Dzienniki Urzędowe - rok 2004 nr 9 poz. 43

Na podstawie § 4 zarządzenia nr 14 Komendanta Głównego Policji z dnia 9 września 1999 r. w sprawie metod i form wykonywania w Policji zadań w zakresie legislacji, pomocy prawnej i informacji prawnej (Dz. Urz. KGP z 1999 r. Nr 16, poz. 112 i z 2000 r. Nr 2, poz. 18) stanowi się, co następuje:

1. Policjant w każdym przypadku stwierdzenia faktu popełnienia wykroczenia przez kierującego pojazdem wyposażonym w dyplomatyczne tablice rejestracyjne powinien zatrzymać pojazd i przeprowadzić kontrolę wymaganych dokumentów pojazdu oraz osoby nim kierującej.

2. Jeżeli kierujący pojazdem – sprawca wykroczenia jest osobą korzystającą z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych lub konsularnych^1, policjant poprzestaje na pouczeniu.

3. Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 2, spowodowała zagrożenie bezpieczeństwa ruchu drogowego, nie okazała wymaganego dokumentu lub swym zachowaniem okazuje lekceważenie obowiązujących norm prawnych, policjant jest zobowiązany sporządzić notatkę służbową zawierającą szczegółowy opis zdarzenia oraz dane tej osoby. Notatka, po potwierdzeniu przez dyżurnego jednostki, powinna być niezwłocznie przesłana faksem do dyżurnego właściwej komendy wojewódzkiej Policji, który przekazuje ją dyżurnemu Protokołu Dyplomatycznego Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Warszawie² oraz dyżurnemu operacyjnemu Komendy Głównej Policji.

4. Jeżeli istnieje uzasadnione podejrzenie (np. wyczuwalna woń alkoholu z ust, trudności z zachowaniem równowagi po wyjściu z pojazdu, bełkotliwa mowa), że osoba, o której mowa w ust. 2, znajduje się w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu, policjant jest zobowiązany uniemożliwić jej dalszą jazdę. Uniemożliwienie dalszej jazdy może nastąpić w szczególności przez:

1) pomoc w przekazaniu pojazdu innej osobie wskazanej przez kontrolowanego,

2) wydanie kontrolowanemu polecenia powstrzymania się od kierowania pojazdem,

3) zażądania oddania w depozyt kluczyków pojazdu, a w przypadku odmowy i gdy osoba kontrolowana znajduje się poza pojazdem, dopuszcza się uniemożliwienie jej powrotu do pojazdu poprzez blokowanie dostępu do drzwi, jednak bez naruszenia nietykalności tej osoby,

4) zablokowanie kontrolowanego pojazdu przy użyciu pojazdu (pojazdów) służbowego Policji lub blokady na koła, jeżeli postępowanie, o którym mowa w pkt 1–3, jest bezskuteczne.

5. Do pojazdu oznaczonego tablicami dyplomatycznymi nie należy wsiadać, nawet w celu wyjęcia kluczyków ze stacyjki.

6. O zdarzeniu, o którym mowa w ust. 4, policjant jest zobowiązany niezwłocznie powiadomić dyżurnego jednostki Policji, który przekazuje tę informację oficerowi dyżurnemu komendy wojewódzkiej Policji, a ten dyżurnemu Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Warszawie³ i dyżurnemu operacyjnemu Komendy Głównej Policji. Przepisy pkt 3 stosuje się odpowiednio.

7. Uniemożliwienie dalszej jazdy, o którym mowa w ust. 4, powinno trwać do czasu przekazania kierującego do dyspozycji szefa misji lub urzędu, lub otrzymania innych, wyraźnych dyspozycji przekazanych przez dyżurnego Ministerstwa Spraw Zagranicznych dyżurnemu komendy wojewódzkiej Policji. Jeżeli policjant otrzyma dyspozycję usunięcia pojazdu, należy zadbać o to, by odbywało się ono bez wsiadania do jego wnętrza.

8. Każda interwencja podejmowana wobec osób korzystających z immunitetów lub przywilejów musi być przeprowadzana taktownie, ale stanowczo, z pełnym poszanowaniem przysługujących im praw.

9. Jeżeli w trakcie kontroli okaże się, że kierującym jest osoba niekorzystająca z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych lub konsularnych, np. jest to obywatel polski zatrudniony jako kierowca przez placówkę dyplomatyczną czy konsularną, a dysponent pojazdu korzysta z tych immunitetów i przywilejów, policjant przeprowadza kontrolę i wobec kierującego stosuje środki przewidziane prawem.

10. W stosunku do szefów i cudzoziemskiego personelu przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych państw obcych oraz organizacji międzynarodowych, korzystających z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych lub konsularnych na mocy ustaw, umów bądź powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych lub na zasadzie wzajemności, oraz do innych osób korzystających z tych przywilejów i immunitetów⁴ niedopuszczalne jest:

1) żądanie poddania badaniu w celu ustalenia zawartości w organizmie alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu,

2) sprawdzanie stanu technicznego, wyposażenia, ładunku, wymiarów, masy lub nacisku osi pojazdu znajdującego się na drodze,

3) zatrzymania dokumentów stwierdzających uprawnienie do kierowania pojazdem lub jego używania.

11. Zasady określone w ustępach 1–10 mają zastosowanie wobec dyplomatów akredytowanych w państwach trzecich jedynie podczas ich przejazdu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu objęcia stanowiska w kraju akredytacji, powrotu na nie lub powrotu do swego własnego kraju.

12. Jeżeli kontrolowanym pojazdem kieruje osoba korzystająca z immunitetu krajowego, a zatrzymanie nie było spowodowane popełnieniem wykroczenia, należy stosować ogólne zasady dotyczące przeprowadzania kontroli drogowej.

13. Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 12, popełniła wykroczenie, a jego okoliczności nie uzasadniają skierowania do właściwego organu wniosku o wyrażenie zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności, należy poprzestać na zastosowaniu środków oddziaływania wychowawczego.

14. Jeżeli istnieje uzasadnione podejrzenie (np. wyczuwalna woń alkoholu z ust, trudności z zachowaniem równowagi po wyjściu z pojazdu, bełkotliwa mowa), że osoba, o której mowa w ust. 12, znajduje się w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu, policjant jest zobowiązany do żądania poddania się badaniu w celu ustalenia zawartości w organizmie alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu.

15. W razie odmowy poddania się badaniu, o którym mowa w ust. 14, policjant nie jest uprawniony do stosowania środków przymusu bezpośredniego w celu doprowadzenia do tego badania.

16. Jeżeli wobec osób korzystających z immunitetów krajowych zachodzą okoliczności, w których mowa w art. 129 ust. 2 pkt 8 ustawy Prawo o ruchu drogowym^5, pkt 5 stosuje się odpowiednio.

17. Policjant wykonujący czynności wobec osób korzystających z immunitetu krajowego sporządza notatkę służbową zawierającą szczegółowy opis zdarzenia oraz dane tej osoby. Notatka, po potwierdzeniu przez dyżurnego jednostki, powinna być niezwłocznie przesłana faksem do dyżurnego właściwej komendy wojewódzkiej Policji, a w odniesieniu do niektórych osób, określonych w ust. 19, dyżurnemu operacyjnemu Komendy Głównej Policji.

18. Przepisu ust. 17 nie stosuje się, jeżeli w toku czynności policjant nie ujawnił naruszenia prawa lub poprzestał na zastosowaniu środka oddziaływania wychowawczego.

19. Wykaz osób korzystających z immunitetów krajowych i organów uprawnionych do wydania zgody na ich zatrzymanie lub aresztowanie bądź pociągnięcie do odpowiedzialności oraz osób, co do których notatkę przekazuje się do KGP, określa załącznik do wytycznych.

20. Każda interwencja podejmowana wobec osób korzystających z immunitetów krajowych musi być przeprowadzona taktownie, ale stanowczo, z pełnym poszanowaniem przysługujących im praw.

Komendant Główny Policji
nadinsp. Leszek Szreder

¹ Szefowie i członkowie personelu misji dyplomatycznych, kierownicy urzędów konsularnych i członkowie personelu konsularnego państw obcych oraz inne osoby zrównane z nimi na podstawie ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych, korzystający z przywilejów i immunitetów mają obowiązek posiadania i okazywania odpowiednich legitymacji wydanych przez MSZ. Wzór tych dokumentów określono w rozporządzeniu MSZ z dnia 17 czerwca 1998 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 512) i rozporządzeniu MSZ z dnia 16 listopada 2003 r. w sprawie dokumentów oraz wiz dla szefów i członków personelu misji dyplomatycznych, kierowników urzędów konsularnych i członków personelu konsularnego państw obcych oraz innych osób (Dz. U. nr 225, poz. 2234).

² Aleja Szucha 23, fax nr (0-22) 523 96 17.

³ Tel. nr (0-22) 523 90 00.

⁴ Art. 129 ust. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515 z późn. zm.)

⁵ Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515 z późn. zm.)

Załącznik do wytycznych nr 2 Komendanta Głównego Policji
z dnia 25 maja 2004 r.

Wykaz osób korzystających z immunitetów krajowych i organów uprawnionych do wydania zgody na ich zatrzymanie lub aresztowanie bądź pociągnięcie do odpowiedzialności oraz osób, co do których notatkę przekazuje się do KGP