonanie wpisu do rejestru prowadzonego przez organ celny lub sporządzenie protokołu.

1) kontrolować dokumenty i dane handlowe, w tym także sporządzone z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych,

2) ustalać tożsamość osób,

3) dokonywać oględzin towarów,

4) kontrolować księgowość prowadzoną przez osoby krajowe,

5) pobierać próbki towarów i badać je,

6) przesłuchiwać osoby bezpośrednio lub pośrednio uczestniczące w czynnościach związanych z wymianą towarową,

7) przeprowadzać rewizję celną,

8) zatrzymywać i kontrolować środki transportu,

9) przeszukiwać osoby i pomieszczenia.

1) ocenę cech zewnętrznych i treści dokumentów,

2) oględziny znaków zabezpieczających, a w szczególności hologramów lub kodów, jeżeli dokument został w ten sposób zabezpieczony,

3) uzyskanie od organów lub osób, które wystawiły dokumenty, potwierdzenia ich autentyczności,

4) dokonanie przez organ celny lub inny organ albo instytucję ekspertyzy laboratoryjnej dokumentów,

5) ustalenie autentyczności podpisów, pieczęci i innych znaków urzędowych,

6) porównanie dokumentów z ich kopiami lub uwierzytelnionymi fotokopiami, które są w posiadaniu organów celnych lub zostały bezpośrednio przekazane organom celnym przez organy lub osoby, które wystawiły te dokumenty.

2. Przeszukanie nie powinno naruszać godności osobistej osoby przeszukiwanej oraz powinno być przeprowadzone przez osobę tej samej płci, w warunkach wykluczających obecność osób postronnych.

3. W wypadku uzasadnionego podejrzenia, że osoba fizyczna ukrywa towary w swoim organizmie, organ celny może skierować tę osobę na specjalistyczne badania lekarskie.

4. Z przeprowadzonego przeszukania osoby fizycznej sporządza się protokół, a w wypadku wykonywania badań, o których mowa w ust. 3, na wniosek osoby, która została poddana tym badaniom, organ celny wydaje zaświadczenie o terminie i miejscu ich przeprowadzania.

2. Jeżeli objęcie towaru procedurą celną wymaga pozwolenia, którego uzyskanie przewidują przepisy, o których mowa w ust. 1, funkcjonariusz celny obowiązany jest w szczególności:

1) dokonać na oryginale pozwolenia adnotacji o ilości lub wartości przywożonego lub wywożonego towaru,

2) dokonać na oryginale pozwolenia adnotacji o całkowitym wykorzystaniu pozwolenia, jeżeli przywieziony lub wywieziony został w całości towar objęty pozwoleniem,

3) zwrócić oryginał pozwolenia zgłaszającemu oraz dołączyć kserokopię pozwolenia wraz z dokonanymi adnotacjami do karty zgłoszenia celnego, zatrzymywanej przez organ celny.

3. Przepisów ust. 2 nie stosuje się, jeżeli przepisy odrębne określają inny sposób postępowania.

1) są autentyczne,

2) zostały nałożone prawidłowo,

3) nie są uszkodzone.

2. W wypadku przywozu na polski obszar celny towarów, na które polskie znaki akcyzy nałożono za granicą, funkcjonariusz celny sprawdza, czy znaki te zostały wywiezione z polskiego obszaru celnego zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.

2. Rewizję celną przesyłek pocztowych i pobieranie próbek towarów w nich przesyłanych przeprowadza się w obecności zgłaszającego lub pracownika urzędu pocztowego.

2. W wypadku przywozu lub wywozu towarów transportem, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz celny może uczestniczyć w czynnościach związanych z odczytem wskazań urządzeń pomiarowych, a udział w tych czynnościach potwierdza w protokole odczytu.

1) ustalać tożsamość osoby fizycznej, w tym kontrolować dokumenty uprawniające do przekraczania granicy państwowej,

2) przeprowadzać rewizję celną bagażu,

3) przeprowadzać graniczną kontrolę dewizową, w tym potwierdzać zgłoszenia przywozu dewiz na zasadach określonych w przepisach odrębnych,

4) przeszukiwać osoby fizyczne.

2. Jeżeli przepisy prawa celnego ograniczają uprawnienie do korzystania ze zwolnienia od cła przez osoby wielokrotnie przekraczające granicę państwową, funkcjonariusz celny obowiązany jest dokonać w dokumencie uprawniającym osobę do przekraczania granicy państwowej adnotacji o rodzaju udzielonego zwolnienia oraz dacie przekraczania granicy państwowej.

2. Funkcjonariusz celny potwierdza złożenie towarów w magazynie celnym lub wyprowadzenie towarów z magazynu celnego w ewidencji towarowej prowadzonej w tym magazynie.

2. Do zatrzymania środka transportu przemieszczającego się po drodze, w celu podjęcia czynności w ramach kontroli celnej, stosuje się odpowiednio zasady określone w przepisach prawa o ruchu drogowym, a uprawnionymi do tej czynności są umundurowani funkcjonariusze celni.

3. Zatrzymanie środków transportu, innych niż środki transportu przemieszczające się po drodze, odbywa się przy udziale innych służb lub instytucji, a w szczególności:

1) policji,

2) Straży Granicznej,

3) służb lotniczych i morskich,

4) służb administracji kolei państwowych.

4. Po zatrzymaniu środka transportu organ celny może w szczególności:

1) kontrolować dokumenty i dane dotyczące środka transportu oraz osoby kierującej pojazdem, z wyłączeniem dokumentów uprawniających do kierowania środkiem transportu, z zastrzeżeniem ust. 5,

2) kontrolować dokumenty dotyczące przewożonych towarów,

3) sprawdzać zamknięcia celne, jeżeli z dokumentów wynika, że zostały one nałożone,

4) przeprowadzać rewizję środka transportu i towarów.

5. Organ celny może kontrolować dokumenty uprawniające do kierowania środkiem transportu, jeżeli osoba kontrolowana nie posiada innych dokumentów pozwalających określić jej tożsamość albo występuje uzasadniona wątpliwość co do ich autentyczności.

1) ze względu na warunki procedury celnej jest to niezbędne dla zachowania tożsamości towarów,

2) towary, którym nadano przeznaczenie celne wprowadzenia do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, są przewożone z urzędu celnego do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego,

3) towary objęte procedurą składu celnego są przemieszczane do innego składu celnego,

4) towary znajdujące się w wolnym obszarze celnym lub w składzie wolnocłowym są przewożone do innego wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego,

5) towary składowane czasowo są przewożone do innego miejsca znajdującego się pod dozorem celnym,

6) towary wprowadzone na polski obszar celny przewożone są drogą celną określoną przez organ celny,

7) towary są złożone w magazynie celnym bez zabezpieczenia kwoty wynikającej z długu celnego.

2. Zamknięcia celne mogą być nakładane na pomieszczenia, składy celne lub magazyny celne zwłaszcza w wypadku, gdy istnieje uzasadnione podejrzenie, że towary w nich znajdujące się mogą zostać usunięte spod dozoru celnego.

3. Funkcjonariusz celny, który nałożył zamknięcia celne, obowiązany jest udokumentować liczbę i rodzaj nałożonych zamknięć celnych i ich cechy identyfikacyjne.

4. Zamknięć celnych nie nakłada się w wypadku, gdy towary:

1) znajdują się na statkach morskich, z wyjątkiem broni palnej, materiałów wybuchowych, amunicji, środków obezwładniających, napojów alkoholowych, wyrobów tytoniowych i używek,

2) są przewożone zgodnie z przepisami o przewozach bez opakowań, w otwartych wagonach, otwartych barkach lub innych środkach przewozowych, zwłaszcza gdy są to towary masowe,

3) posiadają cechy pozwalające w sposób nie budzący wątpliwości ustalić ich tożsamość, takie jak numery fabryczne w sposób trwały umieszczone na towarze, albo gdy zgłaszający przedstawił opis, rysunki lub zdjęcia fotograficzne towaru.

5. Organ celny może zezwolić na usuwanie lub niszczenie zamknięć celnych w szczególności przez:

1) osobę zwolnioną z obowiązku przedstawiania towarów w urzędzie celnym – na podstawie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej lub innego pozwolenia organu celnego,

2) inne osoby – na podstawie pozwolenia organu celnego na usuwanie lub zniszczenie zamknięć celnych.

6. Osoby, o których mowa w ust. 5, mogą zdjąć lub zniszczyć zamknięcia celne zgodnie z warunkami określonymi w pozwoleniu i pod warunkiem zawiadomienia organu celnego o rodzaju, ilości i cechach identyfikacyjnych zamknięć celnych w trybie i terminie określonym w pozwoleniu.

7. Organ celny może zobowiązać do zawiadomienia organu celnego o stwierdzeniu naruszenia, usunięcia lub zniszczenia zamknięć celnych, bez zgody organu celnego, każdą osobę będącą w posiadaniu towaru lub środka transportu lub osobę odpowiedzialną za wykonanie obowiązków wynikających z wprowadzenia towarów do wolnego obszaru celnego albo ze złożenia towarów w magazynie celnym, składzie celnym lub innym miejscu znajdującym się pod dozorem celnym.

8. Jeżeli w wyniku sprawdzenia zamknięć celnych funkcjonariusz celny stwierdzi ich uszkodzenie, usunięcie lub zniszczenie dokonane bez zgody organu celnego, zobowiązany jest sporządzić protokół.

9. W wypadku gdy niemożliwe jest nałożenie zamknięć celnych, a zachowanie tożsamości towaru jest niezbędne do przestrzegania warunków procedury celnej lub istnieje uzasadnione podejrzenie, że towar może zostać usunięty spod dozoru celnego, organ celny może zarządzić konwój celny lub strzeżenie towarów.

1) istnieje uzasadnione podejrzenie, że towary mogą nie zostać dostarczone do urzędu celnego albo miejsca uznanego lub wyznaczonego przez organ celny,

2) kwota długu celnego mogącego powstać w związku z przewozem towarów w ramach procedury tranzytu jest wyższa niż kwota zabezpieczona,

3) procedurą tranzytu objęte są towary niekrajowe, których przemieszczanie ma się zakończyć poza polskim obszarem celnym,

4) istnieje potrzeba zachowania tożsamości towaru, a nie jest możliwe nałożenie zamknięć celnych,

5) w ramach procedury tranzytu przewożone są towary, których przywóz jest związany ze zwiększonym ryzykiem.

2. W wypadku zarządzenia konwoju sporządza się protokół, który jest rejestrowany w rejestrze prowadzonym w urzędzie celnym.

3. Organy celne mogą zlecać wykonanie niektórych czynności w ramach konwoju celnego wyspecjalizowanym jednostkom działającym w zakresie ochrony osób lub mienia.

1) towar wprowadzony na polski obszar celny na skutek nieprzewidzianych okoliczności lub działania siły wyższej nie może zostać dostarczony do granicznego urzędu celnego albo miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny,

2) towar wprowadzony na polski obszar celny wymaga przeładunku,

3) towar czasowo składowany nie może zostać przekazany ani do depozytu celnego, ani do magazynu celnego.

2. W wypadku gdy czynności kontroli celnej przeprowadzono pod nieobecność osoby zainteresowanej, funkcjonariusz celny obowiązany jest utrwalić w protokole kontroli przyczyny odstąpienia od wymogu określonego w ust. 1.

3. Okazanie osobie, o której mowa w ust. 1, upoważnienia, o którym mowa w § 17, jest równoznaczne z zawiadomieniem o rozpoczęciu kontroli u tej osoby.

4. Jeżeli wymagają tego okoliczności i jest to uzasadnione potrzebami kontroli, funkcjonariusz celny może dokonywać czynności także poza godzinami pracy osoby, u której przeprowadza się kontrolę.

1) udostępnić towary, dokumenty lub środki transportu oraz zapewnić dostęp do pomieszczeń oraz innych miejsc będących przedmiotem kontroli,

2) zapewnić wgląd w dokumenty i ewidencje objęte zakresem kontroli, a zwłaszcza dokumenty handlowe, księgowe i finansowe, nawet jeżeli mają one charakter poufny,

3) umożliwić sporządzenie kopii dokumentów,

4) udzielać wyjaśnień w sprawach objętych zakresem kontroli celnej,

5) umożliwić sporządzenie szkiców, filmowanie i fotografowanie oraz dokonywanie nagrań dźwiękowych,

6) przeprowadzić na żądanie organu celnego inwentaryzację w zakresie niezbędnym na potrzeby kontroli celnej,

7) wydać za pokwitowaniem towary lub dokumenty, jeżeli organ celny uzna za niezbędne przeprowadzenie ich dalszej analizy lub dokładniejszej kontroli,

8) udostępnić w niezbędnym zakresie środki łączności, a także inne urządzenia techniczne, jeżeli są one niezbędne do wykonania czynności kontroli celnej,

9) udzielić niezbędnej pomocy technicznej, jeżeli dokumenty lub ewidencje będące przedmiotem kontroli zostały sporządzone z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych.

1) kontroli dokumentów i ewidencji,

2) zabezpieczenia dokumentów i dowodów rzeczowych,

3) rewizji celnej,

4) przesłuchania świadków,

5) pobierania próbek towarów i ich badania,

2. Funkcjonariusz celny obowiązany jest zapoznać osobę uczestniczącą przy czynnościach kontrolnych z treścią protokołu.

3. Protokół podpisują funkcjonariusz celny i osoby uczestniczące przy czynnościach kontrolnych. Jeżeli osoba uczestnicząca odmówi podpisania protokołu, funkcjonariusz celny obowiązany jest umieścić w protokole odpowiednią adnotację.

4. Osoba uczestnicząca przy czynnościach kontrolnych może, w terminie 7 dni od zapoznania jej z treścią protokołu, zgłosić uwagi do protokołu.

2. Funkcjonariusz celny obowiązany jest zapoznać osobę, u której przeprowadzono kontrolę, z treścią protokołu.

3. Protokół podpisują funkcjonariusz celny przeprowadzający kontrolę oraz osoba, u której przeprowadzono kontrolę.

4. Jeżeli osoba, u której przeprowadzono kontrolę, odmówi podpisania protokołu, funkcjonariusz celny obowiązany jest umieścić w protokole odpowiednią adnotację.

5. Jeżeli osoba, u której przeprowadzano kontrolę, nie była obecna przy wykonywaniu czynności kontroli celnej, funkcjonariusz celny obowiązany jest umieścić w protokole odpowiednią adnotację.

6. Protokół sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje organ celny, a drugi doręcza się osobie, u której przeprowadzono kontrolę.

7. Osoba, u której przeprowadzono kontrolę, w terminie 7 dni od doręczenia protokołu, może zgłosić uwagi do protokołu.

1) sposób prowadzenia księgowości i dokumentacji związanej z przeprowadzanymi operacjami handlowymi pozwoli na ustalenie, czy przepisy prawa celnego są stosowane właściwie,

2) osoba ta nie naruszyła przepisów prawa celnego ani przepisów podatkowych,

3) stan pomieszczeń lub terenu zapewnia pozostawanie towaru pod dozorem celnym, jeżeli procedura ma być stosowana w miejscach znajdujących się pod dozorem celnym.

1) w pomieszczeniach składu celnego towary poddawane są procesom uszlachetnienia w ramach procedury uszlachetniania czynnego lub

2) w pomieszczeniach składu celnego towary poddawane są procesom przetworzenia w ramach procedury przetwarzania pod kontrolą, lub

3) na podstawie art. 80 Kodeksu celnego towary składowane w składzie celnym są obejmowane procedurą składu celnego lub dopuszczane do obrotu bez przedstawiania ich organom celnym.

2. W czasie okresowej kontroli składu celnego organ celny podejmuje odpowiednie czynności kontroli celnej, w szczególności w celu stwierdzenia, czy:

1) stan pomieszczeń oraz wyposażenie składu celnego zapewniają odpowiednie warunki składowania towarów, umożliwiają prowadzenie kontroli celnej i gwarantują pozostawanie towarów pod dozorem celnym,

2) prowadzący skład celny prowadzi działalność zgodnie z warunkami określonymi w przepisach prawa, udzielonym pozwoleniu i regulaminie funkcjonowania składu celnego,

3) towary są składowane zgodnie z ustalonymi warunkami, a zwłaszcza czy przestrzegane są terminy składowania wyznaczone na podstawie art. 115 Kodeksu celnego,

4) działalność składu celnego nie została przerwana na czas dłuższy niż 3 miesiące,

5) rozmiar prowadzonej działalności uzasadnia dalsze prowadzenie składu celnego,

6) ewidencja towarowa jest prowadzona zgodnie z warunkami określonymi przez organ celny,

7) towary są poddawane zwyczajowym czynnościom zgodnie z warunkami określonymi w pozwoleniu,

8) towary są czasowo wyprowadzane ze składu celnego zgodnie z warunkami określonymi w pozwoleniu,

9) ilość towarów znajdujących się w składzie celnym jest zgodna z ilością wykazaną w ewidencji towarowej,

10) wykonane zostały zalecenia dotyczące usunięcia uchybień stwierdzonych w wyniku wcześniejszej okresowej kontroli składu celnego.

3. Organ celny może zakazać wprowadzania towarów do składu celnego lub wyprowadzania towarów ze składu celnego w czasie przeprowadzania okresowej kontroli składu celnego, nie dłużej jednak niż przez okres 3 dni.

4. Jeżeli w wyniku okresowej kontroli składu celnego stwierdzono, że prowadzący skład celny prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa celnego, otrzymanym pozwoleniem lub regulaminem funkcjonowania składu celnego, lub naruszony został inny warunek działania składu celnego, ale stwierdzone uchybienia nie spowodowały ryzyka uszczuplenia należności stanowiących dochód budżetu państwa, organ celny może wezwać do usunięcia stwierdzonych uchybień w określonym terminie.

5. W celu stwierdzenia, czy prowadzący skład celny prowadzi działalność zgodnie z przepisami prawa celnego i czy nie zostały naruszone warunki określone w art. 105 § 5 Kodeksu celnego, organ celny może w szczególności zobowiązać prowadzącego skład celny do dostarczenia:

1) pozytywnej opinii o sytuacji finansowej prowadzącego skład celny, wydanej przez bank prowadzący jego rachunek rozliczeniowy,

2) aktualnego zaświadczenia, wydanego przez właściwy dla siedziby lub miejsca zamieszkania prowadzącego skład celny urząd skarbowy – o niezaleganiu przez prowadzącego skład celny w uiszczaniu zobowiązań podatkowych stanowiących dochód budżetu państwa,

3) aktualnego zaświadczenia, wydanego przez właściwy dla siedziby lub miejsca zamieszkania prowadzącego skład celny oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych – o niezaleganiu przez prowadzącego skład celny z wpłatami na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych,

4) zapytania o karalność osób kierujących działalnością gospodarczą prowadzącego skład celny za przestępstwo przeciwko dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe,

5) zestawienia ilości towarów składowanych w składzie celnym,

6) zestawienia należności przywozowych i wywozowych, jakie mogą powstać w związku ze stosowaniem procedury składu celnego.

1) kontrolę autentyczności, terminu ważności i prawidłowości sporządzenia dokumentów, z zastosowaniem których odbywa się przemieszczanie towarów, i innych dokumentów wymaganych na podstawie przepisów prawa,

2) sprawdzanie zamknięć celnych,

3) kontrolę przestrzegania terminu określonego dla objęcia towaru procedurą tranzytu.

2. W wypadku gdy przy przewozie towarów w ramach procedury tranzytu nie zostało złożone zabezpieczenie w związku ze zwolnieniem osoby z obowiązku złożenia zabezpieczenia na podstawie art. 100 § 1 Kodeksu celnego:

1) urząd celny, w którym towar został objęty procedurą tranzytu, zawiadamia urząd celny przeznaczenia o rodzaju i wartości towaru objętego procedurą oraz wyznaczonej dacie przedstawienia towaru w urzędzie przeznaczenia,

2) urząd celny przeznaczenia, niezwłocznie po przedstawieniu w nim towarów, zawiadamia urząd celny, w którym towar został objęty procedurą tranzytu, o przedstawieniu towaru lub o niedostarczeniu towaru w wyznaczonym terminie.

