REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 1991 nr 122 poz. 541
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ
z dnia 17 grudnia 1991 r.
w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia pośrednictwa pracy, orientacji i poradnictwa zawodowego, rejestracji i ewidencji bezrobotnych oraz poszukujących pracy, a także przyznawania świadczeń określonych w przepisach o zatrudnieniu i bezrobociu.
Na podstawie art. 31 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu (Dz. U. Nr 106, poz. 457) zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§ 1.
1) „ustawa” - ustawę z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu (Dz. U. Nr 106, poz. 457),
2) „poszukujący pracy” - osobę pozostającą bez pracy, która nie spełnia warunków określonych w art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy, oraz osobę zgłaszającą zamiar zmiany pracy bądź podjęcia dodatkowej pracy,
3) „urząd pracy” - rejonowy urząd pracy.
2. Urząd pracy, wykonując zadania określone w ustawie, bierze pod uwagę przedsięwzięcia inspirowane przez rady zatrudnienia oraz współdziała z organizacjami pracodawców, bezrobotnych, związkami zawodowymi, samorządem terytorialnym oraz innymi organizacjami działającymi w sprawach zatrudnienia.
3. Z pośrednictwa pracy, orientacji i poradnictwa zawodowego korzystają bezrobotni poszukujący pracy oraz zakłady pracy.
1) udzielaniu pomocy bezrobotnym i poszukującym pracy w jej uzyskaniu oraz zakładom pracy w uzyskaniu pracowników o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych,
2) udostępnianiu bezrobotnym i poszukującym pracy wszystkich zgłoszonych i aktualnych miejsc pracy,
3) poszukiwaniu wolnych miejsc pracy,
4) powiązaniu kwalifikacji zawodowych bezrobotnych i poszukujących pracy z wymaganiami zakładu pracy, niezbędnymi do zatrudnienia na stanowisku pracy,
5) udzielaniu zakładom pracy informacji o możliwościach zatrudnienia pracowników z odpowiednimi kwalifikacjami,
6) informowaniu bezrobotnych, poszukujących pracy oraz zakładów pracy o sytuacji na lokalnym rynku pracy i przewidywanych zmianach,
7) organizowaniu przedsięwzięć umożliwiających kontakty bezrobotnych i poszukujących pracy z zakładami pracy,
8) współdziałaniu z innymi urzędami pracy w sprawach zatrudnienia i bezrobocia oraz na wymianie informacji o możliwościach uzyskania pracy i podjęcia przygotowania zawodowego w zakładach położonych na terenie ich działania,
9) informowaniu bezrobotnych o przysługujących prawach i obowiązkach oraz możliwościach uzyskania innej pomocy celem zwiększenia szans zatrudnienia.
2. Przy wykonywaniu pośrednictwa pracy urząd pracy bierze pod uwagę kwalifikacje zawodowe i umiejętności bezrobotnych i poszukujących pracy, a także gotowość do podjęcia pracy, przygotowania zawodowego bądź przekwalifikowania oraz oczekiwania zakładu pracy.
3. Gotowość do podjęcia pracy polega na aktywnym poszukiwaniu pracy przez bezrobotnego lub poszukującego pracy oraz przyjmowaniu propozycji pracy lub przygotowania zawodowego, przedkładanych przez urząd pracy.
4. Bezrobotny powinien wykazać się aktywnością w poszukiwaniu pracy.
5. Urząd pracy ocenia gotowość do pracy na podstawie wpisów dokonanych w szczególności w karcie aktywności zawodowej bezrobotnego, w karcie rejestracyjnej oraz w karcie referencyjnej.
6. Wzór karty aktywności zawodowej bezrobotnego stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.
7. Bezrobotni i poszukujący pracy, napotykający trudności w podjęciu lub zmianie pracy, wyborze zawodu lub kierunku przekwalifikowania, mogą korzystać z pomocy urzędu pracy w zakresie orientacji i poradnictwa zawodowego.
1) gromadzeniu i aktualizowaniu informacji o zawodach, rynku pracy i możliwościach szkolenia zawodowego oraz opracowywaniu i upowszechnianiu tych informacji,
2) udzielaniu osobom zainteresowanym informacji ułatwiających wybór zawodu, zmianę kwalifikacji, podjęcie lub zmianę pracy,
3) udzielaniu osobom bezrobotnym i poszukującym pracy indywidualnych porad zawodowych,
4) prowadzeniu lub zlecaniu specjalistycznych badań psychologicznych, pedagogicznych i lekarskich umożliwiających udzielanie indywidualnych porad zawodowych i wydawanie opinii o przydatności zawodowej, kierunku przyuczenia do zawodu lub przekwalifikowania,
5) inspirowaniu, organizowaniu i prowadzeniu, w zależności od potrzeb, grupowych zajęć dla bezrobotnych i poszukujących pracy, w celu nabycia umiejętności poszukiwania i uzyskiwania pracy,
6) udzielaniu pomocy zakładom pracy w doborze kandydatów do pracy, na stanowiska wymagające szczególnych predyspozycji psychofizycznych,
7) współpracy z instytucjami zajmującymi się poradnictwem i orientacją zawodową, kształceniem zawodowym, opieką zdrowotną i pomocą społeczną oraz zakładami pracy, w celu udzielania pomocy osobom korzystającym z pośrednictwa urzędów pracy,
8) inicjowaniu i prowadzeniu badań zjawiska bezrobocia na lokalnych rynkach pracy.
Rozdział 2
Rejestracja bezrobotnych oraz poszukujących pracy
§ 5.
2. Bezrobotny, który nie posiada na terenie kraju stałego lub czasowego zameldowania lub posiada stałe zameldowanie w innej miejscowości niż miejsce czasowego zameldowania, przy dokonywaniu rejestracji składa oświadczenie, że nie jest zarejestrowany w innym urzędzie pracy i nie pobiera świadczeń określonych w ustawie.
2. Karta rejestracyjna powinna być wypełniona w sposób czytelny i prowadzona z należytą starannością. Wzór Karty rejestracyjnej stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.
3. Bezrobotny jest zobowiązany do niezwłocznego informowania urzędu pracy o wszelkich zmianach danych zawartych w karcie rejestracyjnej.
1) dowodu osobistego, a w przypadku osób niepełnoletnich - tymczasowego dowodu osobistego lub legitymacji szkolnej,
2) oryginału świadectw szkolnych lub innych, na podstawie których można ustalić kwalifikacje zawodowe,
3) świadectwa pracy z ostatniego zakładu pracy z podanym wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy, lub zaświadczenia o wysokości dochodu, stanowiącego podstawę obliczania składki ubezpieczeniowej, albo zaświadczenia o wysokości wynagrodzenia lub dochodu, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy,
4) dokumentu o przeciwwskazaniach do wykonywania określonych prac oraz innych dokumentów, niezbędnych do ustalenia uprawnień lub okresów wypłaty świadczeń,
5) zaświadczenia o dochodzie małżonka, o którym mowa w art. 22 ust. 1 pkt 12 ustawy.
2. Bezrobotny lub poszukujący pracy, będący osobą niepełnosprawną, oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 1, przedkłada orzeczenie komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia.
3. Rejestracji nie dokonuje się w przypadku nieprzedłożenia dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3 i ust. 2 lub odmowy złożenia podpisu, o którym mowa w § 6 ust. 1.
2. Skutki niedopełnienia obowiązku, o którym mowa w ust.1, obciążają bezrobotnego i poszukującego pracy.
3. Na wniosek bezrobotnego i poszukującego pracy urząd pracy przekazuje odpis karty rejestracyjnej oraz dokumentacji do urzędu pracy właściwego ze względu na nowe miejsce zameldowania lub pobytu.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, bezrobotny obowiązany jest do zgłoszenia się do urzędu pracy w ciągu 7 dni od dnia wyrejestrowania w poprzednim urzędzie pracy.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do osób wymienionych w rozdziale 4 ustawy.
2. Wojewódzki urząd pracy wydaje obywatelom polskim zaświadczenia o okresach zatrudnienia za granicą u pracodawców zagranicznych dla celów określonych w art. 44 i 45 ustawy.
2. Bilet kredytowy powrotny wydaje urząd pracy właściwy dla siedziby zakładu pracy.
Rozdział 3
Ewidencja bezrobotnych i poszukujących pracy
§ 12.
2. W zbiorze kart rejestracyjnych bezrobotnych należy wyodrębnić działy kart rejestracyjnych bezrobotnych, którym:
1) przysługuje, prawo do zasiłku dla bezrobotnych lub przyznano zasiłek szkoleniowy,
2) nie przysługuje prawo do zasiłku dla bezrobotnych.
3. W razie potrzeby urząd pracy może dokonywać w zbiorach, o których mowa w ust. 1, dodatkowych podziałów.
4. Karty rejestracyjne bezrobotnych, którzy utracili prawo do zasiłku z przyczyn określonych w art. 21 ust. 2-6 i w art. 22 ust. 1 ustawy, przechowuje się w dziale kart rejestracyjnych bezrobotnych, którym nie przysługuje prawo do zasiłku.
1) zmiany miejsca zameldowania lub pobytu bezrobotnego,
2) podjęcia pracy, w tym w ramach pracy interwencyjnej i robót publicznych,
3) podjęcia nauki w szkole, z wyjątkiem przypadku wymienionego w art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy,
4) ukończenia 60 lat przez kobietę i 65 lat przez mężczyznę,
5) nabycia prawa do emerytury,
6) nabycia prawa własności lub posiadania gospodarstwa rolnego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 9 lit. d) ustawy,
7) prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej lub podlegania ubezpieczeniu społecznemu z tytułu prowadzenia innej pozarolniczej działalności,
8) niemożności podjęcia przez osobę niepełnosprawną pracy co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy,
9) orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia o stałej niezdolności do pracy lub odmowy poddania się badaniom lekarskim, mającym na celu ustalenie zdolności do pracy,
10) braku gotowości do podjęcia pracy,
11) otrzymania pożyczki lub kredytu na podjęcie działalności gospodarczej - z dniem podpisania umowy pożyczki lub kredytu,
12) wniosku bezrobotnego o wykreślenie z ewidencji.
2. O wyłączeniu karty rejestracyjnej z ewidencji urząd pracy zawiadamia bezrobotnego.
Rozdział 4
Pośrednictwo pracy
§ 15.
2. Przyjęcie zgłoszenia zobowiązuje urząd pracy do poszukiwania kandydata do pracy, który spełniłby oczekiwania zakładu pracy.
3. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić na piśmie, telefonicznie, ustnie lub w innej formie; powinno ono zawierać informacje niezbędne do prowadzenia pośrednictwa pracy.
4. Wzór zgłoszenia wolnego miejsca pracy lub przygotowania zawodowego stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia.
5. Zakłady pracy informują na bieżąco urząd pracy o zmianach w sianie zgłoszonych wolnych miejsc pracy lub miejsc przygotowania zawodowego.
6. Urząd pracy sprawdza aktualność zgłoszonych wolnych miejsc pracy i miejsc przygotowania zawodowego.
2. Urząd pracy wydaje kandydatom do pracy, spełniającym oczekiwania zakładu pracy, kartę referencyjną, której wzór stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia.
3. Wydanie karty referencyjnej powinno być poprzedzone wywiadem z kandydatem do pracy w celu upewnienia się, że spełnia on warunek, o którym mowa w ust. 2.
4. Zakład pracy o wyniku rozmowy z kandydatem do pracy obowiązany jest zawiadomić w terminie 3 dni urząd pracy, zwracając odcinek „B” karty referencyjnej.
2. Wzór skierowania do prac, o których mowa w ust. stanowi załącznik nr 6 do rozporządzenia.
Rozdział 5
Orientacja i poradnictwo zawodowe
§ 18.
1) zainteresowani uzyskaniem informacji lub ukierunkowania zawodowego nie zarejestrowani jako bezrobotni lub poszukujący pracy,
2) bezrobotni lub poszukujący pracy, potrzebujący indywidualnej porady zawodowej,
3) zakłady pracy.
2. Urząd pracy bierze pod uwagę wskazania i przeciwwskazania do zatrudnienia oraz opinie o przydatności zawodowej, proponowanym kierunku przyuczenia do zawodu lub przekwalifikowania.
Rozdział 6
Zasady przyznawania świadczeń
§ 21.
2. Spełnienie warunku określonego w art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy nie jest wymagana w przypadkach, w których po okresie pobierania zasiłku lub zasiłku szkoleniowego, lecz przed upływem okresów, o których mowa w art. 21 ust. 2-5 ustawy, bezrobotny podjął pracę i umowa o pracę została rozwiązana z przyczyn dotyczących zakładu pracy lub wygasła w związku z upływem terminu, uniemożliwiając spełnienie warunków, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy, pod warunkiem zarejestrowania się we właściwym urzędzie pracy w terminie 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia umowy o pracę.
3. W przypadku zbiegu prawa do zasiłków, wybór tego prawa przysługuje bezrobotnemu.
4. Decyzja w sprawie zasiłków i zasiłków szkoleniowych wydawana są na podstawie informacji zawartej w karcie rejestracyjnej.
2. Pierwsza wypłata zasiłku, za okres po dniu dokonania zarejestrowania, następuje w terminie wyznaczonym przez urząd pracy, nie później niż w ciągu miesiąca po zarejestrowaniu.
3. Wypłata następuje na podstawie zbiorczej listy wypłat, sporządzonej na podstawie indywidualnej karty wypłat zasiłków.
4. Wzór indywidualnej karty wypłat zasiłków stanowi załącznik nr 7 do rozporządzenia.
5. Zasiłek wypłaca się bezrobotnemu osobiście po okazaniu dowodu osobistego, a w przypadku osób niepełnoletnich - tymczasowego dowodu osobistego lub legitymacji szkolnej.
2. W przypadku niezgłoszenia się w urzędzie pracy w wyznaczonym terminie z przyczyn uznanych za usprawiedliwione, wypłata zasiłku następuje po dostarczeniu odpowiedniego dowodu.
3. Zaświadczenie o czasowej niezdolności do pracy powinno być dostarczone do właściwego urzędu pracy w terminie 3 dni od daty wystawienia.
4. Bezrobotny obowiązany jest do niezwłocznego osobistego stawienia się w urzędzie pracy po ustaniu przyczyn, o których mowa w ust. 1 i 2, uniemożliwiających zgłoszenie się w wyznaczonym terminie.
2. Prawo, o którym mowa w ust. 1, ustaje z dniem zakończenia szkolenia.
3. Za dzień nie usprawiedliwionej nieobecności w zajęciach szkoleniowych zasiłek szkoleniowy nie przysługuje.
Rozdział 7
Przepisy przejściowe i końcowe
§ 29.
Minister Pracy i Polityki Socjalnej: M. Boni
Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej
z dnia 17 grudnia 1991 r. (poz. 541)
Załącznik nr 1
KARTA AKTYWNOŚCI ZAWODOWEJ BEZROBOTNEGO
Załącznik nr 2
KARTA REJESTRACYJNA BEZROBOTNEGO - POSZUKUJĄCEGO PRACY
Załącznik nr 3
ZAŚWIADCZENIE
Załącznik nr 4
ZGŁOSZENIE WOLNEGO MIEJSCA PRACY LUB PRZYGOTOWANIA ZAWODOWEGO
Załącznik nr 5
KARTA REFERENCYJNA
Załącznik nr 6
SKIEROWANIE DO PRAC INTERWENCYJNYCH - ROBÓT PUBLICZNYCH
Załącznik nr 7
INDYWIDUALNA KARTA WYPŁATY ZASIŁKU
- Data ogłoszenia: 1991-12-27
- Data wejścia w życie: 1992-01-09
- Data obowiązywania: 1992-01-09
- Z mocą od: 1992-01-09
- Dokument traci ważność: 1995-07-12
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA