REKLAMA
Dzienniki Urzędowe - rok 2016 poz. 42
ZARZĄDZENIE NR 30
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 12 maja 2016 r.
w sprawie poboru i rozliczania pieniędzy odebranych lub zajętych przez pracownika obsługującego organ egzekucyjny podległy Ministrowi Finansów
Na podstawie art. 25 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2016 r. poz. 599) zarządza się, co następuje:
§ 1.
1) sposób przekazywania przez pracownika obsługującego organ egzekucyjny, zwanego dalej „pracownikiem”, odebranych lub zajętych pieniędzy do organu egzekucyjnego podległego Ministrowi Finansów, zwanego dalej „organem egzekucyjnym”;
2) zakres informacji określonych w dowodzie wpłaty do organu egzekucyjnego pieniędzy odebranych lub zajętych przez pracownika;
3) sposób pobrania i rozliczania:
a) zaliczki na poczet wydatków związanych z przekazaniem odebranych lub zajętych pieniędzy do organu egzekucyjnego,
b) kwitariuszy przychodowych;
4) sposób rozliczania pracownika z odebranych lub zajętych i wpłaconych do organu egzekucyjnego pieniędzy;
5) sposób przekazywania do wierzyciela wyegzekwowanych należności;
6) zakres informacji określonych w formularzu wpłaty należności do wierzyciela.
§ 2.
1) kwitariuszu przychodowym – rozumie się przez to zbiór pokwitowań oznaczonych serią i numerem, umieszczonych w zespolonym pakiecie z zachowaniem ciągłości numeracji;
2) należności głównej – rozumie się przez to należność pieniężną egzekwowaną w postępowaniu egzekucyjnym lub zabezpieczaną w postępowaniu zabezpieczającym;
3) należnościach – rozumie się przez to należność główną i inne należności pieniężne egzekwowane lub zabezpieczane na podstawie ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, zwanej dalej „ustawą”;
4) rachunku depozytowym – rozumie się przez to rachunek depozytowy organu egzekucyjnego;
5) pokwitowaniu – rozumie się przez to niewypełnione lub wypełnione pokwitowanie:
a) odbioru pieniędzy, o którym mowa w art. 68 ustawy,
b) zajętych pieniędzy na podstawie art. 164 § 1 pkt 1 ustawy.
§ 3.
§ 4.
§ 5.
§ 6.
2. Należności ujęte w jednym pokwitowaniu przekazuje się na podstawie jednego dowodu wpłaty.
3. Jeden dowód wpłaty może obejmować sumę odebranych lub zajętych pieniędzy wynikającą z nie więcej niż 8 pokwitowań, z jednego kwitariusza przychodowego, wystawionych jednemu zobowiązanemu.
4. Przekazując odebrane lub zajęte pieniądze pracownik posługuje się formularzem wpłaty gotówkowej.
§ 7.
2. Jeżeli łączna kwota odebranych lub zajętych pieniędzy przekracza 5000 zł albo odebrano lub zajęto pieniądze w urzędzie skarbowym, pracownik przekazuje na rachunek depozytowy odebrane lub zajęte pieniądze niezwłocznie, nie później niż w dniu roboczym następującym po dniu odebrania lub zajęcia.
3. W przypadku nieprzewidzianej przez pracownika przerwy w pracy trwającej dłużej niż 5 dni roboczych, uniemożliwiającej przekazanie odebranych lub zajętych pieniędzy w terminach określonych w ust. 1 i 2, pracownik przekazuje odebrane lub zajęte pieniądze pracownikowi wyznaczonemu przez organ egzekucyjny.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, pracownik otrzymuje zaświadczenie określające termin i wysokość przekazanych pieniędzy oraz imię i nazwisko pracownika wyznaczonego przez organ egzekucyjny.
§ 8.
1) nazwę i adres siedziby organu egzekucyjnego;
2) imię i nazwisko pracownika;
3) numer zadania realizowanego w terenie, jeżeli taki numer nadano;
4) w pozycji tytułem wpłaty: serię i numer pokwitowania.
§ 9.
2. Rozliczenie zaliczki dokonywane jest:
1) nie rzadziej niż raz w miesiącu;
2) przed rozpoczęciem przewidywanej przerwy w pracy trwającej dłużej niż 5 dni roboczych;
3) przed przewidywana utratą albo po utracie przez pracownika uprawnienia do prowadzenia egzekucji z pieniędzy lub zabezpieczania pieniędzy.
3. Rozliczenie zaliczki polega na kontroli pobranej i wykorzystanej lub niewykorzystanej zaliczki.
4. Jeżeli w wyniku rozliczenia zaliczki zostanie ustalony jej niedobór, pracownik pokrywa go niezwłocznie, wpłacając odpowiednią kwotę na rachunek izby skarbowej.
§ 10.
1) pobrany kwitariusz przychodowy;
2) odebrane lub zajęte i wpłacone na rachunek depozytowy pieniądze.
2. Rozliczenie dokonywane jest:
1) nie rzadziej niż raz w tygodniu;
2) przed przewidywaną przerwą w pracy trwającą dłużej niż 5 dni roboczych;
3) przed przewidywaną utratą albo po utracie przez pracownika uprawnienia do prowadzenia egzekucji z pieniędzy lub zabezpieczania pieniędzy.
3. Rozliczenie pobranego kwitariusza przychodowego polega na kontroli wykorzystania i niewykorzystania zawartych w nim pokwitowań.
4. Rozliczenie odebranych lub zajętych pieniędzy polega na kontroli zgodności wypełnionego pokwitowania z dowodem wpłaty na rachunek depozytowy.
5. W przypadku ustalenia niedoboru pieniędzy, pracownik pokrywa go niezwłocznie, wpłacając odpowiednią kwotę na rachunek depozytowy.
§ 11.
§ 12.
1) w terminie 3 dni roboczych od dnia zaewidencjonowania w systemie informatycznym obsługującym organ egzekucyjny czynności, w wyniku której odebrano pieniądze, nie później niż w terminie 10 dni roboczych od dnia ich odebrania przez pracownika;
2) niezwłocznie po upływie terminu, w którym postanowienie o podziale kwoty uzyskanej z egzekucji stało się ostateczne;
3) niezwłocznie po upływie terminu do złożenia wniosku o wydanie postanowienia w sprawie podziału kwoty uzyskanej z egzekucji, jeżeli takiego wniosku nie złożono.
2. Polecenie przelewu należności do wierzyciela zawiera informacje dotyczące:
1) zobowiązanego w szczególności:
a) imię i nazwisko albo nazwę,
b) numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) albo numer identyfikacji podatkowej (NIP), jeżeli zobowiązany taki numer posiada;
2) datę odebrania pieniędzy;
3) należności w szczególności:
a) numer tytułu wykonawczego,
b) okres, którego dotyczy należność główna lub data jej powstania,
c) kod podstawy prawnej należności głównej zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Izby Skarbowej w Szczecinie,
d) wysokość należności wraz ze wskazaniem:
– „G” – w przypadku należności głównej,
– „O” – w przypadku odsetek z tytułu niezapłacenia w terminie należności głównej,
– „P” – w przypadku opłaty prolongacyjnej,
– „U” – w przypadku kosztów upomnienia,
– „K” – w przypadku opłaty komorniczej,
– „W” – w przypadku wydatku związanego z przekazaniem wierzycielowi.
3. Informacje, o których mowa w ust. 2, podawane są w sposób ciągły i rozdzielane średnikami w kolejności określonej w ust. 2.
§ 13.
§ 14.
Minister Finansów: P. Szałamacha
- Data ogłoszenia: 2016-05-19
- Data wejścia w życie: 2016-06-01
- Data obowiązywania: 2017-03-01
- Dokument traci ważność: 2018-02-06
REKLAMA
Dzienniki Urzędowe
REKLAMA
REKLAMA