Dziennik Ustaw - rok 1993 nr 51 poz. 235

Na podstawie art. 4 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. – Prawo celne (Dz. U. Nr 75, poz. 445, z 1991 r. Nr 60, poz. 253, Nr 73, poz. 320 i Nr 100, poz. 442 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 85) zarządza się, co następuje:

1) podstawowe, które stosuje się, z zastrzeżeniem pkt 3 lit. a), do towarów pochodzących z krajów i regionów:

a) Stron Układu Ogólnego w Sprawie Taryf Celnych i Handlu (GATT),

b) do których stosuje się również klauzulę największego uprzywilejowania,

wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia,

2) preferencyjne, które stosuje się, z zastrzeżeniem pkt 3 lit. b), do towarów pochodzących z:

a) pozaeuropejskich krajów i regionów rozwijających się (stawki preferencyjne DEV), wymienionych w załączniku nr 3 do rozporządzenia, jeżeli wartość produktu krajowego brutto przypadającego na jednego mieszkańca nie przekracza wartości produktu krajowego brutto przypadającego na jednego mieszkańca w Polsce,

b) krajów i regionów najmniej rozwiniętych (stawka preferencyjna LDC), wymienionych w załączniku nr 4 do rozporządzenia,

3) autonomiczne, które stosuje się do towarów pochodzących:

a) z krajów i regionów, o których mowa w pkt 1, jeżeli stawka celna podstawowa jest wyższa od określonej dla tego towaru stawki celnej autonomicznej lub gdy stawka celna podstawowa nie została określona,

b) z krajów i regionów, o których mowa w pkt 2, jeżeli stawka celna preferencyjna nie została określona, a towar nie pochodzi z kraju lub regionu wymienionego również w załączniku nr 2; jeżeli towar pochodzi z kraju lub regionu wymienionego w załączniku nr 2, przepis pkt 1 i pkt 3 lit. a) stosuje się odpowiednio,

c) z krajów i regionów innych niż te, o których mowa w pkt 1 i 2.

2. Do towarów, dla których nie można ustalić kraju lub regionu pochodzenia towaru, stosuje się stawkę celną autonomiczną podwyższoną o 100% lub stawkę podstawową podwyższoną o 100%, jeżeli jest wyższa od stawki autonomicznej.

2. Za towary bezpośrednio zakupione uważa się towary, które podmiot gospodarczy dokonujący obrotu towarowego z zagranicą zakupił w firmie zarejestrowanej w którymkolwiek z krajów lub regionów wymienionych w załączniku nr 3 lub nr 4.

3. Za towary bezpośrednio przywożone uważa się towary, których transport z przyczyn geograficznych, transportowych, technicznych lub ekonomicznych odbywał się nawet przez terytoria kilku krajów i regionów, również wtedy, gdy towary te były czasowo magazynowane na terytoriach tych krajów lub regionów, pod warunkiem że pozostawały one przez cały czas pod dozorem celnym. Przekazanie towarów pod dozorem celnym w trakcie tranzytu musi być potwierdzone przez władze celne kraju tranzytu.

2. Cło według stawki celnej, o której mowa w ust. 1, jest pobierane niezależnie od tego, czy towar jest zwolniony w części lub w całości od cła, cło zostało zawieszone lub jest pobierane według innych stawek celnych niż określone w § 1 i 2.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do towarów zwolnionych od cła na podstawie art. 12 ust. 1, art. 13 i art. 14 ust. 1 pkt 1–5, 7–36 i 38 oraz art. 15, art. 17 ust. 1 pkt 1, 3–10 i ust. 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. – Prawo celne (Dz. U. Nr 75, poz. 445, z 1991 r. Nr 60, poz. 253, Nr 73, poz. 320 i Nr 100, poz. 442 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 85), zwanej dalej „ustawą”, oraz na podstawie odrębnych ustaw.

1) do pełnych 10.000 zł – wartość celną towaru,

2) do pełnego 1000 zł – kwoty naliczonego cła oraz kwoty odsetek za zwłokę.

