REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 1992 nr 85 poz. 429
ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW
z dnia 3 listopada 1992 r.
w sprawie służby zastępczej.
Na podstawie art. 193 ust. 1 pkt 1, 2, 5 i ust. 4 oraz art. 199 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254) zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§ 1.
2. Czynności przewidziane w rozporządzeniu dla wojskowego komendanta uzupełnień wykonuje wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące poborowego skierowanego do służby zastępczej.
Rozdział 2
Tryb kierowania poborowych do służby zastępczej i zawieranie umów z zakładami pracy
§ 2.
1) zobowiązanie zakładu pracy do przyjęcia poborowego i zapewnienia mu warunków wykonywania wskazanego rodzaju pracy oraz do wypłacania świadczeń, o których mowa w art. 193 ustawy,
2) liczbę poborowych, których przyjmie zakład pracy,
3) warunki odstąpienia od umowy.
2. O skierowaniu poborowego wojewoda powiadamia kierownika zakładu pracy, w którym poborowy ma odbywać służbę zastępczą, oraz wojskowego komendanta uzupełnień, a także Ministra Pracy i Polityki Socjalnej.
2. Poborowy, który jest absolwentem szkoły wyższej w rozumieniu art. 91 ustawy, może być skierowany do służby zastępczej nie później niż w ciągu osiemnastu miesięcy od dnia, w którym stał się absolwentem, a jeżeli skierowanie w tym terminie nie nastąpiło z przyczyn określonych w art. 93 ust. 2 ustawy - w ciągu następnych osiemnastu miesięcy.
2. W stosunku do poborowego, który uchyla się od potwierdzenia doręczenia mu karty skierowania do służby zastępczej, właściwy wojewoda może wystąpić do wojewódzkiej komisji poborowej o uchylenie skierowania do służby zastępczej.
3. Od orzeczenia wojewódzkiej komisji poborowej, o którym mowa w art. 38 ust. 2 pkt 3 ustawy, przysługuje poborowemu i wojewodzie odwołanie do Ministra Pracy i Polityki Socjalnej na ogólnych zasadach.
2. Kierownik zakładu pracy, do którego stawił się poborowy w celu odbycia służby zastępczej:
1) dokonuje w dowodzie osobistym poborowego wpisu o rozpoczęciu przez niego odbywania służby zastępczej,
2) zawiadamia o powyższym wojewodę oraz wojskowego komendanta uzupełnień,
3) przekazuje wojskowemu komendantowi uzupełnień książeczkę wojskową w celu dokonania odpowiednich wpisów,
4) powierza poborowemu, uwzględniając jego kwalifikacje i predyspozycje, wykonywanie pracy po przeszkoleniu go w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych,
5) zapoznaje poborowego z obowiązującym w zakładzie regulaminem pracy i aktualnymi przepisami dotyczącymi odbywania służby zastępczej.
1) obłożnej choroby, stwierdzonej właściwym zaświadczeniem lekarskim zakładu opieki zdrowotnej,
2) nadzwyczajnych okoliczności (jak na przykład śmierci najbliższego członka rodziny, katastrofy, klęski żywiołowej itp.), potwierdzonych zaświadczeniem wydanym przez wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) właściwego ze względu na miejsce zamieszkania poborowego.
2. O niemożności stawienia się w wyznaczonym terminie do odbycia służby zastępczej poborowy powinien niezwłocznie zawiadomić zakład pracy.
3. Poborowy z chwilą ustania przyczyny uniemożliwiającej mu stawienie się do służby zastępczej w określonym terminie ma obowiązek niezwłocznego przybycia do zakładu pracy i złożenia odpowiedniego zaświadczenia uzasadniającego przyczynę jego spóźnienia do służby.
4. Kierownik zakładu pracy może uznać za usprawiedliwione opóźnienie stawienia się do odbycia służby zastępczej, nie przekraczające dwóch dni, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, innych niż określone w ust. 1.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, o którym mowa w § 10 ust. 1 i 3.
Rozdział 3
Zasady przyznawania premii miesięcznych i innych świadczeń poborowym odbywającym służbę zastępczą
§ 12.
1) bezpłatne posiłki profilaktyczne, regeneracyjne i wzmacniające, jeżeli odbywa służbę na stanowisku, na którym w danym zakładzie przysługują pracownikom takie posiłki,
2) bezpłatne bilety na codzienny dojazd do zakładu pracy i z powrotem, z wyjątkiem przypadków, gdy bezpłatny przejazd zapewnia zakład pracy we własnym zakresie,
3) zwrot kosztów przejazdu państwowymi środkami komunikacji po zakończeniu służby zastępczej do miejsca jego pobytu w dniu skierowania do służby.
2. Świadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie przysługuje poborowemu w dniach wolnych od pracy oraz za czas urlopów i zwolnień od pracy.
3. Bezpłatne zakwaterowanie, o którym mowa w art. 193 ust. 1 pkt 2 ustawy, przysługuje, gdy czas dojazdu publicznymi środkami komunikacji przewidziany w rozkładzie jazdy, łącznie z przesiadkami, przekracza w obie strony dwie godziny, licząc od stacji (przystanku) najbliższej miejsca pełnienia służby przez poborowego do stacji (przystanku) najbliższej miejsca zamieszkania. Do czasu tego nie wlicza się dojazdu do i od stacji (przystanku) w obrębie miejscowości, z której poborowy dojeżdża, oraz miejscowości, gdzie znajduje się siedziba zakładu, w którym poborowy odbywa służbę zastępczą.
4. W razie czasowego wykonywania pracy poza siedzibą zakładu pracy (w innej miejscowości). poborowemu przysługuje od zakładu pracy zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania według zasad określonych w przepisach w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju.
5. Poborowemu wykonującemu prace w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub szczególnie uciążliwych albo w porze nocnej przysługuje dodatek za wykonywanie tych prac na zasadach określonych dla pracowników wykonujących takie same prace w danym zakładzie pracy.
Rozdział 4
Urlopy
§ 15.
2. W pierwszym roku służby zastępczej zakład pracy udziela poborowemu urlopu wypoczynkowego po odbyciu przez niego co najmniej sześciu miesięcy służby, a absolwentom szkół wyższych - po odbyciu trzech miesięcy.
3. Jeżeli poborowy nie wykorzystał urlopu wypoczynkowego w całości lub w części z powodu czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby, zakład pracy udziela nie wykorzystanego urlopu w terminie późniejszym.
2. Poborowemu przysługuje urlop z tytułu honorowego krwiodawstwa w wymiarze jednego dnia za każde oddane 200 mi krwi.
Rozdział 5
Zawieszanie zwalnianie ze służby zastępczej i kierowanie do odbycia pozostałego okresu tej służby
§ 20.
1) zmniejszenia zatrudnienia z przyczyn ekonomicznych lub w związku ze zmianami organizacyjnymi, produkcyjnymi albo technologicznymi,
2) likwidacji lub upadłości zakładu pracy,
3) szczególnie uzasadnionych przypadków losowych.
2. Zawieszenie służby zastępczej, o którym mowa w ust. 1, może być udzielone na okres do dwunastu miesięcy, jednakże nie może spowodować nieodbycia tej służby.
2. Do okresu odbywania służby zastępczej nie wlicza się okresu:
1) tymczasowego aresztowania, chyba że poborowy został uniewinniony lub toczące się przeciwko niemu postępowanie karne zostało umorzone,
2) odbywania zasadniczej lub zastępczej kary aresztu,
3) zawieszenia służby zastępczej.
3. Do okresu odbywania służby zastępczej nie wlicza się także okresu odbytej służby, w razie uchylenia skierowania do służby zastępczej.
2. Najpóźniej w ostatnim dniu odbywania służby zastępczej kierownik zakładu pracy:
1) dokonuje w dowodach osobistych poborowych wpisu o zakończeniu odbywania służby zastępczej,
2) przekazuje książeczki wojskowe poborowych wojskowemu komendantowi uzupełnień,
3) zawiadamia wojewodę i wojskowego komendanta uzupełnień o poborowych, którzy przebywają:
a) na leczeniu w zakładzie opieki zdrowotnej,
b) w areszcie tymczasowym.
3. Wojskowy komendant uzupełnień przenosi do rezerwy poborowych posiadających w dowodach osobistych wpisy, o których mowa w ust. 2 pkt 1, dokonując odpowiednich wpisów w ich wojskowych dokumentach osobistych i ewidencyjnych.
2. Poborowego, względem którego zastosowano tymczasowe aresztowanie, kierownik zakładu pracy zwalnia ze służby zastępczej:
1) po upływie trzech miesięcy tymczasowego aresztowania,
2) bezpośrednio po tymczasowym aresztowaniu, jeżeli nastąpiło ono po odbyciu przez poborowego służby co najmniej równej okresowi zasadniczej służby wojskowej, a jeżeli jest on absolwentem szkoły wyższej - służby równej okresowi przeszkolenia wojskowego dla absolwentów szkół wyższych.
3. O zwolnieniu poborowego ze służby zastępczej, w wypadkach, o których mowa w ust. 2, kierownik zakładu pracy zawiadamia:
1) wojskowego komendanta uzupełnień,
2) wojewodę,
3) właściwy sąd lub prokuratora.
4. Poborowego, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, wojskowy komendant uzupełnień przenosi do rezerwy.
5. Przepisy § 22 ust. 2 pkt 1 i 2 stosuje się odpowiednio.
2. Przepisy § 22 ust. 2 pkt 1 i 2 stosuje się odpowiednio.
3. Zasady i tryb uznawania konieczności sprawowania przez poborowych bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny, prowadzenia przez nich gospodarstwa rolnego oraz uznawania ich za jedynych żywicieli rodzin, określają odrębne przepisy dotyczące żołnierzy i członków ich rodzin.
2. W sprawach związanych z kierowaniem do odbycia pozostałego okresu służby zastępczej oraz stawianiem się do tej służby stosuje się ponadto przepisy § 5-11 oraz 22-25.
Rozdział 6
Właściwość organów w sprawach związanych ze służbą zastępczą
§ 27.
2. W razie bezskuteczności zastosowania kar, o których mowa w ust. 1, kierownik zakładu pracy może wystąpić do wojewódzkiej komisji poborowej o uchylenie skierowania do służby zastępczej.
1) likwidacji stanowiska pracy,
2) zmniejszenia zatrudnienia z przyczyn ekonomicznych lub w związku ze zmianami organizacyjnymi, produkcyjnymi lub technologicznymi,
3) likwidacji lub upadłości zakładu pracy,
4) stwierdzenia przeciwwskazań do wykonywania określonego rodzaju pracy,
5) zmiany miejsca pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad dwa miesiące, jeżeli zakład pracy nie zapewnił poborowemu bezpłatnego zakwaterowania i istnieje możliwość zapewnienia poborowemu miejsca pracy w celu kontynuowania służby.
2. Decyzję w sprawie przeniesienia poborowego do innego zakładu pracy podejmuje wojewoda, który skierował poborowego do służby zastępczej. Jeżeli siedziba zakładu pracy, do którego ma być przeniesiony poborowy w celu pełnienia dalszej służby, znajduje się na terenie innego województwa, decyzję w sprawie przeniesienia poborowego podejmuje wojewoda, który skierował poborowego do służby zastępczej. w porozumieniu z wojewodą właściwym ze względu na siedzibę zakładu pracy, gdzie poborowy ma pełnić dalszą służbę zastępczą.
2. Zakład pracy, na wniosek poborowego, wydaje zaświadczenie stwierdzające okres i rodzaj wykonywanej pracy w czasie odbywania służby zastępczej.
2. Jeżeli poborowy w czasie odbywania służby zachorował lub uległ wypadkowi, a stwierdzone u niego schorzenia lub uraz dają podstawę do zmiany kategorii zdrowia, kierownik zakładu pracy jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o tym wojewodę i wojskowego komendanta uzupełnień.
3. W razie skierowania poborowego do szpitala lub jego śmierci, zakład pracy zawiadamia o tym niezwłocznie pełnoletniego członka jego najbliższej rodziny.
Rozdział 7
Zasady finansowania świadczeń przysługujących poborowym
§ 31.
2. Równoważnik pieniężny za wyżywienie przysługuje poborowemu za wszystkie dni, w które przysługuje bezpłatne wyżywienie, w tym za okres urlopu wypoczynkowego i podróży służbowej.
3. W razie gdy poborowy z uzasadnionych przyczyn korzysta tylko z częściowego wyżywienia, należny mu ekwiwalent pieniężny za wyżywienie ustala się przyjmując 50% kwoty równoważnika, o którym mowa w ust. 1, za obiad i po 25% za śniadanie i kolację.
4. Za pierwszy miesiąc odbywania służby zastępczej równoważnik pieniężny za wyżywienie jest wypłacany przez zakład pracy z góry, a za następne miesiące - w terminach wypłaty wynagrodzenia.
2. Zakład pracy wypłaca poborowemu równoważnik pieniężny, o którym mowa w ust. 1, w okresach miesięcznych, w terminie wypłaty wynagrodzenia w zakładzie pracy.
3. Na wniosek poborowego równoważnik pieniężny, o którym mowa w ust. 1, może być wypłacony zaliczkowo z góry, jednak za okres nie dłuższy niż sześć miesięcy.
4. Zakład pracy wypłaca poborowemu równoważnik pieniężny za ubranie w pełnej wysokości również za miesiąc, w którym odbywanie służby zastępczej nie obejmowało wszystkich dni.
2. Zakład pracy wypłaca świadczenie pieniężne, o którym mowa w ust. 1, z góry w okresach miesięcznych, w terminie wypłaty wynagrodzenia w zakładzie pracy.
Rozdział 8
Przepisy końcowe
§ 36.
Prezes Rady Ministrów: H. Suchocka
- Data ogłoszenia: 1992-11-24
- Data wejścia w życie: 1992-12-07
- Data obowiązywania: 1992-12-07
- Z mocą od: 1992-12-07
- Dokument traci ważność: 2002-06-06
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA