Dziennik Ustaw - rok 1997 nr 127 poz. 817

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 9 września 1992 r. została sporządzona w Manili Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Filipin w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu w następującym brzmieniu:

Przekład

UMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Filipin w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Filipin

pragnąc rozwijać ich wzajemne stosunki gospodarcze poprzez eliminowanie przeszkód podatkowych, postanowiły zawrzeć umowę w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu

i uzgodniły, co następuje:

Niniejsza umowa dotyczy osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach.

1. Niniejsza umowa dotyczy, bez względu na sposób poboru, podatków od dochodu, które pobiera się na rzecz każdego Umawiającego się Państwa.

2. Za podatki od dochodu uważa się wszystkie podatki, które pobiera się od całego dochodu, od części dochodu, włączając podatki od zysku z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego lub nieruchomego i podatki od ogólnych kwot wynagrodzeń wypłacanych przez przedsiębiorstwa.

3. Do aktualnie istniejących podatków, których dotyczy umowa, należą w szczególności:

a) w Polsce:

1) podatek dochodowy od osób fizycznych;

2) podatek dochodowy od osób prawnych;

3) podatek rolny;

(zwane dalej „podatkami polskimi”) 

b) na Filipinach:

podatek dochodowy nałożony na mocy postanowień Tytułu II Narodowego Kodeksu Dochodów Krajowych Republiki Filipin (zwany dalej „podatkiem filipińskim”).

4. Niniejsza umowa będzie miała także zastosowanie do wszystkich podatków takiego samego lub zasadniczo podobnego rodzaju, które po podpisaniu niniejszej umowy będą wprowadzone przez jedno z Umawiających się Państw obok istniejących podatków, o których mowa w tym artykule, lub w ich miejsce. Właściwe władze Umawiających się Państw będą informowały się wzajemnie o zasadniczych zmianach, jakie zaszły w ich ustawodawstwach podatkowych.

1. W rozumieniu niniejszej umowy:

a) określenie „Polska” oznacza Rzeczpospolitą Polską i obejmuje obszar przyległy do wód terytorialnych Polski, który zgodnie z prawem międzynarodowym został określony lub może być określony na mocy ustawodawstwa Polski jako obszar, na którym Polska może sprawować suwerenne prawa lub jurysdykcję;

b) określenie „Filipiny” odnosi się do terytorium Republiki Filipin zgodnie z jej Konstytucją i ustawodawstwem, w tym obszary przyległe i inne obszary, w stosunku do których Republika Filipin posiada zgodnie z prawem międzynarodowym prawa suwerenne i inne prawa;

c) określenia „Umawiające się Państwo” i „drugie Umawiające się Państwo” oznaczają odpowiednio Polskę lub Filipiny;

d) określenie „obywatel” oznacza każdą osobę fizyczną posiadającą obywatelstwo Umawiającego się Państwa i każdą osobę prawną, spółki osobowe i stowarzyszenia utworzone na podstawie ustawodawstwa obowiązującego w Umawiającym się Państwie;

e) określenie „osoba” oznacza osobę fizyczną, mienie spadkowe, spółkę powierniczą, spółkę lub każde inne zrzeszenie osób;

W rozumieniu postanowień niniejszego ustępu litera e) określenie „mienie spadkowe” oznacza pozostawiony przez osobę zmarłą majątek nie podzielony lub będący w trakcie podziału między spadkobiercami prawnymi zmarłego oraz osoby uprawnione, z którego dochód zgodnie z ustawodawstwem Umawiających się Państw może być przedmiotem opodatkowania przed jego ostatecznym podziałem między spadkobiercami lub osobami uprawnionymi.

f) określenia „przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa” i „przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa” oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie;

g) określenie „spółka” oznacza każdą osobę prawną lub każdą jednostkę, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną;

h) określenie „komunikacja międzynarodowa” oznacza wszelki transport statkiem lub statkiem powietrznym eksploatowanym przez przedsiębiorstwo, którego siedziba lub miejsce faktycznego zarządu znajduje się w Umawiającym się Państwie, z wyjątkiem przypadku, gdy statek lub statek powietrzny jest eksploatowany wyłącznie między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie;

i) określenie „właściwa władza” oznacza:

1) w przypadku Polski – Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela;

2) w przypadku Filipin – Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela.

2. Przy stosowaniu niniejszej umowy przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej lub jeżeli właściwe władze nie uzgodnią wspólnej definicji zgodnie z postanowieniami artykułu 25 (Procedura wzajemnego porozumiewania się), będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmie się według prawa danego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza umowa.

1. W rozumieniu niniejszej umowy określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo z uwagi na inne kryteria o podobnym charakterze.

2. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 tego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania;

b) jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ona silniejsze powiązania osobiste lub gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

c) jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, lub jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w Państwie, w którym zwykle przebywa;

d) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;

e) jeżeli miejsca zamieszkania nie można ustalić zgodnie z postanowieniami pod literami od a) do d), to właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną tę sprawę w drodze wzajemnego porozumienia;

f) jeżeli miejsca zamieszkania nie można ustalić zgodnie z powyższymi postanowieniami, to właściwe władze obu Umawiających się Państw rozstrzygną tę sprawę zgodnie z postanowieniami artykułu 25 (Procedura wzajemnego porozumiewania się).

3. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 tego artykułu osoba nie będąca osobą fizyczną ma siedzibę w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą siedzibę w tym Państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu. W przypadku sporu właściwe władze rozstrzygną to zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia zgodnie z postanowieniami artykułu 25 (Procedura wzajemnego porozumiewania się).

1. W rozumieniu niniejszej umowy określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

2. Określenie „zakład” obejmuje w szczególności:

a) miejsce zarządu;

b) filię;

c) biuro;

d) zakład fabryczny;

e) warsztat;

f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych;

g) plac budowy lub budowę, montaż lub instalację trwającą dłużej niż 183 dni i

h) świadczenie usług, w tym usług konsultacyjnych świadczonych przez przedsiębiorstwo za pośrednictwem pracowników lub innego personelu, jeżeli działalność taka trwa przez okres lub okresy przekraczające łącznie 183 dni w ciągu każdego dwunastomiesięcznego okresu.

3. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 tego artykułu, określenie „zakład” nie obejmuje:

a) użytkowania urządzeń wyłącznie w celu składowania, wystawiania dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa;

b) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania lub wystawiania;

c) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo;

d) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;

e) stałej placówki utrzymywanej wyłącznie dla celów reklamy, dostarczania informacji, prowadzenia badań naukowych lub wykonywania podobnej działalności mającej dla przedsiębiorstwa charakter przygotowawczy lub pomocniczy;

f) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu wykonywania jakiegokolwiek połączenia rodzajów działalności wymienionych pod literami od a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność placówki wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności posiada charakter przygotowawczy lub pomocniczy.

4. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 tego artykułu, jeżeli osoba inna niż niezależny przedstawiciel, do którego mają zastosowanie postanowienia ustępu 5, działa w imieniu przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, to uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada zakład w tym Państwie, jeżeli ta osoba:

a) posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w tym Państwie i pełnomocnictwo to wykonuje, chyba że jej działalność jest ograniczona do działalności wymienionej w ustępie 3 tego artykułu; lub

b) nie posiada ona takiego pełnomocnictwa, lecz zazwyczaj utrzymuje w pierwszym Państwie zapas dóbr lub towarów, z którego dostarcza je w imieniu przedsiębiorstwa.

5. Nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że wykonuje ono działalność w tym Państwie przez maklera, komisanta albo każdego innego niezależnego przedstawiciela, jeżeli te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności. Jeżeli jednak działalność takiego przedstawiciela prowadzona jest całkowicie lub prawie całkowicie w imieniu przedsiębiorstwa, to nie będzie się go uważać za niezależnego przedstawiciela w rozumieniu tego ustępu.

6. Fakt, że spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę, która ma siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie albo która prowadzi działalność w tym drugim Państwie (przez posiadany tam zakład albo w inny sposób), nie wystarcza, aby jakąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki.

1. Dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (w tym dochód z eksploatacji gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

2. Określenie „majątek nieruchomy” posiada takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Państwa, w którym nieruchomość ta jest położona. Statki, barki oraz statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego.

3. Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu stosuje się do dochodu uzyskiwanego z bezpośredniego użytkowania, najmu, jak również każdego innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego.

4. Postanowienia ustępów 1 i 3 niniejszego artykułu mają również zastosowanie do dochodu z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa i do dochodu z majątku nieruchomego, który służy do wykonywania wolnego zawodu.

1. Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

2. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 tego artykułu, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako odrębne i samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

3. Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się potrącenie wydatków ponoszonych dla tego zakładu przez przedsiębiorstwo, włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym zakład jest położony, czy gdzie indziej. Jednakże nie zezwala się na takie potrącenie w odniesieniu do kwot wypłaconych (z innego tytułu niż bieżące wydatki) przez zakład na rzecz głównego oddziału przedsiębiorstwa lub innego oddziału z tytułu należności licencyjnych, honorariów lub innych podobnych płatności za wykorzystanie patentów lub innych praw lub z tytułu prowizji za szczególne usługi lub z tytułu zarządzania albo z wyjątkiem przedsiębiorstwa bankowego, z tytułu odsetek od kwoty pieniężnej pożyczonej zakładowi. Również przy określaniu zysków zakładu nie będzie się uwzględniać kwot wypłaconych (innych niż z tytułu zwrotu bieżących wydatków) przez zakład na rzecz głównego oddziału przedsiębiorstwa lub na rzecz innych oddziałów z tytułu należności licencyjnych, honorariów lub innych podobnych płatności za wykorzystanie patentów lub innych praw lub z tytułu uzyskanych usług, lub z tytułu zarządzania albo z wyjątkiem przedsiębiorstwa z tytułu odsetek od pieniędzy pożyczonych głównemu oddziałowi lub każdemu innemu oddziałowi przedsiębiorstwa.

4. Jeżeli w Umawiającym się Państwie istnieje zwyczaj ustalania zysków zakładu przez podział całkowity zysków przedsiębiorstwa na jego poszczególne części, żadne postanowienie ustępu 2 nie wyklucza ustalenia przez to Umawiające się Państwo zysku do opodatkowania według zwykle stosowanego podziału. Sposób stosowanego podziału zysku musi jednak być taki, żeby wynik był zgodny z zasadami zawartymi w tym artykule.

5. Nie można przypisać zakładowi zysku tylko z tytułu samego zakupu dóbr lub towarów przez ten zakład dla przedsiębiorstwa.

6. W rozumieniu poprzednich ustępów ustalanie zysków zakładu powinno być dokonywane każdego roku w ten sam sposób, chyba że istnieją uzasadnione powody, aby postąpić inaczej.

7. Jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia tego artykułu.

1. Zyski pochodzące z eksploatacji w komunikacji międzynarodowej statków lub statków powietrznych podlegają opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

2. Bez względu na postanowienia ustępu 1, zyski ze źródeł znajdujących się w Umawiającym się Państwie osiągane przez przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa z eksploatacji statków lub statków powietrznych w komunikacji międzynarodowej mogą być opodatkowane w pierwszym Państwie, lecz podatek nie może być mniejszy niż:

a) półtora procent dochodu brutto osiąganego ze źródeł w tym Państwie; i

b) najniższa stawka podatku filipińskiego, jaki może być nałożony na zysk takiego samego rodzaju osiągany w podobnych warunkach przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Państwie trzecim.

3. Jeżeli miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa zajmującego się transportem morskim lub przedsiębiorstwa zajmującego się transportem na wodach śródlądowych znajduje się na pokładzie statku lub barki, uważa się, że znajduje się ono w tym Państwie, w którym znajduje się port macierzysty statku lub barki, a jeżeli statek lub barka nie ma portu macierzystego – w Umawiającym się Państwie, w którym osoba eksploatująca statek lub barkę ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

4. Postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu mają również zastosowanie do zysków osiąganych z uczestnictwa w umowie poolowej, we wspólnym przedsiębiorstwie lub w międzynarodowym związku eksploatacyjnym.

Jeżeli:

a) przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu, kontroli lub w majątku przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa; albo

b) te same osoby bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu, kontroli lub w majątku przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa i przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa,

i jeżeli w jednym i drugim przypadku między dwoma przedsiębiorstwami w zakresie ich stosunków handlowych lub finansowych zostaną umówione lub narzucone warunki, które różnią się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne przedsiębiorstwa, to zyski, które osiągałoby jedno z przedsiębiorstw bez tych warunków, ale których z powodu tych warunków ich nie osiągnęło, mogą być uznane za zyski tego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowane.

2. Jeżeli zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa opodatkowane w tym Państwie są włączone do zysków przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa i opodatkowane w tym drugim Państwie, a zyski w ten sposób włączone są zyskami, które narosłyby na rzecz przedsiębiorstwa pierwszego Państwa, jeśliby warunki uzgodnione między tymi dwoma przedsiębiorstwami były warunkami, które byłyby uzgodnione między niezależnymi przedsiębiorstwami, to drugie Państwo dokona odpowiedniej korekty kwoty podatku uzyskanego od tych zysków. Przy ustalaniu takiej korekty będą odpowiednio uwzględniane inne postanowienia niniejszej umowy, a właściwe władze Umawiających się Państw będą porozumiewać się ze sobą, jeżeli będzie to konieczne.

1. Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca ma swoją siedzibę, lecz jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć:

a) 10 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli odbiorcą dywidend jest spółka (z wyłączeniem spółki osobowej), której udział w kapitale spółki wydzielającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent;

b) 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.

3. Użyte w tym artykule określenie „dywidendy” oznacza dochód z akcji lub z innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, z udziału w zyskach, jak również dochody z innych praw spółki, które według prawa podatkowego Państwa, w którym spotka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, są pod względem podatkowym zrównane z wpływami z akcji.

4. Postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli odbiorca dywidend, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki płacącej dywidendy, działalność zarobkową przez zakład położony w tym Państwie bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i gdy udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, faktycznie wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

5. Jeżeli spółka, której siedziba znajduje się w Umawiającym się Państwie, osiąga zyski albo dochody z drugiego Umawiającego się Państwa, to drugie Państwo nie może ani obciążać podatkiem dywidend wypłacanych przez tę spółkę, z wyjątkiem przypadku, gdy takie dywidendy są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym drugim Państwie, lub przypadku, gdy udział, z którego tytułu dywidendy są wypłacane, rzeczywiście wiąże się z działalnością zakładu lub stałej placówki położonej w tym drugim Państwie, ani też obciążać nie wydzielonych zysków spółki podatkiem od nie wydzielonych zysków, nawet gdy wypłacone dywidendy lub nie wydzielone zyski całkowicie lub częściowo pochodzą z zysków albo dochodów osiągniętych w drugim Państwie.

6. Bez względu na postanowienia niniejszej umowy, jeżeli spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie posiada zakład w drugim Umawiającym się Państwie, to zyski zakładu mogą być poddane dodatkowemu podatkowi w tym drugim Państwie zgodnie z jego ustawodawstwem, lecz ten dodatkowy podatek nie może przekroczyć 10 procent kwoty tych zysków po potrąceniu z nich podatku dochodowego i innych podatków nałożonych od dochodu w tym drugim Państwie.

1. Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale gdy ich odbiorca jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek,

3. Niezależnie od postanowień ustępu 2 odsetki powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie będą podlegały opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie, jeżeli odsetki z tytułu:

1) obligacji, skryptów dłużnych lub innych podobnych zobowiązań rządu tego Państwa, lub jednostki terytorialnej albo władzy lokalnej; lub

2) pożyczki lub udzielonego kredytu gwarantowanego, ubezpieczonego refinansowanego są wypłacane:

a) w przypadku Polski – Bankowi Centralnemu Polski;

b) w przypadku Filipin – Centralnemu Bankowi Filipin; i

c) innym instytucjom udzielającym pożyczek, jakie mogą być ustalone i uzgodnione w drodze wymiany listów między właściwymi władzami Umawiających się Państw.

4. Użyte w tym artykule określenie „odsetki” oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub prawem uczestnictwa w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi pożyczkami, skryptami dłużnymi lub obligacjami, jak również innego rodzaju dochody, które według ustawodawstwa podatkowego Państwa, w którym powstają, zrównane są z dochodami od pożyczek.

5. Postanowień ustępów 1 i 2 tego artykułu nie stosuje się, jeżeli odbiorca odsetek mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Państwie, w którym powstają odsetki, działalność zarobkową przy pomocy zakładu położonego w tym Państwie bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i jeżeli wierzytelność, z tytułu której są płacone odsetki, rzeczywiście należy do takiego zakładu lub takiej stałej placówki. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 (Zyski przedsiębiorstwa) lub artykułu 14 (Wolne zawody).

6. Uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna lub osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, czy nie, posiada jednak w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z działalnością której powstało zadłużenie, z tytułu którego są wypłacane odsetki, i zapłata takich odsetek jest ponoszona przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, że odsetki takie powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka.

7. Jeżeli między płatnikiem a właścicielem odsetek lub między nimi obydwoma a osobą trzecią istnieją szczególne stosunki i dlatego odsetki, mające związek z roszczeniem wynikającym z długu, z tytułu którego są wypłacane, przekraczają kwotę, którą dłużnik i właściciel odsetek uzgodniliby bez tych stosunków, to postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W tym wypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu zgodnie z prawem każdego Umawiającego się Państwa i z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej umowy.

1. Należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Jednakże należności licencyjne, o których mowa w ustępie 1 tego artykułu, mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 15 procent kwoty brutto należności licencyjnych.

3. Określenie „należności licencyjne”, użyte w niniejszym artykule, oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami i taśmami dla telewizji lub radia, patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, albo za użytkowanie tub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej i naukowej.

4. Postanowień ustępów 1 i 2 tego artykułu nie stosuje się, jeżeli odbiorca należności licencyjnych mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym powstają należności licencyjne, działalność zarobkową przez zakład w nim położony bądź wolny zawód za pomocą położonej tam stałej placówki, a prawo lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, jest rzeczywiście związany z takim zakładem lub stałą placówką. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 (Zyski przedsiębiorstwa) lub artykułu 14 (Wolne zawody).

5. Uważa się, że należności licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna albo osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca należności licencyjne, bez względu na to, czy ma ona w Umawiającym się Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z działalnością których powstał obowiązek zapłaty tych należności licencyjnych, i zakład lub stała placówka pokrywają te należności, to uważa się, że należności licencyjne powstają w Państwie, w którym położony jest ten zakład lub ta stała placówka.

6. Jeżeli między płatnikiem a właścicielem należności licencyjnych lub między nimi obydwoma a osobą trzecią istnieją szczególne stosunki i dlatego zapłacone opłaty licencyjne mające związek z użytkowaniem, prawem lub informacją, za które są płacone, przekraczają kwotę, którą płatnik i właściciel należności licencyjnych uzgodniliby bez tych stosunków, to postanowienia niniejszego artykułu stosuje się tylko do tej ostatnio wymienionej kwoty. W tym przypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu zgodnie z prawem każdego Umawiającego się Państwa i z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej umowy.

1. Zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6 (Dochód z nieruchomości), a położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Zyski z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, lub z przeniesienia własności majątku ruchomego należącego do stałej placówki, którą osoba zamieszkała w Umawiającym się Państwie dysponuje w drugim Umawiającym się Państwie w celu wykonywania wolnego zawodu, łącznie z zyskami uzyskanymi z przeniesienia własności takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem) lub takiej stałej placówki, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

3. Zyski z przeniesienia akcji w spółce i udziałów w spółce osobowej lub powierniczej, majątku, który składa się z nieruchomości położonej w Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym Państwie.

4. Zyski osiągnięte z przeniesienia tytułu własności statków lub statków powietrznych eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej lub majątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków, statków powietrznych lub pojazdów drogowych, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce rzeczywistego zarządu przedsiębiorstwa.

5. Zyski z przeniesienia tytułu własności majątku inne niż wymienione w poprzednich ustępach podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

1. Dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się państwie z wykonywania wolnego zawodu albo innej działalności o podobnym charakterze podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Jednakże taki dochód może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli:

a) osoba ta dla wykonywania swej działalności dysponuje zwykle stałą placówką w drugim Umawiającym się Państwie, to dochód może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie tylko w takim zakresie, w jakim może on być przypisany tej stałej placówce; lub

b) osoba przebywa w drugim Umawiającym się Państwie przez okres lub okresy wynoszące łącznie 120 dni w każdym dwunastomiesięcznym okresie.

2. Określenie „wolny zawód” obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów oraz dentystów i księgowych.

1. Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16 (Wynagrodzenia dyrektorów), 18 (Renty i emerytury) i 19 (Pracownicy państwowi) i 20 (Studenci) pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie, Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Bez względu na postanowienia ustępu 1 tego artykułu, wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

a) odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 120 dni podczas każdego dwunastomiesięcznego okresu; oraz

b) wynagrodzenia są wypłacane przez osobę lub w imieniu osoby, która nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie; oraz

c) wynagrodzenia nie są wypłacane przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

3. Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu wynagrodzenia z pracy najemnej, wykonywanej na pokładzie statku lub statku powietrznego eksploatowanego w komunikacji międzynarodowej, mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca ma miejsce zamieszkania lub którego jest obywatelem.

Wynagrodzenia dyrektorów i inne podobne należności, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z tytułu członkostwa w radzie nadzorczej spółki lub w innym podobnym organie spółki mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

1. Bez względu na postanowienia artykułów 14 (Wolne zawody) i 15 (Praca najemna) niniejszej umowy, dochody osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, występującą w charakterze artysty, takiego jak artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, muzyka jak też sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Jeżeli dochód osiągnięty z osobiście wykonywanej działalności artysty lub sportowca nie przypada te mu artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, to dochód ten bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 niniejszej umowy może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

3. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 tego artykułu, dochód z działalności określonej w ustępie 1 tego artykułu i wykonywanej w ramach programu wymiany kulturalnej i sportowej uzgodnionego między obu Umawiającymi się Państwami będzie zwolniony od opodatkowania w Umawiającym się Państwie, w którym działalność ta jest wykonywana, jeżeli działalność jest w istotnym stopniu finansowana ze środków publicznych lub jest oficjalnie uznana i zatwierdzona przez Umawiające się Państwo.

1. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 2 artykułu 19 (Pracownicy państwowi) renty i emerytury oraz podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu jej zatrudnienia w przeszłości podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ich odbiorca ma stałe miejsce zamieszkania.

2. Bez względu na postanowienia ustępu 1 renty i emerytury i inne podobne świadczenia płatne w ramach systemu publicznego, który stanowi część systemu ubezpieczeń społecznych Umawiającego się Państwa lub jego jednostki terytorialnej albo władzy lokalnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

1. Wynagrodzenie inne niż renta i emerytura, wypłacane przez Umawiające się Państwo lub jego jednostkę terytorialną bądź władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa lub jego jednostki terytorialnej bądź władzy lokalnej, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Jednakże wynagrodzenie takie podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli usługi są świadczone w tym Państwie, a osoba je otrzymująca ma miejsce zamieszkania w tym drugim Państwie oraz osoba ta:

a) jest obywatelem tego Państwa; lub

b) nie stała się osobą mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie wyłącznie dla celów świadczenia tych usług.

2. Każda renta lub emerytura, wypłacana bezpośrednio z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo lub jego jednostkę terytorialną bądź władzę lokalną każdej osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa lub jednostki albo władzy lokalnej, będzie opodatkowana wyłącznie w tym Państwie. Jednakże taka renta lub emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba fizyczna jest obywatelem tego Państwa i posiada miejsce zamieszkania w tym Państwie.

3. Postanowienia artykułów 15 (Praca najemna), 16 (Wynagrodzenia dyrektorów) i 18 (Renty i emerytury) mają zastosowanie do wynagrodzeń oraz rent i emerytur mających związek z funkcjami wykonywanymi w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Umawiające w Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną.

1. Należności otrzymywane przez studenta lub praktykanta, który przebywa w Umawiającym się Państwie wyłącznie w celu kształcenia się lub odbywania praktyki i który ma albo bezpośrednio przed przybyciem do tego Państwa miał miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, nie będą opodatkowane w pierwszym Państwie, jeżeli należności te pochodzą ze źródeł spoza tego pierwszego Państwa.

2. Dochód uzyskiwany przez studenta lub praktykanta w związku z działalnością wykonywaną w Umawiającym się Państwie, w którym przebywa wyłącznie w celu nauki lub szkolenia, nie podlega opodatkowaniu w tym Państwie, chyba że dochód przekracza kwotę niezbędną na jego utrzymanie, naukę lub praktykę.

1. Osoba, która przebywa czasowo w jednym Umawiającym się Państwie w celu nauczania lub prowadzenia badań naukowych w uniwersytecie, szkole wyższej lub innej uznanej instytucji oświatowej w tym Umawiającym się Państwie i która ma lub miała bezpośrednio przed przybyciem stałe miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, podlega i zwolnieniu od opodatkowania w pierwszym Umawiającym się Państwie z tytułu wynagrodzenia za nauczanie lub prace badawcze przez okres nie przekraczający dwóch lat od daty jej pierwszego przybycia w tym celu do pierwszego Państwa.

2. Postanowień ustępu 1 tego artykułu nie stosuje się do dochodu z tytułu prac badawczych, jeżeli takie prace są podejmowane nie w interesie publicznym, ale głównie dla prywatnej korzyści określonej osoby lub osób.

1. Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a które nie zostały wymienione w poprzednich artykułach niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

2. Postanowienia ustępu 1 tego artykułu nie mają zastosowania do dochodów nie będących dochodami z majątku nieruchomego określonego w artykule 6 ustęp 2 (Dochód z nieruchomości), jeżeli osoba uzyskująca takie dochody, posiadająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie działalność zarobkową przez zakład w nim położony lub wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę w nim położoną i gdy prawa lub dobra, z tytułu których wypłacany jest dochód, są faktycznie związane z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 (Zyski przedsiębiorstwa) lub artykułu 14 (Wolne zawody).

3. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, części dochodu nie omawiane w poprzednich artykułach niniejszej umowy, a powstające w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane również w tym drugim Państwie.

1. W Polsce podwójnego opodatkowania unikać się będzie w sposób następujący:

a) jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany na Filipinach, to Polska, z zastrzeżeniem postanowień pod literą b) i c) tego ustępu, będzie zwalniać taki dochód od opodatkowania;

b) jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułów 10 (Dywidendy), 11 (Odsetki) i 12 (Należności licencyjne) niniejszej umowy, może być opodatkowany na Filipinach, to Polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu na Filipinach. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku, wyliczonego przed dokonaniem potrącenia i który odnosi się do dochodu uzyskanego na Filipinach;

c) jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem niniejszej umowy dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony od podatku w Polsce, to Polska przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu takiej osoby może stosować stawkę podatku, jaka byłaby zastosowana, gdyby zwolniony dochód nie był wyłączony spod opodatkowania.

2. Na Filipinach podwójnego opodatkowania będzie się unikać w sposób następujący:

a) zgodnie z postanowieniami i z uwzględnieniem ograniczeń Narodowego Kodeksu Dochodów Krajowych Filipin, podatek dochodowy płacony przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na Filipinach albo przez obywatela Filipin na mocy ustawodawstwa Polski w odniesieniu do dochodu ze źródeł położonych w Polsce będzie zaliczany na poczet filipińskiego podatku dochodowego płaconego przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na Filipinach lub przez obywatela Filipin;

b) zgodnie z postanowieniami i z uwzględnieniem ograniczeń Narodowego Kodeksu Dochodów Krajowych Filipin, filipińska osoba prawna posiadająca ponad 50 % głosów w polskiej spółce, z której otrzymuje dywidendy w każdym roku podatkowym, uzyska zaliczenie na poczet filipińskiego podatku dochodowego podatek zapłacony przez spółkę polską od dochodu, z którego są wypłacane dywidendy.

3. Podatki, które zostały zniesione lub obniżone w Umawiającym się Państwie na mocy specjalnych ustaw promujących rozwój gospodarczy lub na mocy postanowień niniejszej umowy, będą zaliczane jako podatek w drugim Umawiającym się Państwie w kwocie równej podatkowi, który byłby wymierzony od takiego dochodu, gdyby nie zastosowano takiego zwolnienia lub obniżki.

1. Obywatele Umawiającego się Państwa nie mogą być poddani w drugim Umawiającym się Państwie ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe niż opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddani w tych samych okolicznościach obywatele tego drugiego Państwa.

2. Opodatkowanie zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, nie będzie w drugim Państwie mniej korzystne niż opodatkowanie przedsiębiorstw tego drugiego Państwa prowadzących taką samą działalność. Niniejszego postanowienia nie należy rozumieć w ten sposób, że zobowiązuje ono Umawiające się Państwo do przyznania osobom mającym miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie osobistych zwolnień podatkowych, udogodnień i obniżek z uwagi na stan cywilny bądź obowiązki rodzinne, których udziela osobom mającym miejsce zamieszkania na jego terytorium.

3. Z wyjątkiem przypadków stosowania postanowień artykułu 9 (Przedsiębiorstwa powiązane), artykułu 11 ustęp 7 (Odsetki) lub artykułu 12 ustęp 6 (Należności licencyjne), odsetki, należności licencyjne i inne płatności dokonywane przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie są odliczane przy określaniu zysku takiego przedsiębiorstwa podlegającego opodatkowaniu, na takich samych warunkach, jakby byty wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym Państwie. Podobnie jakiekolwiek zadłużenie przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa w stosunku do osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie będzie potrącane przy określeniu, podlegającego opodatkowaniu majątku tego przedsiębiorstwa na takich samych warunkach, jak gdyby ono powstało w stosunku do osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w pierwszym Państwie.

4. Przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, których kapitał należy w całości lub częściowo lub jest kontrolowany bezpośrednio lub pośrednio przez jedną lub więcej osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, nie mogą być w pierwszym Umawiającym się Państwie poddane ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe aniżeli opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddane podobne przedsiębiorstwa pierwszego wymienionego Państwa.

1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie jest zdania, że czynności Państwa lub obu Umawiających się Państw wprowadziły lub wprowadzą dla niej opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy, to może ona, niezależnie od środków odwoławczych, przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Państw, przedłożyć swoją sprawę właściwej władzy tego Państwa, w którym ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę. Sprawa powinna być przedłożona w ciągu 3 lat, licząc od daty otrzymania powiadomienia o działaniu powodującym opodatkowanie sprzeczne z niniejszą umową.

2. Właściwa władza, jeżeli uzna zarzut za uzasadniony, ale nie może sama spowodować zadowalającego rozwiązania, podejmie starania, aby przypadek ten uregulować w porozumieniu z właściwą władzą drugiego Umawiającego się Państwa, tak aby uniknąć opodatkowania niezgodnego z niniejszą umową. Każde osiągnięte porozumienie zostanie wprowadzone w życie bez względu na terminy przewidziane przez ustawodawstwo wewnętrzne Umawiających się Państw.

3. Właściwe władze Umawiających się Państw będą czynić starania, aby w drodze wzajemnego porozumienia usuwać jakiekolwiek trudności lub wątpliwości, które mogą powstać przy interpretacji lub stosowaniu umowy. Mogą one również porozumiewać się w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania w przypadkach, które nie są uregulowane umową.

4. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą porozumiewać się ze sobą bezpośrednio w celu osiągnięcia porozumienia w rozumieniu ustępów 1, 2 i 3 tego artykułu. Jeżeli w celu osiągnięcia porozumienia zajdzie potrzeba bezpośredniej wymiany poglądów, to taka wymiana poglądów może się odbyć w ramach Komisji złożonej z przedstawicieli właściwych władz Umawiających się Państw.

