Dzienniki Urzędowe - rok 2011 nr 3 poz. 12

Na podstawie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 199, z późn. zm.²⁾) w związku z art. 32 ust. 4 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2007 r. Nr 65, poz. 437, z późn. zm.³⁾) zarządza się, co następuje:

1. Zarządzenie określa zasady organizacji systemu bezpieczeństwa placówek zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Przepisy zarządzenia mają zastosowanie do członków służby zagranicznej skierowanych do wykonywania obowiązków służbowych w placówkach zagranicznych Rzeczpospolitej Polskiej, członków ich rodzin, a także innych osób delegowanych lub wykonujących funkcje w tych placówkach, o ile przepisy odrębne lub zawarte porozumienia nie stanowią inaczej.

3. Zasady współpracy Ministerstwa Spraw Zagranicznych z instytucjami państwowymi współpracującymi z MSZ w celu zapewnienia bezpieczeństwa placówek zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej oraz ich personelu, jak również z innymi resortami w zakresie funkcjonowania ich przedstawicieli w systemie bezpieczeństwa placówek zagranicznych regulują odrębne porozumienia.

Ilekroć w zarządzeniu jest mowa o:

1) bezpieczeństwie – rozumie się przez to stan braku zagrożeń zewnętrznych dla placówki, jej pracowników oraz członków ich rodzin;

2) dyrektorze – rozumie się przez to dyrektora komórki organizacyjnej, osobę go zastępującą lub inną osobę kierującą komórką organizacyjną;

3) ministerstwie – rozumie się przez to Ministerstwo Spraw Zagranicznych;

4) placówkach zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej „placówkami lub placówką” – rozumie się przez to przedstawicielstwo dyplomatyczne, stałe przedstawicielstwo przy organizacji międzynarodowej, urząd konsularny, instytut polski lub inną placówkę podległą ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mającą siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 128, poz. 1403, z późn. zm.);

5) państwie przyjmującym – rozumie się przez to kraj urzędowania w rozumieniu Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych, sporządzonej w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r. (Dz. U. z 1965 r. Nr 37, poz. 232);

6) instytucjach państwowych współpracujących z MSZ w celu zapewnienia bezpieczeństwa placówek zagranicznych – rozumie się przez to Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję Wywiadu i Biuro Ochrony Rządu;

7) Zespole – rozumie się przez to Zespół zarządzania kryzysowego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, powołany na podstawie przepisów odrębnych;

8) Przewodniczącym Zespołu – rozumie się przez to podsekretarza stanu, do którego zakresu czynności należy zarządzanie kryzysowe;

9) attaché do spraw bezpieczeństwa – rozumie się przez to pracownika personelu dyplomatycznego placówki działającego w sprawach bezpieczeństwa z upoważnienia kierownika placówki;

10) osobie realizującej zadania z zakresu bezpieczeństwa – rozumie się przez to pracownika personelu dyplomatycznego placówki posiadającego dodatkowo w ramach swoich obowiązków służbowych zadania z zakresu bezpieczeństwa placówki i działającego w tych sprawach z upoważnienia kierownika placówki;

11) pracownikach placówki – rozumie się przez to pracowników krajowych oraz pracowników miejscowych;

12) pracownikach krajowych – rozumie się przez to członków służby zagranicznej skierowanych do wykonywania obowiązków służbowych w placówkach oraz inne osoby delegowane lub wykonujące funkcje w placówce, zatrudnione w placówkach na podstawie umowy o pracę zawieranej na podstawie prawa polskiego;

13) pracownikach miejscowych – rozumie się przez to osoby zatrudnione w placówce na podstawie umowy o pracę zawartej zgodnie z prawem państwa przyjmującego;

14) ekspertach ochrony – rozumie się przez to funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu oddelegowanych do ochrony placówek na podstawie przepisów odrębnych;

15) dowódcy ochrony Biura Ochrony Rządu – rozumie się przez to eksperta ochrony, który jest bezpośrednim przełożonym ekspertów ochrony w placówce, wyznaczonym przez Szefa Biura Ochrony Rządu;

16) krajowych delegowanych pracownikach ochrony – rozumie się przez to pracowników krajowych wykonujących funkcje pracowników ochrony w placówce, w tym portierów, którym powierzone zostały obowiązki z zakresu ochrony placówki zgodnie z niniejszym zarządzeniem;

17) miejscowych pracownikach ochrony – rozumie się przez to osoby zatrudnione w placówce wykonujące funkcje pracowników ochrony na podstawie umowy o pracę zawartej przez kierownika placówki, zgodnie z prawem państwa przyjmującego;

18) kategoryzacji placówek – rozumie się przez to przyporządkowanie placówkom kategorii stopnia zagrożenia bezpieczeństwa występującego na terytorium państwa przyjmującego, określonych zgodnie z odrębnymi przepisami;

19) ewakuacji – rozumie się przez to planowe, zorganizowane przemieszczenie ludzi, ważnych dokumentów i mienia placówki z zagrożonych rejonów do rejonów bezpiecznych, ze stałym lub czasowym zawieszeniem działalności placówki;

20) ewakuacji doraźnej (alarmowej) – rozumie się przez to natychmiastowe przemieszczenie z rejonów (obiektów), w których wystąpiło nieprzewidziane, bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia;

21) zarządzaniu kryzysowym – rozumie się przez to zarządzanie kryzysowe, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. Nr 89, poz. 590, z późn. zm.);

22) sytuacji kryzysowej – rozumie się przez to sytuację będącą następstwem zagrożenia, zdarzeń nadzwyczajnych lub katastrofy naturalnej, prowadzącą w konsekwencji do narażenia życia albo zdrowia pracowników placówki lub poważnego zakłócenia jej funkcjonowania;

23) zagrożeniu – rozumie się przez to możliwość (prawdopodobieństwo) wystąpienia sytuacji kryzysowej skierowanej przeciwko placówce, interesom Rzeczpospolitej Polskiej lub obywatelom polskim za granicą;

24) katastrofie naturalnej – rozumie się przez to nagłe i nieoczekiwane zdarzenie mające negatywne skutki wywołane przez siły przyrody (wyładowania atmosferyczne, wstrząsy sejsmiczne, huraganowe wiatry, intensywne opady atmosferyczne, długotrwałe występowanie ekstremalnych temperatur, osuwiska ziemi, pożary, susze, powodzie, zjawiska lodowe na rzekach i morzu oraz jeziorach i zbiornikach wodnych itp.);

25) zdarzeniach nadzwyczajnych – rozumie się przez to zjawiska (sytuacje) powodujące szkody wywołane działalnością człowieka, m.in. terroryzm, konflikt zbrojny, konflikt etniczno-społeczny, przestępczość pospolita i zorganizowana, itp. lub na skutek katastrofy naturalnej zagrażające życiu, zdrowiu, mieniu oraz wymagające wykonania czynności obronnych, ochronnych, w tym ratowniczych i likwidacyjnych;

26) pracach ochronno-obronnych – rozumie się przez to przedsięwzięcia realizowane w celu przygotowania placówki do działania w sytuacjach kryzysowych;

27) placówkach:

a) wojennych – oznacza to placówki funkcjonujące w państwach ogarniętych konfliktem zbrojnym lub jego realnym zagrożeniem,

b) zagrożonych terroryzmem – oznacza to placówki funkcjonujące w państwach, w których miały miejsce lub istnieje realna groźba akcji podejmowanych przez organizacje i ugrupowania terrorystyczne,

c) szczególnie zagrożonych – oznacza to placówki funkcjonujące w warunkach wysokiego zagrożenia ze strony obcych służb specjalnych,

d) o podwyższonym zagrożeniu – oznacza to placówki funkcjonujące w warunkach zagrożenia ze strony przestępczości zorganizowanej, kryminalnej i pospolitej,

e) podstawowych – oznacza to placówki funkcjonujące w państwach uznanych przez instytucje państwowe współodpowiedzialne z MSZ za zapewnienie bezpieczeństwa placówek zagranicznych za państwa bezpieczne;

28) procedurze – rozumie się przez to sposób postępowania podczas wystąpienia sytuacji kryzysowej zagrażającej bezpieczeństwu pracowników lub placówki;

29) planie bezpieczeństwa placówki – rozumie się przez to zbiór dokumentów określających zasady postępowania zapewniające bezpieczne funkcjonowanie placówki, opracowywanych dla każdej placówki zgodnie z załączonymi do zarządzenia wzorami:

a) załącznik nr 1 – Plan ochrony placówki,

b) załącznik nr 2 – Plan obrony i zarządzania kryzysowego.

c) załącznik nr 3 – Plan ewakuacji planowej,

d) załącznik nr 4 – Instrukcja na wypadek powstania pożaru w placówce zagranicznej,

e) załącznik nr 5 – Instrukcja postępowania pracowników placówki podczas ewakuacji doraźnej (alarmowej),

f) załącznik nr 6 – Obowiązki attache ds. bezpieczeństwa,

g) załącznik nr 7 – Wytyczne do zakresu obowiązków osoby realizującej zadania z zakresu bezpieczeństwa,

h) załącznik nr 8 – Wytyczne do zakresu obowiązków krajowych delegowanych pracowników ochrony,

i) załącznik nr 9 – Wytyczne do zakresu obowiązków miejscowych pracowników ochrony,

j) załącznik nr 10 – Roczne sprawozdanie o stanie bezpieczeństwa placówki,

k) załącznik nr 11 – Wytyczne do oceny zagrożeń bezpieczeństwa placówki;

30) placówkach o priorytetowym znaczeniu dla służby zagranicznej – oznacza to placówki strategiczne ze względu na ich znaczenie merytoryczne, określone w przepisach odrębnych;

31) kierowniku placówki zagranicznej – oznacza to pełnomocnego przedstawiciela Rzeczypospolitej Polskiej w innym państwie lub przy organizacji międzynarodowej, kierownika urzędu konsularnego, dyrektora instytutu polskiego albo inną osobę wyznaczoną do kierowania placówką zagraniczną;

32) zapasach materiałowych – oznacza to zgromadzone w określonym miejscu środki do przetrwania (żywność, woda, lekarstwa, środki opatrunkowe, paliwo, części zamienne do pojazdów i urządzeń, środki łączności, środki ochrony przed skażeniami i zakażeniami itp.).

Dyrektor komórki organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego koordynuje i nadzoruje sprawy bezpieczeństwa w placówkach i odpowiada za realizację zadań związanych z tą problematyką pozostających we właściwości ministerstwa.

Dyrektor komórki organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego, działając w imieniu ministra właściwego do spraw zagranicznych, zobowiązany jest do:

1) nadzorowania realizacji przepisów zarządzenia przez placówki i komórki organizacyjne ministerstwa oraz przeprowadzania kontroli stanu zabezpieczenia placówek;

2) z zastrzeżeniem przepisów odrębnych, koordynowania działań instytucji państwowych współpracujących z MSZ w celu zapewnienia bezpieczeństwa placówek zagranicznych, w sprawach pozostających we właściwości ministerstwa;

3) monitorowania, we współpracy z instytucjami państwowymi współpracującymi z MSZ w celu zapewnienia bezpieczeństwa placówek zagranicznych zagrożeń dla ich bezpieczeństwa, pracowników oraz członków ich rodzin;

4) przygotowywania wniosków w sprawie ustanowienia stanowisk attache do spraw bezpieczeństwa;

5) akceptowania, po zasięgnięciu opinii Agencji Wywiadu, wniosków kierowników placówek w sprawie wyznaczenia osób realizujących zadania z zakresu bezpieczeństwa placówek;

6) opracowywania i realizacji, wspólnie z komórką właściwą do spraw szkoleniowych – we współpracy z instytucjami państwowymi współpracującymi z MSZ w celu zapewnienia bezpieczeństwa placówek zagranicznych – programów szkoleń dla pracowników ministerstwa, attaché do spraw bezpieczeństwa, osób realizujących zadania z zakresu bezpieczeństwa placówek, jak również, w odniesieniu do ekspertów, ochrony w zakresie specyfiki i warunków kraju oddelegowania;

7) określania, we współpracy z instytucjami państwowymi współpracującymi z MSZ w celu zapewnienia bezpieczeństwa placówek zagranicznych, zabezpieczeń technicznych obiektów placówek oraz zasad postępowania pracowników w sprawach bezpieczeństwa;

8) zatwierdzania sprawozdań o stanie bezpieczeństwa placówek;

9) opiniowania projektów dotyczących planowanych inwestycji oraz planów modernizacyjnych w placówkach pod względem bezpieczeństwa;

10) bieżącej koordynacji działań w zakresie kategoryzacji placówek;

11) przedkładania ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, po konsultacjach z instytucjami państwowymi współpracującymi z MSZ w celu zapewnienia bezpieczeństwa placówek zagranicznych propozycji kategorii stopni zagrożenia dla placówek;

12) przygotowywania wniosków (wraz z uzasadnieniem) ministra właściwego do spraw zagranicznych do ministra właściwego do spraw wewnętrznych o objęcie ochroną fizyczną określonych placówek lub ich pracowników przez Biuro Ochrony Rządu, zgodnie z odrębną procedurą;

13) z zastrzeżeniem uprawnień Przewodniczącego Zespołu, koordynacji działań w sytuacjach kryzysowych w obszarze bezpieczeństwa placówek;

14) określania, we współpracy z komórką organizacyjną do spraw osobowych, zasad zatrudniania pracowników miejscowych;

15) nadzorowania realizacji planu bezpieczeństwa w placówkach;

16) okresowego przedstawiania, za pośrednictwem dyrektora generalnego służby zagranicznej, ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, sprawozdania o stanie bezpieczeństwa placówek, wraz z propozycjami mającymi na celu podniesienie poziomu bezpieczeństwa placówek.

1. Kierownik placówki jest odpowiedzialny za zapewnienie placówce bezpieczeństwa i realizację przepisów zarządzenia.

2. Kierownik placówki podejmuje decyzje w sprawach dotyczących bezpieczeństwa po konsultacji z attache do spraw bezpieczeństwa albo osobą realizującą zadania z zakresu bezpieczeństwa placówki oraz dowódcą ochrony Biura Ochrony Rządu, jeśli funkcje ochronne placówki wypełniają funkcjonariusze tej formacji.

3. Kierownik placówki jest odpowiedzialny w szczególności za:

1) sprawowanie nadzoru nad przestrzeganiem przez pracowników placówki przepisów dotyczących jej bezpieczeństwa;

2) utrzymywanie kontaktu z miejscowymi organami bezpieczeństwa odpowiedzialnymi za zapewnienie bezpieczeństwa placówek i ich pracowników;

3) sprawowanie bieżącego nadzoru poprzez dowódcę ochrony BOR nad realizującymi zadania ochronne w placówce ekspertami ochrony, za pośrednictwem attache do spraw bezpieczeństwa lub osoby realizującej zadania z zakresu bezpieczeństwa placówki;

4) sprawowanie bieżącego nadzoru nad miejscowymi pracownikami ochrony, za pośrednictwem attache do spraw bezpieczeństwa albo osoby realizującej zadania z zakresu bezpieczeństwa placówki;

5) opracowanie dokumentów planu bezpieczeństwa placówki, o których mowa w § 2 pkt 29;

6) dokonywanie bieżącej analizy możliwości wystąpienia zagrożenia na podstawie ocen otrzymanych m.in. od attache do spraw bezpieczeństwa albo osoby realizującej zadania z zakresu bezpieczeństwa placówki lub dowódcy ochrony BOR;

7) przekazywanie do komórki organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego wszelkich uwag, sygnałów, propozycji oraz wniosków w zakresie bezpieczeństwa, zgłaszanych przez attaché do spraw bezpieczeństwa lub osobę realizującą zadania z zakresu bezpieczeństwa placówki, pracowników placówki i dowódcę ochrony Biura Ochrony Rządu;

8) każdorazowe informowanie komórki organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego o naruszeniu przez pracowników krajowych, członków ich rodzin lub pracowników miejscowych przepisów państwa przyjmującego;

9) wyznaczanie, w sytuacji tego wymagającej, w uzgodnieniu z komórką organizacyjną właściwą do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego – na czas określony zastępstwa attaché do spraw bezpieczeństwa lub osoby realizującej zadania z zakresu bezpieczeństwa placówki.

4. Kierownik placówki, za pośrednictwem dyrektora komórki organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego, jest zobowiązany do uzyskania zgody dyrektora generalnego służby zagranicznej, na złożenie zeznań lub wyjaśnień przed organami porządkowymi państwa przyjmującego dla pracowników krajowych oraz członków ich rodzin, a w przypadku ekspertów ochrony również poinformowania Szefa BOR.

1. W placówkach kategorii A, o których mowa w § 20 pkt 1 ustanawia się stanowisko attache do spraw bezpieczeństwa, a w placówkach kategorii B i C, o których mowa w § 20 pkt. 2 i 3 oraz placówkach o priorytetowym znaczeniu dla służby zagranicznej w sytuacjach tego wymagających.

2. Dyrektor generalny służby zagranicznej w drodze decyzji ustanawia stanowisko attaché do spraw bezpieczeństwa oraz określa obszar działań attache do spraw bezpieczeństwa i główną siedzibę, w przypadku attaché odpowiedzialnych za więcej niż jedną placówkę oraz zakres jego uprawnień i odpowiedzialności, uwzględniając propozycje komórki organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego.

3. Dyrektor komórki organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego, po zasięgnięciu opinii Agencji Wywiadu, przedkłada do zatwierdzenia dyrektorowi generalnemu służby zagranicznej kandydaturę osoby na stanowisko attache do spraw bezpieczeństwa.

4. Zakres zadań attaché do spraw bezpieczeństwa określony w załączniku nr 6 do zarządzenia stanowi integralną część zakresu obowiązków tego pracownika.

Attaché do spraw bezpieczeństwa:

1) podlega bezpośrednio kierownikowi placówki lub jego etatowemu zastępcy oraz działa w jego imieniu w sprawach bezpieczeństwa;

2) w sytuacji, gdy koordynuje problematykę bezpieczeństwa kilku placówek podlega w sprawach organizacyjnych bezpośrednio kierownikowi placówki lub jego etatowemu zastępcy, w której ma swoją główną siedzibę – w przypadku zaistnienia kwestii spornych rozstrzyga dyrektor komórki organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego;

3) posiada status dyplomatyczny.

Attaché do spraw bezpieczeństwa odbywa obowiązkowe szkolenie i praktykę przedwyjazdową według programu opracowanego przez dyrektora komórki organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego, wspólnie z komórką organizacyjną właściwą do spraw szkoleniowych.

Do przeprowadzenia kontroli pracy attache do spraw bezpieczeństwa uprawniony jest kierownik placówki lub jego etatowy zastępca i osoby posiadające upoważnienie dyrektora komórki organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego.

1. W placówkach zagranicznych, w których nie ustanowiono stanowiska attache do spraw bezpieczeństwa zadania z zakresu bezpieczeństwa placówki powierzone zostają jednemu z członków jej personelu dyplomatyczno-konsularnego.

2. Kierownik placówki wskazuje kandydata na osobę realizującą zadania z zakresu bezpieczeństwa placówki.

3. Dyrektor komórki organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego, po zasięgnięciu opinii Agencji Wywiadu, zatwierdza kandydata.

4. Dyrektor komórki właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego może skierować do kierownika placówki wniosek o powierzenie obowiązków innej osobie niż osoba wskazana przez kierownika placówki.

5. Kierownik placówki ustala szczegółowy zakres obowiązków osoby realizującej zadania z zakresu bezpieczeństwa placówki – zgodnie z załącznikiem nr 7 do niniejszego zarządzenia

6. Obowiązki, o których mowa w załączniku nr 7 do zarządzenia stanowią zadania dodatkowe w stosunku do podstawowego zakresu obowiązków pracownika placówki i w tym zakresie osoba ta podlega bezpośrednio kierownikowi placówki.

7. Osoba realizująca zadania z zakresu bezpieczeństwa placówki w sprawach bezpieczeństwa dyplomatycznego działa w imieniu kierownika placówki i z jego upoważnienia.

Osoba realizująca zadania z zakresu bezpieczeństwa placówki odbywa obowiązkowe szkolenie według programu opracowanego przez dyrektora komórki właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego wspólnie z komórką organizacyjną właściwą do spraw szkoleń.

1. Biuro Ochrony Rządu obejmuje ochroną fizyczną placówki zagraniczne zgodnie z odrębnymi przepisami oraz zawartymi porozumieniami.

2. W placówkach kategorii A, B i C, o których mowa w § 20 pkt 1, 2 i 3, ich kierownikom lub pracownikom ochronę fizyczną zapewniają eksperci ochrony, – na wniosek MSZ po zasięgnięciu opinii instytucji państwowych współpracujących z MSZ w celu zapewnienia bezpieczeństwa placówek zagranicznych – na podstawie odrębnych decyzji ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

1. Zadania ekspertów ochrony w zakresie ochrony placówek określa rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 marca 2003 r. w sprawie zakresu, warunków i trybu wykonywania przez funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu zadań ochrony polskich przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych oraz przedstawicielstw przy organizacjach międzynarodowych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 55, poz. 491).

2. Działania ekspertów ochrony w zakresie ochrony fizycznej placówki zagranicznej, koordynuje dowódca ochrony Biura Ochrony Rządu nadzorowany przez kierownika placówki za pośrednictwem attaché do spraw bezpieczeństwa albo osoby realizującej zadania z zakresu bezpieczeństwa placówki.

3. Dowódca ochrony Biura Ochrony Rządu:

1) jest bezpośrednim przełożonym ekspertów ochrony, w ramach ich zadań ochrony placówki;

2) uczestniczy, w zakresie swoich kompetencji, w opracowywaniu dokumentów określonych w § 2 pkt 29.

4. Eksperci ochrony zobowiązani są do przestrzegania przepisów organizacyjnych funkcjonowania placówki.

1. W placówkach, w których czynności związanych z ochroną fizyczną nie wykonują eksperci ochrony, nadzór nad ruchem osobowym sprawują krajowi delegowani pracownicy ochrony lub miejscowi pracownicy ochrony nadzorowani w tych sprawach przez attache do spraw bezpieczeństwa albo osobę realizującą zadania z zakresu bezpieczeństwa placówki.

2. Umowy o pracę z krajowymi delegowanymi pracownikami ochrony zawierane są po konsultacji z dyrektorem komórki organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego, po zasięgnięciu opinii Agencji Wywiadu.

