Dziennik Ustaw - rok 1995 nr 36 poz. 177

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 6 listopada 1990 r. został sporządzony w Rzymie Protokół nr 9 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności w następującym brzmieniu:

Przekład

PROTOKÓŁ Nr 9
do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności

Państwa-członkowie Rady Europy, sygnatariusze niniejszego protokołu do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie 4 listopada 1950 r. (zwanej dalej „Konwencją”),

zdecydowane udoskonalić procedurę dotyczącą Konwencji,

uzgodniły, co następuje:

W stosunku do stron Konwencji, które związały się niniejszym protokołem, treść Konwencji ulega zmianie zgodnie z postanowieniami artykułów od 2 do 5.

Artykuł 31 ustęp 2 Konwencji otrzymuje brzmienie:

„2. Sprawozdanie przekazywane jest Komitetowi Ministrów, a także do wiadomości zainteresowanym państwom oraz, jeśli dotyczy skargi złożonej na podstawie artykułu 25, również wnioskodawcy. Ani państwo, ani wnioskodawca nie są uprawnieni do publikacji sprawozdania.”

Artykuł 44 Konwencji otrzymuje brzmienie:

„Prawo do wniesienia sprawy do Trybunału mają wyłącznie Wysokie Układające się Strony, Komisja oraz osoby fizyczne, organizacje pozarządowe i grupy osób, jeśli złożyły skargę na podstawie artykułu 25.”

Artykuł 45 Konwencji otrzymuje brzmienie:

„W kompetencji Trybunału leży rozpatrywanie wszystkich spraw dotyczących wykładni i stosowania niniejszej Konwencji, które są do niego kierowane na podstawie artykułu 48.”

Artykuł 48 Konwencji otrzymuje brzmienie:

„1. Następujące podmioty mogą wnieść sprawę do Trybunału pod warunkiem, że zainteresowana Wysoka Układająca się Strona, jeśli jest tylko jedna, lub zainteresowane Wysokie Układające się Strony, jeśli jest ich więcej niż jedna, podlegają obowiązkowej jurysdykcji Trybunału, a w przypadku gdy jej nie podlegają, za zgodą zainteresowanej Wysokiej Układającej się Strony, jeśli jest tylko jedna, lub zainteresowanych Układających się Stron, jeśli jest ich więcej niż jedna:

a) Komisja,

b) Wysoka Układająca się Strona, której obywatelstwo posiada domniemany pokrzywdzony,

c) Wysoka Układająca się Strona, która skierowała sprawę do Komisji,

d) Wysoka Układająca się Strona, przeciw której skarga została złożona,

e) osoba fizyczna, organizacja pozarządowa lub grupa osób, które złożyły skargę do Komisji.

2. Jeśli sprawa została skierowana do Trybunału wyłącznie na podstawie ustępu 1 lit. e), przekazywana jest najpierw zespołowi orzekającemu, złożonemu z trzech członków Trybunału. W zespole orzekającym zasiada z urzędu sędzia wybrany przez Wysoką Układającą się Stronę, przeciw której została złożona skarga, a w przypadku braku takiego sędziego – inna osoba wyznaczona przez Wysoką Układającą się Stronę do pełnienia funkcji sędziego. Jeżeli skarga została złożona przeciw więcej niż jednej Wysokiej Układającej się Stronie, skład zespołu orzekającego będzie odpowiednio rozszerzony.

Jeśli sprawa nie stwarza poważnych problemów co do wykładni lub stosowania Konwencji i jeśli z żadnych innych przyczyn nie jest konieczne rozpoznanie sprawy przez Trybunał, zespół orzekający może zadecydować jednogłośnie, iż nie będzie ona przezeń rozpoznawana. W takim przypadku Komitet Ministrów podejmie decyzję zgodnie z postanowieniami artykułu 32, czy miało miejsce naruszenie Konwencji.”

1. Niniejszy protokół jest otwarty do podpisu dla państw-członków Rady Europy, sygnatariuszy Konwencji, które mogą przyjąć wynikające z niego zobowiązania przez:

a) podpisanie bez zastrzeżeń ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, lub

b) podpisanie z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenie, po którym taka ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie nastąpi.

2. Dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia lub zatwierdzenia będą składane Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy.

1. Niniejszy protokół wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 3 miesięcy od dnia, w którym 10 państw-członków Rady Europy wyrazi zgodę na związanie się protokołem zgodnie z postanowieniami artykułu 6.

2. W stosunku do każdego państwa-członka, które wyrazi zgodę w terminie późniejszym na związanie się niniejszym protokołem, wejdzie on w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 3 miesięcy od daty podpisania lub złożenia dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia.

Sekretarz Generalny Rady Europy notyfikuje wszystkim państwom-członkom Rady Europy:

a) każde podpisanie;

b) złożenie każdego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia;

c) każdą datę wejścia w życie niniejszego protokołu zgodnie z jego artykułem 7;

d) każdy inny akt, notyfikację lub deklarację odnoszącą się do niniejszego protokołu.

Na dowód czego niżej podpisani, będąc do tego należycie upoważnieni, podpisali niniejszy protokół.

Sporządzono w Rzymie dnia 6 listopada 1990 r. w jednym egzemplarzu w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne; oryginał zostanie złożony w archiwach Rady Europy. Sekretarz Generalny przekaże uwierzytelnione odpisy każdemu państwu-członkowi Rady Europy.

Wersja angielska

Po zapoznaniu się z powyższym Protokołem nr 9, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych,

– jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony,

– będzie niezmiennie zachowywany.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 7 września 1994 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Wałęsa

L.S.

Minister Spraw Zagranicznych: A. Olechowski