Dziennik Ustaw - rok 1997 nr 86 poz. 545

Na podstawie art. 35h ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 720 oraz z 1997 r. Nr 18, poz. 105 i Nr 71, poz. 449) zarządza się, co następuje:

1) produkcji, importu, eksportu oraz obrotu niektórymi wyrobami akcyzowymi, a także czynności bezpośrednio z nimi związanych jak wytwarzanie, uszlachetnianie, przerabianie, zużywanie, skażanie, rozlew, przyjmowanie, magazynowanie, wydawanie i przewóz,

2) działalności wymienionej w pkt 1 co do ilości i jakości wyrobów, przebiegu procesów technologicznych, ruchu towarowego oraz wydajności, ubytków i zużycia, a także dokumentacji tej działalności,

3) stosowania, a zwłaszcza zużycia, znaków skarbowych akcyzy do wyrobów wymienionych w § 3 ust. 1 pkt 3.

2. Kontrole, o których mowa w ust. 1, przeprowadzają pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego, na podstawie upoważnienia pracownika szczególnego nadzoru podatkowego, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. Wydane upoważnienia są rejestrowane przez jednostkę organizacyjną kontroli skarbowej, wyodrębnioną w strukturze Ministerstwa Finansów.

3. Pracownicy zatrudnieni w jednostce organizacyjnej kontroli skarbowej, wyodrębnionej w tym celu w strukturze Ministerstwa Finansów, mają prawo do przeprowadzania kontroli w zakresie szczególnego nadzoru podatkowego na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

1) ustawa – rozumie się ustawę z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 720 oraz z 1997 r. Nr 18, poz. 105 i Nr 71, poz. 449),

2) podmiot – rozumie się osobę prawną, jednostkę organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej lub osobę fizyczną prowadzącą działalność lub wykonującą czynności określone w § 1 ust. 1 pkt 1 i 3 na podstawie tytułu prawnego,

3) wyrób – rozumie się wyrób gotowy luzem lub w opakowaniach jednostkowych, półprodukt w toku produkcji, półfabrykat, produkt uboczny lub odpadowy, a także surowiec,

4) przesyłka – rozumie się wszystkie naczynia służące do transportu użyte do przewiezienia określonej ilości wyrobów wymienionych w § 3 ust. 1 do tego samego odbiorcy, tego samego dnia i na podstawie jednego dokumentu przewozu; przesyłkę stanowi także określona partia wyrobu przesłana do odbiorcy rurociągiem,

5) zabezpieczenie urzędowe – rozumie się plomby, pieczęcie lub inne znaki urzędowe nakładane przez urzędy kontroli skarbowej na pomieszczenia, urządzenia, aparaty, zbiorniki, rurociągi, naczynia, próbki, urządzenia ewidencyjne, księgi i dokumentacje w celu ich urzędowego uwierzytelnienia lub uniemożliwienia dostępu do ich wnętrz bez uszkodzenia stanu zabezpieczenia urzędowego,

6) urzędowe sprawdzenie podmiotu – rozumie się przez to czynności, podczas których urząd kontroli skarbowej ustala, czy istnieją warunki do wykonywania kontroli zgodnie z przepisami ustawy i niniejszego rozporządzenia.

1) spirytus własnej produkcji oraz nabyty, jeżeli w cenie jego nabycia nie jest zawarty podatek akcyzowy obliczony według najwyższej stawki ustalonej dla tego spirytusu,

2) wyroby spirytusowe, piwo, wyroby winiarskie i inne napoje alkoholowe przed powstaniem obowiązku w podatku akcyzowym,

3) wyroby, w odniesieniu do których na podstawie odrębnych przepisów został wprowadzony obowiązek oznaczania znakami skarbowymi akcyzy.

2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie ma zastosowania do:

1) spirytusu w opakowaniach jednostkowych o pojemności mniejszej niż 10 litrów, skażonego środkiem skażającym na podstawie odrębnych przepisów, jeżeli został od niego uiszczony należny podatek akcyzowy,

2) denaturatu,

3) spirytusu posiarczynowego, chyba że jest przerabiany albo zużywany łącznie ze spirytusem, o którym mowa w ust. 1 pkt 1,

4) spirytusu odwodnionego skażonego środkiem skażającym, przeznaczonego jako dodatek do paliw, do którego ponadto dodano inne substancje w ilości nie mniejszej niż 15%.

2. Dyrektor urzędu kontroli skarbowej może wprowadzić stały nadzór w podmiotach nie wymienionych w ust. 1, jeżeli przerabiają, zużywają lub magazynują ilości przekraczające 20 000 dm³ 100% spirytusu rocznie.

2. Podmiot jest obowiązany przesłać urzędowi kontroli skarbowej co najmniej na 7 dni przed zamierzonym wytwarzaniem, wydzielaniem, oczyszczaniem lub odwadnianiem spirytusu pisemne zgłoszenie, podając:

1) ilość i rodzaj surowców lub innych produktów, z których spirytus ma być wytworzony lub odzyskany,

2) miejsce i czas trwania czynności z tym związanych,

3) przewidywaną ilość spirytusu oraz sposób ustalenia tej ilości.

Podmiot, w którym jest sprawowany stały nadzór, zawiadamia komórkę tego nadzoru na 3 dni przed rozpoczęciem wyżej wymienionych czynności.

3. Przy czynnościach, o których mowa w ust. 1, obecność pracownika szczególnego nadzoru podatkowego nie jest wymagana, jeżeli zabezpieczenia urzędowe nałożone na pomieszczenia, urządzenia, aparaturę, zbiorniki i pojemniki wykluczają dostęp do spirytusu lub jego par przed ustaleniem ilości uzyskanego spirytusu.

4. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do jednostek naukowo-badawczych, kontrolnych i doświadczalnych oraz samodzielnych laboratoriów naukowo-badawczych i doświadczalnych, w których w ciągu roku łączna ilość uzyskanego spirytusu nie przekracza 300 dm³ 100%.

5. Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do gorzelni rolniczych kontrolowanych w systemie zamkniętego magazynu spirytusu, określonym w § 11.

2. Podmiot, w którym nie jest sprawowany stały nadzór, jest obowiązany przesłać urzędowi kontroli skarbowej, z zastrzeżeniem przepisu ust. 3, co najmniej na 7 dni przed zamierzonym skażaniem spirytusu pisemne zgłoszenie zawierające następujące dane:

1) datę zamierzonego skażania, nazwę pomieszczenia oraz rodzaj (opis) naczyń, które będą użyte do przeprowadzenia skażania,

2) ilość dm³ 100% spirytusu przeznaczonego do skażania oraz nazwy przewidzianych środków skażających,

3) stwierdzenie, że środki skażające, które mają być użyte, zostały w sposób przepisowy zbadane.

3. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 2, nie jest wymagane, jeżeli podmiot zawiadomi pisemnie pracownika szczególnego nadzoru podatkowego obecnego przy skażaniu o następnym terminie zamierzonego skażania i jego warunkach,

4. Jeżeli skażanie spirytusu będzie odbywać się w przewidzianych terminach i w niezmienionych warunkach, zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, podmiot dokonuje jednorazowo.

5. Na naczyniach, w których jest przechowywany spirytus oraz środki skażające, powinny być umieszczone napisy, wskazujące rodzaj spirytusu oraz nazwy środków skażających, a jeżeli naczyniami tymi są beczki – także ich numery oraz tary.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, podmiot zawiadamia urząd kontroli skarbowej co najmniej na 3 dni przed każdym zamierzonym pobraniem spirytusu z magazynu, podając rodzaj i ilości spirytusu, jakie zamierza zużyć lub przerobić.

3. Przepisy § 7 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

2. Z czynności przyjęcia przesyłki spirytusu lub wyrobów spirytusowych luzem sporządza się dokument sprawdzenia i przyjęcia „PzS” – przyjęcie spirytusu (półfabrykatu) z zewnątrz – według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia.

3. Przy przesyłce spirytusu lub wyrobów spirytusowych luzem przepisy § 45–49 stosuje się odpowiednio.

1) obrotu spirytusem i jego skażenia – według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do rozporządzenia,

2) przerobu spirytusu na ocet – według wzoru stanowiącego załącznik nr 6 do rozporządzenia.

2. W razie otrzymywania spirytusu powstałego w wyniku oczyszczania, podmioty prowadzą księgę kontroli spirytusu powrotnego według wzoru stanowiącego załącznik nr 7 do rozporządzenia.

3. Podmioty prowadzące działalność w zakresie wytwarzania, wydzielania z innego wytworu, rektyfikacji, odwadniania i rozlewu spirytusu oraz wytwarzania i rozlewu wyrobów spirytusowych prowadzą odpowiednio księgi kontroli:

1) obrotu spirytusami w magazynie spirytusu – według wzoru stanowiącego załącznik nr 8 do rozporządzenia,

2) rektyfikacji i odwadniania spirytusu – według wzoru stanowiącego załącznik nr 9 do rozporządzenia,

3) produkcji i rozlewu wódek – według wzoru stanowiącego załącznik nr 10 do rozporządzenia.

4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do wytwarzania spirytusu w gorzelniach rolniczych.

2. System zamkniętego magazynu polega na:

1) nałożeniu urzędowych zabezpieczeń na urządzenia produkcyjne i magazynowe spirytusu, w celu wyeliminowania dostępu do spirytusu i jego par oraz flegmy spirytusowej,

2) określeniu dziennej ilości wyprodukowanego spirytusu na podstawie wskazań licznika objętościowego urządzenia (przyrządu) pomiarowego.

3) wydawaniu spirytusu z magazynu oraz napełnianiu spirytusem naczyń służących do transportu tylko w obecności pracowników szczególnego nadzoru podatkowego.

3. Rozchód spirytusu w systemie zamkniętego magazynu stanowi równocześnie pozycję przychodową w ewidencji, określającą ostateczną wielkość produkcji spirytusu.

2. Do akt urzędowego sprawdzenia gorzelni rolniczej należy również załączyć protokół badania stanu aparatu destylacyjnego, sporządzony według wzoru stanowiącego załącznik nr 11 do rozporządzenia. Badanie stanu aparatu destylacyjnego przeprowadza się w czasie każdego urzędowego sprawdzenia gorzelni.

2. Pierwsza destylacja spirytusu po rozpoczęciu jego produkcji przez gorzelnię rolniczą może odbywać się tylko w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego, który sprawdza szczelność aparatury, przewodów i zbiornika magazynowego spirytusu.

3. Produkcja spirytusu w gorzelni rolniczej powinna odbywać się zgodnie ze zgłoszeniem o zamierzonej produkcji spirytusu, sporządzonym przez podmiot według wzoru stanowiącego załącznik nr 12 do rozporządzenia. Kopię tego zgłoszenia gorzelnia rolnicza przesyła do urzędu kontroli skarbowej co najmniej na 7 dni przed rozpoczęciem zamierzonej produkcji spirytusu.

4. Zmiany w produkcji spirytusu w gorzelni rolniczej, wynikające ze zmian ilości zacierów w czasie procesu fermentacji, jak również surowca powodującego zmianę ceny zbytu spirytusu, wymagają ponownego zgłoszenia o zamierzonej produkcji spirytusu. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

5. Przebieg produkcji spirytusu w gorzelni rolniczej należy odnotowywać w księdze produkcji i rozchodu spirytusu, sporządzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 13 do rozporządzenia. W księdze tej powinny być również odnotowane zmiany w produkcji spirytusu nie wymagające ponownego zgłoszenia zamierzonej produkcji spirytusu oraz wyniki codziennej obserwacji stanu naczynia przelewowego w szafce stągwi i posadzki pomieszczeń magazynowych spirytusu.

2. Urządzenia, w tym i aparatura gorzelni rolniczej, na które nałożono zabezpieczenia urzędowe, nie mogą być używane do innych celów niż produkcja spirytusu.

2. Pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego przeprowadzają szczegółowe badania przyczyn usterek, o których mowa w ust. 1, a po ich usunięciu nakładają ponownie zabezpieczenia urzędowe, sporządzają z tych czynności protokół i dokonują w księdze produkcji i rozchodu spirytusu adnotacji o przyczynach powstania usterek.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się także w razie wycieku spirytusu spowodowanego awarią urządzeń lub klęską żywiołową, przy czym podmiot jest obowiązany natychmiast przerwać odpęd spirytusu i podjąć czynności przeciwdziałające zwiększaniu się strat oraz bezzwłocznie powiadomić o tym zdarzeniu właściwą jednostkę organizacyjną Policji.

2. Stan spirytusu stwierdzony w magazynie przed i po jego wydaniu pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego wpisują do księgi rewizyjnej magazynu spirytusu, sporządzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 14 do rozporządzenia.

3. Z czynności związanych z nalewem spirytusu do naczyń służących do transportu sporządza się protokół według wzoru stanowiącego załącznik nr 15 do rozporządzenia.

4. W przypadku skażania spirytusu w gorzelni rolniczej przepisy § 7 stosuje się odpowiednio.

2. Podmiot jest obowiązany co najmniej na 3 dni przed rozpoczęciem procesu produkcyjnego przesłać urzędowi kontroli skarbowej wykaz terminów warek piwa na następny okres.

3. Zmiany w ustalonym wykazie terminów procesów produkcyjnych powinny być odnotowane w odpisie wykazu tych terminów oraz bieżąco zgłoszone urzędowi kontroli skarbowej.

1) dokumencie przebiegu gotowania warki według wzoru stanowiącego załącznik nr 16 do rozporządzenia,

2) księdze kontroli przychodu i rozchodu piwa według wzoru stanowiącego załącznik nr 17 do rozporządzenia.

1) rodzaj lub asortyment piwa,

2) ilości, rodzaje i pojemności naczyń służących do transportu,

3) ogólną objętość piwa.

2. Zmiany w ustalonym wykazie terminów procesów produkcyjnych lub zgłoszeniu podmiot odnotowuje w odpisie wykazu lub zgłoszenia i bieżąco zgłasza urzędowi kontroli skarbowej lub komórce stałego nadzoru.

3. Wykaz terminów produkcyjnych lub zgłoszenie procesów produkcyjnych, o których mowa w ust. 1, powinny uwzględniać następujące dane:

1) określenie wyrobu winiarskiego, który ma być produkowany,

2) datę i godzinę rozpoczęcia procesu wytwarzania (nastaw, kupaż, przekazanie wina z magazynu do przerobu),

3) ilość i rodzaj surowców oraz dodatków użytych do produkcji,

4) numery i pojemność naczyń, w których będzie przeprowadzona fermentacja,

5) datę i godzinę rozpoczęcia obciągu wyrobu po ukończeniu fermentacji,

6) ilość i rodzaj wyrobu podlegającego dosładzaniu, doprawianiu, alkoholizowaniu oraz kupażowaniu, a także datę tych czynności.

4. Dyrektor urzędu kontroli skarbowej ustala w porozumieniu z podmiotem szczegółowy zakres danych zgłaszanych w wykazie terminów procesów technologicznych, o których mowa w ust. 3.

1) metryczce nastawu według wzoru stanowiącego załącznik nr 18 do rozporządzenia,

2) karcie kupażu lub wytwarzania wyrobu winiarskiego według wzoru stanowiącego załącznik nr 19 do rozporządzenia,

3) księdze kontroli rozlewu wyrobów winiarskich według wzoru stanowiącego załącznik nr 20 do rozporządzenia.

1) rodzaj lub nazwę wyrobu,

2) wagę netto, ciężar właściwy i objętość,

3) zawartość lub stężenie alkoholu etylowego.

2. Oznaczanie wyrobów znakami akcyzy odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego, z zastrzeżeniem przepisów ust. 6 oraz § 32.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do wyrobów importowanych, jeżeli oznaczanie ich znakami akcyzy następuje poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w wolnym obszarze celnym, w składzie wolnocłowym bądź w składzie celnym.

4. Podmiot jest obowiązany przesłać urzędowi kontroli skarbowej co najmniej na 7 dni przed zamierzonym oznaczaniem wyrobów pisemne zgłoszenie, a w razie sprawowania stałego nadzoru w podmiocie – komórce tego nadzoru na dzień przed zamierzonym oznaczaniem, podając ilość i rodzaj wyrobów, rodzaj opakowań jednostkowych oraz miejsce przeprowadzenia tych czynności.

5. Dyrektor urzędu kontroli skarbowej może również wprowadzić stały nadzór w podmiocie dokonującym pakowania, przepakowywania, rozważania i rozlewania oraz ponownego rozważania i rozlewania wyrobów, w zakresie oznaczania ich znakami akcyzy.

6. Przy czynnościach, o których mowa w ust. 2, bezpośrednia obecność pracownika szczególnego nadzoru podatkowego nie jest konieczna, jeżeli warunki do nakładania znaków akcyzy na opakowania jednostkowe wyrobów pozwalają na ograniczenie dostępu do znaków akcyzy innych osób niż materialnie odpowiedzialne za powierzone im znaki akcyzy.

2. Raporty dzienne, a w przypadku pracy podmiotu w systemie zmianowym, raporty zmianowe ze zużycia oraz utraty, zniszczenia lub uszkodzenia znaków akcyzy w podmiotach, w których wprowadzono stały nadzór, podpisuje również pracownik szczególnego nadzoru podatkowego.

3. W razie stwierdzenia wystąpienia wad fizycznych znaków akcyzy posiadanych przez podmiot sporządza on protokół określający ilość i rodzaj wadliwych znaków, a także występujące wady. Protokół podpisuje również pracownik szczególnego nadzoru podatkowego.

2. Podmiot podlegający szczególnemu nadzorowi podatkowemu jest obowiązany dostarczyć potrzebną ilość plomb, laku lub masy plastycznej do pieczęci oraz inne materiały do nałożenia zabezpieczeń urzędowych.

3. Nałożenie zabezpieczeń urzędowych oraz ich zdjęcie odnotowuje się w spisie zabezpieczeń urzędowych sporządzonym według wzoru, stanowiącego załącznik nr 21 do rozporządzenia, który opieczętowuje urząd kontroli skarbowej. W spisie odnotowuje się również znaki odcisków urzędowego zabezpieczenia, którymi są wizerunek godła państwa oraz ustalone oznaczenia literowe, cyfrowe bądź symbole. Fakt nałożenia lub zdjęcia zabezpieczeń urzędowych należy ponadto odnotować w protokole z czynności kontrolnych.

4. Za stan nałożonych zabezpieczeń urzędowych odpowiedzialny jest podmiot prowadzący działalność objętą szczególnym nadzorem podatkowym.

2. Przygotowanie podmiotu polega na:

1) oznaczeniu w sposobów trwały i na widocznym miejscu:

a) pomieszczeń – odpowiednimi napisami określającymi ich przeznaczenie,

b) urządzeń, aparatów i przyrządów – numerami,

c) urządzeń, aparatów oraz przyrządów, o których mowa w lit. b), służących do pomiaru ilości wyrobów – również napisami określającymi ich zakres pomiarowy,

d) naczyń służących do transportu wyrobów objętych szczególnym nadzorem podatkowym – numerami, tarą lub pojemnością oraz nazwą podmiotu lub jej skrótem,

2) zalegalizowaniu przyrządów pomiarowych objętych obowiązkiem legalizacji,

3) zaopatrzeniu zbiorników w urządzenia umożliwiające określenie ilości znajdujących się w nich cieczy.

3. W celu przeprowadzenia urzędowego sprawdzenia podmiot jest obowiązany co najmniej na 14 dni przed rozpoczęciem działalności, o której mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i 3, przesłać do urzędu kontroli skarbowej zgłoszenie zamiaru rozpoczęcia tej działalności w dwóch egzemplarzach według wzoru stanowiącego załącznik nr 22 do rozporządzenia. Do zgłoszenia załącza się:

1) szkic sytuacyjny, skrócony opis pomieszczeń oraz wykaz, nazwy i numerację znajdujących się w tych pomieszczeniach urządzeń, aparatów, przyrządów, a dla zbiorników, pojemników i naczyń – ich pojemność,

2) wykaz przyrządów pomiarowych z podaniem ich przeznaczenia i numeracji oraz zakresu pomiarowego,

3) opis procesu technologicznego i postępowania technicznego oraz instrukcje obiegu dokumentacji produkcyjnej i magazynowej, a także dotyczące przeprowadzania inwentaryzacji wyrobów,

4) wykaz pracowników podmiotu, w tym ich imiona i nazwiska, adresy i stanowiska, odpowiedzialnych za wykonywanie powierzonych im obowiązków w zakresie objętym szczególnym nadzorem podatkowym oraz ich oświadczenia i podpisy o przyjęciu tej odpowiedzialności.

2. Podczas urzędowego sprawdzenia podmiotu pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego nakładają w razie potrzeby zabezpieczenia urzędowe w celu skutecznego wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego.

3. W przypadku stwierdzenia braku warunków do przeprowadzenia czynności związanych z urzędowym sprawdzeniem podmiotu lub do wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego podmiot jest obowiązany do zapewnienia tych warunków w terminie wyznaczonym przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej.

2. O wprowadzeniu zmian w stosunku do stanu stwierdzonego w protokole urzędowego sprawdzenia podmiot powinien zawiadomić urząd kontroli skarbowej co najmniej na 7 dni przed zamierzonym terminem wprowadzenia tych zmian i przeprowadzenia dodatkowego w tym zakresie urzędowego sprawdzenia.

3. Przepisy § 35 stosuje się odpowiednio.

1) nie wytwarzają lub nie pakują, nie przepakowują albo nie rozlewają wyrobów, w odniesieniu do których jest wykonywany na podstawie odrębnych przepisów obowiązek oznaczania znakami akcyzy,

2) w zakresie swej działalności są jednostką naukowo-badawczą, doświadczalną, szkołą, samodzielnym laboratorium, szpitalem, jednostką opieki zdrowotnej lub apteką zużywającą lub przerabiającą w ciągu roku do 3 000 dm³ 100% spirytusu w stanie nie skażonym oraz do 20 000 dm³ 100% spirytusu w stanie skażonym,

3) przerabiają, zużywają lub dokonują obrotu spirytusem w ilościach nie przekraczających w ciągu roku 1 000 dm³ 100% spirytusu w stanie nie skażonym oraz 3 000 dm³ 100% spirytusu skażonego, chyba że dyrektor urzędu kontroli skarbowej, ze względu na warunki i rodzaj prowadzonej przez podmiot działalności, uzna za uzasadnione objęcie go urzędowym sprawdzeniem.

2. Podmioty wymienione w ust. 1 pkt 3 są obowiązane na 3 dni przed zamierzonym zużyciem lub przerobem spirytusu powiadomić o tym urząd kontroli skarbowej, podając równocześnie, jaki rodzaj spirytusu, do jakich celów i według jakich norm ma być używany, jeśli te normy zostały określone.

2. Sprawowanie przez urząd kontroli skarbowej stałego nadzoru polega na ciągłym kontrolowaniu działalności i czynności podmiotu przez pracowników szczególnego nadzoru podatkowego komórki organizacyjnej utworzonej w tym celu na terenie podmiotu. Regulamin pracy tej komórki ustala dyrektor urzędu kontroli skarbowej.

2. Kontrole obrachunkowe roczne przeprowadza się nie później niż w okresie roku następnego po roku objętym kontrolą.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do podmiotów zwolnionych od obowiązku urzędowego sprawdzenia pomieszczeń i urządzeń.

4. Zapasy wyrobów, stwierdzone podczas kontroli obrachunkowej, są porównywane ze stanem ewidencyjnym i podlegają zapisaniu w ewidencji. Ustalone w wyniku kontroli obrachunkowej ubytki wyrobów porównuje się z ich dopuszczalnymi ubytkami.

5. Wyniki kontroli obrachunkowej ujmuje się w protokole. Strona nie zgadzająca się z ustaleniami zawartymi w protokole może złożyć umotywowane zastrzeżenia lub uwagi do protokołu albo w ciągu 14 dni od jego otrzymania przesłać je do urzędu kontroli skarbowej.

6. Podmioty, w których jest sprawowany stały nadzór, mogą we własnym zakresie przeprowadzać obrachunki zapasów i obrotów wyrobami oraz stosowania znaków akcyzy za okresy dowolne – krótsze niż rok, zawiadamiając o tym komórkę tego nadzoru co najmniej na 3 dni przed planowanym przeprowadzeniem obrachunku.

2. Ewidencja i dokumentacja, o których mowa w ust. 1, powinny być prowadzone w sposób umożliwiający identyfikację przeprowadzonych operacji gospodarczych, zwłaszcza czynności produkcyjnych lub związanych z obrotem wyrobami oraz stanów zapasów wyrobów przy zachowaniu ciągłości zapisów i bezbłędności stosowanych procedur obliczeniowych,

3. Wpisów do ksiąg i dokumentacji należy dokonywać w sposób trwały i wyraźny. Zmian i poprawek w księgach lub dokumentach dokonuje się w taki sposób, aby przekreślony tekst pierwotny pozostał czytelny, a każdą zmianę lub poprawkę należy potwierdzić podpisem osoby dokonującej zmiany lub poprawki, z podaniem daty ich wprowadzenia, oraz w razie potrzeby opisać je w rubryce „uwagi”.

4. Podmiot dokonuje ostatniego dnia każdego miesiąca zamknięcia ksiąg i sporządza podsumowanie miesięczne.

5. Podmiot dokonuje również rocznego zamknięcia ksiąg według stanu na ostatni dzień roku i ustala, z wyjątkiem gorzelni rolniczej, rzeczywisty stan zapasów na koniec roku. Rzeczywisty stan zapasów na koniec roku należy przyjąć jako stan początkowy roku następnego.

6. Podmiot obowiązany jest ponadto dokonać zamknięcia ksiąg na żądanie pracownika szczególnego nadzoru podatkowego w celu umożliwienia porównania rzeczywistego stanu zapasów ze stanem ewidencyjnym.

7. Jeżeli przepisy rozporządzenia przewidują obowiązek prowadzenia przez podmiot specjalnych ksiąg bądź dokumentacji według ustalonych wzorów, powinny one być opieczętowane przez urząd kontroli skarbowej, a poszczególne karty ksiąg lub dokumentacji kolejno ponumerowane. Podmiot sporządza księgi na własny koszt i we własnym zakresie.

8. Wpisów do ksiąg i dokumentów służących do ewidencjonowania przychodu, rozchodu i transportu wyrobów oraz obrotu i zużycia znaków akcyzy dokonuje się bezpośrednio po zakończeniu czynności podlegającej wpisaniu.

9. W przypadku prowadzenia przy użyciu komputera specjalnych ksiąg i dokumentacji, o których mowa w ust. 7, mogą one być prowadzone na odrębnych kartach dostosowanych do wpisów dokonywanych w urządzeniach drukujących. Dyrektor urzędu kontroli skarbowej ustala w tym zakresie szczegółowe zasady prowadzenia przez podmiot tych ksiąg i dokumentacji.

10. Urząd kontroli skarbowej może opieczętować również prowadzone przez podmiot księgi i dokumentacje lub ich części zawierające dane i informacje, o których mowa w ust. 1. Przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio.

2. Z czynności pobrania próbki wyrobów spisuje się protokół co najmniej w dwóch egzemplarzach. Protokół powinien zawierać następujące dane:

1) datę i miejsce pobrania próbki,

2) imiona i nazwiska osób pobierających próbkę oraz przedstawiciela podmiotu,

3) rodzaj, ilość wyrobu oraz numery pojemników (opakowań) lub partii, z których pobrano próbkę,

4) zastosowany środek konserwujący lub skażający,

5) sposób zabezpieczenia próbki.

3. Próbki wyrobów podlegają urzędowemu zabezpieczeniu.

2. Wyniki badań są wiążące dla podmiotu.

2. Protokół zniszczenia wyrobów nieprzydatnych do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia, zawierający ocenę zasadności zniszczenia, sporządza się w dwóch egzemplarzach. Protokół podpisują: przedstawiciel podmiotu i pracownik szczególnego nadzoru podatkowego, z zastrzeżeniem przepisu ust. 3.

3. Jeżeli podmiot zgłosił urzędowi kontroli skarbowej zamiar zniszczenia wyrobów nieprzydatnych do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia, a pracownik szczególnego nadzoru podatkowego nie przybył w ciągu 2 dni od wskazanej przez podmiot daty, czynności tych dokonuje podmiot we własnym zakresie sporządzając protokół, o którym mowa w ust. 2, który przesyła do urzędu kontroli skarbowej nie później niż w ciągu 3 dni od wykonania tych czynności.

2. Wyroby zapakowane lub rozlane do opakowań jednostkowych powinny być przekazane do magazynu wyrobów gotowych w dniu zakończenia zmiany produkcyjnej i bezzwłocznie zaewidencjonowane we właściwych dokumentach lub ewidencji magazynowej.

3. Wyroby w opakowaniach jednostkowych powinny być właściwie oznakowane zgodnie z wymogami ustalonymi na podstawie odrębnych przepisów.

4. W magazynie wyrobów gotowych opakowania jednostkowe z wyrobami powinny być ustawione oddzielnie według ich rodzaju oraz w miarę możliwości według stawek podatkowych, gramatury, pojemności i w takim porządku, aby ich sprawdzenie nie nastręczało trudności.

5. Dyrektor urzędu kontroli skarbowej może w uzasadnionych wypadkach wyrazić zgodę na składowanie w pomieszczeniach, o których mowa w ust. 1, innych wyrobów niż objętych szczególnym nadzorem podatkowym, a także wyrazić zgodę na odstąpienie od wymogu ustalonego w ust. 4.

2. Odprawa przesyłki, o której mowa w ust. 1, odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego, z zastrzeżeniem przepisu § 49. Napełnione naczynia służące do transportu powinny być urzędowo zabezpieczone, a rodzaj i liczbę zabezpieczeń oraz ich cechy należy odnotować w dokumencie przewozu, sporządzonym co najmniej z dwiema kopiami, z których jedna pozostaje w podmiocie.

3. Dokumenty przewozu oraz ich kopie powinny być ponumerowane i opieczętowane przez urząd kontroli skarbowej.

4. Przy przewozie przesyłki publicznymi środkami transportu dokument przewozu dołącza się do listu przewozowego, a w razie przewozu przesyłki innymi środkami transportu dokument przewozu wręcza się osobie odpowiedzialnej za przesyłkę.

5. Kopię dokumentu przewozu podmiot przesyła nie później niż w ciągu 3 dni do urzędu kontroli skarbowej właściwego miejscowo dla odbiorcy przesyłki, a w razie sprawowania stałego nadzoru w podmiocie będącym odbiorcą przesyłki – do komórki tego nadzoru. Kopia dokumentu przewozu może być również doręczona przez posłańca za pokwitowaniem.

6. Kopię dokumentu przewozu, po sprawdzeniu zgodności z dokumentem przewozu, urząd kontroli skarbowej lub stały nadzór zwraca podmiotowi, który wysyłał przesyłkę, w ciągu 30 dni od daty otrzymania kopii dokumentu przewozu, jeśli szczególne przepisy nie stanowią inaczej.

2. Dyrektor urzędu kontroli skarbowej może zwolnić podmiot od obowiązku określonego w ust. 1.

3. Z czynności przyjęcia przesyłki sporządza się dokument sprawdzenia i przyjęcia przesyłki, którego kopię podmiot przesyła nie później niż w ciągu 3 dni do urzędu kontroli skarbowej właściwego dla nadawcy przesyłki lub do komórki stałego nadzoru, jeżeli jest on sprawowany u nadawcy przesyłki.

4. Podmiot odbierający przesyłkę jest zobowiązany dokładnie opróżnić naczynia służące do transportu i nałożyć na nie własne zabezpieczenia.

5. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podmiotów wymienionych w § 37 ust. 1, z wyjątkiem przyjęcia przesyłek spirytusu nie skażonego, a także do podmiotów w przypadku ich zwolnienia z tego obowiązku przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej.

2. Po dokonaniu tymczasowego przyjęcia przesyłki naczynia z wyrobami luzem powinny być ponownie urzędowo zabezpieczone przez pracownika szczególnego nadzoru podatkowego. Ostateczne przyjęcie przesyłki odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego.

Minister Finansów: M. Belka

Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 16 lipca 1997 r. (poz. 545)

Załącznik nr 1

Upoważnienie pracownika szczególnego nadzoru podatkowego

Załącznik nr 2

PROTOKÓŁ

Załącznik nr 3

WYDANIE SPIRYTUSU (PÓŁFABRYKATU) NA ZEWNĄTRZ

Załącznik nr 4

PRZYJĘCIE SPIRYTUSU (PÓŁFABRYKATU) Z ZEWNĄTRZ

Załącznik nr 5

KSIĘGA KONTROLI
obrotu spirytusem i jego skażenia

Załącznik nr 6

KSIĘGA KONTROLI
przerobu spirytusu na ocet

Załącznik nr 7

KSIĘGA KONTROLI
spirytusu powrotnego

Załącznik nr 8

Księga kontroli
obrotu spirytusami w magazynie

Załącznik nr 9

Księga kontroli
rektyfikacji i odwadniania spirytusu

Załącznik nr 10

Księga kontroli
produkcji i rozlewu wódek

Załącznik nr 11

PROTOKÓŁ

Załącznik nr 12

ZGŁOSZENIE
o zamierzonej produkcji spirytusu

Załącznik nr 13

Księga kontroli

Załącznik nr 14

Księga rewizyjna magazynu spirytusu

Załącznik nr 15

Protokół nalewu spirytusu do naczyń służących do transportu

Załącznik nr 16

Przebieg gotowania warki

Załącznik nr 17

Księga kontroli

Załącznik nr 18

Metryczka nastawu

Załącznik nr 19

Karta kupażu lub wytwarzania wyrobu winiarskiego albo napoju alkoholowego

Załącznik nr 20

Księga kontroli

Załącznik nr 21

Spis zabezpieczeń urzędowych

Załącznik nr 22

Zgłoszenie rozpoczęcia działalności podlegającej szczególnemu nadzorowi podatkowemu