Dzienniki Urzędowe - rok 2001 nr 5 poz. 56

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2000 r. Nr 101, poz. 1092), zarządza się, co następuje:

Zarządzenie określa:

1) rodzaje szkoleń oraz formy i system ich prowadzenia,

2) warunki i tryb odbywania szkoleń,

3) organizację i sposób prowadzenia szkoleń,

4) nadzór nad realizacją i przebiegiem szkoleń.

1. Dla policjantów i strażników gminnych (miejskich), zwanych dalej „strażnikami”, prowadzi się szkolenia:

1) podstawowe,

2) specjalistyczne,

3) w ramach doskonalenia zawodowego.

2. Dla policjantów, poza szkoleniami, o których mowa w ust. 1, prowadzi się szkolenia:

1) w służbie kandydackiej,

2) wyższe zawodowe dla absolwentów wyższych uczelni.

Celem szkoleń, o których mowa w § 2, jest w szczególności:

1) przygotowanie do podjęcia i realizacji zadań służbowych,

2) adaptacja i specjalizacja zawodowa,

3) podwyższanie kwalifikacji zawodowych,

4) podnoszenie poziomu wiedzy ogólnej,

5) ujednolicenie zakresu wiedzy i umiejętności na określonych stanowiskach służbowych lub w specjalizacji zawodowej.

1. Do organizacji i prowadzenia szkoleń policjantów, o których mowa w § 2, uprawnione są, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3:

1) Wyższa Szkoła Policji,

2) szkoły policyjne,

3) ośrodki szkolenia Policji

zwane dalej „jednostkami szkoleniowymi”.

2. Szkolenie policjantów w służbie kandydackiej prowadzą oddziały prewencji Policji i samodzielne pododdziały prewencji Policji.

3. Komendy wojewódzkie i powiatowe (miejskie) Policji, jednostki szkoleniowe oraz komórki organizacyjne Komendy Głównej Policji organizują i prowadzą dla własnych potrzeb szkolenia w ramach doskonalenia zawodowego.

1. Podmioty, o których mowa w § 4, oraz podmioty prowadzące szkolenia strażników, powinny w szczególności:

1) posiadać odpowiednie warunki lokalowe, wraz z wyposażeniem dydaktycznym, niezbędne do prawidłowej realizacji zadań edukacyjnych,

2) zapewnić kadrę dydaktyczną posiadającą kwalifikacje pedagogiczne i zawodowe odpowiadające rodzajowi prowadzonych szkoleń oraz praktykę zawodową,

3) realizować szkolenie zgodnie z programem.

2. Wymogu posiadania kwalifikacji pedagogicznych, o którym mowa w ust 1 pkt 2, nie stosuje się do osób prowadzących szkolenia w ramach doskonalenia zawodowego w formie pozakursowej, organizowanych przez jednostki organizacyjne Policji nie będące jednostkami szkoleniowymi.

1. Podstawowymi formami szkoleń policjantów i strażników, z zastrzeżeniem ust. 3, są kursy prowadzone w systemie stacjonarnym, w tym przemiennym, a także zaocznym, eksternistycznym, samokształcenia kierowanego oraz seminaria.

2. Sposób prowadzenia szkoleń w systemie samokształcenia kierowanego, o którym mowa w ust. 1, polega w szczególności na:

1) indywidualnym toku nauczania,

2) instruktażu,

3) doradztwie,

4) treningu,

5) konsultacjach,

6) odbywaniu przez kadrę dydaktyczną jednostek szkoleniowych praktyk zawodowych w jednostkach organizacyjnych Policji.

3. Szkolenie podstawowe policjantów i strażników oraz szkolenia specjalistyczne policjantów prowadzi się w formie kursów stacjonarnych.

4. Sposoby prowadzenia szkoleń, określone w ust. 2 pkt 2–6, dotyczą szkoleń w ramach doskonalenia zawodowego.

1. Uczestników szkoleń, zwanych dalej „słuchaczami”, zwalnia się z wykonywania obowiązków służbowych w jednostce macierzystej Policji lub straży gminnej (miejskiej) na czas kursów i seminariów prowadzonych w systemie stacjonarnym, a w pozostałych systemach na czas zajęć i egzaminów określonych programem szkolenia.

2. Słuchacze podlegają skoszarowaniu, jeżeli jest ono niezbędne dla prawidłowej realizacji szkoleń oraz przewiduje je program szkolenia.

1. Słuchacza, mieszkającego w miejscowości odbywania się szkolenia lub miejscowości pobliskiej, określonej odrębnymi przepisami, na jego pisemny wniosek można zwolnić z obowiązku skoszarowania, określonego w § 7 ust. 2, jeżeli zwolnienie:

1) nie zakłóci przebiegu szkolenia i realizacji procesu dydaktycznego,

2) nie ograniczy zwolnionemu udziału we wszystkich zajęciach przewidzianych programem szkolenia.

2. O zwolnieniu, o którym mowa w ust. 1, decyduje kierownik jednostki szkoleniowej oraz kierownicy podmiotów, o których mowa w § 4 ust. 2 i 3, z zastrzeżeniem, iż zwolnienie słuchacza zamieszkującego w miejscowości pobliskiej następuje po uprzednim porozumieniu z właściwym przełożonym, o którym mowa w art. 32 ust. 1 ustawy o Policji, zwanym dalej „przełożonym”.

1. Wyniki osiągane przez słuchacza w toku szkolenia sprawdza się poprzez bieżącą kontrolę, sprawdziany i egzaminy, stosując następującą skalę ocen:

1) 6 – wyróżniająca, jeżeli średnia ocen wynosi od 5,51,

2) 5 – bardzo dobra, jeżeli średnia ocen wynosi od 4,51 do 5,50,

3) 4 – dobra, jeżeli średnia ocen wynosi od 3,51 do 4,50,

4) 3 – poprawna, jeżeli średnia ocen wynosi od 2,51 do 3,50,

5) 2 – dopuszczająca, jeżeli średnia ocen wynosi od 2,00 do 2,50,

6) 1 – niedostateczna, jeżeli średnia ocen wynosi 1,99 i poniżej.

2. Ocena określona w ust. 1 pkt. 6 jest oceną negatywną i oznacza nieopanowanie przez słuchacza wiedzy i umiejętności wymaganych programem szkolenia, a w przypadku sprawdzianów i egzaminów – ich niezdanie.

1. Słuchacza usuwa się ze szkolenia, jeżeli:

1) z powodu uzyskania ocen negatywnych ze sprawdzianów kończących moduł nie ukończył wymaganego programem modułu szkolenia,

2) bez usprawiedliwienia nie przystąpił w wyznaczonym terminie do sprawdzianów lub egzaminów przewidzianych programem szkolenia,

3) bez usprawiedliwienia przerwał udział w szkoleniu,

4) dopuścił się rażącego naruszenia dyscypliny lub regulaminu obowiązującego w miejscu prowadzenia szkolenia,

5) w co najmniej dwóch ocenach, sporządzonych w związku z ukończeniem kolejnych modułów szkolenia, stwierdzono jego nieprzydatność do służby w Policji lub pracy w straży gminnej (miejskiej),

6) jednostka macierzysta przekazała pisemną informację o jego zwolnieniu ze służby w Policji lub pracy w straży gminnej (miejskiej),

7) złożył pisemne zgłoszenie wystąpienia ze służby w Policji lub rozwiązał za wypowiedzeniem umowę o pracę w straży gminnej (miejskiej),

8) złożył pisemny raport o zwolnienie ze szkolenia.

2. Słuchacza można usunąć ze szkolenia w przypadku:

1) dokonania innych, niż określone w ust. 1 pkt 4 naruszeń dyscypliny lub regulaminu,

2) opuszczenia bez usprawiedliwienia co najmniej jednego dnia szkolenia,

3) samowolnego opuszczenia miejsca skoszarowania.

3. Kierownik podmiotu prowadzącego szkolenie, po sprawdzeniu okoliczności, o których mowa w ust. 1 i 2, pisemnie zawiadamia słuchacza o usunięciu go ze szkolenia. Zawiadomienie, z podaniem przyczyny usunięcia, doręcza się niezwłocznie słuchaczowi i jego przełożonemu.

4. Jeżeli słuchacz podlegał skoszarowaniu, w zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 3, określa się warunki i termin opuszczenia miejsca skoszarowania.

1. Słuchacza nie usuwa się ze szkolenia, jeżeli nieukończenie modułu szkolenia, nieprzystąpienie do sprawdzianów lub egzaminów, albo przerwa w szkoleniu spowodowane były chorobą słuchacza lub wynikły ze szczególnych przyczyn losowych.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, kierownik podmiotu, o którym mowa w § 4, w porozumieniu z przełożonym słuchacza ustala warunki i termin kontynuacji lub ponownego podjęcia przez niego szkolenia.

3. Słuchacza usuwa się ze szkolenia, jeżeli po ustaniu przyczyn, o których mowa w ust. 1, nie podjął szkolenia w terminie ustalonym w trybie określonym w ust. 2, lub szkolenie, w którym uczestniczył zostało zakończone i nie jest uwzględniane w planach kursów realizowanych w jednostce szkoleniowej.

