Dzienniki Urzędowe - rok 2002 nr 5 poz. 25

Na podstawie art. nr 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58 i Nr 19, poz. 185) zarządza się co następuje:

1. Zarządzenia określa:

1) zakres i sposób wykonywania negocjacji policyjnych,

2) podmioty właściwe do realizacji tych zadań,

3) sytuacje, w których mogą być prowadzone negocjacje policyjne.

2. Ilekroć w zarządzeniu jest mowa o dowódcy akcji lub operacji policyjnej, należy przez to rozumieć dowódcę akcji lub operacji policyjnej, o którym mowa w zarządzeniu nr 18/2000 Komendanta Głównego Policji z dnia 28 listopada 2000 r. w sprawie metod i form wykonywania zadań Policji w przypadku zagrożenia życia i zdrowia ludzi lub ich mienia albo bezpieczeństwa publicznego (Dz. Urz. KGP Nr 1 z dnia 28 lutego 2001 r., poz. 2).

1. Negocjacje policyjne, zwane dalej „negocjacjami”, polegają na komunikacji między sprawcą sytuacji kryzysowej a negocjatorem policyjnym, zwanym dalej „negocjatorem”, w celu rozwiązania sytuacji kryzysowej.

2. Negocjacje prowadzi się, stosując w szczególności następujące metody:

1) rozmowę z wykorzystaniem środków technicznych,

2) rozmowę bezpośrednią z zapewnieniem niezbędnego bezpieczeństwa.

3. Sytuacjami kryzysowymi są w szczególności zdarzenia związane z:

1) wzięciem i przetrzymywaniem zakładników,

2) zapowiedzią popełnienia samobójstwa,

3) groźbą użycia przez sprawcę broni lub niebezpiecznego narzędzia albo materiału w stosunku do osób i mienia.

1. Negocjatorem może być wyłącznie policjant, który ukończył szkolenie z zakresu negocjacji organizowane przez Komendę Główną Policji.

2. Komendant wojewódzki Policji prowadzi wykaz negocjatorów, pełniących służbę na obszarze jego terytorialnego zasięgu działania w komórkach organizacyjnych do spraw negocjacji oraz innych komórkach organizacyjnych.

3. Wzór wykazu, o którym mowa w ust. 2, określa załącznik nr 1 do zarządzenia.

1. W wypadku wystąpienia sytuacji kryzysowej, wymienionej w § 2 ust. 3, negocjacje prowadzi zespół negocjacyjny. Liczba zespołów negocjacyjnych zależy od czasu trwania negocjacji.

2. W skład zespołu negocjacyjnego wchodzą negocjatorzy, a także, stosownie do potrzeb, inne osoby, których wiedza i umiejętności są niezbędne dla właściwego przebiegu negocjacji.

3. Zespół negocjacyjny wykonuje swoje zadania w składzie:

1) dowódca – koordynator zespołu,

2) negocjator nr 1,

3) negocjator nr 2,

4) negocjator nr 3,

5) negocjator nr 4,

6) konsultant.

4. W wypadku braku możliwości wyznaczenia składu zespołu negocjacyjnego, o którym mowa w ust. 3, negocjacje prowadzi zespół w składzie co najmniej trzech negocjatorów: dowódca – koordynator zespołu, negocjator nr 1 oraz negocjator nr 2, który przejmuje w zakresie możliwym do wykonania zadania pozostałych negocjatorów.

Policjanci wchodzący w skład zespołu negocjacyjnego, o którym mowa w § 4 ust. 3, wykonują następujące zadania:

1) dowódca – koordynator zespołu:

a) przydziela zadania i nadzoruje ich realizację,

b) współpracuje z dowódcą akcji lub operacji policyjnej,

c) na bieżąco informuje dowódcę akcji lub operacji policyjnej o procesie negocjacji,

d) uzyskuje akceptację dowódcy akcji lub operacji policyjnej dla istotnych uzgodnień między negocjatorem i sprawcą,

e) informuje negocjatorów o podejmowanych przez dowódcę, akcji lub operacji policyjnej decyzjach, niezbędnych do prowadzenia negocjacji,

f) uzyskuje informacje niezbędne do właściwego prowadzenia negocjacji,

g) sporządza z przebiegu negocjacji sprawozdanie (wzór sprawozdania w formie notatki służbowej zawiera załącznik nr 2), które wraz z kartą negocjacji – stanowiącej załącznik nr 3, przesyła do komórki organizacyjnej do spraw negocjacji komendy wojewódzkiej Policji niezwłocznie po ich zakończeniu;

2) negocjator nr 1 nawiązuje kontakt i prowadzi negocjacje ze sprawcą sytuacji kryzysowej;

3) negocjator nr 2 udziela pomocy negocjatorowi nr 1 w prowadzeniu negocjacji, a w razie potrzeby zastępuje go;

4) negocjator nr 3:

a) dokumentuje przebieg negocjacji w karcie negocjacji,

b) przekazuje informacje na linii dowódca zespołu negocjacyjnego – negocjatorzy,

c) udziela pomocy w prowadzeniu negocjacji;

5) negocjator nr 4 prowadzi szczegółowe tablice sytuacyjne i udziela pomocy w prowadzeniu negocjacji;

6) konsultant udziela pomocy w prowadzeniu negocjacji.

1. Komendant wojewódzki Policji lub osoba przez niego upoważniona wyznacza skład zespołu negocjacyjnego oraz jego dowódcę.

2. Dyżurny operacyjny komendy wojewódzkiej Policji zawiadamia osoby wyznaczone w skład zespołu negocjacyjnego o konieczności podjęcia negocjacji oraz kieruje zespół negocjacyjny na miejsce wskazane przez dowódcę akcji lub operacji policyjnej.

3. Osoby wchodzące w skład zespołu negocjacyjnego do czasu zakończenia negocjacji nie wykonują innych czynności służbowych.

Dowódca akcji lub operacji policyjnej podejmuje decyzję o podjęciu i zakończeniu negocjacji.

Komendant Główny Policji na wniosek zainteresowanego komendanta wojewódzkiego Policji może polecić udzielenie wsparcia działań negocjacyjnych w zakresie określonym we wniosku, wskazując jednocześnie komendanta wojewódzkiego Policji lub komendanta szkoły policyjnej obowiązanego do udzielenia wsparcia.

Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Komendant Główny Policji: nadinsp. Antoni Kowalczyk

Załącznik nr 1 do zarządzenia nr 4 Komendanta Głównego Policji
z dnia 26 marca 2002 r.

WYKAZ NEGOCJATORÓW

Załącznik nr 2 do zarządzenia nr 4 Komendanta Głównego Policji
z dnia 26 marca 2002 r.

NOTATKA SŁUŻBOWA

Załącznik nr 3 do zarządzenia nr 4 Komendanta Głównego Policji
z dnia 26 marca 2002 r.

KARTA NEGOCJACJI