Dziennik Ustaw - rok 1994 nr 79 poz. 365

Na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 21 maja 1963 r. o dyscyplinie wojskowej oraz o odpowiedzialności żołnierzy za przewinienia dyscyplinarne i za naruszenia honoru i godności żołnierskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 17) zarządza się, co następuje:

2. Dowódca jednostki wojskowej nie nadaje dalszego biegu wnioskowi wniesionemu przed dniem zwolnienia żołnierza z czynnej służby wojskowej, do dnia zwolnienia go z tej służby.

3. Wniosek składa się do wojskowego sądu garnizonowego obejmującego swoją właściwością jednostkę wojskową, w której wymierzono żołnierzowi karę dyscyplinarną zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, za pośrednictwem dowódcy tej jednostki, a jeżeli żołnierz po wymierzeniu tej kary został przeniesiony do innej jednostki wojskowej - również za pośrednictwem dowódcy jednostki wojskowej, który zwolnił żołnierza z czynnej służby wojskowej.

2. Jeżeli po wymierzeniu kary dyscyplinarnej zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych żołnierz został przeniesiony do innej jednostki wojskowej, dowódca jednostki wojskowej, w której wymierzono żołnierzowi tę karę, przesyła wniosek do właściwego sądu wojskowego poprzez dowódcę jednostki wojskowej, który zwolnił żołnierza z czynnej służby wojskowej. Dowódca ten przesyła wniosek do właściwego sądu wojskowego w terminie siedmiu dni od daty jego otrzymania, załączając do wniosku swoją opinię w tej sprawie oraz odpis rozkazu o zwolnieniu żołnierza ze służby.

2. Sąd wojskowy wysłuchuje dowódcę jednostki wojskowej lub jego pełnomocnika, jeżeli stawił się na posiedzenie.

2. Odpis postanowienia przesyła się również wnioskodawcy lub jego obrońcy, jeżeli nie brali udziału w posiedzeniu sądu. Wnioskodawcę poucza się, że od wydanego postanowienia odwołanie nie przysługuje.

2. Rozporządzenie nie narusza przepisów dotyczących sprawdzania kwalifikacji osób do kierowania pojazdami.

Minister Obrony Narodowej: P. Kołodziejczyk