REKLAMA

Dzienniki Urzędowe - rok 2003 nr 1 poz. 1

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. Nr 140, poz. 938, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063, z 2000 r. Nr 53, poz. 648, Nr 62, poz. 718 i Nr 119, poz. 1252, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 110, poz. 1189 i Nr 154, poz.1784 i 1800 oraz z 2002 r. Nr 126, poz. 1070 i Nr 141, poz. 1178) zarządza się, co następuje:

§ 1.

1. Banki działające na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej bankami, dokonują wymiany zużytych lub uszkodzonych krajowych znaków pieniężnych, jeżeli ich autentyczność nie budzi podejrzeń, a ich cechy umożliwiają rozpoznanie ich wartości nominalnej.

2. Jeżeli autentyczność przedstawionych do wymiany zużytych lub uszkodzonych znaków pieniężnych budzi podejrzenia stosuje się zasady i tryb postępowania określone w odrębnych przepisach.

3. Nie podlegają wymianie monety oraz elementy (rdzeń i pierścień) monet, posiadające ubytki pierwotnej powierzchni (np. przedziurowane, obcięte, opiłowane, poryte), a także o powierzchni zniekształconej poprzez pogięcie.

§ 2.

1. Banki wymieniają w pełnej nominalnej wartości zużyte lub uszkodzone znaki pieniężne, z wyłączeniem znaków pieniężnych, o których mowa w § 6 ust. 1, jeżeli odpowiadają następującym warunkom:

1) banknoty:

a) posiadające 100% pierwotnej powierzchni, w tym również uszkodzone wskutek umieszczenia trwałego napisu, nadruku, rysunku lub innego znaku, a także zabrudzone, poplamione itp.,

b) przerwane na dwie części sklejone ze sobą lub niesklejone, jeżeli obie części pochodzą z tego samego banknotu, nie posiadają ubytków powierzchni w miejscu przerwania i łącznie stanowią 100% pierwotnej powierzchni,

c) jeżeli zachowały ponad 75% pierwotnej powierzchni w jednym fragmencie,

2) monety, jeżeli zachowały istotne elementy plastyczne, w tym również uszkodzone wskutek umieszczenia na nich trwałego napisu, rysunku lub innego znaku, a także rozłączone elementy (rdzeń i pierścień) monety tej samej nominalnej wartości.

2. Części banknotu, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b skleja się w całość na stronie odwrotnej, w obecności osoby, która przedstawiła znaki pieniężne do wymiany, w sposób umożliwiający stwierdzenie 100% pierwotnej powierzchni. Na stronie przedniej banknotu umieszcza się odręczną adnotację lub odbitkę stempla o treści „100% wartości nominalnej", tak aby obejmowała obie części banknotu oraz datę i podpis pracownika banku dokonującego wymiany.

3. Na przedniej stronie banknotów lub ich części, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a i c, umieszcza się w obecności osoby, która przedstawiła znaki pieniężne do wymiany odręczną adnotację lub odbitkę stempla o treści „100% wartości nominalnej" oraz datę i podpis pracownika banku dokonującego wymiany.

§ 3.

1. Banki wymieniają w połowie nominalnej wartości przedstawione do wymiany części znaków pieniężnych, z wyłączeniem znaków pieniężnych, o których mowa w § 6 ust. 1, jeżeli odpowiadają następującym warunkom:

1) banknoty, jeżeli zachowały od 45% do 75% pierwotnej powierzchni w jednym fragmencie;

2) monety, jeżeli zachował się przynajmniej jeden element (rdzeń lub pierścień) i jego istotne elementy plastyczne.

2. Na przedniej stronie banknotów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 umieszcza się w obecności osoby, która przedstawiła znaki pieniężne do wymiany odręczną adnotację lub odbitkę stempla o treści „50% wartości nominalnej" oraz datę i podpis pracownika banku dokonującego wymiany.

§ 4.

1. Wymienione banknoty lub ich części, o których mowa w § 2 włączane są do paczek banknotów zniszczonych o tym samym nominale.

2. Wymienione przez banki części banknotów, o których mowa w § 3 sklejane są w pełne banknoty i włączane do paczek banknotów zniszczonych o tym samym nominale. Dopuszcza się łączenie dwóch dowolnych części pochodzących z banknotu o tej samej wartości nominalnej.

3. Wymienione przez banki monety oraz elementy (rdzeń lub pierścień) monet, o których mowa w § 2 i 3 kompletowane są w monety o tej samej nominalnej wartości i pakowane do woreczków z monetami zniszczonymi. Dopuszcza się kompletowanie dwóch takich samych elementów monety jednego nominału.

§ 5.

1. Banki mają obowiązek przyjmowania banknotów i monet przedstawionych do wymiany, z wyłączeniem znaków pieniężnych, o których mowa w § 6 ust. 1, które nie odpowiadają warunkom określonym w § 2 ust. 1 lub § 3 ust. 1 w celu przekazania ich do wymiany do Centrali Narodowego Banku Polskiego, zwanej dalej Centralą NBP.

2. Osoba przedstawiająca znaki pieniężne do wymiany otrzymuje jako pokwitowanie odcinek „C" Wniosku o wymianę zużytych lub uszkodzonych znaków pieniężnych, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do zarządzenia.

3. Przyjęte do wymiany znaki pieniężne, wraz z odcinkiem „A" wniosku, o którym mowa w ust. 2 banki przesyłają do Centrali NBP bezpośrednio lub za pośrednictwem oddziałów okręgowych Narodowego Banku Polskiego, zwanych dalej oddziałami okręgowymi NBP.

§ 6.

1. Znaki pieniężne, które posiadają cechy wskazujące, że uległy uszkodzeniu w wyniku zadziałania zabezpieczonych elektronicznie urządzeń służących do transportu i przechowywania znaków pieniężnych, przyjmowane są do wymiany wyłącznie w oddziałach okręgowych NBP.

2. Oddziały okręgowe NBP zawiadamiają niezwłocznie właściwą terytorialnie komendę wojewódzką policji, zwaną dalej kwp o przedstawieniu do wymiany znaków pieniężnych, o których mowa w ust. 1. Wzór zawiadomienia stanowi załącznik nr 2 do zarządzenia.

3. Znaki pieniężne przyjmowane są do wymiany w trybie § 5 ust. 2.

4. Oddziały okręgowe NBP dokonują wymiany znaków pieniężnych, o których mowa w ust. 1, zgodnie z § 2 ust. 1 lub § 3 ust. 1.

5. Znaki pieniężne, które nie odpowiadają warunkom określonym w § 2 ust. 1 i § 3 ust. 1 oddziały okręgowe NBP przekazują do wymiany do Centrali NBP.

§ 7.

Centrala NBP wymienia banknoty oraz monety według następujących zasad:

1) banknoty:

a) w 100% nominalnej wartości, jeżeli zostanie stwierdzone ponad 75% pierwotnej powierzchni banknotu,

b) w 50% nominalnej wartości, jeżeli zostanie stwierdzone od 45% do 75% pierwotnej powierzchni banknotu,

2) monety w pełnej wartości nominalnej oraz rozłączone elementy (rdzeń lub pierścień) monet w połowie wartości nominalnej.

§ 8.

Wymiana znaków pieniężnych, o których mowa w § 6 ust. 1 przez oddziały okręgowe NBP oraz Centralę NBP jest dokonywana po upływie 14 dni od dnia otrzymania przez nie zwrotnego poświadczenia odbioru przez kwp zawiadomienia wskazanego w § 6 ust. 2.

§ 9.

1. Centrala NBP przekazuje równowartość wymienionych znaków pieniężnych do banków lub oddziałów okręgowych NBP które przyjęły znaki pieniężne do wymiany.

2. Banki lub oddziały okręgowe NBP zobowiązane są zawiadomić osobę, która przedstawiła znaki pieniężne do wymiany, o wyniku dokonanej wymiany, przesyłając jej odcinek „D" wniosku, o którym mowa w § 5 ust. 2 i wypłacić jej kwotę przekazaną przez Centralę NBP lub przekazać odmowę dokonania wymiany wraz z uzasadnieniem.

§ 10.

Niewymienione przez Centralę NBP banknoty i ich fragmenty oraz monety i ich elementy (rdzeń i pierścień) podlegają zwrotowi osobie, która przedstawiła znaki pieniężne do wymiany, wraz z zawiadomieniem o odmowie dokonania wymiany i jej uzasadnieniem.

§ 11.

Zużyte lub uszkodzone znaki pieniężne, będące w obiegu przed dniem 1 stycznia 1995 r., podlegają wymianie na złote, na zasadach określonych w zarządzeniu, w terminie i według stosunku ustalonego w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz. U. Nr 84, poz. 386 i z 1995 r. Nr 16, poz. 79).

§ 12.

Traci moc zarządzenie Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 31 sierpnia 1989 r. w sprawie wymiany zużytych lub uszkodzonych znaków pieniężnych (M.P. Nr 32, poz. 254, z 1994 r. Nr 69, poz. 623 i z 1996 r. Nr 59, poz. 555).

§ 13.

Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 31 stycznia 2003 r.

Prezes Narodowego Banku Polskiego:

wz. J. Stopyra

Załącznik 1.

Załączniki do zarządzenia nr 1/2003 Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 15 stycznia 2003 r. (poz. 1)

Załącznik nr 1

infoRgrafika