1. Ponowne skierowanie słuchacza na szkolenie, z zastrzeżeniem ust. 2, może nastąpić nie wcześniej niż po upływie dwóch lat od daty usunięcia ze szkolenia z przyczyn, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 1–5 i ust. 2.

2. Słuchacza szkolenia podstawowego usuniętego ze szkolenia z przyczyn, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 1–5 i ust. 2, nie można ponownie skierować na szkolenie.

Przepisów § 7–11 nie stosuje się do szkoleń w ramach doskonalenia zawodowego, o których mowa w § 6 ust. 2 pkt 2–6.

1. Jednostka szkoleniowa Policji organizuje i prowadzi szkolenia: podstawowe, specjalistyczne, wyższe zawodowe dla absolwentów wyższych uczelni oraz w ramach doskonalenia zawodowego organizowanego centralnie w formie kursu w systemie stacjonarnym, zaocznym lub eksternistycznym na podstawie programu szkolenia określonego w decyzji Komendanta Głównego Policji.

2. Realizację programu szkolenia, o którym mowa w ust. 1, Komendant Główny Policji powierza decyzją określonej jednostce szkoleniowej.

3. Wnioski o opracowanie programów szkolenia, o których mowa w ust. 1, zainteresowani komendanci szkół policyjnych, komendanci wojewódzcy Policji i kierownicy komórek organizacyjnych Komendy Głównej Policji przesyłają do dyrektora Biura Kadr i Szkolenia KGP, załączając katalog zadań służbowych, do których ma przygotowywać dane szkolenie.

4. Programy opracowują:

1) zespoły programowe, powoływane przez Komendanta Głównego Policji na wniosek dyrektora Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji – szkoleń, o których mowa w ust.1,

2) Wyższa Szkoła Policji – ramowy program szkolenia wyższego zawodowego dla absolwentów wyższych uczelni,

3) jednostka i komórka organizacyjna Policji, o której mowa w § 4 ust. 3, w odniesieniu do szkoleń w ramach doskonalenia zawodowego prowadzonych dla ich potrzeb.

5. Programy szkoleń, o których mowa w ust. 1, mogą być opracowywane przez podmioty inne niż określone w ust. 4 pkt 1 i 2. Opracowany projekt programu przesyła się dyrektorowi Biura Kadr i Szkolenia KGP.

6. W programie szkolenia określa się, w szczególności:

1) rodzaj szkolenia, jego formę, system prowadzenia, zakres i czas trwania,

2) cele szkolenia: główny, cząstkowe i dydaktyczne,

3) założenia organizacyjno-metodyczne, w tym proponowany sposób prowadzenia zajęć, liczbę wykładowców niezbędnych do ich przeprowadzania oraz maksymalną liczebność grupy szkoleniowej, zapewniającą stosowanie aktywizujących metod nauczania wynikających ze specyfiki szkolenia,

4) dodatkowe wymagania, które musi spełnić policjant przed skierowaniem na szkolenie,

5) sposoby sprawdzania efektów nauczania i ich dokumentowania, w tym obowiązujący „Arkusz oceny słuchacza”,

6) moduły oraz miejsce ich realizacji i sposób zakończenia,

7) konieczność skoszarowania słuchaczy,

8) sposób zakończenia szkolenia, w przypadku egzaminu końcowego jego zakres i formę.

7. Przepisów ust. 6 nie stosuje się do programów szkoleń policjantów realizowanych w formie seminariów.

8. Przepisów ust. 6 pkt 5–7 nie stosuje się do programów szkoleń w ramach doskonalenia zawodowego realizowanych w sposób, o którym mowa w § 6 ust. 2 pkt 2–6.

9. W sprawach dotyczących opracowywania i zatwierdzania programów nie uregulowanych przepisami zarządzenia stosuje się przepisy dotyczące metod i form wykonywania w Policji zadań w zakresie legislacji, pomocy prawnej i informacji prawnej.

10. Szczegółowy sposób opracowywania programów szkolenia policjantów określa załącznik nr 1 do zarządzenia.

Prace zespołów programowych, o których mowa w § 14 ust. 4 pkt 1, koordynuje dyrektor Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji.

1. Komendant wojewódzki Policji, z własnej inicjatywy lub na wniosek podległych mu komendantów powiatowych (miejskich) Policji, może zlecić podległemu ośrodkowi szkolenia Policji realizację szkolenia w ramach doskonalenia zawodowego w formie kursu dla policjantów tego województwa, po ustaleniu możliwości organizacyjnych ośrodka.

2. Program szkolenia, o którym mowa w ust. 1, określa w drodze decyzji komendant wojewódzki Policji.

Warunkiem organizacji szkoleń w ramach doskonalenia zawodowego, organizowanego dla własnych potrzeb jednostek i komórek organizacyjnych, o których mowa w § 4 ust. 3, jest zatwierdzenie programu i wskazanie miejsca przeprowadzenia szkolenia przez kierowników tych jednostek lub komórek oraz zapewnienie środków finansowych na jego realizację.

Środki finansowe na szkolenia w ramach doskonalenia zawodowego planuje się:

1) dla komórek organizacyjnych Komendy Głównej Policji – w budżecie Biura Logistyki Policji Komendy Głównej Policji, zgodnie z preliminarzem wydatków na szkolenia składanym do dnia 31 grudnia każdego roku w Biurze Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji,

2) w pozostałych jednostkach organizacyjnych Policji – w planach finansowych tych jednostek, zgodnie z zasadami określonymi przez ich kierowników.

1. Koszty realizacji zaplanowanych w danym roku szkoleń policjantów, w tym koszty wyżywienia i zakwaterowania, ponoszą:

1) Wyższa Szkoła Policji oraz szkoły policyjne:

a) kursów realizowanych w systemie stacjonarnym, zaocznym, eksternistycznym i samokształcenia kierowanego prowadzonych w trybie określonym w § 14 ust. 2,

b) kursów i seminariów organizowanych w tych jednostkach w ramach doskonalenia zawodowego przez komórki organizacyjne Komendy Głównej Policji, z wyłączeniem wydatków związanych z zatrudnieniem wykładowców spoza Policji,

c) kursów i seminariów w ramach doskonalenia zawodowego prowadzonych dla własnych potrzeb lub na rzecz komórek, o których mowa w lit. b),

2) Biuro Logistyki Komendy Głównej Policji – w przypadku szkoleń w ramach doskonalenia zawodowego organizowanych przez komórki organizacyjne Komendy Głównej Policji poza jednostkami szkoleniowymi,

3) komendy wojewódzkie Policji właściwe dla ośrodków szkolenia Policji – kursów podstawowych policjantów,

4) komendy wojewódzkie Policji właściwe dla oddziałów prewencji Policji lub samodzielnych pododdziałów prewencji Policji – szkoleń policjantów w służbie kandydackiej,

5) inne, niż wymienione w pkt. 1–3, jednostki organizacyjne Policji – szkoleń w ramach doskonalenia zawodowego organizowanego i prowadzonego dla własnych potrzeb.

2. Koszty sprawdzianów kwalifikacyjnych oraz egzaminów podoficerskich, aspiranckich i oficerskich, w tym koszty wyżywienia i zakwaterowania skierowanych policjantów ponoszą jednostki, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

3. Koszty dojazdu do miejsca szkolenia oraz zdawania sprawdzianu lub egzaminu ponoszą jednostki organizacyjne Policji kierujące policjanta, o ile przepisy odrębne nie stanowią inaczej.

4. Koszty nie zaplanowanych w danym roku szkoleń policjantów w ramach doskonalenia zawodowego prowadzonego w jednostkach szkoleniowych ponoszą jednostki organizacyjne Policji organizujące szkolenia lub kierujące na nie, pod warunkiem posiadania odpowiednich środków finansowych i po uzyskaniu zgody Komendanta Głównego Policji.

1. Komendanci wojewódzcy Policji oraz kierownicy komórek organizacyjnych Komendy Głównej Policji przekazują do Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji pisemne informacje o:

1) potrzebach szkoleniowych w zakresie kursów prowadzonych przez jednostki szkoleniowe, z podaniem rodzaju szkolenia i liczby osób spełniających warunki naboru, czasu ich oczekiwania na szkolenia, a także liczby osób przewidzianych do ich odbycia,

2) liczbie policjantów przewidzianych do skierowania na egzaminy podoficerskie, aspiranckie i oficerskie w danym roku.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uwzględniające dane na ostatni dzień kwartału przesyła się w terminie:

1) do 10 stycznia – w zakresie szkoleń wyższych zawodowych dla absolwentów wyższych uczelni,

2) do 10 stycznia, 10 kwietnia, 10 lipca i 10 października – w zakresie szkoleń specjalistycznych,

3) do 10 października – w zakresie szkoleń w ramach doskonalenia zawodowego,

4) na czternaście dni przed upływem stałego terminu naboru do służby w Policji w zakresie szkoleń podstawowych.

3. Informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 2, przesyła się do dnia 10 stycznia.

4. W przypadku, gdy potrzeby określone w ust. 1 pkt 1 i 2 przekraczają możliwości organizacyjne jednostek szkoleniowych, dyrektor Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji ustala w porozumieniu z:

1) kierownikami jednostek szkoleniowych – tryb rozdziału miejsc w określonych rodzajach szkoleń oraz limit miejsc dla komend wojewódzkich Policji na określony termin egzaminu,

2) kierownikami jednostek, o których mowa w ust. 1 – warunki kolejności obowiązujące w typowaniu uczestników szkoleń.

