Akty ujednolicone - rok 2020 poz. 2183

1) warunki restrukturyzacji należności publicznoprawnych od przedsiębiorców, zwanej dalej „restrukturyzacją”;

2) zasady ustalania należności podlegających restrukturyzacji i tryb postępowania restrukturyzacyjnego;

3) warunki uzyskania preferencji podatkowych dla przedsiębiorców nieposiadających zaległości podatkowych.

2. Restrukturyzacją są objęci przedsiębiorcy, o których mowa w przepisach o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców, w szczególności którzy tracą zdolność do konkurowania na rynku, wyrażającą się zwłaszcza w znacznym stopniu: zmniejszeniem obrotów, nadmierną zdolnością produkcyjną, wzrostem zapasów, spadkiem zyskowności lub ponoszeniem strat, jak również wzrostem zadłużenia i brakiem możliwości uzyskania bankowych kredytów, poręczeń lub gwarancji.

1) przedsiębiorcy – rozumie się przez to przedsiębiorcę określonego w art. 2 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. – Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. poz. 1178, z późn. zm.) [1] mającego miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będącego podatnikiem, płatnikiem, następcą prawnym lub osobą trzecią odpowiadającą za zaległości podatkowe albo innego zobowiązanego do uiszczenia należności, o których mowa w art. 6;

2) organie restrukturyzacyjnym – rozumie się przez to organ podatkowy, organ celny lub inny organ właściwy do poboru należności, o których mowa w art. 6 – będący organem pierwszej instancji;

3) należnościach znanych – rozumie się przez to należności, w tym należności sporne, wynikające z ewidencji lub rejestrów prowadzonych przez organ restrukturyzacyjny lub z innych danych znajdujących się w posiadaniu tego organu, a w szczególności z zeznań, deklaracji, decyzji i postanowień;

4) należnościach spornych – rozumie się przez to należności, o których mowa w art. 6, będące przedmiotem sporu – w przypadku gdy:

a) od decyzji dotyczącej danej należności, wydanej przed dniem 1 lipca 2002 r., wniesiono odwołanie lub skargę do sądu,

b) decyzja dotycząca danej należności, wydana przed dniem 1 lipca 2002 r., jest przedmiotem postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności, wznowienia postępowania, zmiany lub uchylenia, lub stwierdzenia jej wygaśnięcia, wszczętego na wniosek;

5) programie restrukturyzacji – rozumie się przez to program opracowany przez przedsiębiorcę, zawierający w szczególności analizę i ocenę stanu ekonomiczno-finansowego przedsiębiorcy, określenie sposobów działania, które mogą zapewnić osiągnięcie trwałej poprawy wyniku finansowego wraz ze wskazaniem źródeł finansowania przedsięwzięć restrukturyzacyjnych, prognozę efektów ekonomiczno-finansowych – którego celem jest poprawa sytuacji finansowej przedsiębiorcy, stworzenie perspektyw jego rozwoju oraz tworzenie nowych miejsc pracy;

6) przedsiębiorcach objętych programami restrukturyzacyjnymi – rozumie się przez to przedsiębiorców, którzy podlegają różnym formom restrukturyzacji na podstawie ustaw:

a) z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. poz. 1112, z 2001 r. poz. 41 i 1802, z 2002 r. poz. 1826 i 2020 oraz z 2003 r. poz. 844) [2],

b) z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1663),

c) z dnia 14 lipca 2000 r. o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki (Dz. U. z 2016 r. poz. 1752),

d) z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje Państwowe” [3] (Dz. U. z 2020 r. poz. 292, 400, 462 i 1747),

e) z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali (Dz. U. poz. 1196, z późn. zm.).

2. Do przedsiębiorców, którzy złożyli wniosek o wszczęcie postępowania restrukturyzacyjnego na podstawie przepisów o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy, ustawę stosuje się z uwzględnieniem tych przepisów.

1) są należne od przedsiębiorców oraz

2) nie zostały uregulowane przez dłużników przez okres co najmniej 90 dni od dnia powstania należności, oraz

3) stanowiły przychód należny przedsiębiorcy przed dniem 1 lipca 2002 r., oraz

4) zostały zgłoszone do właściwego urzędu skarbowego w terminie i w zakresie określonych w ustawie.

2. Zasady korzystania z premii podatkowej, o której mowa w ust. 1, określają przepisy rozdziału 3.

1) znane na dzień 30 czerwca 2002 r. zaległości, z zastrzeżeniem ust. 4 i art. 16, z tytułu:

a) podatków:

– dochodowego od osób fizycznych,

– zryczałtowanego dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne,

– dochodowego od osób prawnych,

– od towarów i usług,

– akcyzowego,

– zniesionych przed dniem wejścia w życie ustawy,

b) należności celnych,

c) wpłat z zysku;

2) znane na dzień 31 grudnia 2001 r. zaległości wobec:

a) Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z tytułu składek należnych do dnia 31 grudnia 1998 r. – w całości, oraz z tytułu składek należnych za okres od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 2001 r. – w części finansowanej przez płatnika, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 11 i 16,

b) Funduszu Pracy, z tytułu należnych składek,

c) Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z tytułu należnych składek,

d) Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, z tytułu należnych wpłat,

e) Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, z tytułu należnych opłat i kar pieniężnych ustalanych na podstawie przepisów prawa geologicznego i górniczego oraz opłat produktowych pobieranych na podstawie przepisów o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej;

3) odsetki za zwłokę od zaległości wymienionych w pkt 1 i 2.

2. Restrukturyzacji podlegają również:

1) zaległości, o których mowa w ust. 1, w stosunku do których do dnia 30 czerwca 2002 r. zostały wydane decyzje rozkładające na raty lub odraczające termin płatności, lub gdy zaległości te stanowią należności sporne;

2) opłaty prolongacyjne ustalone w związku z decyzjami wymienionymi w pkt 1.

3. Nie podlegają restrukturyzacji zaległości z tytułu składki na ubezpieczenie emerytalne.

4. Nie podlegają restrukturyzacji również zaległości podatkowe i celne określone w decyzji właściwego organu podatkowego, organu celnego lub organu kontroli skarbowej oraz należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, wpłat do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz opłat i kar dla Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej określone w wyniku postępowania kontrolnego – jeżeli zaległości te określone zostały w związku z dokonywaniem czynności prawnych mających na celu obejście przepisów podatkowych, o należnościach celnych, o ubezpieczeniach społecznych lub przepisów dotyczących wymiaru i poboru tych należności.

2. Umorzenie należności jednostek samorządu terytorialnego na podstawie ustawy nie uprawnia tych jednostek do rekompensaty ubytku ich dochodów z tego tytułu przez budżet państwa.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, organem restrukturyzacyjnym jest przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 4.

4. Jeżeli zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w ust. 1, jest pobierane przez urząd skarbowy, organem restrukturyzacyjnym, w zakresie tego zobowiązania, jest ten urząd.

5. Uchwałę, o której mowa w ust. 1, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego podejmuje w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy.

6. Przedsiębiorca występujący o objęcie postępowaniem restrukturyzacyjnym należności, o których mowa w ust. 4, jest obowiązany wraz z wnioskiem przedstawić organowi restrukturyzacyjnemu uchwałę podjętą przez organ stanowiący właściwej jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli organem restrukturyzacyjnym nie jest organ, który podjął taką uchwałę.

7. Niedotrzymanie terminu określonego w ust. 5 powoduje nieobjęcie postępowaniem restrukturyzacyjnym należności, o których mowa w ust. 4.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, restrukturyzacja prowadzona na podstawie ustaw wymienionych w art. 2 pkt 6 podlega, na wniosek przedsiębiorcy, umorzeniu w zakresie należności, o których mowa w art. 6, podlegających restrukturyzacji na podstawie niniejszej ustawy.

3. Przedsiębiorca występujący o objęcie postępowaniem restrukturyzacyjnym określonym w niniejszej ustawie jest obowiązany, nie później niż w terminie 45 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w art. 12 ust. 1, przedstawić organowi restrukturyzacyjnemu, wydaną przez właściwy organ, decyzję lub inny dokument potwierdzający umorzenie postępowania restrukturyzacyjnego prowadzonego na podstawie ustaw wymienionych w art. 2 pkt 6.

4. Do czasu przedstawienia decyzji lub innego dokumentu potwierdzającego umorzenie postępowania restrukturyzacyjnego, w zakresie należności, o których mowa w ust. 1, prowadzonego na podstawie ustaw wymienionych w art. 2 pkt 6, postępowanie restrukturyzacyjne wszczęte na podstawie niniejszej ustawy zawiesza się, z zastrzeżeniem ust. 5. Okres zawieszenia postępowania nie przedłuża terminu do wydania decyzji o zakończeniu postępowania restrukturyzacyjnego, określonego w art. 21 ust. 1.

5. W razie niedotrzymania terminu, o którym mowa w ust. 3, postępowanie restrukturyzacyjne wszczęte na podstawie niniejszej ustawy ulega umorzeniu z mocy prawa. Z mocy prawa wznawia się restrukturyzację prowadzoną na podstawie ustaw wymienionych w art. 2 pkt 6.

6. Należność może być objęta tylko jednym postępowaniem restrukturyzacyjnym.

1) Ordynacji podatkowej w zakresie należności wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1,

2) właściwe do wymiaru i poboru należności wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 2

– chyba że ustawa stanowi inaczej.

1) przedstawi organowi restrukturyzacyjnemu, z zastrzeżeniem art. 13 ust. 3, program restrukturyzacji oraz informację zawierającą dane o jego bieżącej sytuacji finansowej, w tym dane wymienione w art. 1 ust. 2, oraz

2) wpłaci opłatę restrukturyzacyjną, o której mowa w art. 19, oraz

3) w dniu wydania decyzji o zakończeniu restrukturyzacji, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, nie posiada zaległości z tytułu należności wymienionych w art. 6, z wyjątkiem należności wymienionych w art. 11 ust. 1 pkt 2 i ust. 3, nieobjętych restrukturyzacją, należących do właściwości danego organu restrukturyzacyjnego.

2. Dane wymienione w ust. 1 pkt 1 należy przedstawić łącznie z wnioskiem, o którym mowa w art. 12 ust. 1, a informację zawierającą podstawowe dane o bieżącej sytuacji finansowej przedsiębiorcy dodatkowo także po upływie 11 miesięcy od dnia doręczenia decyzji o warunkach restrukturyzacji, jednak nie później niż przed upływem 14 miesięcy od dnia doręczenia tej decyzji.

3. Warunek wymieniony w ust. 1 pkt 3 uznaje się za spełniony również w przypadku, gdy wymienione w tym przepisie zobowiązanie lub zaległość wraz z odsetkami za zwłokę, nieobjęte postępowaniem restrukturyzacyjnym, zostaną przed wydaniem decyzji o zakończeniu restrukturyzacji, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, rozłożone na raty lub zostaną odroczone terminy ich zapłaty, na zasadach określonych w art. 11 lub w odrębnych przepisach.

4. Określenie lub ustalenie w innej formie zaległości z tytułu zobowiązań wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1 lub 2 po wydaniu decyzji o zakończeniu restrukturyzacji, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, nie stanowi naruszenia warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3.

5. Przepisy ust. 1–4 stosuje się odpowiednio do należności od przedsiębiorców z tytułu zobowiązań podatkowych stanowiących dochody budżetów jednostek samorządu terytorialnego, w przypadku podjęcia uchwały, o której mowa w art. 7 ust. 1.

1) należności wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1, nieobjętych postępowaniem restrukturyzacyjnym – podlegają spłacie w terminie do dnia 29 lutego 2004 r. przez przedsiębiorcę, który złożył wniosek o restrukturyzację;

2) składek, o których mowa w art. 10a, należnych za okres od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 30 czerwca 2002 r., wraz z odsetkami za zwłokę, niepodlegających restrukturyzacji – podlegają spłacie w terminie do dnia 28 lutego 2005 r. przez przedsiębiorcę, który złożył wniosek o restrukturyzację.

2. Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio do należności, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. d i e.

3. Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio do należności, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. b i c.

2. Przedsiębiorca składa wniosek, o którym mowa w ust. 1, do organu restrukturyzacyjnego, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę przedsiębiorcy w dniu wejścia w życie ustawy, odrębnie do każdego organu właściwego ze względu na zobowiązania, o których mowa w art. 6, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4.

3. Jeżeli organ restrukturyzacyjny jest właściwy w sprawach więcej niż jednego rodzaju należności objętych restrukturyzacją, jednym wnioskiem obejmuje się wszystkie rodzaje należności będące we właściwości tego organu.

4. Urząd skarbowy, do którego został złożony wniosek, prowadzi postępowanie restrukturyzacyjne w zakresie wszystkich zobowiązań podatkowych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1.

5. Przepisy ust. 4 stosuje się odpowiednio do organów restrukturyzacyjnych rozpatrujących wnioski o restrukturyzację należności celnych.

6. Wniosek złożony po terminie, o którym mowa w ust. 1, pozostawia się bez rozpatrzenia.

7. Przedsiębiorca jest obowiązany powiadomić organ restrukturyzacyjny o likwidacji działalności albo wszczęciu wobec niego postępowania likwidacyjnego albo o ogłoszeniu upadłości – w terminie 7 dni od zaistnienia tych okoliczności.

2. Do wniosku, o którym mowa w art. 12 ust. 1, dołącza się:

1) program restrukturyzacji, z zastrzeżeniem ust. 3;

2) wykaz wierzytelności i wszelkich wymagalnych długów przedsiębiorcy zawierający:

a) dane identyfikujące dłużników i wierzycieli oraz

b) informację o wysokości tych wierzytelności i wymagalnych długów, oraz

c) harmonogram spłaty wymagalnych zobowiązań;

3) kopię ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wraz z informacją o ustanowionych na nich obciążeniach;

4) uzasadnienie zastosowania opłaty restrukturyzacyjnej w wysokości, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1 i 2.

3. Mały przedsiębiorca, w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 2 pkt 1, nie ma obowiązku dołączać programu restrukturyzacji.

4. Do wniosku, o którym mowa w art. 12 ust. 1, dołącza się również uchwałę, o której mowa w art. 7 ust. 5, decyzję lub inny dokument, o którym mowa w art. 8 ust. 3, z uwzględnieniem terminów wskazanych w tych przepisach.

5. Wniosek, o którym mowa w art. 12 ust. 1, niezawierający choćby niektórych danych lub załączników wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1 oraz w ust. 1 i 2, pozostawia się bez rozpatrzenia.

1) decyzji rozkładających na raty albo odraczających termin płatności należności objętych tym wnioskiem;

2) należności objętych wnioskiem, o którym mowa w art. 12 ust. 1, podlegających restrukturyzacji.

2. Wszczęte postępowania egzekucyjne oraz karne skarbowe podlegają zawieszeniu do dnia wydania decyzji o zakończeniu restrukturyzacji, o której mowa w art. 21 ust. 1.

3. Bieg terminu przedawnienia płatności należności objętych restrukturyzacją ulega zawieszeniu na okres od dnia wszczęcia postępowania restrukturyzacyjnego, do dnia wydania decyzji o zakończeniu restrukturyzacji, o której mowa w art. 21 ust. 1.

2. Należności sporne, wyłączone na wniosek przedsiębiorcy, nie mogą być ponownie włączone do restrukturyzacji.

2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, organ restrukturyzacyjny ustala:

1) ogólną kwotę należności objętych restrukturyzacją pozostających w jego właściwości, podając również rodzaj i wysokość poszczególnych należności oraz okres, którego należność dotyczy;

2) wysokość opłaty restrukturyzacyjnej;

3) warunki spłaty należności, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2 oraz w art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. b i c;

4) zasady regulowania należności podlegających spłacie oraz opłaty restrukturyzacyjnej, o ile organ restrukturyzacyjny uzna to za konieczne.

3. W przypadku uzasadnionych wątpliwości w zakresie celowości lub podstawy restrukturyzacji należności od przedsiębiorców objętych programami restrukturyzacyjnymi, organ restrukturyzacyjny, w terminie 20 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 12 ust. 1, oraz dołączonych do niego dokumentów i danych określonych w art. 13, może zwrócić się z wnioskiem do ministra właściwego: ze względu na rodzaj należności, do spraw finansów publicznych, zabezpieczenia społecznego, gospodarki, klimatu albo środowiska – o opinię.

4. Właściwy minister, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 3, wydaje opinię, w formie postanowienia; wyłącznie w przypadku opinii negatywnej, opinia ministra nie wiąże organu restrukturyzacyjnego.

5. W przypadku uzyskania negatywnej opinii, o której mowa w ust. 4, organ restrukturyzacyjny może w decyzji o warunkach restrukturyzacji ustalić warunki konieczne do spełnienia przez przedsiębiorcę przed wydaniem decyzji o zakończeniu postępowania restrukturyzacyjnego, o której mowa w art. 21 ust. 1.

6. Terminy, o których mowa w ust. 1, 3 i 4, nie mogą być przedłużone.

7. Jeżeli z analizy danych wymienionych w ust. 1 wynika, że zamierzone działania przedsiębiorcy nie rokują powodzenia w przeciwdziałaniu zjawiskom, o których mowa w art. 1 ust. 2, organ restrukturyzacyjny wydaje decyzję o umorzeniu wszczętego postępowania restrukturyzacyjnego.

1) 1,5% – w przypadku przedsiębiorców korzystających z pomocy publicznej na podstawie ustaw o pomocy publicznej dla przedsiębiorców objętych programami restrukturyzacyjnymi;

2) 1,5% – w przypadku przedsiębiorców, którzy w dniu 30 czerwca 2002 r. posiadali należności od przedsiębiorców, o których mowa w pkt 1, w wysokości co najmniej 50% ogółu należności na ten dzień;

3) 15% – w przypadku pozostałych przedsiębiorców.

2. Termin płatności opłaty restrukturyzacyjnej wynosi 30 dni od dnia doręczenia decyzji o warunkach restrukturyzacji, z zastrzeżeniem art. 20.

3. Opłata restrukturyzacyjna stanowi dochód budżetu państwa, jeżeli należności podlegające restrukturyzacji stanowią dochód budżetu państwa, albo dochód odpowiedniego funduszu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, z uwzględnieniem ust. 4.

4. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekazuje odpowiednim funduszom należności z opłaty restrukturyzacyjnej, proporcjonalnie do kwoty restrukturyzowanych należności. Przekazanie opłaty restrukturyzacyjnej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych odpowiednim funduszom następuje po upływie 30 dni od dnia wpłaty. W przypadku, o którym mowa w art. 20, opłata restrukturyzacyjna przekazywana jest proporcjonalnie do dokonywanych wpłat.

5. Przy rozliczaniu opłaty restrukturyzacyjnej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych zostają uwzględnione kwoty stanowiące różnicę pomiędzy kwotą składek przekazanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz kwotą niepobranych (nieopłaconych) za okres do dnia 31 grudnia 1998 r. składek na te Fundusze.

6. Jeżeli restrukturyzacji podlegają należności jednostek samorządu terytorialnego, opłata restrukturyzacyjna stanowi dochód tych jednostek.

2. Wpłata ostatniej raty opłaty restrukturyzacyjnej następuje nie później niż w terminie 14 miesięcy od dnia doręczenia decyzji o warunkach restrukturyzacji.

3. W decyzji, o której mowa w ust. 1, organ restrukturyzacyjny ustala opłatę prolongacyjną.

4. Opłata restrukturyzacyjna nie podlega oprocentowaniu ani umorzeniu.

1) stwierdza umorzenie należności podlegających restrukturyzacji, jeżeli warunki restrukturyzacji, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3, zostały spełnione albo

2) umarza postępowanie restrukturyzacyjne, jeżeli warunki restrukturyzacji, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3, nie zostały spełnione.

1a. Decyzję, o której mowa w ust. 1, organ restrukturyzacyjny wydaje po przedłożeniu przez przedsiębiorcę informacji o spełnieniu warunków restrukturyzacji, o których mowa w art. 10 lub 10a, jednak nie wcześniej niż po upływie roku od dnia doręczenia decyzji o warunkach restrukturyzacji.

2. Przed wydaniem decyzji o zakończeniu restrukturyzacji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, organ restrukturyzacyjny przekazuje projekt tej decyzji Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w celu wydania opinii – zgodnie z przepisami o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców. Opinia wydawana jest w terminie 14 dni od dnia otrzymania projektu decyzji. Termin ten nie może być przedłużony.

3. Postępowanie restrukturyzacyjne umarza się również w przypadku, gdy wobec przedsiębiorcy zostało wszczęte postępowanie likwidacyjne lub upadłościowe; w tym przypadku organ restrukturyzacyjny niezwłocznie wydaje decyzję o umorzeniu postępowania restrukturyzacyjnego.

4. Zawieszenie postępowania w sprawie restrukturyzacji, o którym mowa w art. 15, przerywa bieg terminu do wydania decyzji o zakończeniu restrukturyzacji.

5. W przypadku umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego z przyczyn określonych w ust. 1 pkt 2, w ust. 3 oraz w art. 18 ust. 7, opłatę restrukturyzacyjną wpłaconą przez przedsiębiorcę zalicza się, w dniu wydania decyzji o zakończeniu restrukturyzacji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, na poczet zaległości wraz z odsetkami za zwłokę. Opłatę rozlicza się na należności z poszczególnych tytułów proporcjonalnie do udziału tych należności w kwocie będącej podstawą określenia opłaty restrukturyzacyjnej.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się art. 64c § 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427 i 1492).

7. Organ restrukturyzacyjny ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” listę przedsiębiorców, którym wydał decyzję o zakończeniu restrukturyzacji, o której mowa w ust. 1 – niezwłocznie po wydaniu decyzji.

8. Przepis ust. 7 nie ma zastosowania, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” podlegają listy przedsiębiorców, w stosunku do których wydano decyzje o zakończeniu postępowania restrukturyzacyjnego.

2. Opłata restrukturyzacyjna, o której mowa w art. 19, oraz opłata prolongacyjna, o której mowa w art. 20 ust. 3, nie stanowią kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

1) posiadali, w dniu 30 czerwca 2002 r., status małego przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy wymienionej w art. 2 pkt 1 albo

2) bez względu na status przedsiębiorcy i termin wymagalności wierzytelności – w ogólnej średniej kwocie wierzytelności w danym miesiącu, przez co najmniej 6 miesięcy roku podatkowego rozpoczynającego się w 2002 r., posiadali nie mniej niż 50% wierzytelności nieuregulowanych przez okres co najmniej 90 dni od dnia ich powstania; przy ustalaniu udziału, o którym mowa w poprzednim zdaniu, uwzględnia się wierzytelności od przedsiębiorców, zaliczone do przychodów należnych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

2. Przedsiębiorcy mogą skorzystać z premii podatkowej pod warunkiem, że:

1) wierzytelności, o których mowa w art. 5 ust. 1, zaliczą, do końca roku podatkowego rozpoczynającego się w 2002 r., do nieściągalnych albo utworzą na nie rezerwy oraz

2) w terminie złożenia zeznania o wysokości dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy rozpoczynający się w 2002 r., w tym również za lata wcześniejsze, nie posiadają znanych zaległości z tytułu podatków stanowiących dochód budżetu państwa, składek na ubezpieczenia społeczne oraz składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, oraz

3) w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie ustawy złożą w urzędzie skarbowym właściwym według miejsca zamieszkania lub siedziby wykaz wierzytelności, wymienionych w art. 5 ust. 1, zawierający w szczególności:

a) dane identyfikujące dłużnika,

b) źródło, datę powstania wierzytelności, jej kwotę oraz termin i uzgodnioną formę zapłaty.

2. Jeżeli zaległość, o której mowa w ust. 1, nie zostanie uregulowana w terminie, wówczas w miesiącu, w którym ten termin upłynął, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę odpowiadającą całości wykorzystanej premii podatkowej.

2. Prawo do skorzystania z premii podatkowej wygasa w terminie złożenia rocznego zeznania podatkowego za rok podatkowy rozpoczynający się w 2002 r.

2. (utracił moc)