Monitor Polski - rok 2015 poz. 1006

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Turkmenistanu, zwane dalej „Umawiającymi się Stronami”,

uwzględniając potrzebę rozwoju stosunków gospodarczych między Rzecząpospolitą Polską i Turkmenistanem,

mając na uwadze członkostwo Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej,

uzgodniły co następuje:

1. Umawiające się Strony będą sprzyjać rozwojowi wzajemnie korzystnej współpracy gospodarczej, zgodnie z prawem obowiązującym w państwach Umawiających się Stron.

2. Współpraca realizowana w ramach niniejszej Umowy będzie ukierunkowana na:

1) wykorzystanie potencjału gospodarczego dla wzmocnienia dwustronnych stosunków gospodarczych,

2) intensyfikację dwustronnych stosunków gospodarczych, w szczególności w zakresie wymiany handlowej, inwestycji, innowacji i finansowania przedsięwzięć gospodarczych,

3) rozwój stosunków w obszarze przemysłu naftowo-gazowego i chemicznego, elektroenergetyki, budownictwa, transportu, turystyki i edukacji.

Współpraca, o której mowa w artykule 1 niniejszej umowy, będzie realizowana w szczególności poprzez:

1) sprzyjanie kontaktom między podmiotami gospodarczymi państw Umawiających się Stron lub między organizacjami państw Umawiających się Stron zrzeszającymi podmioty gospodarcze,

2) sprzyjanie realizacji projektów obejmujących budowę, odbudowę oraz modernizację w zakresie technologicznym obiektów przez podmioty gospodarcze państwa jednej Umawiającej się Strony na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony lub wspólne występowanie podmiotów gospodarczych państw Umawiających się Stron na ich terytoriach lub na terytoriach państw trzecich,

3) sprzyjanie realizacji projektów w obszarze przemysłu naftowo-gazowego i chemicznego, elektroenergetyki i transportu,

4) współdziałanie w dziedzinie certyfikacji i standaryzacji,

5) sprzyjanie rozwojowi usług konsultingowych, prawnych, bankowych i technicznych, w tym wspomagających realizację projektów inwestycyjnych, świadczonych przez podmioty gospodarcze państwa jednej Umawiającej się Strony na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony lub wspólnie przez podmioty gospodarcze państw Umawiających się Stron na ich terytoriach lub na terytoriach państw trzecich,

6) inicjowanie i popieranie różnorodnych form wymiany doświadczeń w dziedzinie gospodarki i handlu, w tym wymiany specjalistów i personelu technicznego oraz organizacji szkoleń,

7) wspieranie organizacji i przeprowadzania targów, wystaw, seminariów oraz innych przedsięwzięć, których celem jest rozpowszechnianie informacji o wzajemnych możliwościach współpracy,

8) tworzenie korzystnych warunków do rozwoju wymiany turystycznej.

1. Właściwe organy Umawiających się Stron będą sprzyjać tworzeniu przez podmioty gospodarcze przedstawicielstw i oddziałów.

2. Zasady tworzenia i prowadzenia działalności przez przedstawicielstwa, oddziały i inne podmioty gospodarcze określa prawo obowiązujące w państwie Umawiającej się Strony, na terytorium którego prowadzą one działalność.

Właściwe organy Umawiających się Stron, zgodnie z prawem obowiązującym w państwach Umawiających się Stron, będą dokonywać wymiany informacji w zakresie:

1) prawa regulującego: warunki prowadzenia działalności gospodarczej, inwestycje, standaryzację, certyfikację, warunki udzielania licencji, koncesji i zezwoleń, ochronę własności intelektualnej i przemysłowej, praw autorskich i pokrewnych oraz inne dziedziny stanowiące przedmiot wzajemnego zainteresowania,

2) przedsięwzięć sprzyjających nawiązywaniu kontaktów między podmiotami gospodarczymi państw Umawiających się Stron, w tym w zakresie organizacji wystaw, targów i misji gospodarczych.

1. Umawiające się Strony powołują Międzyrządową Polsko-Turkmeńską Komisję do spraw Współpracy Gospodarczej, zwaną dalej „Komisją”.

2. Do zadań Komisji należy w szczególności:

1) dokonywanie okresowych przeglądów i ocen stanu współpracy gospodarczej,

2) identyfikacja problemów ograniczających rozwój współpracy gospodarczej i proponowanie odpowiednich działań w celu ich eliminacji,

3) przygotowywanie propozycji zmierzających do dalszego rozwoju współpracy gospodarczej,

4) omawianie spraw spornych dotyczących stosowania lub interpretacji niniejszej Umowy.

3. Komisja składa się z sekcji polskiej i turkmeńskiej, pod przewodnictwem przewodniczących. Skład narodowych sekcji Komisji określa każda z Umawiających się Stron. Dla rozpatrzenia spraw szczegółowych Komisja w ramach swojej kompetencji może tworzyć grupy robocze określając ich zadania.

4. Posiedzenia Komisji przeprowadzane będą w miarę potrzeby, co najmniej raz na rok, kolejno w Rzeczypospolitej Polskiej i w Turkmenistanie. Z inicjatywy jednego z przewodniczących może być zwołane nadzwyczajne posiedzenie Komisji lub zainicjowane spotkanie przewodniczących.

5. Z posiedzenia Komisji sporządzany jest protokół w języku polskim, turkmeńskim i rosyjskim.

6. Tryb pracy Komisji określa regulamin przez nią ustanowiony.

1. Postanowienia niniejszej Umowy nie naruszają praw i zobowiązań Umawiających się Stron wynikających z umów międzynarodowych, stronami których są Rzeczpospolita Polska lub Turkmenistan oraz z ich przynależności do organizacji międzynarodowych.

2. Postanowienia niniejszej Umowy nie naruszają praw i zobowiązań Rzeczypospolitej Polskiej wynikających z jej członkostwa w Unii Europejskiej.

Spory dotyczące stosowania lub interpretacji niniejszej Umowy będą rozstrzygane przez Umawiające się Strony w drodze negocjacji i konsultacji.

1. Niniejsza Umowa wchodzi w życie z dniem otrzymania ostatniego pisemnego powiadomienia o wykonaniu przez Umawiające się Strony procedur koniecznych do jej wejścia w życie.

2. Niniejsza Umowa zawarta jest na czas nieokreślony i obowiązuje do upływu 6 miesięcy od dnia otrzymania przez jedną z Umawiających się Stron pisemnego powiadomienia drugiej Umawiającej się Strony o zamiarze jej wypowiedzenia.

3. Za wzajemną zgodą Umawiających się Stron do niniejszej Umowy mogą być wprowadzane zmiany i uzupełnienia w formie odrębnych protokołów stanowiących jej integralną część i wchodzących w życie w trybie określonym w ustępie 1 niniejszego artykułu.

Sporządzono w Aszchabadzie, dnia „17” marca 2015 roku, w dwóch autentycznych egzemplarzach, każdy w językach polskim, turkmeńskim i rosyjskim, przy czym wszystkie teksty mają jednakową moc obowiązującą.

W razie rozbieżności przy interpretacji postanowień niniejszej Umowy tekst w języku rosyjskim będzie uważany za rozstrzygający.

Wersja w języku rosyjskim.

Wersja w języku rosyjskiim turkmeńskim.