REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1994 nr 131 poz. 667

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ

z dnia 28 listopada 1994 r.

w sprawie trybu i szczegółowych zasad uzyskania tytułu specjalisty przez lekarza weterynarii

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych (Dz. U. z 1991 r. Nr 8, poz. 27) zarządza się, co następuje:

§ 1.
Lekarz weterynarii może uzyskać tytuł specjalisty w dziedzinach weterynarii określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
§ 2.
Tytuł specjalisty w danej dziedzinie weterynarii nadaje się lekarzowi weterynarii, który:

1) wykonywał przez co najmniej cztery lata zawód lekarza weterynarii,

2) ukończył szkolenie specjalizacyjne według programu ustalonego dla danej specjalności,

3) zdał egzamin specjalizacyjny.

§ 3.
1. Lekarz weterynarii ubiegający się o uzyskanie tytułu specjalisty w danej dziedzinie weterynarii występuje z wnioskiem do Komisji do Spraw Specjalizacji Lekarzy Weterynarii, zwanej dalej „Komisją”, o przyjęcie na szkolenie specjalizacyjne.

2. Warunkiem przyjęcia lekarza weterynarii na szkolenie specjalizacyjne jest wykazanie się co najmniej 2-letnim stażem pracy zawodowej. O kolejności przyjęcia decyduje staż pracy i uprzednio ukończone kursy specjalistyczne.

3. Wniosek powinien zawierać:

1) imię i nazwisko wnioskodawcy oraz datę i miejsce urodzenia,

2) określenie miejsca zamieszkania,

3) informację o przebiegu pracy zawodowej, z podaniem zajmowanych stanowisk,

4) określenie aktualnego miejsca pracy i zajmowanego stanowiska,

5) informację o ukończonych kursach specjalistycznych,

6) informację o publikacjach.

4. Do wniosku należy dołączyć:

1) odpis dyplomu lekarza weterynarii,

2) odpis zaświadczenia okręgowej izby lekarsko-weterynaryjnej o stwierdzeniu prawa wykonywania zawodu,

3) deklarację co do pokrycia kosztów specjalizacji przez lekarza weterynarii lub zatrudniający go zakład pracy.

5. Szkolenie specjalizacyjne prowadzi Weterynaryjne Centrum Kształcenia Podyplomowego Państwowego Instytutu Weterynaryjnego w Puławach.

§ 4.
1. Komisja składa się z 26 członków. Członków Komisji powołuje Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej na wniosek Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej na okres 4 lat.

2. Komisja podejmuje uchwały zwykłą większością głosów przy obecności co najmniej 2/3 jej członków. Szczegółowy tryb pracy Komisji określa regulamin uchwalony przez Komisję.

3. Komisja wybiera ze swego grona przewodniczącego, zastępcę przewodniczącego i sekretarza oraz krajowych kierowników specjalizacji.

4. Do zadań Komisji należy:

1) ustalanie programów szkolenia specjalizacyjnego dla poszczególnych dziedzin weterynarii,

2) powoływanie zespołów egzaminacyjnych i ustalanie terminów egzaminów,

3) podejmowanie uchwał o nadaniu tytułu specjalisty.

5. Obsługę techniczno-organizacyjną Komisji zapewnia Weterynaryjne Centrum Kształcenia Podyplomowego Państwowego Instytutu Weterynaryjnego w Puławach.

§ 5.
1. W skład zespołów egzaminacyjnych dla poszczególnych specjalności wchodzą:

1) krajowy kierownik specjalizacji jako przewodniczący,

2) dwie osoby posiadające stopień naukowy doktora lub doktora habilitowanego, specjalizujące się w danej dziedzinie weterynarii,

3) przedstawiciel Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej,

4) przedstawiciel Państwowego Instytutu Weterynaryjnego,

5) przedstawiciel Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.

2. W razie niepomyślnego wyniku egzaminu, przewodniczący zespołu egzaminacyjnego wyznacza ponowny termin egzaminu. Zespół egzaminacyjny może uzależnić dopuszczenie do ponownego egzaminu od odbycia szkolenia uzupełniającego.

§ 6.
1. Na wniosek lekarza weterynarii, złożony w terminie dwóch lat od wejścia w życie rozporządzenia, tytuł specjalisty w danej dziedzinie weterynarii może być nadany osobie, która:

1) posiada stopień naukowy doktora lub dyplom ukończenia specjalistycznego studium podyplomowego o tematyce związanej z daną specjalnością albo posiada odpowiedni dyplom zagraniczny uznany za równorzędny na podstawie odrębnych przepisów,

2) wykonywała co najmniej przez dwa lata zawód lekarza weterynarii w tej dziedzinie.

2. Wniosek o nadanie tytułu specjalisty w trybie określonym w ust. 1 powinien zawierać oprócz danych wymienionych w § 3 ust. 3 również datę i miejsce uzyskania stopnia naukowego doktora lub dyplomu ukończenia specjalistycznego studium podyplomowego.

§ 7.
1. Lekarz weterynarii, który uzyskał tytuł specjalisty, otrzymuje dyplom według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. Rejestr lekarzy weterynarii, którzy uzyskali tytuł specjalisty, prowadzi Weterynaryjne Centrum Kształcenia Podyplomowego Państwowego Instytutu Weterynaryjnego w Puławach.

§ 8.
Koszty uzyskania tytułu specjalisty w danej dziedzinie weterynarii pokrywają zainteresowani lekarze weterynarii lub jednostki organizacyjne kierujące lekarzy weterynarii na szkolenie specjalizacyjne.
§ 9.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Śmietanko

Załącznik 1. [DZIEDZINY WETERYNARII, W KTÓRYCH LEKARZ WETERYNARII MOŻE UZYSKAĆ TYTUŁ SPECJALISTY]

Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 28 listopada 1994 r. (poz. 667)

Załącznik nr 1

DZIEDZINY WETERYNARII, W KTÓRYCH LEKARZ WETERYNARII MOŻE UZYSKAĆ TYTUŁ SPECJALISTY

1. Choroby przeżuwaczy,

2. Choroby koni,

3. Choroby trzody chlewnej,

4. Choroby psów i kotów,

5. Choroby drobiu oraz ptaków ozdobnych,

6. Choroby zwierząt futerkowych,

7. Użytkowanie i patologia zwierząt laboratoryjnych,

8. Choroby ryb,

9. Choroby owadów użytkowych.

10. Choroby zwierząt nieudomowionych,

11. Rozród zwierząt,

12. Chirurgia weterynaryjna,

13. Radiologia weterynaryjna,

14. Prewencja weterynaryjna i higiena pasz,

15. Higiena zwierząt rzeźnych i żywności pochodzenia zwierzęcego,

16. Weterynaryjna diagnostyka laboratoryjna,

17. Epizootiologia i administracja weterynaryjna.

 

Załącznik 2.

Załącznik nr 2

Weterynaryjne Centrum

Kształcenia Podyplomowego

 

Komisja do Spraw Specjalizacji

Lekarzy Weterynarii

 

 

 

DYPLOM Nr ....../199...... r.

 

 

Lekarz weterynarii

urodzony(a) dnia

19.. r., po spełnieniu warunków

określonych w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej

z dnia 28 listopada 1994 r. w sprawie trybu i szczegółowych zasad uzyskania

tytułu specjalisty przez lekarza weterynarii (Dz. U. Nr 131, poz. 667), na

podstawie uchwały nr.... Komisji do Spraw Specjalizacji Lekarzy Weterynarii

z dnia

199..... r. uzyskał(a)

 

 

 

tytuł specjalisty

 

 

w dziedzinie

 

 

Przewodniczący Komisji do Spraw

 

Specjalizacji Lekarzy Weterynarii

 

 

Puławy, dnia

199...... r.

 

 

 

 

 

 

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA