Dzienniki Urzędowe - rok 2014 poz. 21

Na podstawie art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217 oraz z 2014 r. poz. 24) zarządza się, co następuje:

Minister Spraw Wewnętrznych: wz. P. Stachańczyk

Załącznik do zarządzenia Nr 11 Ministra Spraw Wewnętrznych
z dnia 4 kwietnia 2014 r. (poz. 21)

STATUT

Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Sanatorium Uzdrowiskowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Sopocie

Rozdział 1.

FIRMA, SIEDZIBA SANATORIUM

§ 1. 1. Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Sanatorium Uzdrowiskowe Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Sopocie, zwany dalej „Sanatorium”, jest podmiotem leczniczym niebędącym przedsiębiorcą – samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej.

2. Sanatorium może używać skróconej nazwy „SP ZOZ Sanatorium Uzdrowiskowe MSW w Sopocie”.

§ 2. Siedzibą Sanatorium jest Sopot, ul. Bitwy pod Płowcami 63/65.

§ 3. Sanatorium uzyskało osobowość prawną w dniu 16 lipca 1998 r. – z chwilą wpisania do rejestru publicznych zakładów opieki zdrowotnej Sądu Rejestrowego w Gdańsku.

§ 4. Organem tworzącym Sanatorium jest minister właściwy do spraw wewnętrznych.

§ 5. Sanatorium działa w szczególności na podstawie:

1) ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 i 613);

2) ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.²⁾);

3) ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz. U. z 2012 r. poz. 651 i 742);

4) ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, 938 i 1646);

5) ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej;

6) postanowień niniejszego statutu.

Rozdział 2.

CELE I ZADANIA SANATORIUM

§ 6. Celem Sanatorium jest:

1) wykonywanie działalności leczniczej poprzez udzielanie w jednostkach i komórkach organizacyjnych Sanatorium świadczeń zdrowotnych określonych w Regulaminie Organizacyjnym Sanatorium;

2) realizacja zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia, w tym wdrażaniem nowych technologii medycznych oraz metod leczenia.

§ 7. Zadania Sanatorium obejmują w szczególności:

1) udzielanie:

a) stacjonarnych oraz całodobowych świadczeń zdrowotnych w zakresie lecznictwa uzdrowiskowego i rehabilitacji leczniczej,

b) ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych w zakresie lecznictwa uzdrowiskowego,

c) rehabilitacji leczniczej i ambulatoryjnej opieki specjalistycznej;

2) organizowanie turnusów antystresowych i profilaktyczno-rehabilitacyjnych;

3) prowadzenie profilaktycznej opieki zdrowotnej;

4) prowadzenie badań diagnostycznych dla potrzeb leczniczych;

5) zaopatrywanie komórek organizacyjnych Sanatorium w leki, materiały i sprzęt medyczny;

6) prowadzenie działalności w zakresie kształtowania postaw i zachowań prozdrowotnych, prewencji i profilaktyki schorzeń;

7) organizowanie i prowadzenie szkoleń osób kształcących się w zawodach medycznych i wykonujących zawód medyczny;

8) medyczne zabezpieczenie działań służb podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych;

9) medyczne zabezpieczenie wykonywanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych zadań obronnych;

10) wykonywanie zadań nałożonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych;

11) wykonywanie działalności gospodarczej innej niż działalność lecznicza, pod warunkiem, że działalność ta nie jest uciążliwa dla pacjenta lub przebiegu leczenia.

§ 8. Wykonując swoje zadania Sanatorium współpracuje z podmiotami leczniczymi utworzonymi przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz innymi podmiotami leczniczymi, instytutami medycznymi, organizacjami społecznymi, stowarzyszeniami i fundacjami, jak również innymi osobami prawnymi, jednostkami organizacyjnymi nie posiadającymi osobowości prawnej oraz z osobami fizycznymi.

Rozdział 3.

ORGANY I STRUKTURA ORGANIZACYJNA SANATORIUM

§ 9. Organami Sanatorium są:

1) kierownik;

2) rada społeczna.

§ 10. 1. Sanatorium kieruje i reprezentuje na zewnątrz kierownik Sanatorium.

2. Kierownik Sanatorium wykonuje swoje zadania przy pomocy zastępców kierownika Sanatorium, głównego księgowego, przełożonej pielęgniarek i kierowników podległych im jednostek lub komórek organizacyjnych określonych w Regulaminie Organizacyjnym Sanatorium.

3. Zastępcy kierownika Sanatorium i główny księgowy mogą zostać zatrudnieni po zatwierdzeniu kandydatur przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

4. W razie nieobecności kierownika Sanatorium zastępuje go, wyznaczony przez kierownika Sanatorium, zastępca kierownika Sanatorium, a w razie nieobecności zastępcy kierownika Sanatorium, pracownik wyznaczony przez kierownika Sanatorium.

§ 11. 1. Kierownik Sanatorium wydaje akty wewnętrzne dotyczące funkcjonowania Sanatorium, w tym w formie zarządzeń.

2. Akty wewnętrzne, o których mowa w ust. 1, podlegają ewidencji w repertorium ujmującej:

1) oznaczenie aktu, datę wydania oraz tytuł;

2) numer/rok;

3) datę wejścia w życie;

4) imię i nazwisko podpisującego akt.

§ 12. 1. W Sanatorium działa rada społeczna, która jest organem inicjującym i opiniodawczym ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz organem doradczym kierownika Sanatorium.

2. Kadencja rady społecznej trwa 4 lata.

3. W skład rady społecznej wchodzą:

1) przedstawiciel ministra właściwego do spraw wewnętrznych – jako przewodniczący;

2) jako członkowie:

a) przedstawiciel Policji,

b) przedstawiciel Państwowej Straży Pożarnej,

c) przedstawiciel Straży Granicznej,

d) przedstawiciel Służby Więziennej,

e) przedstawiciel Naczelnej Rady Lekarskiej,

f) przedstawiciel Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych.

§ 13. 1. Członków rady społecznej oraz jej przewodniczącego powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych po zasięgnięciu opinii odpowiednio: Komendanta Głównego Policji, Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, Komendanta Głównego Straży Granicznej, Dyrektora Generalnego Służby Więziennej, Prezesa Naczelnej Rady Lekarskiej i Prezesa Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych.

2. Członek rady społecznej może być odwołany przed upływem kadencji w przypadku:

1) rezygnacji z funkcji;

2) braku możliwości uczestniczenia w posiedzeniach rady społecznej z uwagi na stan zdrowia;

3) przeniesienia służbowego, które uniemożliwia uczestnictwo w posiedzeniach rady społecznej;

4) zwolnienia ze służby lub pracy;

5) nieusprawiedliwionej nieobecności na dwóch kolejnych posiedzeniach rady społecznej;

6) prawomocnego skazania za przestępstwo popełnione umyślnie;

7) negatywnej oceny wykonywania obowiązków członka rady społecznej.

3. Członkowstwo w radzie społecznej wygasa na skutek śmierci członka rady społecznej.

4. W przypadku odwołania albo śmierci osoby powołanej w skład rady społecznej przed upływem kadencji rady społecznej, minister właściwy do spraw wewnętrznych z inicjatywy własnej lub podmiotu, którego odwołana albo zmarła osoba była przedstawicielem, uzupełnia skład rady społecznej.

§ 14. Do zadań rady społecznej należy:

1) przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych wniosków i opinii w sprawach:

a) zbycia, oddania w dzierżawę, najem, użytkowanie oraz użyczenie aktywów trwałych Sanatorium,

b) zakupu lub przyjęcia darowizny nowej aparatury i sprzętu medycznego przez Sanatorium,

c) związanych z przekształceniem lub likwidacją, rozszerzeniem lub ograniczeniem działalności Sanatorium,

d) przyznawania kierownikowi Sanatorium nagród;

2) przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, na jego wniosek, opinii w sprawie rozwiązania stosunku pracy lub umowy cywilnoprawnej o zarządzanie Sanatorium z kierownikiem Sanatorium;

3) przedstawianie kierownikowi Sanatorium wniosków i opinii w sprawach:

a) planu finansowego, w tym planu inwestycyjnego,

b) rocznego sprawozdania z planu finansowego, w tym planu inwestycyjnego,

c) kredytów bankowych lub dotacji,

d) podziału zysku;

e) zbycia aktywów trwałych oraz zakupu lub przyjęcia darowizny nowej aparatury i sprzętu medycznego,

f) regulaminu organizacyjnego;

4) opiniowanie wniosku w sprawie czasowego zaprzestania działalności leczniczej przez Sanatorium;

5) dokonywanie okresowych analiz skarg i wniosków wnoszonych przez pacjentów, z wyłączeniem spraw podlegających nadzorowi medycznemu;

6) uchwalanie regulaminu swojej działalności oraz przedkładanie regulaminu do zatwierdzenia ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych;

7) wykonywanie innych zadań określonych w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej i statucie Sanatorium.

§ 15. Od uchwały rady społecznej kierownikowi Sanatorium przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

§ 16. Spory wynikłe między kierownikiem Sanatorium a radą społeczną rozstrzyga minister właściwy do spraw wewnętrznych.

§ 17. Strukturę organizacyjną Sanatorium stanowią:

1) Przedsiębiorstwa:

a) „Sanatorium”, w którym udzielane są świadczenia zdrowotne z zakresu stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych innych niż szpitalne w rodzaju lecznictwo uzdrowiskowe,

b) „Przychodnia”, w której udzielane są świadczenia zdrowotne z zakresu ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych w rodzaju:

– lecznictwo uzdrowiskowe,

– rehabilitacja lecznicza,

– ambulatoryjna opieka specjalistyczna,

c) „Rehabilitacja”, w którym udzielane są świadczenia zdrowotne z zakresu stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych szpitalnych w rodzaju rehabilitacja lecznicza;

2) komórki administracyjno-gospodarcze.

Rozdział 4.

GOSPODARKA FINANSOWA SANATORIUM

§ 18. 1. Sanatorium prowadzi gospodarkę finansową w formie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej pokrywającego z posiadanych środków i uzyskiwanych przychodów koszty działalności i reguluje zobowiązania.

2. Sanatorium pokrywa we własnym zakresie ujemny wynik finansowy.

§ 19. 1. Podstawą gospodarki finansowej Sanatorium jest plan finansowy ustalany przez kierownika Sanatorium.

2. Plan finansowy oraz sprawozdanie finansowe zatwierdza minister właściwy do spraw wewnętrznych.

3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych wybiera biegłego rewidenta do przeprowadzenia badania sprawozdania finansowego.

4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych zatwierdza propozycję kierownika Sanatorium dotyczącą podziału zysku oraz sposobu pokrycia straty.

§ 20. Sanatorium jest utrzymywane z wpływów pochodzących z realizacji umów o udzielanie świadczeń zdrowotnych, zawieranych z publicznymi i niepublicznymi dysponentami środków finansowych na ochronę zdrowia, z osobami fizycznymi oraz z budżetu państwa i Unii Europejskiej, z wydzielonej działalności gospodarczej i innych źródeł.

§ 21. Sanatorium jest obowiązane jest uzyskać zgodę ministra właściwego do spraw wewnętrznych w szczególności na:

1) zbycie, oddanie w dzierżawę, najem, użytkowanie oraz użyczenie aktywów trwałych;

2) zmiany związane z rozszerzeniem lub ograniczeniem działalności;

3) zaciągnięcie kredytu lub pożyczki;

4) zakup lub przyjęcie darowizny nowej aparatury i sprzętu medycznego powyżej jednostkowej wartości początkowej wynoszącej 20 000 zł;

5) nabycie na rzecz Sanatorium aktywów trwałych o łącznej wartości przekraczającej w danym roku kalendarzowym 10% planu finansowego dochodów Sanatorium;

6) zawieranie umów zlecenia na czas dłuższy niż 12 miesięcy oraz umów zlecenia i umów o dzieło, których wartość przekracza 100 000 zł w roku, z wyłączeniem umów w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych;

7) prowadzenie działalności gospodarczej, innej niż działalność lecznicza;

8) zmianę wierzyciela Sanatorium.

§ 22. Sanatorium prowadzi wydzieloną działalność gospodarczą, inną niż działalność lecznicza w zakresie:

1) oddawania w najem lub dzierżawę aktywów trwałych, zbędnych przy realizacji celów działalności statutowej Sanatorium;

2) organizowania konferencji;

3) prowadzenia parkingu;

4) wypożyczania sprzętu turystycznego;

5) sprzedaży posiłków;

6) działalności hotelowej.

¹⁾ Minister Spraw Wewnętrznych kieruje działem administracji rządowej – sprawy wewnętrzne, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych (Dz. U. Nr 248, poz. 1491).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918, Nr 118, poz. 989, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 178, poz. 1374, z 2010 r. Nr 50, poz. 301, Nr 107, poz. 679, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 165, poz. 1116, Nr 182, poz. 1228, Nr 205, poz. 1363, Nr 225, poz. 1465, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1723 i 1725, z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 73, poz. 390, Nr 81, poz. 440, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657, Nr 122, poz. 696, Nr 138, poz. 808, Nr 149, poz. 887, Nr 171, poz. 1016, Nr 205, poz. 1203 i Nr 232, poz. 1378, z 2012 r. poz. 123, 1016, 1342 i 1548, z 2013 r. poz. 154, 879, 983, 1290, 1623, 1646 oraz z 2014 r. poz. 24.