REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 1989 nr 61 poz. 364
ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW
z dnia 10 listopada 1989 r.
zmieniające rozporządzenie w sprawie chorób zawodowych.
Na podstawie art. 231 pkt 2 i 3 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:
1) § 2 skreśla się;
2) w § 3:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W razie podejrzenia o chorobę zawodową u pracownika:
1) zakłady społecznej służby zdrowia,
2) lekarze i lekarze stomatolodzy (lekarze dentyści), którzy przy wykonywaniu zawodu poza zakładami społecznej służby zdrowia powzięli podejrzenie o chorobę zawodową,
3) lekarze weterynarii, którzy przy wykonywaniu zawodu stwierdzili u pracownika stykającego się z chorymi zwierzętami objawy mogące nasuwać podejrzenie o chorobę zawodową,
4) zakład pracy zatrudniający tego pracownika
– są obowiązani skierować tego pracownika do zakładu społecznej służby zdrowia właściwego, zgodnie z § 7, do rozpoznawania chorób zawodowych, dołączając do skierowania posiadaną dokumentację lekarską.”,
b) ust. 3 i 5 skreśla się;
3) w § 5:
a) wyrazy „ze zgłoszeniem” zastępuje się wyrazami „z podejrzeniem”,
b) pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) inspektor sanitarny na wniosek zakładu społecznej służby zdrowia, o którym mowa w § 7, w razie gdy zakład pracy zatrudniający pracownika, u którego podejrzewa się chorobę zawodową, nie jest objęty opieką przemysłowej służby zdrowia”;.
4) w § 7 w ust. 3 po wyrazie „państwowej” dodaje się wyrazy „o właściwości szczególnej do spraw zdrowia i opieki społecznej”;
5) w § 8 w ust. 1 końcowe wyrazy „właściwemu inspektorowi sanitarnemu” zastępuje się wyrazami „państwowemu terenowemu lub portowemu inspektorowi sanitarnemu, zwanemu dalej „właściwym inspektorem sanitarnym”;
6) w § 10:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Na podstawię orzeczenia, o którym mowa w § 8, oraz wyników dochodzenia epidemiologicznego właściwy ze względu na siedzibę zakładu pracy inspektor sanitarny wydaje decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej lub decyzję o braku podstaw do jej stwierdzenia.”,
b) w ust. 2 po wyrazach „w, jednostce” wyraz „organizacyjnej” zastępuje „się „wyrazem „wojskowej”,
c) w ust 3:
– początkowe wyrazy „Decyzję, o której mowa w ust. 1, należy przesłać” zastępuje się wyrazami „Właściwy inspektor sanitarny przesyła decyzję, o której mowa w ust. 1”,
– pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) właściwemu inspektorowi pracy”;
7) § 11 skreśla się;
8) § 12 i 13 otrzymują brzmienie:
„§ 12. 1. Zakłady pracy są obowiązane do rejestrowania podejrzenia o chorobę zawodową, Stwierdzonych chorób zawodowych i ich, skutków.
2. Zakłady pracy przesyłają niezwłocznie Instytutowi Medycyny Pracy im. prof. dr a Jerzego Nofera w Łodzi oraz właściwemu inspektorowi sanitarnemu zawiadomienie o skutkach choroby zawodowej – według wzoru ustalonego przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej.
3. Właściwy inspektor sanitarny prowadzi rejestr chorób zawodowych stwierdzonych w zakładach pracy położonych na obszarze objętym zakresem jego działania.
4. Właściwy inspektor sanitarny w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja stwierdzająca chorobę zawodową stała się ostateczna, przesyła instytutowi wymienionemu w ust. 2 kartę o (stwierdzeniu choroby zawodowej.
§ 13. Uprawnienia i obowiązki właściwych inspektorów sanitarnych w stosunku do pracowników kolejowych wykonują właściwi obwodowi inspektorzy sanitarni Polskich Kolei Państwowych (PKP), a uprawnieniami obowiązki państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych w stosunku do tych pracowników właściwi okręgowi inspektorzy sanitarni PKP.”
Prezes Rady Ministrów: T. Mazowiecki
- Data ogłoszenia: 1989-11-18
- Data wejścia w życie: 1990-01-01
- Data obowiązywania: 1990-01-01
- Z mocą od: 1990-01-01
- Dokument traci ważność: 2002-09-03
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA