REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1995 nr 3 poz. 16

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 208 § 1 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:

§ 1.

W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1989 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 417, z 1991 r. Nr 114, poz. 495 i z 1992 r. Nr 6, poz. 26) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 5 skreśla się ust. 2 i 3 oraz oznaczenie ust. 1;

2) skreśla się § 6;

3) w załączniku nr 1:

a) w części A. Związki chemiczne:

– lp. 2 otrzymuje brzmienie:

1	2	3	4	5	6
„2	Akroleina	0,2	0,5	–”

– lp. 55 otrzymuje brzmienie:

1	2	3	4	5	6
„55	Dwufenyl	1	2	–	S”

– lp. 56 otrzymuje brzmienie:

1	2	3	4	5	6
„56	1, 2-Dwubromoetan	0,5	–	–	S”

– lp. 115 otrzymuje brzmienie:

1	2	3	4	5	6
„115	n-Heptan	1200	2000	–”

– lp. 128 otrzymuje brzmienie:

„128

Magnezu tlenek:

a) dymy

b) pyły

–

–”

– lp. 137 otrzymuje brzmienie:

1	2	3	4	5	6
„137	N-Metyloanilina	2	–	–	S”

– lp. 166 otrzymuje brzmienie:

1	2	3	4	5	6
„166	Nitrogliceryna	0,5	1	–	S”

– lp. 173 otrzymuje brzmienie:

1	2	3	4	5	6
„173	n-Oktan	1000	1800	–”

– lp. 178 otrzymuje brzmienie:

1	2	3	4	5	6
„178	n-Pentan	1800	2300	–”

– w lp. 185 dodaje się lit. c) w brzmieniu:

1	2	3	4	5	6
	„c) pary rtęci	0,025	0,2	–	S”

– lp. 216 otrzymuje brzmienie:

1	2	3	4	5	6
„216	Węgla dwusiarczek	18	30	–	S”

– lp. 245 otrzymuje brzmienie:

1	2	3	4	5	6
„245	Nitroglikol	0,3	0,4	–	S”

– dodaje się lp. 250–303 w brzmieniu:

1	2	3	4	5	6
„250	Acetonitryl	70	140	–	S
251	Akrylamid	0,1	–	–	S
252	2-Aminopirydyna	2	–	–
253	o-Anizydyna (o-metoksyanilina)	0,5	–	–	S
254	p-Anizydyna (p-metoksyanilina)	0,5	–	–	S
255	Asfalt naftowy – dymy	5	10	–
256	Benzoesowy aldehyd	10	40	–
257	Benzo(a)piren	0,002	–	–
258	Benzylu chlorek	3	–	5
259	Borowy tlenek:
	a) pył całkowity b) pył respirabilny	10 5	– –	– –
260	Bromfenwinfos [fosforan 0-2-bromo-1 (2,4-di-chlorofenylo) winylo-0,0-dietylu]	0,01	–	–
261	Bromochlorometan	1000	1300	–
262	Bromoform	5	–	–	S
263	n-Butan	1900	3000	–
264	p-tert-Butylotoluen	30	–	–	S
265	sec-Butylowy alkohol	300	450	–
266	tert-Butylowy alkohol	300	450	–
267	sec- Butylu octan	900	900	–
268	tert-Butylu octan	900	900	–
269	Chlorooctowy kwas	2	4	–
270	Cyjanurowy chlorek (pary i aerozole)	0,05	0,1	–
271	Cyklopentadien-1,3	200	–	–
272	Cyna i jej związki nieorganiczne, z wyjątkiem cyny wodorku (w przeliczeniu na Sn) – dymy i pyły	2	–	–
273	Czterowodorofuran	600	750	–	S
274	2-Dwuetyloaminoetylowy alkohol	50	–	–	S
275	Dwufenylowy eter – pary	7	14	–
276	N,N-Dwumetyloacetamid	35	–	–	S
277	Etanoloamina	3	10	–	S
278	Fention (tiofosforan 0,0-dimetylo-0-3-metylo-4-metylotiofenylu)	0,2	–	–	S
279	Fenyloglicydowy eter	6	–	–
280	Fenylohydrazyna	20	–	–	S
281	Fosforowy kwas	1	3	–
282	Fosforu pięciosiarczek	1	3	–
283	Izobutylometylokarbinol	100	160	–	S
284	Izopropylowy alkohol	900	1200	–	S
285	Keten (etenon)	0,5	1,5	–
286	Krotonowy aldehyd	6	12	–	S
287	Kumen (izopropylobenzen)	100	350	–	S
288	Litu wodorek	0,025	–	–
289	Morfolina (czterowodoro-1, 4-oksazyna)	70	100	–	S
290	Nikiel i jego związki, z wyjątkiem niklu karbonylku (w przeliczeniu na Ni)	0,25	–	–	R
291	Srebro – dymy i pyły	0,05	–	–
292	Srebro – związki nierozpuszczalne (w przeliczeniu na Ag)	0,05	–	–
293	Srebro – związki rozpuszczalne (w przeliczeniu na Ag)	0,01	–	–
294	Strychnina	0,15	–	–
295	Sześciochlorobenzen	0,5	–	–	S
296	Sześciochloroetan	10	30	–
297	Tantal	5	–	–
298	Trójmetylobenzen (mieszanina izomerów)	100	170	–	S
299	Węgla dwutlenek	9000*	27000*	–
300	Wolfram – dymy i pyły	5	–	–
301	Wolfram – związki nierozpuszczalne (w przeliczeniu na W)	5	–	–
302	Wolfram – związki rozpuszczalne (w przeliczeniu na W)	1	–	–
303	Żelazowanad – pyły	1	3	–

Znak „*” przy lp. 299 w kol. 3 i 4 – nie dotyczy środowiska pracy w podziemnych wyrobiskach zakładów górniczych.

b) w części B. Pyły:

– lp. 6 otrzymuje brzmienie:

Lp.	Nazwa czynnika szkodliwego dla zdrowia	Najwyższe dopuszczalne stężenie		Uwagi
Lp.	Nazwa czynnika szkodliwego dla zdrowia	mg/m³	włókien w cm³	Uwagi
1	2	3	4	5
„6	Pyły organiczne pochodzenia zwierzęcego i roślinnego: a) zawierające 10% lub więcej wolnej krzemionki:
	– pył całkowity	2,0	–
	– pył respirabilny	1,0	–
	b) zawierające poniżej 10% wolnej krzemionki:
	– pył całkowity	4,0	–
	– pył respirabilny	2,0	–”

– dodaje się lp. 13 w brzmieniu:

1	2	3	4	5
„13	Pyły drewna:
	a) pyły drewna, z wyjątkiem pyłów drewna twardego, takiego jak buk i dąb
	– pył całkowity	4,0	–
	b) pyły drewna twardego, takiego jak buk i dąb
	– pył całkowity	2,0	–
	c) pyły drewna mieszane zawierające pył drewna twardego, takiego jak buk i dąb			R
	– pył całkowity	2,0	–	R”

4) w załączniku nr 2:

a) część A. Hałas ustalony i nie ustalony, hałas infradźwiękowy i hałas ultradźwiękowy otrzymuje brzmienie:

„A. Hałas, hałas infradźwiękowy i hałas ultradźwiękowy.

1. Hałas

1.1. Hałas w środowisku pracy jest charakteryzowany przez:

– poziom ekspozycji na hałas odniesiony do 8-godzinnego dnia pracy i odpowiadającą mu ekspozycję dzienną, lub poziom ekspozycji na hałas odniesiony do tygodnia pracy i odpowiadającą mu ekspozycję tygodniową (wyjątkowo w przypadku hałasu oddziałującego na organizm człowieka w sposób nierównomierny w poszczególnych dniach w tygodniu),

– maksymalny poziom dźwięku A,

– szczytowy poziom dźwięku C.

1.2. Dopuszczalne ze względu na ochronę słuchu wartości hałasu obowiązują jednocześnie i nie powinny przekraczać wartości podanych w pkt 1.3 lub 1.4, 1.5 i 1.6.

1.3. Poziom ekspozycji na hałas odniesiony do 8-godzinnego dnia pracy nie powinien przekraczać wartości 85 dB, a odpowiadająca mu ekspozycja dzienna nie powinna przekraczać wartości 3,64 ^. 10³ Pa² ^. s.

1.4. Poziom ekspozycji na hałas odniesiony do tygodnia pracy nie powinien przekraczać wartości 85 dB, a odpowiadająca mu ekspozycja tygodniowa nie powinna przekraczać wartości 18,2 ^. 10³ Pa² ^. s.

1.5. Maksymalny poziom dźwięku A nie powinien przekraczać wartości 115 dB.

1.6. Szczytowy poziom dźwięku C nie powinien przekraczać wartości 135 dB.

1.7. W przypadku gdy ze względów technicznych nie ma możliwości zmniejszenia hałasu poniżej wartości określonych w pkt 1.3 do 1.6, pracownicy są obowiązani stosować ochronniki słuchu dobrane do wielkości charakteryzujących hałas. Strefy pracy wymagające stosowania ochronników słuchu powinny być oznakowane i odgrodzone, a dostęp do nich powinien być ograniczony.

1.8. Podane wyżej wartości normatywne obowiązują, jeżeli inne szczegółowe przepisy nie określają wartości niższych.

1.9. Terminologia, aparatura i wymagania dotyczące wykonywania pomiarów określone są w Polskich Normach.

2. Hałas infradźwiękowy

2.1. Hałas infradźwiękowy na stanowiskach pracy jest charakteryzowany przez poziomy ciśnienia akustycznego w pasmach oktawowych o częstotliwościach środkowych: 8, 16 i 31,5 Hz.

2.2. Na wszystkich stanowiskach pracy, ze względu na ochronę zdrowia, dla 8-godzinnej ekspozycji na hałas infradźwiękowy poziomy ciśnienia akustycznego nie mogą przekraczać wartości podanych w tabeli 1.

Tabela 1

Częstotliwość środkowa pasm oktawowych
Hz

Dopuszczalny poziom ciśnienia akustycznego
dB

8; 16

31,5

110

105

2.3. Maksymalne dopuszczalne poziomy ciśnienia akustycznego nie mogą przekraczać wartości podanych w tabeli 2.

Tabela 2

Częstotliwość środkowa pasm oktawowych
Hz

Maksymalny dopuszczalny poziom ciśnienia akustycznego dB

8; 16

31,5

137

132

2.4. Podane wyżej wartości normatywne obowiązują, jeżeli inne szczegółowe przepisy nie określają wartości niższych.

2.5. Terminologia, aparatura i wymagania dotyczące wykonywania pomiarów określone są w Polskich Normach.

3. Hałas ultradźwiękowy

3.1. Hałas ultradźwiękowy na stanowiskach pracy jest charakteryzowany przez poziomy ciśnienia akustycznego w pasmach tercjowych o częstotliwościach środkowych: 10; 12,5; 16; 20; 25; 31,5; 40; 50; 63; 80 i 100 kHz.

3.2. Na wszystkich stanowiskach pracy, ze względu na ochronę zdrowia, dla 8-godzinnej ekspozycji na hałas ultradźwiękowy poziomy ciśnienia akustycznego nie mogą przekraczać wartości podanych w tabeli 3.

Tabela 3

Częstotliwość środkowa pasm tercjowych kHz	Dopuszczalny poziom ciśnienia akustycznego dB
10,0	80
12,5	80
16,0	80
20,0	90
25,0	105
31,5; 40; 50; 63; 80; 100	110

3.3. Maksymalne dopuszczalne poziomy ciśnienia akustycznego nie mogą przekraczać wartości podanych w tabeli 4.

Tabela 4

Częstotliwość środkowa pasm tercjowych kHz	Maksymalny dopuszczalny poziom ciśnienia akustycznego dB
10	100
12,5	100
16	100
20	110
25	125
31,5; 40; 50; 63; 80; 100	130

3.4. Podane wyżej wartości normatywne obowiązują, jeżeli inne szczegółowe przepisy nie określają wartości niższych.

3.5. Terminologia, aparatura i ogólne wymagania dotyczące wykonywania pomiarów określone są w Polskich Normach.”,

b) część B. Drgania o oddziaływaniu miejscowym i ogólnym na organizm człowieka otrzymuje brzmienie:

„B. Drgania oddziałujące na organizm człowieka przez kończyny górne i drgania o ogólnym oddziaływaniu na organizm człowieka.

1. Drgania oddziałujące na organizm człowieka przez kończyny górne.

1.1. Drgania oddziałujące na organizm człowieka przez kończyny górne są charakteryzowane przez:

– zakres częstotliwości,

– wartość współczynnika szczytu,

– wartości skuteczne przyspieszenia drgań, ważone w dziedzinie częstotliwości (wartości ważone przyspieszenia drgań),

– czas oddziaływania drgań na organizm człowieka.

1.2. Dopuszczalne ze względu na ochronę zdrowia wartości ważone przyspieszenia drgań oddziałujących na organizm człowieka przez kończyny górne nie powinny przekraczać wartości podanych w tabeli 1 dla drgań o różnej wartości współczynnika szczytu k, przy ciągłym 480-minutowym oddziaływaniu drgań na organizm człowieka.

Tabela 1

Składowe drgań

Dopuszczalne wartości ważone przyspieszenia drgań, m/s²

k ≤ 2

2 < k ≤ 3

k > 3

X, Y, Z (x, y, z)

0,8

1,8

2,8

1.3. Podane wyżej wartości normatywne obowiązują, jeżeli inne szczegółowe przepisy nie określają wartości niższych.

1.4. Terminologia, zakres częstotliwości, układy odniesienia, metody pomiaru, aparatura, metody oceny narażenia na oddziaływanie drgań określone są w Polskich Normach.

2. Drgania o ogólnym oddziaływaniu na organizm człowieka

2.1. Drgania o ogólnym oddziaływaniu na organizm człowieka są charakteryzowane przez:

– zakres częstotliwości,

– wartość współczynnika szczytu,

– wartości skuteczne przyspieszenia drgań w pasmach częstotliwości o szerokości 1/3 oktawy lub wartości skuteczne przyspieszenia drgań ważone w dziedzinie częstotliwości (wartości ważone przyspieszenia drgań),

– czas oddziaływania drgań na organizm człowieka.

2.2. Wartości skuteczne przyspieszenia drgań o ogólnym oddziaływaniu na organizm człowieka, mierzone w pasmach częstotliwości o szerokości 1/3 oktawy, nie powinny na wszystkich stanowiskach pracy przekraczać wartości podanych w tabeli 2 przy ciągłym 480-minutowym oddziaływaniu na organizm człowieka.

Tabela 2

Częstotliwość środkowa pasma 1/3-oktawowego Hz	Dopuszczalna wartość skuteczna przyspieszenia drgań m/s²
Częstotliwość środkowa pasma 1/3-oktawowego Hz	składowa pionowa Z (z)	składowa pozioma X (x), Y (y)
1,0	0,63	0,224
1,25	0,56	0,224
1,6	0,50	0,224
2,0	0,45	0,224
2,5	0,40	0,280
3,16	0,355	0,355
4,0	0,315	0,450
5,0	0,315	0,560
6,3	0,315	0,710
8,0	0,315	0,900
10,0	0,40	1,12
12,5	0,50	1,40
16,0	0,63	1,80
20,0	0,80	2,24
25,0	1,00	2,80
31,5	1,25	3,55
40,0	1,60	4,50
50,0	2,00	5,60
63,0	2,50	7,10
80,0	3,15	9,00

2.3. Wartości ważone przyspieszenia drgań o ogólnym oddziaływaniu na organizm człowieka nie powinny na wszystkich stanowiskach pracy przekraczać wartości podanych w tabeli 3 przy ciągłym 480-minutowym oddziaływaniu drgań na organizm człowieka.

Kryteria powyższe są słuszne dla drgań, dla których wartość współczynnika szczytu nie przekracza 6.

Tabela 3

Składowe drgań	Dopuszczalna wartość ważona przyspieszenia drgań, m/s²
Składowe drgań	k ≤ 2	2 < k ≤ 3	3 < k ≤ 6
Poziome X (x) Y(y)	0,315	0,45	0,9
Pionowe Z (z)	0,4	0,63	1,25

2.4. Podane wyżej wartości normatywne obowiązują, jeżeli inne szczegółowe przepisy nie określają wartości niższych.

2.5. Terminologia, zakresy częstotliwości, układy odniesienia, metody pomiaru, aparatura i metody oceny narażenia na oddziaływanie drgań określone są w Polskich Normach.”,

c) w części C. Mikroklimat w dziale. Mikroklimat zimny, w ust. 2 tabela 1 otrzymuje brzmienie:

Tabela 1

infoRgrafika

d) dodaje się części E i F w brzmieniu:

,,E. Pola magnetyczne stałe i o częstotliwości 50 Hz.

1. W otoczeniu źródeł pól magnetycznych stałych i o częstotliwości przemysłowej 50 Hz wyróżnia się 3 strefy oddziaływania pola zdefiniowane w Polskiej Normie:

– strefę niebezpieczną, w której przebywanie pracowników jest zabronione,

– strefę zagrożenia, w której dopuszczalny czas przebywania pracowników zależy od natężenia działającego pola,

– strefę bezpieczną, w której przebywanie pracowników jest dozwolone bez ograniczeń czasowych.

2. Za strefę niebezpieczną uważa się obszar, w którym natężenie pola magnetycznego stałego przekracza 80 kA/m (co odpowiada indukcji magnetycznej ok. 100 mT), a pola magnetycznego o częstotliwości przemysłowej 50 Hz – 4 kA/m (ok. 5 mT).

3. W przypadku gdy narażenie dotyczy wyłącznie kończyn (od stóp do kolan i od dłoni do łokci), granice strefy niebezpiecznej, podane w ust. 2, podwyższa się 5-krotnie.

4. Za strefę zagrożenia uważa się obszar, w którym natężenie pola H (indukcja B) zawiera się w granicach:

8 kA/m (ok. 10 mT) ≤ H (B) ≤ 80 kA/m (ok. 100 mT) – dla pola magnetycznego stałego,

0,4 kA/m (ok. 0,5 mT) ≤ H (B) ≤ 4 kA/m (ok. 5 mT) – dla pola magnetycznego o częstotliwości przemysłowej 50 Hz.

Dopuszczalne narażenie na wpływ pól magnetycznych w tej strefie określane jest wartością wyrażenia:

D = H ² t_(b)

w którym: H – natężenie pola magnetycznego działające na pracownika w czasie t, przy czym t_(b) ≤ 8h.

Dla pól strefy zagrożenia wartość wyrażenia nie może przekraczać:

512 (kA/m)² h – dla pól magnetycznych stałych,

1,28 (kA/m)² h – dla pól magnetycznych o częstotliwości przemysłowej 50 Hz

5. W przypadku gdy narażenie w strefie zagrożenia dotyczy wyłącznie kończyn (od stóp do kolan i od dłoni do łokci), odpowiednie wartości wyrażenia, o których mowa w ust. 4, podwyższa się 25-krotnie.

6. Za strefę bezpieczną uważa się obszar, w którym natężenie pola magnetycznego stałego jest mniejsze od 8 kA/m (ok. 10 mT), a pola magnetycznego o częstotliwości przemysłowej 50 Hz – mniejsze od 0,4 kA/m (ok. 0,5 mT).

7. W otoczeniu źródeł pól magnetycznych należy wyznaczyć i oznakować zasięgi strefy niebezpiecznej i zagrożenia w odniesieniu do ekspozycji całego ciała.

8. Badania warunków pracy powinny być wykonywane w sposób określony w Polskich Normach.

F. Pola elektromagnetyczne w zakresie częstotliwości 1–100 kHz.

1. Najwyższe dopuszczalne natężenie dotyczy pól o przebiegach okresowych, powtarzalnych z częstotliwością zawartą w przedziale 1–100 kHz, ogranicza dobowe narażenie pracowników na działanie równoważnych natężeń pól elektrycznych i magnetycznych dla przypadków występowania na stanowiskach pracy pól elektromagnetycznych wielkiej, średniej i małej impedancji.

2. W przypadku pól elektromagnetycznych wielkiej impedancji natężenie pola elektrycznego na stanowisku pracy nie powinno przekraczać E_d = 1000 V/m. W polach o mniejszych natężeniach doza całkowita (D_rE)pola elektrycznego działającego na pracownika nie powinna przekraczać dozy dopuszczalnej D_dE = 80000 (V/m) ²h, według której w ciągu ośmiu godzin pracownik może przebywać w polu elektrycznym o natężeniu do 100 V/m.

3. W przypadku pól elektromagnetycznych małej impedancji natężenie pola magnetycznego na stanowisku pracy nie powinno przekraczać H_d = 100 A/m. W polach o mniejszych natężeniach doza całkowita (D_rH) nie powinna przekraczać dozy dopuszczalnej D_dH = 800 (A/m)²h, według której w ciągu ośmiu godzin pracownik może przebywać w polu magnetycznym o natężeniu do 10 A/m.

4. W przypadku pól elektromagnetycznych średniej impedancji natężenia pól elektrycznych (E) i magnetycznych (H) na stanowisku pracy nie powinny przekraczać wartości, przy których:

E	+	H	≤ 1
E_d		H_d

W polach o mniejszych natężeniach wskaźnik ekspozycji (k_EH) nie powinien przekraczać jedności. Powinna być spełniona zależność:

k_EH =	D_rE	+	D_rH	≤ 1
	D_dE		D_dH

5. W otoczeniu źródeł pól powinny być wyznaczone i oznakowane zasięgi strefy niebezpiecznej (E > 1000 V/m, H > 100 A/m) i strefy zagrożenia (E ≥ 100 V/m i H ≥ 10 A/m).

Definicje strefy niebezpiecznej i strefy zagrożenia określone są w Polskiej Normie.

6. Użyte powyżej określenia: równoważne natężenia pola, pole elektromagnetyczne wielkiej, średniej i małej impedancji, doza dopuszczalna i całkowita pola elektrycznego (magnetycznego), wskaźnik ekspozycji w polu elektromagnetycznym zdefiniowane zostały w Polskiej Normie.

7. Badania warunków pracy powinny być wykonywane w sposób określony w Polskiej Normie.”

§ 2.

Minister Pracy i Polityki Socjalnej ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1989 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu.

§ 3.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Miller

Metryka