Dzienniki Urzędowe - rok 2002 nr 10 poz. 64

Na podstawie art. 7 ust I pkt 2 i 5 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji – (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58 i Nr 19 poz. 185) zarządza się, co następuje:

Zarządzenie określa:

1) organizację oraz sposoby używania i utrzymania psów służbowych, w tym wykonywanie zadań przez przewodników psów służbowych,

2) tresurę, doskonalenie i testowanie sprawności użytkowej psów służbowych,

3) żywienie, w tym normy wyżywienia, profilaktykę i zapewnianie właściwych warunków bytowania psów służbowych,

4) zakup, przekwalifikowanie, przekazywanie i brakowanie psów służbowych,

5) sprawowanie nadzoru nad realizacją zagadnień kynologii policyjnej,

6) prowadzenie dokumentacji i sprawozdawczości dotyczącej psów służbowych.

1) Psami służbowymi są psy będące na stanie Policji.

2) W psy służbowe, zwane dalej „psami”, wyposaża się jednostki organizacyjne Policji w celu realizacji ich ustawowych zadań.

3) Psom posiadającym niezbędne kwalifikacje do pracy w Policji nadaje się numery identyfikacyjne w systemie elektronicznej identyfikacji zwierząt, prowadzonym przez szkołę policyjną właściwą do prowadzenia szkolenia przewodników i tresury psów służbowych Policji, zwaną dalej „szkołą”.

4) Wytresowane psy dzieli się na następujące kategorie:

1) psy w prewencji o specjalności:

a) patrolowo-tropiąca,

b) tropienie śladów,

c) działania antyterrorystyczne,

d) wyszukiwanie zapachów materiałów wybuchowych,

e) inne zadania,

2) psy w technice kryminalistycznej o specjalności:

– badania osmologiczne,

– wyszukiwanie zapachów narkotyków,

– wyszukiwanie zapachów zwłok ludzkich,

– wyszukiwanie innych substancji.

Sprawność użytkowa psa jest to zdolność psa do wykonywania zadań, do których został wytresowany.

W komendzie wojewódzkiej Policji organizacją używania i utrzymania psów zajmuje się nie mniej niż dwóch policjantów, w tym z wydziału prewencji i z laboratorium kryminalistycznego.

Do zadań policjanta, zajmującego się w wydziale prewencji komendy wojewódzkiej Policji organizacją używania i utrzymania psów w służbie prewencyjnej, należy w szczególności:

1) współdziałanie z kierownikami jednostek organizacyjnych Policji w zakresie:

a) typowania kandydatów na przewodników psów,

b) wyposażania w psy,

c) organizacji służby przewodników, zapewniającej efektywne używanie psów,

d) przedkładanie propozycji kierownikom jednostek Policji dotyczących rozmieszczenia psów w jednostkach, biorąc pod uwagę stopień zagrożenia przestępczością,

e) popularyzacji używania psów w służbie,

2) prowadzenie szkoleń doskonalących dla policjantów innych służb w zakresie taktyki, techniki i możliwości wykorzystania psów w służbie,

3) kontrolowanie:

a) zaopatrzenia przewodników w sprzęt do używania, prowadzenia ćwiczeń tresury, żywienia i pielęgnacji psów oraz w przedmioty wyposażenia specjalnego,

b) znajomości przez przewodników zasad taktyki i techniki używania psów służbowych oraz prowadzenia ćwiczeń tresury,

c) pracy przewodników w zakresie używania psów w służbie prewencyjnej, prowadzenia ćwiczeń tresury oraz utrzymania psów w jednostkach organizacyjnych Policji,

d) dokumentowania używania psów i ćwiczeń tresury,

e) stanu użytkowego i sanitarnego pomieszczeń dla psów i zapleczy gospodarczych,

4) sporządzanie:

a) protokołów z kontroli, zatwierdzanych przez komendanta wojewódzkiego Policji i przekazywanych kierownikom jednostek organizacyjnych Policji, z żądaniem sprawozdań z wykonania zaleceń pokontrolnych,

b) corocznych ocen dla kierownictwa komendy wojewódzkiej Policji wraz z wnioskami dotyczącymi używania i utrzymania psów.

c) rocznej sprawozdawczości dotyczącej używania i utrzymania psów w jednostkach organizacyjnych Policji,

d) zapotrzebowań na zakup psów do tresury, ich żywienie i leczenie oraz wynagrodzenie pozorantów zatrudnionych podczas ćwiczeń tresury i zbiorowych zajęć kontrolnych sprawności użytkowej psów,

5) utrzymywanie kontaktów z hodowcami w celu rozpoznania możliwości zakupu psów do tresury,

6) uczestniczenie w:

a) zakupie psów do tresury,

b) przekazaniach, przekwalifikowaniach i brakowaniach psów,

c) przeglądach, o których mowa w § 30 ust. 3,

7) prowadzenie:

a) dokumentacji dotyczącej stanu liczbowego psów, ich używania i utrzymania,

b) kwartalnych zajęć kontrolnych sprawności użytkowej psów,

c) eliminacji wojewódzkich do Mistrzostw Polski Przewodników i Psów Policyjnych,

8) dokonywanie merytorycznej oceny przewodników oraz kandydatów na przewodników psów.

1. Do zadań policjanta zajmującego się w laboratorium kryminalistycznym komendy wojewódzkiej Policji organizacją używania i utrzymania psów w technice kryminalistycznej, należy w szczególności:

1) prowadzenie badań śladów zapachowych ludzi, po uzyskaniu stosownych uprawnień,

2) prowadzenie szkoleń doskonalących dla policjantów w zakresie pobierania, zabezpieczania, powielania i rozpoznawania zabezpieczonych śladów zapachowych ludzi oraz taktyki, techniki i możliwości wykorzystania psów,

3) typowanie kandydatów na przewodników psów,

4) organizowanie służby przewodników, zapewniające efektywne wykorzystanie psów,

5) kontrolowanie:

a) zaopatrzenia przewodników w należny sprzęt do używania, prowadzenia ćwiczeń tresury, żywienia i pielęgnacji psów oraz w przedmioty wyposażenia specjalnego,

b) znajomości przez przewodników zasad taktyki i techniki używania psów oraz prowadzenia ćwiczeń tresury,

c) pracy przewodników w zakresie używania, prowadzenia ćwiczeń tresury oraz utrzymania psów,

d) dokumentowania używania psów i ćwiczeń tresury,

e) stanu użytkowego i sanitarnego pomieszczeń dla psów i zapleczy gospodarczych,

6) sporządzanie:

a) protokołów z kontroli, zatwierdzanych przez komendanta wojewódzkiego Policji i przekazywanych kierownikom jednostek organizacyjnych Policji, z żądaniem sprawozdań z wykonania zaleceń pokontrolnych,

b) rocznej sprawozdawczości dotyczącej używania i utrzymania psów w jednostkach organizacyjnych Policji,

c) zapotrzebowań na zakup psów do tresury, ich żywienie i leczenie,

7) utrzymywanie kontaktów z hodowcami w celu rozpoznania możliwości zakupów psów do tresury,

8) uczestniczenie:

a) w zakupie psów do tresury,

b) w przekazaniach, przekwalifikowaniach i brakowaniach psów,

c) w przeglądach, o których mowa w § 30 ust. 3,

9) prowadzenie:

a) dokumentacji dotyczącej stanu liczbowego psów, ich używania i utrzymania,

b) doskonalenia specjalistycznego przewodników z zakresu taktyki i techniki używania psów w służbie,

c) eliminacji wojewódzkich do Mistrzostw Polski Przewodników i Psów Policyjnych,

10) dokonywanie merytorycznej oceny przewodników oraz kandydatów na przewodników psów.

2. Zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, dotyczą również policjantów zatrudnionych w innych komórkach techniki kryminalistycznej.

1. Przewodnikami psów mogą być policjanci, którzy ukończyli szkolenie specjalistyczne.

2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach przewodnikiem psa może być również osoba nie będąca policjantem, która zdała egzamin z zakresu wiadomości i umiejętności zawodowych w trybie przewidzianym w obowiązującym programie szkolenia specjalistycznego dla przewodników psów.

3. Metody i formy tworzenia i realizacji programów szkolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, określają odrębne przepisy.

1. Przy typowaniu kandydatów na przewodników psów należy uwzględnić policjantów zgłaszających się ochotniczo.

2. Kandydat na szkolenie specjalistyczne dla przewodników psów musi spełniać między innymi następujące warunki:

a) wyrazić pisemną zgodę na pełnienie tego rodzaju służby,

b) odznaczać się dobrą sprawnością fizyczną,

c) posiadać dobry stan zdrowia, brak schorzeń mogących nasilić się na skutek pracy z psami –potwierdzone aktualnymi badaniami lekarskimi,

3. Dodatkowe warunki dla kandydatów na przewodników psów określa program szkolenia wprowadzony na podstawie odrębnych przepisów.

1. Do obowiązków przewodników psów należy w szczególności:

1) używanie psów w służbie oraz dokumentowanie tych czynności,

2) prowadzenie ćwiczeń tresury psów,

3) racjonalne żywienie i utrzymanie psów w czystości,

4) dbanie o:

a) stan zdrowia i kondycję fizyczną psów, w tym poddawanie ich leczeniu, szczepieniom i profilaktycznym badaniom weterynaryjnym,

b) pomieszczenia dla psów i zaplecze gospodarcze, utrzymywanie ich w czystości i właściwym stanie użytkowym oraz konserwowanie sprzętu szkoleniowego,

5) doskonalenie umiejętności z taktyki i techniki używania psów w służbie.

2. Odmowa użycia psa nie może być usprawiedliwiona wykonywaniem w tym samym czasie obowiązków wymienionych w ust. 1 pkt 2–5.

1. W przypadku stwierdzenia zawinionego padnięcia, zaginięcia lub utraty sprawności użytkowej psa przewodnicy ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną oraz materialną, wynikającą z odrębnych przepisów.

2. Odpowiedzialność, o której mowa w ust. 1, dotyczy również policjantów i pracowników, nie będących przewodnikami, w okresie sprawowania opieki nad psami.

Psy w służbie używane są w szczególności do:

1) służb patrolowych,

2) badań osmologicznych,

3) tropienia śladów,

4) działań antyterrorystycznych

5) przeszukiwania terenu, pomieszczeń, pojazdów, statków: żeglugi śródlądowej, morskich i powietrznych lub przesyłek i bagaży w celu:

a) odnalezienia osób lub przedmiotów,

b) wyszukania śladów pozostawionych przez ludzi,

c) wyszukania zapachów materiałów wybuchowych,

d) wyszukania zapachów narkotyków,

e) wyszukania zapachów zwłok ludzkich,

6) pościgów za osobami podejrzanymi o popełnienie przestępstwa,

7) pomocy podczas zatrzymywania osób, ich pilnowania i konwojowania,

8) innych sytuacji uzasadnionych potrzebami służby.

1. Niedopuszczalne jest używanie w służbie psa nie posiadającego aktualnego atestu.

2. Psy mogą być używane w służbie tylko w swojej specjalności.

1. Psy prowadzi się na smyczy i w kagańcu, z wyłączeniem psów wytresowanych do użycia bez kagańca oraz w sytuacjach uzasadnionych taktyką i techniką użycia.

2. W trakcie przeszukań pomieszczeń mieszkalnych psy prowadzi się na smyczy, z wyłączeniem sytuacji uzasadnionych taktyką i techniką przeszukania.

3. W miejscach i w pomieszczeniach, w których przewiduje się obecność ukrywających się osób, przewodnik ma obowiązek wezwać te osoby do ujawnienia swojej obecności oraz ostrzec o możliwości użycia psa.

Podstawową formą służby przewodników z psami o specjalności patrolowo-tropiące są patrole zmotoryzowane, przerywane krótkotrwałymi patrolami pieszymi w rejonach szczególnie zagrożonych przestępczością lub tropienie śladów.

1. Organizując służbę przewodnikom z psami w patrolach pieszych należy uwzględnić panujące warunki atmosferyczne.

2. Warunki uniemożliwiające pracę psa w patrolu pieszym, to:

1) temperatura:

a) w okresie letnim – powyżej +25 °C,

b) w okresie zimowym – poniżej -15 °C,

2) silne opady atmosferyczne.

1. W przypadku podjęcia decyzji o użyciu psa przewodnik z psem powinien przybyć niezwłocznie na miejsce zdarzenia.

2. Na miejscu zdarzenia przewodnik wykonuje czynności zgodnie ze swoimi kompetencjami na polecenie kierownika grupy operacyjno-dochodzeniowej.

3. W trakcie oględzin miejsca zdarzenia przewodnik wspólnie z technikami kryminalistyki typują miejsca, ślady i przedmioty przydatne do rozpoczęcia tropienie przez psa.

4. Podczas wykonywania czynności związanych z tropieniem śladów przewodnik psa jest ubezpieczany przez innych policjantów.

5. Zadaniem policjantów ubezpieczających jest:

1) ostrzeganie przewodnika psa przed niebezpieczeństwem,

2) oznakowanie wykrytych miejsc ze śladami pobytu osób tropionych oraz zabezpieczenie przed zniszczeniem przedmiotów odnalezionych przez psa na trasie tropienia,

3) wykonywanie poleceń przewodnika, uzasadnionych zaistniałymi okolicznościami.

6. Po zakończeniu tropienia śladów przewodnik wraz z policjantami, o których mowa w ust. 5, zatrzymują osoby oraz dokonują przeszukań osób i pomieszczeń, do których doprowadziły psy albo dokonują ich obserwacji do chwili przybycia innych policjantów. W miarę potrzeb organizuje się zasadzki.

1. W szczególnie uzasadnionych przypadkach można odstąpić lub przerwać użycie psa do tropienia śladów lub przeszukania, jeżeli:

1) na miejscu zdarzenia nie ujawniono śladów stóp, obuwia lub przedmiotów umożliwiających rozpoczęcie tropienia, a także gdy psy nie podejmują tropienia śladów niewidocznych,

2) pomimo ponawianych prób pies nie podejmuje tropienia śladów umyślnie zniszczonych lub pokrytych substancjami o silnym zapachu,

3) panują czynniki atmosferyczne utrudniające tropienie, takie jak: upał, ulewny deszcz bardzo silny wiatr, świeży śnieg, silny mróz,

4) wystąpiło zmęczenie psychofizyczne psa.

2. Odstąpienie od użycia psów na miejscu zdarzenia, uzasadnia się w notatce urzędowej.

3. W przypadkach określonych w ust. 1 pkt 1 i 2, w razie istnienia możliwości, wskazane jest użycie psów do przeszukania terenu lub pomieszczeń.

1. Psy mogą być używane do pracy poza terenem działania macierzystej jednostki organizacyjnej Policji na wniosek kierownika innej jednostki organizacyjnej Policji.

2. Kierownik jednostki organizacyjnej Policji, delegujący przewodnika z psem poza teren działania własnej jednostki, może ubiegać się o zwrot kosztów poniesionych w wyniku prowadzonych działań, od jednostki zlecającej.

3. Koszty, o których mowa w ust. 2, mogą obejmować:

1) koszty transportu przewodnika z psem,

2) koszty wyżywienia, noclegów oraz inne niezbędne – udokumentowane wydatki,

3) koszty wyżywienia i zakwaterowania psa.

1. Podstawową formą tresury psów jest tresura stacjonarna, prowadzona w szkole.

2. Dopuszcza się możliwość:

1) prowadzenia tresury indywidualnej psów zgodnie z opracowanym i zatwierdzonym programem szkolenia;

2) prowadzenia tresury indywidualnej psów o specjalności badania osmologiczne przez przewodnika, w sytuacjach przygotowywania kolejnych psów do służby – zgodnie z procedurą stanowiącą załącznik nr 1 do zarządzenia.

1. Doskonalenie sprawności użytkowej, o której mowa w § 3, jest zespołem zabiegów tresury mających na celu podwyższanie sprawności lub co najmniej utrzymywanie psa w pełnej zdolności do realizacji zadań, do których został wytresowany.

2. Doskonalenie jest czynnością realizowaną przez przewodników w następujących formach:

1) ćwiczeń tresury przeprowadzanych cyklicznie w sposób indywidualny lub zorganizowany –zgodnie z § 47 pkt 3,

2) zająć retresury w sposób zorganizowany pod nadzorem instruktorów.

3. Zajęcia retresury, o których mowa w ust. 2 pkt 2, mogą odbywać się na wniosek:

1) kierownika jednostki organizacyjnej Policji złożony do komendanta szkoły,

2) instruktora szkoły nadzorującego przebieg zajęć kontrolnych sprawności użytkowej psów w komendzie wojewódzkiej Policji.

1. Atest jest formalnym potwierdzeniem zdolności psa do wykonywania zadań, do których został wytresowany. Wzór atestu określa załącznik nr 2 do zarządzenia.

2. Testowanie sprawności użytkowej psów dokonywane jest w szkole lub przez instruktorów szkoły na zbiorowych zajęciach kontrolnych i atestacjach prowadzonych w komendach wojewódzkich Policji, z których sporządza się protokół. Wzór protokołu z atestacji określa załącznik nr 3 do zarządzenia.

3. Ukończenie kursu w szkole jest równoznaczne z wydaniem pierwszego atestu psom, z uwzględnieniem ust. 4.

4. Psom o specjalności badania osmologiczne pierwszy atest wydaje się po krótkotrwałym okresie adaptacji psów do warunków pracowni badań osmologicznych.

5. Pierwszy atest wydaje się psom na okres do 12 miesięcy, z wyłączeniem ust. 6.

6. Psom o specjalności służba patrolowo-tropiąca pierwszy atest wydaje się na okres do 24 miesięcy.

7. Kolejne atesty informujące o przydatności psów w służbie wydaje komendant szkoły, określając każdorazowo termin ich ważności, który nie może być dłuższy niż 24 miesiące.

8. Stwierdzona komisyjnie utrata sprawności użytkowej psa daje komendantowi szkoły podstawę do anulowania atestu.

1. W przypadku wystąpienia kwestii spornych dotyczących sprawności użytkowej psa przeprowadza się powtórną atestację, psa. Wniosek w tej sprawie składa komendant wojewódzki Policji do komendanta szkoły, w terminie 14 dni od daty przeprowadzenia testowania sprawności użytkowej psów.

2. Powtórna atestacja przeprowadzana jest przez komisję powołaną przez komendanta szkoły w składzie poszerzonym o przedstawicieli właściwych biur Komendy Głównej Policji i przedstawiciela właściwego wydziału komendy wojewódzkiej Policji.

3. Decyzja komendanta szkoły w wyniku powtórnej atestacji jest ostateczna.

1. Dla prawidłowego przebiegu tresury, zajęć kontrolnych i testowania sprawności użytkowej psów właściwej specjalności komendant szkoły lub kierownik jednostki organizacyjnej Policji mogą zatrudnić pozorantów.

2. Pozorantem może być osoba fizyczna posiadająca niezbędne kwalifikacje w tym zakresie.

3. Zatrudniający obowiązany jest poinstruować pozoranta o podstawowych warunkach zachowania bezpieczeństwa pracy oraz technice ćwiczeń tresury, w zakresie niezbędnym do wykonania zadania.

4. Osoba zatrudniona jako pozorant musi być ubezpieczona od następstw nieszczęśliwych wypadków.

1. Norma wyżywienia jest to ilość środków spożywczych przysługujących jednemu psu na okres 24 godzin, wydanych przewodnikowi lub innej osobie nie będącej przewodnikiem w okresie sprawowania opieki nad psem, w formie równoważnika pieniężnego.

2. Podczas pobytu psa w szkole normę wyżywienia realizuje się w naturze.

1. Ustala się następujące normy wyżywienia:

1) zasadnicze:

a) dla psów w wieku od 3 do 4 tygodni – „Pa”

b) dla psów w wieku od 4 tygodni do 3 miesięcy – „Pb”

c) dla psów w wieku od 3 do 12 miesięcy – „Pc”

d) dla psów w wieku powyżej 12 miesięcy – „Pd”

2) dodatkowe – dla suk szczennych i karmiących – „Pk”

2. Wymiar rzeczowy poszczególnych norm wyżywienia określa załącznik nr 4 do zarządzenia

1. Ilości artykułów spożywczych, zawarte w normach wyżywienia, dotyczą psów rasy owczarek niemiecki i ras zbliżonych do niej wielkością.

2. Przy żywieniu psów dorosłych normy wyżywienia należy zwiększyć o 30% w przypadkach:

1) dużej wagi, to jest powyżej 40 kg,

2) trudności w utrzymaniu odpowiedniej kondycji ze względu na typ przemiany materii.

3. Przy żywieniu psów ras późno dojrzewających, np. rottweiler, do wieku 18 miesięcy życia normy wyżywienia należy zwiększyć o 30%.

4. Przy żywieniu psów ras małych, np. foksterier, normy wyżywienia należy zmniejszyć o 30%.

5. Psom przebywającym na kursach tresury lub podczas tresury indywidualnej przysługujące normy wyżywienia należy powiększyć o 30%.

6. Dodatkową normę wyżywienia „Pk” wydaje się sukom karmiącym w drugiej połowie ciąży i w ciągu dwóch pierwszych miesięcy po oszczenieniu.

7. Zwiększenia lub zmniejszenia norm wyżywienia w przypadkach określonych w ust. 2, 3 i 4 dokonuje się na wniosek lekarza weterynarii.

8. Wnioski, o których mowa w ust. 7, zatwierdza komendant szkoły lub kierownik jednostki organizacyjnej Policji.

1. Wartości artykułów spożywczych i pasz zawartych w poszczególnych normach wyżywienia, obliczone po aktualnych cenach zakupu są stawkami pieniężnymi na wyżywienie, według określonych norm.

2. Dyrektor Biura Logistyki Policji Komendy Głównej Policji, w porozumieniu z Dyrektorem Biura Finansów Komendy Głównej Policji, określa aktualną wysokość stawek pieniężnych na wyżywienie psów.

1. W ramach obowiązujących stawek pieniężnych psy można żywić:

1) przetworzonymi środkami spożywczymi dla psów w postaci konserw, karmy suszonej lub paletowanej, sucharów, itp.

2) innymi środkami spożywczymi, według wskazówek lekarza weterynarii, w tym:

a) mięsem zwierząt świeżo padłych na choroby niezakaźne,

b) odpadkami rzeźnymi, z wyjątkiem odpadków pochodzących z konfiskat Weterynaryjnej Inspekcji Sanitarnej.

2. Psom w okresie zimowym, w ramach stawek pieniężnych, należy zapewnić słomę na ściółkę,

1. Ze środków budżetowych Policji mogą być żywione wyłącznie psy będące na stanie Policji.

2. Komendant szkoły lub komendant wojewódzki Policji może zezwolić na:

1) odpłatne żywienie psów z innych jednostek organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych i administracji w wysokości stawki pieniężnej normy, z której korzystają,

2) odpłatne żywienie psów z innych jednostek organizacyjnych spoza resortu w wysokości co najmniej 200% stawki pieniężnej normy, z której korzystają.

1. Psy poddaje się:

1) obowiązkowym szczepieniom przeciwko wściekliźnie,

2) innym szczepieniom ochronnym,

3) okresowym badaniom weterynaryjnym – nie rzadziej niż dwa razy do roku,

4) kwartalnym odrobaczaniom,

5) innym zabiegom profilaktycznym, według wskazań lekarza weterynarii.

2. Czynności o których mowa w ust. 1, mogą realizować również policjanci, którzy posiadają prawo wykonywania zawodu lekarza weterynarii.

3. W jednostkach organizacyjnych Policji raz na 12 miesięcy dokonuje się komisyjnych przeglądów stanu zdrowotnego i utrzymania psów, stanu sanitarnego i technicznego pomieszczeń, zapleczy gospodarczych oraz sprawdzenia zgodności wyposażenia w sprzęt pielęgnacyjny i kuchenny z obowiązującymi normami należności. W skład komisji powołanej przez komendanta wojewódzkiego Policji wchodzą przedstawiciele właściwych wydziałów komend wojewódzkich Policji merytorycznie odpowiedzialni za problematykę kynologii policyjnej, przedstawiciel logistyki odpowiedzialny za zaopatrzenie przewodników psów oraz lekarz weterynarii. Protokół z przeglądu komisja przedkłada komendantowi wojewódzkiemu Policji.

4. Koszty opieki weterynaryjnej, zakup leków oraz zleconych usług (uśpienie, sekcja zwłok itp.) pokrywa się z budżetów jednostek organizacyjnych Policji, posiadających na stanie psy.

5. Koszty, o których mowa w ust. 4, w czasie pobytu w szkole pokrywane są z budżetu szkoły.

1. Psy utrzymuje się na terenie macierzystej jednostki organizacyjnej Policji lub w miejscu zamieszkania przewodników, jeżeli posiadają oni niezbędne do tego warunki.

2. Utrzymanie psów w miejscach zamieszkania przewodników możliwe jest za zgodą właściwego naczelnika komendy wojewódzkiej Policji.

3. Psom należy zapewnić możliwość egzystencji, zgodne z potrzebami danej rasy i płci.

4. Pomieszczenia dla psów powinny znajdować się w miejscach suchych, przewiewnych, osłoniętych od wiatru i nie narażonych na zalanie wodą.

5. Niedopuszczalne jest usytuowanie pomieszczeń, o których mowa w ust. 4, w pobliżu takich obiektów, jak: ubikacje, ścieki, śmietniki, agregaty prądotwórcze, stacje transformatorowe, garaże, stacje paliw, w bezpośrednim sąsiedztwie ulic o dużym natężeniu ruchu kołowego lub pieszego, itp.

6. Pomieszczenia stałe oraz pojazdy służące do transportu psów muszą być stale utrzymywane w czystości oraz okresowo dezynfekowane i deratyzowane.

1. Zakup psów dokonywany jest przez komisję powołaną przez komendanta wojewódzkiego Policji, w skład której wchodzą przedstawiciele właściwych wydziałów komend wojewódzkich Policji, przedstawiciele jednostek organizacyjnych Policji, na rzecz których dokonywany jest zakup psów, a także w uzasadnionych przypadkach przedstawiciel szkoły.

2. Zakupu psów może dokonywać również szkoła na potrzeby własne.

3. Zakup psów dokonywany jest z uwzględnieniem kryteriów określonych w załączniku nr 5 do zarządzenia.

4. Psy mogą pochodzić z darowizn dokonywanych na rzecz Policji oraz z hodowli własnej, pod warunkiem spełnienia kryteriów określonych w załączniku nr 5 do zarządzenia.

5. Protokół zakupu psa określa załącznik nr 6 do zarządzenia.

1. Psy można przekwalifikować w zależności od ich predyspozycji i potrzeb służby.

2. Komisję do przekwalifikowania psa powołuje właściwy naczelnik komendy wojewódzkiej Policji lub komendant szkoły.

3. W skład komisji dokonującej przekwalifikowania psa wchodzi przedstawiciel z wydziału komendy wojewódzkiej Policji merytorycznie odpowiedzialny za problematykę kynologii policyjnej oraz przełożony przewodnika.

4. Protokół przekwalifikowania, którego wzór określa załącznik nr 7 do zarządzenia, zatwierdza właściwy naczelnik komendy wojewódzkiej Policji lub komendant szkoły.

1. W przypadku uniemożliwiającym racjonalne używanie i utrzymanie psów przez dotychczasowych przewodników, przekazuje się je innym przewodnikom lub innym osobom, nie będącym przewodnikami.

2. Komisję do przekazania psa powołuje właściwy naczelnik komendy wojewódzkiej Policji lub komendant szkoły.

3. W skład komisji dokonującej przekazania psa wchodzi przedstawiciel z właściwego wydziału komendy wojewódzkiej Policji, przełożony przewodnika psa oraz policjant zainteresowanej jednostki organizacyjnej Policji.

4. Protokół przekazania, którego wzór określa załącznik nr 8 do zarządzenia, zatwierdza właściwy naczelnik komendy wojewódzkiej Policji lub komendant szkoły.

5. Zmiana przewodnika skutkuje automatycznie utratą atestu dla psa.

6. Policjant lub inna osoba, której powierzono opiekę nad psem, powinna w jak najkrótszym czasie odbyć stosowne przeszkolenie.

1. Psy można brakować w razie trwałej utraty sprawności użytkowej, stanach chorobowych nie rokujących poprawy oraz po ukończeniu przez nie 9 lat życia.

2. Brakowania psa dokonuje się komisyjnie. Z prac komisji sporządza się protokół.

3. Protokół brakowania psa, którego wzór stanowi załącznik nr 9 do zarządzenia, zatwierdza komendant wojewódzki Policji lub komendant szkoły. Protokół zawiera decyzję o:

1) nieodpłatnym przekazaniu psów dotychczasowym przewodnikom,

2) sprzedaży psów w drodze przetargu, a jeżeli przetarg nie doszedł do skutku, po cenie ustalonej przez komisję,

3) uśpieniu psów.

4. W składzie komisji dokonującej brakowania psa uczestniczy również lekarz weterynarii, gdy brakowanie następuje z powodu złego stanu zdrowia.

O przekazaniu psów albo o dacie brakowania, padnięcia lub zaginięcia, przewodniczący komisji niezwłocznie zawiadamia właściwe służby w celu uchylenia uprawnień przewodników do otrzymywania należności finansowych i materiałowych, przysługujących z tytułu wyposażenia w psy.

1. Wartość pieniężna psa jest równa:

1) przed tresurą – cenie zakupu. Wartość pieniężną psa darowanego określa się, biorąc za podstawę średnią cenę zakupu psów do tresury z trzech miesięcy poprzedzających przyjęcie darowizny,

2) po tresurze – cenie zakupu psa powiększonej o 50%. Ustaloną wartość pieniężną psa wpisuje się, po zakończeniu kursów tresury, do książki psa służbowego Policji, której wzór stanowi załącznik nr 10 do zarządzenia.

2. Wartość pieniężna psa używanego w służbie:

1) równa się wartości określonej w ust. I pkt 2, a następnie po ukończeniu pięciu lat życia pomniejszonej o 25% za każdy następny rok życia,

2) nie może być niższa niż:

a) 30% wartości wpisanej do książki psa służbowego Policji w przypadku obciążenia przewodników lub osób nie będących przewodnikami, którym powierzono opiekę nad psem, odpowiedzialnością za zaginięcie lub padnięcie psa albo utratę sprawności użytkowej ,

b) 5% wartości wpisanej do książki psa służbowego Policji w odniesieniu do mającego ponad dziewięć lat życia psa przeznaczonego do przetargu.

Nadzór nad problematyką kynologii policyjnej, w ramach kompetencji określonych niniejszym zarządzeniem, sprawują:

1) Dyrektor Biura Służby Prewencyjnej Komendy Głównej Policji,

2) Dyrektor Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego Komendy Głównej Policji,

3) Dyrektor Biura Służby Kryminalnej Komendy Głównej Policji,

4) Dyrektor Centralnego Biura Śledczego Komendy Głównej Policji,

5) Dyrektor Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji,

6) Dyrektor Biura Logistyki Policji Komendy Głównej Policji,

7) komendant szkoły.

Dyrektor Biura Służby Prewencyjnej Komendy Głównej Policji sprawuje nadzór nad użyciem psów w służbie prewencyjnej, wymienionych w § 2 ust. 4 pkt 1, i jest odpowiedzialny w szczególności za:

1) opracowanie strategii i koordynację działań związanych z wykorzystaniem psów,

2) inicjowanie zmian w programach szkolenia przewodników i tresury psów,

3) określanie zasad i sposobów pełnienia służby patrolowej z psami.

Dyrektor Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego Komendy Głównej Policji sprawuje nadzór nad użyciem psów w technice kryminalistycznej, wymienionych w § 2 ust. 4 pkt 2, i jest odpowiedzialny w szczególności za:

1) organizację używania i utrzymania psów,

2) koordynację oraz wytyczanie kierunków rozwoju badań osmologicznych, w porozumieniu z zainteresowanymi biurami Komendy Głównej Policji oraz szkołą,

3) inicjowanie działań w zakresie:

a) programów szkolenia przewodników psów,

b) tworzenia pracowni osmologicznych,

c) projektów budowy, remontów oraz wyposażenia pomieszczeń pracowni osmologicznych pod kątem ich zgodności ze standardami określonymi w metodyce badań osmologicznych,

4) opracowanie, wdrożenie do użytku służbowego oraz aktualizację metodyki badań osmologicznych w porozumieniu z komendantem szkoły,

5) nadawanie uprawnień do samodzielnego opracowywania ekspertyz i wydawania opinii ze specjalności badania osmologiczne,

6) prowadzenie ocen certyfikacyjnych istniejących pracowni badań osmologicznych,

7) przeprowadzenie ocen jakości badań osmologicznych.

Dyrektor Centralnego Biura Śledczego Komendy Głównej Policji jest odpowiedzialny za opracowanie strategii prawidłowego użycia psów w prowadzonych przez biuro działaniach wykrywczych.

Dyrektor Biura Służby Kryminalnej Komendy Głównej Policji w zakresie właściwości rzeczowej biura jest odpowiedzialny za:

1) opracowanie strategii i koordynację działań związanych z wykorzystaniem psów w służbie kryminalnej,

2) inicjowanie zmian w programach szkolenia przewodników i tresury psów,

Dyrektor Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji sprawuje nadzór nad realizacją szkolenia instruktorów, przewodników i tresury psów oraz określa zasady naboru kandydatów na te szkolenia.

Dyrektor Biura Logistyki Policji Komendy Głównej Policji – w porozumieniu z komendantem szkoły, sprawuje nadzór nad:

1) opracowaniem i realizacją:

a) projektów budowy, remontów oraz wyposażenia pomieszczeń pracowni osmologicznych,

b) projektów budów, remontów i wyposażenia pomieszczeń oraz zapleczy gospodarczych dla psów,

2) przestrzeganiem procedury postępowania przez jednostki organizacyjne Policji:

a) przy zakupach psów do tresury,

b) w sprawach norm wyżywienia psów, budowy, remontów, wyposażenia pomieszczeń oraz zapleczy gospodarczych.

Komendant szkoły jest odpowiedzialny za:

1) przebieg i jakość szkolenia oraz doskonalenia zawodowego instruktorów i przewodników,

2) kwalifikacją psów oraz ich tresurę w trybie określonym odrębnymi przepisami,

3) testowanie sprawności użytkowej psów,

4) realizację zajęć kontrolnych sprawności użytkowej psów,

5) opracowanie szczegółowych zasad znakowania psów w systemie elektronicznej identyfikacji zwierząt, wybór systemu i nadzór nad jego realizacją.

Komendanci wojewódzcy Policji:

1) ustalają niezbędną liczbę psów w podległych jednostkach organizacyjnych Policji, biorąc pod uwagę możliwość przydzielenia przewodnikowi:

a) nie więcej niż dwa psy,

b) nie więcej niż trzy psy – dotyczy wyłącznie psów do badań osmologicznych,

2) zapewniają stanowiska dla;

a) przewodników psów,

b) policjantów, o których mowa w § 5, zajmujących się wyłącznie organizacją używania i utrzymania psów w służbie prewencyjnej,

c) policjantów, o których mowa w § 6 ust. 1 i 2, prowadzących badania osmologiczne,

3) określają szczegółowe zasady organizacji służby przewodników, biorąc pod uwagę specyfikę i potrzeby służby,

4) oceniają efektywność używania psów oraz ich utrzymanie w jednostkach organizacyjnych,

5) odpowiadają za rozwój badań osmologicznych,

6) powołują lub likwidują pracownie badań osmologicznych na wniosek naczelnika laboratorium kryminalistycznego,

7) nadzorują zapewnienie w budżetach właściwych jednostek Policji środków finansowych przeznaczonych na zakup psów do tresury, sprzętu, leczenie i żywienie psów, wynagradzanie i ubezpieczanie pozorantów oraz budowę, remonty i wyposażenie pomieszczeń do prowadzenia badań osmologicznych, pomieszczeń dla psów i zapleczy gospodarczych.

Kierownicy jednostek organizacyjnych Policji, posiadających psy:

1) są odpowiedzialni za:

a) efektywne używanie psów w służbie,

b) zapewnienie w budżetach jednostek środków finansowych na cele wymienione w § 46 pkt 7.

2) tworzą co najmniej 5-osobowe zespoły przewodników z psami, zapewniające całodobową możliwość użycia psów w służbie;

3) zapewniają przewodnikom odpowiednie warunki i możliwości wykonywania obowiązków służbowych związanych z tresurą i utrzymaniem psów w godzinach pełnienia służby – minimum 1 godzina na codzienną obsługę oraz minimum 1 dzień w tygodniu na tresurę psa;

4) zapewniają:

a) zaopatrzenie przewodników psów w niezbędny sprzęt do używania w służbie, prowadzenia ćwiczeń tresury, żywienia i pielęgnowania psów, a także przysługujące należności finansowe i materiałowe,

b) prowadzenie przez przewodników ćwiczeń tresury z psami oraz ich właściwe żywienie i pielęgnowanie,

c) budowę i utrzymanie pomieszczeń dla psów oraz zapleczy gospodarczych zgodnie z przyjętymi standardami.

Naczelnicy wydziałów prewencji komend wojewódzkich Policji odpowiadają za właściwą organizację używania i utrzymania psów w służbie prewencyjnej.

Kierownicy komórek organizacyjnych służby kryminalnej komend wojewódzkich Policji odpowiadają za właściwe wykorzystanie psów w realizowanych przez te komórki działaniach z zastrzeżeniem § 50.

Naczelnicy laboratoriów kryminalistycznych komend wojewódzkich Policji odpowiadają za właściwą organizację używania i utrzymania psów w technice kryminalistycznej.

Za realizację zagadnień dotyczących organizacji używania i utrzymania psów w komendach wojewódzkich Policji odpowiadają również, zgodnie z właściwością:

1) szef logistyki,

2) naczelnik wydziału kadr i szkolenia.

Właściwi kierownicy zakładów szkoły odpowiadają za organizację używania i utrzymania psów będących na jej stanie.

1. Przewodnicy psów prowadzą dziennik pracy psa służbowego Policji, którego wzór określa załącznik nr 11 do zarządzenia.

2. Przewodnicy psów sporządzają:

1) notatkę o użyciu psa służbowego Policji jako środka przymusu bezpośredniego, której wzór określa załącznik nr 12 do zarządzenia,

2) notatką o użyciu psa służbowego Policji do tropienia śladów ludzi, przeszukania terenu lub pomieszczeń, rozpoznawania i wyszukania zapachów, której wzór określa załącznik nr 13 do zarządzenia, lub notatkę, o której mowa w § 17 ust. 2,

3) dokumentację wynikającą ze specyfiki badań osmologicznych,

4) roczne zestawienia statystyczne użycia psów służbowych Policji (STP-28), którego wzór określa załącznik nr 14 do zarządzenia.

Policjanci, o których mowa w § 5:

1) prowadzą rejestr przewodników i rejestr psów z jednostek organizacyjnych Policji,

2) gromadzą dokumentację dotyczącą używania i utrzymania psów, w tym kopie:

a) okresowych ocen używania i utrzymania psów,

b) rocznych zestawień statystycznych użycia psów oraz sprawozdań opisowych informujących o ich używaniu w ubiegłym roku kalendarzowym,

c) protokołów z kontroli używania i utrzymania psów w jednostkach organizacyjnych Policji,

d) protokołów z przebiegu zajęć kontrolnych sprawności użytkowej psów,

e) notatek użycia psów z wynikiem pozytywnym,

f) protokołów zakupu, przekazania, przekwalifikowania i brakowania psów,

g) pisemnych zgłoszeń zaginięć lub padnięć psów wraz z protokołami sekcji zwłok,

h) decyzji i orzeczeń kończących postępowania w przypadkach szkód w majątku resortu spraw wewnętrznych i administracji wynikłych z powodu padnięć i zaginięć psów.

Policjanci, o których mowa w § 6 ust. 1:

1) prowadzą rejestr przewodników i rejestr psów z jednostek organizacyjnych Policji,

2) gromadzą dokumentację dotyczącą używania i utrzymania psów:

a) okresowych ocen używania i utrzymania psów,

b) rocznych zestawień statystycznych użycia psów oraz sprawozdań opisowych informujących o używaniu psów w ubiegłym roku kalendarzowym,

c) zestawień liczby badań osmologicznych, których wzór określa załącznik nr 15 do zarządzenia,

d) protokołów z kontroli używania i utrzymania psów w jednostkach organizacyjnych Policji,

e) notatek z przebiegu zajęć kontrolnych sprawności użytkowej psów,

f) notatek użycia psów z wynikiem pozytywnym,

g) protokołów zakupu, przekazania, przekwalifikowania i brakowania psów,

h) pisemnych zgłoszeń zaginięć lub padnięć psów wraz z protokołami sekcji zwłok,

i) decyzji i orzeczeń kończących postępowania w przypadkach szkód w majątku resortu spraw wewnętrznych i administracji wynikłych z powodu padnięć i zaginięć psów.

1. Biuro Służby Prewencyjnej Komendy Głównej Policji prowadzi rejestr przewodników oraz rejestr psów w służbie prewencyjnej. Rejestr, który może być prowadzony również w formie elektronicznej, jest aktualizowany na podstawie:

1) wykazów przewodników i psów kończących kursy oraz protokołów z zajęć testowania sprawności użytkowej psów już używanych w służbie – przesyłanych przez szkołę,

2) dokumentacji wymienionej w § 57 ust.3.

2. Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Komendy Głównej Policji prowadzi rejestr przewodników oraz rejestr psów w technice kryminalistycznej. Rejestr, który może być prowadzony również w formie elektronicznej, jest aktualizowany na podstawie:

1) wykazów przewodników i psów kończących kursy oraz kopii atestów psów już używanych w służbie – przesyłanych przez szkołę,

2) dokumentacji wymienionej w § 57 ust. 4.

3. Szkoła prowadzi rejestr przewodników oraz rejestr psów wymienionych w ust. I i 2. Rejestr, który może być prowadzony również w formie elektronicznej, jest aktualizowany na podstawie:

1) wykazów przewodników i psów kończących kursy,

2) corocznie do dnia 15 stycznia przesyłanych przez wydziały prewencji i laboratoria kryminalistyczne komend wojewódzkich Policji wykazów przewodników i psów służbowych na terenie województwa na dzień 31 grudnia każdego roku, których wzór określa załącznik nr 16 do zarządzenia,

3) przekazywanych na bieżąco informacji o wszelkich zmianach w zakresie określonym w pkt 2.

1. Jednostki organizacyjne Policji wyposażone w psy w służbie prewencyjnej przesyłają do wydziału prewencji komendy wojewódzkiej Policji:

1) na bieżąco pisemne zgłoszenia padnięcia wraz z protokołami sekcji zwłok lub zaginięcia psów oraz odpisy związanych z tym decyzji i orzeczeń kończących postępowania dyscyplinarne i odszkodowawcze w sprawie powstałych szkód w majątku resortu spraw wewnętrznych i administracji,

2) corocznie do dnia 5 stycznia zestawienia statystyczne użycia psów w ubiegłym roku kalendarzowym,

3) inną dokumentację niezbędną do zapewnienia właściwego monitorowania wykorzystania psów – szczegółowo określoną przez wydział prewencji komendy wojewódzkiej Policji.

2. Jednostki organizacyjne Policji wyposażone w psy w technice kryminalistycznej przesyłają do laboratorium kryminalistycznego komendy wojewódzkiej Policji:

1) na bieżąco pisemne zgłoszenia padnięcia wraz z protokołami sekcji zwłok lub zaginięcia psów oraz odpisy związanych z tym decyzji i orzeczeń kończących postępowania dyscyplinarne i odszkodowawcze w sprawie powstałych szkód w majątku resortu spraw wewnętrznych i administracji,

2) corocznie do dnia 5 stycznia zestawienia statystyczne użycia psów w ubiegłym roku kalendarzowym,

3) inną dokumentację niezbędną do zapewnienia właściwego monitorowania wykorzystania psów – szczegółowo określoną przez laboratorium kryminalistyczne komendy wojewódzkiej Policji.

3. Wydziały prewencji komend wojewódzkich Policji i szkoła przesyłają do Biura Służby Prewencyjnej Komendy Głównej Policji:

1) na bieżąco dokumenty wymienione w ust. 1 pkt 1,

2) corocznie do dnia 15 stycznia:

a) zbiorcze zestawienia statystyczne użycia psów w ubiegłym roku kalendarzowym,

b) sprawozdania opisowe informujące o użyciu i utrzymaniu psów, uwzględniające:

– zgłoszenia ogólnego stanu liczbowego psów na dzień 31 grudnia ubiegłego roku kalendarzowego,

– usprawnienia zwiększające możliwości używania psów w służbie

– metody i formy współpracy w województwie,

– utrudnienia w realizacji zadań Policji z użyciem psów.

4. Laboratoria kryminalistyczne komend wojewódzkich Policji i szkoły Policji przesyłają do Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego Komendy Głównej Policji:

1) na bieżąco dokumenty wymienione w ust, 2 pkt 1,

2) corocznie do dnia 15 stycznia:

a) zbiorcze zestawienia statystyczne użycia psów w ubiegłym roku kalendarzowym,

b) sprawozdania opisowe informujące o użyciu i utrzymaniu psów, uwzględniające: zgłoszenia ogólnego stanu liczbowego psów na dzień 31 grudnia ubiegłego roku kalendarzowego,

– wykorzystanie wyników uzyskanych z badań osmologicznych,

– usprawnienia zwiększające możliwości używania psów,

– metody i formy współpracy w województwie,

– utrudnienia w realizacji zadań Policji z użyciem psów.

5. W Biurze Służby Prewencyjnej Komendy Głównej Policji i Centralnym Laboratorium Kryminalistycznym Komendy Głównej Policji opracowuje się corocznie, w terminie do dnia 15 marca, zbiorcze analizy wykorzystania psów w jednostkach organizacyjnych Policji na terenie kraju wraz z wnioskami i przekazuje się Komendantowi Głównemu Policji – celem zatwierdzenia. Po zatwierdzeniu analizy przesyła się komendantom wojewódzkim Policji.

Tracą moc:

1) zarządzenie nr 11/97 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad szkolenia policjantów przewodników i jeźdźców oraz zwierząt wykorzystywanych do realizacji zadań Policji, a także norm wyżywienia zwierząt – w zakresie dotyczącym psów służbowych,

2) zarządzenie nr 10/99 Komendanta Głównego Policji z dnia 28 maja 1999 r. w sprawie metod i form wykonywania zadań związanych z organizacją, sposobami używania i utrzymania psów służbowych Policji (Dz. Urz. KGP Nr 12 poz. 79),

3) decyzja nr 11/2000 Dyrektora Biura Logistyki Policji Komendy Głównej Policji z dnia 6 marca 2000 r. w sprawie określenia stawek pieniężnych na wyżywienie zwierząt wykorzystywanych do realizacji zadań Policji – w zakresie dotyczącym psów służbowych.

Zarządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia jego ogłoszenia.

Komendant Główny Policji:

nadinsp. Antoni Kowalczyk

Załącznik nr 1 do zarządzenia nr 11 Komendanta Głównego Policji
z dnia 4 lipca 2002 r.

POSTĘPOWANIE
w sprawach uzyskiwania zgody na prowadzenie indywidualnej tresury psów w jednostkach organizacyjnych Policji

ROZDZIAŁ I

ZAKRES STOSOWANIA

§ 1

1. Postępowanie stosuje się jedynie w sytuacjach przygotowywania kolejnego psa do służby w jednostkach organizacyjnych Policji.

2. Postępowanie dotyczy wyłącznie psów przygotowywanych do wykorzystania w ramach badań osmologicznych.

3. Postępowaniem mogą zostać objęci jedynie przewodnicy, którzy:

1) odbyli szkolenie specjalistyczne,

2) dają rękojmię prawidłowego przeprowadzenia tresury psa.

ROZDZIAŁ II

PRZEBIEG POSTĘPOWANIA

§ 2

1. Jednostka organizacyjna Policji, zwana dalej jednostką, ubiegająca się o uzyskanie zgody na prowadzenie we własnym zakresie indywidualnej tresury psów zwraca się pisemnie do właściwego biura Komendy Głównej Policji z wnioskiem w tej sprawie.

2. Jednostka:

1) deklaruje ponoszenie wszelkich kosztów związanych z zakupem psa, jego utrzymaniem i opieką lekarsko-weterynaryjną,

2) zapewnia możliwość prowadzenia tresury w godzinach pełnienia służby przewodnika.

§ 3

1. Właściwe biuro Komendy Głównej Policji, po zbadaniu podstaw i zasadności wyposażenia jednostki w kolejnego psa, pisemnie informuje zainteresowaną jednostkę o wyrażeniu zgody lub jej braku na podjęcie takiej tresury.

2. W przypadkach, w których została wyrażona zgoda na indywidualne przygotowanie psa do służby, informacja w tej sprawie przesyłana jest do szkoły.

3. Po ustaleniu terminu przewodnik wraz z psem stawiają się w szkole na wstępną kwalifikację przydatności psa pod kątem docelowego jego wykorzystania (ocena sprawności i lekarsko-weterynaryjna).

4. Pozytywna ocena psa przez instruktorów ze szkoły jest równoznaczna z rozpoczęciem tresury indywidualnej oraz skutkuje nadaniem nazwy i numeru ewidencyjnego psu oraz wystawieniem książki psa służbowego Policji.

5. Brak oceny pozytywnej jest równoznaczny z brakiem zgody na podjęcie tresury indywidualnej.

6. O wynikach przeprowadzonych ocen szkoła informuje właściwe biuro Komendy Głównej Policji.

§ 4

1. Tresura indywidualna, biorąc pod uwagę warunki pełnienia służby, powinna zostać zakończona w terminie jednego roku kalendarzowego.

2. Przekroczenie terminu, o którym mowa w ust. 1, jest automatycznie traktowane jako brak kwalifikacji psa do służby.

§ 5

1. W trakcie prowadzonej w jednostce tresury indywidualnej psa instruktorzy szkoły dokonują kontroli postępów w tresurze.

2. Termin kontroli postępów, jej miejsce i czas ustalany jest indywidualnie między zainteresowaną jednostką a szkołą.

3. Zajęcia kontrolne mogą być realizowane w ramach planowych kursów doskonalenia zawodowego dla przewodników psów służbowych.

§ 6

1. Negatywna ocena postępów w tresurze psa jest równoznaczna z jej przerwaniem.

2. O wynikach ocen szkoła informuje właściwe biuro Komendy Głównej Policji.

§ 7

1. Zakończenie procesu przygotowania psa jest regulowane wydaniem przez Komendanta szkoły atestu dla psa.

2. Kopia atestu przesyłana jest do właściwego biura Komendy Głównej Policji.

Załącznik nr 2 do zarządzenia nr 11 Komendanta Głównego Policji
z dnia 4 lipca 2002 r.

WZÓR ATESTU PSA SPECJALNEGO

Załącznik nr 3 do Zarządzenia nr 11 Komendanta Głównego Policji
z dnia 4 lipca 2002 r.

PROTOKÓŁ Z ZAJĘĆ TESTOWANIA SPRAWNOŚCI UŻYTKOWEJ PSÓW SŁUŻBOWYCH POLICJI

Załącznik nr 4 do zarządzenia nr 11 Komendanta Głównego
Policji z dnia 4 lipca 2002 r.

WYMIAR RZECZOWY
zasadniczych norm i dodatkowych norm wyżywienia – dziennie
(w gramach na psa).

I. ZASADNICZA NORMA WYŻYWIENIA DLA PSA

„okres letni” – od 1 kwietnia do 31 października

„okres zimowy” – od 1 listopada do 31 marca

II. DODATKOWA NORMA WYŻYWIENIA DLA SUKI SZCZENNEJ I KARMIĄCEJ

Objaśnienia do obu tabel:

1. Tylko mięso chude.

2. Można zastąpić mięsem wołowym bez kości – 450 g mięsa + 100 g kości – w okresie letnim. Można zastąpić mięsem wołowym bez kości – 600 g mięsa + 100 g kości – w okresie zimowym.

3. Jaja 1 szt. należy podawać co drugi dzień.

4. W ilościach uzgodnionych z lekarzem weterynarii.

5. Dla młodzieży w wieku 4 tyg. – 12 mies. oraz suk szczennych i karmiących mieszanka winna zawierać fosforan wapnia.

6. Suki karmiące dodatkowo 100 g mięsa wołowego bez kości na każde szczenię.

Załącznik nr 5 do zarządzenia nr 11 Komendanta Głównego Policji
z dnia 4 lipca 2002 r.

KWALIFIKACJA PSÓW DO SŁUŻBY W POLICJI

ROZDZIAŁ I

Wymogi zdrowotne

§ 1

1. O zakwalifikowaniu psa do służby w Policji pod względem zdrowotnym decyduje lekarz weterynarii, wchodzący w skład komisji kwalifikacyjnej w szkole.

2. Przy braku pełnych możliwości diagnostycznych podstawą dyskwalifikacji psa może być nawet uzasadnione podejrzenie występowania niektórych chorób i wad.

§ 2

1. Do służby w Policji przyjmuje się psy:

1) zdrowe,

2) w wieku od roku do dwóch lat,

3) o budowie i szacie zgodnej z wzorcem rasy,

4) w odpowiedniej kondycji psychicznej i fizycznej.

2. Psy muszą być zaszczepione przeciwko wściekliźnie – właściciel musi okazać aktualne zaświadczenie potwierdzające ten fakt.

3. Właściciel jest zobowiązany posiadać urzędowe świadectwo zdrowia psa.

§ 3

1. Wadami dyskwalifikującymi psa do służby w Policji między innymi są:

1) wady psychiczne i choroby neurologiczne objawiające się m. in.:

a) nadpobudliwością ruchową,

b) otępiałością,

c) innymi atypowymi reakcjami na bodźce zewnętrzne,

2) wady budowy i postawy,

3) wady i choroby układu kostno-stawowego (w tym dysplazja),

4) dysfunkcje ruchowe,

5) nieprawidłowa szata oraz uszkodzenia sierści i skóry,

6) wady, braki uzębienia,

7) wady i choroby narządów wzroku i słuchu,

8) zaburzenia przemiany materii, objawiające się m.in.:

a) nadmiernym wychudzeniem,

b) nadmierną otyłością,

2. Ponadto do służby nie kwalifikuje się psów, u których stwierdzono:

1) przepuklinę,

2) wnętrostwo,

3) chorobę transportową,

4) ciążę,

5) ciążę urojoną,

6) nie podciągnięte sutki po odstawieniu szczeniąt.

§ 4

W przypadku stwierdzenia innych chorób i wad, niż wymienione w § 2 do 3, decyzję o zakwalifikowaniu psa podejmuje lekarz weterynarii, biorąc pod uwagę:

1) możliwość leczenia (czas, koszt),

2) szczególną przydatność psa do tresury w danej specjalności,

3) względy tresurowe – możliwość wyleczenia bez zaburzenia cyklu szkoleniowego.

ROZDZIAŁ II

Polowe próby charakteru

§ 5

1. W celu sprawdzenia i oceny predyspozycji psa do tresury poddaje się go przed zakupem polowym próbom charakteru, które obejmują:

1) aportowanie,

2) szukanie przedmiotu z naniesionym nośnikiem zapachowym,

3) reakcję na strzał,

4) obronę przewodnika,

5) czujność i popęd do samoobrony.

2. Próby wymienione w ust. 1 przeprowadza się poza miejscem stałego pobytu psa.

3. Szczegółowy charakter prób wymienionych w ust. 1 uzależniony jest od kategorii, w jakiej pies będzie tresowany.

§ 6

1. Celem próby aportowania, o której mowa w § 5 ust. 1 pkt 1, jest sprawdzenie, czy pies aportuje różne przedmioty rzucane bądź wynoszone.

2. Podczas próby, o której mowa w ust. 1, należy przestrzegać następujących zasad:

1) aportować różne przedmioty (np. klocek drewniany, piłeczkę tenisową, rękawiczkę),

2) aportowanie przeprowadzać na smyczy i „luzem” w pomieszczeniu oraz terenie otwartym z wykorzystaniem różnorodnego podłoża,

3) do próby przystąpić z psem wypoczętym.

3. Pies podczas próby opisanej w ust. 2 musi wykazać się pasją do aportowania różnych przedmiotów, radością z zabawy i pewnością w zachowaniu.

§ 7

1. Próba szukania przedmiotu z naniesionym nośnikiem zapachowym, o której mowa w § 5 ust. 1pkt 2 , ma na celu sprawdzenie predyspozycji psa do pracy węchowej w określonej specjalizacji.

2. Podczas wykonywania próby należy:

1) podać psu do nawęszenia duży przedmiot silnie nasycony nośnikiem zapachowym i nie „wpadający w oczy”,

2) przeprowadzić ją w terenie o różnym nasileniu bodźców rozpraszających;

3) zwrócić uwagę na kierunek wiatru, miejsce ukrycia przedmiotu (nie „pod wiatr”);

4) przeprowadzić próbę zarówno w terenie otwartym, jak i w pomieszczeniach zamkniętych.

3. Próba, o której mowa w ust. 1, powinna wykazać predyspozycje psa do natychmiastowego podjęcia pracy węchowej tzw. dolnym wiatrem, intensywnie i z dużą podnietą aż do momentu odnalezienia przedmiotu.

§ 8

1. Próba odporności na strzał, o której mowa w § 5 ust. 1 pkt 3, ma na celu zbadanie reakcji psa na odgłosy strzału.

2. Próbą, o której mowa w ust. 1, przeprowadza się przy użyciu broni wojskowej typu KBK AK kaliber 7,62 mm, strzelając amunicją ćwiczebną.

3. Podczas próby, określonej w ust. 1, należy przestrzegać następujących zasad:

1) przeprowadzać ją w terenie otwartym podczas swobodnego spaceru psa na smyczy lub lince bądź podczas walki z pozorantem,

2) strzały oddawać z różnych odległości w przedziale od 10 do 100 m,

3) pies nie powinien widzieć ruchów osoby strzelającej.

4. Pożądanym zachowaniem u psa jest jego brak reakcji na strzały, spokój i równowaga.

§ 9

1. Celem próby obrony przewodnika, o której mowa w § 5 ust. 1 pkt 4, jest zbadanie zdolności obrończych psa, jego pewności, ostrości popędu do wyniku oraz stopnia twardości.

2. Podczas próby, której cel opisany jest w ust. 3, opiekun psa trzymając go na smyczy, jednocześnie głosem i gestem pobudza do ataku.

3. Nieznana psu osoba uzbrojona w miękką końcówkę, skórzany rękaw ochronny albo mufkę z odległości ok. 5 m atakuje opiekuna psa w sposób zdecydowany, zachowując jednocześnie środki ostrożności.

4. W przypadku stwierdzenia wcześniejszego przygotowania psa do tego rodzaju próby połączyć ją z pościgiem za osobą.

5. Pies poddany próbie obrony przewodnika powinien bez ociągania się atakować i gryźć napastnika.

§ 10

1. Próba czujności i popędu do samoobrony, o której mowa w § 5 ust. 1 pkt 5, ma na celu sprawdzenie u psa reakcji w sytuacji zagrożenia pod nieobecność opiekuna.

2. Próbę, której cel opisany jest w ust. 1, przeprowadza się w następujący sposób:

1) opiekun po przywiązaniu psa oddala się pozostawiając go samego,

2) po kilku minutach osoba obca skrada się do psa i z wzrastającą intensywnością zaczyna go atakować.

Pies poddany próbie, o której mowa w ust. 1, powinien wykazać się czujnością opartą na nieufności i pożądaną ostrością.

Załącznik nr 6 do zarządzenia nr 11 Komendanta Głównego Policji
z dnia 4 lipca 2002 r.

PROTOKÓŁ ZAKUPU PSA

Załącznik nr 7 do zarządzenia nr 11 Komendanta Głównego Policji
z dnia 4 lipca 2002 r.

PROTOKÓŁ PRZEKWALIFIKOWANIA PSA SŁUŻBOWEGO POLICJI

Załącznik nr 8 do zarządzenia nr 11 Komendanta Głównego Policji
z dnia 4 lipca 2002 r.

PROTOKÓŁ PRZEKAZANIA PSA SŁUŻBOWEGO POLICJI

Załącznik nr 9 do zarządzenia nr 11 Komendanta Głównego Policji
z dnia 4 lipca 2002 r.

PROTOKÓŁ BRAKOWANIA PSA SŁUŻBOWEGO POLICJI

Załącznik nr 10 do zarządzenia nr 11 Komendanta Głównego Policji
z dnia 4 lipca 2002 r.

KSIĄŻKA PSA SŁUŻBOWEGO POLICJI

Wzór Ps 1/2

Załącznik do wglądu w Wydziale III Informacji i Dokumentacji Prawnej Biura Prawnego KGP.

Załącznik nr 11 do zarządzenia nr 11 Komendanta Głównego Policji
z dnia 4 lipca 2002 r.

DZIENNIK PRACY PSA SŁUŻBOWEGO POLICJI

Załącznik nr 12 do zarządzenia nr 11 Komendanta Głównego Policji
z dnia 4 lipca 2002 r.

NOTATKA
O UŻYCIU PSA SŁUŻBOWEGO POLICJI JAKO ŚRODKA PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO

Załącznik nr 13 do zarządzenia nr 11 Komendanta Głównego Policji
z dnia 4 lipca 2002 r.

NOTATKA
O UŻYCIU PSA SŁUŻBOWEGO POLICJI DO TROPIENIA ŚLADÓW LUDZI, PRZESZUKANIA TERENU I POMIESZCZEŃ, WYSZUKIWANIA ZAPACHÓW

Załącznik nr 14 do Zarządzenia nr 11 Komendanta Głównego Policji
z dnia 4 lipca 2002 r.

ZESTAWIENIE STATYSTYCZNE

Załącznik nr 15 do zarządzenia nr 11 Komendanta Głównego Policji
z dnia 4 lipca 2002 r.

ZESTAWIENIE BADAŃ OSMOLOGICZNYCH PRZEPROWADZONYCH NA TERENIE WOJEWÓDZTWA

Załącznik nr 16 do zarządzenia nr 11 Komendanta Głównego Policji
z dnia 4 lipca 2002 r.

WYKAZ
PRZEWODNIKÓW I PSÓW SŁUŻBOWYCH NA TERENIE WOJEWÓDZTWA