1. Kierownicy jednostek organizacyjnych Policji za pośrednictwem kierowników właściwych komórek organizacyjnych Komendy Głównej Policji, a także kierownicy tych komórek mogą przekazywać do Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji informacje o potrzebie organizacji szkoleń policjantów w zakresie nie objętym planem szkoleń realizowanych przez jednostki szkoleniowe. Do informacji należy dołączyć propozycję katalogu zadań służbowych przyszłych absolwentów szkolenia.

2. Na podstawie informacji i katalogu zadań, o których mowa w ust. 1, opracowuje się pilotażowy program szkolenia policjantów. Do opracowania programu i organizacji szkoleń stosuje się przepisy § 14 ust. 1, 2, 4 pkt 1 oraz ust. 6.

3. Po zakończeniu realizacji programu pilotażowego jednostka szkoleniowa sporządza i przekazuje do Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji sprawozdanie, w którym ocenia zrealizowany program.

4. Przy wystąpieniu nie dających się usunąć różnic w ocenie pilotażowego programu szkolenia, wyrażonej przez Biuro Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji i jednostkę, o której mowa w ust. 3, Dyrektor Biura przedstawia program szkolenia wraz z protokółem rozbieżności do rozstrzygnięcia Komendantowi Głównemu Policji.

1. Kierownik jednostki szkoleniowej, w porozumieniu z dyrektorem Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji, sporządza roczne plany szkoleń policjantów i przedkłada je Komendantowi Głównemu Policji.

2. Na podstawie planów, o których mowa w ust. 1, kierownik jednostki szkoleniowej wyznacza limity słuchaczy określonego rodzaju szkolenia oraz określa terminy naboru.

3. Kierownik jednostki szkoleniowej pisemnie informuje komórki jednostek organizacyjnych Policji właściwe w sprawach kadr o rodzajach szkoleń, ich formach, limitach uczestników, terminach naboru oraz warunkach kwalifikowania policjanta na szkolenie.

4. Informacje, o których mowa w ust. 3, przesyła się w terminie umożliwiającym jednostce organizacyjnej Policji skierowanie na szkolenia policjantów spełniających warunki kwalifikacyjne.

1. Roczne plany szkoleń, o których mowa w § 4 ust. 3, sporządza kierownik komórki właściwej w sprawach kadr i szkolenia jednostki organizacyjnej Policji, z zastrzeżeniem ust. 2, w porozumieniu z kierownikami pozostałych komórek organizacyjnych i przedstawia do zatwierdzenia kierownikowi jednostki Policji.

2. Kierownicy komórek organizacyjnych Komendy Głównej Policji opracowują plan szkoleń w ramach doskonalenia zawodowego dla własnych potrzeb i przedkładają go do zatwierdzenia przełożonemu nadzorującemu tę komórkę.

3. Za zgodą Komendanta Głównego Policji dyrektor Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji, w porozumieniu z właściwym kierownikiem komórki organizacyjnej Komendy Głównej Policji, może zalecić kierownikom jednostek lub komórek, o których mowa w § 4, uzupełnienie planów szkoleń, o których mowa w ust. 1, o dodatkową tematykę istotną dla sprawnego funkcjonowania Policji lub określonego rodzaju służby Policji.

Plany, o których mowa w § 23 ust. 1 i 2, sporządza się i przedstawia do zatwierdzenia nie później niż do dnia 31 grudnia.

1. Jednostki szkoleniowe, oddziały prewencji Policji i samodzielne pododdziały prewencji Policji prowadzą i przechowują, z zastrzeżeniem ust. 2, dokumentację szkoleń, o których mowa w § 14 ust. 1, a w szczególności:

1) arkusz oceny słuchacza,

2) arkusz wyszkolenia strzeleckiego,

3) plany zajęć,

4) dzienniki szkoleń,

5) protokóły egzaminów,

6) zbiorcze wykazy ocen z zaliczeń i egzaminów,

7) rejestry wydanych dokumentów potwierdzających ukończenie szkolenia.

2. Arkusze, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, po zakończeniu szkolenia przekazuje się jednostkom macierzystym celem włączenia do akt osobowych policjanta.

3. Jednostki, o których mowa w § 4 ust 1 i 2, przechowują programy prowadzonych szkoleń.

4. Jednostki, o których mowa w § 4 ust. 1–3, prowadzą i przechowują dokumentację przeprowadzonych szkoleń w ramach doskonalenia zawodowego, a w szczególności:

1) plan doskonalenia zawodowego na dany rok szkoleniowy,

2) programy szkoleń,

3) dzienniki szkoleń,

4) rejestry wydanych dokumentów potwierdzających ukończenie szkoleń w ramach doskonalenia zawodowego.

1. Szkoleniu podstawowemu podlegają policjanci służby przygotowawczej.

2. Policjanci odbywają szkolenie podstawowe bezpośrednio po przyjęciu do służby w Policji, nie później jednak niż w terminie jednego miesiąca od daty przyjęcia do służby w Policji.

1. W indywidualnych przypadkach, gdy policjant służby przygotowawczej posiada kwalifikacje o szczególnej przydatności w Policji, Komendant Główny Policji, na wniosek komendanta wojewódzkiego Policji, kierownika komórki organizacyjnej Komendy Głównej Policji oraz komendanta szkoły policyjnej, może wyrazić zgodę na odbycie przez policjanta szkolenia podstawowego w systemie, o którym mowa w § 6 ust. 2 pkt 1.

2. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1, kończy się egzaminem składanym przed komisją powołaną przez kierownika jednostki szkoleniowej prowadzącej szkolenie. Do składu komisji Komendant Główny Policji i wnioskodawca określony w ust. 1 mogą skierować swojego przedstawiciela.

3. Warunki i sposób realizacji przez policjanta zadań wynikających z programu oraz termin i miejsce egzaminu kończącego szkolenie, o którym mowa w ust. 1, ustala kierownik jednostki szkoleniowej prowadzącej szkolenie.

1. Szkolenie podstawowe prowadzą ośrodki szkolenia Policji, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. W wyjątkowych przypadkach, w szczególności, gdy liczba osób skierowanych w jednym terminie do odbycia szkolenia podstawowego przekracza możliwości organizacyjne ośrodków szkolenia lub ze względu na specyfikę programu, szkolenie podstawowe może prowadzić inna jednostka szkoleniowa Policji wyznaczona decyzją Komendanta Głównego Policji.

1. Szkolenie podstawowe przygotowuje policjantów do wykonywania zadań na stanowisku policjanta w służbie prewencyjnej.

2. Szkolenie podstawowe prowadzi się w sposób przemienny (modułowy), polegający na uczestnictwie słuchacza w zajęciach w jednostce szkoleniowej oraz odbywaniu praktyki zawodowej w jednostce organizacyjnej Policji określonej w programie szkolenia.

3. Termin rozpoczęcia modułu związanego z odbywaniem praktyki zawodowej ustala kierownik jednostki szkoleniowej w porozumieniu z kierownikiem jednostki Policji, w której moduł ten będzie realizowany.

4. Nadzór nad przebiegiem praktyki zawodowej sprawuje kierownik jednostki szkoleniowej lub wyznaczona przez niego osoba.

1. Kierownik jednostki organizacyjnej Policji przydziela słuchaczom skierowanym do niej na praktykę zawodową co najmniej jednego opiekuna, spośród policjantów o dużym doświadczeniu zawodowym.

2. Opiekun kontroluje i ocenia realizację przez słuchacza zadań objętych programem praktyki, udziela mu niezbędnej pomocy i wskazówek oraz sporządza pisemną opinię o słuchaczu po zakończeniu praktyki.

3. Opiekun nie może jednocześnie wykonywać opieki nad więcej niż dwoma słuchaczami.

4. Kierownik jednostki Policji stwarza warunki niezbędne do odbycia praktyki zawodowej, zgodnie z wymaganiami określonymi w programie szkolenia.

1. Policjantów w służbie przygotowawczej jednostka szkoleniowa przyjmuje na szkolenie na podstawie imiennego wykazu zatwierdzonego przez właściwego komendanta wojewódzkiego Policji lub dyrektora Biura Kadr i Szkolenia KGP.

2. Przyjęcie na szkolenie policjantów w służbie kandydackiej nie wymaga wykazu, o którym mowa w ust. 1.

Szkolenie podstawowe można prowadzić według zróżnicowanych programów szkolenia.

1. W trakcie szkolenia podstawowego policjant podlega stałej, wszechstronnej ocenie pod kątem przydatności do służby w Policji, a w szczególności obejmującej jego zachowanie się w procesie szkolenia, w tym: postępy w nauce, przestrzeganie dyscypliny służbowej i regulaminu jednostki szkoleniowej, umiejętność współżycia w grupie oraz posiadane zdolności.

2. Ocenę policjanta przeprowadza kadra dydaktyczna jednostki szkoleniowej po zrealizowaniu każdego modułu szkolenia wpisując ją do arkusza oceny, o którym mowa w § 25 ust. 1 pkt 1.

3. Na podstawie ocen, o których mowa w ust. 2 oraz opinii, o której mowa w § 30 ust. 2, sporządza się w arkuszu oceny charakterystykę końcową słuchacza szkolenia podstawowego.

1. Szkolenie podstawowe kończy się egzaminem, którego termin wyznacza kierownik jednostki szkoleniowej.

2. Policjanta dopuszcza się do egzaminu końcowego, jeżeli ukończył wszystkie przewidziane programem moduły szkolenia podstawowego.

3. Testy i dokumentację do przeprowadzenia egzaminu, o którym mowa w ust. 2, zwane dalej „pakietem egzaminacyjnym” opracowuje Biuro Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji.

1. Egzamin końcowy szkolenia podstawowego obejmuje sprawdziany:

1) wiedzy zawodowej,

2) umiejętności:

a) uniwersalnych i specyficznych,

b) strzeleckich,

c) z zakresu taktyki i technik interwencji,

d) z zakresu sprawności fizycznej.

2. W przypadku, gdy sprawdzian umiejętności, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, składa się z więcej niż jednego testu, każdy z testów podlega odrębnej ocenie.3. W przypadku, gdy test składa się z więcej niż jednego elementu, test uważa się za zaliczony w razie uzyskania oceny pozytywnej z każdego z nich.

4. Warunkiem zaliczenia sprawdzianu jest uzyskanie oceny pozytywnej z każdego testu.

5. Ocena z egzaminu końcowego stanowi średnią arytmetyczną ze wszystkich testów składających się na sprawdziany. Do oceny stosuje się przepisy § 9.

1. Egzamin końcowy szkolenia podstawowego przeprowadza się według harmonogramu ustalonego przez kierownika jednostki szkoleniowej.

2. W harmonogramie określa się terminy:

1) sprawdzianów wiedzy zawodowej i umiejętności ze wskazaniem terminów wszystkich testów,

2) terminy poprawkowe nie zaliczonych testów sprawdzianu.

3. Przerwa między terminem sprawdzianu a terminem poprawki nie może być krótsza niż dwa tygodnie i nie dłuższa niż jeden miesiąc.

4. Harmonogram, o którym mowa w ust. 1 udostępnia się słuchaczom przez wywieszenie w miejscu dostępnym dla słuchaczy lub w inny sposób przyjęty w danej jednostce szkoleniowej.

1. Policjanta dopuszcza się do sprawdzianów, o których mowa w § 35 ust.1 pkt 2, jeżeli zdał sprawdzian wiedzy zawodowej.

2. W przypadku uzyskania oceny negatywnej ze sprawdzianu wiedzy zawodowej policjant może przystąpić do egzaminu poprawkowego.

3. Jeżeli policjant otrzyma ocenę negatywną z egzaminu poprawkowego, określonego w ust. 2, kolejnego egzaminu poprawkowego nie przeprowadza się.

1. Poza egzaminem poprawkowym, o którym mowa w § 37 ust. 2, policjant może zdawać egzamin poprawkowy z nie więcej niż połowy sprawdzianów przewidzianych w egzaminie końcowym.

2. Policjanta, który podczas egzaminu poprawkowego uzyskał ocenę negatywną z jednego ze sprawdzianów, o których mowa w § 35 ust. 1 pkt 2, nie dopuszcza się do dalszej części egzaminu końcowego.

Okoliczności, o których mowa w § 37 ust. 3 i § 38 ust. 2, oznaczają niezdanie egzaminu kończącego szkolenie podstawowe i nieukończenie przez policjanta szkolenia podstawowego.

Przepisy § 36–39 stosuje się odpowiednio do przeprowadzania zaliczeń modułów szkolenia podstawowego.

1. Kierownik jednostki szkoleniowej pisemnie zawiadamia przełożonego policjanta o terminach egzaminów poprawkowych i wynikach tych egzaminów oraz o nieukończeniu przez policjanta szkolenia podstawowego.

2. Policjanta odrębnie zawiadamia się pisemnie o niezaliczeniu przez niego egzaminu poprawkowego oraz o zasadach zdawania egzaminu komisyjnego.

1. Egzamin komisyjny dla policjantów kończących szkolenie podstawowe w:

1) ośrodku szkolenia Policji – przeprowadzają szkoły policyjne, których właściwość terytorialną określa załącznik nr 2 do zarządzenia,

2) szkole policyjnej lub Wyższej Szkole Policji – przeprowadzają te szkoły.

2. Policjant w terminie czternastu dni od otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w § 41 ust. 2, może ubiegać się o przeprowadzenie egzaminu komisyjnego. Policjant składa drogą służbową raport wraz z uzasadnieniem do komendanta wojewódzkiego Policji lub kierownika komórki organizacyjnej Komendy Głównej Policji po uprzednim zaakceptowaniu przez właściwego przełożonego.

3. Komendant wojewódzki Policji lub kierownik komórki organizacyjnej Komendy Głównej Policji przekazuje raport, o którym mowa w ust. 2, do właściwej szkoły.

4. Komendant szkoły powołuje komisję egzaminacyjną określając tryb jej działania oraz ustala termin przeprowadzenia egzaminu komisyjnego.

5. W skład komisji egzaminacyjnej wchodzą:

1) przewodniczący komisji – komendant szkoły lub wyznaczona przez niego osoba,

2) członkowie – dwóch przedstawicieli kadry dydaktycznej szkoły lub ośrodka szkolenia Policji, w którym policjant odbywał szkolenie podstawowe – wskazanych przez kierowników tych jednostek szkoleniowych.

6. Do składu komisji, o której mowa w ust. 5, Komendant Główny Policji oraz komendant wojewódzki Policji mogą skierować swoich przedstawicieli jako obserwatorów.

1. Egzamin komisyjny obejmuje wszystkie sprawdziany wymienione w § 35 ust. 1.

2. Do oceny z egzaminu komisyjnego stosuje się § 35 ust. 5.

1. Przewodniczący komisji egzaminacyjnej niezwłocznie po zakończeniu egzaminu:

1) zapoznaje egzaminowanego policjanta z ocenami z testów oraz z oceną końcową egzaminu,

2) przekazuje do jednostki szkoleniowej, w której policjant odbywał szkolenie podstawowe, protokół egzaminu,

3) przesyła przełożonemu właściwemu w sprawach osobowych policjanta pisemną informację o wyniku egzaminu.

2. Jednostka szkoleniowa po uzyskaniu protokółu, o którym mowa w ust. 1, w zależności od wyniku egzaminu komisyjnego wydaje świadectwo ukończenia szkolenia lub przesyła zawiadomienie przełożonemu o nieukończeniu szkolenia.

1. Słuchaczom szkolenia podstawowego przysługują dni wolne od zajęć, jeżeli zajęcia objęte programem szkolenia są prowadzone w soboty lub inne dni ustawowo wolne od pracy.

2. Liczba dni wolnych, o których mowa w ust. 1, stanowi różnicę między liczbą dni przeznaczonych na realizację programu szkolenia a liczbą dni roboczych w danym miesiącu.

3. Dni wolne, o których mowa w ust. 1, planuje się raz w miesiącu, łącząc je w miarę możliwości z dniami ustawowo wolnymi od pracy.

4. Jeżeli w toku szkolenia wykorzystanie przez policjanta dni wolnych w sposób określony w ust. 3, jest niemożliwe, kierownik jednostki szkoleniowej uwzględnia liczbę tych dni przy wyznaczaniu terminu stawienia się słuchacza w jednostce macierzystej Policji po zakończeniu szkolenia.

1. Szkolenie policjantów w służbie kandydackiej prowadzi się według programu szkolenia dla tej służby, w którym określa się zakres i sposób przeprowadzenia egzaminu końcowego.

2. Policjanci przyjęci do służby w Policji, nie później niż przed upływem jednego roku od zakończenia służby kandydackiej, podlegają szkoleniu podstawowemu w zakresie uzupełniającym różnice programowe między odbytym przez nich szkoleniem a szkoleniem podstawowym dla policjantów w służbie przygotowawczej.

3. Jeżeli przerwa między zakończeniem służby kandydackiej i przyjęciem do służby w Policji wynosi więcej niż jeden rok, policjant podlega szkoleniu podstawowemu w zakresie obowiązującym dla policjantów służby przygotowawczej.

4. Do szkolenia w służbie kandydackiej stosuje się odpowiednio przepisy o szkoleniu podstawowym.

Szkolenia specjalistyczne są szkoleniami zawodowymi, prowadzonymi w szkołach policyjnych, przygotowującymi policjantów do objęcia stanowisk wymagających kwalifikacji specjalistycznych.

Szkoleniami specjalistycznymi są w szczególności:

1) w służbie prewencyjnej:

a) szkolenie dzielnicowych,

b) szkolenie policjantów ruchu drogowego,

c) szkolenie dowódców plutonu oddziału prewencji,

d) szkolenie kierowników ogniw patrolowo-interwencyjnych,

e) szkolenie przewodników psów służbowych,

f) szkolenie policjantów zajmujących się problematyką nieletnich,

2) w służbie kryminalnej szkolenia o profilu:

a) dochodzeniowo-śledczym,

b) operacyjno-dochodzeniowym,

c) operacyjno-rozpoznawczym,

d) techniki operacyjnej w zakresie obserwacji, instalacji lub eksploatacji,

e) techniki kryminalistycznej,

f) zwalczania przestępczości gospodarczej,

3) w służbie wspomagającej działalność Policji: szkolenie policjantów zajmujących się problematyką logistyczną.

Na szkolenie specjalistyczne kieruje policjanta przełożony za pośrednictwem komórki właściwej w sprawach szkolenia Komendy Głównej Policji, komendy wojewódzkiej Policji lub szkoły policyjnej.

Skierowanie policjanta na szkolenie specjalistyczne następuje na jego pisemny raport.

Policjanta można skierować na szkolenie specjalistyczne, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1) odbył szkolenie podstawowe,

2) jego staż służby w Policji wynosi co najmniej jeden rok,

3) uzyskał pozytywną opinię przełożonego i zgodę kierownika macierzystej jednostki Policji, z jednoczesnym zapewnieniem stanowiska wymagającego kwalifikacji specjalistycznych.

Warunek, o którym mowa w § 51 pkt 2, nie dotyczy policjantów:

1) posiadających dyplom uczelni innej niż Wyższa Szkoła Policji,

2) skierowanych na szkolenie techniki operacyjnej,

3) o których mowa w art. 56 ust. 2 ustawy o Policji.

Dodatkowymi wymaganiami, o których mowa w § 14 ust. 6 pkt 4, są w szczególności:

1) sprawdzenie predyspozycji kandydata na szkolenie w drodze badań psychologicznych lub psychofizjologicznych,

2) odpowiedni stan zdrowia, potwierdzony aktualnymi badaniami profilaktycznymi lub zaświadczeniem lekarskim,

3) odpowiedni poziom sprawności fizycznej, ustalanej w drodze testu sprawnościowego,

4) posiadanie prawa jazdy określonej kategorii,

5) odpowiedni staż służby w Policji lub na zajmowanym stanowisku służbowym,

6) posiadanie odpowiednich umiejętności, np. pływania, kierowania łodzią, obsługi technicznej pojazdów itp.,

7) zdanie testu wiedzy i sprawdzianu praktycznego,

8) ukończenie wcześniejszych etapów określonego szkolenia.

1. Kwalifikacje policjanta do zajmowania stanowiska, jeżeli policjant ten został:

1) przeniesiony na inne stanowisko służbowe w ramach tego samego rodzaju służby i odbył szkolenie specjalistyczne na poprzednio zajmowanym stanowisku,

2) zwolniony i ponownie przyjęty do służby w Policji, o ile przerwa w pełnieniu służby nie trwała dłużej niż jeden rok

– można potwierdzić poprzez zdanie przez niego sprawdzianu, zwanego dalej „sprawdzianem kwalifikacyjnym”.

2. Do sprawdzianu kwalifikacyjnego stosuje się odpowiednio przepisy § 49 i § 50.

3. Zdanie sprawdzianu kwalifikacyjnego potwierdza się zaświadczeniem, którego wzór stanowi załącznik nr 3.

1. Zakres, termin i miejsce sprawdzianu kwalifikacyjnego określają kierownicy jednostek szkoleniowych prowadzących szkolenia specjalistyczne i informują o tym dyrektora Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji.

2. Sprawdzian, o którym mowa w ust. 1, składa się przed komisją egzaminacyjną, którą powołuje i określa tryb jej działania kierownik jednostki szkoleniowej prowadzącej szkolenia specjalistyczne w danej służbie lub profilu.

3. Do komisji, o której mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepis § 42 ust. 6.

1. Kierownik jednostki szkoleniowej może wyrazić zgodę na odbycie przez policjanta szkolenia specjalistycznego systemem samokształcenia kierowanego w ramach indywidualnego toku nauczania, na wniosek jego przełożonego.

2. Policjant może być skierowany na szkolenie, o którym mowa w ust. 1, jeżeli:

1) złoży pisemny raport do przełożonego,

2) spełnia warunki skierowania go na szkolenie, określone w § 51,

3) w ocenie przełożonego szkolenie nie będzie kolidowało z wykonywaniem przez policjanta obowiązków służbowych,

4) zmienił rodzaj służby, a przed zmianą odbył szkolenie specjalistyczne,

5) w trakcie szkolenia podstawowego policjant osiągał oceny wyróżniające i bardzo dobre,

6) posiada odpowiednie uzdolnienia i predyspozycje oraz wybitne, udokumentowane osiągnięcia w służbie,

7) z przewidzianego programem szkolenia egzaminu wstępnego uzyskał ocenę co najmniej dobrą.

3. Przebieg szkolenia, o którym mowa w ust. 1, a w szczególności warunki, terminy oraz sposób zaliczenia przez słuchacza treści z zakresu programu szkolenia określa kierownik jednostki szkoleniowej prowadzącej szkolenie.

4. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1, kończy się egzaminem w zakresie i formie określonymi programem szkolenia. Termin i miejsce przeprowadzenia egzaminu określa kierownik jednostki szkoleniowej.

1. Szkolenia specjalistyczne, o których mowa w § 48, kończą się egzaminem, którego zakres i formę określa program szkolenia.

2. Do egzaminów końcowych w szkoleniach specjalistycznych stosuje się odpowiednio przepisy § 35 ust. 5, § 36–41 , § 42 ust. 2–6 oraz § 43–44.

3. Do słuchaczy szkoleń specjalistycznych stosuje się odpowiednio przepisy § 45.

1. Na szkolenie wyższe zawodowe dla absolwentów wyższych uczelni można skierować policjanta, w zależności od potrzeb jednostki organizacyjnej Policji, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) odbył szkolenie specjalistyczne,

2) posiada wykształcenie wyższe,

3) posiada co najmniej 2-letni staż służby w Policji,

4) uzyskał pozytywną opinię przełożonego,

5) ma zapewnione odpowiednie stanowisko.

2. Na szkolenie, o którym mowa w ust. 1, kieruje Komendant Główny Policji na podstawie uzasadnionego wniosku komendanta wojewódzkiego Policji.

3. Do skierowania, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepis § 50.

4. Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do policjantów, o których mowa w:

1) art. 56 ust. 2 ustawy o Policji,

2) § 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 grudnia 2000 r. w sprawie wymagań w zakresie wykształcenia, kwalifikacji zawodowych i stażu służby, jakim powinni odpowiadać policjanci na stanowiskach komendantów i innych stanowiskach służbowych (Dz. U. Nr 115, poz. 1212).

Do szkolenia, o którym mowa w § 58 ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy § 35 ust. 5, § 36–41, § 42 ust. 2–6, § 43–45 oraz § 53 i § 56.

1. W ramach doskonalenia zawodowego w Policji prowadzi się, w szczególności, szkolenia:

1) strzeleckie z broni palnej,

2) rzutów i strzelań chemicznymi środkami obezwładniającymi,

3) fizyczne,

4) obronne,

5) taktyki i technik interwencji,

6) metodyczne i praktyki zawodowe dla kadry dydaktycznej jednostek szkoleniowych Policji,

7) minersko-pirotechniczne,

8) antyterrorystyczne,

9) retresury psów służbowych,

10) techniki łączności,

11) negocjacji policyjnych.

2. Szkolenia w ramach doskonalenia zawodowego dla policjantów określonego rodzaju służby Policji z różnych jednostek organizacyjnych Policji można organizować w formie kursu stacjonarnego w jednostkach szkoleniowych Policji.

3. Do szkoleń, o których mowa w ust.1 stosuje się odpowiednio przepisy § 14 ust. 1–3, 5, 6 i 10, § 34 ust. 1 i 2 oraz § 36–39.

Organizację lub prowadzenie szkolenia, o którym mowa w § 60 ust. 2, można zlecić podmiotowi innemu niż jednostka szkoleniowa Policji w szczególności, gdy jednostka szkoleniowa Policji nie dysponuje niezbędną bazą techniczną i kadrową do przeprowadzenia szkolenia.

1. Szkolenie w ramach doskonalenia zawodowego, o którym mowa w § 4 ust. 3, odbywa się w grupach szkoleniowych.

2. W zależności od programu szkolenia grupy szkoleniowe można tworzyć z policjantów pełniących służbę w różnych komórkach organizacyjnych jednostki Policji lub jednostkach organizacyjnych Policji.

3. Grupy szkoleniowe, o których mowa w ust. 2, można łączyć na stałe lub doraźnie w zależności od potrzeb realizowanego szkolenia w ramach doskonalenia zawodowego.

4. Ze szkoleń, o których mowa w § 4 ust. 3, przeprowadza się raz w roku, sprawdzian wiedzy obejmujący problematykę zrealizowanych szkoleń.

1. Kierownicy jednostek, o których mowa w § 4 ust 3, wyznaczają kierownika grupy szkoleniowej odpowiedzialnego za organizację i realizację programu szkolenia.

2. Kierownik grupy szkoleniowej w szczególności:

1) opracowuje tematykę szkolenia,

2) dobiera wykładowców i instruktorów,

3) określa sposoby sprawdzania efektów szkolenia,

4) przeprowadza sprawdziany wiedzy, o których mowa w § 62 ust. 4,

5) potwierdza ukończenie przez policjanta szkolenia zaświadczeniem, którego wzór stanowi załącznik nr 4 do zarządzenia, o ile założenia organizacyjne określone w programie szkolenia tak stanowią,

6) prowadzi dokumentację szkolenia.

Przepisów § 62 ust 4, § 63 ust. 2 pkt 3–5, nie stosuje się do szkoleń prowadzonych w formie seminariów.

Ukończenie przez policjanta szkolenia potwierdza się:

1) świadectwem ukończenia kursu – w przypadku szkolenia podstawowego, szkolenia specjalistycznego i szkolenia wyższego zawodowego dla absolwentów wyższych uczelni, którego wzór stanowi załącznik nr 5 do zarządzenia,

2) zaświadczeniem o ukończeniu szkolenia w ramach doskonalenia zawodowego, z wyjątkiem szkoleń, o których mowa w § 4 ust. 3, którego wzór stanowi załącznik nr 6 do zarządzenia.

1. W Policji przeprowadza się egzaminy: podoficerskie, aspiranckie i oficerskie.

2. Egzaminy podoficerskie i aspiranckie przeprowadzają szkoły policyjne zgodnie z właściwością terytorialną określoną w załączniku nr 7 do zarządzenia.

3. Egzaminy oficerskie przeprowadza Wyższa Szkoła Policji.

1. Terminy egzaminów, o których mowa w § 66, wyznacza Komendant Główny Policji w porozumieniu z komendantami szkół policyjnych lub Wyższej Szkoły Policji – do dnia 30 listopada roku poprzedzającego egzaminy.

2. Dyrektor Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji przekazuje pisemną informację o terminach, o których mowa w ust. 1, komórkom właściwym w sprawach szkolenia jednostek organizacyjnych Policji.

Policjanta kieruje się na egzaminy, o których mowa w § 66 ust. 1, na jego pisemny raport.

Policjant może być skierowany na egzamin podoficerski, jeżeli łącznie spełnia następujące warunki:

1) ukończył szkolenie podstawowe,

2) jego staż służby w Policji wynosi co najmniej 1 rok,

3) uzyskał pozytywną opinię przełożonego,

4) pełni służbę na stanowisku, dla którego określony jest stopień etatowy podoficera.

1. Policjant może być skierowany na egzamin aspirancki, jeżeli łącznie spełnia następujące warunki:

1) ukończył szkolenie specjalistyczne,

2) jego staż służby w Policji wynosi co najmniej 3 lata,

3) posiada stopień podoficerski,

4) uzyskał pozytywną opinię przełożonego,

5) pełni służbę na stanowisku, dla którego określony jest stopień etatowy aspiranta.

2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Komendant Główny Policji, na wniosek komendanta wojewódzkiego Policji, komendanta szkoły policyjnej lub dyrektora biura Komendy Głównej Policji, może skierować policjanta posiadającego istotne osiągnięcia zawodowe potwierdzone opinią służbową oraz spełniającego wymogi, o których mowa w ust. 1 pkt. 1 i 2, na egzamin aspirancki, jeżeli nie zdawał egzaminu podoficerskiego.

Kierownicy komórek właściwych w sprawach kadr i szkolenia rozpatrują wnioski o skierowanie policjanta na egzaminy, o których mowa w § 66 ust. 2, i kierują je do szkół, o których mowa w § 66.

1. Policjant zdaje egzamin, o którym mowa w § 66 ust. 2, przed komisją powołaną przez komendanta szkoły policyjnej.

2. W skład komisji, w charakterze obserwatora, powołuje się przedstawiciela komendanta wojewódzkiego Policji.

3. Przedstawiciel, o którym mowa w ust. 2, uczestniczy w egzaminie policjantów z województwa, które reprezentuje.

1. Egzaminy, o których mowa w § 66 ust. 2, składają się z odrębnie ocenianych sprawdzianów z:

1) wiedzy zawodowej,

2) umiejętności:

a) praktycznych,

b) sprawności fizycznej.

2. Sprawdziany, o których mowa w ust. 1, opracowuje zespół, powołany decyzją Komendanta Głównego Policji.

3. Policjant przygotowuje się do egzaminu w drodze samokształcenia na podstawie informacji dotyczących szczegółowego zakresu egzaminu przekazanych przez szkołę policyjną.

1. Egzaminy, o których mowa w § 66 ust. 2, przeprowadza się według harmonogramu ustalonego przez komendanta szkoły policyjnej.

2. Policjanta dopuszcza się do sprawdzianów, o których mowa w § 73 ust. 1 pkt 2, jeżeli zdał sprawdzian wiedzy zawodowej.

3. Jeżeli sprawdziany wymienione w § 73 ust. 1 pkt 2, składają się z więcej niż jednego testu, warunkiem zaliczenia sprawdzianu jest uzyskanie oceny pozytywnej z każdego testu.

4. W przypadku, gdy test składa się z więcej niż jednego elementu, test uważa się za zaliczony w razie uzyskania oceny pozytywnej z każdego z nich.

5. Warunkiem zdania przez policjanta egzaminu jest zaliczenie wszystkich sprawdzianów wymienionych w § 73 ust. 1.

6. Egzaminów poprawkowych z poszczególnych testów sprawdzianu oraz egzaminu nie przeprowadza się.

7. W przypadku niezadania egzaminu, o którym mowa w § 66 ust. 2, wniosek policjanta o ponowne skierowanie na egzamin rozpatruje się nie wcześniej niż po upływie roku.

8. Przepisu ust. 7 nie stosuje się do policjanta, który rozpoczął egzamin i nie mógł go kontynuować z powodu potwierdzonej przez lekarza niedyspozycji zdrowotnej.

9. W przypadku, o którym mowa w ust. 8, policjant przystępujący ponownie do egzaminu zdaje wszystkie sprawdziany.

Jednostki szkoleniowe przeprowadzające egzaminy, o których mowa w § 66 ust. 2, sporządzają i przechowują dokumentację, a w szczególności:

1) protokóły zawierające:

a) skład komisji egzaminacyjnej,

b) wykaz zdających policjantów,

c) zestawienie uzyskanych przez zdających ocen ze sprawdzianów wymienionych w § 73 ust. 1,

2) pakiety egzaminacyjne.

1. Policjanta posiadającego wykształcenie średnie można skierować na egzamin oficerski, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1) ukończył szkolenie specjalistyczne,

2) posiada co najmniej 5-letni staż służby w Policji,

3) złożył egzamin podoficerski i aspirancki,

4) uzyskał pozytywną opinię przełożonego,

5) ma zapewnione lub pełni służbę na stanowisku ze stopniem etatowym oficerskim.

2. Policjanta posiadającego wykształcenie wyższe, który ukończył szkolenie wyższe zawodowe dla absolwentów wyższych uczelni, z zastrzeżeniem ust. 3, można skierować na egzamin oficerski, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1) od ukończenia szkolenia minęło co najmniej 6 miesięcy,

2) jest w służbie stałej,

3) złożył egzamin: podoficerski i aspirancki,

4) uzyskał pozytywną opinię przełożonego.

3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, z uwagi na istotne osiągnięcia zawodowe, na egzamin oficerski może zostać skierowany policjant posiadający wykształcenie wyższe, który ukończył szkolenie zawodowe dla absolwentów wyższych uczelni, mimo niespełnienia wymagań określonych w ust. 2 pkt. 2 i 3. Przepisy § 70 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Do egzaminów oficerskich stosuje się odpowiednio przepisy § 72, § 73 ust. 1 i 3, § 74 oraz § 75.

Złożenie egzaminu podoficerskiego, aspiranckiego i oficerskiego potwierdza się świadectwem, którego wzór stanowi załącznik nr 8 do zarządzenia.

1. Szkolenie podstawowe, zwane dalej „przeszkoleniem”, jest obowiązkowe dla wszystkich przyjmowanych do pracy strażników.

2. Do odbycia przeszkolenia można nie kierować przyjętej do pracy w straży gminnej (miejskiej) osoby, która legitymuje się świadectwem określonym w § 65 pkt 1 lub w § 78.

1. W ramach przeszkolenia strażnik odbywa praktykę zawodową w wymiarze 1 miesiąca w jednostce organizacyjnej straży gminnej (miejskiej), w której jest zatrudniony. Zakres i sposób odbywania praktyki zawodowej określa program przeszkolenia.

2. Odbycie przez strażnika praktyki zawodowej potwierdza komendant straży gminnej (miejskiej) zaświadczeniem zawierającym:

1) imię i nazwisko strażnika oraz imię ojca,

2) miejsce zatrudnienia strażnika,

3) termin i miejsce odbycia praktyki,

4) krótki opis przedmiotu praktyki,

5) datę wydania zaświadczenia i podpis osoby wydającej.

1. Szczegółowy zakres i przedmiot przeszkolenia określają przepisy o założeniach programowych i metodycznych przeszkolenia podstawowego strażników straży gminnych.

2. Do oceny strażników w trakcie przeszkolenia stosuje się odpowiednio § 33.

1. Szkolenia specjalistyczne strażników prowadzi się w celu podniesienia ich kwalifikacji zawodowych, w szczególności w zakresie:

1) zasad organizacji i wykonywania konwojów,

2) organizacji i wykonywania ochrony obiektów,

3) zagadnień z zakresu ruchu drogowego,

4) taktyk i technik interwencji,

5) posługiwania się bronią palną krótką,

6) zasad współpracy i organizacji wspólnych działań z Policją,

7) zasad ewidencjonowania i przechowywania broni palnej krótkiej,

8) zasad stosowania środków przymusu bezpośredniego,

9) taktyki i techniki wykorzystania psów służbowych.

2. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, dotyczy wyłącznie strażników, których zakres obowiązków obejmuje wykonywanie zadań z bronią palną krótką.

1. Szkolenia doskonalenia zawodowego strażników prowadzi się w zależności od potrzeb wynikających z zakresu wykonywanych zadań służbowych lub dla utrwalenia umiejętności wymaganych na określonych stanowiskach służbowych.

2. W ramach szkoleń doskonalenia zawodowego prowadzi się w szczególności szkolenia:

1) strzeleckie z broni palnej krótkiej,

2) sprawności fizycznej,

3) w zakresie określonym w § 82 ust. 1 pkt 1–4 i 6–9.

3. Na szkolenie doskonalenia zawodowego, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, kieruje się wyłącznie strażników dopuszczonych na podstawie przepisów o strażach gminnych do wykonywania zadań z bronią palną krótką.

1. Na szkolenia, o których mowa w § 79 ust. 1, § 82 ust. 1 i § 83 ust. 2, kieruje strażnika komendant straży gminnej (miejskiej) za zgodą swojego przełożonego.

2. Strażnika kieruje się na szkolenie specjalistyczne na jego pisemną prośbę.

O ile organy samorządu terytorialnego nie ustanowiły inaczej, potrzeby jednostki straży gminnej (miejskiej) w zakresie przeszkolenia, szkolenia specjalistycznego i doskonalenia zawodowego określa komendant straży gminnej (miejskiej).

1. Warunkiem organizacji i przeprowadzenia przeszkolenia strażników jest zatwierdzenie programu szkolenia przez właściwego miejscowo komendanta wojewódzkiego Policji. Szczegółowy sposób opracowywania programu przeszkolenia strażników określają przepisy o założeniach programowych i metodycznych przeszkolenia podstawowego strażników gminnych.

2. Zatwierdzeniu, o którym mowa w ust. 1, podlega także program szkolenia specjalistycznego i doskonalenia zawodowego obejmujący swoim zakresem wiedzę i umiejętności policyjne, a w szczególności szkolenia wymienionego w § 81 ust. 1 i § 82 ust. 1 pkt 1 i 3.

3. Program szkoleń innych, niż wymienione w ust. 1 i 2, podlega zaopiniowaniu przez komendanta wojewódzkiego Policji.

4. Wniosek o zatwierdzenie lub zaopiniowanie wraz z programem szkolenia przekazuje się komendantowi wojewódzkiemu Policji nie później niż na 30 dni przed planowanym terminem szkolenia.

5. Do opracowywania programu szkolenia specjalistycznego i szkoleń w ramach doskonalenia zawodowego stosuje się odpowiednio § 14 ust. 6.

1. Przeszkolenie oraz szkolenia specjalistyczne i szkolenia w ramach doskonalenia zawodowego strażników mogą prowadzić:

1) jednostki szkoleniowe Policji, jeżeli tak stanowią porozumienia zawarte na podstawie przepisów o strażach gminnych między uprawnionym organem Policji a wójtem, burmistrzem (prezydentem miasta) – na zasadach określonych tymi porozumieniami,

2) jednostki szkoleniowe Policji lub podmioty działające na podstawie przepisów o działalności gospodarczej albo przepisów o systemie oświaty – zgodnie z zawartą umową.

2. Jednostki szkoleniowe Policji prowadzą odpłatnie szkolenia, o których mowa w ust. 1, jeżeli przepisy odrębne nie stanowią inaczej.

1. Rodzaj, ilość i terminy organizowanych szkoleń specjalistycznych i doskonalenia zawodowego strażników ustala się zgodnie z potrzebami określonej jednostki straży gminnej (miejskiej).

2. Organizacja i przeprowadzanie szkoleń, o których mowa w ust. 1, są obowiązkowe, jeżeli zalecenie takie wydane zostanie w wyniku kontroli przeprowadzonej w ramach nadzoru sprawowanego na podstawie przepisów o strażach gminnych.

1. Przeszkolenie i szkolenia specjalistyczne strażników obejmujące wiedzę i umiejętności policyjne, a w szczególności określone w § 81 ust. 1, kończą się egzaminem, którego zakres i formę określa program szkolenia.

2. Sposób zakończenia innych, niż wymienione w ust. 1, szkoleń specjalistycznych oraz szkoleń w ramach doskonalenia zawodowego określa organizator szkolenia w programie szkolenia.

3. Egzamin, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza komisja egzaminacyjna powołana przez komendanta wojewódzkiego Policji, który określa tryb jej działania.

1. W skład komisji egzaminacyjnej wchodzą:

1) dwóch przedstawicieli komendanta wojewódzkiego Policji,

2) komendant straży gminnej (miejskiej) lub jego przedstawiciel,

3) przedstawiciel organu założycielskiego straży gminnej (miejskiej),

4) przedstawiciel podmiotu realizującego szkolenie.

2. Komendant wojewódzki Policji wyznacza spośród swoich przedstawicieli przewodniczącego komisji egzaminacyjnej.

Komendant wojewódzki Policji zawiadamia Komendanta Głównego Policji o terminie i miejscu egzaminu, o którym mowa w § 89 ust. 1.

Warunkiem dopuszczenia strażnika do egzaminu kończącego przeszkolenie jest ukończenie wszystkich przewidzianych programem modułów szkolenia oraz przedłożenie komisji egzaminacyjnej przez komendanta straży gminnej (miejskiej) zaświadczenia określonego w § 80 ust. 2.

1. W przypadku negatywnej oceny z egzaminów, o których mowa w § 89 ust. 1, strażnik może przystąpić do egzaminu poprawkowego, nie wcześniej jednak niż po upływie dwóch tygodni od daty egzaminu kończącego przeszkolenie.

2. Termin i miejsce egzaminu poprawkowego ustala komisja egzaminacyjna, zawiadamiając o nich organ założycielski straży gminnej (miejskiej).

3. W przypadku oceny negatywnej z egzaminu poprawkowego, kolejnego egzaminu poprawkowego nie przeprowadza się.

1. Komisja egzaminacyjna dokumentuje przebieg egzaminu końcowego lub poprawkowego oraz ich wynik protokółem sporządzanym w dwóch egzemplarzach, podpisanych przez komisję w pełnym składzie i opatrzonych datą.

2. Przewodniczący komisji niezwłocznie po zakończeniu egzaminu końcowego lub poprawkowego przekazuje:

1) jeden egzemplarz protokółu egzaminu – jednostce szkoleniowej lub podmiotowi, które prowadziły przeszkolenie lub szkolenie specjalistyczne,

2) imienną listę egzaminowanych strażników z wynikiem egzaminu – zarządowi gminy.

3. Na podstawie protokółu egzaminu jednostka lub podmiot, o których mowa w ust. 2 pkt 1, wydają strażnikowi odpowiedni dokument potwierdzający wynik egzaminu.

1. Ukończenie przez strażnika:

1) przeszkolenia – potwierdza się świadectwem ukończenia przeszkolenia podstawowego, którego wzór stanowi załącznik nr 9 do zarządzenia,

2) szkolenia specjalistycznego i w ramach doskonalenia zawodowego, przeprowadzonego przez jednostki i podmioty określone w § 87 ust. 1 – potwierdza się zaświadczeniem o ukończeniu kursu specjalistycznego, którego wzór stanowi załącznik nr 10 do zarządzenia.

2. Szkolenia w ramach doskonalenia zawodowego organizowane i prowadzone samodzielnie dla potrzeb własnych przez straż gminną (miejską) dokumentuje komendant straży gminnej (miejskiej) we własnym zakresie w formie ustalonej przez przełożonego.

1. Nadzór nad realizacją i przebiegiem szkoleń policjantów, z zastrzeżeniem ust 2, sprawują w zakresie swoich kompetencji kierownicy jednostek szkoleniowych, komendanci wojewódzcy oraz kierownicy właściwych komórek organizacyjnych Komendy Głównej Policji.

2. Nadzór nad realizacją i przebiegiem szkoleń, o których mowa w § 4 ust. 3, sprawują komendanci wojewódzcy i powiatowi (miejscy) Policji, kierownicy jednostek szkoleniowych Policji oraz kierownicy komórek organizacyjnych Komendy Głównej Policji.

1. Komendanci wojewódzcy Policji, kierownicy jednostek szkoleniowych oraz kierownicy komórek organizacyjnych Komendy Głównej Policji corocznie w terminie do 15 stycznia przekazują do Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji sprawozdanie za rok poprzedni o zorganizowanych i przeprowadzonych w podległych im jednostkach szkoleniach w ramach doskonalenia zawodowego.

2. Przepis ust. 1, stosuje się odpowiednio do kierowników jednostek szkoleniowych w zakresie szkoleń podstawowych, specjalistycznych i wyższych zawodowych dla absolwentów wyższych uczelni.

3. Dyrektor Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji na podstawie sprawozdań, o których mowa w ust. 1, corocznie sporządza i składa Komendantowi Głównemu Policji w terminie do 28 lutego zbiorcze sprawozdanie za rok poprzedni z działalności szkoleniowej Policji.

Nadzór nad realizacją i przebiegiem szkoleń strażników sprawują komendanci wojewódzcy Policji w zakresie upoważnienia określonego w przepisach o zasadach współpracy Policji ze strażami gminnymi oraz sprawowania fachowego nadzoru nad strażami gminnymi i udzielania im pomocy.

1. Szkolenia policjantów i strażników rozpoczęte przed wejściem w życie zarządzenia prowadzi się i kończy według przepisów dotychczas obowiązujących. W przypadkach spornych stosuje się przepisy zarządzenia, o ile są korzystniejsze dla słuchaczy szkoleń.

2. Jednostki szkoleniowe Policji i podmioty prowadzące szkolenia policjantów i strażników mogą stosować dotychczasowe druki świadectw i zaświadczeń o ukończeniu szkolenia, aż do wyczerpania zapasów, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od wejścia w życie zarządzenia.

Zachowują moc obowiązującą decyzje Komendanta Głównego Policji wydane na podstawie § 13 ust. 1 zarządzenia, o którym mowa w § 101, do czasu wydania decyzji na podstawie niniejszego zarządzenia.

Traci moc zarządzenie nr 16/99 Komendanta Głównego Policji z dnia 23 września 1999 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad szkolenia policjantów i strażników gminnych (miejskich) (Dz. Urz. KGP Nr 15, poz. 108).

Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Komendant Główny Policji

generalny inspektor J. Michna

Załącznik nr 1
do zarządzenia nr 10
Komendanta Głównego Policji z dnia 19 kwietnia 2001 r.

Szczegółowy sposób opracowywania programu szkolenia policjantów

1.1. Opracowanie projektu programu poprzedza się analizą:

1) potrzeb szkoleniowych jednostek organizacyjnych Policji, a w szczególności informacji o liczbie osób przewidzianych do szkolenia.

2) katalogu zadań, do realizacji których winno przygotować szkolenie,

3) propozycji czasu trwania szkolenia,

4) innych programów szkolenia,

5) możliwości szkolenia z punktu widzenia struktury organizacyjnej, kadry dydaktycznej oraz bazy technicznej jednostki szkoleniowej przewidzianej do organizacji kursu i realizacji programu szkolenia.

1.2. Opracowanie projektu programu szkolenia można poprzedzić badaniami mającymi na celu doprecyzowanie katalogu zadań stanowiska służbowego przyszłych absolwentów szkolenia oraz ich potrzeb szkoleniowych.

2. Na podstawie danych załączonych do wniosku oraz, jeżeli były prowadzone, wyników działań określonych w pkt. 1.2, sporządza się projekt programu szkolenia.

3. Projekt programu szkolenia winien zawierać:

1) wstęp, w którym wskazuje się:

a) zlecającego,

b) rodzaj szkolenia

c) cel główny szkolenia,

d) formę organizacyjną,

e) katalog zadań służbowych, do których realizacji przygotowuje szkolenie,

f) katalog umiejętności uniwersalnych i specjalnych warunkujących wykonanie zadań służbowych, ujętych w katalogu, o którym mowa w ppkt. e.

2) założenia organizacyjne określające:

a) czas przewidziany na realizację szkolenia,

b) czas przewidziany na realizację poszczególnych sekwencji dydaktycznych (modułów szkolnych i praktycznych)

c) warunki kadrowe i techniczne jednostki szkoleniowej przewidywanej do realizacji kursu, niezbędne do osiągnięcia celu głównego szkolenia,

d) kryteria naboru uczestników szkolenia.

3) zawartość programu przedstawia się w sposób szczegółowy poprzez:

a) kolejne cele cząstkowe i dydaktyczne,

b) merytoryczne treści programowe,

c) czas i sposób realizacji celów dydaktycznych,

d) wskazanie pomocy dydaktycznych dla nauczyciela i słuchacza, zgodnie z załączonym wzorem tabeli.

4) zasady oceny słuchacza na zakończenie poszczególnych sekwencji dydaktycznych oraz formuły egzaminacyjnej kończącej szkolenie.

4.1. Program szkolenia buduje się w układzie chronologicznym z zachowaniem progresji zagadnień programowych, a w szczególności:

a) od zagadnień łatwych do trudnych,

b) od problemów znanych do nieznanych,

c) od czynności bezpiecznych do niebezpiecznych,

4.2. Układ treści programu powinien cechować logiczny ciąg zagadnień programowych, ułatwiający zdobywanie i utrwalanie wiedzy oraz kształtowanie umiejętności.

4.3. Zadania służbowe zawarte w katalogu przedstawia się w formie opisowej, jako czynności świadczące o nabyciu umiejętności.

5.1. Projekt programu szkolenia przedstawia się wnioskodawcy w celu oceny projektu pod kątem ogólnej zgodności z potrzebami określonej służby policyjnej.

5.2. Projekt programu przedstawia się jednostce szkoleniowej, którą przewiduje się do przeprowadzenia szkolenia, w celu jego oceny pod kątem możliwości dydaktycznych realizacji programu, a w szczególności kadry dydaktycznej oraz zaplecza technicznego i materiałowego warunkującego osiągnięcie celów szkoleniowych.

5.3. Ocena, o której mowa w pkt. 5.1, nie obejmuje kwestii metodycznych związanych z metodą prowadzenia zajęć szkoleniowych oraz czasem realizacji poszczególnych celów dydaktycznych.

6. Pierwsza edycja szkolenia prowadzonego na podstawie nowo opracowanego programu szkolenia realizowana jest w formule pilotażowej.

7.1. Po zakończeniu szkolenia pilotażowego, na podstawie sprawozdania sporządzonego przez jednostkę szkoleniową, dokonuje się ewentualnych poprawek w projekcie programu.

7.2. W przypadku nie dających się usunąć rozbieżności oceny programu lub podtrzymywania przez wnioskodawcę uwag nie uwzględnionych, program szkolenia wraz z protokołem rozbieżności przedkłada się do rozstrzygnięcia przełożonemu właściwemu do zatwierdzenia programu szkolenia.

Załącznik nr 2

Właściwość terytorialna
szkół policyjnych do przeprowadzenia dla policjantów egzaminu komisyjnego w szkoleniu podstawowym prowadzonym w ośrodkach szkolenia Policji

1. Centrum Szkolenia Policji w Legionowie – dla policjantów z województw:

1) mazowieckiego,

2) lubelskiego,

3) podlaskiego,

4) świętokrzyskiego,

5) łódzkiego.

2. Szkoła Policji w Katowicach – dla policjantów z województw:

1) małopolskiego,

2) opolskiego,

3) podkarpackiego,

4) śląskiego,

5) dolnośląskiego.

3. Szkoła Policji w Pile – dla policjantów z województw:

1) lubuskiego,

2) kujawsko-pomorskiego,

3) wielkopolskiego.

4. Szkoła Policji w Słupsku – dla policjantów z województw:

1) pomorskiego,

2) warmińsko-mazurskiego,

3) zachodniopomorskiego.

Załącznik nr 3

Zaświadczenie o zdaniu sprawdzianu kwalifikacyjnego

Załącznik nr 4

Zaświadczenie o ukończeniu szkolenia w ramach doskonalenia zawodowego

Załącznik nr 5

STRONA 1

Świadectwo ukończenia kursu

STRONA 2

Załącznik nr 6

STRONA 1

Zaświadczenie o ukończeniu szkolenia w ramach doskonalenia zawodowego

STRONA 2

Załącznik nr 7

Właściwość terytorialna
szkół policyjnych do przeprowadzenia dla policjantów egzaminów na podoficera i aspiranta Policji

1. Centrum Szkolenia Policji w Legionowie – dla policjantów z województw:

1) mazowieckiego,

2) lubelskiego,

3) podlaskiego,

4) świętokrzyskiego

oraz

5) Komendy Głównej Policji,

6) Komendy Stołecznej Policji,

7) jednostek szkoleniowych z wyjątkiem Centrum Szkolenia Policji.

2. Szkoła Policji w Katowicach – dla policjantów z województw:

1) małopolskiego,

2) opolskiego,

3) podkarpackiego,

4) śląskiego

oraz

5) Centrum Szkolenia Policji.

3. Szkoła Policji w Pile – dla policjantów z województw:

1) dolnośląskiego,

2) łódzkiego,

3) wielkopolskiego.

4. Szkoła Policji w Słupsku – dla policjantów z województw:

1) kujawsko-pomorskiego,

2) warmińsko-mazurskiego,

3) zachodniopomorskiego,

4) lubuskiego,

5) pomorskiego.

Załącznik nr 8

Świadectwo złożenia egzaminu

Załącznik nr 9

Świadectwo ukończenia przeszkolenia podstawowego

Załącznik nr 10

Zaświadczenie o ukończeniu szkolenia specjalistycznego