Dziennik Ustaw - rok 1956 nr 54 poz. 243

2. Za funkcjonariuszy państwowych uważa się również osoby działające na zlecenie tych organów, osoby powołane z wyboru, sędziów i prokuratorów oraz żołnierzy sił zbrojnych.

2. Brak stwierdzenia winy w wyroku karnym lub orzeczeniu dyscyplinarnym nie wyklucza odpowiedzialności Państwa, jeżeli wszczęciu lub prowadzeniu postępowania karnego albo dyscyplinarnego stoi na przeszkodzie okoliczność wyłączająca ściganie.

2. Wynagrodzenia szkody określonej w ust. 1 nie można dochodzić od Państwa, jeżeli roszczenie byłoby już w dniu wejścia ustawy w życie przedawnione przy uwzględnieniu trzyletniego okresu przedawnienia, a dla roszczeń o wynagrodzenie za uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia lub utratę żywiciela - przy uwzględnieniu okresu dziesięcioletniego, w przypadku gdy szkoda wynikła ze zbrodni lub występku.

1) w art. 510 § 1 po wyrazach „wznowienia postępowania” dodaje się wyrazy „lub rewizji nadzwyczajnej”,

2) art. 510 § 2 otrzymuje brzmienie:

„To samo stosuje się do osób, względem których postępowanie karne umorzono po jego wznowieniu lub po uchyleniu wyroku skazującego na skutek rewizji nadzwyczajnej, jeżeli umorzenie nastąpiło z powodu nieuwzględnienia w pierwotnym postępowaniu okoliczności wyłączającej ściganie.”,

3) w art. 510 dodaje się nowy § 3 w brzmieniu:

„§ 3. Wynagrodzenia określonego w § 1 może również żądać osoba, która oczywiście bezzasadnie została pozbawiona wolności przez tymczasowe aresztowanie.”,

4) art. 511 uchyla się,

5) w art. 513 § 1 i § 2 wyrazy „trzech miesięcy” zastępuje się wyrazem „roku”, a w § 1 kropkę po wyrazie „odszkodowanie” zastępuje się przecinkiem i dodaje się po nim wyrazy „a w przypadku określonym w art. 510 § 3 - w ciągu roku od dnia zwolnienia z tymczasowego aresztu.”,

6) w art. 514 po wyrazie „instancji” kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się po nim wyrazy „a w przypadku określonym w art. 510 § 3 w sądzie wojewódzkim właściwym ze względu na miejsce, w którym nastąpiło zwolnienie z tymczasowego aresztu.”,

7) art. 515 otrzymuje brzmienie:

„Sąd wojewódzki orzeka po przeprowadzeniu rozprawy.”

„Art. 303¹. § 1. Do odszkodowania za niesłuszne skazanie lub oskarżenie w sądzie wojskowym stosuje się odpowiednio przepisy art. 510 do 518 kodeksu postępowania karnego.

§ 2. Żądanie odszkodowania należy zgłosić w sądzie okręgu wojskowego (równorzędnym) lub w Najwyższym Sądzie Wojskowym, jeżeli rozpoznawał on sprawę w I instancji.”

Przewodniczący Rady Państwa: A. Zawadzki

Sekretarz Rady Państwa: St. Skrzeszewski