1. Właściwe władze Umawiających się Państw będą wymieniały informacje, niezbędne do stosowania postanowień niniejszej umowy, lub informacje o ustawodawstwie wewnętrznym Umawiających się Państw dotyczące podatków objętych niniejszą umową w takim zakresie, w jakim opodatkowanie przewidziane przez to ustawodawstwo nie jest sprzeczne z niniejszą umową. Wszelkie informacje uzyskane przez Umawiające się Państwo będą stanowiły tajemnicę na takiej samej zasadzie, jak informacje uzyskane zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym tego Państwa, i będą one mogły być ujawnione jedynie osobom lub władzom (w tym sądom i organom administracyjnym) zajmującym się wymiarem lub poborem podatków objętych niniejszą umową. Te osoby lub władze będą wykorzystywały takie informacje wyłącznie w tych celach. Osoby te lub władze mogą wyjawić takie informacje w czasie postępowania przed sądem lub w orzeczeniach sądowych. Uzyskana informacja będzie traktowana jako tajna, jeżeli zażąda tego Umawiające się Państwo, które ją przekazało.

2. Postanowienia ustępu 1 tego artykułu nie mogą być w żadnym przypadku interpretowane tak, jak gdyby zobowiązywały właściwe organy Umawiających się Państw do:

a) stosowania środków administracyjnych, które nie są zgodne z ustawodawstwem lub praktyką administracyjną tego lub drugiego Państwa;

b) udzielania informacji, których uzyskanie nie byłoby możliwe zgodnie z ustawodawstwem albo w ramach normalnej praktyki administracyjnej tego lub drugiego Umawiającego się Państwa; albo

c) udzielania informacji, które ujawniłyby tajemnicę handlową lub urzędową, tryb działalności przedsiębiorstw, lub informacje, których udzielanie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym (ordre public).

Postanowienia niniejszej umowy nie naruszają przywilejów podatkowych przysługujących pracownikom dyplomatycznym i konsularnym na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub postanowień umów szczególnych.

Postanowienia niniejszej umowy nie będą rozumiane jako uniemożliwiające Filipinom opodatkowanie osób posiadających ich obywatelstwo, a mieszkających w Polsce, zgodnie z ich krajowym ustawodawstwem. Jednakże pobrane podatki nie będą podlegały zaliczeniu.

1. Niniejsza umowa wejdzie w życie w dniu późniejszej noty, w którym odnośne Rządy poinformują się wzajemnie, w drodze pisemnej, że spełnione zostały wymogi konstytucyjne obowiązujące w ich odnośnych Państwach.

2. Niniejsza umowa będzie obowiązywać w obu Umawiających się Państwach:

a) w przypadku Polski:

1) w odniesieniu do podatku pobieranego u źródła, w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku następnym po roku, w którym niniejsza umowa wejdzie w życie; i

2) w odniesieniu do innych podatków do lat podatkowych zaczynających się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w następnym roku po wejściu w życie umowy;

b) w przypadku Filipin:

– w odniesieniu do podatków od dochodu, włączając podatki pobierane u źródła od dochodu wypłacanego osobom nie mającym miejsca zamieszkania lub siedziby na Filipinach, za lata podatkowe zaczynające się w dniu pierwszego stycznia lub po tym dniu w następnym roku po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych.

Niniejsza umowa pozostaje w mocy do czasu wypowiedzenia jej przez jedno z Umawiających się Państw. Każde z Umawiających się Państw może wypowiedzieć niniejszą umowę w drodze dyplomatycznej, przekazując pisemną notyfikację o wypowiedzeniu co najmniej na sześć miesięcy przed końcem każdego roku kalendarzowego. W takim przypadku niniejsza umowa przestanie obowiązywać:

W przypadku Polski:

a) w odniesieniu do podatku pobieranego u źródła – w dniu 1 stycznia w roku kalendarzowym następnym po przekazaniu notyfikacji o wypowiedzeniu;

b) w odniesieniu do innych podatków za lata podatkowe zaczynające się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku następującym po przekazaniu notyfikacji o wypowiedzeniu.

W przypadku Filipin:

– w odniesieniu do podatków od dochodu, włączając podatki pobierane u źródła od dochodu wypłacanego osobom nie mającym miejsca zamieszkania lub siedziby na Filipinach, za lata podatkowe zaczynające się w dniu pierwszego stycznia lub po tym dniu w roku następnym po przekazaniu notyfikacji o wypowiedzeniu.

Na dowód czego, niżej podpisani, należycie upoważnieni podpisali niniejszą umowę.

Sporządzono w dwóch egzemplarzach w Manili dnia 9 września 1992 r. w języku angielskim.

Wersja angielska

Po zaznajomieniu się z powyższą umową w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych;

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona;

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 7 czerwca 1993 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Wałęsa

L.S.

Minister Spraw Zagranicznych: K. Skubiszewski