2. W okresie ważności pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej organ celny może żądać dostarczenia przez korzystającego z procedury:

1) opinii o sytuacji finansowej, wydanej przez bank prowadzący rachunek rozliczeniowy,

2) zaświadczenia urzędu skarbowego potwierdzającego, że osoba nie zalega z podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa,

3) zaświadczenia Zakładu Ubezpieczeń Społecznych potwierdzającego, że osoba nie zalega ze składkami na ubezpieczenie społeczne,

4) zapytania o karalność osób kierujących działalnością podmiotu, której udzielono pozwolenia,

5) oświadczenia, że wobec osoby nie jest prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, likwidacyjne lub układowe,

6) zestawienia złożonych zgłoszeń celnych uproszczonych i zgłoszeń uzupełniających.

1) osoba ta przestrzega wyznaczonych terminów, w tym terminu, w którym produkty kompensacyjne powinny zostać wywiezione, powrotnie wywiezione lub otrzymać inne przeznaczenie celne,

2) osoba ta prawidłowo prowadzi księgi uszlachetniania czynnego, jeżeli przepisy prawa celnego wymagają prowadzenia takich ksiąg,

3) ilość lub procent produktów kompensacyjnych, uzyskanych w wyniku uszlachetniania, zgodne są ze współczynnikiem produktywności zatwierdzonym przez organ celny lub wyznaczonym zgodnie z zasadami określonymi przez organ celny.

2. W okresie ważności pozwolenia na uszlachetnianie czynne organ celny może żądać przedstawienia przez osobę, której udzielono tego pozwolenia, zestawienia zawierającego w szczególności:

1) wykaz towarów przywiezionych w celu poddania procesowi uszlachetnienia,

2) wykaz miejsc i stanów, w jakim się znajdują towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego,

3) określenie wysokości cła, które nie zostało pobrane przy przywozie towarów lub które będzie mogło być zwrócone lub umorzone, jeżeli towary zostaną wywiezione poza polski obszar celny w postaci produktów kompensacyjnych,

4) wykaz produktów kompensacyjnych, które zostały wywiezione.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do kontroli procedury uszlachetniania biernego.

1) przestrzega wyznaczonych terminów, w tym terminu, w którym towary przywożone powinny zostać powrotnie wywiezione lub otrzymać nowe przeznaczenie celne, i terminów uiszczania kwoty cła należnego za towary objęte procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła,

2) wykorzystuje towar objęty procedurą odprawy czasowej zgodnie z przeznaczeniem i warunkami, od których przepisy prawa celnego uzależniają możliwość objęcia towaru tą procedurą.

1) sprawdzeniu przestrzegania warunków określonych przez przepisy prawa celnego, zwłaszcza w wypadku, gdy towar został zwolniony od cła ze względu na przeznaczenie lub cel przywozu albo z zastrzeżeniem nieodstępowania, a także gdy ze względu na przeznaczenie towarów zastosowane zostały obniżone lub preferencyjne stawki celne albo inne środki taryfowe,

2) kontroli spełnienia, przy stosowaniu procedury dopuszczenia do obrotu, wymogów określonych prawem, w tym przepisów dotyczących należności celnych.

1) kontroli towarów wprowadzanych do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, znajdujących się w nich lub z nich wyprowadzanych, a zwłaszcza towarów, które podlegają należnościom przywozowym albo wywozowym,

2) kontroli ewidencji prowadzonych w związku z działalnością w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym,

3) kontroli procedur celnych stosowanych na terenie wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego,

4) sprawdzaniu zgodności ilości towarów znajdujących się w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym z ilością wskazaną w ewidencjach towarowych,

5) kontroli dokumentów potwierdzających spełnienie warunków określonych przez umowy międzynarodowe lub przepisy odrębne,

6) kontroli warunków składowania towarów, a zwłaszcza towarów stanowiących zagrożenie lub wymagających specjalnych urządzeń,

7) kontroli przestrzegania terminu pozostawania towarów w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, jeżeli termin taki został wyznaczony,

8) sprawdzaniu, czy osoby prowadzące działalność w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym nie zalegają z cłem, podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa lub składkami na ubezpieczenie społeczne, ani nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe.

Minister Finansów: w z. J. Kubik

Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 10 grudnia 1997 r. (poz. 1007)

Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli celnej