Dziennik Ustaw - rok 1997 nr 39 poz. 234

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 17 grudnia 1986 r. została sporządzona w Brukseli Umowa między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Królestwem Belgii o uznawaniu orzeczeń w sprawach o rozwód w następującym brzmieniu:

UMOWA

między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Królestwem Belgii o uznawaniu orzeczeń w sprawach o rozwód

Rada Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Jego Królewska Mość Król Belgów,

dążąc do rozwoju stosunków przyjaźni i współpracy między obydwoma Państwami zgodnie z Aktem końcowym Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie,

pragnąc umocnić współpracę prawną między obydwoma Państwami,

zmierzając do zapewnienia w stosunkach między obydwoma Państwami uznawania orzeczeń w sprawach o rozwód,

postanowili zawrzeć niniejszą umowę i w tym celu wyznaczyli jako swoich pełnomocników:

Rada Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej:

Pana Mariana Orzechowskiego, Ministra Spraw Zagranicznych,

Jego Królewska Mość Król Belgów:

Pana Leo Tindemansa, Ministra Spraw Zagranicznych,

którzy, po wymianie swoich pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone w należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Rozwód uzyskany na terytorium jednej z Umawiających się Stron w wyniku prawomocnego orzeczenia sądowego będzie, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 2, 3 i 4, uznany z mocy prawa na terytorium drugiej Umawiającej się Strony z tą samą mocą, jaką ma w Państwie, w którym został uzyskany, jeżeli spełnione są następujące warunki:

1) orzeczenie nie jest sprzeczne z prawomocnym orzeczeniem wydanym na terytorium Umawiającej się Strony, na którym ma być uznane,

2) orzeczenie nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym Umawiającej się Strony, na której terytorium ma być uznane.

Uznanie przewidziane w niniejszej umowie ma zastosowanie wyłącznie do orzeczeń odnoszących się do rozwiązania związku małżeńskiego.

Orzeczenie zaoczne będzie uznane, jeżeli strona nieobecna została prawidłowo powiadomiona o wszczęciu postępowania i rozporządzała dostatecznym okresem czasu dla przygotowania swej obrony.

Rozwód uzyskany na terytorium jednej z Umawiających się Stron może nie być uznany na terytorium drugiej Strony, jeżeli przed sądami tej Umawiającej się Strony toczy się między tymi samymi stronami postępowanie w sprawie o rozwód, które zostało wszczęte wcześniej.

Uznania orzeczenia, w którym zastosowane zostało prawo inne niż określone przez międzynarodowe prawo prywatne Umawiającej się Strony, na której terytorium orzeczenie to ma być uznane, można odmówić z tej przyczyny, jeśli zachodzą łącznie dwa warunki:

– oboje małżonkowie byli obywatelami tego Państwa w chwili wszczęcia postępowania w sprawie o rozwód,

– orzeczenie doprowadziło do skutku sprzecznego z tym, do jakiego by doprowadziło zastosowanie prawa określonego przez międzynarodowe prawo prywatne Umawiającej się Strony, na której terytorium orzeczenie ma być uznane.

Orzeczenia wydane przez organy jednej z Umawiających się Stron, które mają być uznane na terytorium drugiej Strony, podlegają badaniu jedynie w zakresie warunków przewidzianych w niniejszej umowie.

Strona, która występuje o uznanie, powinna przedstawić:

1) uwierzytelniony odpis orzeczenia oraz zaświadczenie, że jest ono prawomocne,

2) w przypadku wyroku zaocznego – dokument stwierdzający, że zawiadomienie o wszczęciu postępowania zostało należycie doręczone stronie nieobecnej,

3) ponadto do orzeczenia belgijskiego należy dołączyć wyciąg z rejestru stanu cywilnego stwierdzający dokonanie transkrypcji rozwodu.

Do dokumentów tych należy dołączyć tłumaczenie na język lub jeden z języków urzędowych państwa, w którym wnosi się o uznanie.

Umowa niniejsza ma zastosowanie bez względu na datę uzyskania rozwodu.

Postanowienia niniejszej umowy stosuje się również do orzeczeń dotyczących unieważnienia małżeństwa.

Umowa niniejsza nie stanowi przeszkody dla stosowania postanowień umów międzynarodowych lub prawa wewnętrznego bardziej korzystnych dla uznawania orzeczeń sądowych.

1. Umowa niniejsza podlega ratyfikacji i wejdzie w życie po upływie trzydziestu dni od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, która nastąpi w Warszawie.

2. Umowa niniejsza zawarta jest na czas nie określony. Może być ona wypowiedziana w drodze notyfikacji przez każdą z Umawiających się Stron; w takim przypadku utraci moc po upływie sześciu miesięcy od dnia wypowiedzenia.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 1986 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, francuskim i niderlandzkim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne.

Na dowód czego Pełnomocnicy Umawiających się Stron podpisali niniejszą umowę i opatrzyli ją pieczęciami.

Po zaznajomieniu się z powyższą umową Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 24 października 1987 r.

Przewodniczący Rady Państwa: W. Jaruzelski

L.S.

Minister Spraw Zagranicznych: M. Orzechowski