REKLAMA

Dzienniki Urzędowe - rok 2005 nr 6 poz. 44

Tekst pierwotny

Na podstawie § 1 pkt 8 lit. d oraz § 2 pkt 14 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 9 lipca 1996 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 94, poz. 426) ustala się, co następuje:

1. Wprowadza się do użytku „Instrukcję o wprowadzaniu do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej uzbrojenia i sprzętu wojskowego oraz wycofywaniu uzbrojenia i sprzętu nie odpowiadającego wymaganiom wojska", stanowiącą załącznik do decyzji.

2.Traci moc decyzja Nr 193/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 13 października 1999 r. w sprawie wprowadzenia do użytku w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej „Instrukcji o wprowadzaniu do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej uzbrojenia i sprzętu wojskowego nowego typu oraz wycofywaniu uzbrojenia i sprzętu wojskowego nie odpowiadającego wymaganiom wojska" (Dz. Rozk. MON poz. 90 oraz Dz. Urz. MON z 2002 r. Nr 2, poz. 18).

3. Decyzja wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Obrony Narodowej: J. Szmajdziński

Załącznik 1. [INSTRUKCJA O WPROWADZANIU DO SIŁ ZBROJNYCH RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ UZBROJENIA l SPRZĘTU WOJSKOWEGO ORAZ WYCOFYWANIU UZBROJENIA l SPRZĘTU NIE ODPOWIADAJĄCEGO WYMAGANIOM WOJSKA]

Załącznik do decyzji Nr 75/MON Ministra Obrony Narodowej
z dnia 1 kwietnia 2004 r.(poz. 44)

INSTRUKCJA O WPROWADZANIU DO SIŁ ZBROJNYCH RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ UZBROJENIA l SPRZĘTU WOJSKOWEGO ORAZ WYCOFYWANIU UZBROJENIA l SPRZĘTU NIE ODPOWIADAJĄCEGO WYMAGANIOM WOJSKA

Rozdział 1

Postanowienia ogólne

§ 1. Instrukcja ustala zasady i tryb postępowania oraz zadania komórek i jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej, zwanych dalej „komórkami i jednostkami organizacyjnymi", a także uprawnienia i obowiązki osób funkcyjnych dotyczące:

1) wprowadzania do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej Siłami Zbrojnymi, uzbrojenia i sprzętu wojskowego;

2) organizacji i prowadzenia badań eksploatacyjno-wojskowych uzbrojenia i sprzętu wojskowego;

3) wycofywania z Sił Zbrojnych uzbrojenia i sprzętu nie odpowiadającego wymaganiom wojska.

§ 2. Użyte w instrukcji określenia oznaczają:

1) uzbrojenie i sprzęt wojskowy (UiSW) – techniczne środki walki, sprzęt techniczny, wyposażenie i środki materiałowe, posiadające lub wymagające nadania odrębnej nazwy i indeksu, w tym uzbrojenie w rozumieniu ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa (Dz. U. z 2004 r. Nr 229, poz. 2315);

2) indeks – aktualnie obowiązujący indeks materiałowy obejmujący odpowiednio usystematyzowaną symbolizację cyfrową nomenklatur UiSW, przewidzianego do wprowadzenia na wyposażenie wojska;

3) wprowadzanie do Sił Zbrojnych UiSW – całokształt przedsięwzięć związanych z zapewnieniem warunków do prawidłowej eksploatacji UiSW;

4) gestor UiSW – komórkę lub jednostkę organizacyjną odpowiedzialną za kierunki rozwoju w Siłach Zbrojnych, w tym modernizację oraz organizację procesu wykorzystania bojowego określonego rodzaju (grupy) UiSW, a także szkolenie obejmujące jego użytkowanie;

5) centralny organ logistyczny (COL) – komórkę lub jednostkę organizacyjną odpowiedzialną za normowanie procesów eksploatacji dla określonych rodzajów UiSW, prowadzenie zbiorczej ewidencji materiałowej i eksploatacyjnej dla tego UiSW w resorcie obrony narodowej i współudział w formułowaniu wstępnych założeń taktyczno-technicznych (WZTT) dla nowych typów UiSW, a także szkolenie specjalistów technicznych;

6) użytkownik sprzętu wojskowego – komórkę lub jednostkę organizacyjną (w tym jednostkę wojskową) wykorzystującą, zgodnie z przeznaczeniem, UiSW przydzielone na podstawie etatów i tabel należności lub przydzielone dodatkowo do realizacji zadań służbowych, odpowiedzialna za utrzymanie jego właściwego stanu technicznego;

7) badania eksploatacyjno-wojskowe – przedsięwzięcia badawczo-szkoleniowe związane z testowaniem gotowych wzorów (systemów) UiSW w warunkach użytkowania maksymalnie zbliżonych do przewidywanych dla tego rodzaju sprzętu, wykonywane na zlecenie gestora UiSW;

8) sprzęt powszechnego użytku – sprzęt powszechnie dostępny na rynku, dla którego nie są precyzowane specjalne wymagania wojskowe.

Rozdział II

Zasady i tryb wprowadzania uzbrojenia i sprzętu wojskowego do Sił Zbrojnych

§ 3. Wprowadzenie UiSW do Sił Zbrojnych może nastąpić wyłącznie po akceptacji przez Ministra Obrony Narodowej propozycji Rady Uzbrojenia, powołanej decyzją Nr 56/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 9 marca 2005 r. (Dz. Urz. MON Nr, 5 poz. 34).

§ 4. 1. Uzbrojenie i sprzęt wojskowy są wprowadzane do Sił Zbrojnych na podstawie rozkazu (polecenia) uprawnionej osoby funkcyjnej, określonej w § 5.

2. Pojedyncze egzemplarze lub zestawy UiSW, zakupione celem przeprowadzenia badań eksploatacyjno-wojskowych, nie wymagają wprowadzania, o którym mowa w ust. 1.

§ 5. 1. Osobami funkcyjnymi uprawnionymi do wprowadzania UiSW do Sił Zbrojnych, zwanymi dalej „uprawnionymi osobami funkcyjnymi", są:

1) Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego – w przypadku, gdy wprowadzenie UiSW pociąga za sobą konieczność dokonania w Siłach Zbrojnych zmian strukturalnych, etatowych lub dyslokacyjnych;

2) Szef Generalnego Zarządu Logistyki – P4 (GZL–P4) – w zakresie pozostałego UiSW.

2. Wprowadzenia UiSW do Sił Zbrojnych uprawnione osoby funkcyjne dokonują:

1) Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego – rozkazem;

2) Szef Generalnego Zarządu Logistyki – P4 – poleceniem.

§ 6. 1. Projekt rozkazu (polecenia) w sprawie wprowadzenia UiSW do Sił Zbrojnych opracowuje gestor UiSW przy udziale centralnego organu logistycznego (COL) i uzgadnia według zasad określonych w ust. 2 oraz przedstawia do podpisu uprawnionej osobie funkcyjnej; wzór rozkazu (polecenia) stanowi załącznik Nr 1.

2. Projekt, o którym mowa w ust. 1, podlega uzgodnieniu w kolejności: z Generalnym Zarządem Planowania Strategicznego – P5 (GZPS–P5) oraz GZL–P4 (dotyczy tylko rozkazu); wzór arkusza uzgodnień stanowi załącznik Nr 2.

3. Do rozkazu (polecenia), o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) kartę klasyfikacyjną;

2) kartę katalogową;

3) harmonogram wdrażania do eksploatacji w Siłach Zbrojnych wprowadzanego UiSW;

4) orzeczenie o zakończeniu pracy rozwojowej i wdrożeniowej;

5) orzeczenie o zakończeniu badań eksploatacyjno-wojskowych UiSW z wynikiem pozytywnym podpisane przez gestora UiSW, w przypadku ich przeprowadzenia, lub orzeczenie gestora o przydatności UiSW dla Sił Zbrojnych w przypadku, gdy badania te nie są przeprowadzane;

6) orzeczenie o pozytywnych wynikach badań i testów nowych wzorów UiSW pozyskiwanych poza procesem realizacji prac rozwojowych i wdrożeniowych;

7) certyfikat klasyfikacyjny dla UiSW (dotyczy środków bojowych i materiałowych zawierających materiał niebezpieczny), wydawany przez jednostkę klasyfikującą, upoważnioną przez ministra właściwego do spraw gospodarki;

8) sprawozdanie z uzgodnienia dokumentacji urządzeń poddozorowych, jeżeli takie występują;

9) inne dokumenty, które gestor UiSW uzna za konieczne w celu zabezpieczenia prawidłowej eksploatacji UiSW w Siłach Zbrojnych.

4. Dokumenty wymienione w ppkt 4, 5, 6 dołącza się do rozkazu (polecenia) alternatywnie, w zależności od sposobu pozyskiwania UiSW dla Sił Zbrojnych.

§ 7. 1. Karta klasyfikacyjna, określająca klauzulę tajności informacji o UiSW, jest opracowywana przez gestora, według wzoru stanowiącego załącznik Nr 3, w uzgodnieniu z Biurem Ochrony Informacji Niejawnych (BOIN).

2. Kartę katalogową (w wersji elektronicznej i w wydruku), zawierającą podstawowe informacje o UiSW:

1) opracowuje i aktualizuje, według wzoru stanowiącego załącznik Nr 4:

– Departament Polityki Zbrojeniowej (DPZ) – dla UiSW, dla którego były prowadzone prace rozwojowe i wdrożeniowe,

– gestor UiSW – dla pozostałego UiSW;

2) organ opracowujący (aktualizujący), o którym mowa w ust. 2 pkt 1, uzgadnia z GZZO–P1, jeżeli wprowadzenie UiSW wymaga zmian organizacyjno-etatowych; ponadto, dla urządzeń wykorzystujących fale radiowe kartę katalogową należy uzgodnić z Wojskowym Biurem Zarządzania Częstotliwościami (WBZC), a w przypadku urządzeń ochrony kryptograficznej z Wojskowymi Służbami Informacyjnymi (WSI).

3. Harmonogram wdrażania do eksploatacji w Siłach Zbrojnych wprowadzanego UiSW opracowuje gestor, według wzoru stanowiącego załącznik Nr 5. Zadania i terminy ich realizacji powinny być skorelowane z planem dostaw wdrażanego UiSW i uzgadniane z głównym księgowym właściwego dysponenta środków budżetowych, którego wydatek będzie realizowany. Harmonogram zatwierdza uprawniona osoba funkcyjna.

4. Orzeczenie o zakończeniu pracy rozwojowej i wdrożeniowej zatwierdza dyrektor DPZ.

5. Orzeczenie o zakończeniu badań eksploatacyjno-wojskowych UiSW opracowuje gestor UiSW, według wzoru stanowiącego załącznik Nr 6, na podstawie protokółu z badań.

6. W odniesieniu do sprzętu powszechnego użytku gestor UiSW może odstąpić od badań eksploatacyjno-wojskowych, wydając orzeczenie o przydatności dla Sił Zbrojnych UiSW, według wzoru stanowiącego załącznik Nr 7.

7. Orzeczenie o pozytywnych wynikach badań (testów) zatwierdza kierownik komórki lub jednostki organizacyjnej zlecającej wykonanie badań (testów).

§ 8. 1. Rozkaz (polecenie) w sprawie wprowadzenia UiSW do Sił Zbrojnych jest podstawą do podejmowania wszelkich niezbędnych działań organizacyjnych, etatowych, logistycznych i szkoleniowych.

2. UiSW może być użytkowane dopiero po wejściu w życie rozkazu (polecenia) w sprawie jego wprowadzenia na wyposażenie Sił Zbrojnych, z uwzględnieniem § 4 ust. 2.

3. Gestor UiSW jest zobowiązany do koordynowania działań związanych z wdrażaniem UiSW do wojska oraz dokonywania, w razie potrzeby, zmian w harmonogramie wdrażania, uzgodnionych z zainteresowanymi komórkami lub jednostkami organizacyjnymi.

4. Kopię rozkazu (polecenia) w sprawie wprowadzenia UiSW do Sił Zbrojnych wraz z niezbędnymi załącznikami gestor UiSW przesyła do: dowództw RSZ, GZZO–P1 (dotyczy tylko rozkazów), Generalnego Zarządu Operacyjnego – P3 (GZO–P3), GZL–P4, GZPS–P5, Departamentu Zaopatrywania Sił Zbrojnych (DZSZ), DPZ, Wojskowego Nadzoru Metrologicznego (WNM),COL oraz instytucji realizujących zadania z niego wynikające.

§ 9. 1. Harmonogram wdrażania UiSW do Sił Zbrojnych jest podstawą do opracowania przez właściwe komórki organizacyjne Sztabu Generalnego Wojska Polskiego oraz dowództwa rodzajów sił zbrojnych szczegółowych planów precyzujących zadania podległych jednostek organizacyjnych.

2. Wyciągi z planów, o których mowa w ust. 1, wykonane dla poszczególnych związków taktycznych (równorzędnych) i samodzielnych oddziałów, są podstawą do wdrażania przez użytkowników UiSW do eksploatacji.

Rozdział III

Organizacja badań eksploatacyjno-wojskowych uzbrojenia i sprzętu wojskowego

§ 10. 1. Uzbrojenie i sprzęt wojskowy może być poddane badaniom eksploatacyjno-wojskowym w razie uzyskania pozytywnych wyników badań:

1) zdawczo-odbiorczych partii próbnej wyrobów wyprodukowanych zgodnie z dokumentacją techniczną lub dokumentacją licencyjną;

2) kwalifikacyjnych prototypów (systemów) użytkowych;

2. Badaniom eksploatacyjno-wojskowym mogą być poddane wyroby gotowe, po wydaniu orzeczenia, o którym mowa w § 6 ust. 3 pkt 5.

3. Celem badań eksploatacyjno-wojskowych jest:

1) określenie przydatności UiSW dla Sił Zbrojnych (tylko w stosunku do sprzętu powszechnego użytku);

2) opracowanie zaleceń dotyczących bojowego wykorzystania UiSW;

3) zweryfikowanie norm eksploatacyjnych i materiałowych ustalonych przez producenta oraz ocena dokumentacji eksploatacyjnej;

4) określenie warunków do właściwej eksploatacji UiSW, w tym:

a) przystosowanie istniejącej bazy obsługowo-naprawczej i metrologicznej do wymagań wprowadzanego UiSW,

b) dostosowanie programów szkolenia załóg (obsług) i personelu technicznego,

c) weryfikacja wyspecyfikowanych przez producenta materiałów eksploatacyjnych oraz części zamiennych gwarantujących ciągłość użytkowania, obsługiwania oraz napraw,

d) ustalenie wymaganych warunków przechowywania;

5) określenie potrzeb dotyczących przygotowania bazy szkoleniowej;

6) określenie innych potrzeb zapewniających racjonalne wykorzystanie UiSW w Siłach Zbrojnych.

§ 11. W przypadku odstąpienia od przeprowadzenia badań eksploatacyjno-wojskowych gestor UiSW, w uzgodnieniu z COL, określa i ujmuje w harmonogramie wymienionym w § 6 ust. 3 pkt 3 przedsięwzięcia zapewniające:

1) warunki do właściwej eksploatacji UiSW, w tym:

a) przystosowanie istniejącej bazy obsługowo-remontowej i metrologicznej do wymagań wprowadzanego UiSW,

b) dostosowanie programów szkolenia załóg (obsług) i personelu technicznego,

c) przydatność wyspecyfikowanych przez producenta materiałów eksploatacyjnych oraz części zamiennych, gwarantujących ciągłość użytkowania, obsługiwania oraz napraw,

d) wymagane warunki przechowywania;

2) potrzeby dotyczące przygotowania bazy szkoleniowej;

3) inne potrzeby zapewniające racjonalne wykorzystanie UiSW w Siłach Zbrojnych.

§ 12. O celowości i zakresie badań eksploatacyjno-wojskowych UiSW decyduje gestor w porozumieniu z COL, GZPS–P5 i GZL–P4.

§ 13. 1. Gestor UiSW, w porozumieniu z zainteresowanymi komórkami i jednostkami organizacyjnymi resortu obrony narodowej, powołuje komisję oraz opracowuje i zatwierdza program i metodyki badań eksploatacyjno-wojskowych. Program badań przed zatwierdzeniem podlega uzgodnieniom z GZPS – P5 oraz GZL – P4. Program powinien precyzować:

1) obiekt badań;

2) cel badań;

3) zakres i metodyki badań;

4) skład komisji prowadzącej badania;

5) miejsce prowadzenia badań;

6) termin przeprowadzenia badań;

7) sposób opracowania wyników.

2. Komisji, o której mowa w ust. 1, przewodniczy przedstawiciel gestora. W skład komisji wchodzą przedstawiciele COL, DZSZ, DPZ, GZL–P4, GZPS–P5, WNM oraz producenta lub innych zainteresowanych komórek i jednostek organizacyjnych.

3. Komisja prowadząca badania eksploatacyjno-wojskowe może, w razie potrzeby, zlecić wykonanie dodatkowych badań, nie przewidzianych w programie.

§ 14. 1. Badania eksploatacyjno-wojskowe wykonuje się zgodnie z zatwierdzonym przez gestora programem, w wytypowanych jednostkach wojskowych.

2. W razie potrzeby przeprowadzenia wybranych elementów programu badań eksploatacyjno-wojskowych we współdziałaniu z kilkoma pododdziałami, należy badania te zorganizować w ramach ćwiczeń programowych, bądź zaplanować odrębne ćwiczenia doświadczalne.

3. Oddział (pododdział) wojskowy, realizujący badania eksploatacyjno-wojskowe nie podlega kontroli i inspekcji, jeżeli podlegające badaniom UiSW w zasadniczy sposób wpływa na jego zdolność i gotowość bojową.

4. Dla oddziałów (pododdziałów), które realizują badania eksploatacyjno-wojskowe, można w razie potrzeby określić stosowne ograniczenia w realizacji obowiązujących programów szkolenia i utrzymania stanów gotowości bojowej. Ustalenia te umieszcza się w programie badań.

5. Oddział (pododdział), o którym mowa w ust. 3 podlega zagranicznym inspekcjom i wizytom oceniającym, prowadzonym na podstawie postanowień międzynarodowych porozumień rozbrojeniowych. Uzbrojenie i sprzęt wojskowy będący na etapie badań eksploatacyjno-wojskowych, spełniający kryteria uzbrojenia i sprzętu konwencjonalnego, może być przedmiotem sprawdzenia w ograniczonym zakresie w rozumieniu zasad wynikających z międzynarodowych porozumień rozbrojeniowych.

§ 15. Po zakończeniu badań eksploatacyjno-wojskowych gestor sprzętu, na wniosek komisji prowadzącej badania, określa sposób dalszego wykorzystania badanego UiSW.

§ 16. Siły i środki oraz potrzeby finansowe niezbędne do przeprowadzenia badań eksploatacyjno-wojskowych określa gestor UiSW podlegającego badaniom. Środki finansowe na badania eksploatacyjno-wojskowe gestor UiSW zgłasza w trybie określonym dla planowania budżetowego, celem ujęcia w budżecie właściwych dysponentów środków budżetowych.

§ 17. Po zakończeniu badań eksploatacyjno-wojskowych komisja, o której mowa w § 13 ust. 1, opracowuje protokół z badań, który zatwierdza gestor UiSW. Protokół stanowi podstawę do wydania orzeczenia, określonego w § 6 ust. 3 pkt 5.

Rozdział IV

Zasady i tryb wycofywania z Sił Zbrojnych UISW nie odpowiadającego wymaganiom wojska

§ 18. Znajdujące się w Siłach Zbrojnych UiSW wycofuje się z eksploatacji, jeżeli nie odpowiadają wymaganiom wojska ze względu na:

1) wykonanie docelowej normy eksploatacyjnej;

2) zużycie fizyczne, uniemożliwiające dalsze użytkowanie, a naprawa jest nieopłacalna lub niemożliwa;

3) parametry bojowe, techniczne i eksploatacyjne nie spełniające wymagań wojska, a modernizacja jest nieopłacalna lub niemożliwa;

4) zmiany organizacyjno-etatowe w Siłach Zbrojnych.

§ 19. Wykorzystanie UiSW nie odpowiadającego wymaganiom wojska odbywa się na zasadach i w trybie określonym w odrębnych przepisach.

§ 20. Wycofanie UiSW z Sił Zbrojnych może nastąpić wyłącznie po akceptacji przez Ministra Obrony Narodowej propozycji Rady Uzbrojenia, o której mowa w § 3.

§ 21. 1. Osobami funkcyjnymi uprawnionymi do wycofania danego typu sprzętu z Sił Zbrojnych są:

1) Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego – w przypadku, gdy wycofanie UiSW pociąga za sobą konieczność dokonania zmian strukturalnych, etatowych lub dyslokacyjnych;

2) Szef Generalnego Zarządu Logistyki – P4 – w zakresie pozostałego UiSW.

2. Wycofania UiSW z Sił Zbrojnych uprawnione osoby funkcyjne dokonują:

1) Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego – rozkazem;

2) Szef Generalnego Zarządu Logistyki – P4 – poleceniem.

§ 22. 1. Projekt rozkazu (polecenia) w sprawie wycofania UiSW z Sił Zbrojnych opracowuje gestor UiSW przy współudziale COL – po akceptacji propozycji, o której mowa w § 20, i uzgadnia według zasad określonych w ust. 2 oraz przedstawia do podpisu uprawnionej osobie funkcyjnej wymienionej w § 21 ust. 2 pkt 1 lub 2; wzór rozkazu (polecenia) stanowi załącznik Nr 8.

2. Projekt, o którym mowa w ust. 1, podlega uzgodnieniu w kolejności z GZZO–P1 (dotyczy tylko rozkazu), GZPS–P5 i GZL–P4 (dotyczy tylko rozkazu), ponadto, w przypadku wojskowych urządzeń wykorzystujących fale radiowe z WBZC, a w przypadku urządzeń ochrony kryptograficznej z WSI.

3. Do rozkazu (polecenia), o którym mowa w ust. 1, dołącza się harmonogram wycofania UiSW z Sił Zbrojnych.

4. Harmonogram wycofania opracowuje gestor UiSW, w porozumieniu z COL, według wzoru stanowiącego załącznik Nr 9, i uzgadnia z głównym księgowym właściwego dysponenta środków budżetowych, jeżeli wymaga to nakładów finansowych.

5. Gestor UiSW przedstawia harmonogram wycofania do zatwierdzenia uprawnionej osobie funkcyjnej wymienionej w § 21 ust. 2 wraz z projektem rozkazu (polecenia).

6. Kopię rozkazu (polecenia) w sprawie wycofania z Sił Zbrojnych UiSW, wraz z niezbędnymi załącznikami, gestor UiSW przesyła do: dowództw RSZ, GZZO–P1 (dotyczy tylko rozkazu), GZO– P3, GZL–P4, GZPS–P5, DZSZ, DPZ, WCNJiK (w przypadku wycofania UiSW posiadającego nadany Natowski Numer Magazynowy (NSN)),WNM, COL oraz innych komórek lub jednostek organizacyjnych realizujących zadania z niego wynikające.

§ 23. Bazę danych zawierającą informacje o wydanych rozkazach (poleceniach) w sprawie wprowadzenia na wyposażenie Sił Zbrojnych oraz wycofania UiSW z wyposażenia Sił Zbrojnych prowadzą:

1) COL – dla UiSW pozostającego w zakresie jego właściwości;

2) GZL – P4 – dla UiSW Sił Zbrojnych.

Załączniki do „Instrukcji o wprowadzaniu do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
uzbrojenia i sprzętu wojskowego oraz wycofywaniu
uzbrojenia i sprzętu nie odpowiadającego wymaganiom wojska”

Załącznik Nr 1