REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1989 nr 74 poz. 438

USTAWA

z dnia 27 grudnia 1989 r.

o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń w 1990 r.

Tekst pierwotny

Art. 1.

1. Ustawa reguluje opodatkowanie osób prawnych oraz prowadzących działalność gospodarczą organizacji politycznych i państwowych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, a także spółek jawnych i cywilnych z udziałem osób prawnych, od wzrostu wynagrodzeń przekraczającego określone tą ustawą normy.

2. Przepisy ustawy nie mają zastosowania do:

1) Skarbu Państwa,

2) rad narodowych,

3) jednostek i zakładów budżetowych oraz gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych,

4) Narodowego Banku Polskiego,

5) szkół wyższych, z wyjątkiem prowadzonej przez nie działalności gospodarczej,

6) organizacji społecznych, zawodowych oraz fundacji, z wyjątkiem ich działalności gospodarczej.

7) spółek działających na podstawie przepisów o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne oraz na podstawie przepisów o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych.

Art. 2.
1. Do uiszczenia podatku od wzrostu wynagrodzeń są zobowiązani podatnicy, u których:

1) wynagrodzenia obciążające koszty całokształtu działalności roku (okresu) podatkowego,

2) nagrody i premie z zysku bilansowego za 1990 r. przekroczą normy ustalone zgodnie z przepisami art. 4-6 niniejszej ustawy.

2. Podstawą opodatkowania stanowią kwoty wynagrodzeń przekraczające normy, o których mowa w ust. 1.

Art. 3.
1. Postawę ustalenia norm wynagrodzeń, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, w styczniu 1990 r. stanowi suma:

1) kwoty wynagrodzeń za wrzesień 1989 r. obciążających koszty całokształtu działalności,

2) kwot zwiększających stawki poszczególnych składników wynagrodzenia pracowników w dniu 1 października 1989 r. z tytułu zmian cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych w III kwartale tego roku, obliczonych zgodnie z art. 2 ust. 6 ustawy z dnia 31 lipca 1989 r. o podwyższaniu wynagrodzeń za pracę i dochodów rolniczych w związku ze zmianami cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych w 1989 r. (Dz. U. Nr .48, poz. 261 i Nr 56, poz. 330),

3) kwoty wynikającej z pomnożenia sumy kwot wymienionych w pkt 1 i 2 przez wskaźnik wzrostu cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych w październiku 1989 r. i współczynnik 0,8,

4) kwoty wynikającej z pomnożenia sumy kwot wymienionych w pkt 1-3 przez sumę faktycznego wskaźnika wzrostu cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych w listopadzie i prognozowanego w grudniu 1989 r. i współczynnik 0,8.

2. Podatnicy, u których zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku dochodowego od nadwyżki wynagrodzeń, ustalone według stawki 40% i stawki 200%, przekroczyło 10% dochodu za 1989 r., pomniejszają sumę kwot wynagrodzeń, o której mowa w ust. 1, o jedną dwudziestą czwartą nadwyżki wynagrodzeń wypłaconej ponad normę wynagrodzeń uznanych w 1989 r. za koszty uzyskania przychodów.

Art. 4.
1. Miesięczną normę wynagrodzeń w styczniu 1990 r. sianowi kwota wynagrodzeń ustalona zgodnie z art. 3, powiększona o kwotę przyrostu wynikającego ze wskaźnika wzrostu cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych w styczniu, pomnożonego przez współczynnik korygujący.

2. Miesięczną normę wynagrodzeń w każdym następnym miesiącu stanowi miesięczna norma z miesiąca poprzedniego, powiększona o kwotę przyrostu wynikającego ze wskaźnika wzrostu cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych w tym miesiącu, pomnożonego przez współczynnik korygujący.

3. Normę roku (okresu) podatkowego stanowi suma norm miesięcznych ustalonych zgodnie z ust. 1 i 2.

4. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, ustali wysokość współczynników korygujących, o których mowa w ust. 1 i 2

5. Prognozowany przyrost cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych na każdy miesiąc ogłasza Minister Finansów w terminie do dnia 7 każdego miesiąca.

6. Faktyczny przyrost cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych za każdy miesiąc ogłasza Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca.

7. Podatnicy, u których wystąpi wzrost zatrudnienia ogółem, mogą ustalić normę roku (okresu) podatkowego, . dzieląc normę obliczoną, zgodnie z ust. 3 przez przeciętne, zatrudnienie we wrześniu 1989 r. i tak ustaloną kwotę mnożąc przez przeciętne zatrudnienie za okres od września 1989 r. do końca roku (okresu) podatkowego.

8. Zasady ustalania normy określone w ust. 7 obowiązują podatników, u których nastąpi przyrost lub spadek zatrudnienia ogółem, spowodowany sezonowym charakterem produkcji lub zmianami organizacyjnymi dokonanymi po dniu 30 września 1989 r., polegającymi w szczególności na:

1) podziale jednostki gospodarczej,

2) połączeniu jednostek gospodarczych,

3) likwidacji zakładów, wydziałów, działów lub innych organizacyjnie i ewidencyjnie wyodrębnionych obiektów produkcyjnych i usługowych,

4) przekazaniu lub przejęciu w dzierżawę lub agencję obiektów wymienionych w pkt 3.

Art. 5.
1. Podatnikom, którzy podjęli działalność po dniu 30 września 1989 r., właściwe urzędy skarbowe ustalają na pierwszy miesiąc działalności w 1990 r. przeciętną normę wynagrodzeń na jednego zatrudnionego pracownika jako sumę:

1) przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia stanowiącego podstawę ustalenia normy w kwocie określonej przez Radę Ministrów w drodze rozporządzenia,

2) kwot przyrostów wynagrodzeń wynikających ze wskaźników wzrostu cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych za miesiące poprzedzające okres podjęcia działalności w 1990 r., pomnożonych przez współczynniki korygujące, o których mowa w art. 4 ust. 4,

3) kwot wynagrodzeń z tytułu umów o dzieło lub umów zlecenia, w wysokości nie przekraczającej 30% wynagrodzenia określonego w pkt 1 i 2.

2. Normę ustaloną przez urząd skarbowy zgodnie z ust. 1 podatnicy mnożą przez przeciętne zatrudnienie w pierwszym miesiącu działalności w 1990 r.

3. Miesięczną normę w każdym następnym miesiącu stanowi miesięczna norma z miesiąca poprzedniego, powiększona o kwotę przyrostu wynikającego ze wskaźnika wzrostu cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych w tym miesiącu, pomnożonego przez współczynnik korygujący, o którym mowa w art. 4 ust. 4.

4. Normę roku (okresu) podatkowego stanowi suma norm miesięcznych ustalonych zgodnie z ust. 2 i 3.

5. W przypadku wzrostu lub spadku przeciętnego zatrudnienia w roku (okresie) podatkowym, podatnicy, o których mowa w ust. 1, stosują odpowiednio przepisy art. 4 ust. 7 i 8, dzieląc normę obliczoną zgodnie z ust. 4 przez przeciętne zatrudnienie w pierwszym miesiącu działalności w 1990 r. i tak ustaloną kwotę mnożąc przez przeciętne zatrudnienie za rok (okres) podatkowy.

Art. 6.
1. Normę wypłat nagród i premii z zysku bilansowego, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, stanowi kwota wynosząca 8,5% wynagrodzeń obciążających koszty całokształtu działalności W 1990 r., pomniejszonych o honoraria i wynagrodzenia bezosobowe, a w spółdzielniach pracy - o honoraria i wynagrodzenia bezosobowe innych osób fizycznych nie będących członkami tych spółdzielni.

2. Upoważnia się podatników do dokonywania w 1990 r. za zgodą pracownika, zaliczkowych wypłat nagród i premii z zysku w formie obligacji Skarbu Państwa lub akcji. Kwota odpowiadająca 50% wartości obligacji i akcji przekazanych pracownikom zwiększa normę, o której mowa w ust. 1.

Art. 7.
1. Za wynagrodzenie obciążające koszty całokształtu działalności uważa się kwoty pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze lub ich ekwiwalenty obciążające koszty tej działalności, zaliczone do wynagrodzeń zgodnie z odrębnymi przepisami w sprawie klasyfikacji wynagrodzeń, obowiązującymi w jednostkach gospodarki uspołecznionej.

2. Do ustalenia podstawy opodatkowania wynagrodzeń obciążających koszty całokształtu działalności wynagrodzenia w roku (okresie) podatkowym pomniejsza się o wypłaty:

1) jednorazowych nagród i premii obciążających koszty całokształtu działalności w roku podatkowym, wynikających z Karty Górnika, Karty Hutnika lub innych kart branżowych wprowadzonych przed dniem 1 stycznia 1990 r.,

2) wynagrodzeń za pracę inwalidów i osób traktowanych na równi z inwalidami, określonych na podstawie odrębnych przepisów,

3) wynagrodzeń za pracę w dni wolne od pracy przekazanych na fundusze pomocy społecznej.

4) wynagrodzeń osób zatrudnionych w ośrodkach rehabilitacyjno-wypoczynkowych prowadzonych przez spółdzielnie inwalidów,

5) odpraw, o których mowa w ustawie o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw.

3. Jeżeli podatnik zleca wykonanie usługi lub produkcji; a zleceniobiorca do wykonania tej usługi lub produkcji zatrudni pracowników podatnika, podatnik podwyższa wynagrodzenia roku (okresu) podatkowego o kwoty wynagrodzeń wypłaconych przez zleceniobiorcę pracownikom podatnika. Zleceniobiorca jest obowiązany wykazać w fakturze kwotę wynagrodzeń wypłaconych pracownikom podatnika.

4. Podatnik, który użycza, wynajmuje lub dzierżawi spółce środki produkcji, a spółka przy prowadzeniu działalności gospodarczej zatrudnia pracowników podatnika, podwyższa wynagrodzenia roku (okresu) podatkowego o kwoty wynagrodzeń wypłacone przez spółkę pracownikom podatnika. Spółka jest obowiązana powiadomić podatnika o zatrudnieniu jego pracowników i określić kwoty wynagrodzeń wypłaconych tym pracownikom.

5. Podwyżki wynagrodzeń za pracę nie mogą być wprowadzone przez podatników z mocą wsteczną za miesiące poprzedzające miesiąc, w którym podjęto decyzję o podwyższeniu, wynagrodzeń.

Art. 8.
Podatek od wzrostu wynagrodzeń ustala się według następującej skali opodatkowania:

1) za przekroczenie normy wynagrodzeń obciążających koszty całokształtu działalności w roku (okresie) podatkowym:

Lp.

Przekroczenie normy

Stawka podatku za każdy kolejny procent .przekroczenia normy

1

2

do 33%

ponad 3%

200%

500%

 

2) za przekroczenie normy wypłat nagród i premii z zysku bilansowego za 1990 r. - w wysokości 500% kwoty przekroczenia.

Art. 9.
Podatek, o którym mowa w art. 8, stanowi dochód budżetu centralnego i podlega odprowadzeniu na rachunek właściwych urzędów skarbowych.
Art. 10.
1. Podatek obliczony zgodnie z art. 8 pkt 1 uiszcza się z zysku bilansowego lub nadwyżki dochodów nad wydatkami roku (okresu) podatkowego, a jeśli zobowiązanie podatkowe przekracza zysk bilansowy lub nadwyżkę dochodów nad wydatkami, kwota różnicy stanowi stratę bilansową lub nadwyżkę wydatków nad dochodami.

2. U podatników, u których w okresie podatkowym wystąpi strata bilansową lub nadwyżka wydatków nad dochodami, podatek, o którym mowa w art. 8 pkt 1, powiększa tę stratę lub nadwyżkę wydatków nad dochodami.

3. Podatnicy nie ustalający wyniku finansowego obciążają koszty działalności kwotą podatku, o którym mowa w art. 8 pkt 1.

Art. 11.
Wypłat nagród i premii z dochodu 1989 r., pomniejszonego o podatek dochodowy, dokonują podatnicy według zasad określonych w ustawie budżetowej na rok 1989 z dnia 15 lutego 1989 r. (Dz. U. Nr 7, poz. 45, Nr 25, poz. 134, Nr 54, poz. 320, Nr 59, poz. 350 i Nr 64, poz. 392).
Art. 12.
Ustala się następujące terminy obliczenia i wpłaty podatku:

1) zaliczkowo - do dnia 28 każdego następnego miesiąca za okres podatkowy z tytułu przekroczenia normy wynagrodzeń obciążających koszty całokształtu działalności,

2) ostateczne obliczenie i wpłata podatku następuje w ciągu 20 dni po terminie obowiązującym do sporządzenia bilansu i rachunku wyników za rok podatkowy,

3) w okresie 5 dni od daty każdej wypłaty nagród i premii z dochodu za 1989 r., pomniejszonego o podatek dochodowy.

Art. 13.
Minister Finansów ustali wzory deklaracji dotyczących obliczenia podatku, o którym mowa w ustawie, oraz określi sposób ustalania kwoty wynagrodzeń za wrzesień 1989 r. i przeciętnego zatrudnienia.
Art. 14.
Minister Finansów może wyrazić zgodę na ustalanie norm wynagrodzeń, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, oraz uiszczanie podatku przez zakłady (oddziały) osób prawnych sporządzające samodzielnie bilans.
Art. 15.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1990 r.

Prezydent Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej: W. Jaruzelski

Metryka
  • Data ogłoszenia: 1989-12-30
  • Data wejścia w życie: 1990-01-01
  • Data obowiązywania: 1990-01-01
  • Z mocą od: 1990-01-01

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA