Dziennik Ustaw - rok 1993 nr 109 poz. 491

Na podstawie art. 118 oraz art. 113 § 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1990 r. Nr 23, poz. 138, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306 i Nr 89, poz. 517, z 1991 r. Nr 55, poz. 234 i Nr 100, poz. 443 oraz z 1993 r. Nr 47, poz. 213) oraz art. 97 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1991 r. Nr 25, poz. 103, Nr 55, poz. 234, Nr 100, poz. 443 i Nr 113, poz. 491 oraz z 1993 r. Nr 47, poz. 213) zarządza się, co następuje:

2. W toku aplikacji aplikant może być skierowany zgodnie z harmonogramem aplikacji do innego sądu (prokuratury) niż określony w ust. 1.

1) zrzekł się stanowiska,

2) bez usprawiedliwionej przyczyny nie zgłosił się do pracy w terminie określonym w akcie mianowania,

3) nie czyni postępów w toku aplikacji lub rażąco narusza inne obowiązki aplikanta,

4) z powodu choroby lub ułomności został orzeczeniem komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia uznany za trwale niezdolnego do pełnienia obowiązków aplikanta.

2. Zwolnienie aplikanta w wypadkach określonych w ust. 1 pkt 3 i 4 następuje na wniosek kolegium sądu wojewódzkiego po uprzednim trzymiesięcznym wypowiedzeniu, a w wypadkach określonych w ust. 1 pkt 1 i 2 – na mocy porozumienia stron – z dniem określonym przez prezesa sądu apelacyjnego.

1) sumiennie wypełniać obowiązki wynikające ze ślubowania, wykonywać polecenia przełożonego, dbać w czasie pracy i poza pracą o powagę sądu (prokuratury) i instytucji, w której odbywa aplikację,

2) stale podnosić poziom swojej wiedzy zawodowej, a zwłaszcza zapoznawać się z czynnościami sędziego (prokuratora) i pracą sekretariatu.

2. Jeżeli wymagają tego względy służbowe, aplikant jest obowiązany wykonywać czynności także poza miejscem urzędowania sądu, prokuratury lub instytucji, w której odbywa aplikację.

2. Aplikant nie może podjąć dodatkowego zatrudnienia bez uzyskania zgody prezesa sądu wojewódzkiego.

3. Jeżeli aplikant nie może pełnić swoich obowiązków z powodu choroby lub innej uzasadnionej przyczyny, powinien o tym niezwłocznie zawiadomić prezesa sądu, w którym aktualnie odbywa praktykę, oraz kierownika szkolenia; na żądanie kierownika szkolenia powinien złożyć odpowiednie dowody i wyjaśnienia.

4. Aplikantowi przysługuje miesięczny płatny urlop szkoleniowy w okresie poprzedzającym egzamin końcowy.

2. Do okresu aplikacji po zdaniu kolokwium zalicza się okres służby wojskowej aplikanta, odbytej w sądzie wojskowym lub prokuraturze wojskowej.

3. Jeżeli aplikant wykazuje się dobrymi postępami w szkoleniu, Minister Sprawiedliwości – Prokurator Generalny może w wyjątkowych wypadkach zaliczyć do okresu aplikacji nieobecność aplikanta trwającą dłużej niż wymieniono w ust. 1 lub okres służby wojskowej aplikanta odbytej w innych jednostkach niż wymienione w ust. 2 o profilu szkolenia lub zadaniach zbliżonych do pracy sędziego lub prokuratora.

2. Minister Sprawiedliwości – Prokurator Generalny może zaliczyć do okresu aplikacji sądowej (prokuratorskiej) okres aplikacji adwokackiej, radcowskiej lub notarialnej, nie dłuższy jednak niż rok.

2. Komisja ocenia, czy kandydat na aplikanta odpowiada określonym wymaganiom przewidzianym w ustawie.

3. Prezes sądu apelacyjnego wyznacza termin konkursu dla kandydatów na aplikantów w tym samym czasie we wszystkich sądach wojewódzkich w okręgu sądu apelacyjnego, zawiadamiając o tym Ministra Sprawiedliwości, członków komisji konkursowej oraz kandydatów co najmniej 14 dni przed terminem konkursu.

4. Członkom komisji przysługuje wynagrodzenie w wysokości 50% stawki przewidzianej za przeprowadzenie egzaminu sędziowskiego.

2. Część pisemna obejmuje opracowanie przygotowanego przez prezesa sądu apelacyjnego tematu lub tekstu z zakresu prawa lub instytucji prawnych oraz organizacji i zadań wymiaru sprawiedliwości.

3. Część ustna obejmuje sprawdzian wiadomości ogólnych z zakresu prawa, znajomości systemu organów władzy i administracji oraz struktury organów wymiaru sprawiedliwości.

4. Warunkiem dopuszczenia do części ustnej jest uzyskanie przez kandydata na aplikanta oceny pozytywnej z pracy pisemnej.

2. Kolegium sądu wojewódzkiego przekazuje prezesowi sądu apelacyjnego projekt listy kandydatów na aplikantów spośród osób, które uzyskały ocenę pozytywną.

3. Kolegium sądu wojewódzkiego, ustalając projekt listy kandydatów na aplikantów, poza ocenami z konkursu, bierze także pod uwagę wyniki w nauce osiągnięte przez kandydata w czasie studiów, opinię z uczelni oraz z odbytej praktyki studenckiej lub opinię z zakładu pracy.

2. Prezes sądu wojewódzkiego może skierować aplikanta do odbycia praktyki w innych instytucjach niż wymienione w ust. 1 w porozumieniu z kierownikami tych instytucji.

2. Prezes sądu wojewódzkiego powierza wyznaczonemu sędziemu (wojewódzkiemu kierownikowi szkolenia) sprawy związane ze szkoleniem aplikantów.

2. Patron zapoznaje aplikanta z czynnościami należącymi do zakresu jego obowiązków.

3. Patron przedstawia – niezwłocznie po zakończeniu szkolenia – wojewódzkiemu kierownikowi szkolenia pisemną opinię o przebiegu praktyki i postępach poczynionych przez aplikanta.

2. Zajęcia seminaryjne odbywają się co najmniej jeden dzień w tygodniu.

3. Prezes sądu apelacyjnego zatwierdza plan zajęć, opracowany przez kierownika sekcji lub wojewódzkiego kierownika szkolenia, oraz wykaz osób wyznaczonych do prowadzenia seminarium.

4. Zajęcia seminaryjne mogą być organizowane wspólnie dla aplikantów sądowych i prokuratorskich.

2. Kolokwium poprawkowe przeprowadza się najpóźniej w ciągu trzech miesięcy.

3. Do kolokwium mają odpowiednio zastosowanie przepisy o egzaminach sędziowskich, z tym że kolokwium przeprowadza komisja egzaminacyjna powołana przez prezesa sądu apelacyjnego w sądzie, który prowadzi szkolenie seminaryjne aplikantów.

4. Członkom komisji przeprowadzającej kolokwium przysługuje wynagrodzenie w wysokości 50% stawki przewidzianej za przeprowadzenie egzaminu sędziowskiego.

2. Komisja egzaminacyjna składa się z przewodniczącego, którym jest prezes lub wiceprezes sądu apelacyjnego, sekretarza, którym powinien być kierownik sekcji szkolenia, przedstawiciela Ministra Sprawiedliwości oraz z sześciu do dziewięciu sędziów sądu apelacyjnego lub wojewódzkiego – specjalistów z różnych dziedzin prawa.

3. Podczas egzaminu mogą być obecni prezesi sądów wojewódzkich oraz osoby zaproszone przez przewodniczącego komisji.

2. O składzie komisji egzaminacyjnej oraz terminie i miejscu egzaminu przewodniczący komisji zawiadamia co najmniej miesiąc wcześniej członków komisji oraz, za pośrednictwem prezesów sądów wojewódzkich, aplikantów przystępujących do egzaminu.

2. Egzamin pisemny odbywa się w obecności co najmniej dwóch członków komisji egzaminacyjnej.

3. Egzamin ustny przeprowadzają poszczególni egzaminatorzy w obecności komisji; członkowie komisji mogą zadawać pytania uzupełniające.

2. Przy egzaminie pisemnym aplikant może posługiwać się tekstami przepisów, komentarzami i zbiorami orzeczeń.

2. Uzyskanie z egzaminu pisemnego choćby jednej oceny niedostatecznej powoduje niedopuszczenie do egzaminu ustnego.

– prawo cywilne materialne i rodzinne,

– prawo cywilne procesowe i nieprocesowe,

– prawo pracy i ubezpieczeń społecznych,

– prawo gospodarcze,

– prawo karne materialne,

– prawo karne procesowe i wykonawcze,

– prawo o ustroju sądów powszechnych oraz innych organów ochrony prawnej z zarysem prawa konstytucyjnego.

2. W czasie egzaminu ustnego za zgodą egzaminatora aplikant może posługiwać się tekstami przepisów.

2. Rezygnacja z odpowiedzi jest równoznaczna z uzyskaniem oceny niedostatecznej.

3. Ocenę wyniku egzaminu pisemnego i ustnego określa się łącznie stopniami: celujący, bardzo dobry, dobry, dostateczny, mierny i niedostateczny.

4. Z przebiegu i wyników egzaminu sędziowskiego sporządza się protokół, który podpisują przewodniczący i wszyscy członkowie komisji egzaminacyjnej. W protokole oprócz ocen z poszczególnych przedmiotów mogą być zawarte dodatkowe uwagi i spostrzeżenia komisji.

2. Wynagrodzenie w tej samej wysokości otrzymuje również członek komisji egzaminacyjnej za ocenę jednej pracy pisemnej.

1) zrezygnuje z odbywania aplikacji,

2) bez usprawiedliwionej przyczyny opuścił więcej niż 4 dni zajęć praktycznych lub seminaryjnych w roku,

3) nie czyni postępów w toku aplikacji lub rażąco narusza inne obowiązki aplikanta.

2. Cofnięcie zezwolenia na odbywanie aplikacji pozaetatowej następuje z dniem określonym przez prezesa sądu apelacyjnego, z tym że w wypadkach określonych w ust. 1 pkt 2 i 3 wymaga ono opinii kolegium sądu wojewódzkiego.

2. Do okresu aplikacji sądowej nie zalicza się nieobecności aplikanta w zajęciach praktycznych i seminaryjnych trwających dłużej niż 10 dni w roku, bez względu na przyczynę; nie dotyczy to nieobecności z powodu urlopu wypoczynkowego.

2. Komisja ocenia, czy kandydat na aplikanta odpowiada wymaganiom określonym w ustawie.

3. Prokurator wojewódzki wyznacza termin konkursu dla kandydatów na aplikantów, zawiadamiając o tym Ministra Sprawiedliwości – Prokuratora Generalnego, członków komisji konkursowej oraz kandydatów, co najmniej 14 dni przed terminem konkursu.

2. Przedmiotem egzaminu ustnego jest:

– prawo karne materialne,

– prawo karne procesowe,

– prawo cywilne materialne,

– prawo cywilne procesowe i nieprocesowe,

– prawo administracyjne,

– kryminalistyka,

– medycyna sądowa,

– psychiatria i psychologia sądowa.

2. Do pozaetatowej aplikacji prokuratorskiej stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 3.

Minister Sprawiedliwości: W. Cimoszewicz