REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 1989 nr 74 poz. 438
USTAWA
z dnia 27 grudnia 1989 r.
o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń w 1990 r.
Art. 1.
2. Przepisy ustawy nie mają zastosowania do:
1) Skarbu Państwa,
2) rad narodowych,
3) jednostek i zakładów budżetowych oraz gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych,
4) Narodowego Banku Polskiego,
5) szkół wyższych, z wyjątkiem prowadzonej przez nie działalności gospodarczej,
6) organizacji społecznych, zawodowych oraz fundacji, z wyjątkiem ich działalności gospodarczej.
7) spółek działających na podstawie przepisów o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne oraz na podstawie przepisów o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych.
1) wynagrodzenia obciążające koszty całokształtu działalności roku (okresu) podatkowego,
2) nagrody i premie z zysku bilansowego za 1990 r. przekroczą normy ustalone zgodnie z przepisami art. 4-6 niniejszej ustawy.
2. Podstawą opodatkowania stanowią kwoty wynagrodzeń przekraczające normy, o których mowa w ust. 1.
1) kwoty wynagrodzeń za wrzesień 1989 r. obciążających koszty całokształtu działalności,
2) kwot zwiększających stawki poszczególnych składników wynagrodzenia pracowników w dniu 1 października 1989 r. z tytułu zmian cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych w III kwartale tego roku, obliczonych zgodnie z art. 2 ust. 6 ustawy z dnia 31 lipca 1989 r. o podwyższaniu wynagrodzeń za pracę i dochodów rolniczych w związku ze zmianami cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych w 1989 r. (Dz. U. Nr .48, poz. 261 i Nr 56, poz. 330),
3) kwoty wynikającej z pomnożenia sumy kwot wymienionych w pkt 1 i 2 przez wskaźnik wzrostu cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych w październiku 1989 r. i współczynnik 0,8,
4) kwoty wynikającej z pomnożenia sumy kwot wymienionych w pkt 1-3 przez sumę faktycznego wskaźnika wzrostu cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych w listopadzie i prognozowanego w grudniu 1989 r. i współczynnik 0,8.
2. Podatnicy, u których zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku dochodowego od nadwyżki wynagrodzeń, ustalone według stawki 40% i stawki 200%, przekroczyło 10% dochodu za 1989 r., pomniejszają sumę kwot wynagrodzeń, o której mowa w ust. 1, o jedną dwudziestą czwartą nadwyżki wynagrodzeń wypłaconej ponad normę wynagrodzeń uznanych w 1989 r. za koszty uzyskania przychodów.
2. Miesięczną normę wynagrodzeń w każdym następnym miesiącu stanowi miesięczna norma z miesiąca poprzedniego, powiększona o kwotę przyrostu wynikającego ze wskaźnika wzrostu cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych w tym miesiącu, pomnożonego przez współczynnik korygujący.
3. Normę roku (okresu) podatkowego stanowi suma norm miesięcznych ustalonych zgodnie z ust. 1 i 2.
4. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, ustali wysokość współczynników korygujących, o których mowa w ust. 1 i 2
5. Prognozowany przyrost cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych na każdy miesiąc ogłasza Minister Finansów w terminie do dnia 7 każdego miesiąca.
6. Faktyczny przyrost cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych za każdy miesiąc ogłasza Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca.
7. Podatnicy, u których wystąpi wzrost zatrudnienia ogółem, mogą ustalić normę roku (okresu) podatkowego, . dzieląc normę obliczoną, zgodnie z ust. 3 przez przeciętne, zatrudnienie we wrześniu 1989 r. i tak ustaloną kwotę mnożąc przez przeciętne zatrudnienie za okres od września 1989 r. do końca roku (okresu) podatkowego.
8. Zasady ustalania normy określone w ust. 7 obowiązują podatników, u których nastąpi przyrost lub spadek zatrudnienia ogółem, spowodowany sezonowym charakterem produkcji lub zmianami organizacyjnymi dokonanymi po dniu 30 września 1989 r., polegającymi w szczególności na:
1) podziale jednostki gospodarczej,
2) połączeniu jednostek gospodarczych,
3) likwidacji zakładów, wydziałów, działów lub innych organizacyjnie i ewidencyjnie wyodrębnionych obiektów produkcyjnych i usługowych,
4) przekazaniu lub przejęciu w dzierżawę lub agencję obiektów wymienionych w pkt 3.
1) przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia stanowiącego podstawę ustalenia normy w kwocie określonej przez Radę Ministrów w drodze rozporządzenia,
2) kwot przyrostów wynagrodzeń wynikających ze wskaźników wzrostu cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych za miesiące poprzedzające okres podjęcia działalności w 1990 r., pomnożonych przez współczynniki korygujące, o których mowa w art. 4 ust. 4,
3) kwot wynagrodzeń z tytułu umów o dzieło lub umów zlecenia, w wysokości nie przekraczającej 30% wynagrodzenia określonego w pkt 1 i 2.
2. Normę ustaloną przez urząd skarbowy zgodnie z ust. 1 podatnicy mnożą przez przeciętne zatrudnienie w pierwszym miesiącu działalności w 1990 r.
3. Miesięczną normę w każdym następnym miesiącu stanowi miesięczna norma z miesiąca poprzedniego, powiększona o kwotę przyrostu wynikającego ze wskaźnika wzrostu cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych w tym miesiącu, pomnożonego przez współczynnik korygujący, o którym mowa w art. 4 ust. 4.
4. Normę roku (okresu) podatkowego stanowi suma norm miesięcznych ustalonych zgodnie z ust. 2 i 3.
5. W przypadku wzrostu lub spadku przeciętnego zatrudnienia w roku (okresie) podatkowym, podatnicy, o których mowa w ust. 1, stosują odpowiednio przepisy art. 4 ust. 7 i 8, dzieląc normę obliczoną zgodnie z ust. 4 przez przeciętne zatrudnienie w pierwszym miesiącu działalności w 1990 r. i tak ustaloną kwotę mnożąc przez przeciętne zatrudnienie za rok (okres) podatkowy.
2. Upoważnia się podatników do dokonywania w 1990 r. za zgodą pracownika, zaliczkowych wypłat nagród i premii z zysku w formie obligacji Skarbu Państwa lub akcji. Kwota odpowiadająca 50% wartości obligacji i akcji przekazanych pracownikom zwiększa normę, o której mowa w ust. 1.
2. Do ustalenia podstawy opodatkowania wynagrodzeń obciążających koszty całokształtu działalności wynagrodzenia w roku (okresie) podatkowym pomniejsza się o wypłaty:
1) jednorazowych nagród i premii obciążających koszty całokształtu działalności w roku podatkowym, wynikających z Karty Górnika, Karty Hutnika lub innych kart branżowych wprowadzonych przed dniem 1 stycznia 1990 r.,
2) wynagrodzeń za pracę inwalidów i osób traktowanych na równi z inwalidami, określonych na podstawie odrębnych przepisów,
3) wynagrodzeń za pracę w dni wolne od pracy przekazanych na fundusze pomocy społecznej.
4) wynagrodzeń osób zatrudnionych w ośrodkach rehabilitacyjno-wypoczynkowych prowadzonych przez spółdzielnie inwalidów,
5) odpraw, o których mowa w ustawie o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw.
3. Jeżeli podatnik zleca wykonanie usługi lub produkcji; a zleceniobiorca do wykonania tej usługi lub produkcji zatrudni pracowników podatnika, podatnik podwyższa wynagrodzenia roku (okresu) podatkowego o kwoty wynagrodzeń wypłaconych przez zleceniobiorcę pracownikom podatnika. Zleceniobiorca jest obowiązany wykazać w fakturze kwotę wynagrodzeń wypłaconych pracownikom podatnika.
4. Podatnik, który użycza, wynajmuje lub dzierżawi spółce środki produkcji, a spółka przy prowadzeniu działalności gospodarczej zatrudnia pracowników podatnika, podwyższa wynagrodzenia roku (okresu) podatkowego o kwoty wynagrodzeń wypłacone przez spółkę pracownikom podatnika. Spółka jest obowiązana powiadomić podatnika o zatrudnieniu jego pracowników i określić kwoty wynagrodzeń wypłaconych tym pracownikom.
5. Podwyżki wynagrodzeń za pracę nie mogą być wprowadzone przez podatników z mocą wsteczną za miesiące poprzedzające miesiąc, w którym podjęto decyzję o podwyższeniu, wynagrodzeń.
1) za przekroczenie normy wynagrodzeń obciążających koszty całokształtu działalności w roku (okresie) podatkowym:
Lp. | Przekroczenie normy | Stawka podatku za każdy kolejny procent .przekroczenia normy |
1 2 | do 33% ponad 3% | 200% 500% |
2) za przekroczenie normy wypłat nagród i premii z zysku bilansowego za 1990 r. - w wysokości 500% kwoty przekroczenia.
2. U podatników, u których w okresie podatkowym wystąpi strata bilansową lub nadwyżka wydatków nad dochodami, podatek, o którym mowa w art. 8 pkt 1, powiększa tę stratę lub nadwyżkę wydatków nad dochodami.
3. Podatnicy nie ustalający wyniku finansowego obciążają koszty działalności kwotą podatku, o którym mowa w art. 8 pkt 1.
1) zaliczkowo - do dnia 28 każdego następnego miesiąca za okres podatkowy z tytułu przekroczenia normy wynagrodzeń obciążających koszty całokształtu działalności,
2) ostateczne obliczenie i wpłata podatku następuje w ciągu 20 dni po terminie obowiązującym do sporządzenia bilansu i rachunku wyników za rok podatkowy,
3) w okresie 5 dni od daty każdej wypłaty nagród i premii z dochodu za 1989 r., pomniejszonego o podatek dochodowy.
Prezydent Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej: W. Jaruzelski
- Data ogłoszenia: 1989-12-30
- Data wejścia w życie: 1990-01-01
- Data obowiązywania: 1990-01-01
- Z mocą od: 1990-01-01
- USTAWA BUDŻETOWA NA ROK 1990 z dnia 23 lutego 1990 r.
- USTAWA z dnia 28 lipca 1990 r. o zmianie ustawy o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń w 1990 r.
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA