Dziennik Ustaw - rok 1991 nr 25 poz. 102

Na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 24, poz. 110, z 1982 r. Nr 31, poz. 215 i z 1991 r. Nr 22, poz. 93) oraz art. 175 § 2 i art. 212 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego zarządza się, co następuje:

1) nie uiszczonych kosztów sądowych orzeczonych w postępowaniu cywilnym i karnym oraz nie uiszczonych grzywien orzeczonych w postępowaniu cywilnym - w zakresie umarzania, rozkładania na raty i odraczania terminu spłaty,

2) nie uiszczonych grzywien w wysokości do 500.000 zł i pieniężnych kar porządkowych orzeczonych w postępowaniu karnym - w zakresie ich umarzania,

- zwanych dalej "należnościami sądowymi".

2. Niezapłacenie którejkolwiek raty w terminie powoduje natychmiastową wymagalność pozostałej części należności.

3. Rozłożenie na raty lub odroczenie terminu spłaty może być cofnięte w razie stwierdzenia, że uiszczenie należności sądowych może nastąpić we wcześniejszym terminie.

4. Zapłata sumy niższej niż 50.000 zł nie może być rozłożona na raty.

1) egzekucja ich była bezskuteczna i ponowne jej wszczęcie w czasie późniejszym byłoby bezcelowe,

2) wszczęcie egzekucji okazało się niemożliwe albo byłoby bezcelowe wobec stwierdzenia, że suma uzyskana z egzekucji nie pokryłaby kosztów egzekucyjnych.

2. O umorzeniu należności sądowych orzeczonych w postępowaniu przed sądami powszechnymi rozstrzyga ostatecznie:

1) jeżeli należność nie wynosi więcej niż 1.000.000 zł - prezes sądu właściwego do ściągnięcia należności,

2) jeżeli należność przewyższa 1.000.000 zł, lecz nie wynosi więcej niż 10.000.000 zł - prezes sądu wojewódzkiego,

3) jeżeli należność przewyższa 10.000.000 zł - Minister Sprawiedliwości.

3. Przewidziane w ust. 1 i 2 uprawnienia prezesa sądu wojewódzkiego przysługują również kierownikowi ośrodka zamiejscowego tego sądu, uprawnienia zaś prezesa sądu rejonowego - przewodniczącemu wydziału zamiejscowego sądu rejonowego.

4. O umorzeniu należności sądowych orzeczonych w postępowaniu przed sądami wojskowymi rozstrzyga ostatecznie:

1) jeżeli należność nie wynosi więcej niż 10.000.000 zł - szef sądu właściwego do ściągania należności,

2) jeżeli należność przewyższa 10.000.000 zł - Prezes Izby Wojskowej Sądu Najwyższego.

2. W razie wystąpienia okoliczności dających podstawę do wszczęcia postępowania o umorzenie należności sądowych z urzędu, prezes lub szef sądu, jeżeli sam nie jest uprawniony do wydania zarządzenia, przedstawia wniosek wraz z uzasadnieniem organowi właściwemu.

3. Po rozpoznaniu wniosku o rozłożenie na raty, odroczenie lub umorzenie należności sądowych, prezes lub szef sądu wydaje stosowne zarządzenie w sprawie.

Minister Sprawiedliwości: W. Chrzanowski