Dziennik Ustaw - rok 1982 nr 43 poz. 278

Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z art. 12 ust. 4 Międzynarodowej konwencji dotyczącej uproszczenia harmonizacji postępowania celnego, sporządzonej w Kyoto dnia 18 maja 1973 r. (Dz. U. z 1980 r. Nr 12, poz. 38), wszedł w życie w stosunku do Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w dniu 26 listopada 1982 r. załącznik D-3 dotyczący kontroli dokumentów stwierdzających pochodzenie towarów.

Minister Spraw Zagranicznych: S. Olszowski

Załącznik do oświadczenia rządowego
z dnia 30 listopada 1982 r. (poz. 278)

MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA DOTYCZĄCA UPROSZCZENIA I HARMONIZACJI POSTĘPOWANIA CELNEGO,

sporządzona w Kyoto dnia 18 maja 1973 r.

Przekład

ZAŁĄCZNIK D.3

dotyczący kontroli dokumentów stwierdzających pochodzenie towarów.

Wstęp

Władze celne nie muszą akceptować przedstawianych im dokumentów stwierdzających pochodzenie towarów i mają prawo do kontroli pochodzenia towarów, jeśli uważają, że jest to uzasadnione okolicznościami.

Kontrola taka może być przeprowadzana przy zgłaszaniu towarów do odprawy celnej, jednak w tym stadium działanie takie może jedynie polegać na sprawdzeniu przedstawionych dokumentów lub na zażądaniu dodatkowych dowodów na poparcie złożonego zgłoszenia lub świadectwa pochodzenia towarów. Jakakolwiek skuteczna kontrola, która może okazać się niezbędna w wyniku powstania wątpliwości, może być jedynie dokonana w kraju, w którym zostały wystawione dokumenty stwierdzające pochodzenie. Kontrola taka może być dokonana z reguły przez odpowiednie władze lub upoważnione organy dwoma metodami: przez przeprowadzenie niezbędnej kontroli przed wysyłką towarów i potwierdzenie jako prawdziwych zgłoszenia lub świadectwa pochodzenia albo przez przeprowadzenie wyrywkowej kontroli po wysyłce towarów. Te ostatnie mogą być przeprowadzane z inicjatywy odpowiednich władz lub upoważnionych organów albo też na wniosek kraju przywozu.

W ostatnim wypadku będącym przedmiotem niniejszego załącznika kraj przywozu musi zazwyczaj zwrócić się o pomoc do władz lub organów, o których była mowa, prosząc je o przeprowadzenie wymaganych badań i poinformowanie kraju występującego z wnioskiem o wynikach tych badań.

Tego rodzaju pomoc jest zazwyczaj pożytecznym uzupełnieniem systemu określania pochodzenia towarów. Może ona chronić interesy gospodarcze, skarbowe lub handlowe Państw przed szkodą, jaką może spowodować nieprawidłowa dokumentacja stwierdzająca pochodzenie towarów.

Definicje

W rozumieniu niniejszego załącznika:

a) określenie "dokumenty stwierdzające pochodzenie towarów" oznacza świadectwo pochodzenia towarów, poświadczoną deklarację pochodzenia towarów lub deklarację pochodzenia towarów;

b) określenie "świadectwo pochodzenia towarów" oznacza specjalny formularz ustalający tożsamość towarów, w którym odpowiednie władze lub organ upoważniony do jego wydawania wyraźnie zaświadczają, że towary, których świadectwo dotyczy, pochodzą z danego kraju; zaświadczenie takie może również zawierać oświadczenie wytwórcy, producenta, dostawcy, eksportera lub innej właściwej osoby;

Uwaga

W niniejszej definicji słowo "kraj" może obejmować grupę krajów, region lub część kraju.

c) określenie "poświadczona deklaracja pochodzenia towarów" oznacza "deklarację pochodzenia towarów", poświadczoną przez władze lub organ do tego upoważniony;

d) określenie "deklaracja pochodzenia towarów" oznacza właściwe oświadczenie co do pochodzenia towarów, złożone w związku z ich eksportem przez wytwórcę, producenta, dostawcę, eksportera lub inną właściwą osobę na fakturze handlowej lub jakimkolwiek innym dokumencie dotyczącym towarów;

Uwaga

Oświadczenie może brzmieć w sposób następujący: "Krajem pochodzenia towarów opisanych poniżej jest... (kraj pochodzenia)".

e) określenie "zwolnienie towarów" oznacza czynność władz celnych polegającą na zezwoleniu, aby towary zgłoszone do odprawy zostały przekazane do dyspozycji zainteresowanej osoby.

Zasada

Norma

1. Administracyjna pomoc w zakresie kontroli dokumentów stwierdzających pochodzenie towarów powinna się odbywać na podstawie postanowień niniejszego załącznika.

Wzajemność

Norma

2. Właściwe władze Państwa, które otrzymało wniosek o przeprowadzenie kontroli, nie są zobowiązane do załatwienia tego wniosku, jeśli właściwe władze Państwa wnioskującego nie byłyby w stanie udzielić pomocy, gdyby Państwo, do którego zwrócono się z wnioskiem, wystąpiło z takim samym wnioskiem do Państwa wnioskującego.

Wniosek o dokonanie kontroli

Norma

3. Administracja celna Umawiającej się Strony, która przyjęła niniejszy załącznik, może wystąpić z wnioskiem do właściwych władz innej Umawiającej się Strony, która przyjęła niniejszy załącznik i na której terytorium wystawione były dokumenty stwierdzające pochodzenie towarów, o przeprowadzenie kontroli takich dokumentów w następujących wypadkach:

a) gdy istnieją uzasadnione podstawy do powstania wątpliwości co do autentyczności dokumentu;

b) gdy istnieją uzasadnione podstawy do powstania wątpliwości co do rzetelności poszczególnych danych zawartych w dokumencie;

c) na zasadzie wyrywkowej.

Norma

4. Wniosek o kontrolę wyrywkową, o którym mowa w normie 3 c), powinien być uznany i ograniczać się do minimum niezbędnego do przeprowadzenia odpowiedniej kontroli.

Norma

5. We wniosku o dokonanie kontroli należy:

a) wymienić powody wątpliwości administracji celnej występującej z wnioskiem co do autentyczności dokumentu lub rzetelności poszczególnych danych zawartych w dokumencie, jeśli kontrola nie jest dokonywana na zasadzie wyrywkowej;

b) wymienić, tam gdzie jest to właściwe, reguły pochodzenia mające zastosowanie do towarów w kraju przywozu oraz wszelkie dodatkowe informacje, o które wystąpił ten kraj;

c) załączyć dokumenty stwierdzające pochodzenie towarów, podlegające kontroli, lub ich fotokopie oraz, tam gdzie jest to właściwe, wszelkie inne dokumenty, takie jak faktury, korespondencja handlowa itp., które mogą ułatwić kontrolę.

Norma

6. Wszelkie właściwe władze otrzymujące wniosek o dokonanie kontroli od Umawiającej się Strony, która przyjęła niniejszy załącznik, powinny udzielić odpowiedzi na ten wniosek po przeprowadzeniu niezbędnej kontroli lub po zleceniu przeprowadzenia tej kontroli innym władzom administracyjnym lub organom do tego upoważnionym.

Norma

7. Władze, które otrzymały wniosek o dokonanie kontroli, powinny odpowiedzieć na pytania zadane przez występującą z wnioskiem administrację celną i przekazać wszelkie inne informacje, jakie uznają za właściwe w sprawie.

Norma

8. Odpowiedzi na wnioski o dokonanie kontroli powinny być udzielone w terminie nie przekraczającym sześciu miesięcy. Jeżeli władza, która otrzymała wniosek, nie jest w stanie udzielić odpowiedzi w ciągu sześciu miesięcy, powinna zawiadomić o tym administrację celną występującą z wnioskiem.

Norma

9. Wnioski o dokonanie kontroli powinny być składane w przepisanym okresie, który, z wyjątkiem specjalnych okoliczności, nie powinien przekroczyć roku, licząc od dnia, w którym dokument był przedstawiony w urzędzie celnym kraju występującego z wnioskiem.

Zwolnienie towarów

Norma

10. Wniosek o dokonanie kontroli nie powinien stanowić przeszkody do zwolnienia towarów, pod warunkiem że nie są one objęte zakazem lub ograniczeniem przywozu i nie zachodzi podejrzenie oszustwa.

Różne postanowienia

Norma

11. Wszelkie informacje przekazywane stosownie do postanowień niniejszego załącznika powinny być traktowane jako poufne i wykorzystywane wyłącznie do celów celnych.

Norma

12. Dokumenty niezbędne do kontroli dokumentów stwierdzających pochodzenie towarów, wystawiane przez właściwe władze lub upoważnione organy, powinny być przez nie przechowywane przez odpowiednio długi okres, nie krótszy niż dwa lata, licząc od dnia, w którym zostały wystawione dokumenty stwierdzające pochodzenie towarów.

Norma

13. Umawiające się Strony, które przyjmują niniejszy załącznik, powinny ustalić władze w swoich krajach, właściwe do przyjmowania wniosków o dokonanie kontroli, i podać ich adresy Sekretarzowi Generalnemu Rady, który przekaże taką informację innym Umawiającym się Stronom, przyjmującym niniejszy załącznik.

Wersja w języku angielskim