Dzienniki Urzędowe - rok 2017 poz. 232

Na podstawie art. 2 pkt 1, 10 i 23 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 189 i 852, z 2014 r. poz. 932 oraz z 2016 r. poz. 2138), art. 3 ust. 2, art. 7 ust. 1 i 3 oraz art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 776) oraz § 2 pkt 14 i 16 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1996 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. poz. 426 oraz z 2014 r. poz. 933) ustala się, co następuje:

1) właściwość organów w sprawach działalności racjonalizatorskiej;

2) zasady i tryb postępowania z projektami racjonalizatorskimi;

3) jakie rozwiązania i przez kogo dokonane uznaje się za projekty racjonalizatorskie;

4) zasady wynagradzania twórców projektów racjonalizatorskich.

Minister Obrony Narodowej: A. Macierewicz

Załącznik do decyzji Nr 185/MON Ministra Obrony Narodowej
z dnia 11 grudnia 2017 r. (poz. 232)

REGULAMIN DZIAŁALNOŚCI RACJONALIZATORSKIEJ W RESORCIE OBRONY NARODOWEJ

Rozdział 1

Postanowienia ogólne

§ 1. Użyte w regulaminie określenia oznaczają:

1) nieetatowy inspektor – nieetatowego inspektora do spraw działalności racjonalizatorskiej, organizatora oraz organ wykonawczy organu, o którym mowa w § 2 pkt 2–3, 5–6 i 8–11, z wyjątkiem organu, o którym mowa w § 4;

2) projekt racjonalizatorski – rozwiązanie racjonalizatorskie w stosunku, do którego zgodnie z regulaminem, zostało wydane postanowienie o uznaniu go za projekt racjonalizatorski, nadający się do wykorzystania w resorcie obrony narodowej;

3) resort obrony narodowej – dział administracji rządowej, w skład którego wchodzą: Minister Obrony Narodowej jako kierownik działu administracji rządowej – obrona narodowa, Ministerstwo Obrony Narodowej jako urząd, jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowane, w tym Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej;

4) rozpowszechnienie projektu – czynności zapewniające zastosowanie projektu racjonalizatorskiego poza jednostką organizacyjną, komórką organizacyjną lub jednostką wojskową, w której został wdrożony;

5) rozwiązanie racjonalizatorskie – opracowane i opatrzone dokumentacją (z ewentualnymi załącznikami w szczególności w postaci: modelu, prototypu, schematu) i zgłoszone zgodnie z regulaminem przez twórcę rozwiązanie, co do którego nie zostało wydane postanowienie uznające go za projekt racjonalizatorski;

6) SWOT – technikę analityczną służącą do porządkowania informacji o projekcie. S (Strenghts) – mocne strony (wszystko co stanowi atut, przewagę, zaletę projektu w stosunku do poprzedniego rozwiązania); W (Weaknesses) – słabe strony (wszystko co stanowi słabość, barierę, wadę projektu w stosunku do poprzedniego rozwiązania); O (Opportunities) – szanse (wszystko to co stwarza dla projektu szansę korzystnej zmiany w stosunku do poprzedniego rozwiązania); T (Threats) zagrożenia – (wszystko to co stwarza dla projektu niebezpieczeństwo, zmiany niekorzystne w stosunku do poprzedniego rozwiązania);

7) szkolenie – działania i czynności związane z uzupełnieniem i podnoszeniem kwalifikacji w zakresie działalności racjonalizatorskiej;

8) twórca – osobę fizyczną, będącą pracownikiem resortu obrony narodowej lub żołnierzem, która jest autorem rozwiązania racjonalizatorskiego uznanego za projekt racjonalizatorski;

9) wdrożenie projektu – praktyczne zastosowanie projektu racjonalizatorskiego w jednostce wojskowej/instytucji wojskowej;

10) wynagrodzenie – jednorazową należność finansową przysługującą twórcy za korzystanie z jego projektu racjonalizatorskiego;

11) korzyści wymierne – korzyści, które mogą być wyrażone ilościowo i ujęte rachunkiem (zmniejszenie kosztów, zwiększenie produkcji, efekty uzyskiwane w związku z wykonywaniem prawa);

12) korzyści niewymierne – korzyści, które nie mogą być wyrażone ilościowo i ujęte rachunkiem.

Rozdział 2

Organy właściwe w sprawach działalności racjonalizatorskiej w resorcie obrony narodowej

§ 2. Organami właściwymi w sprawach działalności racjonalizatorskiej w resorcie obrony narodowej są:

1) Minister Obrony Narodowej;

2) osoby zajmujące kierownicze stanowiska Ministerstwa Obrony Narodowej;

3) dyrektorzy, szefowie komórek organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej;

4) Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych;

5) Dowódca Operacyjny Rodzajów Sił Zbrojnych;

6) Dowódca Wojsk Obrony Terytorialnej;

7) Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych;

8) Dowódca Garnizonu Warszawa;

9) Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej;

10) dyrektorzy, szefowie, komendanci, kierownicy jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej, z wyjątkiem podmiotów posiadających osobowość prawną;

11) dowódcy jednostek wojskowych.

§ 3. W przypadku nastąpienia zmian organizacyjnych lub nazw organów wymienionych w § 2 pkt 3–11, obowiązki i uprawnienia w zakresie działalności racjonalizatorskiej przejmują odpowiednio ich następcy prawni zgodnie z posiadanymi zakresami kompetencyjnymi.

§ 4. Działalnością racjonalizatorską w resorcie obrony narodowej kieruje osoba zajmująca kierownicze stanowisko w Ministerstwie Obrony Narodowej, której bezpośrednio podporządkowany jest Inspektorat Implementacji Innowacyjnych Technologii Obronnych, zwana dalej „osobą zajmującą kierownicze stanowisko w MON”.

§ 5. Organem wykonawczym osoby, o której mowa w § 4, jest Komisja do Spraw Działalności Racjonalizatorskiej Ministerstwa Obrony Narodowej, w składzie:

1) Przewodniczący Komisji – Szef Inspektoratu Implementacji Innowacyjnych Technologii Obronnych;

2) Sekretariat Komisji do Spraw Działalności Racjonalizatorskiej Ministerstwa Obrony Narodowej – etatowa komórka wewnętrzna Inspektoratu Implementacji Innowacyjnych Technologii Obronnych, właściwa w zakresie działalności racjonalizatorskiej, zwana dalej „Sekretariatem Komisji”;

3) członkowie – upoważnieni przedstawiciele jednostek organizacyjnych, komórek organizacyjnych lub jednostek wojskowych, imiennie zapraszani przez Przewodniczącego Komisji w zależności od tematyki rozpatrywanych projektów;

4) eksperci oraz rzecznicy patentowi zapraszani przez Przewodniczącego Komisji.

§ 6. Do zadań komisji, o której mowa w § 5, należy:

1) dokonywanie analizy odwołań wniesionych do Ministra Obrony Narodowej;

2) dokonywanie analizy propozycji postanowień wydawanych przez Ministra Obrony Narodowej, w sprawach projektów racjonalizatorskich;

3) zbieranie meldunków, informacji dotyczących działalności racjonalizatorskiej w resorcie obrony narodowej;

4) opracowanie dla osoby zajmującej kierownicze stanowisko w MON rocznego sprawozdania z działalności racjonalizatorskiej w resorcie obrony narodowej;

5) udział w opracowywaniu, aktualizowaniu i wydawaniu resortowych przepisów prawnych z zakresu działalności racjonalizatorskiej;

6) sprawowanie kontroli oraz merytorycznego nadzoru w zakresie działalności racjonalizatorskiej.

§ 7. Do zadań Przewodniczącego Komisji, o którym mowa w § 5 pkt 1, należy:

1) koordynowanie działalności racjonalizatorskiej w resorcie obrony narodowej, sprawowanie nadzoru w tym zakresie oraz przedstawianie komisji stosownych wniosków;

2) kierowanie pracami komisji;

3) wyznaczanie terminów posiedzeń komisji;

4) określenie zakresu, sposobu i terminu realizacji zadań dla członków komisji oraz koordynowanie i nadzorowanie ich wykonawstwa;

5) informowanie osoby zajmującej kierownicze stanowisko w MON o problemach związanych z działalnością racjonalizatorską w resorcie obrony narodowej;

6) organizowanie tematycznych konkursów racjonalizatorskich.

§ 8. Do zadań Sekretariatu Komisji, o którym mowa w § 5 pkt 2, należy:

1) zbieranie materiałów i opinii oraz wypracowanie stanowiska w sprawie odwołań dotyczących działalności racjonalizatorskiej, wniesionych do Ministra Obrony Narodowej;

2) planowanie środków finansowych na działalność racjonalizatorską w resorcie obrony narodowej;

3) przygotowywanie na posiedzenie komisji, projektów postanowień wydawanych przez Ministra Obrony Narodowej;

4) przygotowanie dla Przewodniczącego Komisji meldunków, informacji i sprawozdań dotyczących działalności racjonalizatorskiej;

5) opracowywanie protokołów z posiedzeń komisji;

6) informowanie Przewodniczącego Komisji o problemach związanych z działalnością racjonalizatorską w resorcie obrony narodowej.

§ 9. Pracami Sekretariatu Komisji, o którym mowa w § 5 pkt 2, kieruje jego Szef, który podlega bezpośrednio Przewodniczącemu Komisji.

§ 10. Organami wykonawczymi organów, o których mowa w § 2 pkt 4 i 7, są: komisja Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych, jako organ wykonawczy Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych i komisja Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, jako organ wykonawczy Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, w składzie:

1) przewodniczący – osoba kierująca pracą komisji, powołana odpowiednio rozkazem Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych albo Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych;

2) zastępca przewodniczącego – szef właściwej komórki do spraw działalności racjonalizatorskiej odpowiednio Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych albo Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych;

3) sekretarz komisji – specjalista lub starszy specjalista, będący na stanowisku etatowym odpowiednio w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych albo Inspektoracie Wsparcia Sił Zbrojnych;

4) członkowie – upoważnieni przedstawiciele jednostek organizacyjnych, komórek organizacyjnych lub jednostek wojskowych, imiennie zapraszani przez przewodniczącego, w zależności od tematyki rozpatrywanych projektów racjonalizatorskich;

5) specjaliści i eksperci powoływani doraźnie przez przewodniczącego stosownie do potrzeb i tematyki rozpatrywanych projektów racjonalizatorskich.

§ 11. Komisje, o których mowa w § 10, powołuje odpowiednio Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych i Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, a ich obsługę administracyjną prowadzi komórka wewnętrzna do spraw działalności racjonalizatorskiej odpowiednio Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych albo Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych.

§ 12. Do zadań komisji, o których mowa w § 10, należy:

1) przygotowywanie projektów postanowień wydawanych odpowiednio przez Dowódcę Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych albo Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych;

2) przygotowywanie projektów rozkazów w sprawach wynagrodzeń twórców;

3) zgłaszanie propozycji zadań w zakresie działalności racjonalizatorskiej do zamiarów komórek organizacyjnych i jednostek organizacyjnych odpowiedniego poziomu dowodzenia i kierowania zgodnie z przepisami dotyczącymi planowania i rozliczania działalności w resorcie obrony narodowej;

4) przedstawienie informacji o wysokości kwot zaplanowanych w trybie i na zasadach określonych w § 66 regulaminu Szefowi Inspektoratu Implementacji Innowacyjnych Technologii Obronnych;

5) współudział w podziale przyznanych środków na zabezpieczenie działalności racjonalizatorskiej dla podległych jednostek organizacyjnych lub jednostek wojskowych, w porozumieniu z Inspektoratem Wsparcia Sił Zbrojnych, oraz nadzór nad ich wykorzystaniem;

6) ewidencjonowanie zgłoszonych rozwiązań racjonalizatorskich zgodnie z załącznikiem nr 6 do regulaminu;

7) monitorowanie wdrażania lub rozpowszechniania projektów racjonalizatorskich wdrożonych i rozpowszechnionych odpowiednio postanowieniami Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych albo Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych;

8) opracowywanie protokołów z posiedzeń komisji;

9) rozpatrywanie odwołań dotyczących działalności racjonalizatorskiej, wniesionych z podległych jednostek organizacyjnych lub jednostek wojskowych;

10) prowadzenie szkoleń dla osób zajmujących się działalnością racjonalizatorską w podległych jednostkach organizacyjnych lub jednostkach wojskowych;

11) opracowanie rocznego sprawozdania z działalności racjonalizatorskiej w podległych jednostkach organizacyjnych lub jednostkach wojskowych;

12) przesyłanie zatwierdzonych sprawozdań rocznych z działalności racjonalizatorskiej do komisji, o której mowa w § 5, do końca lutego roku kalendarzowego;

13) organizowanie tematycznych konkursów racjonalizatorskich;

14) planowanie przedsięwzięć i środków finansowych na: projekty racjonalizatorskie, ich wdrażanie i rozpowszechnianie, nagrody konkursowe, nagrody dla nieetatowych inspektorów i osób współuczestniczących we wdrażaniu lub rozpowszechnianiu projektów racjonalizatorskich oraz szkolenia;

15) szkolenie i popularyzowanie działalności racjonalizatorskiej;

16) dokonywanie selekcji i przesyłanie najbardziej wartościowych projektów na konkursy ogłaszane przez Komisję do Spraw Działalności Racjonalizatorskiej szczebla nadrzędnego.

§ 13. Do zadań przewodniczących komisji, o których mowa w § 10, należy:

1) przedstawianie odpowiednio Dowódcy Generalnemu Rodzajów Sił Zbrojnych albo Szefowi Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych stosownych projektów postanowień, rozkazów, sprawozdań, meldunków, wniosków w sprawach działalności racjonalizatorskiej w podległych jednostkach organizacyjnych lub jednostkach wojskowych;

2) wyznaczanie terminów posiedzeń komisji oraz ich prowadzenie;

3) określenie zakresu, sposobu i terminu realizacji zadań przez członków komisji oraz koordynowanie i nadzorowanie ich wykonawstwa;

4) informowanie komisji o problemach związanych z działalnością racjonalizatorską w podległych jednostkach organizacyjnych lub jednostkach wojskowych.

§ 14. Sekretariaty do spraw działalności racjonalizatorskiej są komórkami wewnętrznymi odpowiednio Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych albo Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, bezpośrednio podległymi szefom właściwych komórek wewnętrznych.

§ 15. Do zadań sekretariatów, o których mowa w § 14, należy:

1) sprawowanie kontroli oraz merytorycznego nadzoru w zakresie działalności racjonalizatorskiej;

2) przygotowywanie postanowień w sprawach rozwiązań racjonalizatorskich wydawanych odpowiednio przez Dowódcę Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych albo Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych;

3) opracowywanie protokołów z posiedzeń komisji;

4) weryfikacja poprawności zgłaszanych rozwiązań racjonalizatorskich pod względem merytorycznym i zgodności z regulaminem;

5) zbieranie materiałów i opinii dotyczących zgłaszanych rozwiązań racjonalizatorskich oraz przygotowywanie propozycji oceny ich przydatności, sposobu wdrożenia i rozpowszechnienia;

6) ewidencjonowanie projektów racjonalizatorskich, zgodnie z załącznikiem nr 6 do regulaminu;

7) monitorowanie realizacji wdrażania i rozpowszechniania projektów racjonalizatorskich w podległych jednostkach organizacyjnych lub jednostkach wojskowych;

8) organizacja i prowadzenie szkoleń z zakresu racjonalizacji;

9) udzielanie informacji i porad twórcom projektów racjonalizatorskich;

10) opracowywanie rocznego sprawozdania z działalności racjonalizatorskiej za rok poprzedni, odpowiednio dla Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych albo Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych.

§ 16. Organy wymienione w § 2 pkt 2 i 3, 5 i 6 oraz 8–11, z wyjątkiem organu, o którym mowa w § 4, stosownie do potrzeb, mogą wyznaczyć nieetatowego inspektora, spośród podległych żołnierzy zawodowych lub pracowników resortu obrony narodowej.

§ 17. Nieetatowy inspektor jest organizatorem działalności racjonalizatorskiej oraz organem wykonawczym organów, o których mowa w § 2 pkt 2 i 3, 5 i 6 oraz 8–11.

§ 18. Do zadań nieetatowego inspektora należy:

1) opracowywanie propozycji postanowień organu, który go wyznaczył w sprawach zgłoszonych rozwiązań racjonalizatorskich;

2) prowadzenie ewidencji rozwiązań racjonalizatorskich;

3) przesyłanie do szczebla nadrzędnego rozwiązań racjonalizatorskich, których ocena i wdrożenie wymaga postanowienia przełożonego wyższego szczebla;

4) monitorowanie wdrażania projektów racjonalizatorskich w jednostce organizacyjnej, komórce organizacyjnej albo jednostce wojskowej;

5) współpraca z szefami sekretariatów komisji, o których mowa w § 5 i 10, w zakresie:

a) planowania przedsięwzięć i środków finansowych na: projekty racjonalizatorskie, ich wdrażanie i rozpowszechnianie, nagrody konkursowe, nagrody dla organizatorów działalności racjonalizatorskiej (nieetatowych inspektorów) i osób współuczestniczących we wdrażaniu lub rozpowszechnianiu projektów racjonalizatorskich oraz szkolenia,

b) udziału w szkoleniach z zakresu działalności racjonalizatorskiej,

c) informowanie o wdrożonych projektach i składanie rocznego sprawozdania z działalności racjonalizatorskiej;

6) opracowywanie rocznego sprawozdania dla szczebla nadrzędnego z działalności racjonalizatorskiej zgodnie z załącznikiem nr 8 i 9 do regulaminu i przesłanie go do końca stycznia oraz okresowych meldunków w ciągu roku. Organy wymienione w § 2 pkt 2–10 sprawozdanie przesyłają do Sekretariatu Komisji, o którym mowa w § 5;

7) udzielanie zainteresowanym osobom porad merytorycznych dotyczących działalności racjonalizatorskiej;

8) szkolenie i popularyzowanie działalności racjonalizatorskiej w jednostce organizacyjnej, komórce organizacyjnej lub jednostce wojskowej;

9) dokonywanie selekcji i przesyłanie najbardziej wartościowych projektów racjonalizatorskich na konkursy ogłaszane przez komisję, o której mowa w § 5.

§ 19. Organy wymienione w § 2 pkt 2 i 3, 5 i 6 oraz 8–11, za wyjątkiem organu, o którym mowa w § 4, stosownie do potrzeb, mogą powołać Komisję do Spraw Działalności Racjonalizatorskiej w jednostce organizacyjnej, komórce organizacyjnej albo jednostce wojskowej. W zakresie zadań tej komisji stosuje się odpowiednio § 12.

Rozdział 3

Projekty racjonalizatorskie

§ 20. Projektem racjonalizatorskim jest każde nowe rozwiązanie w resorcie obrony narodowej w zakresie:

1) optymalizacji: szkolenia, logistyki, świadczenia usług, procedur, przepływu materiałów i wyrobów;

2) poprawy parametrów taktyczno-technicznych sprzętu wojskowego wdrożonego w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

3) twórczego przystosowania znanego rozwiązania do potrzeb Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

4) poprawy warunków bezpieczeństwa i higieny pracy (bhp) oraz ochrony środowiska;

5) optymalizacji oprogramowania wdrożonego w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 21. Za projekty racjonalizatorskie nie mogą być uznane:

1) wynalazki podlegające opatentowaniu, wzory użytkowe, wzory przemysłowe lub topografia układu scalonego;

2) rozwiązania, których dokumentacja nie pozwala na podjęcie jednoznacznego postanowienia co do ich wdrożenia;

3) rozwiązania polegające jedynie na propozycji prostego zastosowania ogólnodostępnych urządzeń, materiałów i nie wnoszące elementów innowacyjności;

4) rozwiązania o charakterze wyłącznie estetycznym;

5) rozwiązania opracowane w ramach badań naukowych lub prac rozwojowych;

6) nowelizacje lub projekty nowych decyzji Ministra Obrony Narodowej.

§ 22. Rozwiązanie racjonalizatorskie uważa się za nowe, jeżeli:

1) nie było wcześniej zgłoszone;

2) nie zostało wdrożone w resorcie obrony narodowej.

Rozdział 4

Tryb zgłaszania rozwiązań racjonalizatorskich

§ 23. Twórca zgłasza rozwiązanie racjonalizatorskie odpowiednio do:

1) organów, o których mowa w § 2 pkt 2–11, którym to twórca podlega, albo

2) szefa jednostki organizacyjnej, komórki organizacyjnej albo dowódcy jednostki wojskowej, w której dokonał rozwiązania, zawiadamiając o tym fakcie osobę, o której mowa w pkt 1, wskazując proponowany zakres wdrożenia.

§ 24. Twórca opracowuje zgłoszenie rozwiązania racjonalizatorskiego w 2 egzemplarzach, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku nr 1 do regulaminu.

§ 25. Komisje, o których mowa w § 5, 11 i 19, lub nieetatowy inspektor, odnotowują zgłoszone rozwiązanie racjonalizatorskie w „Książce ewidencji projektów racjonalizatorskich/rozwiązań racjonalizatorskich”, której wzór określa załącznik nr 6 do regulaminu, w terminie 7 dni od daty zgłoszenia.

§ 26. Twórca otrzymuje potwierdzenie zgłoszenia rozwiązania racjonalizatorskiego wraz z nadanym numerem na egzemplarzu twórcy oraz z pieczęciami: nagłówkową i herbową jednostki organizacyjnej, komórki organizacyjnej albo jednostki wojskowej, do której zgłoszone jest rozwiązanie.

§ 27. Rozwiązanie racjonalizatorskie zgłaszane przez dowódcę jednostki wojskowej ocenia dowódca szczebla nadrzędnego i wydaje postanowienie, w terminie określonym w § 29.

§ 28. W przypadku rozwiązania racjonalizatorskiego wykonanego przez kilka osób, w zgłoszeniu należy wymienić wszystkich współtwórców oraz określić ich procentowy udział w jego opracowaniu.

Rozdział 5

Rozpatrywanie zgłoszonych rozwiązań racjonalizatorskich

§ 29. Organ, o którym mowa w § 2, do którego wpłynęło rozwiązanie racjonalizatorskie jest zobowiązany, w terminie do 5 miesięcy od dnia zgłoszenia, ocenić jego przydatność i wydać postanowienie, którego wzór określa załącznik nr 2 do regulaminu.

§ 30. Jeżeli organ, do którego zgłoszono rozwiązanie racjonalizatorskie, nie wydał postanowienia w terminie określonym w § 29, jest zobowiązany poinformować twórcę o przyczynach zwłoki i określić nowy termin rozpatrzenia.

§ 31. Twórcy, którego rozwiązanie racjonalizatorskie nie zostało rozpatrzone w terminie określonym w § 29, przysługuje prawo zgłoszenia go do przełożonego szczebla nadrzędnego.

§ 32. Twórca może wycofać zgłoszone rozwiązanie racjonalizatorskie przed wydaniem postanowienia, o którym mowa w § 29.

§ 33. Organ, o którym mowa w § 2, do którego zgłoszono rozwiązanie racjonalizatorskie, w celu zapewnienia obiektywności oceny, zleca wykonanie co najmniej dwóch niezależnych opinii.

§ 34. Opinie, o których mowa w § 33, sporządzane są przez wyznaczonych przez organ, o którym mowa w § 2, specjalistów z danej dziedziny, gestora lub przez specjalnie powołany na wniosek właściwej komisji, o której mowa w § 5, 11 i 19, lub nieetatowego inspektora, zespół do oceny złożonego rozwiązania racjonalizatorskiego.

§ 35. Opinie sporządza się według wzoru określonego w załączniku nr 3 do regulaminu.

§ 36. Opinia, która nie zawiera niezbędnych treści określonych w załączniku nr 3 do regulaminu, nie może stanowić podstawy do wydania postanowienia.

§ 37. W przypadku dwóch przeciwstawnych opinii, o których mowa w § 33, organ do którego zgłoszono rozwiązanie racjonalizatorskie może zlecić przygotowanie trzeciej opinii.

§ 38. Osoby wydające opinie nie mogą być członkami komisji, o których mowa w § 5, 11 i 19.

§ 39. Po wydaniu pozytywnego postanowienia i po jego uprawomocnieniu, rozwiązanie racjonalizatorskie staje się projektem racjonalizatorskim.

§ 40. Postanowienie przesyła się twórcy w terminie 14 dni od daty jego wydania.

§ 41. Organ, o którym mowa w § 2, który wydał pozytywne postanowienie, może przesłać projekt racjonalizatorski nadający się do rozpowszechnienia (szerszego zastosowania) do przełożonego szczebla nadrzędnego.

§ 42. Organ, instytucja nie posiadająca kompetencji wdrożeniowych, możliwości sfinansowania zgłoszonego rozwiązania racjonalizatorskiego lub jego rozpowszechnienia, niezwłocznie przesyła go do przełożonego szczebla nadrzędnego lub odpowiedniego sekretariatu komisji, o której mowa w § 5, 11 lub 19, z wnioskiem o jego wdrożenie, rozpowszechnienie i finansowanie, powiadamiając o tym twórcę.

§ 43. Organ rozpatrujący rozwiązanie racjonalizatorskie może wydać postanowienie o nieuznaniu go za projekt racjonalizatorski, także w przypadku wprowadzenia zmian wykluczających celowość wdrażania lub rozpowszechniania projektu.

Rozdział 6

Odwołania

§ 44. Od postanowienia, o którym mowa w § 29, twórcy przysługuje odwołanie do przełożonego wyższego szczebla w stosunku do organu, który wydał postanowienie.

§ 45. Odwołanie wnosi się za pośrednictwem organu, który wydał postanowienie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia twórcy.

§ 46. W odwołaniu twórca zawiera zarzuty odnoszące się do postanowienia, określa istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazuje dowody uzasadniające to żądanie.

§ 47. Przed upływem terminu do wniesienia odwołania, postanowienie nie ulega wykonaniu.

§ 48. Wniesienie odwołania w terminie wstrzymuje wykonanie postanowienia.

§ 49. Termin rozpatrzenia odwołania wynosi do 5 miesięcy od dnia zgłoszenia odwołania.

§ 50. Twórca może wycofać odwołanie przed wydaniem postanowienia. Organ odwoławczy nie uwzględni cofnięcia odwołania, jeżeli prowadziłoby to do utrzymania w mocy postanowienia naruszającego prawo lub przepisy bezpieczeństwa.

§ 51. Organ odwoławczy wydaje postanowienie, w którym:

1) utrzymuje w mocy zaskarżone postanowienie, albo

2) uchyla zaskarżone postanowienie w całości albo w części i w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy albo uchylając postanowienie umarza postępowanie pierwszej instancji w całości albo w części, albo

3) uchyla zaskarżone postanowienie w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia, gdy postanowienie zostało wydane z naruszeniem przepisów regulaminu. W przypadku, gdy rozpatrującym jest osoba zajmująca kierownicze stanowisko w MON, wykonawcy nie przysługuje prawo odwołania od wydanego postanowienia. Przekazując sprawę, należy wskazać, jakie okoliczności należy wziąć pod uwagę przy ponownym rozpatrzeniu sprawy.

§ 52. Od postanowienia wydanego w wyniku rozpatrzenia odwołania nie przysługują środki odwoławcze.

§ 53. Do spraw związanych z rozpatrywaniem zgłoszonych rozwiązań racjonalizatorskich i wydawanych postanowień, nie stosuje się przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.

Rozdział 7

Wdrażanie projektów racjonalizatorskich

§ 54. Organem właściwym w przedmiocie stwierdzenia wdrożenia projektu racjonalizatorskiego jest organ, który wydał postanowienie, o którym mowa w § 29.

§ 55. Wstrzymanie lub zaprzestanie wdrażania lub rozpowszechniania projektu racjonalizatorskiego, następuje na podstawie postanowienia, o którym mowa w § 29 w przypadkach:

1) wystąpienia trudności finansowych uniemożliwiających wdrażanie lub rozpowszechnianie projektu;

2) wprowadzenia zmian wykluczających celowość wdrażania lub rozpowszechniania projektu.

§ 56. Po wydaniu postanowienia o uznaniu rozwiązania racjonalizatorskiego za projekt racjonalizatorski, prawa własności przemysłowej oraz autorskie prawa majątkowe do projektu przechodzą w całości na rzecz Ministra Obrony Narodowej, w zakresie niezbędnym do prawidłowego korzystania z projektu, w szczególności prawo do: dokonywania zmian, przystosowania, tłumaczenia, zwielokrotniania lub rozpowszechniania.

§ 57. Dokumentacja wdrożonego projektu podlega archiwizacji zgodnie z obowiązującymi przepisami w sprawie zasad i trybu postępowania z materiałami i inną dokumentacją w resorcie obrony narodowej.

Rozdział 8

Wynagrodzenia za projekty racjonalizatorskie

§ 58. Twórcy projektu racjonalizatorskiego przysługuje wynagrodzenie za korzystanie z wdrożonego projektu, z zastrzeżeniem, że:

1) wynagrodzenie za korzystanie z projektu, którego zastosowanie przynosi korzyści wymierne, oblicza się na podstawie tabeli obliczania wysokości wynagrodzenia, stanowiącej załącznik nr 4 do regulaminu;

2) wynagrodzenie na korzystanie z projektu, którego zastosowanie przynosi korzyści niewymierne, oblicza się na podstawie tabeli, stanowiącej załącznik nr 5 do regulaminu;

3) wynagrodzenie, o którym mowa w pkt 1 i 2, wypłaca się jednorazowo najpóźniej w ciągu 3 miesięcy od dnia wdrożenia projektu;

4) twórca projektu przynoszącego korzyści wymierne obliczone w sposób przybliżony lub szacunkowy, otrzymuje połowę wynagrodzenia, o którym mowa w pkt 1;

5) jeżeli z powodu braku odpowiednich warunków, projekt nie może być wdrożony bezpośrednio po wydaniu postanowienia, o którym mowa w § 29, w okresie do 3 miesięcy od daty jego wydania, twórca ma prawo do wynagrodzenia częściowego w wysokości 1/3 wynagrodzenia ustalonego w oparciu o przewidywane korzyści wymierne;

6) w przypadku wdrożenia projektu, o którym mowa w pkt 5, wynagrodzenie twórcy zmniejsza się o kwotę wynagrodzenia częściowego;

7) jeżeli projekt, o którym mowa w pkt 5, nie został wdrożony, wynagrodzenie częściowe nie podlega zwrotowi.

§ 59. Twórcy przysługuje wynagrodzenie za rozpowszechnienie projektu racjonalizatorskiego, jeżeli w ciągu dwóch lat od dnia wdrożenia projektu wydano postanowienie o jego rozpowszechnieniu.

§ 60. Wynagrodzenie przysługujące twórcy za rozpowszechnienie projektu racjonalizatorskiego, pomniejsza się o wynagrodzenie, o którym mowa w § 58 pkt 1 i 2.

§ 61. Wypłaty wynagrodzenia za wdrażanie lub rozpowszechnianie projektu racjonalizatorskiego dokonuje organ finansowy, realizujący zabezpieczenie w tym zakresie.

§ 62. Korzyści wymierne oraz korzyści niewymierne wykazuje się w rocznych sprawozdaniach z działalności racjonalizatorskiej.

Rozdział 9

Zasady finansowania działalności racjonalizatorskiej

§ 63. Wydatki związane z działalnością racjonalizatorską obejmują:

1) wynagrodzenia dla twórców;

2) nagrody konkursowe;

3) szkolenia.

§ 64. Wydatki związane z działalnością racjonalizatorską w jednostkach budżetowych pokrywane są ze środków budżetowych, planowanych na ten cel w budżecie resortu obrony narodowej.

§ 65. Dysponenci środków budżetowych, realizujących wydatki w zakresie działalności racjonalizatorskiej wynikające z postanowień regulaminu, planują te wydatki w trybie i na zasadach wynikających z decyzji Ministra Obrony Narodowej w sprawie planowania i wykonywania budżetu resortu obrony narodowej.

§ 66. W przypadku potrzeby, Przewodniczący Komisji, o której mowa w § 5, w terminie określonym przez Dyrektora Departamentu Budżetowego, przygotowuje i przedstawia propozycje zapisów do projektu „Wytycznych Ministra Obrony Narodowej do planowania budżetowego” w zakresie działalności racjonalizatorskiej w resorcie obrony narodowej.

Rozdział 10

Konkursy tematyczne

§ 67. Podstawą do przeprowadzenia i rozstrzygnięcia konkursu tematycznego jest niniejszy regulamin i zatwierdzony regulamin konkursowy dla danej jednostki organizacyjnej, komórki organizacyjnej albo jednostki wojskowej.

§ 68. Wysokość nagród konkursowych ustala się odpowiednio dla wszystkich poziomów dowodzenia „do połowy wysokości” zgodnie z załącznikiem nr 5 kwalifikacji rozwiązania dla wycinkowego, częściowego rozwiązania problemu (zagadnienia) do 50% dziedziny, której dotyczy.

§ 69. Rozstrzygnięcie konkursu odbywa się w czasie odprawy zadaniowo-szkoleniowej połączonej z podsumowaniem działalności racjonalizatorskiej za rok ubiegły w I kwartale roku następnego.

Załącznik nr 1 do „Regulaminu działalności
racjonalizatorskiej w resorcie obrony narodowej”

Załącznik nr 2 do „Regulaminu działalności
racjonalizatorskiej w resorcie obrony narodowej”

Załącznik nr 3 do „Regulaminu działalności
racjonalizatorskiej w resorcie obrony narodowej”

Załącznik nr 4 do „Regulaminu działalności
racjonalizatorskiej w resorcie obrony narodowej”

Załącznik nr 5 do „Regulaminu działalności
racjonalizatorskiej w resorcie obrony narodowej”

Załącznik nr 6 do „Regulaminu działalności
racjonalizatorskiej w resorcie obrony narodowej”

Załącznik nr 7 do „Regulaminu działalności
racjonalizatorskiej w resorcie obrony narodowej”

Załącznik nr 8 do „Regulaminu działalności
racjonalizatorskiej w resorcie obrony narodowej”

Załącznik nr 9 do „Regulaminu działalności
racjonalizatorskiej w resorcie obrony narodowej”