3. Wnioski kierownika placówki i decyzje dyrektora komórki organizacyjnej właściwej do spraw osobowych w sprawach zawierania umów o pracę, ich przedłużania lub rozwiązania z miejscowymi pracownikami ochrony przekazywane są do wiadomości dyrektora komórki organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego.

4. Szczegółowe zakresy obowiązków krajowych delegowanych pracowników ochrony oraz miejscowych pracowników ochrony opracowuje kierownik placówki zgodnie z załącznikami nr 8 i 9 do niniejszego zarządzenia.

5. Krajowi delegowani pracownicy ochrony odbywają obowiązkowe szkolenie przedwyjazdowe z zakresu bezpieczeństwa placówek według programu opracowanego przez dyrektora komórki organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego wspólnie z komórką organizacyjną właściwą do spraw szkoleń.

6. Attaché do spraw bezpieczeństwa albo osoba realizująca zadania z zakresu bezpieczeństwa placówki organizują dla miejscowych pracowników ochrony obowiązkowe szkolenia według programu opracowanego przez dyrektora komórki organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego. Szkolenia, w uzasadnionych przypadkach, mogą odbywać się również w ministerstwie.

1. Wszyscy pracownicy placówki są zobowiązani do przestrzegania jej regulaminu organizacyjnego oraz przepisów dotyczących bezpieczeństwa w placówce.

2. Odpowiedzialnym za właściwe zapoznanie pracowników z przepisami i procedurami bezpieczeństwa jest attache do spraw bezpieczeństwa albo osoba realizująca zadania z zakresu bezpieczeństwa.

3. Za naruszenie przepisów bezpieczeństwa krajowi pracownicy placówek zagranicznych ponoszą odpowiedzialność przewidzianą w przepisach odrębnych.

4. Odpowiedzialność za naruszenie przepisów bezpieczeństwa pracowników miejscowych określają umowy o pracę w oparciu o przepisy prawa miejscowego.

1. Pracownicy krajowi, członkowie ich rodzin oraz pracownicy miejscowi, zobowiązani są do niezwłocznego poinformowania kierownika placówki lub attaché do spraw bezpieczeństwa albo osobę realizującą zadania z zakresu bezpieczeństwa o:

1) podejmowanych wobec nich próbach werbunku lub szantażu;

2) pojawieniu się symptomów mogących świadczyć o przygotowywaniu wrogich akcji wobec placówki, jej pracowników i członków rodzin;

3) próbach korupcji lub propozycjach mających na celu nakłonienie do działania niezgodnego z prawem albo przyjętymi zasadami i zwyczajami;

4) naruszaniu przez władze miejscowe immunitetu dyplomatycznego, konsularnego lub wolności osobistej pracownika;

5) znalezieniu się w sytuacji, która może wywołać negatywną reakcję miejscowych władz albo środków masowego przekazu;

6) utracie dokumentów służbowych, identyfikatorów, telefonów służbowych, bezpiecznego notebooka, kluczy do pomieszczeń, szaf pancernych, sejfów;

7) przypadkach zdarzeń nagłych i nieprzewidzianych (np. legitymowanie, zatrzymanie lub próba zatrzymania, kontrola drogowa);

8) wszelkich innych zdarzeniach mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo placówki lub jej pracowników.

2. W przypadku zauważenia na terenie placówki lub w jej najbliższym otoczeniu zachowań lub sytuacji mogących stanowić bezpośrednie lub pośrednie zagrożenie dla obiektu albo personelu, pracownicy placówki zobowiązani są niezwłocznie poinformować o tym attaché do spraw bezpieczeństwa albo osobę realizującą zadania z zakresu bezpieczeństwa, a w przypadku ich nieobecności kierownika placówki.

1. Pracownicy krajowi oraz członkowie ich rodzin i pracownicy miejscowi zobowiązani są do przestrzegania przepisów obowiązujących w państwie przyjmującym.

2. Pracownicy krajowi oraz członkowie ich rodzin nie mogą składać zeznań lub wyjaśnień przed organami porządkowymi państwa przyjmującego bez każdorazowej zgody kierownika placówki zagranicznej oraz udziału upoważnionego przedstawiciela placówki albo ministerstwa.

Pracodawca może określić – ze względu na szczególne zasady dotyczące bezpieczeństwa dodatkowe wymagania, w tym obejmujące wyjazd na placówkę bez rodziny, które powinny być spełnione przez osoby ubiegające się o skierowanie na placówki, o których mowa w § 20 pkt 1 zarządzenia.

Zrzeczenie się ochrony fizycznej Biura Ochrony Rządu przyznanej na podstawie przepisów odrębnych pracownikom placówek jest bezskuteczne.

W porozumieniu z instytucjami państwowymi współpracującymi z MSZ w celu zapewnienia bezpieczeństwa placówek zagranicznych, minister właściwy do spraw zagranicznych przyznaje placówkom następujące kategorie stopnia zagrożenia bezpieczeństwa placówek:

1) kategoria A – placówki wojenne;

2) kategoria B – placówki zagrożone terroryzmem;

3) kategoria C – placówki szczególnie zagrożone;

4) kategoria D – placówki o podwyższonym zagrożeniu;

5) kategoria E – placówki podstawowe.

Określanie lub zmiana danej kategorii placówki zagranicznej, o których mowa w § 20, należy do kompetencji ministra właściwego do spraw zagranicznych zgodnie z procedurą odrębną.

Standardy bezpieczeństwa osobowego i zabezpieczeń technicznych obiektów placówek zagranicznych zakwalifikowanych do poszczególnych kategorii stopnia zagrożenia bezpieczeństwa ustali w drodze decyzji dyrektor generalny służby zagranicznej.

1. Dokumenty, o których mowa w § 2 pkt 29 lit. b, c oraz e określają procedury i działania podejmowane przez placówkę w sytuacjach kryzysowych.

2. W szczególnie uzasadnionych i nagłych przypadkach, procedury i działania określone w dokumentach, o którym mowa w § 2 pkt 29 lit. b mogą być w całości lub w części pomijane lub modyfikowane. Zmian dokonuje Zespół, który informuje o tym kierownika placówki, w której wprowadzany jest jeden ze stopni alarmowych

Stopień alarmowy stanowi wykaz zaplanowanych czynności do realizacji, których wykonanie ma na celu przeciwdziałanie wszelkim zagrożeniom bezpieczeństwa oraz zapewnianie skuteczności podejmowanych działań w sytuacjach kryzysowych.

1. W sytuacjach kryzysowych wprowadza się następujące stopnie alarmowe:

1) pierwszy stopień alarmowy – ALFA – wprowadza się po uzyskaniu informacji o możliwości wystąpienia sytuacji kryzysowej w kraju urzędowania lub w kraju trzecim, która ma wpływ na działalność placówki, ale nie na jej obiekty;

2) drugi stopień alarmowy – BRAVO – wprowadza się w przypadkach zaistnienia:

a) wysokiego prawdopodobieństwa powstania sytuacji kryzysowej, stanowiącej zagrożenie dla placówki i jej pracowników,

b) bezpośredniego zagrożenia działaniami wojennymi (konfliktem zbrojnym) w państwie przyjmującym,

c) wybuchu konfliktu społecznego w państwie przyjmującym;

3) trzeci stopień alarmowy – CHARLIE – wprowadza się w przypadkach:

a) otrzymania informacji o bezpośrednim zagrożeniu dla placówki,

b) konfliktu zbrojnego na terytorium państwa przyjmującego,

c) przekształcenia się konfliktów społecznych w państwie przyjmującym w działania o charakterze zbrojnym w skali całego kraju;

4) czwarty stopień alarmowy – DELTA – w celu przeprowadzenia pełnej planowej ewakuacji placówki oraz jej zamknięcia lub zawieszenia działalności, wprowadza się w przypadkach:

a) wymuszenia przez państwo przyjmujące zawieszenia wykonywania funkcji placówki,

b) braku możliwości zażegnania skutków sytuacji kryzysowej za pomocą sił i środków placówki, w wypadku jej długotrwałego charakteru lub eskalacji,

c) bezpośredniego zagrożenia życia i zdrowia pracowników placówki.

2. Stopnie alarmowe 1 i 2 wprowadza kierownik placówki, po uzgodnieniu z Przewodniczącym Zespołu lub jego Zastępcą, a także dyrektorem komórki organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego. Stopnie alarmowe 3 i 4 wprowadza Przewodniczący Zespołu lub jego Zastępca na wniosek kierownika placówki po konsultacji z dyrektorem komórki organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego.

3. Stopień alarmowy ogłasza kierownik placówki, powiadamiając wszystkich pracowników, członków ich rodzin oraz inne osoby przebywające w placówce w sposób określony w planie obrony i zarządzania kryzysowego.

4. Stopnie alarmowe mogą być wprowadzane kolejno lub z pominięciem niektórych z nich z tym, że pominięcie niższego stopnia wiąże się z koniecznością realizacji zadań nałożonych na kierownika placówki związanych z wprowadzeniem pominiętych stopni alarmowych.

5. Odwołania wprowadzonego stopnia alarmowania dokonuje osoba, która go wprowadziła, po ustaniu przyczyny, zgodnie z procedurą określoną w ust. 2.

6. W wypadku braku lub zerwania łączności z ministerstwem, kierownik placówki podejmuje działania zgodnie z przysługującymi mu uprawnieniami i przepisami niniejszego zarządzenia.

7. Kierownik placówki może podejmować wszelkie inne działania w zakresie bezpieczeństwa, o ile przemawiają za tym względy ochrony interesów Rzeczypospolitej Polskiej i jej obywateli znajdujących się w sytuacjach zagrożenia.

1. Kierownicy stałych przedstawicielstw przy organizacjach międzynarodowych, urzędów konsularnych, instytutów polskich oraz innych jednostek podległych ministrowi innych niż przedstawicielstwo dyplomatyczne współpracują w kwestiach bezpieczeństwa z właściwym terytorialnie kierownikiem przedstawicielstwa dyplomatycznego w państwie przyjmującym.

2. Współpraca polega w szczególności na:

1) uzgadnianiu zadań i sposobu przekazywania informacji;

2) ustaleniu sposobów, etapów i kierunków ewakuacji planowej oraz doraźnej;

3) współdziałaniu przy sporządzaniu rocznego sprawozdania o stanie bezpieczeństwa placówki.

1. Dokumenty, o których mowa w § 2 pkt 29 lit. a, b i c są dokumentami sporządzanymi przez:

1) przedstawicielstwo dyplomatyczne w dwóch egzemplarzach. Jeden egzemplarz przechowywany jest w placówce, drugi przekazywany do komórki organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego;

2) urząd konsularny, instytut polski i stałe przedstawicielstwo przy organizacji międzynarodowej – w trzech egzemplarzach. Jeden egzemplarz przechowywany jest w tej placówce, drugi przekazywany do komórki organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego, a trzeci do przedstawicielstwa dyplomatycznego w danym państwie.

2. W przypadku placówek o obsadzie do 5 pracowników krajowych, ich kierownicy sporządzają tylko dokumenty, o których mowa w § 2 pkt 29 lit. a i c.

3. Placówki, w terminie do końca drugiego miesiąca następującego po zakończeniu danego roku, przekazują komórce organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego sprawozdania o stanie bezpieczeństwa, sporządzone według załącznika nr 10 do niniejszego zarządzenia.

4. Placówki przekazują komórce organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego oceny zagrożeń bezpieczeństwa w państwie przyjmującym, sporządzone według załącznika nr 11 do niniejszego zarządzenia:

1) w przypadku placówek, o których mowa w § 20 pkt 1 – 3 – za każdy kwartał do 15 dnia miesiąca następującego po zakończeniu kwartału;

2) w przypadku placówek, o których mowa w § 20 pkt 4 – za każde półrocze do 30 dnia miesiąca następującego po zakończeniu półrocza;

3) w przypadku placówek, o których mowa w § 20 pkt 5 – za każdy rok do końca drugiego miesiąca następującego po zakończeniu danego roku.

Tracą moc:

1) zarządzenie Nr 1 Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 22 listopada 1996 r. w sprawie ustanowienia attache do spraw bezpieczeństwa i ochrony oraz powoływania pracowników odpowiedzialnych za bezpieczeństwo przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych RP;

2) zarządzenie Nr 2 Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 22 listopada 1996 r. w sprawie bezpieczeństwa i ochrony przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych RP;

3) zarządzenie Nr 01/GM WSO/95 Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 8 grudnia 1995 r. w sprawie prac obronnych w polskich przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych i innych placówkach za granicą.

Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.

¹⁾ Minister Spraw Zagranicznych kieruje działami administracji rządowej: sprawy zagraniczne oraz członkostwo Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 i 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 2009 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Zagranicznych (Dz. U. Nr 220, poz. 1725).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717, z 2004 r. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 169, poz. 1414 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 45, poz. 319, Nr 170, poz. 1217 i Nr 220, poz. 1600, z 2008 r. Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 42, poz. 337, Nr 98, poz. 817 i Nr 161, poz. 1277 oraz z 2010 r. Nr 57, poz. 354.

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 107, poz. 732, Nr 120, poz. 818 i Nr 173, poz. 1218, z 2008 r. Nr 63, poz. 394, Nr 199, poz. 1227, Nr 210, poz. 1237, Nr 216, poz. 1370 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 42, poz. 337, Nr 68, poz. 574, Nr 77, poz. 649, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1277 i Nr 168, poz. 1323 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 143 i 146, Nr 107, poz. 679, Nr 127, poz. 857 i Nr 155, poz. 1035.

Załączniki do zarządzenia Nr 1 Ministra Spraw
Zagranicznych z dnia 3 stycznia 2011 r. (poz. 12)

Załącznik nr 1

PLAN OCHRONY PLACÓWKI

Załącznik nr 2

PLAN OBRONY I ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO

Załącznik nr 3

PLAN EWAKUACJI PLACÓWKI

Załącznik nr 4

INSTRUKCJA NA WYPADEK POWSTANIA POŻARU W PLACÓWCE ZAGRANICZNEJ

I. Alarmowanie

1. Każdy, kto zauważy pożar, obowiązany jest natychmiast zaalarmować osoby znajdujące się w strefie zagrożenia oraz kierownika placówki zagranicznej, który podejmuje decyzję o wezwaniu straży pożarnej.

2. Należy zachować spokój i nie dopuścić do powstania paniki.

3. Po podjęciu przez kierownika placówki decyzji w sprawie wezwania straży pożarnej należy zaalarmować straż pożarną – tel. nr.........................................

4. Po uzyskaniu telefonicznego połączenia ze strażą pożarną należy wyraźnie podać:

1) gdzie się pali – dokładny adres i nazwę obiektu;

2) co się pali – np. meble w pokoju biurowym;

3) czy istnieje zagrożenie dla zdrowia lub życia ludzi.

5. Przerwać połączenie telefoniczne (odłożyć słuchawkę) można dopiero po otrzymaniu odpowiedzi, że straż pożarna przyjęła zgłoszenie.

6. W razie potrzeby, po podjęciu przez kierownika placówki stosownej decyzji, należy alarmować:

1) pogotowie ratunkowe – tel. nr.........................................

2) pogotowie elektryczne – tel. nr.........................................

3) pogotowie gazowe – tel. nr.........................................

4) policję – tel. nr.........................................

II. Akcja ratownicza

1. Do akcji ratowniczo-gaśniczej za pomocą podręcznego sprzętu gaśniczego znajdującego się w obiekcie należy przystąpić niezwłocznie.

2. Do czasu przybycia straży pożarnej – o ile zdecydowano się ją zaalarmować – kierownictwo akcją obejmuje kierownik placówki zagranicznej lub inna osoba przez niego upoważniona, a w razie ich nieobecności inny pracownik, który objął kierownictwo akcją ratowniczo-gaśniczą.

3. Przystępując do akcji ratowniczo-gaśniczej, należy pamiętać, że:

1) w pierwszej kolejności należy ratować zagrożone życie ludzi;

2) należy wyłączyć dopływ energii elektrycznej do pomieszczeń objętych pożarem.

3) nie wolno gasić wodą instalacji i urządzeń elektrycznych będących pod napięciem (należy stosować gaśnice proszkowe, śniegowe);

4) ewakuacji dokumentów i mienia dokonuje się wyłącznie na polecenie kierującego akcją ratowniczo-gaśniczą.

Załącznik nr 5

INSTRUKCJA POSTĘPOWANIA PRACOWNIKÓW PLACÓWKI PODCZAS EWAKUACJI DORAŹNEJ (ALARMOWEJ)

Celem ewakuacji doraźnej jest zapewnienie osobom szybkiego i bezpiecznego opuszczenia strefy zagrożonej oraz zabezpieczenie wartościowych przedmiotów i ważnych dokumentów przed zniszczeniem lub uszkodzeniem. Kierujący ewakuacją powinien wstępnie określić pomieszczenia, z których powinny być ewakuowane wskazane przedmioty i dokumenty.

Do ewakuacji ludzi służą poziome drogi ewakuacji – korytarze i pionowe drogi ewakuacyjne – klatki schodowe, z których istnieje możliwość bezpośredniego wyjścia na zewnątrz. Drogi i wyjścia ewakuacyjne oznakowane muszą być właściwymi tablicami informacyjnymi. Kierownik placówki zobowiązany jest do wyznaczenia jednego-dwóch doraźnych rejonów ewakuacyjnych dla ludzi i miejsca ewakuacji mienia, położonych poza obiektem, oraz zapoznania z nimi personelu. W przypadku zaistnienia pożaru lub innego zagrożenia budynku albo jego części, osoby nie biorące udziału w akcji ratowniczej powinny opuścić strefę zagrożenia, kierując się do najbliższego wyjścia służącego celom ewakuacji, zgodnie z oznakowaniem.

Do pomieszczeń, z których należy ewakuować mienie w pierwszej kolejności zalicza się:

1) pomieszczenia bezpośrednio zagrożone pożarem, w których jest źródło ognia;

2) pomieszczenia sąsiednie (w pionie i w poziomie).

Ewakuacji nie powinno się planować ani prowadzić:

1) do rejonów leżących w bliskiej odległości wielkich ośrodków przemysłowych, komunikacyjnych oraz ważnych obiektów wojskowych;

2) do rejonów przewidywanych i prowadzonych działań zbrojnych, rejonów przewidywanych zagrożeń (np. zatopieniami, tąpnięciami), strefy nadgranicznej.

W przypadku ewakuacji doraźnej, osoby odpowiedzialne za jej przeprowadzenie powinny stosować się do następujących zasad:

1) niezwłocznie powiadomić wszystkie osoby przebywające w zagrożonych pomieszczeniach o powstaniu i charakterze zagrożenia oraz konieczności przeprowadzenia ewakuacji;

2) w pierwszej kolejności należy ewakuować osoby z pomieszczeń zagrożonych, lub tych, które znajdują się na drodze rozprzestrzeniania się ognia oraz z pomieszczeń, z których wyjście lub dotarcie do bezpiecznych dróg ewakuacji może zostać odcięte przez pożar lub zadymienie;

3) po zakończeniu ewakuacji należy sprawdzić, czy wszystkich ewakuowano. W razie podejrzenia, że ktoś pozostał w zagrożonej strefie, należy natychmiast zgłosić ten fakt kierującemu akcją ratowniczą;

4) po przybyciu jednostek Straży Pożarnej (ratowniczo-gaśniczych), kierujący przebiegiem akcji informuję dowódcę o podjętych działaniach.

Podstawą opracowania planu ewakuacji doraźnej jest analiza możliwości jej wykonania oraz określenie niezbędnych potrzeb. W sposób jednoznaczny powinny być określone;

– trasy ewakuacji,

– sposoby ewakuacji,

– miejsca docelowe.

Plan ewakuacji musi wskazywać zadania poszczególnych pracowników i ich obowiązki w toku realizacji ewakuacji.

Po otrzymaniu sygnału o ewakuacji zachowaj spokój i opanowanie oraz wykonaj następujące czynności:

– jeżeli rozmawiasz przez telefon, przerwij natychmiast rozmowę pod byle pretekstem, nie informuj rozmówcy o powodzie nagłego zakończenia rozmowy,

– nie korzystaj z telefonów komórkowych i innych radiowych urządzeń nadawczo-odbiorczych,

– jeżeli w pomieszczeniu znajduje się komputer zamknij program, na którym pracujesz i wyłącz urządzenie,

– wszystkie dokumenty niejawne zabezpiecz poprzez zamknięcie ich w szafie metalowej i zabierz ze sobą klucz od szafy,

– wyłącz wszystkie odbiorniki energii elektrycznej (czajniki, grzejniki, maszyny itp.).

– zabierz ze sobą odzież i rzeczy osobiste (torebki, teczki itp.),

– jeżeli w momencie zarządzenia ewakuacji przebywały w twoim pomieszczeniu osoby niebędące pracownikami placówki, jesteś odpowiedzialny za opuszczenie przez nie obiektu razem z tobą,

– wychodząc z pomieszczenia zostaw klucz w drzwiach, nie zamykaj ich,

– sprawdź, czy twoi najbliżsi współpracownicy zostali powiadomieni o ewakuacji, jeżeli nie, przekaż im informację i udaj się najkrótszą drogą do wyjścia z obiektu,

– nie korzystaj z wind,

– skorzystaj z najbliższej klatki schodowej i spokojnie zejdź do wyjścia z obiektu,

– nie biegnij,

– wychodząc z pomieszczenia zwracaj uwagę na wszystko, co twoim zdaniem jest nietypowe np. pozostawione na korytarzu lub klatce schodowej paczki, torby, pudła, pakunki itp.,

– pod żadnym pozorem nie dotykaj niczego, nie zabieraj ze sobą, nie przesuwaj,

– kieruj się do wyjść ewakuacyjnych zgodnie z kierunkiem znaków ewakuacyjnych,

– przy silnym zadymieniu dróg ewakuacyjnych poruszaj się w pozycji pochylonej, starając się trzymać głowę jak najniżej ze względu na mniejsze zadymienie panujące w dolnych partiach pomieszczeń i dróg ewakuacyjnych. Usta i drogi oddechowe w miarę możliwości zasłaniaj chustką zmoczoną w wodzie. Podczas ruchu przez mocno zadymione odcinki dróg ewakuacyjnych poruszaj się wzdłuż ścian, by nie stracić orientacji co do kierunku ruchu,

– wychodząc z obiektu przekaż swoje spostrzeżenia osobom kierującym ewakuacją i opuść obiekt,

– nie korzystaj z samochodu, który zaparkowałeś na wewnętrznym dziedzińcu obiektu lub w garażu i nie wyjeżdżaj nim z obiektu,

– po wyjściu z obiektu oddal się do wyznaczonego rejonu zbiórki,

– pod żadnym pozorem nie grupuj się z innymi pracownikami przed obiektem w pobliżu wyjść z obiektu,

– po opuszczeniu obiektu wolno wrócić do niego dopiero po uzyskaniu zgody osób kierujących ewakuacją.

Jeżeli jesteś pracownikiem kancelarii tajnej, kasy, lub pomieszczenia specjalnego pamiętaj, że dostęp do twojego pomieszczenia jest ograniczony i prawdopodobieństwo wystąpienia w nim zagrożenia jest minimalne, dlatego zachowaj spokój i opanowanie, a przede wszystkim:

– zabezpiecz środki płatnicze, dokumenty i materiały niejawne poprzez zamknięcie ich w szafie metalowej,

– wyłącz urządzenia elektryczne,

– dokładnie obejrzyj pomieszczenie,

– jeżeli nie masz żadnych wątpliwości zamknij szafy, zabierz klucze ze sobą, zamknij pomieszczenie i zabierz klucz ze sobą,

– postępuj zgodnie z ogólnymi zasadami i spokojnie opuść obiekt,

– przy wyjściu powiadom osobę kierującą ewakuacją o opuszczeniu pomieszczenia, jego numerze, przeznaczeniu, sprawdzeniu i zamknięciu,

– jeżeli przy sprawdzeniu pomieszczenia cokolwiek wzbudziło twoje wątpliwości np.: znajduje się w nim coś, czego wcześniej nie było lub nie znasz pochodzenia tego czegoś – pod żadnym pozorem nie ruszaj tego,

– zamknij pomieszczenie i powiadom osobę kierującą ewakuacją o swoich spostrzeżeniach i wątpliwościach,

– postępuj zgodnie z poleceniami osoby kierującej ewakuacją.

W czasie prowadzenia ewakuacji doraźnej zabronione jest:

– dokonywanie jakichkolwiek czynności mogących wywołać panikę,

– poruszanie się w kierunku przeciwnym do kierunku ewakuacji,

– zatrzymywanie się lub tamowanie ruchu.

Wszyscy ewakuowani muszą podporządkować się poleceniom osób kierujących przebiegiem ewakuacji.

Załącznik nr 6

ZADANIA
attache do spraw bezpieczeństwa

I

Attaché do spraw bezpieczeństwa podlega bezpośrednio kierownikowi placówki, chyba, że decyzja o ustanowieniu tego stanowiska stanowi inaczej.

II

Do zasadniczych obowiązków attaché do spraw bezpieczeństwa należy:

1) doradzanie kierownikowi placówki we wszystkich sprawach dotyczących jej bezpieczeństwa, pracowników i członków ich rodzin;

2) określanie realnych zagrożeń dla bezpieczeństwa placówki, wskazywanie słabych ogniw zabezpieczeń oraz opracowywanie sposobów zapobiegania tym zagrożeniom;

3) opracowywanie bieżących analiz sytuacji w kraju urzędowania pod kątem ewentualnego wpływu na stan bezpieczeństwa placówki i jej pracowników;

4) nadzorowanie prawidłowości funkcjonowania systemów zabezpieczeń technicznych, proponowanie ich modernizacji i inicjowanie nowych rozwiązań organizacyjnych i technicznych mających na celu poprawę stanu zabezpieczenia placówki, w tym odpowiedniego strefowania;

5) bezpośredni nadzór nad pracą delegowanych krajowych pracowników ochrony i miejscowych pracowników ochrony, koordynacja ich działań, szkolenie i przekazywanie zadań do realizacji oraz stała kontrola ich wykonywania;

6) prowadzenie szkoleń i instruktaży dla pracowników placówki w odniesieniu do jej bezpieczeństwa, zwłaszcza sposobów postępowania w sytuacjach zagrożenia, a także inicjowanie działań zapobiegających wystąpieniu zagrożenia oraz kontrola ich wykonania;

7) nadzór nad właściwym zabezpieczeniem poczty dyplomatycznej;

8) w ramach przeciwdziałania zagrożeniom terrorystycznym i kryminalnym przygotowywanie projektów decyzji kierownika placówki odnoszących się do jej bezpieczeństwa;

9) sprawowanie bieżącego nadzoru nad bezpieczeństwem fizycznym elementów infrastruktury telekomunikacyjnej placówki;

10) opracowywanie oraz aktualizowanie dokumentów planu bezpieczeństwa placówki, o których mowa w § 2 pkt 29 lit. a, b, c, e oraz g–k zarządzenia i przedkładanie ich do zatwierdzenia kierownikowi placówki;

11) nadzór nad realizacją zadań ochronno-obronnych.

III

Z upoważnienia kierownika placówki, attaché do spraw bezpieczeństwa:

1) sprawuje bieżący nadzór nad przestrzeganiem przez pracowników placówki przepisów, wytycznych oraz instrukcji dotyczących jej bezpieczeństwa oraz nad miejscowymi pracownikami ochrony, jeżeli funkcje ochronne takie osoby wypełniają;

2) utrzymuje kontakty z miejscowymi organami odpowiedzialnymi za zapewnienie bezpieczeństwa placówek zagranicznych i ich personelu oraz wynajmowanymi przez placówkę prywatnymi firmami ochroniarskimi;

3) nawiązuje i utrzymuje stałe kontakty z przedstawicielami innych placówek dyplomatycznych, a w szczególności państw NATO i Unii Europejskiej w celu zapewnienia wymiany informacji z zakresu bezpieczeństwa placówek, podejmowania wspólnych przedsięwzięć zwiększających bezpieczeństwo placówki i zapobiegających wystąpieniu zagrożeń dla jej funkcjonowania;

4) przygotowuje okresowe sprawozdania o stanie bezpieczeństwa placówki;

5) utrzymuje bieżące kontakty z dowódcą ochrony Biura Ochrony Rządu w sprawach bezpieczeństwa placówki, o ile do placówki zostali skierowani eksperci ochrony.

IV

Attaché do spraw bezpieczeństwa jest zobowiązany do niezwłocznego informowania kierownika placówki o wszelkich zdarzeniach mających związek z bezpieczeństwem placówki i jej pracowników, a zwłaszcza:

1) aktach o charakterze terrorystycznym, przestępczym lub porządkowym wymierzonych w placówkę lub zakłócających jej funkcjonowanie, a także o ewentualnych możliwościach wystąpienia takich zagrożeń;

2) działaniach służb specjalnych wobec placówki i jej pracowników;

3) informacjach dotyczących bezpieczeństwa placówki uzyskiwanych w ramach kontaktów z organami kraju urzędowania odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo placówek zagranicznych lub w ramach korpusu dyplomatycznego;

4) uwikłaniu się pracowników lub członków ich rodzin w sytuacje o charakterze przestępczym, wieloznaczne lub wątpliwe moralnie.

V

W porozumieniu z kierownikami właściwych działów placówki, attaché do spraw bezpieczeństwa zapewnia nadzór nad:

1) przestrzeganiem zasad bezpieczeństwa przez zatrudnionych w placówce pracowników miejscowych;

2) poruszaniem się interesantów oraz gości placówki w strefach bezpieczeństwa.

Załącznik nr 7

WYTYCZNE
do zakresu obowiązków osoby realizującej zadania z zakresu bezpieczeństwa

I

Osoba realizująca zadania z zakresu bezpieczeństwa podlega w tych sprawach bezpośrednio kierownikowi placówki.

II

Do zasadniczych obowiązków osoby realizującej zadania z zakresu bezpieczeństwa należy:

1) doradzanie kierownikowi placówki we wszystkich sprawach dotyczących bezpieczeństwa placówki, jej pracowników i członków ich rodzin;

2) określanie realnych zagrożeń dla bezpieczeństwa placówki;

3) opracowywanie bieżących analiz sytuacji w kraju urzędowania pod kątem ewentualnego wpływu na stan bezpieczeństwa placówki i jej pracowników;

4) nadzorowanie funkcjonowania systemów zabezpieczeń technicznych, proponowanie nowych rozwiązań organizacyjnych i technicznych mających na celu poprawę stanu zabezpieczenia placówki;

5) proponowanie rozwiązań strefowania placówki;

6) współpraca i bieżące kontakty z dowódcą ochrony BOR w celu koordynacji działań na rzecz bezpieczeństwa placówki;

7) bezpośredni nadzór nad pracą miejscowych pracowników ochrony, koordynacja ich działań, szkolenie i przekazywanie zadań do realizacji oraz stała kontrola ich wykonywania;

8) prowadzenie szkoleń i instruktaży dla pracowników placówki w odniesieniu do jej bezpieczeństwa, zwłaszcza sposobów postępowania w sytuacjach zagrożenia;

9) nadzór nad właściwym zabezpieczeniem poczty dyplomatycznej;

10) w ramach przeciwdziałania zagrożeniom terrorystycznym i kryminalnym przygotowywanie projektów decyzji kierownika placówki odnoszących się do jej bezpieczeństwa;

11) sprawowanie bieżącego nadzoru nad bezpieczeństwem fizycznym elementów infrastruktury telekomunikacyjnej placówki;

12) opracowywanie i aktualizowanie dokumentów planu bezpieczeństwa placówki, o których mowa w § 2 pkt 29 lit. a, b, c, e oraz g–k zarządzenia i przedkładanie ich do zatwierdzenia kierownikowi placówki;

13) nadzór nad realizacją zadań ochronno-obronnych.

III

Z upoważnienia kierownika placówki, osoba realizująca zadania z zakresu bezpieczeństwa:

1) sprawuje bieżący nadzór nad przestrzeganiem przez pracowników placówki przepisów, wytycznych oraz instrukcji dotyczących jej bezpieczeństwa;

2) utrzymuje kontakty z miejscowymi organami odpowiedzialnymi za zapewnienie bezpieczeństwa placówek i ich pracowników oraz wynajmowanymi przez placówkę prywatnymi firmami ochroniarskimi;

3) nawiązuje i utrzymuje stałe kontakty z przedstawicielami innych placówek dyplomatycznych i konsularnych, a w szczególności państw NATO i Unii Europejskiej w celu zapewnienia wymiany informacji z zakresu bezpieczeństwa placówek, podejmowania wspólnych przedsięwzięć zwiększających bezpieczeństwo placówki i zapobiegających wystąpieniu zagrożeń dla jej funkcjonowania;

4) przygotowuje okresowe sprawozdania o stanie bezpieczeństwa placówki.

IV

Osoba realizująca zadania z zakresu bezpieczeństwa jest zobowiązana do niezwłocznego informowania kierownika placówki o wszelkich zdarzeniach mających związek z bezpieczeństwem placówki i jej pracowników, a zwłaszcza:

1) aktach o charakterze terrorystycznym, przestępczym lub porządkowym wymierzonych w placówkę lub zakłócających jej funkcjonowanie, a także o ewentualnych możliwościach wystąpienia takich zagrożeń;

2) działaniach służb specjalnych wobec placówki i jej pracowników;

3) danych dotyczących bezpieczeństwa placówki uzyskiwanych w ramach kontaktów z organami kraju urzędowania odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo placówek lub w ramach korpusu dyplomatycznego.

V

W porozumieniu z kierownikami właściwych działów placówki, osoba realizująca zadania z zakresu bezpieczeństwa zapewnia nadzór nad:

1) przestrzeganiem zasad bezpieczeństwa przez zatrudnionych w placówce pracowników miejscowych;

2) poruszaniem się interesantów oraz gości placówki w strefach bezpieczeństwa.

Załącznik nr 8

WYTYCZNE
do zakresu obowiązków krajowego delegowanego pracownika ochrony

I

Krajowy delegowany pracownik ochrony jest skierowanym przez ministerstwo pracownikiem ochrony do realizacji zadań z tego zakresu w placówce. W szczególnych przypadkach, kierownik placówki może zlecić czynności niezwiązane z ochroną placówki, jedynie po uzyskaniu zgody kierownika komórki organizacyjnej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego i za wiedzą attaché do spraw bezpieczeństwa albo osoby realizującej zadania z zakresu bezpieczeństwa.

II

Do zasadniczych obowiązków krajowego delegowanego pracownika ochrony – z uwzględnieniem odrębnych przepisów dopuszczających do wykonywania danych czynności należy:

1) znajomość planu bezpieczeństwa placówki oraz sposobu działania w wypadku ewentualnego zagrożenia;

2) zewnętrzne i wewnętrzne kontrolowanie stanu zabezpieczeń obiektów placówki, zwłaszcza sprawdzanie zamknięć drzwi, okien, sejfów oraz stanu plomb i pieczęci;

3) obsługa technicznych systemów zabezpieczających obiekty placówki;

4) kontrola i zapobieganie wnoszenia na teren placówki przedmiotów mogących zagrażać bezpieczeństwu przebywających w niej osób, w tym sprawdzanie przesyłek otrzymywanych przez placówkę;

5) kontrola ruchu osób na terenie placówki;

6) obserwowanie otoczenia placówki, ruchu pojazdów i zachowania osób;

7) informowanie o podejrzeniach wskazujących na próbę lub dokonanie włamania;

8) dokumentowanie czynności związanych z bezpieczeństwem placówki.

Załącznik nr 9

WYTYCZNE
do zakresu obowiązków miejscowych pracowników ochrony

I

Miejscowy pracownik ochrony zatrudniany jest przez kierownika placówki do realizacji zadań z tego zakresu, po uzyskaniu wcześniejszej zgody kierownika komórki organizacyjnej właściwej w sprawach osobowych w oparciu o opinię kierownika komórki organizacyjnej właściwej do spraw bezpieczeństwa dyplomatycznego, na podstawie prawa państwa przyjmującego.

II

Do zasadniczych obowiązków miejscowego pracownika ochrony – z uwzględnieniem odrębnych przepisów dopuszczających do wykonywania danych czynności w państwie przyjmującym – należy:

1) zewnętrzne kontrolowanie stanu zabezpieczeń obiektów placówki;

2) kontrola i zapobieganie wnoszenia na teren placówki przedmiotów mogących zagrażać bezpieczeństwu przebywających w niej osób, w tym sprawdzanie przesyłek otrzymywanych przez placówkę;

3) nadzorowanie ruchu interesantów na terenie placówki;

4) obserwowanie otoczenia placówki, ruchu pojazdów i zachowania osób;

5) informowanie o podejrzeniach wskazujących na próbę lub dokonanie włamania;

6) dokumentowanie czynności związanych z bezpieczeństwem placówki.

III

W szczególnych przypadkach, miejscowy pracownik ochrony może wykonywać czynności niezwiązane z ochroną placówki jedynie za zgodą kierownika placówki lub attaché do spraw bezpieczeństwa albo osoby realizującej zadania z zakresu bezpieczeństwa.

Załącznik nr 10

SPRAWOZDANIE O STANIE BEZPIECZEŃSTWA

Załącznik nr 11

Wytyczne do oceny zagrożeń bezpieczeństwa placówki