REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 1997 nr 138 poz. 927
ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW
z dnia 7 listopada 1997 r.
w sprawie ustanowienia Pełnomocnika Rządu do Spraw Rodziny.
Na podstawie art. 10 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775) zarządza się, co następuje:
2. Pełnomocnikiem jest sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
2. Do zadań Pełnomocnika należy w szczególności:
1) dokonywanie analiz i ocen sytuacji społecznej i bytowej rodzin, w tym rodzin wielodzietnych, patologicznych bądź zagrożonych patologią społeczną lub będących w trudnej sytuacji,
2) inicjowanie i koordynowanie działań umożliwiających rodzinie wykorzystanie jej praw do godnego realizowania zadań,
3) opiniowanie, udział w opracowywaniu i, w miarę potrzeby, przygotowywanie projektów programów działań i regulacji prawnych służących poprawie bytowych, społecznych i kulturowych warunków życia rodziny,
4) propagowanie wartości dotyczących rodziny i wychowania młodego pokolenia, także w zakresie przystosowania do życia społecznego,
5) współpraca z instytucjami właściwego szczebla odpowiedzialności za programy edukacyjne i wychowawcze,
6) inspirowanie i wspieranie działalności grup, organizacji i środowisk, działających na rzecz rodziny,
7) przejęcie spraw w toku, prowadzonych przez zniesione urzędy Pełnomocnika Rządu do Spraw Rodziny i Kobiet oraz Pełnomocnika Rządu do Spraw Dzieci.
1) ustaw i uchwał Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz aktów wykonawczych, a także innych dokumentów Rady Ministrów i jej organów,
2) rządowych programów przyjętych do realizacji,
3) umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, a w szczególności przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych Konwencji o prawach dziecka z dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z 1991 r. Nr 120, poz. 526) oraz zaleceń organizacji międzynarodowych działających na rzecz dzieci i młodzieży.
2. Pełnomocnik realizuje zadania, o których mowa w ust. 1, w szczególności przez:
1) dokonywanie analiz i ocen sytuacji społecznej dzieci i młodzieży oraz warunków ich rozwoju, ze szczególnym uwzględnieniem zjawiska sieroctwa, niepełnosprawności, zagrożenia patologiami społecznymi, a także ich wpływu na poziom życia oraz rozwój dzieci i młodzieży,
2) inicjowanie lub przygotowanie rozwiązań i regulacji prawnych oraz działań w zakresie kształtowania właściwych warunków życia dzieci i młodzieży, gwarancji respektowania ich praw i ochrony interesów, w tym:
a) rozwiązywania problemów sieroctwa naturalnego i społecznego oraz opieki zastępczej,
b) przeciwdziałania społecznym patologiom dotykającym dzieci i młodzież oraz minimalizowania ich skutków,
c) zaspokajania potrzeb zdrowotnych, a także pozamedycznych (w tym potrzeb edukacyjnych, socjalnych, kulturowych, integracyjnych) dzieci i młodzieży niepełnosprawnej,
d) rozwijania pozaszkolnych, instytucjonalnych form pobudzania aktywności intelektualnej i fizycznej dzieci i młodzieży, w celu tworzenia optymalnych warunków ich rozwoju i samorealizacji,
3) obowiązkowe opiniowanie, udział w opracowywaniu regulacji prawnych, a także programów działań służących poprawie materialnych, społecznych oraz kulturowych warunków życia i rozwoju dzieci i młodzieży.
1) współpraca w sprawach rodziny, dzieci i młodzieży z organizacjami oraz instytucjami międzynarodowymi, a także międzyrządowa współpraca dwustronna w tym zakresie,
2) czuwanie nad stosowaniem obowiązujących Rzeczpospolitą Polską konwencji i umów międzynarodowych, przygotowywanie sprawozdań i raportów z ich realizacji, w tym koordynowanie działań w zakresie realizacji zasad zawartych w konwencji, o której mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, a także badanie możliwości oraz przedstawianie wniosków w sprawie przystępowania do kolejnych umów i konwencji
– przy zachowaniu kompetencji Ministra Spraw Zagranicznych.
2. Pełnomocnik podejmuje współpracę z organami samorządu terytorialnego oraz organizacjami pozarządowymi w celu właściwej realizacji powierzonych mu zadań.
3. Pełnomocnik może występować do właściwych organów i instytucji administracji rządowej, wskazując problemy należące do obszaru jego zainteresowań, których rozwiązanie należy do kompetencji tych organów i instytucji, z wnioskiem o rozpatrzenie sprawy i zajęcie stanowiska.
4. Organy opracowujące projekty aktów prawnych są obowiązane do uzyskiwania opinii i stanowiska Pełnomocnika w zakresie spraw należących do jego właściwości.
1) analizy, oceny i wnioski, wiążące się z zakresem jego działania,
2) coroczne informacje o swojej pracy.
2. Pełnomocnik informuje Prezesa Rady Ministrów o wszystkich zagrożeniach realizacji zadań, o których mowa w § 2–4.
Prezes Rady Ministrów: J. Buzek
- Data ogłoszenia: 1997-11-15
- Data wejścia w życie: 1997-11-15
- Data obowiązywania: 1997-11-15
- Z mocą od: 1997-11-15
- Dokument traci ważność: 2001-02-10
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA