Dziennik Ustaw - rok 1995 nr 153 poz. 787

Na podstawie art. 212 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego zarządza się, co następuje:

1) w § 1 w ust. 1 po wyrazach „zobowiązaniach alimentacyjnych” dodaje się wyrazy „oraz poddać się wykonaniu zdjęcia dla celów identyfikacyjnych”;

2) w § 6 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1;

3) w § 7 w ust. 2 wyrazy „wyznacza się” zastępuje się wyrazami „można wyznaczyć”;

4) w § 8 w ust. 2:

a) po wyrazach „oraz książki” stawia się przecinek i dodaje wyraz „prasę”,

b) skreśla się wyrazy „lub organu, do którego dyspozycji pozostaje”,

c) dodaje się drugie zdanie w brzmieniu:

„Tymczasowo aresztowany nie może posiadać środków łączności oraz urządzeń technicznych służących do rejestrowania i odtwarzania informacji.”;

5) § 9 otrzymuje brzmienie:

„§ 9. 1. Tymczasowo aresztowany ma prawo, w sposób nie zakłócający spokoju i ustalonego w areszcie śledczym porządku, wykonywać praktyki religijne i posiadać przedmioty niezbędne do ich wykonywania, słuchać nabożeństw transmitowanych przez środki masowego przekazu oraz korzystać z posług religijnych udzielanych przez kapelana albo innego kanonicznie uprawnionego przedstawiciela kościoła lub wyznania.

2. Tymczasowo aresztowany może uczestniczyć w nabożeństwach odprawianych w areszcie śledczym, jeżeli nie stoją temu na przeszkodzie względy zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego, chyba że organ, do którego dyspozycji pozostaje, zarządzi inaczej.

3. Kapelan albo inny kanonicznie uprawniony przedstawiciel kościoła lub wyznania może odwiedzać tymczasowo aresztowanych w celach i innych pomieszczeniach.

4. Działalność wyznaczonego kapelana albo innego kanonicznie uprawnionego przedstawiciela kościoła lub wyznania na terenie aresztu śledczego wymaga zgody naczelnika.”;

6) w § 10:

a) w ust. 2 po wyrazie „książki” stawia się przecinek i dodaje wyraz „prasę”,

b) w ust. 3 skreśla się wyrazy „zakupywać prasę z własnych środków pieniężnych, a także posiadać ją w celi, jeżeli organ, do którego dyspozycji pozostaje, nie sprzeciwia się temu”;

7) w § 11:

a) wyraz „kontrola” użyty w odpowiednim przypadku zastępuje się użytym w tym samym przypadku wyrazem „przeszukanie”,

b) w ust. 1 wyraz „przedmioty” zastępuje się wyrazem „rzeczy”;

c) w ust. 2 wyraz „przeprowadzona” zastępuje się wyrazem „przeprowadzone”, a wyraz „przedmiotów”– wyrazem „rzeczy”;

8) w § 12:

a) w ust. 1:

– w pkt 7 wyraz „terminy” zastępuje się wyrazami „dni, godziny”,

– w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem,

– dodaje się pkt 10 w brzmieniu:

„10) terminy i miejsce odprawiania nabożeństw oraz korzystania z posług religijnych.”,

b) w ust. 2 skreśla się wyrazy „co najmniej raz w miesiącu”;

9) w § 12¹:

a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1,

b) dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu:

„2. Tymczasowo aresztowany korzystający z zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, w każdym przypadku zmiany miejsca pobytu ma obowiązek bezzwłocznego zgłoszenia się do jednostki Policji właściwej terytorialnie dla miejsca jego przebywania w okresie korzystania z zezwolenia, w celu potwierdzenia miejsca pobytu.

3. W uzasadnionych przypadkach naczelnik może zobowiązać tymczasowo aresztowanego do częstszego zgłaszania się do jednostki Policji.”;

10) w § 14:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Tymczasowo aresztowany korzysta z własnej odzieży, bielizny i obuwia.”,

b) w ust. 2 po dwukrotnie użytym wyrazie „odzież” stawia się przecinki i dodaje wyraz „bielizna” użyty w odpowiednim przypadku,

c) dodaje się nowy ust. 3 w brzmieniu:

„3. Tymczasowo aresztowany otrzymuje z aresztu śledczego środki do utrzymania higieny osobistej oraz pościel.”,

d) dotychczasowy ust. 3 oznacza się jako ust. 4;

11) § 15 otrzymuje brzmienie:

„§ 15. 1. Tymczasowo aresztowany otrzymuje, w określonych godzinach, trzy posiłki dziennie, w tym co najmniej jeden gorący, o wartości odżywczej zgodnej z obowiązującymi normami żywienia określonymi w odrębnych przepisach, jak również napój do zaspokajania pragnienia, przygotowane i podane w miarę możliwości z uwzględnieniem wymogów kulturowych i religijnych.

2. Tymczasowo aresztowany, którego stan zdrowia tego wymaga, otrzymuje wyżywienie według wskazań lekarza.

3. Tymczasowo aresztowany w wieku do lat 18 otrzymuje wyżywienie powiększone o normę dodatkową.

4. Dzienną stawkę budżetową dla wszystkich norm żywienia określają odrębne przepisy.”;

12) w § 17 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. Naczelnik aresztu śledczego:

1) podejmuje decyzje o skierowaniu oraz wycofaniu tymczasowo aresztowanych z zatrudnienia,

2) ustala należność za pracę.”;

13) § 22 otrzymuje brzmienie:

„§ 22. Z pieniędzy tymczasowo aresztowanego, znajdujących się w depozycie, nie podlegają egzekucji:

1) kwoty otrzymane od osób najbliższych – w danym miesiącu do wysokości 50% najniższego wynagrodzenia pracowników,

2) 40% emerytury lub renty, jeżeli egzekucja jest prowadzona na poczet świadczeń alimentacyjnych, albo 75% emerytury lub renty, jeżeli egzekucja jest prowadzona na poczet innych należności,

3) zapomogi,

4) inne wpływy – w danym miesiącu do wysokości 50% najniższego wynagrodzenia pracowników.”;

14) dodaje się § 22¹ i 22² w brzmieniu:

„§ 22¹. 1. Tymczasowo aresztowanemu gromadzi się kwotę niezbędną do pokrycia kosztów przejazdu z aresztu śledczego do miejsca zamieszkania i na wyżywienie w ciągu najbliższych dni po zwolnieniu, odpowiadającą wysokości najniższego wynagrodzenia pracowników.

2. Tymczasowo aresztowany nie może dysponować kwotą, o której mowa w ust. 1. W szczególnie uzasadnionych przypadkach naczelnik może wyrazić zgodę na dysponowanie tą kwotą.

3. Na cel, o którym mowa w ust. 1, przeznacza się 50% kwoty zdeponowanej przez tymczasowo aresztowanego przy przyjęciu do aresztu śledczego, jednak nie więcej niż kwotę odpowiadającą wysokości najniższego wynagrodzenia pracowników.

4. Z należności za pracę podlega gromadzeniu kwota odpowiadająca 8,5% najniższego wynagrodzenia pracowników.

5. Z innych niż należność za pracę wpływów pieniężnych gromadzi się 50% każdego wpływu, jednak nie więcej niż kwotę odpowiadającą 8,5% najniższego wynagrodzenia pracowników.

6. Jeżeli gromadzenie kwoty w wysokości określonej w ust. 4 i 5 powoduje znaczne ograniczenie możliwości dokonywania przez tymczasowo aresztowanego zakupów, naczelnik może, w uzasadnionych przypadkach, na prośbę tymczasowo aresztowanego, obniżyć wysokość tej kwoty.

7. Gromadzenia w kwotach wyższych od określonych w ust. 4 i 5 można dokonywać na podstawie pisemnej zgody tymczasowo aresztowanego.

8. Gromadzenia kwot wymienionych w ust. 4–7 dokonuje się po potrąceniach należności dochodzonych na podstawie tytułów egzekucyjnych.

§ 22². Na wniosek tymczasowo aresztowanego gromadzi się na książeczce oszczędnościowej następujące kwoty:

1) środki, o których mowa w § 22¹,

2) deklarowane środki pieniężne będące w dyspozycji tymczasowo aresztowanego, nie wykorzystane w danym miesiącu, jeżeli nie podlegają egzekucji.”;

15) w § 23 w ust. 1 wyraz „otrzymać” zastępuje się wyrazem „otrzymywać” oraz skreśla się wyrazy „w miesiącu dwie”, a liczbę „3” zastępuje się liczbą „5”;

16) w § 25 w ust. 1 wyrazy „może zezwolić” zastępuje się wyrazem „zezwala” oraz skreśla się wyrazy „lub otrzymywanie dodatkowych paczek z żywnością”;

17) w § 26 w ust. 2 liczbę „3” zastępuje się liczbą „5”, a po wyrazie „aresztowanemu” skreśla się wyrazy „ , a jej nadwaga zaliczona na poczet następnej paczki”;

18) w § 27:

a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, a wyrazy „zakłady społeczne służby zdrowia” zastępuje się wyrazami „inne zakłady opieki zdrowotnej”,

b) dodaje się ust. 2–4 w brzmieniu:

„2. Tymczasowo aresztowany może, za zgodą naczelnika, jeśli nie sprzeciwia się temu organ, do którego dyspozycji pozostaje, korzystać na terenie aresztu śledczego ze świadczeń zdrowotnych udzielanych przez niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej, prywatnie praktykujących lekarzy lub inne osoby wykonujące zawody medyczne, polegających na: badaniach i poradach lekarskich, leczeniu, działaniach diagnostycznych i analityce medycznej oraz protezowaniu.

3. Tymczasowo aresztowany może za zgodą naczelnika korzystać z dodatkowych leków i środków medycznych.

4. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 i 3, tymczasowo aresztowany zobowiązany jest do pokrycia wszelkich związanych z tym kosztów.”;

19) w § 31 dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„5. W razie naruszenia przez tymczasowo aresztowanego ustalonych zasad odbywania spaceru, spacer może być zakończony przed czasem na niego przeznaczonym.”;

20) w § 33:

a) dodaje się nowy ust. 3 w brzmieniu:

„3. Korespondencję z Rzecznikiem Praw Obywatelskich i międzynarodowymi instytucjami ochrony praw człowieka, działającymi na podstawie umów międzynarodowych, które zostały ratyfikowane przez Rzeczpospolitą Polską, przesyła się za pośrednictwem organu, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje.”,

b) dotychczasowe ust. 3 i 4 oznacza się odpowiednio jako ust. 4 i 5;

21) w § 34:

a) w ust. 3 skreśla się wyrazy „oraz przedłużyć czas jego trwania”,

b) dodaje się nowy ust. 4 w brzmieniu:

„4. W razie udzielenia widzenia w bezpośrednim kontakcie z osobą odwiedzającą, zezwala się na spożywanie artykułów żywnościowych i napojów zakupionych na terenie aresztu śledczego.”.

c) dotychczasowy ust. 4 otrzymuje oznaczenie ust. 5, z tym że wyrazy „ustalonego sposobu” zastępuje się wyrazami „ustalonych zasad i sposobu”;

d) dotychczasowy ust. 5 oznacza się jako ust. 6;

22) w § 37 skreśla się ust. 2;

23) w § 39 w ust. 2 skreśla się pkt 2;

24) w § 41 w ust. 2 w pkt 2 po wyrazie „żywnościowej” dodaje się wyrazy „przez okres do jednego miesiąca”;

25) w § 41a wyrazy „w celi pojedynczej” zastępuje się wyrazami „pojedynczo, w wyznaczonej celi, wyposażonej w dodatkowe urządzenia techniczno-ochronne”;

26) w § 45 w ust. 2 wyrazy „w wyniku ucieczki” zastępuje się wyrazami „bez zezwolenia”;

27) w § 47 w ust. 1 skreśla się wyrazy „albo otrzymywanie paczek z żywnością”;

28) po § 48 dodaje się rozdział 5¹ w brzmieniu:

„Rozdział 5¹

Wykonywanie tymczasowego aresztowania wobec osób wykazujących znaczny stopień demoralizacji lub zagrożenia społecznego.

§ 48¹. 1. Tymczasowo aresztowanych wykazujących znaczny stopień demoralizacji lub zagrożenia społecznego kwalifikuje się do „niebezpiecznych”.

2. Zakwalifikowanie tymczasowo aresztowanego podlega okresowej weryfikacji.

3. O zakwalifikowaniu tymczasowo aresztowanego powiadamia się organ, do którego dyspozycji pozostaje, i sędziego penitencjarnego.

§ 48². 1. Tymczasowo aresztowanych, o których mowa w § 48¹ ust. 1, osadza się w oddziałach lub celach dla nich przeznaczonych.

2. Cele mieszkalne wyposaża się w dodatkowe urządzenia technicznoochronne.

3. Ruch tymczasowo aresztowanych po terenie aresztu śledczego odbywa się pod wzmożonym dozorem i ograniczony jest do niezbędnych potrzeb.

4. Tymczasowo aresztowanych poddaje się przeszukaniu, o którym mowa w § 11, przy każdorazowym wyjściu i powrocie do celi.

5. Spacery odbywają się w wyznaczonych miejscach wyposażonych w dodatkowe urządzenia technicznoochronne i pod wzmożonym dozorem.

6. Tymczasowo aresztowanych można zatrudniać tylko w oddziałach, w których są osadzeni.

7. Tymczasowo aresztowani nie mogą korzystać z widzeń w pomieszczeniach wspólnie z innymi tymczasowo aresztowanymi.

§ 48³. Tymczasowo aresztowanych, o których mowa w § 48¹ ust. 1, otacza się wzmożoną opieką psychologiczną.”;

29) w § 50 po wyrazach „tymczasowego aresztowania” dodaje się wyrazy „lub upływu jego terminu”;

30) w § 53:

a) w ust. 1 wyrazy „zakładu społecznego służby zdrowia” zastępuje się wyrazami „publicznego zakładu opieki zdrowotnej”,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Przepis ust. 1 ma zastosowanie, jeżeli osoba zwolniona wyraża zgodę na dalsze leczenie w areszcie śledczym, co powinno być potwierdzone jej podpisem w dokumentacji medycznej.”;

31) w § 56 w ust. 1 dodaje się pkt 6, 7 i 8 w brzmieniu:

„6) wstrzymać lub ograniczyć organizowanie zajęć o charakterze zbiorowym,

7) wstrzymać lub ograniczyć odprawianie nabożeństw i posług religijnych,

8) wstrzymać lub ograniczyć zatrudnienie.”;

32) po § 57 dodaje się § 57¹ w brzmieniu:

„§ 57¹. Przepisy regulaminu stosuje się również do osadzonej w areszcie śledczym osoby pozbawionej wolności na terytorium innego państwa, występującej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w charakterze świadka w postępowaniu karnym.”

Minister Sprawiedliwości: J. Jaskiernia