Monitor Polski - rok 2018 poz. 457

Minister Środowiska Rzeczypospolitej Polskiej i Ministerstwo Zasobów Naturalnych i Środowiska Socjalistycznej Republiki Wietnamu, zwane dalej "Stronami",

uznając wagę, jaką Rządy Rzeczypospolitej Polskiej i Socjalistycznej Republiki Wietnamu przywiązują do umacniających się relacji dwustronnych;

uznając wspólną odpowiedzialność za ochronę środowiska i globalnego klimatu, a także zrównoważone wykorzystanie zasobów naturalnych;

żywiąc przekonanie o znaczeniu ochrony środowiska i poprawy jego stanu, a także zrównoważonego wykorzystania zasobów naturalnych i ich zachowania dla przyszłych pokoleń;

wyrażając wspólne zainteresowanie poszukiwaniem wszelkich możliwości współpracy na rzecz realizacji wspólnych celów;

uzgodniły, co następuje:

Strony będą współpracować w dziedzinie zasobów naturalnych i środowiska, a także wspierać taką współpracę pomiędzy instytucjami, organizacjami, ośrodkami badawczymi, uczelniami i przedsiębiorstwami obu krajów w obszarach i formach określonych poniżej, na zasadzie równości i wzajemnych korzyści, z poszanowaniem różnic w rozwoju oraz polityk ochrony środowiska i zasobów naturalnych w krajach obu Stron.

Obszary współpracy obejmują:

1) wymianę doświadczeń dotyczących regulacji prawnych i polityk w dziedzinie zasobów naturalnych i środowiska;

2) badania naukowe w dziedzinie środowiska i zasobów naturalnych;

3) dialog polityczny dotyczący zasobów naturalnych i środowiska;

4) wykorzystanie instrumentów ekonomicznych w gospodarowaniu zasobami naturalnymi;

5) monitoring środowiska;

6) ochronę powietrza;

7) ochronę wód powierzchniowych i podziemnych;

8) ochronę i przywracanie krajobrazów i ekosystemów oraz ochronę różnorodności biologicznej, w tym ochronę i zrównoważone wykorzystanie różnorodności biologicznej na obszarach chronionych;

9) promocję zrównoważonej produkcji i konsumpcji;

10) kontrolę zanieczyszczeń;

11) technologie środowiskowe, w tym technologie usuwania zanieczyszczeń ze środowiska i zielone technologie;

12) edukację ekologiczną;

13) zmiany klimatu, w szczególności:

a) działania z zakresu łagodzenia skutków i adaptacji;

b) opracowywanie i wdrażanie krajowych strategii i polityk;

c) zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych spowodowanej wylesianiem i degradacją lasów;

14) badania geologiczne, ochronę zasobów i ich racjonalne wykorzystanie;

15) badania pod kątem geologii środowiskowej i zagrożeń geologicznych na rzecz planowania rozwoju społeczno-gospodarczego;

16) inne wzajemnie wybrane tematy pozostające w sferze wspólnego zainteresowania

Uwzględniając swoje potrzeby i możliwości, Strony określają następujące formy współpracy:

1) wymianę informacji i doświadczeń w obszarze zasobów naturalnych i środowiska;

2) prowadzenie wspólnych badań podstawowych i stosowanych w obszarze zasobów naturalnych i środowiska;

3) wspieranie rozwoju technologii przyjaznych ochronie środowiska, w tym dotyczących usuwania zanieczyszczenia środowiska i zielonych technologii, a także technologii przyczyniających się do adaptacji do zmian klimatu i łagodzenia ich skutków;

4) wymianę naukowców, stypendystów, specjalistów i urzędników rządowych zaangażowanych w zarządzanie zasobami naturalnymi i środowiskiem;

5) poszukiwanie odpowiednich źródeł finansowania, w tym pochodzących z międzynarodowych funduszy i instytucji finansowych, w celu realizacji wspólnych projektów dotyczących ochrony środowiska na terytorium Wietnamu na zasadzie obopólnych korzyści;

6) inne wzajemnie uzgodnione formy współpracy.

1. Zasady finansowania współpracy i realizacji wspólnych projektów w ramach niniejszego MOU rozpatrywane będą przez Strony w każdym indywidualnym przypadku stosownie do ich możliwości budżetowych i dostępności funduszy zewnętrznych, zgodnie z prawodawstwem ich państw.

2. Poza uzgodnionymi przez Strony przypadkami, każda z umawiających się Stron ponosi swoje koszty powstałe w związku z realizacją niniejszego MOU.

3. Niezależne od wspólnych projektów Stron, o których jest mowa w ustępie 1 niniejszego Artykułu, zachęca się inne instytucje, organizacje, ośrodki badawcze, uczelnie i przedsiębiorstwa z krajów obu Stron do współpracy w obszarach określonych w Artykule 2 w ramach niniejszego MOU.

4. Strony nie odpowiadają za zobowiązania podmiotów, o których mowa w ustępie 3 niniejszego Artykułu, wynikających z zawartych przez nie umów i kontraktów.

W ciągu trzech miesięcy od wejścia w życie niniejszego MOU Strony powiadomią się nawzajem o wyznaczeniu koordynatorów odpowiedzialnych za organizację i ułatwianie wdrażania niniejszego MOU. Koordynatorzy będą utrzymywać wzajemne kontakty drogą elektroniczną i w formie pisemnej oraz opracują doroczne raporty dla Stron w celu przeglądu i ułatwiania bieżącej współpracy.

Żadne z postanowień mniejszego MOU nie będzie interpretowane z naruszeniem praw i obowiązków Stron wynikających z prawa międzynarodowego, szczególnie wcześniej zawartych przez Strony umów międzynarodowych lub umów związanych z ich członkostwem w organizacjach międzynarodowych.

Kwestie sporne dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszego MOU będą rozstrzygane w drodze bezpośrednich konsultacji między Stronami.

1. Niniejsze Memorandum o Porozumieniu wchodzi w życie w dniu jego podpisania.

2. Niniejsze MOU zostaje zawarte na okres pięciu lat i podlega automatycznemu przedłużeniu na kolejne okresy pięcioletnie, o ile żadna ze Stron nie wypowie go w drodze pisemnej noty z zachowaniem 6-miesiccznego okresu wypowiedzenia.

3. Zmiany do niniejszego MOU będą wprowadzane zgodnie z prawem każdej ze Stron, w drodze wzajemnego pisemnego uzgodnienia między Stronami.

4. Każda ze Stron może wypowiedzieć MOU w trakcie jego obowiązywania w drodze pisemnego zawiadomienia. Wygaśnięcie MOU jest skuteczne po upływie sześciu miesięcy od daty otrzymania odnośnego zawiadomienia przez drugą Stronę.

5. Wypowiedzenie niniejszego MOU nie wpłynie na realizację bieżących projektów rozpoczętych w ramach niniejszego MOU, niezakończonych w momencie utraty jego mocy obowiązującej.

Podpisano w Hanoi, dnia 28 listopada 2017 roku w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, każdy w języku polskim, wietnamskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności przy ich interpretacji tekst w języku angielskim uważany będzie za rozstrzygający.

Wersja w języku wietnamskim

Wersja w języku angielskim