Dziennik Ustaw - rok 1997 nr 84 poz. 537

Na podstawie art. 17 pkt 1 lit. a) i b) ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106 poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) zarządza się, co następuje:

2. Funkcjonariusze noszą umundurowanie zimowe w okresie zimowym trwającym od dnia 1 listopada do dnia 31 marca.

3. Miesiące kwiecień i październik stanowią okres przejściowy, w których, w zależności od panujących warunków atmosferycznych, dopuszczalne jest noszenie umundurowania letniego lub zimowego.

2. Funkcjonariuszom wolno nosić składniki umundurowania w połączeniu ze składnikami wyposażenia specjalnego tylko w przypadkach określonych w rozporządzeniu.

2. Składniki umundurowania oraz składniki wyposażenia specjalnego powinny być należycie dopasowane, czyste i wyprasowane.

1) czapka służbowa zimowa i letnia z otokiem granatowym,

2) furażerka,

3) czapka futrzana,

4) mundur wyjściowy (dla generała ze spodniami z lampasem granatowym),

5) mundur służbowy zimowy i letni,

6) płaszcz zimowy i letni,

7) kurtka zimowa i letnia,

8) wiatrówka letnia,

9) spodnie letnie (dla generała z lampasem granatowym),

10) rękawiczki w kolorze czarnym,

11) koszula wyjściowa w kolorze białym,

12) koszula służbowa i koszula letnia,

13) pas i obuwie w kolorze czarnym,

14) dystynkcje i oznaki służby.

2. Składniki umundurowania, o których mowa w ust. 1 pkt 1–9 i 12, są koloru stalowoniebieskiego.

3. Szczegółowe normy umundurowania określają odrębne przepisy.

4. Wzory umundurowania letniego i zimowego funkcjonariuszy oraz wzory sznurów galowych określają załączniki nr 1 i 2 do rozporządzenia.

2. Do munduru wyjściowego nosi się czapkę służbową zimową lub – w okresie zimowym – czapkę futrzaną.

3. Furażerkę nosi się do wiatrówki, koszuli służbowej lub letniej.

4. Czapkę służbową i furażerkę nosi się lekko przechyloną w kierunku prawego ucha. Czapkę futrzaną nosi się nałożoną prosto. W zależności od warunków atmosferycznych czapkę futrzaną można nosić z opuszczonymi klapami.

1) świąt państwowych,

2) wręczania sztandarów, orderów, odznaczeń i medali,

3) innych ważnych uroczystości.

2. Mundur wyjściowy ze sznurem galowym i baretkami orderów, odznaczeń i medali nosi się podczas:

1) oficjalnych spotkań i innych szczególnych uroczystości, jeżeli kierownik jednostki organizacyjnej Służby Więziennej nie postanowi inaczej,

2) uroczystości nadania stopnia i ślubowania funkcjonariuszy,

3) innych okoliczności, w których zwyczajowo przyjęty jest strój wieczorowy, jeżeli funkcjonariusz występuje w umundurowaniu.

3. Mundur wyjściowy bez sznura galowego nosi się:

1) podczas wystąpień w charakterze przedstawiciela Służby Więziennej na oficjalnych spotkaniach lub uroczystościach, jeżeli nie zachodzi konieczność występowania w mundurze wyjściowym ze sznurem galowym,

2) w czasie uczestniczenia w pogrzebach z udziałem asyst honorowych.

4. W czasie indywidualnego uczestnictwa w uroczystościach religijnych noszenie munduru określonego w ust. 2 lub 3 pozostawia się uznaniu funkcjonariusza.

2. Kurtkę letnią i zimową nosi się zapiętą pod szyją. W zależności od warunków atmosferycznych dopuszcza się rozpięcie haftki kołnierza i dwóch pierwszych guzików kurtki zimowej oraz rozpięcie pierwszego zapięcia i rozsunięcie zamka błyskawicznego do wysokości drugiego zapięcia kurtki letniej.

3. Pelerynę nosi się w czasie opadów atmosferycznych w ciągu całego roku, zarówno do umundurowania, jak i do wyposażenia specjalnego.

2. Sweter nosi się na koszuli służbowej. Kołnierzyk koszuli musi być schowany pod swetrem, a jego górna krawędź powinna nieznacznie wystawać ponad krawędź ściągacza swetra.

3. Koszule nosi się tak, aby górna krawędź kołnierzyka wystawała nieznacznie ponad kołnierz kurtki mundurowej. Mankiety koszuli służbowej i wyjściowej nosi się zapięte na guziki.

4. W okresie letnim dopuszcza się noszenie koszuli służbowej lub letniej bez kurtki munduru służbowego letniego. Koszulę służbową nosi się z zapiętym kołnierzem i krawatem ze spinką. Koszulę letnią można nosić z rozpiętym i wyłożonym kołnierzem lub z zapiętym kołnierzem i krawatem ze spinką.

2. Szalik zimowy i letni nosi się pod płaszczem lub kurtką. Górna krawędź szalika powinna nieznacznie wystawać ponad kołnierz płaszcza.

3. Rękawiczki letnie i zimowe nosi się odpowiednio do okresów, o których mowa w § 2.

1) występujący:

a) z bronią,

b) w wyposażeniu specjalnym,

c) w trzewikach bukatowych lub butach z cholewami,

2) na polecenie kierownika jednostki.

2. Przy noszeniu składników umundurowania i składników wyposażenia specjalnego posiadających szlufki – pas nosi się w szlufkach. Przy noszeniu tych składników nie posiadających szlufek, pas nosi się tak, aby jego górna krawędź znajdowała się nieznacznie powyżej linii bioder, a klamra w linii guzików (zapięcia).

2. Sznur galowy zawiesza się na prawym ramieniu, przypinając go do guzika przyszytego pod naramiennikiem, przy wszyciu rękawa. Pętelkę sznura zawiesza się na pierwszym górnym guziku kurtki mundurowej.

2. Ordery i odznaczenia państw obcych nosi się w sposób określony przepisami tych państw, po orderach i odznaczeniach polskich.

3. Nosi się baretki wszystkich orderów i odznaczeń nadanych przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Spośród pozostałych nosi się baretkę odznaczenia najwyższego stopnia. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio. Baretki nosi się po lewej stronie piersi, bezpośrednio nad górną kieszenią kurtki mundurowej, symetrycznie do kieszeni.

1) czapka polowa zimowa i letnia,

2) mundur polowy,

3) kurtka polowa wraz z ocieplaczem,

4) trzewiki bukatowe w kolorze czarnym.

2. Składniki wyposażenia specjalnego wymienione w ust. 1 pkt 1–3 są koloru stalowoniebieskiego z nadrukiem koloru czarnego.

3. Szczegółowe normy wyposażenia specjalnego określają odrębne przepisy.

4. Wzory wyposażenia specjalnego funkcjonariuszy określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

1) słuchacze w szkołach Służby Więziennej,

2) funkcjonariusze wykonujący zadania w szczególnych warunkach służby.

2. Kierownik jednostki organizacyjnej Służby Więziennej określa rodzaje stanowisk i zadania, na których jest dopuszczalne występowanie w wyposażeniu specjalnym.

3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach kierownik jednostki może zarządzić występowanie funkcjonariuszy w trzewikach bukatowych do umundurowania, o którym mowa w § 1.

2. Spodnie munduru polowego nosi się do trzewików bukatowych. Nogawki spodni nosi się wpuszczone w cholewki trzewików.

2. Na daszku czapki służbowej majora Służby Więziennej, podpułkownika Służby Więziennej, pułkownika Służby Więziennej oraz generała Służby Więziennej umieszczone są dwa galony.

2. Dystynkcje noszone na płaszczu zimowym, kurtce mundurowej, wiatrówce, koszuli letniej i służbowej wykonane są bezpośrednio na naramiennikach. Dystynkcje noszone na płaszczu letnim, kurtce zimowej, letniej i swetrze wykonane są na wsuwkach zakładanych na naramienniki.

3. Starsi szeregowi i podoficerowie Służby Więziennej na czapce służbowej i furażerce noszą dystynkcje haftowane bajorkiem. Na naramiennikach składników umundurowania dystynkcje wykonane są z taśmy dystynkcyjnej białej z oblamowaniem granatowym,

4. Chorążowie Służby Więziennej noszą dystynkcje na czapce służbowej i furażerce haftowane bajorkiem, a na naramiennikach składników umundurowania haftowane bajorkiem oraz wykonane z taśmy dystynkcyjnej koloru matowo-srebrnego.

5. Dystynkcje oficerów Służby Więziennej są haftowane bajorkiem.

6. Dystynkcje noszone na składnikach wyposażenia specjalnego wykonane są haftem maszynowym na wsuwkach zakładanych na naramienniki.

7. Wzory dystynkcji określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

1) starszy szeregowy – jeden pasek długości 3 cm i szerokości 5 mm,

2) kapral – dwa paski długości 3 cm i szerokości 5 mm; odstęp między paskami wynosi 2 mm,

3) starszy kapral – trzy paski o wymiarach i w odstępie między paskami określonych w pkt 2,

4) plutonowy – cztery paski o wymiarach i w odstępie między paskami określonych w pkt 2,

5) sierżant – oznakę w kształcie litery „V” skierowaną kątem w dół, o ramionach długości 3,3 cm i szerokości 5 mm, o kącie rozwarcia 60°,

6) starszy sierżant – oznakę stopnia sierżanta oraz drugi znak w kształcie litery „V” umieszczony wewnątrz oznaki stopnia sierżanta w odległości 2 mm,

7) sierżant sztabowy – oznakę stopnia sierżanta oraz pasek długości 2,5 cm i szerokości 5 mm, bezpośrednio umieszczony poziomo pod znakiem litery „V”,

8) starszy sierżant sztabowy – oznakę stopnia starszego sierżanta oraz pasek długości 2,5 cm i szerokości 5 mm, bezpośrednio umieszczony poziomo pod znakiem litery „V”.

2. Dystynkcje noszone na furażerce umieszczone są po lewej stronie wizerunku orła pod kątem 45° w stosunku do jej dolnej krawędzi i wykonane w sposób określony w ust. 1.

1) starszy szeregowy – jeden pasek szerokości 8 mm, podwinięty obydwoma końcami pod naramiennik (po 1 cm), naszyty w odległości 2 cm od miejsca wszycia rękawa,

2) kapral – dwa paski, z których pierwszy naszyty jest jak w pkt 1, a drugi w odległości 4 mm od pierwszego w kierunku guzika naramiennika; obydwa paski są podwinięte pod naramiennik,

3) starszy kapral – trzy paski naszyte w odstępach 4 mm od siebie, w sposób określony w pkt 2,

4) plutonowy – cztery paski naszyte w odstępach 4 mm od siebie, w sposób określony w pkt 2,

5) sierżant – naramiennik obszyty wokół taśmą szerokości 8 mm z wyjątkiem wszycia przy rękawie; na naramienniku wewnątrz obszycia znak w kształcie litery „V”, o kącie rozwarcia 60°; odległość od wszycia rękawa do wierzchołka znaku wynosi 2 cm,

6) starszy sierżant – oznakę stopnia sierżanta oraz drugi znak w kształcie litery „V” umieszczony wewnątrz oznaki stopnia sierżanta w odstępie 4 mm,

7) sierżant sztabowy – oznakę stopnia sierżanta oraz naszyty 2 mm pod oznaką pasek poprzeczny, równoległy do wszycia rękawa,

8) starszy sierżant sztabowy – oznakę stopnia starszego sierżanta oraz naszyty 2 mm pod oznaką pasek poprzeczny, równoległy do wszycia rękawa.

1) młodszy chorąży – jedną gwiazdkę o rozpiętości ramion 1,5 cm umieszczoną między ramionami znaku w kształcie litery „V” w odstępie 2 mm od ramion znaku; znak umieszcza się nad paskiem czapki w odległości 2 mm; długość jego ramion wynosi 2 cm, szerokość 5 mm, rozwarcie ramion 75°,

2) chorąży – jedną gwiazdkę umieszczoną symetrycznie do wizerunku orła na środku taśmy otokowej czapki,

3) starszy chorąży – dwie gwiazdki umieszczone na środku taśmy otokowej równolegle do krawędzi taśmy; odległość między ramionami gwiazdek wynosi 2 mm,

4) podporucznik – dwie gwiazdki o rozpiętości ramion 2 cm umieszczone na środku taśmy otokowej równolegle do krawędzi taśmy; odległość między ramionami gwiazdek wynosi 2 mm,

5) porucznik – trzy gwiazdki rozmieszczone w sposób określony w pkt 4,

6) kapitan – cztery gwiazdki rozmieszczone w sposób określony w pkt 4, z tym że ramiona gwiazdek stykają się ze sobą,

7) major – jedną gwiazdkę o rozpiętości ramion 2 cm, na środku otoku czapki,

8) podpułkownik – dwie gwiazdki rozmieszczone w sposób określony w pkt 4,

9) pułkownik – trzy gwiazdki rozmieszczone w sposób określony w pkt 4,

10) generał nosi na taśmie otokowej czapki wężyk generalski szerokości 3 cm i wysokości 3,5 cm; ponadto na środku taśmy otokowej w przerwie wężyka jedną gwiazdkę umieszczoną na linii równoległej do krawędzi taśmy.

2. Dystynkcje noszone na furażerce umieszczone są po lewej stronie wizerunku orła, pod kątem 45° w stosunku do jej dolnej krawędzi i wykonane odpowiednio w sposób określony w ust. 1.

2. Funkcjonariusze, o których mowa w ust. 1, noszą na naramiennikach następujące dystynkcje:

1) młodszy chorąży – znak w kształcie litery „V” z taśmy szerokości 5 mm, skierowanej kątem w kierunku wszycia rękawa, oraz gwiazdkę umieszczoną między ramionami znaku w odległości 2 mm od nich; rozwartość ramion znaku wynosi 70°, a odległość od wszycia rękawa do wierzchołka znaku – 1 cm,

2) chorąży – jedną gwiazdkę umieszczoną w odległości 3 cm od wszycia rękawa,

3) starszy chorąży – dwie gwiazdki: pierwszą umieszczoną jak u chorążego, drugą w odległości 5 mm od wierzchołka ramienia pierwszej gwiazdki do kąta wklęsłego między ramionami drugiej gwiazdki,

4) podporucznik – dwie gwiazdki: pierwszą umieszczoną w odległości 3 cm od wszycia rękawa, drugą w odległości 5 mm od wierzchołka ramienia pierwszej gwiazdki do kąta wklęsłego między dwoma ramionami drugiej gwiazdki,

5) porucznik – trzy gwiazdki: pierwszą umieszczoną w odległości 1,2 cm od wszycia rękawa, drugą w odległości 5 mm od wierzchołka ramienia pierwszej gwiazdki do kąta wklęsłego ramion drugiej gwiazdki, trzecią podobnie jak drugą,

6) kapitan – cztery gwiazdki, umieszczone w sposób określony w pkt 5,

7) major – dwa paski i jedną gwiazdkę; paski szerokości 6 mm umieszczone są w poprzek naramienników: pierwszy pasek w odległości 1 cm od wszycia rękawa, drugi 4 mm od pierwszego; gwiazdka umieszczona jest na środku naramiennika w odległości 1 cm od drugiego paska,

8) podpułkownik – dwa paski i dwie gwiazdki; paski i pierwszą gwiazdkę umieszcza się w sposób określony w pkt 7, drugą gwiazdkę umieszcza się w odległości 5 mm od wierzchołka ramienia pierwszej gwiazdki do kąta wklęsłego ramion drugiej gwiazdki,

9) pułkownik – dwa paski i trzy gwiazdki, rozmieszczone w sposób określony w pkt 8,

10) generał nosi wężyk generalski szerokości 3,5 cm, umieszczony w poprzek całego naramiennika, w odległości 5 mm od wszycia rękawa, oraz gwiazdkę umieszczoną wzdłuż linii prostej, biegnącej przez środek naramiennika, w odległości 1 cm od wężyka.

2. Oznakę Służby Więziennej wykonaną z metalu funkcjonariusze noszą na kołnierzu kurtki mundurowej i płaszcza zimowego.

3. Oznakę Służby Więziennej wykonaną haftem maszynowym na granatowej tarczy funkcjonariusze noszą na prawym rękawie koszuli letniej, swetra, kurtki zimowej i letniej, kurtki polowej z ocieplaczem, wiatrówki i kurtki wchodzącej w skład munduru polowego.

4. Generał Służby Więziennej nosi, wykonany haftem, wizerunek orła w koronie na kołnierzu kurtki mundurowej i płaszcza zimowego.

5. Oznaką Służby Więziennej jest również naszywka z wyhaftowanym mechanicznie napisem „SŁUŻBA WIĘZIENNA” koloru srebrnego; funkcjonariusze noszą naszywkę na prawym rękawie munduru i płaszcza zimowego, w odległości , cm poniżej wszycia rękawa.

6. Wzory oznak Służby Więziennej określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.

1) słuchacze szkoły oficerskiej – „Szkoła Oficerska”,

2) słuchacze szkoły chorążych – „Szkoła Chorążych”,

3) słuchacze szkoły podoficerskiej – „Szkoła Podoficerska”.

2. Oznaki, o których mowa w ust. 1, wykonane są haftem maszynowym w kolorze srebrnym na granatowym tle.

3. Wzory oznak szkół Służby Więziennej określa załącznik nr 6 do rozporządzenia.

1) identyfikator foliowany ze zdjęciem,

2) identyfikator numeryczny,

3) identyfikator funkcyjny.

2. Identyfikator, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, wykonany z kartonu o wymiarach 6,5 x 9,5 cm, zawiera zdjęcie funkcjonariusza, nazwę jednostki organizacyjnej Służby Więziennej, numer identyfikatora, datę i podpis wystawcy, nazwisko i imię, stopień służbowy i stanowisko funkcjonariusza. Na odwrocie identyfikatora na błękitnym tle umieszczona jest oznaka Służby Więziennej.

3. Identyfikator, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, wykonany jest z tworzywa sztucznego. Na granatowym tle umieszczone są białe litery „SW”, trzycyfrowy kod jednostki organizacyjnej Służby Więziennej i trzycyfrowy kod funkcjonariusza.

4. Identyfikator, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, wykonany jest z tworzywa sztucznego koloru białego. Napis określający funkcję jest koloru granatowego.

5. Wzory znaków identyfikacyjnych funkcjonariuszy określa załącznik nr 7 do rozporządzenia.

2. Identyfikator foliowany ze zdjęciem można nosić zamiennie z identyfikatorem numerycznym.

3. Identyfikator funkcyjny nosi się na lewym rękawie.

Minister Sprawiedliwości: L. Kubicki

Załączniki do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 12 czerwca 1997 r. (poz. 537)

Załącznik nr 1

WZORY UMUNDUROWANIA LETNIEGO I ZIMOWEGO FUNKCJONARIUSZY

Rys. 1. Funkcjonariusz w mundurze służbowym

Rys. 2. Funkcjonariusz w płaszczu letnim

Rys. 3. Funkcjonariusz w płaszczu zimowym

Rys. 4. Funkcjonariusz w kurtce letniej

Rys. 5. Funkcjonariusz w kurtce zimowej

Rys. 6. Funkcjonariusz w wiatrówce letniej

Rys. 7. Funkcjonariusz w swetrze

Rys. 8. Funkcjonariusz w koszuli z krawatem

Rys. 9. Funkcjonariusz kobieta w koszuli i spodniach letnich

Rys. 10. Funkcjonariusz kobieta w mundurze służbowym

Załącznik nr 2

WZORY SZNURÓW GALOWYCH FUNKCJONARIUSZY

Rys. 1. Sznur galowy podoficera Służby Więziennej

Rys. 2. Sznur galowy chorążego Służby Więziennej

Rys. 3. Sznur galowy oficera Służby Więziennej

Rys. 4. Sznur galowy generała Służby Więziennej

Załącznik nr 3

WZORY WYPOSAŻENIA SPECJALNEGO FUNKCJONARIUSZY

Rys. 1. Funkcjonariusz w mundurze polowym

Rys. 2. Funkcjonariusz w kurtce polowej

Rys. 3. Funkcjonariusz w mundurze polowym i w ocieplaczu kurtki polowej

Rys. 4. Funkcjonariusz w pelerynie służbowej

Załącznik nr 4

DYSTYNKCJE NOSZONE NA NARAMIENNIKACH KURTEK, WIATRÓWEK I PŁASZCZY

Rys. 1. Starszy szeregowy Służby Więziennej

Rys. 2. Kapral Służby Więziennej

Rys. 3. Starszy kapral Służby Więziennej

Rys. 4. Plutonowy Służby Więziennej

Rys. 5. Sierżant Służby Więziennej

Rys. 6. Starszy sierżant Służby Więziennej

Rys. 7. Sierżant sztabowy Służby Więziennej

Rys. 8. Starszy sierżant sztabowy Służby Więziennej

Rys. 9. Młodszy chorąży Służby Więziennej

Rys. 10. Chorąży Służby Więziennej

Rys. 11. Starszy chorąży Służby Więziennej

Rys. 12. Podporucznik Służby Więziennej

Rys. 13. Porucznik Służby Więziennej

Rys. 14. Kapitan Służby Więziennej

Rys. 15. Major Służby Więziennej

Rys. 16. Podpułkownik Służby Więziennej

Rys. 17. Pułkownik Służby Więziennej

Rys. 18. Generał Służby Więziennej

Dystynkcje wykonane na wsuwkach, noszone na składnikach wyposażenia specjalnego

Rys. 1. Starszy szeregowy Służby Więziennej

Rys. 2. Kapral Służby Więziennej

Rys. 3. Starszy kapral Służby Więziennej

Rys. 4. Plutonowy Służby Więziennej

Rys. 5. Sierżant Służby Więziennej

Rys. 6. Starszy sierżant Służby Więziennej

Rys. 7. Sierżant sztabowy Służby Więziennej

Rys. 8. Starszy sierżant sztabowy Służby Więziennej

Rys. 9. Młodszy chorąży Służby Więziennej

Rys. 10 Chorąży Służby Więziennej

Rys. 11 Starszy chorąży Służby Więziennej

Rys. 12 Podporucznik Służby Więziennej

Rys. 13 Porucznik Służby Więziennej

Rys. 14 Kapitan Służby Więziennej

Rys. 15 Major Służby Więziennej

Rys. 16 Podpułkownik Służby Więziennej

Rys. 17 Pułkownik Służby Więziennej

Rys. 18 Generał Służby Więziennej

Dystynkcje noszone na czapkach

Rys. 1. Starszy szeregowy Służby Więziennej

Rys. 2. Kapral Służby Więziennej

Rys. 3. Starszy kapral Służby Więziennej

Rys. 4. Plutonowy Służby Więziennej

Rys. 5. Sierżant Służby Więziennej

Rys. 6. Starszy sierżant Służby Więziennej

Rys. 7. Sierżant sztabowy Służby Więziennej

Rys. 8. Starszy sierżant sztabowy Służby Więziennej

Rys. 9. Młodszy chorąży Służby Więziennej

Rys. 10. Chorąży Służby Więziennej

Rys. 11 Starszy chorąży Służby Więziennej

Rys. 12. Podporucznik Służby Więziennej

Rys. 13. Porucznik Służby Więziennej

Rys. 14. Kapitan Służby Więziennej

Rys. 15. Major Służby Więziennej

Rys. 16. Podpułkownik Służby Więziennej

Rys. 17. Pułkownik Służby Więziennej

Rys. 18. Generał Służby Więziennej

Załącznik nr 5

WZORY OZNAK SŁUŻBY WIĘZIENNEJ

Rys. 1. Sposób umieszczenia oznaki służby na kurtce mundurowej

Rys. 2. Sposób umieszczenia oznaki służby na płaszczu zimowym

Rys. 3. Oznaka służby noszona na rękawach składników umundurowania i wyposażenia specjalnego

Rys. 4. Naszywka noszona na rękawach składników umundurowania

Załącznik nr 6

WZORY OZNAK SZKÓŁ SŁUŻBY WIĘZIENNEJ

Rys. 1. Oznaka Szkoły Podoficerskiej

Rys. 2. Oznaka Szkoły Chorążych

Rys. 3. Oznaka Szkoły Oficerskiej

Załącznik nr 7

WZORY ZNAKÓW IDENTYFIKACYJNYCH FUNKCJONARIUSZY

Rys. 1. Identyfikator foliowany

Rys. 2. Identyfikator numeryczny

Rys. 3. Sposób zamocowania identyfikatora funkcyjnego