Dziennik Ustaw - rok 1992 nr 98 poz. 490

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 16 września 1987 r. został sporządzony w Montrealu Protokół montrealski w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową.

Po zaznajomieniu się z powyższym protokołem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że

- został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych,

- Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do tego protokołu,

- będzie on niezmiennie zachowywany.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 25 czerwca 1990 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: W. Jaruzelski

L. S.

Minister Spraw Zagranicznych: K. Skubiszewski

PROTOKÓŁ MONTREALSKI*⁾

W SPRAWIE SUBSTANCJI ZUBOŻAJĄCYCH WARSTWĘ OZONOWĄ

Strony niniejszego protokołu,

będąc stronami Konwencji wiedeńskiej o ochronie warstwy ozonowej,

dbając o swe zobowiązania wynikające z konwencji, aby podejmować stosowne środki w celu ochrony ludzkiego zdrowia i środowiska przed szkodliwymi skutkami wynikającymi lub mogącymi wyniknąć z działalności człowieka, zmieniającymi lub mogącymi zmienić warstwę ozonową,

uznając, że emisje o światowym zasięgu różnych substancji mogą znacznie zubożyć lub zmienić warstwę ozonową w sposób, który mógłby przynieść szkodliwe skutki dla ludzkiego zdrowia i środowiska,

świadome potencjalnych zmian klimatycznych na skutek emisji tych substancji,

zdając sobie sprawę, że środki podejmowane w celu ochrony warstwy ozonowej przed zubożeniem powinny opierać się na właściwej wiedzy naukowej, uwzględniającej uwarunkowania techniczne i ekonomiczne,

zdecydowane chronić warstwę ozonową przez stosowanie środków zapobiegawczych dla odpowiedniej kontroli całkowitej światowej emisji substancji, które ją zubożają, z docelowym zamiarem ich eliminacji w oparciu o rozwój dyscyplin naukowych, z uwzględnieniem uwarunkowań technicznych i ekonomicznych,

uznając, że wymagane są specjalne warunki do uwzględnienia potrzeb krajów rozwijających się odnośnie tych substancji,

dostrzegając środki zapobiegawcze, podjęte już na szczeblach krajowych i regionalnych w celu kontrolowania emisji pewnych chlorowcopochodnych węglowodorów,

doceniając ważność promocji współpracy międzynarodowej w badaniach oraz rozwoju nauk i technologii związanych z kontrolą i zmniejszaniem emisji substancji zubożających warstwę ozonową, ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb krajów rozwijających się,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

Definicje

W rozumieniu niniejszego protokołu:

1. "Konwencja" oznacza Konwencję wiedeńską o ochronie warstwy ozonowej, zatwierdzoną dnia 22 marca 1985 r.

2. "Strony" oznaczają strony niniejszego protokołu, jeżeli tekst nie stanowi inaczej.

3. "Sekretariat" oznacza sekretariat konwencji.

4. "Substancje kontrolowane" oznaczają substancje wymienione w załączniku A do niniejszego protokołu, istniejące odrębnie bądź w mieszaninie. Wyklucza to jednak wszelkie takie substancje lub mieszaniny, które znajdują się w wytworzonym produkcie innym niż pojemnik używany do transportowania lub składowania wymienionych substancji.

5. "Produkcja" oznacza wielkość produkcji substancji kontrolowanych, pomniejszoną o ilość zniszczonych technologicznie w sposób zaaprobowany przez strony.

6. "Zużycie" oznacza produkcję plus importy pomniejszone o eksport substancji kontrolowanych.

7. "Poziomy obliczeniowe" produkcji, importu, eksportu oraz zużycia oznaczają poziomy określone zgodnie z artykułem 3.

8. "Racjonalizacja przemysłowa" oznacza transfer całości lub części poziomu obliczeniowego produkcji jednej ze stron do innej w celu pokrycia zapotrzebowania gospodarczego lub pokrycia założonego deficytu dostaw w wyniku unieruchomienia zakładów przemysłowych.

Artykuł 2

Środki kontroli

1. Każda ze stron zapewni, że w ciągu dwunastomiesięcznego okresu, poczynając od pierwszego dnia siódmego miesiąca od daty wejścia w życie niniejszego protokołu oraz w ciągu każdego następnego okresu dwunastomiesięcznego, jej poziom obliczeniowy zużycia substancji kontrolowanych z grupy I załącznika A nie przewyższy jej poziomu obliczeniowego zużycia w roku 1986. Najdalej do końca tego samego okresu każda ze stron produkująca jedną lub więcej tych substancji zapewni, że jej poziom obliczeniowy produkcji tych substancji nie przewyższy jej poziomu obliczeniowego produkcji z roku 1986, przy czym dopuszcza się wzrost nie większy niż dziesięcioprocentowy w stosunku do roku 1986. Wzrost ten będzie dopuszczalny tylko dla zabezpieczenia podstawowych potrzeb krajowych stron działających z mocy artykułu 5 i na potrzeby racjonalizacji przemysłowej pomiędzy stronami.

2. Każda ze stron zapewni, że w ciągu dwunastomiesięcznego okresu, poczynając od pierwszego dnia trzydziestego siódmego miesiąca od daty wejścia w życie niniejszego protokołu oraz w ciągu każdego następnego okresu dwunastomiesięcznego, jej poziom obliczeniowy zużycia substancji kontrolowanych wymienionych w grupie II załącznika A nie przewyższy jej poziomu obliczeniowego zużycia w roku 1986. Każda ze stron produkująca jedną lub więcej tych substancji zapewni, że jej poziom obliczeniowy produkcji tych substancji nie przewyższy jej poziomu obliczeniowego produkcji z roku 1986, przy czym dopuszcza się wzrost nie większy niż dziesięcioprocentowy w stosunku do roku 1986. Wzrost ten jest dopuszczalny tylko dla zabezpieczenia podstawowych potrzeb krajowych stron działających z mocy artykułu 5 i na potrzeby racjonalizacji przemysłowej pomiędzy stronami. Mechanizm wdrożenia tych środków zostanie ustanowiony przez strony na ich pierwszym spotkaniu, które nastąpi po pierwszym przeglądzie naukowym.

3. Każda ze stron zapewni, że w okresie od dnia 1 lipca 1993 r. do dnia 30 czerwca 1994 r. oraz w ciągu każdego następnego okresu dwunastomiesięcznego jej obliczeniowy poziom zużycia substancji kontrolowanych z grupy I załącznika A nie przewyższy w stosunku rocznym osiemdziesięciu procent jej poziomu obliczeniowego zużycia z roku 1986. Każda ze stron produkujących jedną lub więcej tych substancji w tych samych okresach zapewni, że jej obliczeniowy poziom produkcji tych substancji nie przewyższy w stosunku rocznym osiemdziesięciu procent jej poziomu obliczeniowego produkcji z roku 1986. Jednak w celu zaspokojenia podstawowych potrzeb krajowych stron działających z mocy artykułu 5 i na potrzeby racjonalizacji przemysłowej pomiędzy stronami jej obliczeniowy poziom produkcji może przewyższyć tę granicę nie więcej niż o 10 procent jej poziomu obliczeniowego produkcji z roku 1986.

4. Każda ze stron zapewni, że w okresie od dnia 1 lipca 1998 r. do dnia 30 czerwca 1999 r. oraz w ciągu każdego następnego okresu dwunastomiesięcznego jej poziom obliczeniowy zużycia substancji kontrolowanych z grupy I załącznika A nie przewyższy w stosunku rocznym pięćdziesięciu procent jej poziomu obliczeniowego zużycia z roku 1986. Każda ze stron produkująca jedną lub więcej tych substancji w tym samym okresie zapewni, że jej obliczeniowy poziom produkcji tych substancji nie przewyższy w stosunku rocznym pięćdziesięciu procent jej obliczeniowego poziomu produkcji z roku 1986. Jednakże w celu zaspokojenia podstawowych potrzeb krajowych stron działających z mocy artykułu 5 i na potrzeby racjonalizacji przemysłowej pomiędzy stronami jej obliczeniowy poziom produkcji może przewyższyć tę granicę, jednak nie więcej niż o piętnaście procent jej obliczeniowego poziomu produkcji z roku 1986. Niniejszy paragraf stosuje się, dopóki strony nie zdecydują inaczej na spotkaniu większością dwóch trzecich obecnych i głosujących stron, reprezentujących co najmniej dwie trzecie całkowitego obliczeniowego poziomu zużycia tych substancji przez strony. Decyzja taka będzie rozważona i podjęta w świetle oceny dokonanej w odniesieniu do artykułu 6.

5. Każda Strona, której obliczeniowy poziom produkcji w roku 1986 substancji kontrolowanych z grupy I załącznika A był mniejszy niż dwadzieścia pięć kiloton, może dla celów racjonalizacji przemysłowej przekazać do innej strony lub otrzymać od niej nadwyżkę produkcyjną powyżej granic ustanowionych w ustępach 1, 3 i 4, pod warunkiem że całkowity połączony poziom obliczeniowy produkcji rozważanych stron nie przewyższa granic ustalonych w niniejszym artykule. Wszelki transfer takiej produkcji powinien być zgłoszony do sekretariatu nie później niż do czasu realizacji transferu.

6. Każda strona nie działająca na mocy artykułu 5, która posiada w trakcie budowy urządzenia do produkcji substancji kontrolowanych lub zawarła na nie kontrakt przed dniem 16 września 1987 r. oraz zabezpieczyła je w prawodawstwie krajowym przed dniem 1 stycznia 1987 r., może dodać produkcję z tych urządzeń do produkcji tych substancji w roku 1986 celem określenia poziomu obliczeniowego produkcji z 1986 r., pod warunkiem że budowa takich urządzeń zostanie zakończona do dnia 31 grudnia 1990 r. oraz że taka produkcja nie spowoduje wzrostu rocznego obliczeniowego poziomu zużycia substancji kontrolowanych tej strony o ponad 0,5 kilograma w przeliczeniu na głowę ludności.

7. Wszelki transfer produkcji zgodnie z ustępem 5 lub wszelki dodatek produkcji zgodnie z ustępem 6 powinien być zgłoszony do sekretariatu nie później niż do czasu transferu lub dodatku.

8. (a) Jakiekolwiek strony będące państwami członkowskimi organizacji regionalnej integracji gospodarczej w rozumieniu artykułu 1 (6) konwencji mogą umówić się, że będą wspólnie wypełniać swoje zobowiązania dotyczące zużycia na mocy niniejszego artykułu, pod warunkiem że ich całkowity połączony obliczeniowy poziom zużycia nie przewyższa poziomów wymaganych w niniejszym artykule.

(b) Strony każdej takiej umowy poinformują sekretariat o warunkach tej umowy przed datą zmniejszenia zużycia, którego taka umowa dotyczy.

(c) Umowa taka ma moc tylko wtedy, gdy wszystkie państwa członkowskie organizacji regionalnej integracji gospodarczej oraz sama dana organizacja są stronami protokołu oraz gdy powiadomiły sekretariat o sposobie jego wdrożenia.

9. (a) Na podstawie oceny dokonanej zgodnie z artykułem 6 strony mogą decydować, czy:

(i) należy wnieść poprawki do potencjałów wyczerpywania ozonu wyszczególnionych w załączniku A, a jeśli tak - jakie powinny być te poprawki, oraz czy

(ii) należy wprowadzić dalsze poprawki i zmniejszenia produkcji lub zużycia substancji kontrolowanych w stosunku do poziomów z roku 1986, a jeśli tak - jaki powinien być cel, ilość i terminarz tego rodzaju poprawek oraz zmniejszenia;

(b) Propozycje takich poprawek będą przedstawione stronom przez sekretariat co najmniej sześć miesięcy przed spotkaniem stron, na którym przewiduje się przyjęcie poprawek;

(c) W podejmowaniu takich decyzji strony uczynią wszelkie wysiłki dla osiągnięcia porozumienia na zasadzie consensusu. Jeżeli poczyniono wyczerpujące wysiłki do uzyskania consensusu, lecz nie osiągnięto porozumienia, decyzje takie mogą być w ostatecznym wypadku podjęte większością dwóch trzecich głosów obecnych i głosujących stron, reprezentujących co najmniej pięćdziesiąt procent całkowitego zużycia przez strony substancji kontrolowanych;

(d) Decyzje wiążące wszystkie strony będą niezwłocznie zakomunikowane stronom przez depozytariusza. Jeżeli w decyzjach nie przewidziano inaczej, wejdą one w życie po upływie sześciu miesięcy od daty wejścia w obieg komunikatu depozytariusza.

10. (a) W oparciu o oceny dokonane stosownie do artykułu 6 niniejszego protokołu oraz w związku z procedurą ustanowioną w artykule 9 konwencji strony mogą decydować:

(i) czy jakiekolwiek substancje, a jeśli tak, to które, powinny być włączone lub wyłączone z któregokolwiek załącznika do niniejszego protokołu oraz

(ii) o mechanizmie, zakresie i terminarzu środków kontrolnych, które należy zastosować do tych substancji.

(b) Każda taka decyzja ma moc pod warunkiem, że została przyjęta większością dwóch trzecich głosów obecnych i głosujących stron.

11. Niezależnie od postanowień niniejszego artykułu strony mogą stosować środki surowsze niż wymagane w tym artykule.

Artykuł 3

Obliczanie poziomów kontrolnych

W rozumieniu artykułów 2 i 5 każda strona dla każdej grupy substancji z załącznika A określi jej poziomy obliczeniowe:

(a) produkcji przez:

(i) pomnożenie swej rocznej produkcji każdej kontrolowanej substancji przez jej odnośny potencjał wyczerpywania ozonu, wyszczególniony w załączniku A oraz

(ii) zsumowanie liczb wynikowych dla każdej grupy;

(b) eksportu i importu, odpowiednio, przez, mutatis mutandis, zastosowanie procedury ustanowionej w punkcie (a) i

(c) zużycia przez zsumowanie poziomów obliczeniowych produkcji i importu oraz odjęcie poziomu obliczeniowego eksportu, zgodnie z procedurą podaną w punktach (a) i (b). Jednakże poczynając od dnia 1 stycznia 1993 r. eksportu substancji kontrolowanych do stron nie będących stronami protokołu nie odejmuje się w obliczaniu poziomu zużycia przez stronę eksportującą.

Artykuł 4

Kontrola handlu z nie-stronami

1. W ciągu jednego roku od wejścia w życie niniejszego protokołu każda strona wprowadzi zakaz importu kontrolowanych substancji z jakiegokolwiek państwa nie będącego stroną tego protokołu.

2. Poczynając od dnia 1 stycznia 1993 r. żadna strona działająca zgodnie z paragrafem 1 artykułu 5 nie może eksportować żadnej kontrolowanej substancji do jakiegokolwiek państwa nie będącego stroną niniejszego protokołu.

3. W ciągu trzech lat od daty wejścia w życie niniejszego protokołu strony opracują zgodnie z postanowieniami artykułu 10 konwencji, w postaci załącznika, listę produktów zawierających kontrolowane substancje. Strony, które zgodnie z tymi postanowieniami nie zgłosiły sprzeciwu do tego załącznika, w ciągu jednego roku od czasu jego wejścia w życie, wprowadzą zakaz importu tych produktów z jakiegokolwiek państwa nie będącego stroną niniejszego protokołu.

4. W ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego protokołu, strony określą warunki wykonalności zakazów lub restrykcji importu produktów wytwarzanych z użyciem kontrolowanych substancji, lecz ich nie zawierających, z państw nie będących stronami niniejszego protokołu. Po określeniu wykonalności strony opracują w postaci załącznika, zgodnie z postanowieniami artykułu 10 konwencji, listę tych produktów. Strony, które zgodnie z tymi postanowieniami nie zgłosiły zastrzeżeń do niego, w ciągu jednego roku od czasu jego wejścia w życie zakażą importu lub wprowadzą restrykcje w stosunku do tych produktów z jakiegokolwiek państwa nie będącego stroną niniejszego protokołu.

5. Żadna ze stron nie będzie popierać eksportu do żadnego państwa nie będącego stroną niniejszego protokołu technologii produkcji i utylizacji kontrolowanych substancji.

6. Każda ze stron odstąpi od zabezpieczenia programów nowych subsydiów, pomocy, kredytów, gwarancji lub ubezpieczeń na eksport do państw nie będących stronami niniejszego protokołu, produktów, wyposażenia, fabryk lub technologii, które ułatwiłyby wytwarzanie kontrolowanych substancji.

7. Ustępy 5 i 6 nie dotyczą produktów, wyposażenia, fabryk lub technologii, które usprawniają konfekcjonowanie, odzysk, wtórny przerób lub niszczenie kontrolowanych substancji, służą promocji rozwoju substancji alternatywnych bądź w inny sposób przyczyniają się do zmniejszenia emisji kontrolowanych substancji.

8. Niezależnie od postanowień niniejszego artykułu import, o którym mowa w ustępach 1, 3 i 4, może być dozwolony z każdego państwa nie będącego stroną niniejszego protokołu, jeżeli na spotkaniu stron państwo to zostało określone jako będące w pełnej zgodności z artykułem 2 i niniejszym artykułem oraz przedłożyło w tym względzie dane wyszczególnione w artykule 7.

Artykuł 5

Szczególna sytuacja krajów rozwijających się

1. Każda strona, która jest krajem rozwijającym się i której roczny poziom obliczeniowy zużycia kontrolowanych substancji w przeliczeniu na głowę jest mniejszy od 0,3 kilograma w dniu wejścia dla niej w życie protokołu lub w każdym czasie po tym dniu w ciągu dziesięciu lat od daty wejścia w życie protokołu, w celu zaspokojenia swoich podstawowych potrzeb krajowych będzie uprawniona do opóźnienia o dziesięć lat wymagań dotyczących zgodności ze środkami kontrolnymi ustanowionymi w ustępach 1 do 4 artykułu 2. Jednakże strona ta nie przekroczy rocznego poziomu obliczeniowego zużycia 0,3 kilograma na głowę mieszkańca. Jako podstawę swojej zgodności ze środkami kontrolnymi każda taka strona będzie uprawniona do stosowania przeciętnej swego rocznego poziomu obliczeniowego zużycia w latach 1995 do 1997 włącznie albo obliczeniowego poziomu zużycia 0,3 kilograma na głowę, przy czym stosuje się poziom niższy.

2. Strony podejmują się ułatwiać dostęp dla stron będących krajami rozwijającymi się do substancji zastępczych, bezpiecznych dla środowiska, oraz takich technologii, a także pomogą im w czynnym spożytkowaniu takich substytutów.

3. Strony podejmą bilateralne i multilateralne ułatwienia w celu zabezpieczenia stronom będącym krajami rozwijającymi się programów subsydiowania, pomocy, kredytów, gwarancji i ubezpieczeń na użytek technologii alternatywnych i produktów zastępczych.

Artykuł 6

Ocena i przegląd środków kontrolnych

Począwszy od roku 1990 i potem co najmniej raz na cztery lata strony ocenią środki kontrolne przewidziane w artykule 2 w oparciu o dostępne informacje naukowe, środowiskowe, techniczne i ekonomiczne. Co najmniej na rok przed każdą oceną strony zwołają stosowne panele ekspertów posiadających kwalifikacje we wspomnianych działaniach oraz określą zakres przedmiotowy i założenia każdego takiego panelu. W ciągu jednego roku od zwołania zespoły, za pośrednictwem sekretariatu, przedstawią stronom wnioski.

Artykuł 7

Przekazywanie danych

1. W ciągu trzech miesięcy od stania się stroną, każda strona dostarczy sekretariatowi dane statystyczne o jej produkcji, imporcie i eksporcie każdej z kontrolowanych substancji za rok 1986 lub też najlepsze możliwe szacunki takich danych, jeżeli aktualne dane nie są osiągalne.

2. Każda strona dostarczy sekretariatowi dane statystyczne o swej produkcji rocznej (także odrębne dane o ilościach zniszczonych za pomocą technologii aprobowanych przez strony), imporcie i eksporcie odpowiednio do państw-stron i nie-stron, w odniesieniu do danych substancji, za rok, w ciągu którego stała się stroną, oraz za każdy następny rok. Dane będą dostarczone nie później niż dziewięć miesięcy po zakończeniu roku, do którego się odnoszą.

Artykuł 8

Niezgodność z protokołem

Na swym pierwszym spotkaniu strony rozważą i zaaprobują procedury i mechanizmy instytucjonalne dla określenia stanu niezgodności z postanowieniami niniejszego protokołu oraz sposób postępowania wobec stron, które przejawiły niezgodność.

Artykuł 9

Badania, rozwój, uświadomienie opinii publicznej i wymiana informacji

1. Strony będą współpracować, zgodnie ze swym prawem krajowym, przepisami i praktykami, mając na uwadze w szczególności potrzeby krajów rozwijających się, w popieraniu bezpośrednio lub poprzez kompetentne ciała międzynarodowe badań naukowych, rozwoju i wymiany informacji nad:

(a) najlepszymi technologiami ulepszania konfekcjonowania, odzysku, recyclingu lub niszczenia kontrolowanych substancji albo w inny sposób zmniejszającymi ich emisję;

(b) możliwymi substancjami alternatywnymi dla kontrolowanych substancji do produktów zawierających substancje kontrolowane oraz produktów wytwarzanych na bazie substancji kontrolowanych oraz

(c) kosztami i korzyściami stosownych strategii kontrolnych.

2. Indywidualnie, wspólnie lub za pośrednictwem kompetentnych ciał międzynarodowych strony będą współpracować nad promocją uświadamiania opinii publicznej efektów środowiskowych emisji kontrolowanych substancji i innych substancji zubożających warstwę ozonową.

3. W ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego protokołu i potem co dwa lata każda ze stron przedłoży sekretariatowi sprawozdanie z działalności, jaką podjęła i wykonała zgodnie z niniejszym artykułem.

Artykuł 10

Pomoc techniczna

1. W kontekście postanowień artykułu 4 konwencji oraz mając w szczególności na względzie potrzeby krajów rozwijających się, strony będą współpracować w popieraniu pomocy technicznej dla ułatwienia przystąpienia i wdrażania niniejszego protokołu.

2. Każda strona-sygnatariusz niniejszego protokołu może przedłożyć sekretariatowi prośbę o pomoc techniczną w celu wdrażania niniejszego protokołu i przystąpienia do niego.

3. Na pierwszym spotkaniu strony zaczną rozważać środki do wypełniania zobowiązań ustanowionych w artykule 9 oraz ustępach 1 i 2 niniejszego artykułu, łącznie z przygotowaniem planów roboczych. Takie plany robocze poświęcą szczególną uwagę potrzebom i warunkom krajów rozwijających się. Państwa i regionalne organizacje integracji gospodarczej nie będące stronami niniejszego protokołu, powinny być zachęcane do udziału w działaniach wyszczególnionych w takich planach roboczych.

Artykuł 11

Spotkania stron

1. Strony będą odbywać spotkania w regularnych okresach czasu. Sekretariat zwoła pierwsze spotkanie stron nie później niż jeden rok od daty wejścia w życie niniejszego protokołu oraz w połączeniu ze spotkaniem Konferencji Stron konwencji, jeśli posiedzenie tej ostatniej zaplanowano w tym okresie.

2. Następne zwyczajne spotkania stron będą odbywać się, jeżeli strony nie zdecydują inaczej, w połączeniu z posiedzeniami Konferencji Stron konwencji. Nadzwyczajne spotkania stron będą zwoływane w terminach, które zostaną uznane za potrzebne przez spotkanie stron lub na pisemną prośbę każdej strony, pod warunkiem że taka prośba zostanie im zakomunikowana przez sekretariat, przy poparciu co najmniej jednej trzeciej stron, w ciągu sześciu miesięcy.

3. Na pierwszym spotkaniu strony:

(a) przyjmą przez consensus zasady proceduralne swych spotkań;

(b) przyjmą przez consensus zasady finansowe, o których mowa w ustępie 2 artykułu 13;

(c) ustanowią zespoły i określą zakresy przedmiotowe i założenia, o których mowa w artykule 6;

(d) rozważą i zaaprobują procedury oraz mechanizmy instytucjonalne wyszczególnione w artykule 8 oraz

(e) rozpoczną przygotowanie planów roboczych stosownie do ustępu 3 artykułu 10.

4. Cele spotkań stron będą następujące:

(a) dokonywanie przeglądu wdrażania niniejszego protokołu;

(b) decydowanie o wszelkich poprawkach i obniżeniach, o których mowa w ustępie 9 artykułu 2;

(c) decydowanie o wszelkich dodatkach, włączeniach lub usunięciach w odniesieniu do wszelkich załączników substancji oraz związanych z tym środkach kontrolnych zgodnie z ustępem 10 artykułu 2;

(d) ustanowienie, jeżeli to niezbędne, wytycznych lub procedur sprawozdawczości informacji przewidzianej w artykule 7 oraz w ustępie 3 artykułu 9;

(e) rozpatrywanie próśb o pomoc techniczną, przedłożonych zgodnie z ustępem 2 artykułu 10;

(f) rozpatrywanie raportów przygotowanych przez sekretariat zgodnie z punktem (c) artykułu 12;

(g) dokonywanie zgodnie z artykułem 6 oceny środków kontrolnych przewidzianych w artykule 2;

(h) rozważanie i akceptowanie, w miarę wymogów, propozycji poprawek do niniejszego protokołu lub każdego załącznika oraz każdego nowego załącznika;

(i) rozważanie i akceptowanie budżetu na wdrażanie niniejszego protokołu oraz

(j) rozważanie i podejmowanie wszelkich dodatkowych działań, które mogą być potrzebne do osiągnięcia celów niniejszego protokołu.

5. Organizacja Narodów Zjednoczonych, jej wyspecjalizowane agencje oraz Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej, a także każde państwo nie będące stroną niniejszego protokołu, mogą być reprezentowane na spotkaniach stron jako obserwatorzy. Każde ciało lub agencja, zarówno krajowa jak międzynarodowa, rządowa lub pozarządowa, wyspecjalizowana w dziedzinie ochrony warstwy ozonowej, która poinformowała sekretariat o jej życzeniu reprezentowania jej na spotkaniu stron w charakterze obserwatora, może być dopuszczona, chyba że co najmniej jedna trzecia stron wyrazi sprzeciw. Dopuszczenie i udział obserwatorów podlega zasadom proceduralnym przyjętym przez strony.

Artykuł 12

Sekretariat

Dla celów niniejszego protokołu sekretariat będzie:

(a) organizował i obsługiwał spotkania stron, zgodnie z artykułem 11;

(b) przyjmował i na żądanie strony udostępniał dane dostarczone zgodnie z artykułem 7;

(c) przygotowywał i regularnie przesyłał stronom raporty oparte na informacji otrzymanej zgodnie z artykułami 7 i 9;

(d) powiadamiał strony o każdym wniosku o pomoc techniczną otrzymanym zgodnie z artykułem 10 dla ułatwienia zapewnienia takiej pomocy;

(e) zachęcał nie-strony do uczestnictwa w spotkaniach stron w charakterze obserwatorów i do działania w myśl postanowień niniejszego protokołu;

(f) zabezpieczał, jeśli zaistnieje potrzeba, informację i prośby, o których mowa w punktach (c) i (d) dla takich obserwatorów nie będących stronami oraz

(g) wykonywał wszelkie inne funkcje dla osiągnięcia celów niniejszego protokołu, jakie mogą być mu przypisane przez strony.

Artykuł 13

Postanowienia finansowe

1. Fundusze związane z realizacją niniejszego protokołu, łącznie z funduszami przeznaczonymi na funkcjonowanie sekretariatu powołanego niniejszym protokołem są gromadzone wyłącznie z wkładów stron.

2. Na pierwszym spotkaniu strony przyjmą przez consensus zasady finansowe realizacji niniejszego protokołu.

Artykuł 14

Związek protokołu z konwencją

Jeżeli w niniejszym protokole nie przewidziano inaczej, postanowienia konwencji odnoszące się do jej protokołów odnoszą się do niniejszego protokołu.

Artykuł 15

Podpisanie

Niniejszy protokół będzie wyłożony do podpisania przez państwa i regionalne organizacje integracji gospodarczej w Montrealu dnia 16 września 1987 r.; w Ottawie od dnia 17 września 1987 r. do dnia 16 stycznia 1988 r. i w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku od dnia 17 stycznia 1988 r. do dnia 15 września 1988 r.

Artykuł 16

Wejście w życie

1. Niniejszy protokół wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 1989 r., pod warunkiem że co najmniej jedenaście dokumentów ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia tego protokołu lub przystąpienia do niego złożyły państwa lub organizacje regionalnej integracji gospodarczej, reprezentujące co najmniej dwie trzecie szacunkowego globalnego zużycia kontrolowanych substancji za rok 1986, i jeżeli zostały spełnione postanowienia ustępu 1 artykułu 17 konwencji. W przypadku gdy warunki te nie zostały wypełnione do tej daty, protokół wejdzie w życie dziewięćdziesiątego dnia po dniu, w którym spełnione będą te warunki.

2. W rozumieniu ustępu 1 jakikolwiek dokument złożony przez regionalną organizację integracji gospodarczej nie będzie traktowany jako dodatkowy do tych, które zostały złożone przez państwa członkowskie takiej organizacji.

3. Po wejściu w życie niniejszego protokołu każde państwo lub organizacja regionalnej integracji gospodarczej stanie się jego stroną dziewięćdziesiątego dnia od daty złożenia dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.

Artykuł 17

Strony przystępujące po wejściu w życie protokołu

Każde państwo lub organizacja regionalnej integracji gospodarczej, która stanie się stroną niniejszego protokołu po dniu jego wejścia w życie, odpowiednio do artykułu 5, wypełni bezzwłocznie wszystkie swoje obowiązki wynikające z artykułu 2, jak również artykułu 4, nałożone na państwa i organizacje regionalnej integracji gospodarczej, które stały się stronami w dniu wejścia w życie protokołu.

Artykuł 18

Zastrzeżenia

Do niniejszego protokołu nie można zgłaszać zastrzeżeń.

Artykuł 19

Wystąpienie

Dla celów niniejszego protokołu stosuje się postanowienia artykułu 19 konwencji dotyczące wystąpienia, z wyjątkiem stron, o których mowa w ustępie 1 artykułu 5. Każda taka strona może wystąpić z niniejszego protokołu przez złożenie pisemnego zawiadomienia depozytariuszowi w każdym czasie po czterech latach wypełniania zobowiązań wyszczególnionych w ustępach 1 do 4 artykułu 2. Każde takie wystąpienie będzie miało moc po upływie jednego roku po dniu jego otrzymania przez depozytariusza lub po każdym późniejszym dniu, jaki może być określony w zawiadomieniu o wystąpieniu.

Artykuł 20

Teksty autentyczne

Oryginał niniejszego protokołu, którego teksty w językach: arabskim, chińskim, angielskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim są jednakowo autentyczne, zostanie złożony Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszy protokół.

Dano w Montrealu dnia szesnastego września tysiąc dziewięćset osiemdziesiątego siódmego roku.

*⁾ Tekst niniejszy stanowi pierwotną wersję protokołu, którą Polska przyjęła, natomiast obecnie obowiązująca wersja ukaże się w terminie późniejszym.

Załącznik

SUBSTANCJE KONTROLOWANE

*⁾ Wyszczególnione potencjały wyczerpywania ozonu są szacunkami opartymi na istniejącej wiedzy i będą podlegały przeglądom oraz będą okresowo weryfikowane.

Wersja w języku angielskim