Dzienniki Urzędowe - rok 2008 nr 9 poz. 102

dotyczy wypadku lotniczego Nr 376/07, który wydarzył się w dniu 29 sierpnia 2007 r. w Piotrkowie Trybunalskim, na spadochronach Crossfire 2 - 190 i Electra - 150, sterowanych przez mężczyzn, lat 40 i 34.

1. Opis okoliczności wypadku.

Skoczkowie wykonywali skoki z wysokości 4000 m. Skoczek na spadochronie Crossfire, będąc na wysokości około 70 m nad ziemią ustawił się pod wiatr i zaplanował wykonanie zakrętu do lądowania o 90°. W tym czasie skoczek szybujący na spadochronie Elektra na wysokości 150 m był ustawiony pod wiatr i rozpoczął wykonanie ostatniego zakrętu o 360°. Z uwagi na dużą utratę wysokości, postanowił przerwać po około 270° wykonywanie zakrętu. W wyniku znacznej utraty wysokości znalazł się poniżej skoczka wykonującego szybowanie na spadochronie Crossfire. Następnie wykonał lot poziomy na dystansie około 40 m, zakończony lądowaniem. W tym czasie skoczek wykonujący szybowanie na spadochronie Crossfire wykonał zakręt w lewo o 90° i zobaczył przed sobą czaszę spadochronu Elektra. Skoczek, pomimo próby ominięcia jeszcze nie zgaszonej czaszy spadochronu Elektra, zahaczył o nią nogami. Spadając na ziemię w pozycji na plecach doznał poważnych obrażeń ciała.

2. Przyczyna wypadku.

Państwowa Komisja Badania Wypadków Lotniczych na podstawie wyników badania wypadku orzekła, że przyczyną wypadku była niedostateczna kontrola przestrzeni przez skoczków wykonujących manewry do lądowania.

Okolicznością sprzyjającą zaistnieniu wypadku była nadmierna utrata wysokości w trakcie wykonywania głębokiego zakrętu przez skoczka na spadochronie Elektra -150, co spowodowało jego lądowanie z odchyleniem od wyznaczonego przez organizatora miejsca do lądowania.

3. Propozycje zaleceń profilaktycznych ogłoszone w uchwale PKBWL.

Państwowa Komisja Badania Wypadków Lotniczych zaakceptowała zalecenia profilaktyczne zastosowane przez Polskie Stowarzyszenie Sportów Powietrznych:

3.1. zakazano wykonywania zakrętów do lądowania powyżej 90° skoczkom, którzy nie posiadają wysokich umiejętności w pilotażu czaszy,

3.2. wyodrębniono strefy lądowań w zależności od typu czaszy, doświadczenia skoczków i rodzaju lądowania. Teren ten jest wyraźnie oznaczony,

3.3. wszystkie lądowania HP (high performance landings) mogą być wykonywane tylko przez doświadczonych skoczków, którzy otrzymali od organizatora skoków zgodę na tego typu manewry i w ściśle określonym do tego celu sektorze. W tym sektorze obowiązują tylko dwa kierunki lądowań bez względu na kierunek wiatru,

3.4. osoby wykonujące tego typu manewry muszą bezwzględnie upewnić się, że poniżej nich nie znajduje się żadna czasza spadochronu innego skoczka. Jeżeli pomimo zakazu poruszania się w tej przestrzeni powietrznej znajdzie się czasza jakiegokolwiek spadochronu, nie można wykonywać wymienionego manewru,

3.5. zwraca się uwagę organizatorowi skoków spadochronowych na konieczność ciągłego informowania skoczków spadochronowych o bezwzględnym przestrzeganiu stref lądowań oraz o konieczności upewnienia się, czy planowany manewr nie grozi kolizją z innym skoczkiem,

3.6. ponadto Komisja proponuje rozpowszechnić powyższe zalecenia profilaktyczne w innych podmiotach organizujących skoki spadochronowe.

4. Zgodnie z załącznikiem do zarządzenia Nr 14 Prezesa ULC z dnia 14 grudnia 2006 r. w sprawie wprowadzenia kwalifikacji grup przyczynowych zdarzeń lotniczych, zdarzenie klasyfikuję do kategorii:

Czynnik ludzki
w grupie przyczynowej „Brak kwalifikacji - H2”

Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego Grzegorz Kruszyński