Dzienniki Urzędowe - rok 2007 nr 2 poz. 20

Na podstawie § 1 pkt 8 lit. f i § 2 pkt 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1996 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 94, poz. 426), w związku z art. 21a ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, Nr 104, poz. 708, Nr 158, poz. 1123 i Nr 170, poz. 1217) ustala się, co następuje:

1. Decyzja określa:

1) organ właściwy w sprawach regulacji gospodarki energetycznej w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych, zwanych dalej „jednostkami organizacyjnymi”;

2) strukturę organizacyjną, zakres obowiązków i kompetencje Wojskowej Inspekcji Gospodarki Energetycznej, zwanej dalej „WIGE”;

3) tryb i organizację przeprowadzania kontroli przez WIGE;

4) rodzaje urządzeń, techniki wojskowej lub uzbrojenia, przy których eksploatacji jest wymagane posiadanie świadectwa kwalifikacyjnego;

5) właściwość Wojskowych Energetycznych Komisji Kwalifikacyjnych powoływanych przez Ministra Obrony Narodowej, zwanego dalej „Ministrem”;

6) osoby sprawujące dozór nad eksploatacją urządzeń energetycznych techniki wojskowej i uzbrojenia w jednostkach organizacyjnych.

2. Użyte w decyzji określenia oznaczają:

1) kontrola (czynności kontrolne) – celową i zorganizowaną działalność zespołu prowadzoną w jednostce kontrolowanej, na podstawie imiennego upoważnienia do jej przeprowadzenia;

2) kontrolujący – Szefa WIGE, Zastępcę Szefa WIGE, szefa (dyrektora) delegatury WIGE, kierownika, głównego specjalistę, starszego specjalistę, starszego inspektora, inspektora;

3) kierownik jednostki kontrolowanej – dowódcę, szefa, dyrektora, komendanta lub inną osobę stojącą na czele jednostki organizacyjnej , która kieruje całokształtem działalności tej jednostki, w tym również osobę pełniącą jego obowiązki;

4) organy kontroli – organy, o których mowa w § 2 pkt 10 decyzji Nr 149/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 12 maja 2005 r. w sprawie działalności kontrolnej w resorcie obrony narodowej (Dz. Urz. Nr 10, poz. 83) oraz uprawnione wojskowe specjalistyczne organy, podległe Ministrowi;

5) energia, ciepło, paliwa, urządzenia, instalacje, sieci, przedsiębiorstwo energetyczne, regulacja, taryfa – energię, ciepło, paliwa, urządzenia, instalacje, sieci, przedsiębiorstwo energetyczne, regulację, taryfę, w rozumieniu art. 3 pkt 1-3, 9-12 oraz 15 i 17 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, zwanej dalej „ustawą”;

6) koncesja – koncesję w rozumieniu przepisów ustawy.

3. Organem właściwym w sprawach regulacji gospodarki paliwami i energią dla jednostek organizacyjnych jest WIGE.

4. Zadaniem WIGE jest kontrola przestrzegania przepisów ustawy i zasad prowadzenia racjonalnej gospodarki paliwami i energią w jednostkach organizacyjnych.

5. WIGE, jako uprawniony wojskowy specjalistyczny organ, podlega Ministrowi, a bezpośrednie podporządkowanie określają odrębne przepisy.

6. W skład WIGE wchodzą Biuro WIGE w Warszawie oraz delegatury WIGE z siedzibą:

1) w Bydgoszczy;

2) w Krakowie;

3) we Wrocławiu.

7. Działalnością WIGE kieruje Szef, który jest przełożonym stanu osobowego Biura WIGE oraz delegatur WIGE.

8. Szczegółowy obszar działania Wydziału Kontroli w Biurze WIGE oraz delegatur WIGE, określa załącznik Nr 1 do decyzji.

9. Szef WIGE, w uzasadnionych przypadkach, może zlecić podległym komórkom organizacyjnym wykonywanie czynności na obszarze innym, niż wynikający z właściwości, określonych w załączniku Nr 1 do decyzji.

10. Do kompetencji i obowiązków Szefa WIGE należy:

1) reprezentowanie interesu resortu obrony narodowej w sprawach spornych, rozstrzyganych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, zwanego dalej „Prezesem URE”, w zakresie określonym w ustawie oraz bieżąca współpraca z URE;

2) nadzór nad działalnością Biura WIGE oraz delegatur WIGE;

3) opracowywanie projektów aktów prawnych dotyczących:

a) prowadzenia gospodarki energetycznej w resorcie obrony narodowej,

b) powołania Wojskowych Energetycznych Komisji Kwalifikacyjnych lub dokonania zmian w ich składzie, na podstawie wniosków własnych lub zgłoszonych przez dowódców rodzajów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, komendantów akademii, wyższych szkół wojskowych, centrów szkolenia i dyrektorów wojskowych jednostek badawczo-rozwojowych;

4) nadzór nad merytoryczną działalnością Wojskowych Energetycznych Komisji Kwalifikacyjnych oraz szkolenie przewodniczących i sekretarzy komisji;

5) opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących stosowania przepisów ustawy, skierowanych przez jednostki organizacyjne;

6) wydawanie przedsiębiorstwom energetycznym, powołanym przez jednostki organizacyjne, decyzji administracyjnych, dotyczących:

a) udzielenia lub odmowy udzielenia koncesji,

b) zatwierdzenia lub odmowy zatwierdzenia taryf dla ciepła;

7) uzgadnianie nowatorskich rozwiązań technicznych i technologicznych dla jednostek organizacyjnych w zakresie zapewnienia racjonalnego i oszczędnego zużycia paliw lub energii, o którym mowa w art. 51 ustawy;

8) kontrola stosowania ograniczeń w dostarczaniu i poborze paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła, stosownie do art. 11 ustawy;

9) występowanie do właściwych przełożonych o wymierzenie kar dyscyplinarnych żołnierzom w czynnej służbie wojskowej i pracownikom resortu obrony narodowej, dopuszczającym się naruszeń, o których mowa w art. 56 ustawy;

10) występowanie do Prezesa URE o wymierzenie kar, o których mowa w art. 56 ustawy;

11) rozpatrywanie odwołań od decyzji, zakresu zaleceń pokontrolnych lub wniosków o nałożenie kar, wydanych przez Kierownika Wydziału Kontroli w Biurze WIGE lub szefów (dyrektorów) delegatur WIGE;

12) zbieranie i przetwarzanie informacji dotyczących gospodarki energetycznej w resorcie obrony narodowej oraz prowadzenie działalności informacyjnej w zakresie racjonalnej gospodarki paliwami i energią;

13) składanie Ministrowi okresowych (półrocznych) informacji o działalności WIGE;

14) wykonywanie innych zadań określonych przez Ministra, w zakresie dotyczącym gospodarki paliwami i energią.

11. Do zakresu kompetencji i obowiązków Kierownika Wydziału Kontroli w Biurze WIGE oraz szefów (dyrektorów) delegatur WIGE należy:

1) wykonywanie kontroli prowadzenia gospodarki paliwami i energią w jednostkach organizacyjnych, stosownie do pkt 8 i 9;

2) kontrola stosowania ograniczeń w dostarczaniu i poborze paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła, stosownie do art. 11 ustawy;

3) kontrolowanie posiadania wymaganych kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci energetycznych;

4) występowanie do kierowników jednostek kontrolowanych o okresowe lub trwałe wycofanie z eksploatacji określonych urządzeń, instalacji i sieci energetycznych, w celu zapobieżenia:

a) zagrożeniom bezpieczeństwa obsługi, mienia lub otoczenia,

b) nieuzasadnionemu zużywaniu paliw i energii,

c) zagrożeniom wystąpienia awarii lub pożaru;

5) kontrolowanie parametrów jakościowych dostaw i obsługi odbiorców w zakresie obrotu paliwami i energią;

6) występowanie do właściwych przełożonych o ukaranie winnych naruszeń, o których mowa w art. 56 ustawy;

7) opiniowanie dokumentów, o których mowa w pkt 44;

8) kontrola stosowania przez przedsiębiorstwa energetyczne stawek opłat, zawartych w taryfach;

9) uzgadnianie nowatorskich rozwiązań technicznych i technologicznych w zakresie racjonalizacji gospodarki paliwami i energią dla jednostek organizacyjnych;

10) udzielanie pomocy w opracowywaniu i realizacji gminnych planów zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe, w części dotyczącej jednostek organizacyjnych;

11) prowadzenie doradztwa technicznego i ekonomicznego oraz popularyzacja zasad racjonalnego i oszczędnego gospodarowania paliwami i energią w eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci, o których mowa w art. 51 ustawy;

12) kontrola przestrzegania przepisów z obszaru właściwości WIGE, dotyczących modernizacji systemów energetycznych z udziałem pozabudżetowych środków resortu obrony narodowej;

13) współpraca z właściwymi terytorialnie oddziałami URE;

14) wykonywanie innych zadań, postawionych przez Szefa WIGE, w zakresie dotyczącym gospodarki paliwami i energią.

12. Kontrola, w zakresie, o którym mowa w pkt 10 ppkt 8 oraz w pkt 11 ppkt 1-3, 5,6 i 12, polega w szczególności na:

1) ustaleniu stanu faktycznego w badanym zakresie i jego udokumentowaniu;

2) porównaniu stwierdzonego stanu ze stanem wymaganym, określonym przepisami prawa, decyzjami i wytycznymi Ministra, normami oraz innymi przepisami określającymi zakres działania jednostki kontrolowanej;

3) określeniu przyczyn i skutków występujących różnic pomiędzy stanem stwierdzonym, a stanem wymaganym oraz ewentualnym wskazaniu odpowiedzialnych za nie osób;

4) wskazaniu sposobów umożliwiających usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości.

13. Do przeprowadzenia kontroli uprawnia imienne upoważnienie wraz z legitymacją służbową lub innym dokumentem tożsamości. Wzór upoważnienia określa załącznik Nr 2 do decyzji.

14. Kontrolujący, po przybyciu do jednostki kontrolowanej, zapoznaje jej kierownika z tematem kontroli, w zakresie niezbędnym do realizacji czynności kontrolnych.

15. Czynności kontrolne wykonuje się w miejscu i czasie wykonywania zadań przez jednostkę kontrolowaną, a w uzasadnionych przypadkach również w dniach wolnych od pracy i poza godzinami służbowymi, według ustaleń przewodniczącego zespołu kontrolującego.

16. Pobranie dokumentów i przedmiotów rzeczowych powinno odbywać się w obecności osób odpowiedzialnych za kontrolowane zagadnienia.

17. W celu ustalenia stanu obiektu (urządzeń, instalacji, sieci energetycznych) lub innych składników majątkowych, kontrolujący przeprowadzają oględziny.

18. Oględziny, o których mowa w pkt 17, przeprowadza się w obecności osoby odpowiedzialnej za przedmiot (obiekt) poddany oględzinom, a w razie jej nieobecności – pracownika wyznaczonego przez kierownika jednostki kontrolowanej.

19. Kontrolujący mogą sporządzić lub zlecić jednostce kontrolowanej wykonanie niezbędnych kserokopii, odpisów oraz wyciągów z dokumentów, jak również zestawień i obliczeń opartych na dokumentach. Zgodność kopii, odpisów, wyciągów, zestawień i obliczeń, opartych na dokumentach finansowo-księgowych potwierdza główny księgowy, a pozostałych – kierownik komórki, w której te dokumenty występują.

20. Żołnierze (pracownicy) jednostki kontrolowanej są obowiązani udzielić w wyznaczonym terminie wyjaśnień ustnych lub pisemnych w sprawach związanych z przedmiotem kontroli.

21. Kontrolujący, w razie ujawnienia w toku kontroli rażących nieprawidłowości w prowadzeniu gospodarki paliwami i energią, występują do dowódcy jednostki kontrolowanej z wnioskiem o wydanie poleceń natychmiastowego ich usunięcia.

22. Szef WIGE lub szef delegatury WIGE może wydać decyzje o okresowym lub trwałym wycofaniu z eksploatacji, w określonym terminie, urządzeń, instalacji i sieci energetycznych, przekraczających uzasadniony technicznie poziom zużycia, powodujących straty paliw i energii lub nie spełniających wymogów ochrony środowiska.

23. W przypadku stwierdzenia bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa obsługi lub otoczenia, wycofanie z eksploatacji może nastąpić na polecenie kontrolujących, z pominięciem procedury, o której mowa w pkt 21 i 22.

24. Kontrolujący są uprawnieni do:

1) swobodnego wstępu o każdej porze do obiektów i pomieszczeń w jednostce kontrolowanej w zakresie dotyczącym kontrolowanej dziedziny, bez potrzeby uzyskiwania dodatkowych dokumentów upoważniających, z zachowaniem wymagań, wynikających z przepisów o ochronie informacji niejawnych, o ochronie osób i mienia oraz Regulaminu Ogólnego Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

2) wglądu do wszelkich dokumentów związanych z kontrolowaną dziedziną działalności, pobierania oraz zabezpieczania dokumentów i innych materiałów dowodowych, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych;

3) zasięgania niezbędnych informacji w jednostkach nie kontrolowanych w związku z prowadzoną kontrolą;

4) dostępu do urządzeń, instalacji i sieci;

5) przeprowadzenia oględzin, prób, pomiarów i innych czynności kontrolnych, niezbędnych do oceny stanu gospodarki paliwami i energią;

6) wglądu do protokołów (notatek) z kontroli przeprowadzonych przez inne organy kontroli, z obszaru tematycznie związanego z prowadzoną kontrolą.

25. Kontrolujący dokonują ustaleń stanu faktycznego na podstawie czynności kontrolnych, o których mowa w pkt 24.

26. Kierownik jednostki kontrolowanej zapewnia kontrolującym warunki i środki niezbędne do sprawnego przeprowadzenia kontroli, w tym pomieszczenie z dostępem do wojskowej stacji telefonicznej (WST) z uprawnieniami do łączności w resortowej sieci międzygarnizonowej.

27. Kontrolowani, w szczególności, są obowiązani:

1) wskazać osoby odpowiedzialne za gospodarkę paliwami i energią oraz wyznaczyć osoby koordynujące zbieranie i dostarczanie kontrolowanym żądanych materiałów;

2) współpracować z kontrolującymi oraz udzielać im pomocy w czynnościach kontrolnych;

3) przedkładać, na żądanie kontrolujących, wszelkie dokumenty i materiały w zakresie objętym kontrolą oraz dokonywać z nich niezbędnych odpisów, kopii, wyciągów, zestawień, obliczeń, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych;

4) terminowo udzielać wyjaśnień ustnych lub pisemnych, w zakresie objętym kontrolą;

5) udostępniać kontrolującym, w miarę możliwości, urządzenia techniczne i środki transportu;

6) zapewniać nienaruszalność zabezpieczonych przez kontrolujących dowodów, pozostawionych na przechowanie w jednostce kontrolowanej;

7) przedstawiać wykaz stanowisk pracy, o którym mowa w pkt 36 decyzji, oraz świadectw kwalifikacyjnych osób zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci energetycznych.

28. Z przeprowadzonej kontroli kontrolujący sporządzają protokół, który powinien zawierać:

1) opis stanu faktycznego stwierdzonego w toku kontroli, w tym ustalone nieprawidłowości, osoby za nie odpowiedzialne oraz przyczyny i skutki powstania tych nieprawidłowości;

2) wskazanie przepisów, które zostały naruszone;

3) wnioski i zalecenia pokontrolne.

29. Jeżeli po sporządzeniu protokołu, o którym mowa w pkt 28, przed jego podpisaniem, zgłoszone zostaną umotywowane zastrzeżenia, co do faktów zapisanych w protokole, kontrolujący powinien je zbadać, a po uznaniu ich zasadności, uwzględnić w protokole.

30. Protokół, o którym mowa w pkt 28, podpisuje przewodniczący zespołu kontrolującego i kierownik jednostki kontrolowanej, a w razie jego nieobecności osoba pełniąca jego obowiązki.

31. Protokół, o którym mowa w pkt 28, przesyła się do przełożonego kierownika jednostki kontrolowanej oraz pozostałych osób wymienionych w rozdzielniku.

32. Kierownik jednostki kontrolowanej, w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zaleceń pokontrolnych, może odwołać się od wyznaczonego terminu lub określonego zakresu wykonania zaleceń, do właściwego organu nadrzędnego nad przeprowadzającym kontrolę za pośrednictwem organu przeprowadzającego kontrolę.

33. Kierownik jednostki kontrolowanej, w wyznaczonym terminie, składa pisemny meldunek o stanie realizacji zaleceń do bezpośredniego przełożonego oraz organu, który przeprowadził kontrolę.

34. W celu uzyskania wybranych informacji o stanie gospodarki energetycznej, sprawdzenia realizacji zaleceń pokontrolnych lub w innych uzasadnionych przypadkach, może być stosowane postępowanie kontrolne w ograniczonym zakresie.

35. Z postępowania, o którym mowa w pkt 34, sporządza się notatkę służbową, którą podpisuje kontrolujący, a z jej treścią zapoznaje się – za podpisem – kierownik jednostki kontrolowanej.

36. Jednostki organizacyjne powinny posiadać wykaz stanowisk pracy, na których wymagane jest posiadanie kwalifikacji w zakresie eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci energetycznych, zgodnie ze wzorem, stanowiącym załącznik Nr 3 do decyzji.

37. Rodzaje urządzeń, instalacji i sieci energetycznych, przy których eksploatacji jest wymagane posiadanie świadectwa kwalifikacyjnego, określają:

1) w odniesieniu do urządzeń techniki wojskowej lub uzbrojenia – załącznik Nr 4 do decyzji;

2) w odniesieniu do pozostałych urządzeń, instalacji i sieci energetycznych – załącznik Nr 1 do rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U Nr 89, poz. 828 i Nr 129, poz. 1184 oraz z 2005 r. Nr 141, poz.1189).

38. Sprawdzenia posiadania kwalifikacji, w stosunku do osób pełniących służbę wojskową lub zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych, dokonują w drodze egzaminu:

1) Wojskowe Energetyczne Komisje Kwalifikacyjne, powołane przez Ministra – w odniesieniu do urządzeń techniki wojskowej lub uzbrojenia;

2) Wojskowa Energetyczna Komisja Kwalifikacyjna Nr 1 przy WIGE, powołana przez Ministra – w odniesieniu do urządzeń techniki wojskowej lub uzbrojenia oraz do pozostałych urządzeń, instalacji i sieci energetycznych;

3) komisje kwalifikacyjne, powołane przez Prezesa URE – w odniesieniu do pozostałych urządzeń, instalacji i sieci energetycznych.

39. Za przeprowadzenie egzaminu, o którym mowa w pkt 38 ppkt 1 i 2, egzaminującym przysługuje łącznie wynagrodzenie w wysokości 20 zł. za jednego egzaminowanego, na podstawie umowy zlecenia, zawartej z oddziałem gospodarczym obsługującym Wojskową Energetyczną Komisję Kwalifikacyjną.

40. Wypłata należności poszczególnym członkom komisji za przeprowadzone egzaminy będzie dokonywana według stawek zawartych w regulaminie działalności WEKK, zatwierdzonym przez kierownika jednostki, przy której została powołana komisja, w cyklu kwartalnym, zgodnie z protokołem rozliczeniowym sporządzonym przez Sekretarza komisji i zatwierdzonym przez Przewodniczącego WEKK.

41. W sprawach dotyczących powołania i działalności Wojskowych Energetycznych Komisji Kwalifikacyjnych, nie uregulowanych w niniejszej decyzji, stosuje się przepisy rozporządzenia, o którym mowa w pkt 37 ppkt 2 oraz regulamin działalności komisji.

42. Kierownicy przedsiębiorstw energetycznych, o których mowa w pkt 10 ppkt 6, występują do Szefa WIGE o udzielenie koncesji i zatwierdzenie taryf dla ciepła.

43. Osobą sprawującą dozór nad eksploatacją urządzeń energetycznych techniki wojskowej i uzbrojenia, prowadzącą szkolenie dla osób zajmujących się eksploatacją tych urządzeń w jednostkach organizacyjnych jest energetyk jednostki. W przypadku braku w etacie jednostki organizacyjnej stanowiska energetyka, kierownik tej jednostki wyznacza nieetatowego energetyka o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych.

44. Organy pełniące obsługę inwestycyjną w zakresie gospodarki energetycznej dla inwestycji budowlanych, modernizacji i remontów nieruchomości obowiązane są przedstawić do zaopiniowania przez WIGE, w szczególności: programy organizacyjno-użytkowe lub koncepcje, bilanse energetyczne, programy energooszczędne dotyczące:

1) źródeł ciepła o mocy powyżej 50 kW;

2) źródeł zasilania podstawowego, rezerwowego i awaryjnego w energię elektryczną;

3) sieci gazowych i stacji redukcyjnych gazu przewodowego;

4) technologicznych odbiorników kuchni zbiorowego żywienia;

5) sieci centralnego ogrzewania;

6) termomodernizacji budynków.

45. W sprawach dotyczących regulacji gospodarki paliwami i energią w jednostkach organizacyjnych, nie objętych przepisami niniejszej decyzji, stosuje się przepisy wydane na podstawie ustawy.

46. Traci moc decyzja Nr 113/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 maja 2004 r. w sprawie gospodarki energetycznej w resorcie obrony narodowej (Dz. Urz. MON, Nr 5, poz. 51 i Nr 20, poz. 199).

47. Decyzja wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Załączniki do decyzji Nr 22/MON Ministra Obrony Narodowej
z dnia 15 stycznia 2007 r. (poz. 20)

Załącznik Nr 1

SZCZEGÓŁOWY OBSZAR DZIAŁANIA WYDZIAŁU KONTROLI I DELEGATUR WOJSKOWEJ INSPEKCJI GOSPODARKI ENERGETYCZNEJ

1. Wydział Kontroli w Biurze WIGE prowadzi działalność w województwach:

1) mazowieckim;

2) podlaskim;

3) warmińsko-mazurskim.

2. Delegatura w Bydgoszczy prowadzi działalność w województwach:

1) kujawsko-pomorskim;

2) pomorskim;

3) zachodniopomorskim;

4) łódzkim.

3. Delegatura w Krakowie prowadzi działalność w województwach:

1) małopolskim;

2) podkarpackim;

3) śląskim;

4) świętokrzyskim;

5) lubelskim.

4. Delegatura we Wrocławiu prowadzi działalność w województwach:

1) dolnośląskim;

2) lubuskim;

3) opolskim;

4) wielkopolskim.

Załącznik Nr 2

Załącznik Nr 3

Załącznik Nr 4

RODZAJ URZĄDZEŃ TECHNIKI WOJSKOWEJ LUB UZBROJENIA, PRZY KTÓRYCH EKSPLOATACJI WYMAGANE JEST POSIADANIE ŚWIADECTWA KWALIFIKACYJNEGO

Grupa 1.*) Sieci, urządzenia i instalacje energetyczne wytwarzające, przesyłające i zużywające energię elektryczną:

pkt 11 urządzenia techniki wojskowej lub uzbrojenia:

1) polowe sieci, urządzenia i instalacje elektroenergetyczne o napięciu do 1 kV;

2) zespoły prądotwórcze o mocy od 1 kW,

3) stacjonarne i polowe stacje akumulatorowe, urządzenia prostownicze i rozruchowe;

4) urządzenia elektroenergetyczne warsztatów naprawczych sprzętu wojskowego;

5) urządzenia radiolokacyjne;

6) urządzenia łączności;

7) urządzenia techniki rakietowej;

8) lotniskowe systemy elektroenergetyczne;

9) lotniskowe systemy elektroświetlne;

10) urządzenia elektrogazowe;

11) siłownie, urządzenia, systemy i instalacje ogólnookrętowe:

a) okrętowe zespoły zasilania elektrycznego wraz z sieciami,

b) urządzenia elektryczne o napięciu do 1 kV;

12) okrętowe urządzenia demagnetyzacyjne.

Grupa 2.*) Urządzenia zużywające ciepło, paliwa stałe i płynne oraz przetwarzające i przesyłające ciepło:

pkt 11 urządzenia techniki wojskowej lub uzbrojenia:

1) okrętowe kotły parowe wraz z instalacjami;

2) okrętowe instalacje energetyczne, w tym zbiorniki sprężonego powietrza wraz ze sprężarkami;

3) urządzenia łaźni polowych i pralni polowych w tym wytwornice pary i urządzenia grzejne;

4) polowe i okrętowe urządzenia wentylacyjne, klimatyzacyjne i chłodnicze;

5) autoklawy, sterylizatory ciśnieniowe, stacje tlenowe i innych sprężonych gazów;

6) urządzenia służby żywnościowej, w tym polowe i okrętowe kuchnie oraz piekarnie;

7) sprężarki i instalacje sprężonego powietrza.

UWAGA*): powyższe stanowi uszczegółowienie punktu 11 w Grupie 1 i w Grupie 2 załącznika Nr 1 do rozporządzenia wymienionego w pkt 37 ppkt 2 decyzji.