Monitor Polski - rok 2017 poz. 815

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi Rzeczypospolitej Polskiej oraz Ministerstwo Polityki Rolnej i Gospodarki Żywnościowej Ukrainy, zwani dalej „Umawiającymi się Stronami”,

Działając na rzecz ograniczenia występowania wirusa wścieklizny na terytorium Ukrainy oraz zabezpieczenia terytorium Unii Europejskiej przed jego przenoszeniem z terytorium Ukrainy,

Uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 652/2014 z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiające przepisy w zakresie zarządzania wydatkami odnoszącymi się do łańcucha żywnościowego, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt oraz dotyczącymi zdrowia roślin i materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin, zmieniające dyrektywy Rady 98/56/WE, 2000/29/WE i 2008/90/WE, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 178/2002, (WE) nr 882/2004 i (WE) nr 396/2005, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 oraz uchylające decyzje Rady 66/399/EWG, 76/894/EWG i 2009/470/WE (Dz. Urz. UE L 189 z 27.06.2014, str. 1, Dz. U. UE L328 z 12.12.2015, str. 126, Dz. U. UE L 171 z 29.06.2016, str. 66, Dz. U. UE L 317 z 23.11.2016, str. 4, Dz. U. UE L 9 z 13.01.2017, str. 2 oraz Dz. U. UEL 95 z 7.04.2017, str. 1),

Uzgodnili, co następuje:

1. Na terytorium Ukrainy określa się strefę buforową, na obszarze której będzie realizowany w 2017 roku, we współpracy Państw Umawiających się Stron, program zwalczania wścieklizny, zwany dalej „Programem”.

2. Program ma na celu ograniczenie występowania wirusa wścieklizny na terytorium Ukrainy oraz ochronę terytorium Unii Europejskiej przed przeniesieniem tego wirusa.

3. Program będzie realizowany w trakcie dwóch kampanii szczepień przeprowadzonych w strefie buforowej, o której mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, wiosną i jesienią 2017 roku, zwanych dalej „akcjami szczepień”, a także przez kontrolę efektywności tych szczepień oraz monitorowanie występowania choroby na obszarze strefy buforowej.

Strefa buforowa, o której mowa w artykule 1 niniejszej Umowy, stanowi obszar o powierzchni 38 450 km², który został określony w załączniku nr 1 do niniejszej Umowy.

1. Szczegółowe zasady realizacji Programu, w tym dotyczące przeprowadzania akcji szczepień, kontroli efektywności przeprowadzonych szczepień, monitorowania występowania wścieklizny oraz postępowania w przypadku stwierdzenia, w wyniku badania laboratoryjnego, wystąpienia wścieklizny na obszarze strefy buforowej, zostały zawarte w załączniku nr 2 do niniejszej Umowy.

2. Główni Lekarze Weterynarii Państw Umawiających się Stron informują się wzajemnie o terminach przeprowadzania szczepień w ramach akcji szczepień przed ich wykonaniem.

1. Strona Polska zobowiązuje się do:

1) przygotowania wniosku o dofinansowanie ze środków pochodzących z Unii Europejskiej realizacji Programu, o którym mowa w artykule 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 652/2014 z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającego przepisy w zakresie zarządzania wydatkami odnoszącymi się do łańcucha żywnościowego, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt oraz dotyczącymi zdrowia roślin i materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin, zmieniającego dyrektywy Rady 98/56/WE, 2000/29/WE i 2008/90/WE, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 178/2002, (WE) nr 882/2004 i (WE) nr 396/2005, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 oraz uchylającego decyzje Rady 66/399/EWG, 76/894/EWG i 2009/470/WE, we współpracy ze Stroną Ukraińską i zgodnie z wymaganiami Komisji Europejskiej, składanego Komisji Europejskiej;

2) przekazania Komisji Europejskiej dokumentacji dotyczącej realizacji Programu, o której mowa w artykule 5 w punktach 9 i 10 niniejszej Umowy, otrzymanej od Strony Ukraińskiej;

3) przekazania Stronie Ukraińskiej środków zgodnie z artykułem 6 ustępami 4–6 niniejszej Umowy.

2. Czynności, o których mowa w ustępie 1 w punktach 1 i 2 niniejszego artykułu, wykonuje Główny Lekarz Weterynarii Rzeczypospolitej Polskiej.

Strona Ukraińska zobowiązuje się do:

1) współpracy w przygotowaniu wniosku, o którym mowa w artykule 4 w ustępie 1 w punkcie 1 niniejszej Umowy;

2) wykonania Programu, zgodnie z załącznikiem nr 2 do niniejszej Umowy;

3) zakupu przynęt z doustną szczepionką przeciw wściekliźnie przeznaczoną dla lisów wolno żyjących, dopuszczoną do obrotu zgodnie z przepisami obowiązującymi na terytorium Ukrainy, posiadającą miano wirusa szczepionkowego zgodnie z danymi rejestracji preparatu, w liczbie 1 922 500 sztuk;

4) zawarcia umów na zakup i dystrybucję przynęt, o których mowa w punkcie 3 niniejszego artykułu, na podstawie ofert złożonych w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego przeprowadzonego przy zachowaniu zasad uczciwej konkurencji i równego traktowania zainteresowanych podmiotów, w którym jedynym kryterium wyboru najkorzystniejszej oferty będzie najniższa cena;

5) zbadania i udokumentowania miana wirusa szczepionkowego dla każdej serii szczepionki bezpośrednio przed jej rozrzuceniem; jeżeli miano wirusa szczepionkowego jest niższe niż określone w dokumentach rejestracji preparatu, partia szczepionki nie może zostać wykorzystana do realizacji Programu;

6) zapewnienia, że:

a) środki transportu dostarczające szczepionkę są zaopatrzone w sprawny system rejestracji temperatury, w której szczepionka jest transportowana i składowana,

b) temperatura podczas transportu i przechowywania szczepionki jest monitorowana i dokumentowana od załadunku szczepionki przez producenta do środków transportu, o których mowa w literze a niniejszego punktu, do zrzutu lub ręcznego wyłożenia tej szczepionki na obszarze objętym szczepieniami;

7) codziennego pobierania, w trakcie akcji szczepień, od podmiotu dokonującego dystrybucji szczepionki, danych w wersji elektronicznej dotyczących zrzutu szczepionki, które obejmują:

a) koordynaty geograficzne (szerokość i długość geograficzną) w stopniach dziesiętnych oraz datę i czas zrzutu każdej dawki szczepionki, wraz z numerem identyfikacyjnym dawki, pochodzące z systemu rejestrującego zrzut szczepionki,

b) trasy lotów (tracki) w układzie współrzędnych systemu WGS84, oznaczonego w bazie EPSG kodem 4326, pochodzące z urządzenia nawigacyjnego systemu GPS;

8) sprawdzania, za pomocą oprogramowania systemu informacji geograficznej (Geographic Information System, w skrócie GIS), czy:

a) szczepionka została rozrzucona równomiernie, zgodnie z planowaną liczbą dawek na kilometr kwadratowy,

b) trasy lotów (tracki) pochodzące z urządzenia nawigacyjnego systemu GPS pokrywają się z danymi uzyskanymi z systemu rejestrującego zrzut szczepionki;

9) przedłożenia Głównemu Lekarzowi Weterynarii Rzeczypospolitej Polskiej, nie później niż do dnia 10 lipca 2017 roku, następującej dokumentacji:

a) okresowego sprawozdania technicznego i finansowego obejmującego realizację Programu w okresie od dnia rozpoczęcia realizacji niniejszej Umowy do dnia 30 czerwca 2017 roku, według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do niniejszej Umowy,

b) poświadczenia niezależnego audytora lub kompetentnego i niezależnego urzędnika stwierdzającego, że wszystkie koszty zadeklarowane przez Stronę Ukraińską w sprawozdaniu, o którym mowa w literze a niniejszego punktu, zostały faktycznie poniesione, rzetelnie zaksięgowane i są kosztami kwalifikowalnymi, o których mowa w artykule 6 w ustępie 2 niniejszej Umowy, oraz że są dostępne wszelkie dokumenty dotyczące przedmiotowych kosztów,

c) zebranych w okresie, o którym mowa w literze a niniejszego punktu, danych określonych w punkcie 7 niniejszego Artykułu w:

– literze a – w postaci plików w formacie tekstowym lub Comma Separated Values (CSV),

– literze b – w postaci plików w formacie Shapefile;

10) przedłożenia Głównemu Lekarzowi Weterynarii Rzeczypospolitej Polskiej, nie później niż do dnia 1 marca 2018 roku, następującej dokumentacji:

a) końcowego sprawozdania technicznego i finansowego obejmującego realizację Programu, według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do niniejszej Umowy,

b) mapy zawierającej lokalizacje przypadków wystąpienia wścieklizny stwierdzonych na obszarze strefy buforowej w 2017 roku,

c) poświadczenia niezależnego audytora lub kompetentnego i niezależnego urzędnika stwierdzającego, że wszystkie koszty zadeklarowane przez Stronę Ukraińską w sprawozdaniu, o którym mowa w literze a niniejszego punktu, zostały faktycznie poniesione, rzetelnie zaksięgowane i są kosztami kwalifikowalnymi, o których mowa w artykule 6 w ustępie 2 niniejszej Umowy, oraz że dostępne są wszelkie dokumenty dotyczące przedmiotowych kosztów,

d) wszystkich dokumentów wymaganych w celu uzasadnienia poniesionych kosztów zakupu i dystrybucji przynęt ze szczepionką, w tym kopii:

– faktur zakupu przynęt ze szczepionką,

– faktur dotyczących dystrybucji przynęt ze szczepionką,

e) zebranych w 2017 roku danych określonych w punkcie 7 niniejszego Artykułu w:

– literze a – w postaci plików w formacie tekstowym lub Comma Separated Values (CSV),

– literze b – w postaci plików w formacie Shapefile;

11) przekazywania wszelkiej dokumentacji dotyczącej realizacji Programu w języku angielskim;

12) przekazywania dokumentacji finansowej, w której poniesione koszty są wykazane w walucie ukraińskiej (hrywna) oraz nie obejmują podatku od wartości dodanej (VAT) ani innych podatków;

13) poddawania się audytom, kontrolom i inspekcjom realizacji Programu przeprowadzanym przez Europejski Trybunał Obrachunkowy, Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) lub Komisję Europejską, lub Komisję Europejską przy udziale przedstawicieli Strony Polskiej;

14) przechowywania wszystkich dokumentów dotyczących realizacji Programu.

1. Koszty realizacji Programu ponosi Strona Ukraińska.

2. Przez koszty kwalifikowalne dla potrzeb niniejszej Umowy rozumie się koszty podlegające refundacji ze środków pochodzących z Unii Europejskiej zgodnie z decyzją Komisji Europejskiej o udzieleniu dotacji z dnia 31 stycznia 2017 r. zatwierdzającą programy krajowe i powiązane środki finansowe (numer decyzji: SANTE/VP/2017/PL/SI2.749892), poniesione w ramach Programu na zakup przynęt ze szczepionką i ich dystrybucję.

3. Koszty dostarczenia zwierząt do badań i koszty badań laboratoryjnych przeprowadzonych przez Stronę Ukraińską w ramach Programu, a także pozostałe koszty związane z jego realizacją, inne niż koszty kwalifikowalne, nie podlegają refundacji ze środków pochodzących z Unii Europejskiej.

4. Strona Polska zobowiązuje się do przekazania Stronie Ukraińskiej całości środków stanowiących refundację kosztów kwalifikowalnych poniesionych na realizację Programu, przekazanych Rzeczypospolitej Polskiej przez Komisję Europejską.

5. Przekazanie Stronie Ukraińskiej środków, o których mowa w ustępie 4 niniejszego artykułu, nastąpi w walucie euro na rachunek bankowy Państwowej Służby Ukrainy do Spraw Bezpieczeństwa Żywności i Ochrony Konsumentów.

6. Strona Ukraińska przekazuje, w terminie uzgodnionym ze Stroną Polską, aktualne informacje o rachunku bankowym, o którym mowa w ust. 5 niniejszego artykułu, w formie dokumentu sporządzonego zgodnie ze wzorem stanowiącym załącznik nr 5 do niniejszej Umowy. Dokument ten jest przekazywany Stronie Polskiej za pośrednictwem Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej, przy nocie Ambasady Ukrainy w Rzeczypospolitej Polskiej.

7. Rzeczpospolita Polska nie ponosi żadnej odpowiedzialności w przypadku, gdy Komisja Europejska podejmie decyzję o nieprzyznaniu środków pochodzących z Unii Europejskiej na dofinansowanie realizacji Programu.

8. W przypadku gdy audyt, kontrola lub inspekcja realizacji Programu przeprowadzone przez Europejski Trybunał Obrachunkowy, Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) lub Komisję Europejską, lub Komisję Europejską przy udziale przedstawicieli Strony Polskiej, będą skutkować koniecznością zwrotu środków lub części środków przekazanych Rzeczypospolitej Polskiej przez Komisję Europejską na dofinansowanie realizacji Programu, Strona Ukraińska wpłaci na rachunek bankowy wskazany przez Stronę Polską środki podlegające zwrotowi, w celu ich przekazania Komisji Europejskiej.

9. Wpłata, o której mowa w ustępie 8 niniejszego artykułu, nastąpi w walucie euro, w terminie 30 dni od dnia otrzymania przez Stronę Ukraińską od Strony Polskiej informacji o żądaniu Komisji Europejskiej zwrotu środków przekazanych na dofinansowanie realizacji Programu, w określonej wysokości, wraz z wnioskiem o zwrot środków w tej wysokości na rachunek bankowy, o którym mowa w ustępie 8 niniejszego artykułu.

10. Strona Ukraińska zobowiązuje się do współpracy z Głównym Lekarzem Weterynarii Rzeczypospolitej Polskiej, w szczególności w zakresie wymiany informacji, wyjaśnień oraz przekazywania dokumentów niezbędnych do prawidłowego wykonania niniejszej Umowy.

1. Maksymalne jednostkowe kwoty kosztów kwalifikowalnych podlegających refundacji na rzecz Strony Ukraińskiej, poniesionych na zakup i dystrybucję przynęt ze szczepionką nie przekraczają 0,95 euro za przynętę ze szczepionką, zgodnie z decyzją Komisji Europejskiej, o której mowa w artykule 6 w ustępie 2 niniejszej Umowy.

2. Zgodnie z decyzją Komisji Europejskiej, o której mowa artykule 6 w ustępie 2 niniejszej Umowy, wkład finansowy Unii Europejskiej w realizację Programu nie przekracza kwoty 1 827 000 euro.

Umawiające się Strony zobowiązują się do regularnego informowania się wzajemnie o realizacji niniejszej Umowy.

Niniejsza Umowa nie narusza praw i obowiązków Państw Umawiających się Stron wynikających z zawartych przez Państwa Umawiających się Stron umów międzynarodowych.

Niniejsza Umowa może być zmieniona w każdym czasie za obopólną zgodą Umawiających się Stron. Wszelkie zmiany niniejszej Umowy wymagają zachowania formy pisemnej.

Niniejsza Umowa wchodzi w życie z dniem podpisania.

Niniejsza Umowa obowiązuje do dnia 31 grudnia 2026 roku.

Załączniki nr 1–5 do niniejszej Umowy stanowią jej integralną część i wchodzą w życie z dniem określonym w artykule 11 niniejszej Umowy.

Sporządzono w Kijowie dnia 12 czerwca 2017 r. w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, każdy w językach polskim, ukraińskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W razie rozbieżności w interpretacji niniejszej Umowy za rozstrzygający uważany będzie tekst sporządzony w języku angielskim.

ZAŁĄCZNIK NR 1 DO UMOWY

Strefa buforowa na Ukrainie obejmuje:

1) w obwodzie wołyńskim: rejon horochowski, rejon iwanicki, rejon kiwercowski, rejon kamieński, rejon kowelski, rejon lubieszowski, rejon lubomelski, rejon łokacki, rejon łucki, rejon maniewicki, rejon ratnieński, rejon rożyszczeński, rejon starowyżewski, rejon szacki, rejon turzyski oraz rejon włodzimierski;

2) w obwodzie lwowskim: rejon brodzki, rejon buski, rejon drohobycki, rejon gródecki, rejon jaworowski, rejon kamionecki, rejon mikołajowski, rejon mościski, rejon przemyślański, rejon pustomycki, rejon radziechowski, rejon samborski, rejon skolski, rejon sokalski, rejon starosamborski, rejon stryjski, rejon turczański, rejon złoczowski, rejon żółkiewski oraz rejon żydaczowski;

3) w obwodzie rówieńskim: rejon demidowski, rejon młynowski oraz rejon radziwiłłowski;

4) w obwodzie zakarpackim: rejon wielkoberezneński, rejon wołowiecki, rejon pereczyński oraz rejon swaławski.

Terytorium Ukrainy – strefa buforowa:

ZAŁĄCZNIK NR 2 DO UMOWY

PROGRAM ZWALCZANIA WŚCIEKLIZNY (RABIES)

1. Identyfikacja programu

Państwo członkowskie: Rzeczpospolita Polska

Choroba: Wścieklizna (Rabies) – szczepienia w strefie buforowej na terytorium Ukrainy wzdłuż granicy z Rzecząpospolitą Polską

Wniosek o współfinansowanie na rok: 2017

Wysłano do Komisji Europejskiej: dnia 31 maja 2016 r. (korekta 12 grudnia 2016 r.)

2. Dane historyczne dotyczące sytuacji epizootycznej w zakresie wścieklizny

W celu zabezpieczenia terytorium Unii Europejskiej przed przenoszeniem wirusa wścieklizny z sąsiadujących z Unią Europejską państw trzecich, Rzeczpospolita Polska określa w programie zwalczania wścieklizny strefę buforową na Ukrainie obejmującą:

1) w obwodzie wołyńskim: rejon horochowski, rejon iwanicki, rejon kiwercowski, rejon kamieński, rejon kowelski, rejon lubieszowski, rejon lubomelski, rejon łokacki, rejon łucki, rejon maniewicki, rejon ratnieński, rejon rożyszczeński, rejon starowyźewski, rejon szacki, rejon turzyski oraz rejon włodzimierski;

2) w obwodzie lwowskim: rejon brodzki, rejon buski, rejon drohobycki, rejon gródecki, rejon jaworowski, rejon kamionecki, rejon mikołajowski, rejon mościski, rejon przemyślański, rejon pustomycki, rejon radziechowski, rejon samborski, rejon skolski, rejon sokalski, rejon starosamborski, rejon stryjski, rejon turczański, rejon złoczowski, rejon żółkiewski oraz rejon żydaczowski;

3) w obwodzie rówieńskim: rejon demidowski, rejon młynowski oraz rejon radziwiłłowski;

4) w obwodzie zakarpackim: rejon wielkoberezneński, rejon wołowiecki, rejon pereczyński oraz rejon swaławski.

3. Opis przedłożonego programu

Strefa buforowa na Ukrainie:

• Liczba wykładanych dawek szczepionki wynosi 25 dawek na każdy 1 km² obszaru objętego szczepieniem. Ze szczepień wyłączone są powierzchnie pokryte wodami.

• Szczepionka jest dystrybuowana dwa razy w ciągu roku kalendarzowego, wiosną i jesienią, za pomocą samolotów lub śmigłowców, lub, w przypadkach określonych w tym akapicie, wykładana ręcznie. Odległość pomiędzy liniami przelotu wynosi 500 m, z wyłączeniem obszarów górskich, gdzie w zależności od ukształtowania terenu wynosi od 500 do 1000 m. Szczepionka jest dystrybuowana równomiernie na terenie objętym szczepieniem. Samoloty i śmigłowce są wyposażone w urządzenie nawigacyjne systemu GPS i system rejestrujący zrzut szczepionki, umożliwiające stwierdzenie, czy powyższe środki transportu lotniczego poruszają się zgodnie z wcześniej ustalonymi liniami oraz udokumentowanie, że na danej linii została wyłożona przewidziana liczba dawek szczepionki. W okresie dystrybucji szczepionki przedstawiciel ukraińskich służb weterynaryjnych codziennie otrzymuje dane dotyczące jej zrzutu, pochodzące z wymienionych urządzenia nawigacyjnego i systemu rejestrującego. Na podstawie tych danych przedstawiciel ukraińskich służb weterynaryjnych codziennie sprawdza, czy:

– szczepionka została rozrzucona równomiernie, zgodnie z planowaną liczbą dawek na kilometr kwadratowy,

– trasy lotów (tracki) pochodzące z urządzenia nawigacyjnego systemu GPS pokrywają się z danymi uzyskanymi z systemu rejestrującego zrzut szczepionki.

Ręczne wyłożenie szczepionki odbywa się w miejscach bytowania lisów wolno żyjących na obszarach, na których zrzut szczepionki z samolotu lub śmigłowca nie jest możliwy lub nie jest możliwe jego optymalne wykonanie. Ręczne wyłożenie szczepionki na takich obszarach może być wykorzystywane do kontroli podjęcia szczepionki. Ręczne wyłożenie szczepionki odbywa się pod nadzorem przedstawiciela ukraińskich służb weterynaryjnych i jest udokumentowane. Powierzchnia objęta ręcznym wyłożeniem szczepionki nie przekracza 1% powierzchni objętej szczepieniem. Liczba dawek szczepionki wyłożonych ręcznie nie przekracza 1% liczby dawek szczepionki dystrybuowanych o danej porze roku.

• Badania w celu kontroli efektywności przeprowadzonych szczepień (badania monitoringowe) mają na celu określenie efektywności uodpornienia oraz podjęcia szczepionki w strefie buforowej na Ukrainie. Obejmują one wykonanie badań surowicy i badań kości lub zębów pobranych od 4 lisów odstrzelonych na każde 100 km² obszaru, na którym lisy wolno żyjące zostały objęte szczepieniem ochronnym przeciwko wściekliźnie. Wiek lisów odstrzelonych w ramach badań monitoringowych jest określany z podziałem na młode i dorosłe zwierzęta. Wyniki badań monitoringowych są analizowane przy uwzględnieniu również tego czynnika.

• Badania w celu monitorowania występowania wścieklizny polegają na badaniu w kierunku wścieklizny tkanki mózgowej zwierząt podejrzanych o wściekliznę, które padły lub zostały zabite. Badaniom tym podlegają wszystkie zwierzęta z gatunków wrażliwych na wściekliznę na obszarze strefy buforowej.

4. Środki przewidziane w programie

4.1. Skrócony opis środków przewidzianych w programie

Rok: 2017

kontrola

badania

szczepienia

zwalczanie, kontrola lub monitorowanie

4.2. Organizacja, nadzór i rola wszystkich zainteresowanych stron biorących udział w programie

Strefa buforowa na Ukrainie:

Za wykonanie programu zwalczania wścieklizny na obszarze strefy buforowej odpowiada na Ukrainie Państwowa Służba Ukrainy do Spraw Bezpieczeństwa Żywności i Ochrony Konsumentów pod nadzorem Ministra Polityki Rolnej i Gospodarki Żywnościowej Ukrainy we współpracy z:

• Ministerstwem Ochrony Zdrowia Ukrainy;

• Ministerstwem Spraw Wewnętrznych Ukrainy;

• Ministerstwem Ekologii i Zasobów Naturalnych Ukrainy;

• Państwową Agencją Zasobów Leśnych Ukrainy;

• związkami myśliwych i rybaków Ukrainy;

• lokalną władzą wykonawczą Ukrainy;

• specjalistami weterynaryjnymi prywatnie praktykującymi na terenie Ukrainy.

Myśliwi odpowiedzialni są za dostarczanie lisów do badań monitoringowych.

Państwowa Służba Ukrainy do Spraw Bezpieczeństwa Żywności i Ochrony Konsumentów jest odpowiedzialna za przekazanie Głównemu Inspektoratowi Weterynarii Rzeczypospolitej Polskiej informacji i dokumentów zgodnie z umową zawartą między Ministrem Rolnictwa i Rozwoju Wsi Rzeczypospolitej Polskiej a Ministerstwem Polityki Rolnej i Gospodarki Żywnościowej Ukrainy, w celu oceny realizacji programu przez Komisję Europejską.

Poszczepienną kontrolę laboratoryjną dotyczącą strefy buforowej na Ukrainie przeprowadza Państwowy Instytut Badań Naukowych nad Diagnostyką i Weterynaryjno-Sanitarnymi Ekspertyzami Ukrainy oraz Państwowy Instytut Kontroli Badań Naukowych ds. Biotechnologii i Szczepów Mikroorganizmów Ukrainy.

Kontrola efektywności przeprowadzonych szczepień obejmuje:

1) badania monitoringowe przeprowadzane przy zastosowaniu:

a) szlifów kostnych lub zębów – badania na obecność biomarkera (TC – tetracyklin);

b) testu ELISA lub FAVN – określenie miana przeciwciał wirusa wścieklizny w surowicy;

2) zbieranie i analizowanie danych epidemiologicznych na temat zdiagnozowanych przypadków wścieklizny na obszarze objętym szczepieniem.

4.3. Opis regionów administracyjnych, na których ma być realizowany program

Strefa buforowa na Ukrainie obejmuje:

1) w obwodzie wołyńskim: rejon horochowski, rejon iwanicki, rejon kiwercowski, rejon kamieński, rejon kowelski, rejon lubieszowski, rejon lubomelski, rejon łokacki, rejon łucki, rejon maniewicki, rejon ratnieński, rejon rożyszczeński, rejon starowyźewski, rejon szacki, rejon turzyski oraz rejon włodzimierski;

2) w obwodzie lwowskim: rejon brodzki, rejon buski, rejon drohobycki, rejon gródecki, rejon jaworowski, rejon kamionecki, rejon mikołajowski, rejon mościski, rejon przemyślański, rejon pustomycki, rejon radziechowski, rejon samborski, rejon skolski, rejon sokalski, rejon starosamborski, rejon stryjski, rejon turczański, rejon złoczowski, rejon żółkiewski oraz rejon żydaczowski;

3) w obwodzie rówieńskim: rejon demidowski, rejon młynowski oraz rejon radziwiłłowski;

4) w obwodzie zakarpackim: rejon wielkoberezneński, rejon wołowiecki, rejon pereczyński oraz rejon swaławski.

Terytorium Ukrainy – strefa buforowa

4.4. Opis środków przewidzianych w programie

4.4.1. Powiadomienie o chorobie

W strefie buforowej na Ukrainie:

W celu wczesnego wykrywania wścieklizny u zwierząt organy leśnictwa, ochrony środowiska, gospodarki łowieckiej oraz rezerwatów są obowiązane do systematycznego kontrolowania obszarów zamieszkałych przez zwierzęta dzikie. W przypadku wykrycia martwych lub zabitych zwierząt, które przyżyciowo wykazywały podejrzane zachowanie (brak reakcji lękowych, nieprowokowane ataki na ludzi lub zwierzęta), organy te mają obowiązek poinformować o tym pracowników państwowej służby medycyny weterynaryjnej oraz przesłać materiał do laboratorium weterynaryjnego przeprowadzającego badania w kierunku wścieklizny.

Ponadto właściciele zwierząt, zarządcy gospodarstw rolnych, niezależnie od typu własności, oraz specjaliści medycyny weterynaryjnej, są obowiązani bezzwłocznie przekazywać do specjalisty weterynaryjnego, który obsługuje gospodarstwo rolne i osadę, informację o każdym przypadku pogryzienia zwierząt domowych przez dzikie zwierzęta mięsożerne, bezdomne lub zdziczałe psy lub koty oraz o podejrzeniu wścieklizny u zwierząt.

4.4.2. Zwierzęta i populacja zwierząt objęte programem

Na obszarze strefy buforowej na Ukrainie programem są objęte wszystkie zwierzęta z gatunków wrażliwych na wściekliznę, przy czym doustnym szczepieniem przeciwko wściekliźnie objęta jest jedynie populacja lisów wolno żyjących na obszarze tej strefy.

4.4.3. Zastosowane badania i plany pobierania próbek

Badania i analizy używane do diagnostyki wścieklizny i nadzoru nad programem zwalczania wścieklizny w strefie buforowej na Ukrainie:

1) badanie serologiczne: test ELISA lub FAVN;

2) badania wirusologiczne i immunochemiczne:

a) immunofluorescencja odcisków mózgowych (FAT – fluorescent antibody test) – test w kierunku wścieklizny,

b) izolacja wirusa na myszach (MIT – mouse inoculation test);

3) inne badania: szlify kostne lub zębów – test na obecność biomarkera (TC).

Badania monitoringowe są wykonywane u lisów wolno żyjących i mają na celu określenie efektywności uodpornienia oraz podjęcia szczepionki w strefie buforowej na Ukrainie. Obejmują one wykonanie następujących badań:

1) test ELISA lub FAVN w celu określenia poziomu uodpornienia lisów wolno żyjących;

2) badanie na obecność biomarkera (TC) w celu określenia poziomu podjęcia szczepionki przez lisy wolno żyjące.

Wiek lisów odstrzelonych w ramach badań monitoringowych jest określany z podziałem na młode i dorosłe zwierzęta. Wyniki badań monitoringowych są analizowane przy uwzględnieniu również tego czynnika.

Badania w celu monitorowania występowania wścieklizny polegają na badaniu w kierunku wścieklizny tkanki mózgowej zwierząt podejrzanych o wściekliznę, które padły lub zostały zabite. Badania te są wykonywane przy zastosowaniu immunofluorescencji odcisków mózgowych (FAT). Badaniom tym podlegają wszystkie zwierzęta z gatunków wrażliwych na wściekliznę na obszarze strefy buforowej. Dodatkowo mogą być wykonywane badania przy zastosowaniu izolacji wirusa na myszach (MIT).

Badania monitoringowe (ELISA/FAVN,TC) – strefa buforowa na Ukrainie

4.4.4. Zastosowane szczepionki i programy szczepień

Strefa buforowa na Ukrainie:

• Rodzaj szczepionki: doustna szczepionka przeciw wściekliźnie lisów wolno żyjących, dopuszczona do obrotu zgodnie z przepisami obowiązującymi w tym zakresie na Ukrainie i spełniająca wymagania określone w Podręczniku Testów Diagnostycznych i Szczepionek dla Zwierząt Lądowych OIE.

• Przynęty ze szczepionką są przechowywane, transportowane i używane zgodnie z instrukcjami producenta. Przy przechowywaniu i transporcie szczepionki jest stosowany system rejestracji temperatury. Ukraińskie służby weterynaryjne monitorują i dokumentują temperaturę, w jakiej szczepionka jest transportowana i przechowywana.

• Dystrybucja przynęt odbywa się w czasie, kiedy warunki pogodowe są odpowiednie zgodnie z instrukcjami producenta.

• Liczba wykładanych dawek szczepionki wynosi 25 dawek na każdy 1 km² obszaru objętego szczepieniem. Ze szczepień wyłączone są powierzchnie pokryte wodami.

• Szczepionka jest dystrybuowana dwa razy w ciągu roku kalendarzowego, wiosną i jesienią, za pomocą samolotów lub śmigłowców, lub, w przypadkach określonych w tym akapicie, wykładana ręcznie. Odległość pomiędzy liniami przelotu wynosi 500 m, z wyłączeniem obszarów górskich, gdzie w zależności od ukształtowania terenu wynosi od 500 do 1000 m. Szczepionka jest dystrybuowana równomiernie na terenie objętym szczepieniem. Samoloty i śmigłowce są wyposażone w urządzenie nawigacyjne systemu GPS i system rejestrujący zrzut szczepionki, umożliwiające stwierdzenie, czy powyższe środki transportu lotniczego poruszają się zgodnie z wcześniej ustalonymi liniami oraz udokumentowanie, że na danej linii została wyłożona przewidziana liczba dawek szczepionki. W okresie dystrybucji szczepionki przedstawiciel ukraińskich służb weterynaryjnych codziennie otrzymuje dane dotyczące jej zrzutu, pochodzące z wymienionych urządzenia nawigacyjnego i systemu rejestrującego. Na podstawie tych danych przedstawiciel ukraińskich służb weterynaryjnych codziennie sprawdza, czy:

– szczepionka została rozrzucona równomiernie, zgodnie z planowaną liczbą dawek na kilometr kwadratowy,

– trasy lotów (tracki) pochodzące z urządzenia nawigacyjnego systemu GPS pokrywają się z danymi uzyskanymi z systemu rejestrującego zrzut szczepionki.

Ręczne wyłożenie szczepionki odbywa się w miejscach bytowania lisów wolno żyjących na obszarach, na których zrzut szczepionki z samolotu lub śmigłowca nie jest możliwy lub nie jest możliwe jego optymalne wykonanie. Ręczne wyłożenie szczepionki na takich obszarach może być wykorzystywane do kontroli podjęcia szczepionki. Ręczne wyłożenie szczepionki odbywa się pod nadzorem przedstawiciela ukraińskich służb weterynaryjnych i jest udokumentowane. Powierzchnia objęta ręcznym wyłożeniem szczepionki nie przekracza 1% powierzchni objętej szczepieniem. Liczba dawek szczepionki wyłożonych ręcznie nie przekracza 1% liczby dawek szczepionki dystrybuowanych o danej porze roku.

• Bezpośrednio przed dystrybucją każda seria szczepionki podlega badaniu w celu sprawdzenia miana wirusa szczepionkowego, a wyniki badania są udokumentowane.

4.4.5 Środki w przypadku wyniku dodatniego

Strefa buforowa na Ukrainie:

• Instrukcja Ministra Rolnictwa i Żywności Ukrainy Nr 5 z dnia 15 marca 1994 r. w sprawie środków dotyczących kontroli wścieklizny zwierząt.

• Informacja o uzyskaniu wyniku dodatniego w badaniu laboratoryjnym jest niezwłocznie przekazywana do instytucji lub specjalisty medycyny weterynaryjnej, który przesłał materiał, a także do kierownika medycyny weterynaryjnej w regionie (mieście).

• Kierownik medycyny weterynaryjnej w regionie, mieście, dzielnicy miasta niezwłocznie raportuje do regionalnej administracji państwowej medycyny weterynaryjnej o przypadkach wystąpienia wścieklizny oraz środkach podjętych w celu zwalczenia choroby, a także informuje rejonową (miejską) stację sanitarno-epidemiologiczną lub oddział sanitarno-epidemiologiczny lokalnego szpitala.

• Kierownik medycyny weterynaryjnej w regionie, mieście, dzielnicy miasta z udziałem przedstawicieli stacji sanitarno-epidemiologicznej, organów leśnictwa oraz innych działów organizuje dochodzenie epizootyczne oraz przygotowuje kompleksowy plan środków zmierzających do zwalczenia wścieklizny w miejscu jej wystąpienia oraz przedstawia go do rozpatrzenia i zatwierdzenia przez Państwową Nadzwyczajną Komisję Przeciwepizootyczną działającą przy lokalnej administracji. Obszar osady lub jej część wraz z przyległymi terenami, pastwiskami, lasem lub polami oraz innymi miejscami, gdzie stwierdzono wściekliznę, na wniosek kierownika medycyny weterynaryjnej regionu, miasta, dzielnicy miasta oraz decyzją lokalnych organów samorządowych, zostaje ogłoszony jako obszar występowania tej choroby oraz zostają wprowadzone ograniczenia związane z kwarantanną. Granice tego obszaru oraz strefa zagrożona są ściśle określone w decyzji, biorąc pod uwagę czynnik zakaźny i lokalne warunki. Jako ognisko choroby rozumiane jest nie tylko miejsce wykrytego źródła czynnika zakaźnego (zwierzęta chore), lecz także otaczające tereny pozwalające na migracje dzikich zwierząt. W ognisku choroby zwierzęta są szczepione przeciwko wściekliźnie. Zwierzęta chore i podejrzane o chorobę są wyszukiwane, a następnie zabijane. Zwłoki zabitych i padłych zwierząt, wraz ze skórami, zostają spalone.

• Prowadzenie wystaw, rozmnażania psów, wywóz psów, kotów oraz dzikich zwierząt na lub z obszaru występowania choroby są zabronione. Na terenach łowieckich na tym obszarze oraz w strefie zagrożonej przeprowadzanie komercyjnego oraz licencjonowanego odstrzału dzikich zwierząt, ich chwytanie oraz wywóz są zabronione.

• W przypadku wykrycia wścieklizny zwierząt dzikich państwowe służby weterynaryjne razem z organami ochrony środowiska, łowiectwa oraz gospodarki leśnej bez względu na okresy łowieckie podejmują środki w celu zmniejszenia liczby lisów i jenotów.

• Dla wczesnego wykrywania oraz izolacji chorych oraz podejrzanych o wściekliznę zwierząt zostaje ustanowiony stały nadzór nad zwierzętami z gospodarstw i stad, gdzie występuje wścieklizna. Podejrzane o chorobę oraz pogryzione zwierzęta podlegają dokładnemu przeglądowi nie rzadziej niż 2–3 razy dziennie.

• Zwierzęta podejrzane o zakażenie wirusem wścieklizny są szczepione przeciwko wściekliźnie oraz pozostają pod nadzorem przez 60 dni. Zabronione jest leczenie lub szczepienie przeciwko wściekliźnie zwierząt chorych oraz podejrzanych o chorobę. Zwierzęta gospodarskie i futerkowe podejrzane o wściekliznę, bez żadnych objawów klinicznych, mogą podlegać ubojowi niezależnie od terminów szczepień przeciw wściekliźnie, a ich produkty użyciu na ogólnych warunkach.

• Mleko od klinicznie zdrowych zwierząt z gospodarstw rolnych oraz stad, gdzie występuje wścieklizna, bez względu na przeprowadzone szczepienia, może być wykorzystane do spożycia przez ludzi lub jako pasza dla zwierząt po pasteryzacji w temperaturze 80–85 °C przez 30 minut lub gotowaniu przez 5 minut.

Surowy materiał pochodzenia zwierzęcego uzyskany z klinicznie zdrowych zwierząt z grup, gdzie wystąpiła wścieklizna, jest wywożony z gospodarstwa w pojemniku ze szczelnego materiału tylko do określonych zakładów z oznaczeniem w świadectwie weterynaryjnym, że są przedmiotem dezynfekcji zgodnie z instrukcją dezynfekcyjną dotyczącą surowego materiału pochodzenia zwierzęcego.

• Miejsca, gdzie przebywały chore i podejrzane o chorobę zwierzęta, sprzęt, przedmioty i narzędzia, które były używane bezpośrednio przy wykonywaniu czynności związanych z utrzymywaniem zwierząt, oraz ubrania ochronne i obuwie osób wykonujących czynności związane z utrzymywaniem zwierząt oraz inne przedmioty zabrudzone śliną oraz wydzielinami chorych zwierząt są poddawane dezynfekcji zgodnie z obowiązującą na Ukrainie państwową Instrukcją w sprawie przeprowadzania weterynaryjnej dezynfekcji obiektów hodowli żywego inwentarza.

• Razem z władzami zajmującymi się zdrowiem są prowadzone szerokie działania wśród ludności (rozmowy, wykłady, wystąpienia w prasie, radiu i telewizji) mające na celu rozpowszechnianie informacji o zagrożeniu wścieklizną dla ludzi i zwierząt, oraz kontroli wścieklizny i środkach profilaktycznych.

• Ograniczenia dotyczące kwarantanny w odniesieniu do wścieklizny zostają zniesione decyzją Państwowej Nadzwyczajnej Komisji Przeciwepizootycznej działającej przy lokalnej administracji na wniosek kierownika medycyny weterynaryjnej regionu (miasta) 2 miesiące od dnia wystąpienia ostatniego przypadku wścieklizny, pod warunkiem zastosowania wszystkich środków zmierzających do zwalczenia wścieklizny przewidzianych w kompleksowym planie oraz w aktualnej Instrukcji w sprawie środków dotyczących kontroli wścieklizny zwierząt.

4.4.6. Kontrola wdrażania programu i sprawozdawczość

Strefa buforowa na Ukrainie:

Państwowa Służba Ukrainy do Spraw Bezpieczeństwa Żywności i Ochrony Konsumentów jest odpowiedzialna za przekazanie Głównemu Lekarzowi Weterynarii Rzeczypospolitej Polskiej informacji i dokumentów zgodnie z umową zawartą między Ministrem Rolnictwa i Rozwoju Wsi Rzeczypospolitej Polskiej a Ministerstwem Polityki Rolnej i Gospodarki Żywnościowej Ukrainy, w celu oceny realizacji programu przez Komisję Europejską.

5. Korzyści programu

Celem programu jest wystąpienie na obszarze strefy buforowej na Ukrainie nie wyższej niż w 2014 r. liczby przypadków wścieklizny u zwierząt innych niż nietoperze oraz ochrona terytorium Unii Europejskiej przed przenoszeniem wirusa wścieklizny z terytorium Ukrainy na terytorium Unii Europejskiej.

6. Założenia programu związane z badaniami

6.1. Założenia w zakresie badań diagnostycznych

Badania monitoringowe

Badania w celu monitorowania występowania wścieklizny

Badania serii szczepionki w celu sprawdzenia i udokumentowania miana wirusa szczepionkowego

6.2. Założenia w zakresie szczepień lub leczenia dzikiej zwierzyny

7. Szacunkowa analiza kosztów programu

Koszty realizacji programu dla strefy buforowej na Ukrainie będą finansowane bezpośrednio przez stronę ukraińską, przy czym strona ukraińska będzie obowiązana przekazywać stronie polskiej odpowiednie dokumenty, w tym sprawozdania finansowe, zgodnie z umową zawartą między Ministrem Rolnictwa i Rozwoju Wsi Rzeczypospolitej Polskiej a Ministerstwem Polityki Rolnej i Gospodarki Żywnościowej Ukrainy. Na ich podstawie Rzeczpospolita Polska wystąpi do Unii Europejskiej o zwrot kosztów kwalifikowalnych, a następnie uzyskane w ten sposób środki finansowe przekaże Ukrainie w roku następującym po roku, w którym program został zrealizowany. Koszty kwalifikowalne mają być współfinansowane przez Unię Europejską, przy czym ich rodzaj, stopień współfinansowania, maksymalna kwota całkowita oraz maksymalne kwoty jednostkowe zwrotu zostały określone w decyzji Komisji Europejskiej o udzieleniu dotacji z dnia 31 stycznia 2017 r. zatwierdzającej programy krajowe i powiązane środki finansowe (numer decyzji: SANTE/VP/2017/PL/SI2.749892).

^a) Wyliczenie kosztów według kursu Narodowego Banku Ukrainy 100 EUR = 2754,1483 UAH z dnia 27 grudnia 2016 r.

ZAŁĄCZNIK NR 3 DO UMOWY

SPRAWOZDANIE OKRESOWE Z REALIZACJI PROGRAMU ZWALCZANIA WŚCIEKLIZNY W STREFIE BUFOROWEJ NA UKRAINIE W 2017 R.

ZAŁĄCZNIK NR 4 DO UMOWY

SPRAWOZDANIE KOŃCOWE Z REALIZACJI PROGRAMU ZWALCZANIA WŚCIEKLIZNY W STREFIE BUFOROWEJ NA UKRAINIE W 2017 R.

ZAŁĄCZNIK NR 5 DO UMOWY

INFORMACJE O RACHUNKU BANKOWYM

Wersja w języku ukraińskim

Wersja w języku angielskim