Dzienniki Urzędowe - rok 2010 nr 26 poz. 132

Na podstawie § 31 ust. 2 rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 18 stycznia 2007 r. w sprawie wypadków i incydentów lotniczych (Dz. U. z 2007 r. Nr 35, poz. 225), w związku z zarządzeniem nr 14 Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia 14 grudnia 2006 r. w sprawie wprowadzenia klasyfikacji grup przyczynowych zdarzeń lotniczych (Dz. Urz. ULC z 2006 r. Nr 10, poz. 43) ogłasza się, co następuje:

1. Wypadek lotniczy, który wydarzył się w dniu 21 sierpnia 2010 r., na spadochronie Falcon 300, na którym 2 skok wykonywał uczeń-skoczek, lat 35, klasyfikuję do kategorii:

„Czynnik ludzki”
w grupie przyczynowej: „Brak kwalifikacji – H2”.

2. Opis okoliczności wypadku lotniczego:

Uczeń-skoczek wykonywał skok na zadanie A/U1 – skok z samoczynnym otwarciem spadochronu. Na wysokości ok. 1200 m skoczek prawidłowo oddzielił się od samolotu. Czasza główna otworzyła się prawidłowo i uczeń-skoczek manewrując samodzielnie, kierował się w kierunku miejsca wyznaczonego do lądowania. Prawidłowo zbudował rundę i ustawił się do lądowania pod wiatr. Będąc na wysokości około 10-12 m ściągnął maksymalnie w dół oba uchwyty sterownicze. Przez radio natychmiast został poinformowany o zbyt wczesnym ściągnięciu uchwytów i w reakcji na uwagę instruktora gwałtownie podniósł ręce do góry. Czasza zanurkowała w kierunku ziemi i uczeń-skoczek ponownie ściągnął uchwyty sterownicze w dół. Przyziemienie miało miejsce na trawiastym pasie startowym w odległości ok. 100 m od wyznaczonego miejsca lądowania ze zwiększoną prędkością pionową, na lekko rozstawionych nogach. Podczas przyziemienia uczeń-skoczek doznał ciężkiego urazu ciała.

Prędkość wiatr przy ziemi podczas skoku, wynosiła 1-2 m/s.

3. Przyczyna wypadku lotniczego:

Państwowa Komisja Badania Wypadków Lotniczych, zwana dalej „PKBWL”, ustaliła, że przyczynami wypadku lotniczego były błędy w technice lądowania polegające na:

– ściągnięciu uchwytów sterowniczych na zbyt dużej wysokości;

– zbyt gwałtowne i zbyt wysokie podniesienie rąk z uchwytami sterowniczymi, co doprowadziło do wahnięcia czaszy do przodu. Spowodowało to przyziemienie ucznia-skoczka ze zwiększoną prędkością opadania;

– przyziemienie na rozstawionych nogach.

Okolicznością sprzyjającą zaistnieniu zdarzenia lotniczego było nieuwzględnienie przez instruktora prowadzącego szkolenie faktu trzyletniej przerwy po wykonaniu przez ucznia-skoczka pierwszego skoku i nieudzielanie w trakcie końcowej fazy lądowania informacji, co jest stosowane przez tego instruktora wobec uczniów wykonujących pierwszy skok wżyciu.

4. Zalecenia profilaktyczne PKBWL:

4.1. PKBWL zaakceptowała zastosowany przez aeroklub środek profilaktyczny polegający na:

Bezpośrednio po zaistnieniu zdarzenia, wypadek omówiono ze wszystkimi skoczkami uczestniczącymi w skokach.

4.2. W przypadku uczniów-skoczków, którzy mają wykonane mniej niż 4 skoki i przerwę w skokach dłuższą niż 12 miesięcy, w zakresie szkolenia praktycznego będą dla nich stosowane takie same metody szkolenia, jak w przypadku uczniów, wykonujących pierwszy skok w życiu.

Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego
Grzegorz Kruszyński