2. Zaokrąglanie do pełnych kwot następuje w ten sposób, że końcówki nie przekraczające i równe połowie kwoty określonej w ust. 1 pomija się, a końcówki przekraczające połowę tych kwot podnosi się do pełnych kwot.

2. Przez kontrakty, o których mowa w ust. 1, rozumie się kontrakty potwierdzone fakturami handlowymi, wystawionymi przed dniem ogłoszenia niniejszego rozporządzenia.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą towarów, w odniesieniu do których pobieranie ceł zostało zawieszone:

1) rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 1992 r. w sprawie zawieszenia do dnia 30 czerwca 1993 r. pobierania ceł od niektórych towarów (Dz. U. Nr 101, poz. 507),

2) rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 marca 1993 r. w sprawie zawieszenia do dnia 30 czerwca 1993 r. pobierania ceł od niektórych towarów (Dz. U. Nr 21, poz. 89).

1) udzielenia koncesji na obrót z zagranicą towarami na podstawie ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 1 98 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460 oraz z 1993 r. Nr 28, poz. 127 i Nr 47, poz. 212),

2) przydziału kontyngentów, udzielenia pozwoleń na przywóz towarów z zagranicy i na wywóz towarów za granicę na podstawie ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. – Prawo celne

– zachowują moc do upływu terminu ich ważności.

Prezes Rady Ministrów: H. Suchocka

Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 8 czerwca 1993 r. (poz. 235)

Załącznik nr 1

(załącznik nr 1 do rozporządzenia stanowi oddzielne wydawnictwo)

Załącznik nr 2

WYKAZ KRAJÓW I REGIONÓW STRON UKŁADU OGÓLNEGO W SPRAWIE TARYF CELNYCH I HANDLU (GATT) ORAZ INNYCH KRAJÓW I REGIONÓW, WOBEC KTÓRYCH RZECZPOSPOLITA POLSKA STOSUJE KLAUZULĘ NAJWIĘKSZEGO UPRZYWILEJOWANIA

Ameryka Północna

Grenlandia

Kanada

St Pierre i Miquelon

Stany Zjednoczone Ameryki (USA)

Ameryka Środkowa i Południowa

Anguilla

Antigua i Barbuda

Antyle Holenderskie

Argentyna

Aruba

Bahamy

Barbados

Belize

Bermudy

Boliwia

Brazylia

Chile

Dominika

Dominikana

Dziewicze Wyspy Brytyjskie

Dziewicze Wyspy U.S.A.

Ekwador

Falklandy - Malwiny

Grenada

Gujana

Gujana Francuska

Gwadelupa

Gwatemala

Haiti

Honduras

Jamajka

Kajmany

Kolumbia

Kostaryka

Kuba

Martynika

Meksyk

Montserrat

Nikaragua

Panama

Paragwaj

Peru

Puerto Rico

St Christopher i Nevis

St Lucia

St Vincent i Grenadyny

Salwador

Surinam

Trynidad i Tobago

Turks i Caicos

Urugwaj

Wenezuela

Afryka

Algieria

Angola

Benin

Botswana

Brytyjskie Terytorium Pacyfiku

Burkina Faso

Burundi

Côte d'lvoire

Czad

Dżibuti

Egipt

Etiopia

Gabon

Gambia

Ghana

Gwinea

Gwinea-Bissau

Gwinea Równikowa

Kamerun

Kenia

Komory

Kongo

Lesotho

Liberia

Libia

Madagaskar

Malawi

Mali

Maroko

Mauretania

Mauritius

Mozambik

Namibia

Niger

Nigeria

Republika Południowej Afryki

Republika Środkowoafrykańska

Republika Zielonego Przylądka

Reunion

Rwanda

Sahara Zachodnia

Senegal

Seszele

Sierra Leone

Somalia

Suazi (Swaziland)

Sudan

Tanzania

Togo

Tunezja

Uganda

Wyspa Świętej Heleny

Wyspy Św. Tomasza i Książęca

Zair

Zambia

Zimbabwe

Azja

Afganistan

Arabia Saudyjska

Bahrajn

Bangladesz

Bhutan

Brunei

Chiny

Cypr

Filipiny

Hongkong

Indie

Indonezja

Irak

Iran

Izrael

Japonia

Jemen

Jordania

Kambodża

Katar

Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna

Kuwejt

Laos

Liban

Makau

Malediwy

Malezja

Mongolia

Myanmar

Nepal

Oman

Pakistan

Republika Korei

Singapur

Sri Lanka

Strefa Neutralna

Syria

Tajlandia

Tajwan

Wietnam

Zjednoczone Emiraty Arabskie

Europa

Albania

Austria

Armenia

Azerbejdżan

Belgia

Białoruś

Bośnia i Hercegowina

Bułgaria

Chorwacja

Czechy

Dania

Estonia

Finlandia

Francja

Gibraltar

Grecja

Gruzja

Hiszpania

Holandia

Irlandia

Islandia

Kazachstan

Kyrgyzystan

Liechtenstein

Litwa

Łotwa

Luksemburg

Macedonia

Malta

Monako

Mołdowa

Niemcy (Republika Federalna Niemiec)

Norwegia

Portugalia

Rosja (Federacja Rosyjska)

Rumunia

Federalna Republika Jugosławii (Serbia i Czarnogóra)

Słowacja

Słowenia

Szwajcaria

Szwecja

Tadżykistan

Turcja

Turkmenistan

Ukraina

Uzbekistan

Watykan

Węgry

Wielka Brytania

Włochy

Wyspy Owcze

Australia i Oceania

Australia

Fidżi

Francuskie Terytorium Południowe

Guam

Kiribati

Minor

Norfolk

Nowa Kaledonia

Nowa Zelandia

Palau

Papua-Nowa Gwinea

Samoa Zachodnie

Samoa Amerykańskie

Tonga

Tuvalu

Vanuatu

Wallis i Futuna

Wyspa Bożego Narodzenia

Wyspy Cooka

Wyspy Kokosowe

Wyspy McDonalda i Heard

Wyspy Salomona

Antarktyda

Antarktyda.

Załącznik nr 3

WYKAZ KRAJÓW I REGIONÓW ROZWIJAJĄCYCH SIĘ POZAEUROPEJSKICH, WOBEC KTÓRYCH STOSUJE SIĘ STAWKI CELNE PREFERENCYJNE DEV

Ameryka Środkowa i Południowa

Argentyna

Belize

Boliwia

Dominika

Dominikana

Ekwador

Grenada

Gujana

Gwatemala

Honduras

Jamajka

Kolumbia

Kostaryka

Kuba

Nikaragua

Paragwaj

Salwador

St Vincent i Grenadyny

St Lucia

Turks i Caicos

Azja

Chiny

Filipiny

Indie

Indonezja

Jordania

Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna

Liban

Mongolia

Pakistan

Sri Lanka

Syria

Tajlandia

Wietnam

Afryka

Angola

Côte d'lvoire

Egipt

Ghana

Kamerun

Kenia

Kongo

Maroko

Namibia

Nigeria

Senegal

Suazi (Swaziland)

Tunezja

Zimbabwe

Australia i Oceania

Fidżi

Papua-Nowa Gwinea

Tonga.

Załącznik nr 4

WYKAZ KRAJÓW I REGIONÓW NAJMNIEJ ROZWINIĘTYCH, WOBEC KTÓRYCH STOSUJE SIĘ STAWKI CELNE PREFERENCYJNE LDC

Ameryka Środkowa i Południowa

Haiti

Azja

Afganistan

Bangladesz

Bhutan

Jemen

Kambodża

Laos

Malediwy

Myanmar

Nepal

Afryka

Benin

Botswana

Burkina

Faso Burundi

Czad

Dżibuti

Etiopia

Gambia

Gwinea

Gwinea Równikowa

Gwinea-Bissau

Komory

Lesotho

Liberia

Madagaskar

Malawi

Mali

Mauretania

Mozambik

Niger

Republika Środkowoafrykańska

Republika Zielonego Przylądka

Rwanda

Sierra Leone

Somalia

Sudan

Tanzania

Togo

Uganda

Wyspy Św. Tomasza i Książęca

Zair

Zambia

Australia i Oceania

Kiribati

Samoa Zachodnie

Tuvalu

Vanuatu

Wyspy Salomona.