REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 1993 nr 18 poz. 82
USTAWA
z dnia 3 lutego 1993 r.
o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków oraz o zmianie niektórych ustaw.
ROZDZIAŁ 1
Przepisy ogólne
Art. 1. [Zakres regulacji]
1) bankowe postępowanie ugodowe,
2) publiczną sprzedaż wierzytelności bankowych,
3) nabywanie akcji jednoosobowych spółek Skarbu Państwa za wierzytelności,
4) przekazywanie środków na powiększenie funduszy własnych banków państwowych oraz banków, w których Skarb Państwa posiada więcej niż 50% akcji lub udziałów.
1) spółkach - należy przez to rozumieć spółki akcyjne i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością,
2) akcjach - należy przez to rozumieć akcje w spółce akcyjnej i udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością,
3) statutach - należy przez to rozumieć statuty spółek akcyjnych oraz umowy i akty założycielskie spółek z ograniczoną odpowiedzialnością,
4) wartości księgowej netto - należy przez to rozumieć, w przypadku spółki, sumę kapitałów własnych skorygowaną o wynik finansowy, a w przypadku przedsiębiorstwa państwowego, sumę funduszy własnych skorygowaną o wynik finansowy.
ROZDZIAŁ 2
Bankowe postępowanie ugodowe
Art. 5. [Wszczęcie bankowego postępowania ugodowego]
1) wyłącznie dłużnika będącego przedsiębiorstwem państwowym, jednoosobową spółką Skarbu Państwa lub spółką, w której akcje będące własnością Skarbu Państwa, przedsiębiorstw państwowych i jednoosobowych spółek Skarbu Państwa stanowią łącznie więcej niż 50%,
2) Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, w części obejmującej jej zobowiązania przejęte - stosownie do odrębnych przepisów o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa - po zlikwidowanych państwowych przedsiębiorstwach gospodarki rolnej.
2. Jeżeli dłużnikiem jest Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa, przedmiotem bankowego postępowania ugodowego są wierzytelności wobec poszczególnych,zlikwidowanych i przejętych przez Agencję państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej.
1) wierzytelności banku lub grupy banków wobec dłużnika stanowią co najmniej 10% ogólnej kwoty zobowiązań dłużnika, przy czym suma wierzytelności bankowej jest nie mniejsza niż jeden miliard złotych, lub
2) wierzytelności banku lub grupy banków stanowią nie mniej niż 20% ogólnej kwoty zobowiązań dłużnika.
2. Jeżeli dłużnikiem jest Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa, wierzytelności, o których mowa w ust. 1, ustala się na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego majątku, wierzytelności i zobowiązań zlikwidowanego państwowego przedsiębiorstwa gospodarki rolnej, sporządzanego przez organ założycielski tego przedsiębiorstwa i Agencję.
3. Przez ogólną kwotę zobowiązań dłużnika, o której mowa w ust. 1, rozumie się, z zastrzeżeniem ust. 4, kwotę wynikającą z pomniejszenia sumy bilansowej bilansu, sporządzonego na koniec kwartału poprzedzającego dzień złożenia wniosku:
1) o kapitały - w przypadku spółki,
2) o fundusze własne - w przypadku przedsiębiorstwa państwowego
- skorygowane o wynik finansowy.
4. Przez ogólną kwotę zobowiązań dłużnika, będącego Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa, rozumie się kwotę zobowiązań określoną w protokole zdawczo-odbiorczym, o którym mowa w ust. 2.
1) bank, którego suma wierzytelności wobec dłużnika jest największa spośród wszystkich wierzytelności bankowych,
2) inny bank będący wierzycielem, jeżeli bank, o którym mowa w pkt 1, nie wszczął bankowego postępowania ugodowego w terminie 30 dni od dnia złożenia przez dłużnika wniosku o wszczęcie postępowania, a w przypadku określonym w art. 10 ust. 1, w terminie 30 dni od przedstawienia lub uzupełnienia programu uzdrowienia gospodarki przez dłużnika.
