REKLAMA

Dzienniki Urzędowe - rok 2013 poz. 73

Tekst pierwotny

1. Na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 197, poz. 1172 i Nr 232, poz. 1378) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst zarządzenia nr 1173 Komendanta Głównego Policji z dnia 10 listopada 2004 r. w sprawie organizacji służby dyżurnej w jednostkach organizacyjnych Policji (Dz. Urz. KGP Nr 21, poz. 132), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych zarządzeniem nr 118 Komendanta Głównego Policji z dnia 30 kwietnia 2012 r. zmieniającym zarządzenie w sprawie organizacji służby dyżurnej w jednostkach organizacyjnych Policji (Dz. Urz. KGP poz. 22).

2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity zarządzenia nie obejmuje § 2 zarządzenia nr 118 Komendanta Głównego Policji z dnia 30 kwietnia 2012 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie organizacji służby dyżurnej w jednostkach organizacyjnych Policji (Dz. Urz. KGP poz. 22), który stanowi:

„§ 2. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.”.

Komendant Główny Policji

nadinsp. Marek Działoszyński

Załącznik 1. [Zarządzenie Nr 1173 Komendanta Głównego Policji z dnia 10 listopada 2004 r. w sprawie organizacji służby dyżurnej w jednostkach organizacyjnych Policji]

Załącznik do obwieszczenia
Komendanta Głównego Policji
z dnia 22 sierpnia 2013 r.

ZARZĄDZENIE Nr 1173
KOMENDANTA GŁÓWNEGO POLICJI

z dnia 10 listopada 2004 r.

w sprawie organizacji służby dyżurnej w jednostkach organizacyjnych Policji

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

Rozdział I

Przepisy ogólne

§ 1. Zarządzenie określa:

1) organizację służby na stanowisku kierowania;

2) zadania służby dyżurnej oraz sposoby ich wykonywania;

3) wyposażenie stanowiska kierowania.

§ 2. 1. Przez użyte w zarządzeniu określenia należy rozumieć:

1) jednostka organizacyjna Policji, zwana dalej „jednostką Policji” – Komendę Główną Policji, komendę wojewódzką Policji, Komendę Stołeczną Policji, komendę powiatową Policji, komendę miejską Policji, komendę rejonową Policji, komisariat Policji oraz komisariat specjalistyczny Policji;

2)²⁾ stanowisko kierowania, zwane dalej SK – wyodrębnione, odpowiednio wyposażone i zabezpieczone miejsce pełnienia służby dyżurnego, zastępcy dyżurnego lub pomocnika dyżurnego oraz miejsce wykonywania zadań przez operatora zgłoszeń alarmowych;

3)³⁾ obsada stanowiska kierowania – pełniący służbę lub wykonujący swoje zadania na SK dyżurny, zastępca dyżurnego, pomocnik dyżurnego oraz operator zgłoszeń alarmowych;

4) dyżurny – policjant kierujący pracą na SK;

5) zastępca dyżurnego – policjant wspomagający realizację zadań dyżurnego jednostki Policji;

6) pomocnik dyżurnego – policjant lub pracownik Policji zapewniający techniczną obsługę SK;

6a)⁴⁾ operator zgłoszeń alarmowych – osoba niebędąca policjantem lub pracownikiem Policji wyznaczona do przyjmowania, kwalifikowania, przekazywania lub przekierowywania zgłoszeń dokonanych za pośrednictwem numeru alarmowego;

7) wydarzenie – przestępstwo, wykroczenie, zagrożenie lub inny fakt istotny dla stanu bezpieczeństwa i porządku publicznego, który nie musi mieć znamion czynu zabronionego;

8) zgłoszenie o wydarzeniu – ustna lub pisemna informacja o zaistniałym lub mającym nastąpić wydarzeniu, przekazana dyżurnemu;

9) rezerwa kadrowa – policjanci i pracownicy Policji wytypowani przez kierownika jednostki Policji i przewidywani do pełnienia służby na SK;

10) środki pomocnicze – dokumentacja (z wyłączeniem książki przebiegu służby i rejestru interwencji Policji) oraz wyposażenie SK, niezbędne do prawidłowego funkcjonowania służby dyżurnej.

Rozdział II

Organizacja służby na stanowisku kierowania

§ 3. 1. Służba na SK pełniona jest w obsadzie minimum dwuosobowej przez dyżurnego i jego zastępcę, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

2. W jednostkach Policji, w których normatyw etatowy nie przekracza 60 osób, służba na SK może być pełniona w obsadzie jednoosobowej.

3. W jednostkach Policji innych niż wymienione w ust. 2 komendant wojewódzki Policji (Stołeczny) może wyrazić zgodę na pełnienie służby na SK w obsadzie jednoosobowej.

4. Podstawą zgody, o której mowa w ust. 3, jest złożenie wniosku przez komendanta powiatowego Policji, komendanta miejskiego Policji, komendanta rejonowego Policji.

5. Tryb, formę oraz treść wniosku określi komendant wojewódzki (Stołeczny) Policji.

6. Przepisu ust. 2 i 3 nie stosuje się do jednostek Policji, w których dyżurny sprawuje bezpośredni nadzór nad pomieszczeniami dla osób zatrzymanych i doprowadzonych w celu wytrzeźwienia.

§ 4. 1. Obsada SK podlega bezpośrednio kierownikowi komórki realizującej zadania sztabowe.

2. Osoba, o której mowa w ust. 1, zapewnia prawidłowe funkcjonowanie SK, w szczególności poprzez:

1) utrzymanie ciągłości służby w systemie zmianowym;

2) wnioskowanie do kierownika jednostki Policji o powołanie rezerwy kadrowej SK;

3) doskonalenie zawodowe obsady i rezerwy kadrowej SK.

Rozdział III

Zadania służby dyżurnej

§ 5. 1. Do zadań dyżurnego jednostki Policji należy:

1) zapewnienie natychmiastowej reakcji Policji na zgłoszone wydarzenie;

2) realizowanie poleceń dyżurnego jednostki Policji wyższego stopnia;

3) współdziałanie z dyżurnymi jednostek Policji;

4) kierowanie pracą obsady SK.

2. Do dyżurnego Komendy Głównej Policji nie stosuje się przepisu ust. 1 pkt 2.

3. Zadania dyżurnego inne niż wymienione w ust. 1 wynikają z odrębnych przepisów, wydanych przez Komendanta Głównego Policji.

§ 6. 1. Do zadań zastępcy dyżurnego jednostki Policji należy realizacja zadań wymienionych w § 5 ust. 1 pkt 1–3, w zakresie określonym przez dyżurnego.

2. Pod nieobecność dyżurnego zastępca dyżurnego kieruje pracą obsady SK.

§ 7. Zadania pomocnika dyżurnego w zakresie realizacji funkcji wymienionych w § 8 ust. 1 określa przełożony, o którym mowa w § 4.

§ 8. 1. Pomocnik dyżurnego jednostki Policji może pełnić następujące funkcje:

1) dyspozytora służby;

2) radiooperatora;

3) operatora pogotowia policyjnego przyjmującego zgłoszenia telefoniczne;

4) operatora systemów nadzoru i kierowania ruchem drogowym;

5) operatora systemów informatycznych;

6) personelu realizującego zadania związane z obsługą interesanta (funkcja recepcyjna);

7) inne, zapewniające właściwą realizację zadań dyżurnego.

2. W zależności od potrzeb i warunków organizacyjnych jednostki Policji funkcje określone w ust. 1 mogą być łączone lub pełni je zastępca dyżurnego, z wyłączeniem pkt 4.

§ 8a.⁵⁾ Operator zgłoszeń alarmowych może pełnić funkcje określone w § 8 ust. 1 pkt 3 i 5, w zakresie ustalonym odrębnie dla każdego takiego stanowiska, wynikającym z odrębnych przepisów⁶⁾.

§ 9. 1. Realizacja zadania określonego w § 5 ust. 1 pkt 1 następuje poprzez:

1) bieżące przyjmowanie zgłoszeń o wydarzeniach oraz informacji uzupełniających;

2) niezwłoczne inicjowanie działań po przyjęciu zgłoszenia lub informacji o wydarzeniu;

3) bieżące kierowanie będącymi w jego dyspozycji siłami i środkami jednostki Policji;

4) dokonywanie zmian w dyslokacji służby stosownie do zaistniałych potrzeb;

5) podejmowanie decyzji i wydawanie poleceń w zakresie kompetencji określonych przez kierownika jednostki Policji oraz wynikających z odrębnych przepisów;

6) zapewnienie właściwego obiegu informacji o zaistniałym wydarzeniu;

7) kierowanie siłami policyjnymi do czasu wyznaczenia policjanta odpowiedzialnego za prawidłową realizację zadań w związku z zaistniałym wydarzeniem.

2. Katalog wydarzeń podlegających meldowaniu dyżurnemu Komendy Głównej Policji przez dyżurnego komendy wojewódzkiej (Stołecznej) Policji określa załącznik nr 1 do zarządzenia.

3. Komendant wojewódzki (Stołeczny) Policji określi w drodze decyzji katalog zawierający rodzaj wydarzeń oraz tryb meldowania przez dyżurnych podległych jednostek Policji.

4. Realizacja zadania określonego w § 5 ust. 1 pkt 2 następuje poprzez:

1) wykonanie czynności zleconych przez dyżurnego jednostki wyższego stopnia;

2) natychmiastowe zlecanie zadań i czynności policjantom będącym w dyspozycji oraz informowanie dyżurnego jednostki Policji wyższego stopnia o stanie ich realizacji, w zakresie i formie przez niego określonej.

5. Realizacja zadania określonego w § 5 ust. 1 pkt 3 następuje poprzez:

1) bieżącą wymianę informacji niezbędnych do prawidłowej realizacji zadań;

2) udzielanie wsparcia w zakresie posiadanych sił i środków, w celu zapewnienia natychmiastowych oraz adekwatnych do zaistniałego wydarzenia działań policyjnych;

3) zgłaszanie, w zależności od okoliczności zaistniałego wydarzenia, dyżurnemu jednostki Policji wyższego stopnia potrzeby użycia sił i środków będących w wyłącznej jego dyspozycji, określając dla nich zakres przewidywanych zadań;

4) koordynowanie działań dyżurnych jednostek niższego stopnia;

5) informowanie dyżurnego jednostki Policji o obecności na jego terenie sił i środków, o których mowa w § 10.

6. Zasady postępowania służby dyżurnej w związku z przyjęciem zgłoszenia o wydarzeniu określa załącznik nr 2 do zarządzenia.

7. Realizacja zadania określonego w § 5 ust. 1 pkt 4 następuje poprzez:

1) formułowanie i zlecanie bieżących zadań policjantom i pracownikom stanowiącym obsadę SK;

2) bieżące egzekwowanie prawidłowej realizacji zleconych zadań;

3) zgłaszanie uwag i wniosków przełożonemu, których realizacja zapewni prawidłowe funkcjonowanie SK.

§ 10. Kierownik jednostki Policji określa siły i środki będące w dyspozycji dyżurnego, niezbędne do właściwej realizacji zadań określonych w § 5 ust. 1 pkt 1–3 oraz ust. 3.

§ 11. 1. Realizacja zadań wymienionych w § 5 wymaga bieżącego dokumentowania wykonanych czynności, podjętych decyzji, wydanych i otrzymanych poleceń.

2. Przebieg służby dokumentuje się w formie elektronicznej w policyjnych systemach informatycznych, a w przypadku braku takiej możliwości prowadzi się książkę przebiegu służby i rejestr interwencji Policji.

3. Dokumentowanie przebiegu służby prowadzi się zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi ochrony i przetwarzania danych osobowych.

4. Obowiązek prowadzenia rejestru interwencji Policji, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy służby dyżurnej Komendy Głównej Policji i komendy wojewódzkiej Policji.

5. Zasady dokumentowania służby w książce przebiegu służby i rejestrze interwencji Policji oraz wzór dokumentacji wymienionej w ust. 2 określa załącznik nr 3 do zarządzenia.

Rozdział IV

Wyposażenie stanowiska kierowania

§ 12. 1. Wyposażenie SK stanowią:

1) środki łączności przewodowej (z możliwością identyfikacji numeru abonenta) i bezprzewodowej, zapewniające obustronną wymianę informacji z policjantami pełniącymi służbę, jednostkami Policji oraz podmiotami pozapolicyjnymi;

2) urządzenia do rejestracji korespondencji prowadzonej przy użyciu środków wymienionych w pkt 1;

3) urządzenia zapewniające dostęp do zbiorów informatycznych;

4) mapy przedstawiające obszar działania jednostki Policji oraz zawierające inne dane niezbędne do realizacji zadań;

5) urządzenia umożliwiające kodowanie (szyfrowanie) korespondencji zawierającej informacje niejawne, z wyłączeniem jednostek posiadających wyspecjalizowane komórki właściwe do przekazu ww. informacji;

6) urządzenia umożliwiające odbiór radiowych i telewizyjnych serwisów informacyjnych.

2. Pomieszczenie socjalne.

§ 13. 1. Za wyposażenie SK, o którym mowa w § 12, odpowiada kierownik jednostki Policji.

2. Wyposażenie SK zabezpiecza się w sposób uniemożliwiający jego użycie przez osoby nieuprawnione.

3. Kierownik jednostki Policji określi wykaz środków pomocniczych.

Rozdział V

Przepisy końcowe

§ 14. Traci moc zarządzenie nr 19/2000 Komendanta Głównego Policji z dnia 28 listopada 2000 r. w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dyżurnego jednostki organizacyjnej Policji (Dz. Urz. KGP Nr 2, poz. 14).

§ 15. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania z wyjątkiem:

1) § 11 ust. 5, który wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 2005 r.;

2) § 12, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2007 r.

Załączniki do zarządzenia nr 1173
Komendanta Głównego Policji
z dnia 10 listopada 2004 r.

Załącznik nr 1

KATALOG WYDARZEŃ
podlegających meldowaniu dyżurnemu Komendy Głównej Policji przez dyżurnego komendy wojewódzkiej
(Stołecznej) Policji

Lp.	WYDARZENIE
I. PRZESTĘPSTWA PRZECIWKO RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ I OBRONNOŚCI
1.	Zamach na życie, czynna napaść lub znieważenie Prezydenta RP lub innego organu konstytucyjnego RP albo przedstawiciela obcego państwa, korzystającego z immunitetu.
2.	Szpiegostwo lub ujawnienie faktu wskazującego na działanie obcego wywiadu, organizacji ekstremistycznej lub terrorystycznej.
II. WYDARZENIA NARUSZAJĄCE BEZPIECZEŃSTWO POWSZECHNE
3.	Podłożenie ładunku wybuchowego lub zgłoszenie podłożenia ładunku wybuchowego skutkujące ewakuacją osób.
4.	Pożar: a) w wyniku którego zginął człowiek, b) gdy wstępny szacunek wykazuje straty w mieniu wielkiej wartości,¹⁾ c) materiałów chemicznych, toksycznych, promieniotwórczych, którego skutki zagrażają życiu lub zdrowiu ludzi, d) w obiekcie użyteczności publicznej (administracji rządowej, samorządowej, wymiaru sprawiedliwości, organizacji politycznej, sakralnym) – bez względu na straty.
5.	Uprowadzenie statku wodnego lub powietrznego, lądowego środka przewozu publicznego.
6.	Akt terrorystyczny¹⁵⁾ inny niż w pkt. 3 i 5.
7.	Awaria techniczna³⁾.
8.	Katastrofa naturalna⁴⁾ (inna niż pożar).
III. PRZESTĘPSTWA KRYMINALNE
9.	Zabójstwo.
10.	Bójka lub pobicie ze skutkiem śmiertelnym.
11.	Rozbój, kradzież rozbójnicza, wymuszenie rozbójnicze: a) z użyciem broni palnej⁵⁾ lub ze szczególnym okrucieństwem,⁶⁾ b) z wykorzystaniem elementów umundurowania, wyposażenia, emblematów policyjnych lub innych służb mundurowych, c) w celu zawładnięcia mieniem co najmniej znacznej wartości.²⁾
12.	Uprowadzenie osoby w celu wymuszenia okupu.
13.	Zabór broni palnej, amunicji, materiałów wybuchowych, promieniotwórczych lub toksycznych bez względu na sposób działania sprawców.
14.	Utrata, w inny sposób niż na skutek przestępstwa: broni palnej, amunicji, materiałów wybuchowych, promieniotwórczych lub toksycznych oraz nielegalne posiadanie, wyrób, handel i przemyt broni palnej, amunicji, urządzeń i materiałów wybuchowych.
15.	Kradzież z włamaniem do obiektu: a) naczelnych organów władzy, administracji państwowej, rządowej, samorządowej szczebla co najmniej wojewódzkiego, partii politycznej, prokuratury, sądu, b) przedstawicielstwa dyplomatycznego, urzędu konsularnego, agendy obcego państwa.
16.	Kradzież z włamaniem lub kradzież, w wyniku której dokonano zaboru: a) mienia co najmniej znacznej wartości, b) dzieł sztuki lub dóbr kultury narodowej stanowiących zabytek.¹⁶⁾
17.	Przestępstwa o podłożu seksualnym: a) zgwałcenie zbiorowe lub ze szczególnym okrucieństwem, b) obcowanie płciowe oraz inne czynności seksualne z osobą poniżej 15 lat.
18.	Przemyt, nielegalne wytwarzanie, wprowadzanie do obrotu, udzielanie lub posiadanie środków odurzających, psychotropowych o wartości rynkowej co najmniej znacznej wartości.
19.	Profanacja cmentarzy, miejsc i przedmiotów pamięci narodowej lub kultu religijnego.
IV. WYDARZENIA ZAKŁÓCAJĄCE LUB MOGĄCE MIEĆ WPŁYW NA PORZĄDEK PUBLICZNY
20.	Protesty społeczne⁷⁾.
21.	Zbiorowe zakłócenie porządku publicznego związane z masową imprezą lub zgromadzeniem publicznym.
22.	Dezercja z bronią palną.
23.	Bunt lub zbiorowa ucieczka z ośrodka odosobnienia prawnego⁸⁾
V. WYDARZENIA W RUCHU LĄDOWYM, POWIETRZNYM I WODNYM
24.	Wypadek⁹⁾ w ruchu drogowym, kolejowym, wodnym, powietrznym z co najmniej trzema ofiarami śmiertelnymi¹⁰⁾ lub gdy liczba rannych jest nie mniejsza niż 5.
25.	Katastrofa komunikacyjna¹¹⁾ w ruchu lądowym, wodnym, powietrznym.
26.	Wypadek w ruchu drogowym, kolejowym, wodnym, powietrznym z udziałem przedstawiciela władzy lub administracji państwowej szczebla centralnego wojewódzkiego a także akredytowanego w Polsce przedstawiciela obcego państwa.
VI. INNE PRZESTĘPSTWA I WYDARZENIA
27.	Nielegalny transport, składowanie lub pozostawienie bez zabezpieczenia materiałów promieniotwórczych, toksycznych.
28.	Przestępstwo (inne niż poz. 11) popełnione z wykorzystaniem elementów umundurowania lub wyposażenia policyjnego.
29.	Uruchomienie zorganizowanych działań w ramach akcji lub operacji policyjnych (pościgi, blokady, przeszukiwanie terenu).
30	Wydarzenie z udziałem obywatela obcego państwa, posiadającego immunitet dyplomatyczny lub konsularny.
VII. WYDARZENIA NADZWYCZAJNE¹²⁾ W OBIEKTACH RESORTU SPRAW WEWNĘTRZNYCH LUB Z UDZIAŁEM POLICJANTÓW
31	Czynna napaść na policjanta lub osobę przybraną do pomocy.
32.	Zamach na obiekt lub mienie resortu spraw wewnętrznych.
33.	Wydarzenie w obiekcie resortu spraw wewnętrznych zagrażające życiu, zdrowiu lub mieniu co najmniej znacznej wartości.
34.	Utrata lub udostępnienie broni osobie nieuprawnionej, nieostrożne obchodzenie się z bronią i materiałami wybuchowymi skutkujące ofiarami śmiertelnymi, rannymi lub zniszczeniem mienia co najmniej znacznej wartości.
35.	Użycie broni palnej lub środka przymusu bezpośredniego w trakcie służby lub poza nią, w wyniku którego nastąpiła śmierć lub ciężki uszczerbek na zdrowiu.
36.	Podjęcie czynności procesowych wobec policjanta lub pracownika Policji w związku z podejrzeniem popełnienia przestępstwa umyślnego ściganego z urzędu lub przestępstwa zgwałcenia.
37.	Spowodowanie przez policjanta kolizji lub wypadku drogowego pod wpływem alkoholu.
38.	Samobójstwo policjanta lub usiłowanie.
39.	Wydarzenie nadzwyczajne: a) podczas wykonywania służby konwojowej.¹³⁾ b) w pomieszczeniu dla osób zatrzymanych lub doprowadzonych w celu wytrzeźwienia.
40.	Wydarzenie nadzwyczajne mające istotny wpływ na mobilność jednostki Policji lub gotowość policjantów do wykonywania zadań służbowych.

SŁOWNIK POJĘĆ ZAWARTYCH W KATALOGU

1. Mienie wielkiej wartości	mienie, którego wartość w chwili popełnienia czynu zabronionego określają przepisy kodeksu karnego.
2. Mienie znacznej wartości	mienie, którego wartość w chwili popełnienia czynu zabronionego określają przepisy kodeksu karnego.
3. Awaria techniczna	sytuacja powstała w wyniku gwałtownego zdarzenia zakłócającego przebieg procesów technologicznych lub też w wyniku celowego albo niewłaściwego wykorzystania tych technologii w procesie produkcji, transportu albo przechowywania, w wyniku czego nastąpiło zagrożenie życia i zdrowia ludzi, ich niezbędnego zaopatrzenia lub mienia.
4. Katastrofa naturalna	sytuacja spowodowana przez działanie sił natury, w szczególności powodzie, susze, pożary, wyładowania atmosferyczne, wstrząsy sejsmiczne, huragany, intensywne opady atmosferyczne, osuwiska, zjawiska lodowe na rzekach i zbiornikach wodnych, masowe występowanie szkodników, chorób roślin i zwierząt albo ognisk chorób zakaźnych ludzi, do której opanowania nie wystarczają rutynowe działania odpowiednich służb i niezbędne jest uruchomienie dodatkowych sił i środków.
5. Broń palna	Urządzenie, które w wyniku działania sprężonych gazów, powstałych wskutek spalania materiału miotającego, jest zdolne do wystrzelenia pocisku lub substancji z lufy, a przez to rażenia celów na odległość, a w szczególności broń bojowa, myśliwska, sportowa, gazowa, alarmowa, sygnałowa i gładkolufowa. Również przedmiot (kopia, atrapa), którego sprawca użył w sposób i w sytuacji jakby to była broń palna a napadnięty nie miał możliwości sprawdzenia tego faktu.
6. Szczególne okrucieństwo	sposób działania sprawcy, wykraczający poza granice wystarczające dla osiągnięcia celu, charakteryzujący się wyjątkową gwałtownością i brutalnością, połączony z udręczeniem fizycznym lub ewidentnie skutkujący ciężkim uszkodzeniem ciała.
7. Protest społeczny	nielegalne zgromadzenie, wiec, demonstracja, okupowanie budynków administracji rządowej, samorządowej, organizacji politycznej, społecznej użyteczności publicznej: a) blokada drogi, szlaku kolejowego lub wodnego, przejścia granicznego, mająca wpływ na prawidłowe funkcjonowanie komunikacji, b) okupacja lub inna forma blokowania obiektu mającego strategiczne znaczenie dla funkcjonowania państwa, c) strajk.
8. Ośrodek odosobnienia prawnego	zakład karny, areszt śledczy, policyjna izba dziecka, pomieszczenie dla osób zatrzymanych, zakład poprawczy, areszt w celu wydalenia, strzeżony ośrodek dla cudzoziemców.
9. Wypadek	wydarzenie, które pociągnęło za sobą ofiary w ludziach, w tym także sprawcy.
10. Ofiara śmiertelna	osoba, która wskutek doznanych obrażeń ciała zmarła na miejscu wypadku lub przed upływem doby, w czasie której zarejestrowano wydarzenie w aplikacji Biuletyn KSIP.
11. Katastrofa komunikacyjna	wydarzenie zakłócające w sposób nagły i groźny ruch lądowy, wodny, powietrzny, sprowadzające konkretne, rozległe i dotkliwe skutki obejmujące większą liczbę ludzi lub mienie w znacznych rozmiarach oraz niosące za sobą zagrożenie bezpieczeństwa powszechnego.
12. Wydarzenie nadzwyczajne	wyjątkowa sytuacja zaistniała z udziałem policjanta w służbie lub poza nią, spowodowana umyślnym bądź nieumyślnym naruszeniem ustaw i przepisów służbowych.
13. Wydarzenia nadzwyczajne w czasie konwoju	a) zamach na konwój, b) czynna napaść na konwojentów, c) próba ucieczki (ucieczka konwojowanego), d) zgon konwojowanego, e) samouszkodzenie ciała przez konwojowanego, f) inne zdarzenie powodujące poważne zagrożenie dla konwojentów, konwojowanego lub ochranianego mienia.
14. Wydarzenia nadzwyczajne w pomieszczeniach dla osób zatrzymanych i doprowadzonych w celu wytrzeźwienia	a) usiłowanie targnięcia się na życie lub zdrowie własne zatrzymanego lub innych osób, b) zagrożenie porządku lub bezpieczeństwa PDOZ, c) usiłowanie ucieczki (ucieczka) zatrzymanego, d) niszczenie wyposażenia PDOZ, e) nakłanianie do buntu, f) nakłanianie do zbiorowej ucieczki.
15. Akt terrorystyczny	Czyn zabroniony, zagrożony karą pozbawienia wolności, popełniony w celu wywołania paniki wielu osób lub zmuszenia organu administracji publicznej, innego organu państwowego lub samorządu terytorialnego Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa albo organu organizacji międzynarodowej do podjęcia lub zaniechania określonych czynności albo w celu wywołania poważnych zakłóceń w ustroju lub gospodarce Rzeczypospolitej Polskiej, innego państwa lub organizacji międzynarodowej, a także bezprawna groźba popełnienia takiego czynu.
16. Zabytek	Nieruchomość lub rzecz ruchoma, ich części lub zespołu, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową, w szczególności: dzieła sztuk plastycznych, rzemiosła artystycznego i sztuki użytkowej, numizmaty oraz pamiątki historyczne, a zwłaszcza militaria, sztandary, pieczęcie, odznaki, medale i ordery, wytwory sztuki ludowej i rękodzieła.

Uwaga !

Słownik zawiera także pojęcia pozakodeksowe.

Załącznik nr 2

ZASADY POSTĘPOWANIA SŁUŻBY DYŻURNEJ W ZWIĄZKU Z PRZYJĘCIEM ZGŁOSZENIA O WYDARZENIU

Rozdział I

Przyjmowanie zgłoszeń o wydarzeniu

§ 1. 1. Przyjmując ustne zgłoszenie o wydarzeniu, poprzez zadawanie pytań należy dążyć do ustalenia w kolejności:

a) rodzaju wydarzenia, jego okoliczności, czasu, miejsca, uczestników i skutków;

b) danych osobowych sprawcy, jego cech charakterystycznych, miejsca przebywania oraz w przypadku ucieczki, kierunku i sposobu przemieszczania się;

c) danych osoby zgłaszającej.

2. Osobę zgłaszającą informuje się w niezbędnym zakresie o przewidywanych działaniach policyjnych oraz w razie potrzeby udziela się wskazówek co do dalszego postępowania w związku ze zdarzeniem.

2a.⁷⁾ Do operatora zgłoszeń alarmowych nie stosuje się zasady określonej w ust. 1 lit. b oraz ust. 2.

3. Obsada SK przyjmując telefoniczne zgłoszenie zobowiązana jest przedstawić się podając stanowisko i nazwę jednostki Policji, a na żądanie telefonującego podać stopień, imię i nazwisko.

§ 2. 1. Jeżeli podczas przyjmowania zgłoszenia, o którym mowa w § 1 stwierdzona zostanie właściwość rzeczowa lub terytorialna innej jednostki Policji należy:

1) w przypadku zgłoszenia telefonicznego:

a) poinformować osobę zgłaszającą o przyjęciu zgłoszenia oraz pouczyć ją o konieczności osobistego zgłoszenia się do najbliższej jednostki Policji w celu przeprowadzenia z jej udziałem czynności procesowych lub administracyjnych;

b) powiadomić telefonicznie właściwą jednostkę Policji, gdy zachodzi konieczność niezwłocznego podjęcia czynności policyjnych;

c) sporządzić i przekazać notatkę urzędową jednostce Policji wymienionej w ppkt b;

d) odnotować fakt wykonanych czynności, o których mowa w ppkt a–c, w dokumentacji przebiegu służby.

2) w przypadku zgłoszenia poprzez osobiste stawiennictwo w jednostce Policji:

a) wyznaczyć policjanta do przyjęcia zgłoszenia;

b) powiadomić telefonicznie właściwą jednostkę Policji;

c) odnotować fakt wykonanych czynności, o których mowa w ppkt a–b w dokumentacji przebiegu służby.

1a.⁸⁾ W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, operator zgłoszeń alarmowych informuje osobę zgłaszającą o przyjęciu zgłoszenia, a pozostałe czynności wykonuje dyżurny lub zastępca dyżurnego.

2. Jeżeli ustalenie danych i okoliczności, o których mowa w ust. 1 jest niemożliwe z powodu zerwania kontaktu telefonicznego lub utrudnione ze względu na stan psychofizyczny osoby zgłaszającej, a w szczególności jej nietrzeźwość, stan pod wpływem środków odurzających lub psychotropowych, szok lub obrażenia ciała, dyżurny jednostki niezwłocznie poleca sprawdzenie informacji uzyskanych podczas zgłoszenia, określając jednocześnie policjantom zakres czynności i sposób informowania go o wynikach sprawdzenia.

3. Sprawdzenie, o którym mowa w ust. 2 przeprowadza się także w przypadku, gdy informacja pisemna lub ustna o wydarzeniu została przekazana anonimowo, a jej treść uzasadnia przypuszczenie, że wydarzenie już zaistniało lub nastąpi.

4. Do przeprowadzenia sprawdzenia, o którym mowa w ust. 2 i 3 dyżurny jednostki kieruje:

1) policjantów będących w jego dyspozycji;

2) w razie konieczności dodatkowo policjantów wyznaczonych przez kierowników odpowiednich komórek organizacyjnych.

Rozdział II

Reakcja na zgłoszone wydarzenie

§ 3. 1. W przypadku, gdy wiarygodność zgłoszenia o wydarzeniu nie budzi wątpliwości lub zostanie ono potwierdzone poprzez sprawdzenie, o którym mowa w § 1 ust. 2 i 3, dyżurny jednostki niezwłocznie inicjuje podjęcie działań przez będące w jego dyspozycji siły i środki policyjne, określając jednocześnie zakres czynności oraz sposób informowania go o ich wynikach.

2. W zależności od rodzaju wydarzenia, o którym mowa w ust. 1, dyżurny:

1) zawiadamia o wydarzeniu właściwe służby ratownicze o konieczności podjęcia przez nie działań;

2) informuje dyżurnego jednostki Policji wyższego stopnia o wydarzeniu oraz w razie konieczności zgłasza potrzebę włączenia do działań policjantów z innych jednostek Policji;

3) melduje kierownikowi jednostki Policji o wydarzeniu i podjętych działaniach, na bieżąco informuje o innych istotnych ustaleniach;

4) realizuje polecenia wydane przez kierownika jednostki Policji i dyżurnego jednostki Policji wyższego stopnia;

5) zawiadamia podmioty zobowiązane lub uprawnione na podstawie odrębnych przepisów do udziału w czynnościach związanych z wydarzeniem;

6) utrzymuje bieżący kontakt z kierownikiem grupy prowadzącej czynności na miejscu wydarzenia, któremu w razie potrzeby organizuje niezbędne wsparcie;

7) wskazuje sposób i termin przekazania przez policjantów dokumentacji sporządzonej z czynności realizowanych w związku ze zgłoszeniem o wydarzeniu;

8) na bieżąco dokumentuje wykonywane czynności.

Rozdział III

Obieg informacji o wydarzeniach ujętych w katalogu wydarzeń

§ 4. O wydarzeniach wyszczególnionych w załączniku nr 1 do zarządzenia dyżurny komendy wojewódzkiej (Stołecznej) Policji melduje telefonicznie dyżurnemu KGP w czasie do 60 min. od momentu potwierdzenia informacji uzyskanej przez Policję.

§ 5. 1. Opis wydarzenia wprowadza się do aplikacji Biuletyn KSIP w czasie nie dłuższym niż 8 godzin od potwierdzenia informacji uzyskanej przez Policję.

2. W przypadku, gdy czynności związane z ustaleniem rodzaju i okoliczności wydarzenia trwają dłużej niż 8 godzin, w Biuletynie KSIP, w czasie jak w ust. 1, należy wprowadzić informację częściową, z przeprowadzonych ustaleń, z adnotacją, że czynności trwają. Po zakończeniu czynności należy uzupełnić informację.

3. Za jakość zapisów wprowadzanych do aplikacji Biuletyn KSIP odpowiada dyżurny, który w ramach wykonywanych czynności ma prawo żądać stosownych informacji od policjantów obsługujących wydarzenie.

Załącznik nr 3

ZASADY DOKUMENTOWANIA SŁUŻBY W KSIĄŻCE PRZEBIEGU SŁUŻBY l REJESTRZE INTERWENCJI POLICJI

§ 1. 1. W książce przebiegu służby dyżurny uwzględniając czas, dokumentuje w szczególności:

1) przejęcie i przekazanie służby;

2) informacje związane z realizacją zadań określonych w § 9 zarządzenia;

3) otrzymane polecenia;

4) podjęte decyzje i wydane polecenia;

5) inne wydarzenia z uwagi na ich znaczenie lub charakter, zaistniałe podczas służby.

2. Informacje określone w ust. 1 należy dokumentować według kolejności ich zgłaszania lub powzięcia o nich wiadomości.

3. Dokonując zapisu w książce przebiegu służby nie pozostawia się wolnych wierszy, za wyjątkiem oddzielenia poszczególnych KW – kolejnych wydarzeń lub Lp – liczby porządkowej.

4. W rubryce nr 5 Uwagi wpisuje się w szczególności:

1) numer rejestru interwencji Policji – w przypadku, gdy zgłoszone wydarzenie było uprzednio udokumentowane w tym rejestrze;

2) numer ZIW wydarzenia zarejestrowanego w aplikacji Biuletyn – KSIP;

3) adnotacje przełożonych.

§ 2. 1. Rejestr interwencji Policji prowadzi się zgodnie z polami (rubrykami) zapisów określonymi w niniejszym załączniku.

2. W rubryce nr 13 Uwagi wpisuje się w szczególności:

1) numer KW w przypadku, gdy interwencja nosi cechy wydarzenia;

2) adnotacje przełożonych.

infoRgrafika

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 217, poz. 1280 i Nr 230, poz. 1371, z 2012 r. poz. 627, 664, 908, 951 i 1529 oraz z 2013 r. poz. 628.

²⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a zarządzenia nr 118 Komendanta Głównego Policji z dnia 30 kwietnia 2012 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie organizacji służby dyżurnej w jednostkach organizacyjnych Policji (Dz. Urz. KGP poz. 22), które weszło w życie z dniem 1 maja 2012 r.

³⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a zarządzenia, o którym mowa w odnośniku 2.

⁴⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. b zarządzenia, o którym mowa w odnośniku 2.

⁵⁾ Dodany przez § 1 pkt 2 zarządzenia, o którym mowa w odnośniku 2.

⁶⁾ Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1229, z późn. zm.) oraz rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2009 r. w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz. U. Nr 130, poz. 1073 oraz z 2011 r. Nr 50, poz. 262).

⁷⁾ Dodany przez § 1 pkt 3 lit. a zarządzenia, o którym mowa w odnośniku 2.

⁸⁾ Dodany przez § 1 pkt 3 lit. b zarządzenia, o którym mowa w odnośniku 2.

Metryka