Mateusz Łątkowski
Dołącz do grona ekspertów
Oświadczenia stron, pomimo umiejscowienia ich pośród środków dowodowych, można określić mianem dowodu posiłkowego, gdyż ich wartość uzależniona jest od wielu czynników.
Przyznanie sądowe, czyli twierdzenia strony przeciwko sobie stanowi ważny argument w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa kościelnego. Psychologicznie bowiem rzecz ujmując, człowiek łatwiej kłamie w obronie siebie niż przeciwko sobie.
REKLAMA
Proces o stwierdzenie nieważności małżeństwa dostosowuje się z pewnymi zmianami do zwyczajnego procesu spornego. Dlatego też trybunały kościelne nie unieważniają ważnie zawartych małżeństw i nie wydają orzeczeń rozwodowych.
Małżeństwo mieszane i jego konsekwencje
19.08.2011
Bez względu na rodzaj, każde małżeństwo mieszane zobowiązane jest do przestrzegania wymogów związanych z prawem Bożym naturalnym i prawem Bożym pozytywnym.
REKLAMA
Rozwód kościelny: Przeszkoda różnej religii
11.08.2011
Przeszkoda różnej religii jest jedną z przyczyn rozwodu kościelnego (stwierdzenia nieważności małżeństwa kościelnego). Zachodzi ona pomiędzy osobą ochrzczoną w Kościele katolickim lub doń nawróconą a osobą nieochrzczoną.
Rozwód kościelny: Przeszkody małżeńskie
09.08.2011
Sakramentalne małżeństwo może zostać zawarte nieważnie z powodu jednej z dwunastu małżeńskich przeszkód rozrywających, od której nie uzyskano dyspensy.
Nieważność małżeństwa kościelnego
03.08.2011
Orzeczenie nieważności małżeństwa sakramentalnego (kościelnego) zgodnie z instrukcją Dignitas conubii opracowaną przez Papieską Radę Interpretacji Tekstów Prawnych możliwe jest wyłącznie na drodze sądowej, a nie np. w ramach tzw. forum wewnętrznego, tj. sumienia.
Braki formy kanonicznej podczas wyrażania zgody małżeńskiej najczęściej dotyczą kapłana asystującego przy zawieraniu małżeństwa oraz zobowiązania do zawierania małżeństwa przez katolików według formy przypisanej prawem.
Proces do dyspensy od małżeństwa zawartego a niedopełnionego z powodu racji duszpasterskich winien przede wszystkim zwracać uwagę na celowość udzielenia łaski dyspensy i ewentualnego uniknięcia skandalu lub zdziwienia wiernych.
Do ważnego zawarcia małżeństwa przez pełnomocnika wymaga się, aby było specjalne upoważnienie do zawarcia go z określoną osobą oraz żeby pełnomocnik był wyznaczony osobiście przez mandanta i osobiście wypełnił swoje zadanie.
Przywilej wiary powstaje w sytuacji, gdy nowo ochrzczony małżonek przed ślubem był bigamistą lub kobieta miała wielu mężów. Ten sposób rozwiązania małżeństwa cieszy się przychylnością prawa i stanowi domniemanie prawne zwykle przemawiające na korzyść przywileju wiary w warunkach wątpliwych.
Przywilej Pawłowy polega na tym, iż na korzyść wiary może być rozwiązane małżeństwo zawarte przez osoby nieochrzczone, jeśli jedna ze stron przyjęła chrzest, a jednocześnie zachodzą warunki określone przez prawo.
Rozwiązanie małżeństwa niedopełnionego
07.06.2011
Rozwiązanie małżeństwa dokonuje się jedynie przez akt władzy papieskiej w postaci dyspensy.
Separowani małżonkowie kierowani postawą ewangeliczną zawsze winni dążyć do wznowienia małżeńskiego pożycia. Koszty postępowania natomiast ustalane są przez właściwego dla danego trybunału biskupa.
Kanoniczne skutki ustanowienia separacji
30.05.2011
Pomimo orzeczonej separacji małżonków w dalszym ciągu obowiązują prawa i obowiązki wypływające z małżeństwa, które podlegają pewnym modyfikacjom. Pozostają oni bowiem złączeni świętym węzłem małżeńskim.
Prawo do apelowania wynika z naturalnego uprawnienia człowieka do obrony przed niesprawiedliwością i jego celem jest weryfikacja i ponowne rozpatrzenie sprawy.
Stosowanie w sprawach o separację reguł pisemnego procesu spornego ma służyć przede wszystkim ochronie praw podmiotowych i legalnych interesów stron.
Ustny proces sporny od strony proceduralnej jest procesem uproszczonym, przy czym zachowuje on całą skrupulatność procesu pisemnego. Charakteryzuje się szybkością oraz mniejszymi kosztami postępowania.
Postępowanie administracyjne pozwala małżonkowi
wnoszącemu o orzeczenie separacji uzyskanie jej bez klasycznego kontradyktoryjnego procesu
sądowego, w którym strony musiałyby stanąć przeciwko sobie.
W sensie procesowym separacja to formalnoprawne rozpatrzenie przez władzę kościelną prawa małżonków do rozłączenia węzła małżeńskiego. Według prawidłowej interpretacji prawa kanonicznego sprawa w przedmiocie ustanowienia separacji to formalnoprawne rozpatrzenie przez kompetentną władzę kościelną istnienia lub nieistnienia prawa małżonków do rozłączenia węzła małżeńskiego i uzyskanie prawnego orzeczenia separacji małżeńskiej.