1) propozycje ugodowe, w szczególności założenia uzdrowienia gospodarki dłużnika, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4,
2) bilans z rachunkiem wyników,
3) wyciąg z rejestru,
4) spis wierzycieli, w tym zagranicznych, ze wskazaniem imion, nazwisk lub firm i adresów oraz wymienieniem wierzytelności i terminów ich płatności, z oznaczeniem wierzytelności zabezpieczonych zastawem bądź hipoteką,
5) wykaz udzielonych poręczeń,
6) wykaz tytułów egzekucyjnych przeciwko dłużnikowi,
7) spis podmiotów zobowiązanych względem dłużnika, z wymienieniem należności i terminów ich płatności,
8) propozycje potrąceń według zasad, o których mowa w art. 13.
2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio, gdy przedmiotem bankowego postępowanie ugodowego mają być wierzytelności, o których mowa w art. 6 ust. 2, z tym że:
1) w miejsce wyciągu z rejestru dłużnik dołącza decyzję organu założycielskiego o likwidacji państwowego przedsiębiorstwa gospodarki rolnej,
2) dane określone w ust. 1 pkt 2 i 4-7 dotyczą zlikwidowanego przedsiębiorstwa.
3. Jeżeli dłużnikiem jest państwowe przedsiębiorstwo gospodarki rolnej, propozycje ugodowe, uwzględniające również program zagospodarowania majątku po przejęciu przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa, wymagają zgody Agencji.
4. Jeżeli dłużnikiem jest Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa, propozycje ugodowe uwzględniają program zagospodarowania majątku po zlikwidowanym państwowym przedsiębiorstwie gospodarki rolnej.
2. Jeżeli dłużnikiem jest przedsiębiorstwo państwowe, bank może uzależnić wszczęcie bankowego postępowania ugodowego od złożenia przez dłużnika wniosku do:
1) Ministra Przekształceń Własnościowych o przekształcenie przedsiębiorstwa w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa w trybie ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 51, poz. 298 oraz z 1991 r. Nr 60, poz. 253 i Nr 111, poz. 480) lub
2) organu założycielskiego o wniesienie przedsiębiorstwa lub zorganizowanych części mienia przedsiębiorstwa do spółki w trybie art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych.
3. Przepisów ust. 2 nie stosuje się do przedsiębiorstw państwowych, których prywatyzacja wymaga zgody Rady Ministrów na podstawie odrębnych przepisów, chyba że Rada Ministrów wyrazi zgodę na prywatyzację, oraz do państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej.
1) z tytułu ubezpieczeń społecznych,
2) ze stosunku pracy,
3) z umowy o rentę lub o dożywocie,
4) zabezpieczonych zastawem, z wyjątkiem zastawów ustanowionych później niż na 30 dni przed złożeniem wniosku o wszczęcie bankowego postępowania ugodowego oraz zastawów ustawowych w rozumieniu ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 27,poz. 111,z 1982 r. Nr 45, poz. 289, z 1984 r. Nr 52, poz. 268, z 1985 r. Nr 12, poz. 50, z 1988 r. Nr 41, poz. 325, z 1989 r. Nr 4, poz. 23, Nr 33, poz. 176, Nr 35, poz. 192 i Nr 74, poz. 443, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 110, poz. 475 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 53, poz. 251),
5) zabezpieczonych hipoteką, z wyjątkiem hipotek ustanowionych później niż na 30 dni przed złożeniem wniosku o wszczęcie bankowego postępowania ugodowego oraz hipotek przymusowych i hipotek ustawowych w rozumieniu ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 1992 r. Nr 72, poz. 359 i z 1993 r. Nr 6, poz. 29),
6) powstałych z tytułu pobierania przez dłużnika - zobowiązanego jako płatnik w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350 i Nr 100, poz. 442 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 86, Nr 68, poz. 341 i Nr 100, poz. 448) - zaliczek na podatek dochodowy.
2. Jeżeli wierzytelność nie została objęta ugodą bankową w związku z brakiem zgody wierzyciela, o której mowa w ust. 1, po uprawomocnieniu się ugody bankowej, dłużnik może przenieść na wierzyciela własność rzeczy obciążonej zastawem lub hipoteką ze skutkiem całkowitego zaspokojenia wierzyciela z tytułu wierzytelności zabezpieczonych zastawem lub hipoteką, które nie zostały objęte ugodą bankową.
3. Objęcie ugodą bankową wierzytelności zabezpieczonych zastawem lub hipoteką nie powoduje wygaśnięcia zastawu lub hipoteki do czasu zakończenia bankowego postępowania ugodowego w trybie określonym w art. 36.
2. Bankowe postępowanie ugodowe uważa się za wszczęte w dniu pierwszego ogłoszenia prasowego, o którym mowa w ust. 1.
3. O wszczęciu bankowego postępowania ugodowego bank odrębnie zawiadamia:
1) wszystkich wierzycieli, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4,
2) właściwe organy podatkowe,
3) Ministra Przekształceń Własnościowych.
4. Do zawiadomienia wierzycieli mających wierzytelności zabezpieczone zastawem bądź hipoteką bank dołącza zapytanie o zgodę na objęcie ich wierzytelności bankowym postępowaniem ugodowym. Brak odpowiedzi w terminie 21 dni od dnia otrzymania zawiadomienia oznacza odmowę objęcia bankowym postępowaniem ugodowym wierzytelności objętej zastawem lub hipoteką.
1) zobowiązanie dłużnika do podjęcia określonych działań zmierzających do naprawy przedsiębiorstwa dłużnika, a w przypadku gdy dłużnikiem jest Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa - do realizacji programu zagospodarowania majątku po zlikwidowanym państwowym przedsiębiorstwie gospodarki rolnej,
2) zobowiązanie wierzycieli do podjęcia działań w celu wsparcia realizacji programu naprawczego,
3) określenie zasad zamiany wierzytelności na akcje, jeżeli ugoda przewiduje taką zamianę,
4) określenie sposobu pokrywania kosztów ponoszonych w związku z bankowym postępowaniem ugodowym; Skarb Państwa jest zwolniony z obowiązku ponoszenia kosztów,
5) określenie sposobu realizacji wierzytelności objętych ugodą bankową po uprawomocnieniu się ugody.
2. Działania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą polegać na restrukturyzacji długu oraz ułatwieniu dłużnikowi pozyskania nowych środków finansowych, a w szczególności na:
1) odroczeniu terminów płatności,
2) obniżeniu oprocentowania wierzytelności,
3) zaniechaniu naliczania oprocentowania w określonym czasie od całości lub części wierzytelności,
4) przejściowym kapitalizowaniu należnych odsetek,
5) rozłożeniu w czasie spłat odsetek i kapitału,
6) zamianie części lub całości wierzytelności na akcje,
7) umorzeniu części lub całości wierzytelności, w tym odsetek,
8) udzieleniu dłużnikowi nowych pożyczek, kredytów lub gwarancji kredytowych.
3. Ustalenia mające na celu zabezpieczenie wykonania ugody bankowej oraz kontroli nad jej realizacją polegać mogą na:
1) powołaniu rady wierzycieli kontrolującej wykonanie postanowień ugody bankowej; w skład rady wierzycieli wchodzi przedstawiciel Ministra Finansów, jeżeli ugodą bankową są objęte wierzytelności Skarbu Państwa,
2) przekazaniu wskazanemu wierzycielowi, na czas oznaczony, praw głosu z akcji, jeżeli wierzyciele uznają to za niezbędne, poprzez ustanowienie odpowiedniego pełnomocnictwa,
3) zobowiązaniu się akcjonariusza spółki dłużnika do zbycia akcji lub obciążenia akcji prawem zastawu na rzecz wierzycieli.
4. Uprawnienia osób wchodzących w skład rady wierzycieli, o której mowa w ust. 3 pkt 1, w zakresie należności przysługujących im z tytułu pełnienia tych funkcji, określa akt powołania.
1) Minister Przekształceń Własnościowych przekształci przedsiębiorstwo w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa, w trybie i na zasadach przepisów ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, najpóźniej w ciągu 30 dni od dnia podpisania ugody,
2) Minister Przekształceń Własnościowych wyrazi zgodę na wniesienie przedsiębiorstwa lub zorganizowanych części mienia przedsiębiorstwa do spółki w trybie art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz wyrazi zgodę na zamianę wierzytelności na akcje tej spółki według zasad, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 3, w ciągu 30 dni od dnia podpisania ugody.
2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się, o ile:
1) przekształcenie przedsiębiorstwa w trybie i na zasadach przepisów ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych lub
2) likwidacja przedsiębiorstwa w trybie określonym w art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych
- nie jest warunkiem zawartym w ugodzie.
3. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do przedsiębiorstw państwowych, których prywatyzacja wymaga zgody Rady Ministrów na podstawie odrębnych przepisów, chyba że Rada Ministrów wyrazi zgodę na prywatyzację, oraz do państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej.
4. Z chwilą przekształcenia przez Ministra Przekształceń Własnościowych przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa lub wniesienia przedsiębiorstwa albo zorganizowanych części mienia przedsiębiorstwa do spółki w trybie art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - spółka ta staje się stroną w bankowym postępowaniu ugodowym jako dłużnik.
5. Z dniem podjęcia decyzji o likwidacji państwowego przedsiębiorstwa gospodarki rolnej w celu przekazania majątku tego przedsiębiorstwa Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa - stroną w bankowym postępowaniu ugodowym staje się Agencja.
2. Ugoda bankowa może przewidywać korzystniejsze warunki dla wierzycieli mających drobne wierzytelności.
2. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania organów podatkowych dokonujących zmian w zobowiązaniach podatkowych dłużnika, wynikających z zawartej ugody bankowej.
2. Ugoda, o której mowa w ust. 1, jest wiążąca dla wszystkich wierzycieli, z zastrzeżeniem art. 11 i art. 12 ust. 2.
3. Ugoda bankowa, pod rygorem nieważności, powinna być zawarta w formie pisemnej.
4. Ugodę obejmującą wierzytelności Skarbu Państwa podpisuje w imieniu Skarbu Państwa Minister Finansów lub osoba przez niego upoważniona.
5. Ugodę zawieraną na warunkach określonych w art. 17 ust. 1 podpisuje w imieniu Skarbu Państwa Minister Przekształceń Własnościowych lub osoba przez niego upoważniona.
6. Przedstawiciel Ministra Finansów, o którym mowa w ust. 4, może nie podpisać ugody bankowej tylko wtedy, gdy wierzytelności Skarbu Państwa zostały potraktowane w sposób krzywdzący w stosunku do innych wierzytelności, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 2.
7. Do zbywania i obciążania akcji należących do Skarbu Państwa, w ramach wykonywania ugody bankowej, nie stosuje się przepisów ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych.
2. O zawarciu ugody bankowej bank odrębnie i niezwłocznie zawiadamia:
1) wszystkich wierzycieli, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4,
2) właściwe organy podatkowe,
3) Ministra Przekształceń Własnościowych.
2. Sprzeciw wraz z uzasadnieniem wnosi się za pośrednictwem banku, o którym mowa w art. 15, w formie pisemnej do sądu rejonowego - sądu gospodarczego, właściwego dla siedziby dłużnika.
3. Na żądanie sądu, do którego wniesiono sprzeciw zgodnie z ust. 2, bank niezwłocznie przekazuje pełną dokumentację bankowego postępowania ugodowego.
2. Wnoszący sprzeciw uiszcza stały wpis.
3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wpisu wnoszonego od sprzeciwu.
2. Postanowienie sądu wymaga uzasadnienia.
3. Na postanowienie sądu nie służy środek odwoławczy.
2. O uprawomocnieniu się ugody bankowej bank ogłasza w trybie określonym w art. 14 ust. 1.
3. Wierzyciele, których wierzytelności objęto ugodą bankową, są tą ugodą związani od chwili uprawomocnienia.
2. Na żądanie uprawnionego bank wydaje wyciąg z ugody z zapewnieniem o jej prawomocności, pobierając za tę czynność opłatę zgodną z przepisami o opłatach kancelaryjnych w sprawach cywilnych.
3. Każdy z uprawnionych, na podstawie prawomocnej ugody bankowej, w razie jej nierealizowania przez dłużnika, może wystąpić do sądu rejonowego - sądu gospodarczego, właściwego dla siedziby dłużnika, o nadanie klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu.
4. Przepis ust. 3 nie narusza przepisów o egzekucji.
1) występuje do sądu rejonowego - sądu gospodarczego, właściwego dla siedziby dłużnika, z wnioskiem o rozwiązanie ugody bankowej lub
2) zaspokaja wierzyciela pokrzywdzonego niewykonywaniem ugody bankowej przez dłużnika.
2. W okresie, o którym mowa w ust. 1, ulega zawieszeniu bieg terminów przedawnienia wierzytelności objętych bankowym postępowaniem ugodowym.
1) dokonane na podstawie ugody bankowej czynności dłużnika pozostają w mocy, a wypłacone lub wyegzekwowane kwoty nie podlegają zwrotowi,
2) wierzyciele zachowują prawo do nie spłaconej przez dłużnika części wierzytelności istniejącej przed zawarciem ugody bankowej,
3) bankowe postępowanie ugodowe nie może być ponownie wszczęte wobec tego samego dłużnika, chyba że przedmiotem bankowego postępowania ugodowego mają być wierzytelności wobec innego państwowego przedsiębiorstwa gospodarki rolnej, zlikwidowanego i przejętego przez Agencję, niż wobec tego przedsiębiorstwa, którego wierzytelności już objęte zostały ugodą bankową.
1) ulegają zawieszeniu toczące się postępowania układowe i upadłościowe,
2) nie może być dokonywana spłata wierzytelności objętych bankowym postępowaniem ugodowym,
3) nie może być wszczęta lub prowadzona dalej przeciwko dłużnikowi egzekucja wierzytelności objętych bankowym postępowaniem ugodowym; wszczęte wcześniej postępowanie egzekucyjne ulega zawieszeniu,
4) nie mogą być ustanawiane hipoteki i zastawy.
2. Po uprawomocnieniu się ugody zawieszone postępowania układowe, upadłościowe i egzekucyjne, w odniesieniu do wierzytelności objętych ugodą, ulegają umorzeniu, a wydane w toku tych postępowań tytuły wykonawcze pozbawia się z mocy prawa wykonalności.
2. Jeżeli bankowe postępowanie ugodowe zostało wszczęte wobec przedsiębiorstwa państwowego, termin, o którym mowa w ust. 1, wynosi 6 miesięcy.
3. O umorzeniu bankowego postępowania ugodowego bank ogłasza w trybie określonym w art. 14 ust. 1.
2. O zakończeniu bankowego postępowania ugodowego bank ogłasza w trybie określonym w art. 14 ust. 1.
ROZDZIAŁ 3
Publiczna sprzedaż wierzytelności bankowych
Art. 38. [Uprawnienie do publicznej sprzedaży wymagalnych wierzytelności bankowych]
1) w drodze przetargu,
2) na podstawie oferty ogłoszonej publicznie,
3) w wyniku rokowań podjętych na podstawie publicznego zaproszenia.
2. Bank, nie później niż na 14 dni przed ogłoszeniem, o którym mowa w ust. 1, powiadamia:
1) dłużnika,
2) podmioty, które udzieliły zabezpieczenia na spłatę wierzytelności banku,
3) organ administracji państwowej reprezentujący Skarb Państwa, jeżeli dłużnikiem jest spółka, w której akcje posiada Skarb Państwa,
4) organ założycielski oraz Ministra Przekształceń Własnościowych, jeżeli dłużnikiem jest przedsiębiorstwo państwowe.
1) w żadnym przypadku nie jest wymagana zgoda dłużnika,
2) przelew nie może być dokonany na rzecz dłużnika lub podmiotu związanego z dłużnikiem stosunkiem zależności lub dominacji, w rozumieniu ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz. U. Nr 35, poz. 155 i Nr 103, poz. 447).
ROZDZIAŁ 4
Nabywanie akcji jednoosobowych spółek Skarbu Państwa za wierzytelności
Art. 43. [Zamiana wierzytelności na akcje]
2. Warunkiem zamiany wierzytelności na akcje jest powstanie zobowiązania dłużnika przed dniem 30 czerwca 1992 r.
3. Warunek, o którym mowa w ust. 2, nie ma zastosowania do wierzytelności nabytych w trybie przewidzianym w rozdziale 3.
1) ogłasza, w trybie określonym w art. 14 ust. 1, o zamiarze dokonania zamiany wierzytelności na udziały lub
2) składa do Komisji Papierów Wartościowych, za pośrednictwem podmiotu prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, wniosek o wyrażenie zgody na wprowadzenie do publicznego obrotu akcji jednoosobowej spółki Skarbu Państwa, w celu dokonania zamiany akcji za wierzytelności.
2. Jeżeli dłużnikiem jest przedsiębiorstwo państwowe, przed dokonaniem czynności, o których mowa w ust. 1, Minister Przekształceń Własnościowych dokonuje przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa.
3. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do przedsiębiorstw państwowych, których prywatyzacja wymaga zgody Rady Ministrów na podstawie odrębnych przepisów, chyba że Rada Ministrów wyrazi zgodę na prywatyzację.
2. Minister Przekształceń Własnościowych lub inny organ administracji państwowej reprezentujący w spółce Skarb Państwa sporządza listę wierzycieli, którzy wyrazili gotowość zamiany ich wierzytelności na udziały, i dokonuje zamiany wierzytelności na udziały tej spółki.
1) określenie nazwy (firmy) i siedziby emitenta,
2) podstawowe dane o emisji dotyczące rodzaju emitowanego papieru, wielkości i wartości emisji, przewidywany termin wprowadzenia akcji do obrotu.
2. Do wniosku należy dołączyć odpis statutu, informację o członkach zarządu spółki oraz zweryfikowany bilans i rachunek wyników za okres kończący się nie wcześniej niż na 6 miesięcy przed dniem złożenia wniosku.
3. W przypadku spełnienia warunków określonych w ust. 1 i 2, Komisja Papierów Wartościowych wyraża zgodę, o której mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2, w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku.
4. Po uzyskaniu zgody Komisji Papierów Wartościowych, Minister Przekształceń Własnościowych lub inny organ administracji państwowej reprezentujący w spółce Skarb Państwa ogłasza, w trybie określonym w art. 14 ust. 1, o zamiarze dokonania zamiany wierzytelności na akcje.
5. Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 4, powinno dodatkowo zawierać zweryfikowany bilans i rachunek wyników dłużnika, określać sposób nabywania akcji i termin zgłoszenia propozycji zamiany wierzytelności na akcje, nie dłuższy niż 3 miesiące od upływu terminu, o którym mowa w art. 45 ust. 1.
2. W razie nabywania akcji za wierzytelności nie stosuje się przepisów art. 29 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych.
1) jeżeli wartość księgowa netto spółki nie jest ujemna, wierzyciel w zamian za wierzytelność obejmuje część kapitału spółki w proporcji równej ilorazowi wartości wierzytelności do księgowych aktywów spółki, pomniejszonych o długi spółki, które nie zostały zamienione na akcje,
2) jeżeli wartość księgowa netto spółki jest ujemna, wierzytelność podlega zamianie na część kapitału spółki w proporcji równej ilorazowi wartości wierzytelności do całkowitej wartości zobowiązań spółki na dzień sporządzenia bilansu.
2. Wartość księgowa netto spółki jest ustalana na podstawie:
1) bilansu sporządzonego przez spółkę i zbadanego przez biegłego rewidenta, na koniec miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgłoszono wniosek,
2) bilansu otwarcia jednoosobowej spółki Skarbu Państwa, w przypadku określonym w art. 45 ust. 2.
3. Nabywca akcji może, na własny koszt, powierzyć weryfikację bilansu spółki wybranym przez siebie osobom uprawnionym do badania bilansów.
4. Przepis ust. 1 nie wyłącza ograniczeń obrotu akcjami, zastrzeżonych w innych ustawach.
2. Postanowienia statutów jednoosobowych spółek Skarbu Państwa zawartych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, ograniczające obrót akcjami, uważa się, w zakresie określonym niniejszą ustawą, za nie zastrzeżone.
ROZDZIAŁ 5
Przekazywanie środków na powiększenie funduszy własnych banków
Art. 52. [Przekazanie bankom środków]
2. Środki, o których mowa w ust. 1, zostaną przekazane bankowi, który spełnia następujące warunki:
1) posiada zweryfikowane sprawozdanie finansowe zawierające analizę jakości portfela kredytowego banku, przeprowadzone przez podmiot mający doświadczenie w tym zakresie,
2) wyodrębnił kredyty o obniżonej jakości,
3) utworzył odrębny pion organizacyjny do zarządzania kredytami, o których mowa w pkt 2,
4) przedstawił plan restrukturyzacji portfela kredytów, o których mowa w pkt 2.
2. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, termin, w którym banki, o których mowa w ust. 1, zobowiązane są sprzedać nie zaspokojone wierzytelności wobec dłużników, których kredyty były wyodrębnione zgodnie z art. 52 ust. 2 pkt 2, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Obowiązek określony w ust. 2 nie dotyczy przypadków, w których:
1) z dłużnikiem została zawarta ugoda lub układ,
2) dłużnik został postawiony w stan upadłości,
3) wobec dłużnika zostało wszczęte postępowanie likwidacyjne w trybie art. 37 ust. 2 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych lub art. 18a ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464),
4) dłużnik przez okres nie krótszy niż 3 miesiące w pełni na bieżąco spłaca kredyt,
5) dłużnikiem jest Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa lub państwowe przedsiębiorstwo gospodarki rolnej.
1) banki, którym zostaną przekazane obligacje skarbowe i środki pieniężne,
2) podział kwoty, przeznaczonej w ustawie budżetowej na zwiększenie funduszy własnych i rezerw banków, między banki, o których mowa w pkt 1.
ROZDZIAŁ 6
Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy końcowe
Art. 55. [Ustawa o przedsiębiorstwach państwowych]
1) w art. 46 w ust. 3 dodaje się drugie zdanie w brzmieniu:
„W wypadku likwidacji przedsiębiorstwa państwowego sprzedaż środków trwałych może być również dokonana na podstawie oferty ogłoszonej publicznie bądź w wyniku rokowań podjętych na podstawie publicznego zaproszenia.”,
2) w art. 48 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy „z zastrzeżeniem art. 18 ust. 1.”
1) w art. 4:
a) dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. Przedsiębiorstwo otrzymujące środki trwałe w wypadku, o którym mowa w ust. 9, powiększa swój fundusz założycielski o wartość równą kwocie zmniejszenia funduszu założycielskiego dokonanego przed przedsiębiorstwo przekazujące.”,
b) ust. 6 i 7 otrzymują brzmienie:
„6. Zmniejszanie funduszu założycielskiego w wypadkach przewidzianych w ust. 3, 5, 9 i 10 następuje wyłącznie w sytuacji, gdy przekazane mienie w postaci środków trwałych lub nabyte budynki i lokale stanowiły podstawę ustalenia tego funduszu.
7. Kwotę zmniejszenia funduszu założycielskiego w wypadkach przewidzianych w ust. 3, 5, 9 i 10 ustala się mnożąc wartość przekazanych środków trwałych lub nabytych budynków i lokali przez współczynnik udziału funduszu założycielskiego w łącznej wartości funduszu założycielskiego i funduszu przedsiębiorstwa, według stanu na dzień 1 stycznia (po przeszacowaniu) roku, w którym mienie to zostało nieodpłatnie przekazane lub nabyte.”,
c) dodaje się ust. 9 i 10 w brzmieniu:
„9. Fundusz założycielski ulega zmniejszeniu w wypadku dokonania darowizny, zgodnie z art. 46a ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464), posiadanych budynków i budowli oraz infrastruktury technicznej w zakresie urządzeń, obiektów i sieci: energetycznych (elektrycznych i gazowych), wodnokanalizacyjnych, ciepłowniczych oraz telekomunikacyjnych, innemu przedsiębiorstwu państwowemu, pod warunkiem przejęcia przez to przedsiębiorstwo odpowiedniej części funduszu założycielskiego ustalonej zgodnie z zasadami określonymi w ust. 6 i 7.
10. Jeżeli przedsiębiorstwo dokonuje darowizny, zgodnie z art. 46a ustawy o przedsiębiorstwach państwowych, na rzecz jednostek budżetowych lub gmin (związków gmin) budynków i budowli, w których funkcjonują szkoły, szpital i przychodnie przyzakładowe, hotele robotnicze, oraz infrastruktury technicznej w zakresie urządzeń, obiektów i sieci: energetycznych (elektrycznych i gazowych), wodnokanalizacyjnych, ciepłowniczych oraz telekomunikacyjnych, to może pomniejszyć fundusz założycielski zgodnie z zasadami określonymi w ust. 6 i 7.”,
2) w art. 6 w ust. 2 dodaje się pkt 6 w brzmieniu:
„6) kwotę zmniejszenia wartości mienia w postaci zakładowych domów mieszkalnych, żłobków, przedszkoli oraz budynków służących zakładowej działalności socjalnej, w związku z dokonaniem darowizny tych środków trwałych na rzecz innych osób prawnych.”,
3) w art. 12 w ust. 4 wyrazy „do czasu zakończenia statutowej działalności gospodarczej, określonego w zarządzeniu o otwarciu likwidacji” zastępuje się wyrazami „do dnia otwarcia likwidacji, określonego zarządzeniem o likwidacji.”
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Wałęsa
- Data ogłoszenia: 1993-03-04
- Data wejścia w życie: 1993-03-19
- Data obowiązywania: 2017-09-01
- Dokument traci ważność: 2018-07-25
- OBWIESZCZENIE PREZESA TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 23 kwietnia 1996 r. o utracie mocy obowiązującej art. 24 ust. 3 i art. 28 w zakresie dotyczącym art. 24 ust. 3 ustawy o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków oraz o zmianie niektórych ustaw.
- USTAWA z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej
- USTAWA z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych
- USTAWA z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych
- USTAWA z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej.
- USTAWA z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków oraz o zmianie niektórych ustaw, ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych
- USTAWA z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych
- USTAWA z dnia 10 lutego 2017 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa
- Ustawa z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych.
- USTAWA z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych.
- USTAWA z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych
- USTAWA z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA